H. D. VERTELLINGEN
STADSNIEUWS
FLITSEN
l&xMbkotf
eenphirna.
<Dun£ori
SaAd
FËÜlLLËTÖN
TAXI! TAXI!
HAARLEM'S DAGBLAD VRIJDAG 6 JULI 1928
(Nadruk verboden; auteursrecht voorbehouden.)
Een merkwaardig huis
door
HASSE ZETTERSTRÖM.
VAN HAARLEM'S DAGBLAD No. 1242
RUST
waarschuwt haar. geen afspraken
te maken voor morgenavond, dan
liceft hU een vergadering
tracht zich te eonoentreeren. maar
hoor: brokstukken van het gesprek
en het woord paraplu
verzoekt Jan dringend niet zijn
paraplu mee te nemen, anders
laat hij 'm maar weer ergens
staan
merkt dat er nog steeds beweging
in de gong is. gaat kijken, hoort
dat, ze naar de bioscoop gaan cu
besluit mee te gaan
(Nadruk verboden).
HAARLEMSCIIE REDDINGSBRIGA
DE VOOR DRENKELINGEN.
De jaarvergadering.
Donderdagavond kwam de Haarlem-
sche Reddingsbrigade voor Drenkelin
gen in jaarvergadering bijeen onder
voorzitterschap van den heer A. J. Meije-
rink.
Bij de opening der vergadering me
moreerde de voorzitter dat het op 24
Juni gehouden zwemfeest en de op 30
Juni gehouden feestavond goed geslaagd
zijn, Hulde gracht spr aan regelings-
commissie en aan feestcommissie.
Nadat eenige medeöeelingen waren
gedaan werd besloten dit jaar geen lan
gen afstandwedstrijd te houden.
De secretaris had de aangename me-
dedeeling te doen dat over 1928 van de
Ned. Maatschappij tot redding van
drenkelingen een subsidie van f 150 is
ontvangen.
In het jaarverslag van den secretaris
van de brigade werd hulde ge
bracht aan hen die het initiatief hadden
genomen tot de stichting der brigade.
Medegedeeld werd dat er 15 nieuwe le
den bij waren gekomen en verder dat
eenige ouderen weder als lid waren toe
getreden.
In het financieel verslag werd medege
deeld, dat het nadeelig saldo bedraagt
f 290.25. Den penningmeester werd dé
charge verleend nadat de kascommis-
sie had gerapporteerd dat de rekening
en verantwoording is in orde bevonden.
De begrooting voor het volgende jaar
:rd goedgekeurd.
Bij ae bestuursverkiezing werden nog
van de zijde van het bestuur en van
die der leden pogingen aangewend om
den heer Th. Kingma te bewegen zich
weder herkiesbaar te stellen. De heer
Kingma bleef echter bij zijn plan zich
niet meer verkiesbaar te stellen.
De voorzitter bracht onder applaus
woorden van dank en hulde aan den
heer Kingma. die van 1917 af penning
meester is geweest voor al hetgeen daze
in die functie voor de brigade heeft ge
daan. Het deed spr. genoegen dat de
heer Kingma als eerolid nog aan de
brigade blijft verbonden.
Herkozen werden als leden van het
bestuur de -er M. Maurii- arts. en
mevrouw N. J. Meijermk—Rijk, In de
vacature van den lieer Kingma werd
gekozen de heer J. H. Vreem, die als
penningmeester zal optreden.
Verder werden herkozen als leden der
Technische Commissie de heer dr. W.
E. Merens, A. J. Meijerink en Th. Pel-
tenburg. "Als hoofdinstructeur werd be
noemd de heer J. A. H. de Bruin Jr. Al
len aanvaardden de benoeming.
De voorzitter deelde nog mede dat van
het bestuur van het Carnegie Helden
fonds bericht is ontvangen dat het lid
der brigade den heer B. M. de Graaf een
diploma in lijst is toegekend wegens
het redden van een kind op 8 April uit
het Zuider Buiten Spaarne. Spr.
wenschte den heer de Graaf daarmede
geluk.
Na rondvraag werd de vergadering te
12 uur gesloten.
GEMEENTELIJKE DIENST
LICHAMELIJKE OPVOEDING
In het tijdvak 16—30 Juni zijn in de
gemeentelijke zweminrichtingen 34487
baden genomen, verdeeld als volgt:
Kleverl aan
mannen
vrouwen
Abonné's
2138
2278
35 ets. baden
236
222
10 ets baden
1164
1073
Schoolbaden
1066
992
Vereen igingsbaden
44
39
Totaal
4648
4604
Houtvaart
mannen
vrouwen
Abonné's
636
434
35 ets. baden
99
79
10 ets. baden
440
276
Schoolbaden
1596
746
Vereenigingsbaden
176
279
Kostelooze baden
10950
9524
Totaal
13897
11338
STEUN BIJ OVERLIJDEN.
Dezer dagen werd te Amsterdam eene
goed bezochte algenuene vergadering
gehouden van leJen van de Vereenigir.g
van Personeel der Nederlandsche Spoor-
en Tramwegen tot steun bij leven en
overlijden (S. B. O.), aangesloten bij de
Kollnndsche Algcmeene Verzekerings-
(H. A. V.-Bank te Schiedam.
Het door het bestuur ontworpen nieu
we reglement werd met algemeene stem
men aangenomen en het bestuur hulde
gebracht voor de voortvarende en krach
tige wijze, waarop het S. B. O. tot ont
wikkeling en bloei brengt, waarvan het
aangesloten Spoor- en Tramwegperso
neel t.zt. de vruchten zal kunnen pluk
ken.
Het aftredend bestuur werd hierna bij
acclamatie herkozen.
De heer D. de Kat te Amsterdam zal
als voorzitter van het college ran Com
missarissen optreden.
Gedurende de afreloopen 12 maanden
werd door bemiddeling ran S. B. O. voor
een bedrag van 250.000 aan verzekerin
gen afgesloten.
Op 30 Juni jl telde de vereeniging
ongeveer 3000 leden.
EINDEXAMEN
Kennemer Lyceum.
Donderdag slaagden voor het eind
examen H. B. S.. aideeling B. van het
Kennemer Lyceum te Overveen alie
candidaten, de heeren: E. Bodel B:en
fait. K. de Boer, J. v. d. Borden, G. de
Clercq, S. Dunlop, H. v. d. Eist, A. Hop
H. Noorderwier. H. Verhagen. P, H
Schoutc. H. v. Zwijndrecht, J. de Vrler
J. H. Wigersma en de dames A. Brandt
en S. Land.
DE ELECTRISCHE TREINEN.
Meer niet-rook-afdeeling.
Naar aanleiding van verschillende bij
de Ned. Spoorwegen ingekomen klach
ten over te weinig niet-rook-afdeelingen
heeft de directie besloten, meer rijtui
gen. waarin niet mag gerookt worden,
in de electrische treinen te doen loopen.
meldt de Tel.
MGR. J. D. J. AENGENENT.
HET HULDEBLIJK VAN
KATHOLIEK DELFT.
De correspondent van de Msb. te Delft
meldt:
In een persoonlijk onderhoud heeft
Mgr. Aer.genent aan den zeereerw. de
ken P. J. A. van der Cammcn te kennen
gegeven, het zeer op prijs te zullen stel
len als huldeblijk van Katholiek Delft
ce Cappa Magna te mogen ontvangen.
Tevens zal mer. gaarne een officieel
bezoek aan Delft brengen, om de bewij
zen van hulde en eerbied ran de Katho
lieken in ontvangst te nemen.
BESMETTELIJKE ZIEKTEN.
In de week van 24 tot en met 30 Jun!
deden zich te Haarlem 3 gevallen van
roodvonk voor. Eén geval van bulkty-
phus weï-d geconstateerd en één van
diphthcritis.
Tc Heemstede kwam één geval van
roodvonk voor. te Velsen waren twee ge
vallen en te Zandvoort was één geval
van roodvonk.
KWEEKSCHOOL. HAARLEM.
EIND-EXAMEN.
Nutskweekschool voor Onderwijzeressen
Geëxamineerd 5 candidaten. Geslaagd
de dames P. J- C. Hooy, J. Wildschut,
M K. van Til, J. M. Bitterüch en H.
C Zuelen.
Deze examens zijn afgfcloopen. Van
de 29 candidaten slaagden 27.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN
a 60 Cents per regeL
VERKRIJGBAAR BIJ
ALLE ERKENDE
RIJWIELHANDELAREN
„Wij moesten dit jaar een grootere
Villa huren", zeide mijn vrouw. „Het is
toch treurig, dat de menschen in het
prieel en op de ijskast moeten slapen,
als zü bij ons komen logeeren.
„Dan noodigen we er geen meer uit",
zeide ik.
..Je wilt dus dezen zomer in je stam
café wonen? Want gezelschap heb je
toch noodig".
„Ik woon, waar ik wil! Begrijp je?
Ik ben vrij man! Al ben ik ook ge
trouwd! Begrijp je?"
Bijgevolg huurde ik een grootere villa.
Zij heette Willemsberg. Ik ging naar
buiten en bekeek het huis. Prachtige
ligging. Niet te ver van bosch, zee, tele
foon, stad en mijn stamcafé.
Mijn vrouw vroeg, toen ik terug
kwam
„Hoeveel kamers heeft ze?"
„Vijf", zeide ik, want het had in de
annonce gestaan.
„Was er een kelder?"
„Dat weet ik niet".
„Dan moeten we twee ijskasten heb
ben. Hoe lagen de kamers?"
„Drie boven en twee beneden". Dat
had de eigenaar gezegd.
Wij gingen naar buiten en het was
het merkwaardigste huis, dat ik ooit
heb gezien, bewoond, of waar ik ooit van
heb hooren spreken. Oorspronkelijk
was het een klein huisje geweest met
kamer en keuken. Toen was er een
kamer aan de keuken gebouwd. Later
had men er een veranda voor gezet.
Daarna waren er twee kamers op de
keuken gebouwd en later was er een af
zonderlijke kamer aan de andere ge
plakt. Buiten was er een trap, die naar
een gang leidde en daardoor leidde een
deur naar de veranda, die aan de ka
mer grensde, die naast de keuken lag,
die zich onder de afzonderlijke kamer
bevond, welke aan de beide andere
was geplakt.
Toen we aangekomen waren, gingen
we het huis binnen. „Wat heerlijk!"
zeiden we, ik weet niet waarom en toen
gingen we elk door onze deur en raakten
uit elkaar. Wij vonden elkaar in een
kolenhok terug.
„Dat is een hok!"
„Het schijnt zoo".
Wij raakten elkaar opnieuw kwijt.
Ik bleef alleen. Ik bevond mü in een
vrij groote kamer.
„Hier woon ik", dacht ik
Ik maakte een deur open en kwam
aan den achterkant het huis uit.
Ik liep om het huis heen en kwam
er door den gang weer in. Toen kwam
ik in de keuken. Ik maakte nog een
deur opeD en kwam aan den achter
kant het huis weer uit.
„Dat is merkwaardig", dacht ik.
Toen ging ik weer het huis rond en
liep de trap op. Nu kwam ik op de
veranda. Ik hoorde, dat mijn vrouw mij
riep. Ik antwoordde, dat ik zou komen.
Vervolgens deed ik een deur open en
kwam in een houten schuur. Ik ging
denzelfden weg terug, kwam op de
veranda, waagde het niet, den gang
in te gaan, uit vrees, te verdwalen, klom
over de verandaleuning en landde voor
het huis.
Mijn vrouw riep opnieuw. Ik vroeg,
waar zij was. Zy antwoordde met luide
stem, dat zy het niet wist. Ik verzocht
haar, haar kalmte niet te verliezen en
liep om het huis heen, ontdekte een
trap. ging er op. kwam in een hok. maak
te een deur open en stond op het dak.
Het was een pannen dak. Ik hield mij
aan den schoorsteen vast en begon de
dakpannen te tellen. Aan dezen kant
waren het er 311.
Mijn vrouw riep weer.
„Kom toch hier", zeide ik.
„Waarheen?" zeide zij.
Geen antwoord. Ik ging om den
schoorsteen heen en kwam op een nieuw
dak. Daar was een raam. Ik kroop door
het raam en kwam over een trap in de
kamer, die naast de keuken lag, die
onder de beide kamers lag, die naast de
afzonderlijke kamer lagen, die er aan
was vastgeplakt.
Ik ging op een reismand zitten, deed
de oogen dicht en dacht:
„Dat is een labyrinth! Ik moet een
situatieplan teekenen!"
Daar werd een deur opengedaan en
mijn vrouw trad binnen.
,Dat is het merkwaardigste huis ter
wereld", zeide ik. Ik ga geen stap ver
der. Het is avond Tk zal in deze kamer
blijven. Ik ga hier niet vandaan. Laat
direct mijn bed opmaken. Ik wil gaan
slapen".
Buiten zag ik het meisje voorbij gaan.
Ik vroeg haar binnen te komen, Zy
naar het Engelsch door
CHRISTINA KAMP.
„Ik? Och kom!" sneed Ben op. „Wacht
maar eens, tot zij daar ginds u zien".
Zij droeg een van die Spaansche
sjaalsniet een met zulke bonte
kleuren, maar een. die waarlijk een
gedicht, mocht genoemd worden in tin
ten En daaronder had zij een keurig
wit zfjden toiletje, bedekt met zwarte
kant. Niet alleen dat, maar ook heur
haar was op Spaansche manier opge
maakt en versierd met een hooge kam.
zooals Zuloaga graag schilderde. Later
moet je je herinneren, wat zij droeg,
want dat is evenzeer belangwekkend als
wat ook en de oorzaak van hetgeen ge
beurde.
„Klaar?" fluisterde hU.
Zij knikte ja, met een laatste streek
van haar kanmietje over het haar.
Hij opende de portieres en zij trad de
lee^e loge binnen en ging vooraan de
balustrade zitten. Natuurlijk was he*
zuiver toevallig, maar juist toen Rose
verscheen leek liet dat het orkest de
climax van de symphonie had bereikt.
De trommels begonnen te brommen, de
riolen te zingen, de cello's te vleien, de
vroeg naar den ingang. Ik haalde haar
door het raam binnen. Zij maakte het
bed op en ik ging slapen.
.Morgen, zal ik den weg wel vinden.
Ik zal een plattegrond maken. Ik zal
alles fotografeeren. Ik zal de zaak wel
voor elkaar krijgen.
Ik sliep in. Werd midden in den nacht
door een geluid wakker. Amalia, het
meisje, kwam binnen.
„Heerejé, menéér!" riep zij uit.
„Wat wil je, Amaha?" zei ik streng.
„Ach, het is zoo verschrikkelijk", zei
de Am alia.
,Wat dan toch, lieve Amalia?'
„Dat hier allemaal. Ik weet niet waar
ik ben".
„Waar woon Je dan. Amalia?"
„Ik slaap in het meidenkamertje".
„Waar is dat dan?'
„Ik weet het niet. Ik ben opgestaan,
om in de keuken water te drinken, en
nu vind ik het niet terug".
„Draai je om. Amalia, terwijl ik mij
een beetje aankleed, dan zal ik met je
mee gaan. We zullen het wel vinden".
Amalia draaide zich om en ik trok
mijn nachtpak aan.
„Nu zullen we probeeren, denzelfden
weg, dien je gekomen bent, terug te
gaan.
Amalia deed een deur open en we
waren aan den achterkant van' het
huis.
„All right", zeide ik. „We gaan
terug".
Het was vrij koud. Wij kwamen aan
den voorkant van de villa. De deur van
het portaal was gesloten.
„Wij. moeten teruggaan", zeide ik.
„Wij zullen het wel vinden".
Wij gingen terug. Ik deed een kleine
deur open en we kwamen in een donker
hok.
„Hier is het niet", zeide Amalia. Dit
herken ik niet. Hier ben ik nooit ge
weest".
Wij gingen weer naar buiten. Het
was erg koud. Ik bibberde. Tegen den
achterkant van het huis stond een lad
der.
„Wij klimmen er op", zeide ik.
Ik ging eerst. Amalia volgde. Wij
landden op het dak. Ik hield mij aan
den schoorsteen vast en begon de dak
pannen te tellen. Er waren er 419 aan
dezen kant. Ik liep- om den schoorsteen
heen. Er was een luik in het dak. Het
stond open.
Ik kroop er in en Amalia kwam achter
aan. Wy bevonden ons in mijn kamer,
die naast de keuken lag.
„Eindelijk!" zeide ik en zakte op de
reismand neer, die midden in de kamer
stond.
„Hier blijven we. Er gebeuren wat
wil".
Even later kwam mijn vrouw binnen.
Zij wist zelf niet hoe dat gegaan was.
Zy had maar één deur open gedaan
en ze was er direct in.
Des morgens gingen wij weer naar de
stad.
Amalia zoekt plaatsing by een betere
familie.
PROF. DR. A. H, DE HARTOG-
Zilveren ambtsjubileum op
11 October.
Prof. dr. A. H. de Hartog. bijzonder
hoogleeraar aan de Rijksuniversiteit te
Utrecht en Ned. Herv. predikant te Am
sterdam. zal den 11 den October 25 jaar
predikant zijn.
Er is een huldigingscomité gevormd
van ongeveer honderd personen. Onder
de leden van dit Comité wier namen
alphabetisch gerangschikt zijn. de eerste
is dr. C. J. K. van Aalst, de laatste prof.
dr. J. de Zwaan zijn menschen ran
zeer uiteenloopende richtingen, ook een
R.-K. en een isr. geestelijke. In de cir
culaire. die tot het inzamelen van 'bij
dragen is opgesteld, wordt dan ook ge
zegd. dat het feest wel in de eerste plaats
een kerkelijk karakter heeft, maar dat
ook niet-geloofsgenooten van den hoog
leeraar. wiens beteekenis als geestelijk
leider immers ook buiten de kerkelijke
grenzen algemeen wordt erkend, de ge
legenheid kunnen aanvatten om van
hun genegenheid en waardeering voor
hem te getuigen.
De ingekomen bijdragen zullen worden
besteed voor het aanbieden van een ge
schenk van blijvende waarde, en van een
album met de namen der schenkers.
Van een Uitvoerend Comité, voorzit
terschap dr. J. Th. de Visser, is secreta
ris-penningmeester mr. L. M. de Jong
Schouwenburg, Keizersgracht 583 te Am
sterdam.
trompetten te galmen en de groote bas
sen te roepen: Oempah, oempah. oem-
pah! alsof zy alle wisten, dat Rose ge
komen was en verwelkomd moest wor
den. En inderdaad zy was het waard
een koningin-bij. in een reusachtig groo-
ten muziekbijenkorf Ben stak onwille
keurig de borst vooruit terwiil hy naast
haar plaats nam en naar beneden keek
in den zwerm en omhoog naar de boven-
cirkels.
„Geen een zooals zij!" dacht hij tel
kens weer. „Niet een!"
Toen de symfonie ten einde was en
het licht weer aanging, moest je eens de
menschen in de andere loges naast en
tegenover hen Rose hebben zien aan
kijken.
„Zeg", fluisterde zy, „me dunkt, dat
was warempel wonderbaarhoe u
deze loge machtig werd Ik wed, dat
honderden er vanavond niet in hebben
kunnen komen".
Ben zag er uit als een opsnijder en
daar moet je voor later aan denken.
„Er is niet veel, dat je in deze stad
niet zou kunnen doen", fluisterde hij
als antwoord, „als je maar weet, hoe ie 1
het aan moet pakken".
..O, ja", mompelde zij, „als je er maar
verstand van hebt".
Het volgende st.uk was een concert
van Liszt, een heerlijk, droomerig stuk
en terwy! Ben luisterde met Rose naast
zich, kreeg hij langzamerhand een pret
tig gevoel.... het gevoel van iemand,
die meester is over alles en op de golven
ARROND.-RECHTBANK.
Gekocht van den groo-
tcn onbekende.
Looddiefstallen zijn niet zeldzaam. In
aanbouw zijnde villa's worden geregeld
bezocht door menschen, die meenen er
wel wat van hun gading te zullen vin
den. Zoo was E. A. H. in begin Juni
een in wording zijnd huis te Overveen
van den aannemer M. Lobbes binnen
gegaan en had een koperen kraan en
wat looden buizen meegenomen.
Verdachte ontkende. Het lood, dat in
zijn bezit gekomen was. had hij gekocht
van iemand op de Dreef bij den Hout.
Van wien, kon hij niet opgeven. Hij had
niet eens gezien wat er in de zak was,
die hij kocht, en waarvoor hij een gulden
betaalde.
Als getuigen werden eenige opkoopers
gehoord. Een hunner had geweigerd het
lood te koopen. Een ander kocht het
lood en de kraan voor 4.90. Verdachte
had hem gezegd het lood zelf gekocht te
hebben.
Het O. M. legde er den nadruk op, dat
zooals by zoovele verhalen van verdach
ten in wier bezit iets gevonden is de
groote onbekende weer een rol speelt,
van wien zij dan gekocht zouden heb
ben. Hy vroeg 6 maanden gevangenis
straf en omdat verd. Dinsdag juist weer
gearresteerd is, voor een soortgelijk feit.
onmiddellijke gevangenneming. Na in
Raadkamer te zijn geweest besloot de
Rechtbank tot het laatste. Zij zal over
14 dagen uitspraak doen.
Valschhcid in geschrifte,
H. J. N. uit Aalsmeer, die een valsche
handteekening gezet had onder een acte
van borgtocht werd heden door de
Rechtbank vrijgesproken. Tegen hem
was geëischt 60 of 30 dagen.
Verjaard.
J. Z. had, zooals wij vorige week mee
deelden na tien jaar verzet aangetee-
kend tegen een verstekvonnis van de
Rechtbank. Het O. M. concludeerde ver
leden week tot vrijspraak omdat de zaak
reeds zoo oud is. De rechtbank sprak Z.
heden vrij.
UITSPRAKEN.
I. J. v. Lchauffeur wonende te
Westzaan; appel overtr. Motor en Rij-
Wieiwet Vonnis kantonrechter Zaandam
bevestigd.
z2. N. G„ fabrieksarbeider, wonende
te Zaandam: Art. 247 W. v. S„ zes
maanden gevangenisstraf o.v.
3. J. Z„ los werkman, wonende te Am
sterdam; vrijgesproken.
4. P. R„ tuinder, zonder vaste woon-
of verblijfplaats hier te lande, thans
gedetineerd. Diefstal. Tien maanden
gevangenisstraf m.a. pr. hecht. o.v.
5. H. J. N„ koopman, wonende te Aals
meer. Vrijgesproken.
KANTONGERECHT.
UITSPRAKEN
J. v. H. het loopen over verboden
grond f 3 subsi 3 dagen hechtenis. J. B.
het te Haarlem met een rijwiel op een
trottoir rijden f2 subs 1 dag hechtenis.
E. V. het loopen over den spoorweg zon
de daartoe gerechtigd te zijn f 5 subs. 2
dagen hechtenis. D. C. H. het te IJmul-
den als verbruiker van een perceel zon
de vergunning van Burgemeester en
Wethouders van Velsen in een berg
plaats een kook- of stookhok in gebruik
hebben f 15 subs. 5 dagen .hechtenis. H.
de J. het een paard onbeheerd laten
staan f3 subs. 1 dag hechtenis. W. J.
overtreding der Arbeidswet f 25 subs.
5 dagen hechtenis en idem f 5 subs. 1
dag hechtenis. J. W. A, het als bestuur
der van een rywiel daar mede rijden
over een voetpad te Santpoort f2 subs.
1 dag hechten. W. v. A. overtreding van
de Motor en Rywielwet f 10 subs. 4 da
gen hechtenis. C. de G. het met een rij
wiel op een voetpad rijden f2 subs. 1
dag hechtenis. R. V. overtreding der
Drankwet f8 subs. 2 dagen hechtenis. J.
L. T. overtreding der spoorwegwet f 0 50
subs. 1 dag hechtenis. J. J. M. W. het
niet onmiddellijk gevolg geven aan het
bevel der politie om zich uit eene volks
verzameling te verwijderen f 6 subs. 2
dagen hechtenis. H A. B. met een per
soon, op zijn rijwiel: medevoeren fl
subs. 1 dag hechtenis. H. N. overtreding
van artikel 14 sub. 1 van het Motor- en
Rijwielreglement f 6 subs. 2 dagen hech
tenis. G. H. het loopen over verboden
grond f 1 subs. 1 dag hechtenis. F. M.
idem idem. J. C. A. W. het te Heemstede
met een motorrijtuig met te groote snel
heid rijden f 6 subs. 1 dag hechtenis. C.
K. het loopen over verboden grond f 0,50
subs. 1 week tuchtschool. N. J. B. het
plukken van bloemen f 6 subs. 2 dagen
hechtenis. P. P. overtreding van het
Motor- en Rijwielreglement f 4 subs. 2
dagen hechtenis. P. W. het als bestuur
der van een motorrijtuig daarmede rij
den over een openbaren weg. terwijl
deze weg voor het verkeer was afgeslo
ten f3 subs. dag hechtenis.
van harmonie zijn plaats inneemt on
der de goden van den Olympus. Rose
liet per ongeluk haar programma vallen
zij trachtten belden tegelijk het op te
rapen en daarna zag Ben zelfs met ver
achting op de goden neer.
Het was elf uur, toen de dirigent zijn
stokje neerlegde.
„Ik wist niet. dat het a! zoo laat
was", zei Rose. „O. ik kan u niet zeg
gen, hoe ik genoten heb". En dan mei
een beetje angst in haar stem: „Denkt
u dat ik om half twaalf thuis zal zijn?"
„Zeker, in twintig minuten kunnen
wij het doen".
Toch haastten zij zich om naar bene
den te gaan. maar toen zij in de hal
kwamen, vonden zü er al een menigte
menschen en buiten was het aan hel
regenen, alsof de sluizen des hemels
opeens geopend waren geworden. Het
regende niet in druppels, maar in stra
len, die over de straten slierden even
snel als een man kan loopen en neer
komend met zulk een kracht dat je zou
verwacht hebban, dat het asfalt weg
zou spoelen.
„O!" zei Rose hijgend
„O, dat hindert niet", zei BenBen.
de opsnijder, weet je?Ben. de jonge
sterveling, die zijn plaats niet zou willen
ruilen met de geden. „Ik zal een taxi
nemen".
Hij hielp haar om door de menigte te
dringen, maar toen zij aan de stoep on
der de peristyle kwamen, vond hij er
ongeveer driehonderd menschen, allen
even begeerlg naar een taxi als hij
zelf.
„Het hindert niet", zei hij. er zuller.
wel gauw een heele massa weggaan".
Zij wachtten twee of drie minuten
en toen verscheen een taxieer.
enkele, eenzame taxi. De menigte drong
vooruit alsof zij allen er tegelijk in wil
den en hier en daax weerklonk een
stem: „Taxi. taxi!"
Maar toen het portier werd geopend,
kwam er een man uit, die op de straat
staande, uit alle macht riep: „Mabel.
Mabel!" En een gelukkige fortuinlijke
dame holde over het trottoir en werd
opeens door de taxi opgeslokt
Dan kwam een particuliere auto, nog
eenen nog een. En ten laatste weer
een taxi, waarachter vier menschen lie
pen. allen begeerlg er in te stappen.
„O. ik moet absoluut om halftwaalf
thuis zijn", zei Rose angstig. „Zouden wij
niet naar de tram kunnen loopen?"
In dat kanten en zijden toiletje! O.
Ben, Ben!
„Wacht", ze 1 hy. zijn overjast stevig
dicht knoopend. „Ik zal een taxi halen
Blijf hier staan en als ik eruit stap en
met de hand wenk. kom dan gauw er
naar toe Het zal geen minuut duren".
Hij liep den kant op. vanwaar de twee
taxis gekomen waren en op het oogen-
blik. dat hij van onder de beschutting
uitkwam, viel de regen op hem neer als
of een douche boven hem geopend werd
Ben begon te hollen, uitziende naar
taxis of andere rijtuigen, en lederen keer
als hij er een zag. wenkte hij met zijn
stok en schreeuwde: „Taxi! Taxi!"
Maar geen van alle stopte. Hun vlag
getjes waren naar beneden en achter de
kletsnatte ramen zag men onduidelijk
menschen zitten.
Ten laatste tusschen twee particuliere
auto's zag Ben er een met het vlag
getje in de hoogte.
„Taxi! Taxi!" schreeuwde hij met zijn
stok zwaaiend.
„Besproken!" schreeuwde de chauf
feur.
Ben rende naast het rijtuig en ze!.
..Ik zal je een dollar fooi geven".
„Spijt mi), kapitein, maar deze is be
stemd voor een vriend van den baas
weet u! Zij telefoneerden naar de gara
ge voor my hebben zelf al meer dan
een uur gewacht".
„Ik zal je vijf dollars geven!" zei Ben
„Ik zou graag, baas, maar het kan
niet".
„Tien dollars!" schreeuwde Ben, ter
wiil hij zoo hard liep als hij kon.
Er kwam geen antwoord, want dc
chauffeur zette de grootste versnellliv
aan en verdween.
„Vervloekt!" riep Ben uit. terwijl hij
naar het trottoir terug liep en opeen;
gewaar werd dat zijn schoenen door
weekt waren. „Ik zal en moet de vol
gende hebben"
Maar hij kreeg die niet en ook niet
de volgende en al dien tijd verwijderde
hij zich telkens verder van het Concert
gebouw. En toen, juist toen hij op het
punt stond om terug te gaan. zag hi]
een taxi niet ver van de tweede Avenue
Twee mannen waren eruit gestapt cn do
wagen draaide alsof hij in een smallo
garage, naast een verf winkel, naar bin
nen wilde rijden.
„Taxi!" riep Bon. door den regen dra
vend met z'n stok in de hoogte Op den
hoek dor straat draaiden dc twee man
nen zich een oogenbl'.k om. het licht
van een lantaarn viel recht op hen
neer en dan verdwenen zij langs do
tweede Avenue
„Taxi!" riep Ben opnieuw.
„Niets daarvan", mompelde de chauf
feur. zijn hoofd gedraaid in dc richting
waar hij moest inrijden. „Ik ben thuis".
„Dat kan wel", antwoordde Ben,
„maar ik zal het voor Je de moeite
waard maken om er nog eens uit to
gaan".
„Nicta daarvan!"
,.'n Fooi van vijf dollars behalve do
gewone vracht".
„Niets daarvan!"
„Tien dollars!"
„Voor geen vijftig", zei de chauffeur,
;toeds met zijn hoofd in de richting van
de garage, om te zien of de deur open
stond. „Dit is mijn rijtuig cn ik kan cr
mee doen wat ik wil. En vannacht is cr
al het werk gedaan, wat moest gedaan
worden".
CWordt vervolgd.);
