HAARLEM'S DAGBLAD
H. D. VERTELLINGEN
FEUILLETON
TAXI! TAXI!
MAANDAG 16 JULI 1928
TWEEDE BLAD
(Nadruk verboden; auteursrecht voorbehouden.)
Het moeilijke leven
door DICKY WAFELBAKKER.
Moeder had barstende hoofdpijn, waar
door heel veel te verklaren viel. wat er
dien dag voorviel. Het is erg moeilijk
opgewekt en vriendelijk te zijn, wanneer
men zich doodvermoeid voelt. Als ze nu
alleen nog maar de zorgen voor de kin
deren had, dan zou het per slot van
rekening wel gaan, redeneerde ze, maar
er viel tegelijk zooveel werk op de boer
derij te verrichten.
Ze konden het niet bekostigen een vol
wassen dienstmeid in betrekking te ne
men er er was zooveel in de woning te
c'oen. Vader was nooit sterk geweest en
daraom had het het vrouwte een prach
tige oplossing toe geleken buiten te gaan
wonen en een klein inkomen te verdie
nen met den verkoop van honig, eieren,
boter en groenten.
De oorlogsjaren hadden van den eens
zoo blceienden, gezonden man een wrak
gemaakt en mevrouwtje Thomas, die nog
nooit in haar leven een koe had aan
geraakt was thans wel genoodzaakt het
werk ran een melkmeisje te verrichten,
boter te karnen en voor de drie drukke,
gezonde kinderen te zorgen.
Dien dag leek alles haar echter zóó
wanhopig toe. dat ze slechts met groote
moeite haar tranen kon weerhouden. Al
les scheen verkeerd te moeten loopen en
dan nog die afschuwelijke hoofdpijn er
bij....
Buttercup, de beste koe verkeerde in
een verre van lieflijk humeur en had een
vollen emmer melk omgeschopt. De sla
ger was voor de zooveelste maal met
zijn rekening gekomen en de kinderen
waren meer dan lastig.
De kleine Alec, die pas drie jaar was
geworden, had een dikke keel en moest
te bed blijven, en de overige waren zoo
rumoerig geweest als gezonde kinderen
slechts kunnen wezen.
Moedertjes hoofd bonsde alsof het
barsten meest. Groote goedheid, kon ze
dan geen oogenblik rost hebben. Nooit
had ze het mogelijk beschouwd zooveel
werk te kunnen verrichten als ze den
laats ten tijd verstuwd had, maar on
verschillig tice hard ze ook arbeidde, ze
was nooit klaar.
Om twee uur, toen ze een oogenblikje
had willen uitrusten, kwamen de kinde
ren met schoentjes vol modder het huls
binnenrennen.
..Waar is mams? Mams. waar zit je
toch?" klonk het. Dit was de eerste
vraag in den morgen en de laatste voor
dat ze gingen slapen.
„Eerst andere schoenen aantrekken",
beval 'ze, terwijl ze de thee opschonk en
cake klaarzette. Glara huilde alsof ~e
vennoord werd, want haar broertje Ted
dy plaagde haar en niemand kon andere
schoentjes .vinden.
„Oh", kreunde moeder, terwijl ze haar
hand naar haar hoofd bracht. „Hoe kan
ik het uithouden?"
Ze liet de kinderen uitvechten en
daarna holde ze de trappen op, omdat
ze kleine Alec hoorde roepen.
Tom. haar man. kwam even later thuis.
Hij had den geheelen dag in den tuin
gewerkt en pij nin zijn rug, hetgeen al
tijd het geval was, als hij zwaren arbeid
wilde verrichten.
De kinderen kibbelden nog steeds door
cn moedertje moest ze verbieden. Teddy
leunde achterover in zijn stoel en toen
zijn ouders even een anderen kant uit
keken. gaf hij zijn zusje Clara een schop,
die blijkbaar raak aankwam. Het vol
gende oogenblik had hij van zijn vader
een fermen klap om zijn ooren te pak-
tö>n. Stilte heerschte er nu enkele oogen-
blikken, slechts even verbroken door
Teddy's gesnik.
Tom begon nu de courant in te zien-
Wanneer had moeder ooit tijd iets te
lezen? Ze moest het nieuws altijd van
anderen te hooien krijgen en toch had
ze stemrecht.
Eindelijk hadden de kinderen thee ge
dronken en een stuk cake verorberd.
Kort daarop zetten ze hun gevecht in de
hall voort en toen ze goed en wel in
bed lagen, scheen er nog geen vrede te
kunnen heerschen.
„Mams, kom bij me. dan kan ik mijn
gebed opzeggen, klonkt het uit
het linker bed.
„Mams, geeft me een slokje water, ik
heb zoo'n dorst."
Het was nu acht uur en gedurende
den avond had ze gewoonlijk tenminste
een half uurtje voor zichzelf. Dien dag
scheen er echter geen einde aan het
werk te komen en ze kon zich niet her
inneren de kinderen ooit zoo lastig te
hebben gezien. Zij moest zich op de lip
pen bijten om zich bedaard te houden.
Ze dekte Teddy toe. die schreeuwde, om
dat hij een spin tegen het plafond zag
en ze meest de spin eerst verjagen. Zij
knielde voor Alec's bedje neer, om hem
zijn gebed te laten opzeggen.
„Oh, goede God, ik ben zoo moe en
het werk gaat maar door. Help me alles
te dragentevreden en welgemoed
U weet hoe moeilijk het is als er niet
voldoende geld is...." bad zij.
Om tien uur ging ze doodvermoeid
naar bed, doch, om twee uur sliep ze
nog niet.
Het zal over enkele jaren wel beter
zijn, vrouwtje," had haar man dien
avond gezegd. „Dan zullen we alles
doen wat je maar wilt, want dan heb
ben we niet meer zooveel zorgen", zei
hij troostend.
„Wij zullen wel arm blijven tot onzen
dood toe", zei ze bitter.
Hoe gauw gingen de jaren voorbij, en
hoeveel gebeurde er niet in dien tijd.
De kinderen werden ziek, doch her
stelden gelukkig allen taal. Drie jaar na
moeder's pathetisch gebed kwam er een
verandering in den toestand. Een oude
tante van Tom stierf en liet hem een
vrij flink bedrag na, waardoor ze in
staat waren personeel voor de boerderij
te nemen, zoodat moeder werk uit de
handen genomen kon worden.
De twee oudste kinderen waren naar
een kostschoolmoeder en vader hadden
ze juist naar den trein gebracht, en er
was een waas voor haar oogen. Het was
zoo wanhopig stil in huls als de kinde
ren weer weg waren. Alec, haar jongste,
haar babywas met Teddy mee naar
school gegaan. Ze miste hem zoo, maar
het had niet anedrs gekund, want het
kind was te veel alleen.
We zouden van avond naar de Ba
kers kunnen gaan, stelde vader plotse
ling voor. toen hij de verdrietige uit
drukking in haar oogen zag. Hloe dik
wijls had het vrouwtje er vroeger niet
naar verlangd eens bij de buren op be
zoek te kunnen gaan om wat te praten
of te kaarten en nu
„Ik ben erg moe." gaf ze te kennen
„Laten we maar rustig thuis thee blij
ven drinken."
Ze kon nu zooveel handwerken als ze
maar wilde en de heele dorpsbibliotheek
uitlezen. Het huis was altijd schoon:
géén modderschoentje die vlekken op
het tapijt maakten. geen stemme
tjes, dip om mams riepen. Vroeger wa
ren de dagen lang genoeg om al het
werk te kunnen klaarspelen en nu leek
het haar toe alsof er gen einde aan zou
komen.
Toen ze thee hadden gedronken, stond
ze eensklaps op en ging naar boven. Ze
liep naar de kamer, waar haar kinde»
ren geslapen hadden, de kamer, die nu
kaal en leeg was. Ze begaf zich
daarna naar haar eigen vertrek en be
keek haar spiegelbeeld met onderzoe
kende oogen. Ze zag er jonger en gezon
der uit dan vroeger en ze had kasten vol
mooie kleeren. En terwijl ze zich bekeek
kwam het haar plotseling voor alsof
een stem haar influisterde: „Wat zou
je beginnen als je je man verloor?"
Nooit, nooit tevoren was het ienvolle
tot haar doorgedrongen wat ze begin
nen zou als ze den man, met wien ze ver
bonden. was „tot de dood hen zou schei
den" zou moeten verliezen. En toch was
hij niet sterk en misschien zou hij ge-
ruimen tyd vóór haar sterven. Dan zou
ze alleen achterblijven, want haar kin
deren waren dan de wereld ingetrokken.
Teddy wilde naar zee, Clara zou wel
trouwen en Alec zou weer andere din
gen vinden waarvoor hij belangstel
ling voelde. Alléén alléén.zou ze
blijven!
Op dat oogenblik meende ze heel dui
delijk Alec's stemmetje aan haar te hoo-
ren roepen:
„Mams, ik heb dorst. Mams, waar ben
je toch?"
Ze stond onbeweeglijk stil en werd
doodsbleek. Ze liep naar de deur van de
1 nderkamer toe, zooals ze vroeger zoo dik
wijl gedaan had en zonder er zich eigen
lijk ten volle van bewust te zijn, keek ze
naar binnen. Tegen den muur stonden
de twee ledige bedden.
Het was haar thans onmogelijk haar
tranen langer te weerhouden en terwijl
ze voor het bedje neerknielde, stroom
den ze langs haar wangen.
„Oh, goede God, U weet natuurlijk,
wat het beste voor me is!" stamelde ze.
terwijl ze haar handen vouwde. „Geef
me al het werk terug dat ik vroeger te
doen had en. unijn babies."
DE REDDING VAN SORA
EN VAN DONGEN.
HUN ERVARINGEN.
Officieel wordt thans bevestigd dat
de Italiaansche kapitein Sora en de
Nederlandsche bondensleemenner Sjef
van Dongen door een Finsch vliegtuig
zijn gered. De beide geredden zijn geës
corteerd door Zweedsche vliegtuigen,
naar Kingsbay overgebracht, waar zij
zich thans aan boord van „Cicta di Mi-
lano" bevinden.
Zooals men zich zal herinneren, was
kapitein Sora op 18 Juni, vergezeld door
Van Dongen en den Deen Varming, met
twee hondenspannen van de Beverley-
sond vertrokken, ten einde langs de kust
ran Noord-Oostlarui tusscfaen Kaap
Noord en Kaap Brunn naar de Malm-
gien-groep te gaan zoeken. Vervolgens
zou den zij trachten het Fovn-eiland te
bereiken benevens de groep van gene
raal Nobile, die zich toentertijd op on
geveer vijf mijlen ran het eiland af be
vond.
Op 21 Juni ontmoette de Noorsche
vlieger Lutzow Holm de expeditie van
Sora voor wie hij een mededeeling neer
wierp, meldende dat Nobile's roode
tent door vliegers was gevonden en dat
de aviateur Maddalena levensmiddelen
had laten neervallen. Voorts was het
de bedoeling van Lütaow Holm de expe
ditie op de hoogte van den slechten
toestand van het ijs te stellen, die het
onraadzaam deed zijn den tocht naar 't
Foyn eiland voor te zetten, zoodat het
boter zou zijn de nasporingen vooral op
de Malmgrengroep te conoentreeren. On
gelukkigerwijze kwam deze laatste me
dedeeling nimmer in het bezit dei- ex
peditie, die herhaaldelijk trachtte van
het land op het pakijs over te gaan.
hierin eindelijk ook slaagde en ten slotte
het Fora-eiland bereikte.
Hier werden de mannen door Zweed-
sche vliegers opgemerkt Aangezien de
zen ran oordeel waren, dat de situatie
der expeditie weinig gunstig was, beslo
ten zij te zamen met een Finsch vlieger
een hulpexpeditie op touw te zetten,
pvelke zooals gezegd, met succes weid
bekroond.
Alhoewel Sora er niet in geslaagd is,
het kamp van Nobile te bereiken, zulks
tengevolge van het afdrijven van de
ijsschots, waarop zich de tent bevond,
moet de tocht der expeditie, die onder
buitengewoon moeilijke omstandigheden
heeft plaats gevonden, toch als een bui
tengewoon stoutmoedige en verdienste
lijke onderneming worden beschouwd.
In de officieele telegrammen wordt
niets gezegd over den Deenschen in
genieur Varming, die oorspronkelijk
ook deel uitmaakte van het groepje on
der leiding van den Italiaanschen kapi
tein Sora. In dit verband dient er aan
te worden herinend, dat Varming. die
niet ernstig ziek was. indertijd met een
slede en honden werd achtergelaten op
Noord-Oost-eiland. Sora zette daarop
met Van Dongen zijn onderzoekings
tocht voort.
Naar de arts van de „Citta öi Milano"
seint, lijdt Mariano ten gevolge van
groote uitputting aan koorts, terwijl
Zappi's toestand zorg baart. Daarente
gen is de gezondheidstoestand van Vig-
lieri, professor Behounek, ingenieur Tro-
jani en den radio-telegrafist Biagi nor
maal. De chef-mecanicien Ceccioni heeft
zooals men Weet, bij den val op het
zijn linkerbeen gebroken.
De Fransche minister van Marine
heeft order gegeven tot het zenden van
twee lichte watervliegtuigen van 180 P K.
naar Spitsbergen. De toestellen hebben
een capaciteit van 500 K-M.
Sjef van Dongen
„hoogcr op".
De directie van dc Nederland-Spits
bergen Co., de heer H. H. Dresselhuys
die ter plaatse goed bekend is, vestigt
de aandacht van de Tel. op de enorme
prestatie, geleverd door kapt. Sora. Sjef
van Dongen en Var min Deze expeditie
is er immers in geslaagd Foyn-eiland te
bereiken, dezelfde plaats waar de groep
Viglieri zich aanvankelijk bevond en
die men niet verlaten kon. Dat de groep
afdreef is een omstandigheid, die Sora
niet kon voorzien. De directie heeft Sjef
van Dongen opgedragen naar Arends
burg terug te keeren, en dan naar Rot
terdam te komen, ten einde bij zijn
ouders te Arnhem een tijd van welver
diende rust door te brengen. Het ligt
mede in het voornemen der directie Sief
van Dongen in de gelegenheid te stel
len zich verder te bekwamen voor een
hoogere functie bij de Nederland-Spil
bergen Company, want indien Sjef zich
eenige theoretische bekwaamheid eigen
maakt, wordt hij voor de Spitsbergen
Co. een uitnemende kracht. Jongens, ge
sneden uit het hout van Sjef van Don
gen zijn 8-oor het succes der Nederland
sche nederzetting op Spitsbergen var.
onschatbare waarde.
Varming en de
Alpenjagers ook gered.
De Citiè di Milano" heeft draadloos
gemeld, dat het Noorsche s.s. Braganza
dat zich op 13 K.M. ten Westen van Kaap
Wrede bevindt-, Zondagochtend 2 uur een
1 lichte slede zonder honden naar den
Russlschen vlieger TsJoechnofskI en zflr. i
makker zond. die zich zooals men weet.
bij Kaap Platen bevindt. De toestand
van het Us is voldoende om er een
tocht over te wagen.
De „Braganza" heeft reeds den Deen
schen gids Varming aan boord genomen,
die door kapitein Sora aan de kust was
achtergelaten, omdat hU den tocht naar
het Foyn-eiland niet kon voortzetten;
en ook de patrouille Alpenjagers en de
Italiaansche studenten, die lid zUn van
de Alpenclub, zijn door het Noorsche
schip gered.
Het Noorsche Telegraaf-Agentschap
meldt nader, dat uit Moskou thans het
gerucht wordt tegengesproken, als zou
de „Malygin" Amundsen gered hebben.
Geen twist tasschen
Nobile en Mabngren.
„Aftonbladet" had aan generaal Nobile
een radio-telegram gezonden, waarin het
blad om inlichtingen verzocht nopens
de omstandigheden, waaronder Maling ren
Zappi en Mariano de tent hadden ver
laten.
In zUn antwoord verklaart Nobile.
dat de drie mannen, toen op de voort
durend uitgezonden hulpseinen geener
lei antwoord werd ontvangen, de hoop
hadden opgegeven, door middel van
radio-telegrafie met de buitenwereld in
verbinding te komen. Daarom besloten
zij op weg te gaan om kaap Noord op
Noordoost land te bereiken, waar zU
levensmiddelen hoopten te vinden.
De generaal legde er in zUn antwoord
den nadruk op, dat zijn afscheid van
Malmgren en de beide Italianen smarte
lijk en ontroerend was geweest en dat
met hen een hartelijke verhouding be
stond. Van twist is. zoo verklaarde hU,
geen sprake geweest.
De „Krassln".
Volgens berichten uit Spitsbergen
bevindt -ie Russische usbreker .JCrassin"
zich op weg naar de ballongroep.
De nasporingen, die het schip verricht
worden door den hevigen mist ten zeerste
belemmerd.
VAN KASHMIR NAAR
AMSTERDAM.
INDISCHE PRINSEN TER
OLYMPIADE.
Een der allerbelangrijkste Indische
Prinsen nl. de Maharadja van Kashmir
heert volgens de N. R. Ct. zUn voorne
men te kennen gegeven naar Amster
dam te komen, om er de Olympische
Spelen bij te wonen.
Deze vorst regeert een land ongov.er
de helft van de grootte van Nederland,
t.w. 80.000 vierk mijlen, met over 1c
drie millioen inwoners. Hij heeft recht
cp 21 saluutschoten. Zijn land is voor
Europeesch bezoek gesloten en ligt in
het Noord-Oosten op de directe route
naar Thibet. Uit de reisverhalen van
der. Karakorumreizigers de heer en me
vrouw Visser't Hooft zal men zich den
naam van de hoofdstad Srinagar herin
neren.
Geiyktljdig zal de Nawab van Palam-
pur te Amsterdam aankomen, die, al
hoewel een niet zoo belangrijke rol ver
vallend, zeker als een der voorname
bezoekers aan de Olympische Spelen
beschouwd kan worden.
BUZIAU HEEFT EIGEN
PLANNEN.
GAAT HIJ NAAR ENGELAND?
„Wat gaat Buziau nu doen", heeft
zeker menigeen zich afgevraagd na het
lezen van 't bericht dat .Henri ter Hali's
Revue" niet door hem met Piet Kohier
voortgezet zal worden, zooals aanvanke
lijk het plan was.
wy hebben 't Henri ter Hall willen
vragen, doch die bleek op reis te zijn. en
Buziau, ja waar die zat? Ergens in de
provincie, in Eindhoven of zoo.
Het Vad. heeft waarschynlyk in Rijs
wijk bij Buziau thuis, of by diens ken
nissen geïnformeerd, en weet nu te mell
den. dat Buziau eigen plannen koestert.
Hy overweegt de vorming van een eigen
groepje om in kleinere afmeting een
ander soort revue te brengen, nl. de re
vue, zooals die vroeger vertoond werd
met minder uitstalling van fraaie cos-
tuums, maar met meer verhaal, hande
ling en spel.
Deze plannen hebben nog geen vasten
vorm aangenomen, omdat hü nog bUna
een half jaar den tyd heeft voor hy
zou kunnen beginnen en bovendien gaan
er geruchten, dat hem uit Londen op
nieuw een engagement zal worden aan
geboden.
Men zal zich herinneren, dat 't een
paar jaar geleden maar weinig gescheeld
heeft of Buziau had de verleiding van
het groote aanbod uit Engeland niet
kunnen weerstaan. Onze revue-komiek
spreekt perfect Engclsch en hy heeft
reeds de ervaring, dat ook het Engelsche
publiek zijn humor en zyn spel op prys
weet te stellen.
MET 60.000 GULDEN
VERDWENEN.
NA ANDERHALF JAAR
GEPAKT.
In Februari 1927 verdween de 27-ja-
rige A. K., toentortyd graaamolenaar
te Rotterdam, plotseling roet de noorder
zon. Het bleek, dat by een bedrag van
60.000 gulden dat ter voldoening vaat
crediteuren in zyn handen was geko
men. had meegenomen. K. vluchtte naar
het buitenland en bleek onvindbaar.
zyn signalement was echter aan de
politie hier ter stede bekend en toen hy
Vrijdag te Rotterdam terugkwam werd
hy op het station D. P. aangesproken
door een rechercheur, die hem herken
de. De man. die er niet op verdacht
moet zyn geweest- reeds zoo spoedig jn
zijn kraag te zullen worden gegrepen,
liet zich gewillig arresteeren. Hy ver
klaarde naar de Maasstad te zijn ge
komen om zyn zaken te „regelen".
Van de 60 mille had hy geen cent
meer over.
DE MAIL VAN DE
„INSULINDE".
WORDT NIET ONTSMET.
Op gezag van het Staatstoezicht op de
Volksgezondheid kan worden medege
deeld. dat het op grond ran de Sanitaire
Conventie van Parijs (1926) overbodig
is de door het sa. „Insulinde" medege
voerde mail welke ziekte ook aan
boord hcerscht of geheerscht mag heb
ben san eenlgen maatregel van ont
smetting te onderwerpen.
Ten opzichte van de z.g. losse corres
pondentie. de brieven, die aan boord gc.
schreven sjju en waaraan het dus mo
gelijk is dat deze met zieken in aanra
king zyn geweest, zullen in ieder geval
de noodige ontsmettingsmaatregelen
Y/orden toegepast, meldt het Hbld.
ZIJN VROUW MET EEN
MES GESTOKEN.
ECHTELIJKE TWIST TE
AMSTERDAM.
Zaterdagavond om tien uur heeft een
man zyn vrouw, die ln een huis op de
Noord er-Amstellaan te Amsterdam in
betrekking was, opgezocht, waarby bel
den met eikander twist hebben gekre
gen. Op de stoep staande, heeft de man
plotseling een mes getrokken en daar
mee de vrouw verschillende steken in
de borst en in haar armen toegebracht.
Op het geschreeuw ran de vrouw zyn
verschillende voorbijgangers toegesneld,
zy hebben den dader gegrepen en hem
raar een nabijzynd politiebureau ge
bracht, waar de Inspecteur hem aan een
uitvoerig verhoor onderworpen heeft.
De vrouw is in ray ernst igen toestand
naar een der ziekenhuizen vervoerd,
aldus de Tel.
VAN EEN TOREN
GEVALLEN.
DELFTSCH ASSISTENT
GEDOOD.
Zaterdagochtend is lr. A. J. Buur
man, assistent der Technische Hooge-
school, van den observa tietoren gevallen
van het gebouw \oor geodesie der Tech
nische Hoogeschool aan den Kanaal weg
te Delft. Dc ongelukkige was op slag
dood. HU was 32 Jaar oud en ongehuwd.
INGEZONDEN MEDEDEELINCEN
m 60 Cents per regel.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN
a 60 Cent» per regel.
Stofzuigerhuis MAERTENS
BARTELJORISSTRAAT 16
TELEF. No. 10756 5
Apex Klop-Veeg-Stofzuigers f 175.
NUTSKWEEKSCTIOOL VOOR
ONDERWIJZERESSEN
Bevorderd naar dc tweede klasse:
Annie Bremer. Puck Ensink. Gezlna
Carssen, Willy Lansdorp. Truus Louw,
Geesje van Ommeren. Catharlna Sleg-
man, Ben Visser, Jo Vogel en Marie
Gielen. Niet bevorderd 2.
Bevorderd naar de derde klasse:
Elize Artz, Hendrika Baart, Marie
Boese, Leonle Campen. Catharlna de
Freytag. Mien van Hoogstraten, Fran-
clen Krot. Dé Kuitert (voorwj, Annie
van Leyen, Baudlna Lootsma, Ouus
Max, Tiny Mulders, Cor Mulder. Truus
Nienkemper, Agnes van Nop. Tine
Smits. Willy Sprik. Annie Togtema,
Jlsje van der Veen. Frieda WÓudt. So
phie van Zadel en Titi Thörig. Niet be
vorderd 2.
Bevorderd naar de vierde klasse:
MOTEL VAN BENTMEM
t ICA5TRICUM
'y? Jf*- .a- n-.r.-.
vu
PF*3HB!PiiPf
Vv:—- V.tdi ff n
Jonnle Bos, Nelly Baay. Annie Cra
mer, Marie Höck, Maartje Krottje, Ma
rie Lansdorp, Alie Nleland. Bep Noord
kamp. Cor Moonen. Sylvie Hulsman.
Leo Noltlng. Francien Stoel. Tinc de
Vries (voorw.) Henny Stomphorst. Loo
Nolting. Francien Stoel. Tine dc Vries
(voorw.) Henny Stomphorst. Marie Wit-
teveen. Mien Tates. Rie Bor. Oonnte
Zuidhof. Mcta Weyrschenk. T:nl
Hoorns en Oré Zwart. Niet bevorderd
Toegelaten tot de eerste klasse;
Nelly van Hoogstraten. Maria Visser,
Nettie de Heer Kloots. Carolina Ver-
nout,, Anna Zuelen, Mar :;,.-etha Stuit
je, Marie van Hemert, Ji' van Zylldo
Jong, allen te Haarlem. :::ine Smits,
Hannie de Carpentier te Heemstede,
Elizabeth Lubbers te Wyk aan Duin,
Adr;ana Lindeblad te Vclscn. Catharlna
Schipper te Beverwijk. Margareth»
Hamburger en Jantje Engelina van DUk.
te IJmulden, Johanna Vermeer en
Jennie GravendUk te Bloemendaal,
Annette cn Elisabeth Derx te Djokjo-
karta, Sara Huender te Wijk .an Zcc ca
Emilc Panhuyzen te Bloemendaal.
Tot de tweede klasso;
Truus van der Land te O ver veen,
Arfkc Schol. Marin Bannlnk. Louise van
Waveren. Annie Val en Ell.v Mosch-
haupt. allen te Haarlem. Margeretha.
Boukje de Jong. Heemstede, Ouurtj»
Eelman te Texel, Jo Rcitsma te IJmul
den en Johanna Kramer te Djokjo-
karta.
Tot de derde klasse: Annie Teipe te
Amsterdam. Cor Carels te Hilversum,
Annie Heck. Indjl van Langeveld,
Sletsche Zylstra en Lien Betlem, uilen
to Haarlem, Ada Posthumus Meyes tc
Amsterdam.
Tot de vierde klasse; Ina van den
Bergh van EiJslnga te Santpoort.
GEVONDEN DIEREN EN
VOORWERPEN.
Terug te bekomen by:
P Baten. Harmenjan: weg 64. dop van
benzinetank. B. van Wees. Sophiastraat
14 rood, kinderstropdas; W. v. Daalen.
Lombokstraat 24. geelharige hond:
Werner. Leidschevsart 142, kinderhoedje
V3n den Haak, Burgwal 9. halsketting
(vermoedelijk goud) Pax tonWhite,
Rozenstraat 1.pince-nez: Rooljers. Pres.
SteUnstraat 22. witte klndermuts;
Lindeman. Linschotenstraa: 20 b. kin-
derportemonr.aie m. 1.: Martens. Pa
triarchstraat 12. bruine portemor.r.aie:
Jansen Van Edenstraat 2, postduif
(21/700/D. J. 2); C. v. Arum. Dykstraat
16. vulpen, gemerkt C. D. L. de Bruin,
Kruistochtstraat 40. blauwe kinderpop:
D Ravesteyn, Gen. Joubertstraat 7. pet;
v. d. Veldt, Heerensingel 109. passer:
J. v. d. Molen, Gen. Bothastraat 126.
portemonnaie m.l.; Warmerdam. Oranje-
boomstraat 152, portemonnaie m.i.. C.
Hirs, Omvalspoort 10. damesportemon-
nale, bruin-zwart; C. Woelders, pyis-
laan 27, rywlelbelastinmerk in étui;
Peek. Kenaustraat 8 G. rijwielbelastlng-
merk; Noppen. Oudcweg 5. Idem;
Maurlts, Zd. Brouwersstraat 40. rozen
krans in étui; Jansen. Kruistochtstraat
3 c, blauwe sjaal; KUngers, Talmastraat
10. sleutel van melkbus; A. Koster,
Schoterstraat 11. zwart kinderschoentje;
Bur. v. Politie Smedestraat. kinder
schoentje; P. Heeremans. Wouwerman-
straat 52. dasspeld; Klomp, ZUlweg 3.
bruine tasch met inhoud; J. By voet,
Esschlldcrrtrnat 41 rood. bruine acten-
tasch; J. Noorda Patrimoniumstraat 7
damestasrhje m I. A. H. IJkclen Ged.
Oudegracht 67 Jtschje met spiegeltje
naaT het Engelsch door
CHRISTINA KAMP
18)
Roodnek lachte nogmaals luidruch
tig. „Ik heb al gekke dingen hier aan
den lessenaar gehoord, maar wat jij
vertelt. sDant de kroon. Je zei. dat je
de taxi Vrydagavond laat kocht?"
„Jawel, commissaris", zei Ben haastig
„Mooi! Ik wil je op je woord gelooven
Maar waarom heb je ze dan overgeschil
derd in een andere kleur?"
„Ik wist niet. dat zy ze zouden over
schilderen", zei Ben. die alweer zoo'n
vreemd, klam gevoel kreeg.
„Je weet zeker wel. hoe je heet".
„Jawel, mynheer".
„Hoe is je naam?"
„Benjamin. Robert Witby".
De Roodnek stak de hand uit. „Laat
my eens je rijbewijs zien".
„Ik.ik heb er geen. U begrüpt. dat
ik van plan was den wagen zoo gauw
moeelUk te verkoopen".
..Ja. dat begrijp ik volkomen! Nu.
luister eens goec. Benny, of hoe jc ge-
.wooniyt genoemd wordt, je moet nu
toch wel begrijpen, dat je niet slim ge
noeg bent. De twee anderen zullen je
eenvoudig in den steek laten en je Y-oor
de straf laten opdraaien. Je hebt slechts
één kans. Vertel ons nu eens openhartig
alles van "het begin tot het eind en
Jarry zal er een rapport van opmaken.
Klaar. Jerry? Nu. ga je gang".
„Naam. alsjeblief", zei Jerry.
Ben noemde opnieuw zijn naam.
„Leeftijd en beroep".
„Twee en twintig". Dan, met een
triomfantelijken blik naar Roodnek:
..Teekenaar in het kantoor van Scher-
merhorn. Schuyler Braithe".
De commissaris keek aandachtig voor
zich uitja, maar het was den blik
van een jager, die grooter wild bemerkt,
dan hy verwacht had.
„Teekenaar?" zei hy nadenkend
..Niet zoo'n slecht baantje om platte
gronden van huizen machtig te worden".
Ben zei nu alles, wat hy te zeggen had
en Roodnek kon zyn minacht'ng nau-
weiyks bedwingen. „Schryf het op, Jer
ry", zei hy, „dat zaakje is zoo klaar als
de dag".
Toen Roodnek het rapport had doorge
lezen. maakte hU eenige aanmerkingen
er op. „Hoe kwam het. dat je zooveel
gejö by je had. toen je de taxi kocht?"
.Ik heb mijn tegoed van de Spaar
bank gehaald".
„Waarom?"
,,lk wilde het op een cheque-boekje
plaatsen".
„Waarom?"
..Och. ik dacht, dat ik wel wat geld
noodig zou hebben in verband met de
Jonge dame".
„De geheimzinnige miss X! Hoe heet
zy?"
„Ik wil haar niet in opspraak bren
gen".
„Dat begrijp ik! Waarom eischte je
niet een bewijs, of quitantie. dat Je de
taxi gekocht had?"
„Ik wist, niet, dat dit noodig was".
„NatuuriykOnnadenkend en zor
geloos, als je biykt te zijn. Waarom
zorgde je niet voor een rijbewijs? Heb
Je daar ooit van gehoord?"
„Jawel, commissaris".
„Zoo. dat is al weer iets beter! Laten
we nu verder gaan: ..Waar was je om
elf uur Vrydagavond?"
„Ik was juist uit het Concertgebouw
gekomen en keek uit naar een taxi".
„Was er iemand by je?"
„Neen, ik was alleen weggegaan om
een rijtuig te zoeken".
.Schryf dat op, Jerry, dat kan dienen
als hy probeert een alibi te fabriceeren."
Benny begon te transpireeren. zyn
hoofd, zijn rug. zelfs de palmen van zijn
handen werden nat. Klaarblykelijk was
dc misdaad, hoedanig die ook geweest
was, gebeurd juist even -.-oor hij de taxi
kocht en terwijl hü buiten in den regen
rondliep. Hoe kon hy zijn onschuld bc-
Yvyzen. als er mensehen waren, die hem
achter het stuur hadden gezien in zijn
groenachtig gele regenjas, kort nadat de
misdaad begaan was? En zelfs als Rose
zwoer, dat hij dien avond met haar was
geweest, totdat hü in den regen naar
bulten liep. zou dat geen nut Y'oor hem
hebben, en als haar getuigenis gunstig
voor hem was. zouden zy denken, dat
zü loog om hem te redden., vooral als
zij ontdekten, dat hij dien heelen dr
met haar was rondgereden e toch had
gezegd, dat hy haar nooit gezien had.
„Het is mooi voor 'n beginneling", zei
Roodnek spottend. ,.Je werkt in het kan
toor van een architect om plattegronden
van huizen te krijgen en dan ga je des
nachts er op uit om in te breken vol
lens hetgeen je te weten bent gekomen.
Ja. ventje, je dacht dat je al heel slim
was. maar zoodra wü je te pakken heb
ben. weet je niet meer wat te zeggen
„Hoe lar.g is het geleden, dat je daar
werkzaam waart?"
„Ik ben er nog in betrekking", zei
Benny, een beetje moed vattend.
„Hoe langer, hoe fraaier! Dat zal een
mooi zaakje worden. Jerry, iederen dag
een vet gedrukt hoofd in de krar.t! Na
tuuriyk liegt hü. alsof het gedrukt
stond! Breng hem naar buiten. Jerry en
pas op hem", zei hy. terwijl een gedach
te plotseling hem inviel. Ik heb hem
misschien aanstonds weer noodig, in een
kwartiertje of zoo!"
Ben ging terug, waar de grimmige
hem stond op te wachten en bracht een
heelc poos door met gedachten, die verre
van aangenaam waren. Misschien was
het beter niets meer te zeggen, nu hU
bemerkte, dat alle6 in zyn r.adee] werd
uitgelegd. Misschien moest hij een ad
vocaat zien te krijgenals hy er
maar een kende. HIJ kende een Jongen
student in de rechten, die ook by Mrs.
Bullock woonde, misschien kon die hem
wel aan een verdediger helpen. Maar
advocaten, vooral in moordzaken, zyn
erg duur. zooals hü eens gelezen had
Misschien was het beter aan zijn va
der te schrijvenals zy het hem Heten
doen. Hü stelde zich zün vader voor
een groote. stoere, oude man. langzaam
in het spreken, zün mg iets gebogen
or.der het gewicht van al den arbeid en
zorgen, waarmede hy van zün hoeve Iets
goeds had willen makenen nu te
denken, dat zün vader hem zou komen
bezoeken m hem met die doordringende
oogen aanzien. De oude man was er al-
tüd tegen geweest, dat Ben naar dc stad
ging en had voorspeld, dat het slecht
met hem zou afloopcn.
Tranen welden langzaam in Benny's
oogen op en hü wcr.dde het gezicht naar
den wand. dat de grimmige het niet
zien zou.
Tien minuten later werd hy door
Jerry geroepen. Hy stond op en ging
met hem terug naar het kantoor van
den commissaris en dc eerste, dien hij
daar zag dat was Mr. Schermerhorn
zittende naast den lessenaar Y-an den
commissaris en alles in de kamer bc-
heerschend. zelfs Roodnek. door de waar
dikheid Y-an zyn aanwezigheid. ZUn
hoogen hoed. zijn zwarte kroon, las "P
z'n knieën, alsof h- bezoedeld zou kun
nen worden door de aanraking van den
lessenaar en in zyn hand hield hü zün
stok. zün schepter met een gebaar, dat
koningen hem zouden benüd hebben.
„Hier is hy. kolonel", zei Roodnek eer
biedig. toon Ben naar binnen werd ge
leid. „Heeft u hem ooit te voren gezien?"
„Jawel", antwoordde Mr. Schermer
horn. terwyi hü even de oogen opsloeg.
„Hy zei. dat hü bU u in betrekking is;
is dat waar?"
„Hy is by mij '.n betrekking geweest",
zei Mr. Schermerhorn met nadruk op
het laatst» woord. .Maar na hetgeen u
my verteld hebt, commissaris, behoef
ik niet meer te zeggen dat hy niet
langer bij mü kan werken".
„Neen", zei Roodnek, „het komt n.U
voor. dat wij op het ooger.blik zeker
recht op hem hebben. Heeft u hem vroe
ger wel eens verdacht \-an hot een of
anderdat er nu vreemd uitziet?"
„Ik heb hem in den laats ten tüd ver
dacht van een zekere dubbelhartigheid".
..Een oogenblik. kolonel, wü zullen dat
eer.s nader ondersteken".
{Wordt vervolgd.)
