BUITEN! ANDSCH OVERZICHT
HET ONDERHOUD VAN STRESEMANN EN
POINCARé.
ITALIë EN HET PACT.
DR.FRANZ JOSEF GALL.
MET DE NEDERLANDSCHE ARBEIDERS-
REISVEREENIGING NAAR ZWITSERLAND. II
NAAR HET STRAND II.
HAARLEM'S DAGBLAD WOENSDAG 29 AUG. 1928
DERDE BLAD
Zonder twijfel sprak Stresemann over
Rijnland.
Andere landen uitgenoodigd.
1 BELANGRIJKSTE NIEUWS.
De gewoonlijk goed ingelichte „Excel
sior" schrijft over het onderhoud ca:
Streseman en Poincaré Maandagmor
gen hadden: De beide staatslieden
hebben besloten geen enkele meöedee-
ling omtrent hun besprekingen te doen
en zich te onthouden van interview-
met journalisten. Het zou echter dwaas
zijn te gelooven, dat het bezoek uitslui
tend heeft plaats gehad tot uitwisseling
van vriendelijkheden. Stresemann heet:
de groote inspanning van de reis naar
Parijs slechts ondergaan in de stille
hoop dat een bespreking met Poincaré
goede resultaten zou heb'osn vcor de be
reiking van het Duitsche doel. Poincaré
heeft echter hoewél hij Stresemann zeer
vriendelijk heeft ontvangen, in het ge
heel niet de bedoeling gehad ernstige
besprekingen te voeren over politieke,
finaneieele en economische vraagstuk
ken. welke met het onderteékende par:
niets te maken hebben Voordat hij zyn
bespreking met Stresemann had, heeft
hij geweigerd zich door de deskundige
efdeelir.gen te laten voorlichten, hetgeer.
er op wijst, dat hij zich bij de bespre
king met Stresemann slechts tot alge
meenheden heeft willen bepalen. Doch
dit, wat men een „politieke revue"
noemt, is niet voldoende om een onder
houd van 1 1/4 uur te vullen. Daarom
behoeft men er niet aan te twijfelen,
dat ar. Stresemann de dringende wen-
Bchen van zijn rogeering inzake de ont
ruiming van het Rijnland naar voren
heeft gebracht. Wellicht heeft hij de
mogelijkheid van een algemeene rege
ling van de schadeloosstelling en van
de oorlogsschulden ter sprake gebracht,
waardoor binnen niet te langen tijd de
'ontruiming van de derde zóne eveneens
mogelijk zou worden.
Het blad meent te weten, dat de per
soonlijke opvatting van Poincaré in
overeenstemming is met die van Briand
en met die van de overige leden van de
Frar.sche regeering.
De Information meldt betreffende he'.
onderhoud tusschen Stresemann en
Poincaré dat Stresemann heeft kunnen
vaststellen dat Poincaré de buitenland-
sche politiek van Briand volkomen goed
keurt en dat de Fransche regeering zich
dientengevolge niet zou verzetten tegen
een algemeen© bespreking van de vraag
stukken die nog onopgelost zijn, waarna
eigenlijk onderhandelingen over bepaal
de voorstellen of wenschen van Duitsch-
land zouden kunnen volgen.
Vele landen willen
toetreden.
Dinsdag !s ook door de diplomatieke
vertegenwoordigers der Vereenigde Sta
ten in de overige landen de nota over
handigd, waarin de uifcnoodiging tot
toetreding tot heft pact is vervat.
De Fransche regeering ontvangt van
alle kanten telegrammen van geluk-
wensch, waaruit blijkt, dat. dé openbare
meening in alle deelen der wereld ten
volle met het verdrag instemt. Er wordt
op gewezen, dat de oniderteékening van
het verdrag slechts een inleidende daad
is geweest en dat hét verdrag niet van
kraöht wordt voordat de parlementen
van alle onderteekenende mogendheden
het hebben geratificeerd en de desbetref
fende documenten in Washington zijn
gedeponeerd, waar de origineele tekst
zich nog steeds bevindt.
Iirtussehen blijkt uit de berichten uit
de verschillende landen, waarheen de
uitnoodigincen zijn gezonden om toe-te
treden, dat ce stemming algemeen zeer
gunstig is voor een universeele uitbrei
ding van het verdrag.
In antwoord op de door den Ameri-
kaanschen gezant overhandigde uitnoo-
diging aan Noorwegen om toe te treden
tot het Kellogg-paot, heeft de Noorsche
minister van Buitenlandsche Zaken ver.
klaard, dat de Noorsche regeering in
stemt met. het. verdrag en zoo spoedig
mogelijk een wetsontwerp met betrek
king tot Noorwegens aansluiting by het
Storting zal indienen.
Incidentje.
Bij de lunch, die president Doumergue
Dinsdagmiddag in zyn buitenverblijf te
Rambouillet den onderteekenaars van
het anti-oorlogspact heeft aangeboden,
was, zooals gemeld minister Stresemann
door den Duitschen gezant von Hoesch
vertegenwoordigd. Aan de lunch zaten
raast de oneerteekenaars zelf de te Pa
rijs geaccrediteerde diplomatieke verte
genwoordigers der verdragsluitende mo
gendheden aan. voorts de leden der
Fransche regeering en eenige hoofdamb
tenaren van het Fransche ministerie
van Buitenlandsche Zaken.
Om drie uur waren alle genoodigdén
•A-eer naar Parijs vertrokken. Er vond
slechts één incident plaats, dat door een
dozijn Amerikaansche,Engelsöhe en Ita-
iiaansche suffragettes werd veroorzaakt,
waarbij zich ook een Fransche suffra
gette had aangesloten. Zij wilden in
hét buitenverblijf binnendringen, doch
lieten zich overhalen van haar voorne
men af te zien; vier der dames, die zich
niet wilden laten overtuigen, werden in
het gemeentehuis vastgehouden, totdat
de lunch afgeloopen was.
Ten slotte vond ook in het stadhuis
te Parijs een schitterende ontvangst
plaats ter eere van de vertegenwoordi
gers der verdragsluitende mogendheden.
President Doumergue liet zich daarbij
vertegenwoordigen.
Deze ontvangst ten stadhuize betee-
kende het einde van de plechtigheden
naar aanleiding van de onderteekening
van het Kellogg-pact. Vrijwel alle ge
delegeerden hebben Woensdag de Fran
sche hoofdstad verlaten.
Het vertrek van
Stresemann.
Bij Stresemann's vertrek uit Parijs,
dat Dinsdagmiddag om 12.25 plaats
vond, werd hem uitgeleide gedaan door
een vertegenwoordiger van Briand, een
hoogen ambtenaar van de Duitsche le
gatie en leden van de Duitsche kolonie.
Op zijn autorit naar het Gare de l'Est
nam Stresemann de gelegenheid te baat
een omweg te maken ten einde eenige
bezienswaardige gebouwen te Parijs in
het voorbijrijden te leeren banners. De
aankomst aan het station had aco goed
als onopgemerkt plaats. Daar de gezant
von Hoesch aan de receptie voor de ge
volmachtigden voor de onderteekening
van het pact deelnam, welke president
Dauararegue te Rambouillet gaf, verge
zelde dr. Rietih van het gezantschap den
minister.
Op het perron waren aanwezig de ver
tegenwoordiger van den chef van heft
protocol, Carré, en de politieprefect
Chiappe. Toen Stresemann over het
perron liep om zich naar zijn in het
voorste gedeelte van den trein aange-
haakten salcnwagen te begeven, werd
hij door het reizende publiek, dat zfch
toevallig daar bevond, begroet met het
afnemen van den hoed en het zwaaien
met zakdoeken. Stresemann, die reeds
een kwartier voor het vertrek van den
trein in zijn waggon was gestapt, ver
toonde zich pas aan het venster, toen
de trein zich in beweging zette. Hij
groette het publiek en verü-ok toen met
den trein naar Baden-Baden.
Ruimte om te
ademen!
Uit Rome wordit gemeld:
Ook op den dag van de onderteeke
ning van het anti - oariogsverdrag heeft
Italië zijn houding van onverschilligheid
jegens het pact niet gewijzigd.
Alfreddo Signoretti, een ran de beste
fascistische schrijvers, aarzelt niet te
schrijven, dat de eenige groote afwezi
ge bij de ceremonie van Maandag Italië
was, dat het pact mede onderteekende
ter wille van de formaliteit. Italië's ziel
staat niet achter deze onderteekening.
omdat het in het verdrag geen recht
vaardige kwaliteiten zien kan. De man
nen van Italië zijn er zich ten volle van
bewust, dat de opoffering van één ge
slacht niet voldoende was tot het waar
borgen van zijn leven en toekomst. En
geland. Frankrijk, Amerika kunnen ge
makkelijk hun afschuw van den oorlog
uitspreken, omdat die het tegenwoordig
staatkundig evenwicht zou verstoren.
Maar al deze volkeren zijn rijk aan be
zittingen. Italië slechts heeft geen ruim
te orq te ademen. Vandaar, dat wij in
iedere gecombineerde onderneming van
den kant ran deze landen, die alles be
zitten en niets willen geven, slechts een
associatie zien, die vastbesloten opko
mende volken tegenwerkt. Daarom is de
27ste Augustus geen gelukkige datum
i-oor ons.
Nieuwe gevechten
in China.
De sinds langen tijd bestaande span
ning tusschen de resten van de Chir.ee-
scho noordelijke troepen en de natio
nalisten heeft, naar uit Peking gemeld
wordt, tot nieuwe zware gevechten ge
leid. In Peking en Tientsin zijn vele ge
wonden aangekomen. De Noordelijke
troepen, die onder bevel staan van ge
neraal Sjang, hebben den spoorweg
Moekden—Tientsin bezet. De Zuidelijke
troepen beschikken over nagenoeg geen
spoorwegverbindingen met het achter
land.
Om Wilna.
Te Utena. nabij de Foolsche gren.-
heeffc een groote bijeenkomst plaats ge
had ran agrariërs en boeren uit Oost-
Li tauen. Woldemaras en verschillend:
ministers waren aanwezig.
Ir een rede herinnerde Woldemaras
aan den eisch van de Poolsche legioen -
soldaten: „Wij willen Kowno hebben",
en verklaarde, dat de Lit&uars hierop
antwoorden met den eisch van Wilna.
Woldemaras meende, dat nog veel re-
daan moest worden, maar niet vergeten
mocht worden, dat bijna een dorde var.
het Litausch in Polen's macht was
Maar men mocht den moed niet opge
ven: Het geloof in wapengeweld was r.a
den oorlog, verminderd, thans komt
grootere be teekenis aan welvaart toe.
getuige de invloed van de Vereenigde'
Staten tegenwoordig. De grondslagen
waarop de horeersiging van Litausch ge
bed met Litauen moet berusten, zijn
arbeid en welvaart Maar tevens mor
ieder boer krijgsman zijn om zijn grond
te verdedigen. De Iztauesrs zullen niet
tegenstaande aT.es Wilna binnenrukken
Slechts in Wilna kan een PooJsch ge
zant worden ontvangen. Men is eok in
het buitenland overtuigd, verklaarde de
premier tenslotte, dat de Wilfla-quaestie
riet definitief is afgedaan.
KORT EN BONDIG.
Het Britsche linie-schip Colossus, dat
20.000 ton meet en het laatste van de
oorspronkelijke dreadnoughts was, is
naar Rosyth gesleept, om daar gesloopt
te worden. In den slag by Jutland had
de Colossus nog meegevochten.
Bjj een paardenspertfeest in de om
streken van Tivoh tltalië) heeft tweede
luitenant prins Borghese een val gedaan.
waarbij HJ zich hoogst ernstig ver
wondde. In het volgende nummer kwam
majoor Capasso zoodanig te vallen, da:
hij een schedelbreuk kreeg en op slag
dood was.
In de nabijheid van Newham. bi Enge
land, vond een botsing plaats tusschen
een touringcar en een luxe-wagen. Ds
luxe-auto vloog in brand. De beide in
zittenden kwamen in de vlammen om.
De dengue-koorts-epidemie in Grie
kenland is thar.s aan het afnemen. Het
aantal sterfgevallen is reeds van 35 tot
17 per dag teruggeloopen. In de provin
cie heerseht de ziekte slechts in lichte
mate.
Naar de Berlijnsche bladen vernemen,
heeft Mussolini een bedrag van 1 150.000
toegewezen aan de bemanning van de
..Krassin" als blijk van waardeering voor
de redding van een deel der Nobile-ex-
peditie.
De spoorweg naar Arlberg btJ Poppen
is door de hevige regens dor laatste da
gen versperd. Het station Popyen en de
omgeving staan doo het bezwijken van
een dijk geheel onder water. Een goe
derentrein, bestaande uit vijftien wa
gons, zou in de Inn gestort zijn.
Het Britsche consulaat te Nanking,
dat in Maar 1927 door de nationalisten
werd geplunderd, is weer en geopend en
de consul heeft er zyn werkzaamheden
hervat.
De arbeiders ln de ertsbedrSjven in
de haven van Antwerpen zyn in sta
king gegaan, daar zy nieuwe eischen
hebben ingediend, die de werkgevers
niet willen inwilligen.
Een 100-jarige herdenking.
(Van onzen Weensohen correspondent).
Weenen, Augustus.
Haast geen enkede profeet wordt in
zijn eigen land geëerd. Meestal moet
hij naar het buitenland trekken, waar
de leer, die hij verkondigt, of de kunst,
d:e hij de wereld brengt wel de ver
diende waardeering ondervindt. Vooral
in Oostenryk werden werkelijke ger.ies
veelal ontkend. Zoo was het in vroe
gere eeuwen en zoo is het ten deeïe ook
nog tot op heden gebleven.
Thans is het honderd jaar geleden,
dat de beroemde Oostenrijksche dokter
Franz Josef Gall den laatste® adem
heeft uitgeblazen. Ook Gall, wiens naam
later met eerbied, door het nageslacht
zou worden genoemd, heeft het in zyn
vaderland niet kunnen uitlKuden. Ver
van zijn geboorteland is hy gestorven
en zyn gebeente ligt op het börkhof
Père Laohalse te Parijs. GaT was de
oprichter van de schedelleer, de cranio-
logie. Reeds vóór hem had de beroemde
Lavater zich mét physionlomie bezig ge
houden. doch waar Lavater meer syn
thetisch te werk ging. was GaT meer
analytisch in zijn opvattingen. GaT ging
van het standpunt uit, dat me® het ka
rakter en den aanleg eens mensdhen
het beste uit den vorm van den sche
del. voornamelijk uit den vorm en de
grootte van da hersenkas kon opma
ken. Reeds als kind had hij de schedels
van zyn medescholierer aandachtig be
keken en bestudeerd en er zekere con
clusies uiit getrokken. Later zette hy
deze studie voort en hy moest tot de
gewaarwording komen, dat hU zich niet
had vergist. Er lag natuurlijk lets oer-
pessimistisch' in zijn Teer: wanneer
iemand met een bepaalden schedel is
geboren, kaïn hij nooit beter worden
of meer talent verkrijgen dan waartoe
zyn schedel hem heeft gedoemd. Ook
ts deze leeT rratinrv/k materialistisch,
vandaar tal van idealisten niets van
Galis opvattingen wilden weten, van
daar. dat men hem later in Oostenrijk
zoo vervolgde en dat men hem zelfs
heeft verbannen.
Galle werd in 1757 te Tiefenbronn by
Pforzheim geboren. Zijn vader was een
koopman, die nog negen andere kinde
ren had. Onze Franz Jozef GaT stu
deerde in de medicijnen te Straatsburg
enn in 1781 liet hij zich aan de unlver-
tlseit te Weenen inschrijven, waar hy
een leerling werd van onzen grooten
landgenoot Gerhard van Swieten. Hy
promoveerde te Weenen en begon hier
in 1785 een dokterspraktijk. Hij kreeg
weldra groofcen toeloop en hU had dus
gelegenheid genoeg de schedels ram tal
ran menschen in oogemschouw te ne
men. Elf jaren later verkondigde hij
zyn nieuwe leer in openbare lezingen.
Professoren en artsen, hooge ambtena
ren en voorname dames, kunstenaars en
studenten, allen stroomden naar zijn
voordrachten. Weldra was GaT een der
beroemdste persoonlykhechm der '■•tad.
Keizer Frarri zag dit- met '.cede oogen
aan. De materialistische opvattingen var.
den geleerde berieden hem niet en hij
droeg een zyner ministers op een einde
aan Galis openbare optreden te maken:
Gaül's leer was gevaarlijk, meende de
snuggere keizer: „de lui verliezen door
die schedelleer nog hun eigen hoofd!"
Ook de kerk kwam tegen Gall in op
stand. Vroeger had men gemeend, dat
de ziel en de beginselen van alle goed
en kwaad in het hart zetelden en nu
kwam daar opeens zoo'n kerel, die be
weerde, dat de schedel voornamer was.
Alle mogelijke grappen werden op Gall
en zijn leer gemaakt en het eind ran
het liedje was. dat men het .staatsge
vaarlijke" individue uit het land jaagde.
De Weensohe politie gaf Gall bevel de
stad te verlaten en zoo gmg de geteerde
weg om nimmer meer terug te keeren.
Hij hield een lange reeks voordrachten
in verschillende steden in Duitschland
en in 1807 kwam by te Parijs. Ook hier
vond hy een grooten kring aanhangers,
doch ook tal ran tegenstanders onder
de doktoren, die den vreemdeling zyn
groobe succes nfet gunden. In 1819 werd
hij als Fransöh genaturaliseerd.
Hy heeft in zyn leven tal van weten-
schappelijke werken geschreven. Een
zyner belangrijkste werken is ln vyf
banden -verschenen en met honderd ko
pergravures verlucht. Het is getiteld
„Untersuchung des Zentralnervensys-
tems überhaupt tmd des Gehirns Ins-
besonctere". Dit werk heeft hU te zamen
met zyn trouwen vriend en aanhanger
dr. Spurzheim geschreven. Verschillende
andere boeken werden door Gall zoowel
in bet Duitsch als in het Fransch ge
schreven.
In Augustus 1828 Is Gall te Parijs, ver
van het ondankbare vaderland gestor
ven. HU had een veelbewogen leven ach
ter den rug gehad, hy had vee! leed en
teleurstellingen meegemaakt en in de
laatste jaren verschillende zenuwtoe
vallen gehad. De levensweg van groote
mannen is vaak een doornenpad. Dorst,
in latere jaren beseft men. wat zij heb
ben meegemaakt en wat zij voor de we
reld en voor de menschheid hébben be-
teekend en honderd jaren na hun dood
zijn zij zeker wel een kleine hulde
waard!
W. M. BEKAAR.
De Pilatus en het Vierwoudstedenmeer.
Na bezichtiging van .De Stervende
Leeuw" bezochten wy den Gletschertuin.
Deze tuin is een afgeschoten deel
van den voet var. een berg. waar men
een goed inzicht krijgt in de vorming
van gletecher- en bergsleuven in voor
historische tijden tot stand gekomen.
doch ook tegenwoordig vindt dit nog
altijd op dezelfde wijze plaats.
Borend.en staat in dezen tuin een ge
bouw. waar men allerlei steensoorten
kan bezichtigen, oude platen, kaarten,
e.d.. dus meer een soort museum.
Ook vindt men lier groote glazen
bakken, waar men een overzicht van het
Zwitsersche berglandschap krygt. Alle
bergen, passen ed. kan men daar in het
klein vinden.
In di: gebouw !s ook nog een doolhof
(spiegelzaal) aanwezig. Aan alle kanten
ziet men zyn spiegelbeeld en me: weet
waarachtig niet aan welken kant men
er nu uit kan komen, doch na lang
„wurmen" lukt dat natuurlijk veel. Deze
doolhof is gratis of liever bij den toe
gangsprijs van den Gletschertuin Inbe
grepen.
In dezen tuin staat ook nog een uit
kijktoren met een grooten verrekijker.
Men heeft daar een mooi uitzicht op
Luzern en den 2070 M. hoogen ..Pilatus".
Op dezen uitzichttoren deed zich on
derstaand vermakelijk geval voor. Met
vyf personen van ons gezelschap waren
we naar boren geklommen en boven
gekomen zager. we. dat op den meer
genoemde® kyker geschreven stond 10
centimes.
Een lid van ons gezelschap keek een
poosje door den kijker en toen hU ge
keken had en zich omdraaide ontdekte
hy achter zich een persoon in uniform.
Onze eerlijke jongeling tastte snel in
z'n zak en haalde 10 centimes te voor-
schyn en overhandigde dit aan den
man in uniform.
Deze keek op. haalde een 20-centi
mes-stuk te voorschijn en gaf dit aan
ons lid.
„Verdikkeme" dacht ons lid .het kost
zeker 20 fcentimos" en gaf de 20 centimes
terug plus nog 10 centimes extra.
Als u toen het gezicht had gezien
van dien man ln tuiifonn.
Om te brullen! Wat was nu de oplos
sing?
Die man in uniform was een Zwitser
sche soldaat, die onzen Hollander wilde
betalen vóór hy het bekijken van den
Pilatus begon en onze kameraad dacht,
dat die man de eigenaar was en zoo
wilden ze dus elkaar betalen, want er
was in het geheel geen eigenaar te zien.
Ik vermoed, dat deze alleen in het druk
ke seizoen aanwezig is.
Een regenbuitje hield ons nog een mi
nuut of tien gevangen in een Alpenhut.
die eveneens ter bezichtiging in dezen
tuin aanwezig is. Daarna stapten wc
weer op om de merkwaardigste van de 6
bruggen nl. de Oude Kapelbrug te gaan
bezichtigen. Het eigenaardige van deze
brug is. dat zU een dak heeft, dat aan
den binnenkant geheel voorzien is van
schilderstukken.
Inmiddels is het niet. alleen droog,
doch zelfs buitengewoon fraai weer ge
worden en we gaan thans klimmen en
nog eens klimmen haar liet Gütschter-
ras om daar een paar bakjes „troost" en
naar wU hopen een mooi uitzicht te
halen.
Overweldigend mooi is het panorama
dat men vanaf dat terras te zien krijgt.
Geheel links, in de diepte, byna verscho
len tussoben het groen, ziet men witte
villatjes met kleurige daken, geflan
keerd door fraaie dennen, terwijl iets
meer r.aar rechts, de kop van de Rigi
duidelijk zichtbaar is.
Hoe heerlijk mooi verheffen zich al die
glinsterende sneeuwtoppen rondom het
Vierwoudstedenmeer ten hemel, elk een
aparte getuigenis afleggend van de
grootsche natuurpracht, waarvan Zwit
serland het monopolie schijnt te bezit
ten.
Geheel rechts óók één groote groene
massa, doch de Pilatus steekt zUn
nieuwsgierigen witten kop toch nog net
boven dat groen uit, om even te kijken,
wat daar voor een vrooiyk gezelschap
op het GUtschtorras zat. Ik kreeg den
indruk, dat hy nogal tevreden over ons
was, want zijn witte kop begon prach
tig te straten in de ondergaande zon en
ik maak my zelfs sterk, dat hy tegen
het zwakke geslacht knipoogde.
Tusschen dit bergen-eldorado lag de
mooiste parel die men zich denken kan.
n.l.' het schitterend blauw-groene Vier
woudstedenmeer, terwijl recht onder ons
aan den oever van t meer. Luzern lag
te pralen in de ondergaande zon.
Een dergelijke pracht is bijna niet
te beschrUven en ik ben er dan ook
van overtuigd, dat ik tekort geschoten
ben. doch ik heb m.yn best gedaan u
althans eenig idee te geven, wat wy
daar gezien hebben.
Het begon wat frisscher te worden en
we gingen dan ook al spoedig naar be
neden om ons hotel op te zoeken en
ons wat te verfrlsschen.
De meesten onzer gingen na het
avondeten wandelen aan den oever van
het meer. hetgeen ook by avond eer.
buitengewoon genot schenkt. O. wat was
't daar heerlijk, vredig-mool.
Boren op de bereer. lichtjes van enkele
hotelletjes beneden zacht gekabbel
van de golfjes tegen den oever. Voeg
daarbU den glans van de maan op liet
water er. u zult begrijpen, dat wÜ ons
in een sprookjesland waanden.
Ntet dan ncode. konden we van d«w
heerlijke plaats scheiden. doch de
meestcn ran ons hadden in den nacht
trein r.iet kunr.en slapen en konden dus
de hoog noodige rust, niet langer ont
beren.
We zochten dus onze kamers op en
sliepen als marmotten.
Zeven uur opstaan geblazen, doch t
was zoo schitterend weer. dat reien
reeds eerder door de zon waren wakker
..gekust".
Uit ons raam was 't een prachtig
gezicht op een in de zon schitterenden
sneeuwtop.
Een uur na 't ontbijt omstreeks half
negen samenkomst van 't geheete ge
zelschap er. wandeling naar de mooi©
salonboot, die ons over het Vierwoud
stedenmeer naar Brunnen zou voeren.
Wat een heerlijke boottocht was dlti
Nu zagen we eerst goed, dat de Zwit
sersche meren inderdaad prachtig blauw
groen van kleur zUn.
De stemming ran ons gezelschap is
schitterend en 't is op dezen tocht, dat
we tot de ontdekking komen een dik
nachtegaaltje in ons midden tc heb
ben. zy gaf heel w'at keeren blijk van
haar aanwezigheid.
Het eigenaardige van het Vierwoud
stedenmeer is. dat men meent. da*, de
boot niet verder meer kan varen, om
dat 't geheete meer omgeven is door
machtige bergen en men nergens een
doortocht ziet. doch dit Is zuiver ge
zichtsbedrog. want verder varend, ont
dekt men al spoedig, dat er zelfs een
zeer breedc doorgang is.
Het gezicht dat men beeft van onze
boot af op het meer en de omringende
bergen, is buitengewoon mooi. De Pi
latus biyft zeer lang zichtbaar.
Van dezen Pilatus wordt de volgen
de geschiedenis vertelt.
De landvoogd van Judea, Pontius
Pilatus. werd gelijk de geschiedenis
ons leert, ontslagen en verbannen. Ein
delijk kwam hy na lang zwerven tot
dezen berg ln Zwitserland. IIU beklom
den berg en wierp zich door wanhoop
gedreven, naar beneden in 't meer. Maar
aldus t verhaal, of liever legende, ook
toen vond de man geen rust zyn stem
wordt nog gehoord in de écho, die op
den Bründelalp, een weide van dezen
berg. antwoord geeft. In de duisternis
ren 't Mondmiichloch. een grot op deren
berg van 400 voet lengte; zou zyn
schim rondwaren!
Inderdaad heeft de Pilatus een schrik
barend voorkomen. Zeven hoornen ver
hef*. hy dreigend in de lucht. Hy is
vol kloven en diepten, die in afgronden
nederdalen.
Het onweder schynt altijd op zUn
kruin te zetelen, althans de neve! die
van hem op schijnt te gaan, is een voor
bede van regen, donder en bliksem.
Wolken zwellen op zijn top; zU bre
ken en schUnen altijd met elkaar te
vechten, met 't resultaat, dat zich een
regenbui ontlast en ons arme toeristen
kletsnat maakt.
Voeger meende mer.. dat wanneer
men den Pilatus zou durven veront
rusten. door al ware t maar een steen
tje in zUn meer te werpen, dat hy z!ch
dan op verschrikkelijke wyze zou wreken
door onder donderend gebrul vreeselijke
bliksems uit te braken.
Wanneer dan ook in vroeger eeuwen,
vreemdelingen den Pilatus wilder, be
klimmen, moesten zU daartoe een bU-
zondere vergunning ran den Raad van
Luzern aanvragen. Deze werd hun niet
«aiders gegeven, dan onder uitdrukke
lijke voorwaarde, dat zU zich in de
nabijheid van 't meertje op den berg
vooral „vroom en voorzichtig" zouden
gedragen. In 't jaar 1585 beproefde een
priester uan Luzern. Joh. Muller, oen
einde aan dit bijgeloof te maken.
Hy begaf zich naar boren, door een
groote menigte gevolgd, die van zijn
voornemen onderricht was. Met een
klein schuitje 11e' U zich op het
meertje van dr.: Pilatus roeien en ter
wijl hy enen en afval in t water
wierp, tartte hy onder schelden en
hocnen den geest des land voogd s uit.
Den herders rezen de haren te berge.
Geheel Luzern verwachtte, dat de roe-
kelooze man het slachtoffer van zijn
vermetelheid zou worden. Doch er ge
beurde niets.
Sedert dien Is do Raad var. Luzern
wijzer geworden, doch by de eenvoudige
landlieden bleef het bijgeloof bestaan
cn nog heden vindt men. naar men
zegt. er onder hen, die niet (schuwen
blik naar den Pilatus opzien.
Maar wy moderne arbeiderstoeristen
keken met bewondering op naar zijn
fraaie toppen.
P. G. VAN ENGELEN.
Een Wereld waarin men zich verveelt
LE CROTOY.
(Van onzen Paryschcn correspondent)*
U begrijpt dat al die cocktails van
JTsle Adam, die maaltijden in dte restau
raties Hostel Ieries Louis XV" waar bo
ven den schouw een geweer prijkt Cle
coup de fusil is in behoorlijk Neder-
landsch: afzetteraboéltje) als symbool
tenslotte zoo oploopen dat men dat niet
een paar weken kan uithouden, wan
neer men niet een Rothschild is. -Le
petit trou pas trop chèr" bestaat helaas
niet meer in Frankrijk en dus moet de
groote menigte er iets anders op vin
den om toch naar de zee te gaan. ,Doe
net als wy. had iemand ons gezegd....
weet je wat?scorer is het niet
kom kijken en als het je bevalt, dan
laat je vrouw en kroost overkomen. Zé
nemen den trein aan de Gare du Nord.
stapelen in Noyelles over er. vandaar
brengt het stoomtrammotje hen naar
Le Crotoy." Twee weken waren er over
heengegaan, ce vriend had ons ettelijke
prentbriefkaarten met „bons souvenirs"
en „Bonnes amitiés" gestuurd en toen-
werd besloten dat ik poolshoogte zou
gaan nemén; en telegrafeeren om de
mijne® te laten volgen als ik iets ge-
schikst zou hebben gevonden. En dat
zou wel, want Le Crotoy is bijna be
roemd.
In Le Bourget heb ik mijn pilote ge-
renden die me naar het strand zou
brengen. Want de badplaats heeft een
vliegveld, waarop de bewoners niet wei
nig fier zijn. Er waait een gure Oosten
wind wanneer we het veld verlaten,
maar het uitzicht rer en duidelijk.
Parijs als één groote grijze vlek. Saint
One ft in een we vél van rookwolken die
opepuSten uit de hooge fabrieksschoor
steen en en dan over groene weilanden
en uitgestrekte bossotaen totdat de ka
thedraal van Amiens in het richt komt.
Picardië. rijk land weer vol korenvel
den dan Abbeville en we rier. voor ons
de zee. "We zijn op een hoogte van zes
honderd meters maar duidelijk onder
scheidt men. het vliegveld, tusschen de
grijze hangars, vlak achter de lage zee-
cluinen. En 'daar op het strand wemelt
het van mensohjes, van spelende en
wroetende kindertje, die opstaren naar
boven naar den vogel die in groote
kringen boven hen cirkelt om dan neer
te s:rijken op het grasveld. In een dik
half uur is de reis volbracht. Eerst de
douaneformaliteiten, het afteekenen van
liet boek en dan staan we op eer. lan
gen zonnlgen weg. aan weerszijden be
bouwd met lira's. Nu weet u wat vil
la's aan de zee zyn. krottige huisjes-
met veel tirelantijntjes. met bewerkte
baUconnctjes en popiierige raampjes,
volgestoven onder zand, aangetast door
de invloeden ran de zee, gore neveltjes
waarlangs de melancholie aflokt, maar
prijkend met de schoonste namen, ver
radend het intellect van de bewoners:
Villa Du Ir.richt, vflla Schoonzicht, Villa
Sirandzicht, Villa Gertrude. Marie, Eli
sabeth. Villa Welgelegen. Villa Zonder
zorg. Villa Zonduin etc. En daar, ateof
hét zoo moest rijn. kwamen we op dor.
zonnigen weg cto naar Le Crotoy leid:
or re vrienden tegen. HU. kolonel, in een
l.rsnén pak met d. - elegance welke of
ficieren in burger eigen is, zij. Madnr.v?
de Kolonelsche sjouwend met een bood-
schappentasch. Als dan de eerste be
groeting heeft plaats gehad en mem
raai weerskanten heeft opgemerkt dat
men er goed uitziet en verbrand is door
de aan, dat het weer mooi is en de zo
mer werkelijk voortreffelijk de op
vrooiyktn toon gedane uitnoodlging om
mee te komen om boodschappen te
doen. De vacantie-ger.eugten beginnen.
Ja, want ziet u. we maken zelf de „po-
potte". we honden niet var. het restau
rant-levenDas ter mark te. We ko
men eerst door een hoofdstraat, over
een ^jnwig pleintje waarop rieiïg een
monument voor ce Moris pour la Pa
trio-" staat, geflankeerd door oen oud
kanon, door een straat waar men niet
anders dan bazars ziet. bazars voor bad
pakken. schopjes, bootjes en schelpen-
souvenirs van Le Crotoy, prentbrief
kaarten, ste-andsohoenon, zonnehoeden
en al die rommel welke bij een bad
plaats hoort, en komen dan op het
marktplein.
Mon vieux, zoo begint de kolonel
cle hoe langer hoe vertrouwelijker wordt
naarmate we zijn zomerresidentie na
deren, mon vieux, een mecech moet
zich te alten tijde behelpen. Tydens den
De rest van zijn explicatie gaat ver
loren ln het marktgeschreeuw on mijr.
mijmeringen over de genoegens van een
zomerverblijf aan de zee. te Baoig voor
gevoel komt over me. Om een oud
kerkje door allertei nauwe straatjes
ran visscherswoninkjes waartusschen
eeuwig een lucht ven bedorven vlsch
hanst en dar. staan we stil voor eor.
van die stulpjes:
Hier is 't, zegt de kolonel, keel
schrapend.zie je. wy houden niet;
van da: teven in de Palaces....
Moet ik u de beschrijving gerefci van
een visscherswoning? Hoe men 's avonds
op den tegelvloer twee matrasaon legt
voor de kinderen, hoe er gas en etec-
trfciteit ontbreken en men moet begin
nen om kolen in te slaan om een maai
tijd te propareeren, hoe men s avonds
met een kaarelichtje naar bed gaat?
Hoe men op het binnenplaatsje een ge
legenheid achter een groenen efeur moet
deelen mot de andere badgasten d.e
net zoo hebban gedaan, een referenda
ris en eon directeur van een postkan
toor? Is de gore armoede welke al
leen menschen zonder geld maar nx«t
voel verbeelding: otn ziöh heen kunnen
scheppen. Ik wil aannemen dat het <*r
's winter.': als de eigen bevolking er huist
charmant te. dat dte zelfde krottige ver
trekjes iets mysterieus, iets aantrekke
lijk-tragisch hebben, maar 's zomers als
de badgasten er zijn is het van een
schrijnende eflende. Ik heb dan ook
maar iets voorgewend om niet gehoor
te hoeven geven aan cte overigens vrien
delijke uitnoodiging oen hier het maal
te deden.
De zee. Een winderige straat en dan
ineens de ruimte. Maar d? zee te cr
niet mee. Na een strook mul zand. vol
steer.cn. de natte zandbanken, vol ach
tergebleven waterplassen, vol krabben
Le Crotoy geen badplaats meer?
Een oude neemte leunt teger. een
hoop steer.en. Als ik hem vraag waar
de zee te. kijkt hU met spottende oogen
moet Jo hard ïoopen meneer, zes kilo
meters. anders moet Je 16 uur wach
ten totdat ze te teruggekomen
Dien a ond doorgebracht in het Ca-
rinto. Partijen ad 1 franc, hoogste inzet.
Er is ook een Potinlóre waar gedans*,
wordt, waar de redacteur ran "het lo
cale blaadje dat rich ten doel stelt re-
oianie te maken voor con groot on mon-
rtaln-Crotoy véél lawaai maakt en toos
ten aankondigt: grand bai costumé etc.
Maar zUn lach klinkt valsch. Een hotel
met een overgebleven dakkamer ad 45
francs, con hotel, zhide*4)k maar zonder
eenige comfort en den volgenden dag
heb tic %y tegrafeerd naar <fc mijnen:
restez oü reus étes
Een Avemie de la Gare. een Café du
Commerce; mcnschcn in extravagante
zomertoiletten. badgnateïi die straks, te
rug in Parijs, zullen gewagen van hun
heerlijk verblijf aan de zee en dan heat
stuntelige stoom trammetjeadieu.
En ik vraag me af of er iets treuriger te
op de wereld dan een mensrti dte „voor
zUn fatsoen" met axmerraoan,tic moet
HENRY A. TEL LB8TURGEON.
