DE WEDSTRIJD-VERSLAGEN
Van de plechtige opening. Zonne
schijn na regen. Een Fransch
incident. Van trompetters die te
vroeg bliezen. Een indrukwekkend
schouwspel.
P. Het leek Zaterdagmorgen vroeg
een volkomen hopeloos geval, wy zou
den met zyn 40.000en de Olympischen Spe
len gaan openen en 't goot var. den hemel.
En hoe goot het en uit wat voor hemel.
PUpes telen uit een egaal grauwe wolken
massa die even ondoordringbaar als
onbewegelijk leek. Er was zelfs geen
wind om het vuyr der hoop neg wat
aan te blazen. Om zes uur zagen wy
het, dachten aan vele witte broeken en
draaiden ons kreunend op het 3nders
oor. Een uur later was het nog precies
zoo. alleen erger en we dachten aar. wit-
te stroohoedïn met een oranje lint er
om en stonden op. En een uur later en
nog een uur later was het nog precies
zoo. wy verwachtten nu niets meer,
maar zagen in doffe wanhoop het beeld
van triestig hangende kletsnatte vlagen
aller naties en een paar duizend athle-
tischc Jonge mannen, die hun regenjas
in de kleedkamers hadden moeten ach
terlaten om een paar uur op een door
weekt grasveld tc staan.
Maar ziet. midden in den ochtend
kwam er alweer een vleugje hoep. De
lucht begon te breken. En om elf uur
was het droog, iets dat Je een paar uur
tevoren binnen de eerste veertien dagen
niet mogelijk geacht zou hebben. En
toen wc met een dikke 40.000 anderen
in het Stadion zaten, brak er zoowaar
een wat beschaamd zonnetje door.
Ra. ra tot welken stam "behoorden
deze deelnemers aan het défilé?
Intusschen werd op het van Tuyll-
pleirl de athletische stoet opgesteld.
Jongelieden in allerlei uniforme kleeder
drachten doorkruisten de menigte buiten
de stadionmuren, j? hoorde vroolijke
uit roepen in enkele talen, die Je kende
en zeer veie die je niet kende en om
tien minuten voor twee zette de muziek
het Wilhelmus In, om Prlps Hendrik
welkom te heeten en 1200 zangers onder
wie het koor van ons Haarlemsche Zang
en Vriendschap zongen hem het volks
lied toe. Toen werd de Marathonpoort
opengeworpen, de muziek zette „Einzug
der Gladiatoren" in en de eerste groep
athleten, de Grieken, marcheerde het
Stadion binnen. Hun kwam de voorrang
toe, door hun klassieke connectie met
de Spelen, zy werden luide toegejuicht
en achter hen volgden de Argentynen,
de Australiërs, een verrassend klein ge
tal Belgen, niet meer dan een dozijn,
eenlge Britsch-Indiërs met tulbanden
op, een vyftal Bulgaarsche officieren, de
Canadeezen in keurig wit uniform. Chi-
lenen. die voor de eere-tribune gekomen
halt hielden en hoera schreeuwden, wat
niet In het ceremoniëel stond en dus erg
stout was. 2 Cubanen, de Denen, die
de eenlge waren in hun gewone pakjes,
een geweldige horde Dultschers, kleine
groepen Egyplenaren en Estlanders, de
Pinnen, die veel applaus kregen en
daarna nog eenige tientallen naties
waarvan wy. om niet te uitvoerig te
worden, nog slechts vermelden de Engel-
schen, die geen militair volk willen zijn,
maar keurig kunnen marcheeren. de
Japanners, die verscheidene officials
onder hooge hoeden in hun gelederen
hadden, de Noren, in wier eerste ry
Kroonprins Olav een opvallende ver
schijning was. de eenige Panamees, die
zelf de vlag van zyn land droeg, maar
het bord met den landsnaam aan een
heel klein padvindertje had toever
trouwd. de Tsjechen die een gemêleerd-
pitto-eske groep vormden, de Vereenig-
de Staten die in getalsterkte niet voor
de Duitschers onderdeden en aan wier
hoefd Johnny Wèismuller ging met het
bord. De Zwitsers in fleurige kleurigs
helrcoce Jasjes en daarna als laatster,
de Hollanders, de machtigste groep van
allen, compleet met ban en achterban.
Zij werden enthousiast toegejuicht er.
verdienden het. want zij zagen er niet
alleen keurig uit, maar defileerden ook
onberispelijk.
Maar er ontbrak een groep en een
belangrijke, die der Franscher.. Wat zou
daar achter zitten? De officieele lezing
van liet geval was, dat zij bang waren
dat het slechte weer de sportieve presta
ties van hun athleten nadeeilg zou be
ïnvloeden. Maar met zulk een onbe
holpen kluitje laat een persman zich
niet in het riet sturen. En later bleek
de zaak dan ook heel anders te zyn.
De Franschen waren heel boos.
Vrijdag was de heer Paul Méricamp
van den Franschen athletiekbond bU
het Stadion verschenen met zyn athle
ten en de toegang was hem geweigerd
door een suppoost. Er mocht niemand
meer worden toegelaten. Dit lieten de
Franschen zich zoo maar niet aandoen,
er vielen hooge woorden tusschen twee
partyen die elkaar niet verstaan kon
den. tot de suppoost den Franschen
leider een slag toediende met een
sleutel. De Franschen eischten van het
N.QIC. hierna officieele excuses en het
ontslag van den suppoost. De eerste
werden aangeboden, maar toen de
Franse he ploeg Zaterdagmiddag voor
het Stadion verscheen om aan het
défilé deel te nemen, stond daar de
zelfde suppoost om hun kaarten te con
troleeren. Dit was voor de Franschen
aanleiding om spontaan te weigeren,
aan het défilé deel te nemen. I
kwestie is Zaterdagavond weer in het
gelijk gebreid en de Fransche hoog
springer Lewden heeft toen alsnog uit
naam der Fransche athleten den Olym-
pischen eed afgelegd. Maar het was een
onaangename geschiedenis, waarvan
wij, critisch bezien, nog slechts dit zou
den willen zeggen. De suppoost had zich
dienen te beheerschen. het N.O.C. had
zoo het geen aanleiding had den man
te ontslaan, althans zoo tactisch moeten
zijn hem uit de buurt der Franschen
te houden en de Franschen hadden ge
voegelijk na de excuses van het N.O.C.
de zaak als afgedaan kunnen beschou
wen.
Dr. de Visser zooals onze teekenaar
Bielkine hem zag.
Verder valt er niet veel meer te ver
melden, wy hebben in oris nummer van
Zaterdag reeds uitvoerig over de speeches
bericht. Alleen valt nog op ts merken,
dat alles zoo vlug van stapel liep dat
de menigte een uur vroeger weer op weg
naar huis was, dan men had gerekend,
dat de trompetters boven in den Mara
thontoren te vroeg gingen blazen en
daardoor den zang van „Wilt Heden nu
Treden" stoorden, dat de postduiven
wat zenuwachtig deden door de aan
wezigheid in het luchtruim van het
K.L.M. foto-vliegtuig en dat tenslotte
het geheel een indrukwekkende, kleurige
vertooning was, die allen, die haar ge
zien hebben nog vele jaren in het ge
heugen zal biyven.
De eerste athletiekdag. Holland-
tche teleurstellingen en Amerikaansche
successen. Recordverbeteringen in
het kogelstooten. Scheffer, de ge
wichthef f er bezorgt Holland een der
den prijs evenals zyn collega J. Ver-
heyen. Nurmi's zege in de 10.000
Meter.
P. Elders in dit nummer vindt de
lezer de uitslagen van den eersten
Olympischen dag uitvoerig vermeld, wy
willen dus niet anders doen dan er het
een en ander omheen schrUven.
Met het weer viel het opnieuw erg
mee. Er scheen een vroolijk zonnetje
toen het Zondagmiddag om twee uur
begon en dit zonnetje heeft ons den ge-
heclen middag niet meer verlaten. De
tribunes waren bevolkt met naar schat
ting ongeveer 25000 mcnschen, dat is
meer dan er op een enkeloen dag te Pa
rijs bi)? de athietiek waren, den Mara
thondag misschien uitgezonderd. Het
begon reeds dadeiyk met eenige beroe
ring toen de kogelstootcrs Brlx (Ame
rika) en Hlrschfeld (Duitschland) bel
den het wereldrecord en het Olympisch
record om hals brachten. Deze stonden
respectievelijk op 15.544 (Rose. Ameri
ka) cn 15.34 Macdonald (Amerika) en
Brlx stootte 15.75, Hlrschfeld 15.72. Dat
was een goed begin.
Elders op het terrein was men aan
het hoogspringen en op de loopbaan
stelden de deelnemers aan de eerste
serie 400 Meter horden zich op. De
snelste tyd der zes series was 54,6 sec.
terwijl het wereldrecord op naam van
Taylor staat met 52,6 sec. Dit serie resul
taat gaf ons de overtuiging dat de
Olympische athletiekbaan zeer goed is,
na de gehaaste verbeteringen van dc
laatste weken. In de halve finale, later
op den middag liep Taylor trouwens
53.4 seconden. In dit nummer liepen
geen Hollanders mee en. wat opvallen
der was. ook geen Duitschers.
Voor de 100 Meter werden niet min
der dan 16 series geloopen. De Hollan
ders Henning, Boot en Benz werden in
hun series niet geplaatst, terwyi v. d.
Berge tweede werd achter Rangeley en
dus nog wel in de kwartfinales zou
kunnen uitkomen. Er viej in al deze
series geen enkele verrassing te notee-
ren en sneller tyd dan 10.8 werd niet ge
maakt en trouwens ook niet verwacht.
In de 800 Meter werd het loopen van
Paulen een bittere teleurstelling. Hy
liep zeer ontactisch, trok het veld de
geheele eerste ronde, had ln de laatste
200 Meter zyn kruit verschoten en ein
digde als vyfde. Misschien was recente
beenblessure nog van invloed op zyn
prestatie. Dr. Peltzer won deze
serie keurig en bewees daarmee afdoende
dat de geruchten over zijn terugkeer
naar Beriyn uit de lucht gegrepen wa
ren. Hoogerwoiff en Zeegers werden in
hun series evenmin geplaatst. Den
besten tyd maakte de vermaarde Ame
rikaan Lloyd Hahn met 1 min. 56.8 sec.
(wereldrecord Peltzer 1.51.6 sec.)
Intusschen was men reeds aardig
achter geraakt op den tijd. Eerst zou
het programma om half zes zijn afge-
loopen, op den dag zelf was h£$ offi
cieel bepaald op half zeven en het werd
tenslotte over half acht.
De kwartfinales van de 100 Meter
waren vooral merkwaardig doordat alle
Amerikanen als eerste in hun heat aan
kwamen. maar de Canadees Williams de
eenlge was. die 10,6 sec. liep. Van uen
Berge werd derde in zijn heat en hier
mee- was de laatste Hollander uitge
sloten. Zondag was geen gelukkige dag
voor Oranje. Cerbonney (Frankryk)
veroorzaakte twee valsche starts en werd
uitgesloten. Het eerste slachtoffer van
de nieuwe bepaling. Verder bleven al'e
„grooten" voor de lialve finales ge
spaard: Legg, Fitzpatrick, Macalister.
Corts, Russell. Houben, Williams, Lou
don, Wykof, Pina, Bracey, Lammers
krijgen deze uit te vechten.
Voor de finale van de 400 Meter hor
den zijn nog vijf loopers over, nameiyk,
de Esgelschen Lord Burghley en Li
vingstone Learmouth, de Amerikanen
Taylor en Cubel en de Italiaan Fecelli.
Het succes van de Amerikanen is weer
overweldigend en toen de Cérémonie
Protocolaire Olympique werd ingeluid
met het hyschen van een groote en een
kleine Amerikaansche vlag en 'n kleine
Duitsche, begrepen wy dat dit slechts
het eerste zou worden van een mach
tige reeks Amerikaansche successen en
dat wy het lied van de Stars and Stri
pes nog vele malen te hooren zouden
krijgen. Dit eerste ceremonieel
voor de kogelstooters Kuck (A.), Brix
(A.) en Hirschfeld (D.) die allen het
wereldrecord en Olympisch record ver
beterden met worpen van resp. 15.87,
15.75 en 15.72 Meter. Een machtig resul
taat.
Inmiddels bleven de hoogspringers
kalm doorgaan tot aangekondigd werd,
dat ook hier een Amerikaan had ge
wonnen, nameiyk King, die een poging
zou doen tot Olympische recordverbete
ring. De lat werd op 2 Meter gehangen
en King probeerde het driemaal ach
tereen, echter zonder succes. En tenslot
te werd hy winnaar met 1.94 Meter,
tweede Hedges (ook alweer Amerika)
met 1.91, derde Ménuard (Fankryk)
eveneens met 1.91 Meter. Weer gingen
dus twee Amerikaansche vlaggen aan
de mast, maar we kregen toch ook nog
andere volksliederen te hooren, name
iyk het Oostenrijksche voor de zege van
Andrysek in het gewichtheffen vederge-
wichtklasse, het Duitsche voor dezelfde
sport lichtgewicht Helbig ex alquo met
den Oostenryker Haas en het Fransche
voor Roger, die het middengewicht had
gewonnen. In deze afdeeling kwam ook
een kleine Hollandsche vlag aan de der
de mast, door den derden prijs gewon
nen door Scheffer en dit was een heele
troost na de voorafgegane teleurstel
lingen. Bravo Scheffer!
Tabak (Beverwyk) en de Haarlemmer
de Wolf weerden zich beiden kranig
doch konden het in hun afdeclingen
niet verder brengen dan de 13e en 14e
plaats resp.
Later won J. Verheyen voor Neder
land nog een derden prys in de catego
rie middengewicht B.
En zoo waren wij tot het laatste num
mer van den middag genaderd, de 10000
Meter hardloopen, waaraan Nurmi en
Ritola, de Zweed Wide en de Amerikaan
Joie Ray deelnamen. Er waren 43 in
schrijvingen, maar slechts 24 deelne
mers. Dit werd een zeer interessante
race. op superieure wyze geloopen en
gewonnen door de vermaarde Pinnen.
Het werd een merkwaardige herhaling
van de race in 1924 te Parys. Na een
paar ronden namen Ritola, Nurmi en
Wide, in deze volgorde, den kop en met
de regelmatigheid van een uurwerk bic
ven zü zoo doorloopen, voortdurend
grooter voorsprong op al hun concur
renten nemende. Het loopen van Joie
Ray was een groote tegenvaller. Na 5000
Meter was hy op de 12e plaats en hy
eindigde tenslotte omstreeks
tiende. Het publiek stak zyn bewonde
ring voor het leidende trio niet onder
stoelen of banken en de geestdrift der
Plnsche supporters steeg ten top toen
Nurmi en Ritola tenslotte na 8 K.M. ook
Wide van zich afschudden. Op een hal
ven Meter achter elkaar liepen de Fin
nen door, Ritola steeds voorop en op
een paar na werd het geheele veld ge
lapt. In de laatste 200 Meter begon Ri
tola de eindspurt, maar Nurmi hield
hem niet alleen, doch spurtte hem ln
d laatste 50 Meter voorby en won schit
terend in 30 min. 18.8 sec. waarmede
het Olyivipnsch record, door Ritola In
1924 te Parys gevestigd (30.23,8) ver
beterd was. Eenmaal door de finish ont
week Nurmi naar gewoonte alle geluk-
wenschen en alle camera's en dook weg
in de gang, die naar de kleedkamers
leidt. Wide werd derde op ongeveer 300
Meter, terwijl de Zweed Lindgren,
die een extra vermelding verdient
voor zyn kranig loopen vierde werd. Eli
met het spelen van het Fliische volks
lied eindigde deze eerste Olympische
athletiekdag, die uitstekend geslaagd
mag heeten en die ook nog zUn vroo
lijke zyde had in de Fransche aankon
digingen van den „man voor den luid
spreker". Deze rapporteerde dat een
paar series van de 100 Meter geloopen
waren ln tien minuten viervyfde secon
de en duldde een recordverbetering aan
met record Olympique.corrigé. in
plaats van „battu". En van een collega
hoorden wy, dat hy in de stad was aan
geklampt door een Duitscher, die wou
weten hoe hy naar het iJ-Paviljoea
Olympisch commentaar
ter Eeretribune.
De eerste uitingen van het publiek de
den zich al voor op het Oiympiaplein.
Daar liepen velen aan wie onze natio
nale Olympische eer is toevertrouwd, in
hun keurige donkerblauwe jasjes met
wit tres afgezet, hun witte flanellen pan
talons en stroohoeden met oranje lint.
Het oranje vormden geen volmaakte
kleur-harmonie met het overige, maar
't was natuurlijk onmisbaar.
Trouwe vaderlanders op het Olympia-
plein voelden bezorgdheid in zich ont
waken over de Nederlandsche trainings
methode, toen zy een aantal van die
fraai-ultgedoste mannen groote rook
wolken zagen blazen uit pypen, sigaren
en sigaretten. Er waren vooral kanjers
van-sigaren by. Maar later bleek geluk
kig dat dit officials waren, leiders van
sportbonden, die ook gingen mee-defi-
leeren.
Op de tribune zat achter my een dik
ke, geestdriftige Amsterdamsche cam:-
die al vóór het begin der plechtigheid
zei: „En dat vergeet je nou nooit Zoo-
iets vergeet je nou nooit. Dat blijft je
nou altijd bij". Zy herhaalde dit den
ganschen middag.
„Maar het kost my vyftien gulden
voor twee plaatsen", knorde de man-
aan-haar-zijde terug. ,.En as ze nou nog
een wedstrijdje ö'r by gaven! Al was het
maar kogelslingex-n, of hinkstapspreng".
„Wat is dat?" vroeg ae dame.
„Eerst een hink, dan een stap, dan
een sprong", zei de echtgenoot, op lich-
teiyk deskundigen toon.
„Hinken ze? Athleten hinken toch
niet!"
„In dat nummer wel, mevrouw", legde
een welwillende jonge man uit. Het valt
heelemaal niet mee. En Peeters legt
veertien meter met den hinks taps prong
af. Wy maken er kans mee. Wy zijn heel
goede hinkstapspringers. Peeters is al
kampioen van Engeland".
„Gaat de Hollandsche vlag dan aan
de middenmast?" vroeg de magere heer
ongeloovlg. „Ook voor hinkstapsprong?"
.Natuurlijk", zei de jonge man.
„Waarom niet?"
Het is jammer voor dit interessante
nummer, maar niemand schynt het hee
lemaal au sérieux te nemen. Het heeft
zijn naam tegen. Ze moesten er een an
dere voor bedenken. „Combinatiesprong"
of zooiets zou het m.L redden.
De stemming-by-de-veertigduizend was
by den aanvang lauw, Merkbaar lauw.
Zoo beginnen wy Hollanders altijd. En
de Grieken, die vanwege de Oudheid en
hun Olympische traditie voorop mar
cheerden, vermochten haar nog niet op
te doen leien. Maar daarna steeg de be
langstelling bij iedere volgende groep,
die, door bord- en vlagdrager vooraf
gegaan, rond de groene vlakte kwam
aanmarcheeren en hoofd-rechts naar de
eeretribune maakte.
Wy geraakten allemaal in enthousias
me door toedoen van Chili, dat voorde
tribune een soort van krijgsdans met
drie wilde strijdkreten presteerde.
De dames vonden dit aardig.
„Die Zuid-Amerikanen hebben altyd
wat raars", zei een afkeurend man.
„Waarom moet dat nou? Dat is niet
protocolair".
„Wacht even. strakjes vallen z elkaar
weer om den hals", verwachtte een an
der. hoopvol.
Hongarije (meende myn buurman)
droeg confectiepakjes van minder quali-
teit dan Noorwegen, en de Tsjecho-Slo-
waaksche delegatie (zeiden ze beneden
ons) had een heldhaftigen rooverhoofd-
man voorop en een Boheemsch sfcrykje,
met veel rood en schoudermantels, in
het midden. Wat je al niet met costuums
er een bijzondere houding bereiken kunt
in de waardeering van een Hollandsch
publiek! Ze wouen die groep ouwe Ja-
De Marathontoren met zijn rook
pluim en een dwarreling van post
duiven
panners, allemaal sportautoriteiten na
tuurlijk, die in jaquettes-en-hooge-hoe-
den voorop liepen, in den Marathon
loop laten starten, en iemand deed da
delijk het verhaal dat de Japansche
athleten bij hun aankomst te Amster
dam begonnen waren met op Hollandsch
voedsel te leven. Het resultaat was. tot
hun grooten schrik, dat ze binnen en
kele dagen begonnen te groeien!
„Schei uit! Da's weer zoo'n verhaal
voor jou!"
„Waarachtig waar. Het zouden lange
gele slungels geworden zijn als ze niet
een Japanschen kok bij zich gehad had
den, en die heeft toen weer ryst en zoo
voor ze klaar gemaaktanet gestoofde
lotos-bloemen
„Toen krompen ze zeker weer?"
„Ze krompen".
De Litausche juffrouw-met-de-vlag.
in een soort van veelkleurig zwemcos-
tuum, vond weinig sympathie by de da
mes die zulks uitspraken en nogal
veei by de heeren die geen critiek
uitten. Het was een aardig meisje. Nog
veel aardiger vonden de heeren de twee
Roemeensche meisjes. En er was, zooals
ik voorspeld heb, sympathie voor den
eenzamen Panamees. Ook voor den een
zamen Cuibees, en den eenzamen Haïtees.
„De solitaires", noemde iemand ze.
„Die mogen wel wat winnen". Iedereen
zal het hun gunnen. Vergeleken bij de
enorme stoeten van Duitschland, Ame
rika en Nederland leken ae heel erg
eenzaam.
De Hollanders! Ha, ze liepen goed.
Het viel ons allemaal mee. Van de mi
litaire houdaig zou wel niet veel te
rechtgekomen zyn, maar dit moeiiyke
onderueel uit de getypte instructies voor
het défilé had bet N. O. C. er blijkbaar
op het laatste moment uit- geschrapt.
Er werd geen halt gehouden voor alles
in massa op het middenvurrein stond.
Toen zei de magere lieer dat de Turk-
sche vlagdrager net zoo liep als Charlie
Chaplin, en zijn dikke vrouw werd* boos
op hem en verzekerde voor de dertigste
maal dat hy het schouwspel zijn hoele
leven nooit meer vergeten zou. Vooiul
vond zij het zoo mooi dat al die men-
schcn uit zesenveertig vreemde naties
heelemaal naar óns toe waren gekomen.
„Ncgal logisch", zei haar hopelooze
echtgenoot.
„Koezoo logisch?"
„Hoe konden ae anders aan de Spe
len meedoen?"
Je hebt nu eenmaal mer.sehen die het
nooit leeren, die Italië's fascistengroet
alleen maar aanstellerig vinden ea
Zwitssrland's roodc blazers opzichtig,
en den neger uit Haïti griezelig zwart..
Maar over het geheel was het publiek
enthousiast, en kwam onder den indruk
van dr. de Vissers rede, baron Schim-
melpenninck's korte, krachtige speech,
de opsnlngsformule van den Prins, Harry
Denis* eed en niet het minst van de
trompetsignalen, de dreunende kanon
schoten, het hyschen van de Olympi
sche vlag, het loslaten van de honder
den duiven, het merkwaardige geval van
die rookwolkjes uit den .schotel" boven
op den Marathontoren.Ik hoorde
geen commentaar, behalve vleiende op
dr. de Visser, die op zijn vijfenzeventig
ste nog een dergelijke lange rede uit het
hoofd kan houden, en zin voor zin ge
trouw blijven aan het gedrukte origi
neel,...
Prachtig vond men den zang van de
acht mannenkoren. Alleen .Holland's
glorie" bleek wat te lang aan het slot,
en bij den regel „Weest gelijk uw
vad'ren", tot Holland's zonen gericht,
merkte er een op dat dit advies hier
niet toepasselijk was, omdat de tyden die-
onze vad'ren op de 100 M. en in den
Marathonloop maakten, alsook met
zwemmen en zeilen en de rest, veel
slechter waren dan de onze, en dus zeer
verre van Olympisch.
Hetgeen waar is.
Mogen wy thans gaan winnen, al is
het desnoods niet met den hinkstap
spreng. Wy gaan vooruit, steeds voor
uit, en zouden dezen athleten, Holland's
Glorie, willen toewenschen: „Weest ge-
ïyk uw kleinzonen".
Want die zullen de Spelen winnen, de
Twintigste Olympiade of zoo, ergens in
Boekarest of Praag of Constantinopel.
Hun grootvaders en grootmoeders
zullen er nu in elk geval voor vechten,
en een goed figuur maken.
R. P.
De eed-aflegging speciaal voor ons
Wladimir
blad in teekening gebracht door
Bielkine.
ZATERDAG.
Gewichtheffen.
Zaterdagavond ving het Olympisch
to urnooi in gewichtheffen aan in een
der twee voorgebouwen van het Olym
pisch Stadion. De belangstelling was
slechts matig toen tegen half zeven
aangevangen werd.
Van 19 landen dingen athleten mede,
nl. in vedergewicht 14, 14 in lichtge
wicht, 14 in midden A gewicht, 11 in
half zwaargewicht en 11 in zwaargewicht.
De oefeningen bestaan in tweehandig
drukken, trekken en stooten.
De eerste avond was gewijd aan twee
gewichten, nl. vedergewicht en lichtge
wicht.
In vedergewicht wei-ken mede 21 en
in lichtgewicht 17 athleten.
In de afdeeling vedergewicht opende
de Engelschnian A. H. M. Hopkins de
oefeningen met 60 K.G. drukken, waar
na C. D. Vega (Argentinië), eveneens
dit gewicht nam. Toen volgden de athle
ten voor 62;en daarop voor 65 K.G.
De beide eerstgenoemden vielen toen
reeds af. Onze landgenoot H. M. de Wolf
begon met 67K.G. op voortreffelyke
wijze. De Oostenryker A. Stadler volgde
dit voorbeeld, evenals A. Baxter (Enge
land), die ook met dit gewicht begon.
Voor de 70 K.G. slaagden J. Tissot
(Zwitserland), onze landgenoot H. M. de
Wolf. E. Muhlberger (Duitschland), F.
Andrijsec (Oostenrijk). A. Pereira (Por
tugal). Toen ging de 72# K.G. en ae
75 K G. in welk laatste gewicht H. M.
de Wolf afviel, waarna C. H. Compter op
de 77j/< K.G. strandde. En steeds ging
het voort, 80, 82)4, 85 K.G. met welk
gewicht de Italiaan G. Conca en H. Wol-
pert (Duitschland) begonnen.
Op de andere zyde der zaal was men
bezig met de lichtgewlchtklasse. die met
tweehandig drukken van 67; K.G. aan
ving.
Wegens de onvoldoende en onduide-
ïyke aankondiging van de ramen der
athleten en de door hen gedrukte ge
wichten, zyn de wedstryden niet regel
matig op papier te zetten.
Na het drukken werd met tweehandig
trekken begonnen en tenslotte met twee
handig stooten geëindigd in beide boven
genoemde gewichten.
De resultaten tweehandig drukken wa
ren als volgt:
Vedergewicht:
H. Wóipert 92K.G. en E. MUhlber-
moest komen en dit aanduidde als Yp- ger 70 K.G. (Dultecliland), C. D. Vega
süon-Pavllllon. 60 K.G. (Argentinië)A .Stadler 72# en
E. Andijsec 77# K.G. (Oostenrijk)F.
Renier 72#, A. Maes 72# (België); A.
Kask 75 K.G. (Esthland); K. Rivière
67# K.G. en H. Baudrand 77# K.G.
(Frankryk); A. Baxter 75 en A. H. M.
Hopkins 60 K.G. (Engeland); H. M. de
Wolf 72 1/2 en C. H Compter 75 K.G.
(Nederland); P. Gabetfci 80 en G. Conca
92 1/2 K.G. (Italië)A. Pereira 70 K.G.
(Portugal); J. Tissot 72 1/2 K.G. en A.
Reinmann 82# K.G. (Zwitserland); J.
Vacek- 80 K.G. (Tsjecho-Slowakye)N.
Djemal Bey 85 K.G. (Turkye).
Lichtgewicht:
K. Helbig 90 K.G. en W. Reinfrask 85
K.G. (Duitschland); C. A. Garibaldi
72# K.G. (Argentinië), H. Haas 85 en
A. Hangel 77# K.G. (Oostenrijk),
Adriaanssens 75 en C. v. Hamme 77#
K.G. (België), H. M. Nilson 70 (Dene
marken), J. Messe 90 en F. Arnout 85
(Frankryk). G. J. Roos 75 en C. G. Ta
bak 72# (Nederland), G. Pierini 90 K.G.
(Italië), M. Pozzackio 75 K.G. (Luxem
burg), H. E. Sjogren 70 (Zweden), J.
Jaquemond 80 en A. Aeschman 87#
(Zwitserland), J. Matejicek 80 (Tsjecho-
Slowakye)
De resultaten tweehandig trekken wa.
ren:
Vedergewicht: 82# en 80# K G. (Dt.).
67 1/2 K.G. (Argent.), 80~en 90 K.G.
(Oostenrijk); 77# en 75 K.G. (België),
75 K.G. (Esthland), 85 en 80 K.G.
(Frankryk), 67# en 72# K.G. (Enge
land). 75 en 70 K.G. (Nederland). 90 en
80 K.G. (Italië). 8n K.G. (PortugaP.
77#. en 77# K.G. (Zwitserland); 82 1/2
K.G. (Tsjecho-Slowakije), 75 K.G. Tur
kije.
Een poging tot verbetering van het
wereldrecord tweehandig trekken door
H. Maas (Oostenryk) beproefd, mis
lukte. Hoewel hy de 102# K.G. gehaald
had, faalde hy op 105 KG., terwijl het
wereldrecord op 103 K.G. staat.
Het tweehandig stooten verliep als
volgt:
Vedergewicht: Duitschland 107# en
105 K.G.; Argentinië 95 K.G.; Oosten
ryk 115 en 120; België 105 en 100; Esth
land 00; Frankryk 107# en 107#;
Engeland 971/2 en 95. Nederland 100 en
92#; Italië 112# en 105; Portugal 105;
Zwitserland 100 en 110; Tsjecho-Slowa
kye 100; Turkye 102#.
Lichtgewicht: Duitschland 135 1
KG.: Oostenryk 135 en 120; België
105: Denemarken 100; Frankryk 115 en
20; Nederland 105 en 115; Italië 110;
Luxemburg 105; Zweden 105; Zwitser
land 112# en 120; Tsjecho Slowakije
107# K.G.
De uitslag was:
Vedergewicht:
Kampioen F. Andrysec (Oostenryk)
mèt 287# punt; 2e prys H. Wölpert
(Duitschland) en P. Gabetti (Italië)
met gelyk puntental 282#, 4e prys G.
Conca (Italië) 277# punt.
Lichtgewicht:
Kampioen K. Helbig (Duitschland)
en H. Haas (Oostenryk), ieder met
322# punt; 3e prys F. Arnout (Frank
ryk) met 302# punt.
Zaterdagmiddag werden de gewichthef
wedstrijden voortgezet met de afdeeling
Midden-A.
De regeling w-as ook nu weer bedroe
vend. Het afroepen van de namen en
het gewicht geschiedde op onvoldoende
wyze.
By het onderdeel tweehandig drukken
ging de stryd tusschen den Italiaan C.
Galimberti en den Franschman F.
Roger.
De Italiaan wist by een hooger aan-
vangsgewicht en volgens de beslissing
van de jury, die veel te wenschen over
liet, te zegevieren met een gewicht van
105 K.G. (Werd op het ééne platform
ondanks de vele verkeerde beslissingen
doorgewerkt, aan de andere zyde had
men de afwerking van het programma
gestaakt wegens een onderlinge dis
cussie over de juryleden. Men kon zich
niet vereenigen mei de oi. juiste be
slissingen van Hollandsche en Zwitser-
sche zijde). Het gevolg was dat dood
leuk de deelnemers naar het eerste plat
form werden gezonden, waardoor de
jury in haar geheel aan den kant werd
gezet. Deze afkeurenswaardige daad zal
nog wel een staartje hebben.
Japansche „athleten" in het défilé.
