H. D. VERTELLINGEN
VAN HULST
KINADRUPPEL5
HAARLEM'S DAGBLAD VRIJDAG 14 SEPT. 1928
(Nadruk verboden; auteursrecht voorbehouden.)
De Talisman
Uit het Engelsch
door W. W. JACOBS.
Buiten was het een koude, regen-
achtige avond, maar in de kleine huis
kamer van villa „Labarnum" waren de
blinden dicht getrokken en in de haard
brandde een lustig vuurtje.
Een oude dame met wit haar zat te
breien, terwijl haar man en zoon schaak
ten.
..Luister eens naar den wini" zei
mijnheer White, die een noodlottige
vergissing zag toen het te laat was en
op deze manier zijn zoon hoopte af te
lelden.
„Dat doe ik", zei laatstgenoemde en
overzag grimmig het bord. „Schaak":
„Ik denk haast niet dat hij vanavond
nog komt", merkte zijn vader op.
„Mat", antwoordde de zoon.
„Het is ook afschuwelijk hier zoo ver
weg te wonen", stoof mijnheer White
met plotselinge en onverwachte kracht
op. „En omdat er hier maar 2 huizen
verhuurd zijn, vinden ze zeker dat het
er niets op aan komt of de weg een
moeras is en
„Maak je niet druk, man", zei zijn
vrouw sussend, „misschien win je het
volgende spelletje".
Toen werd buiten het tuinhek hard
dichtgeklapt en zware voetstappen na
derden de voordeur.
„Daar is hij", zei de oude man en
stond vlug op om de voordeur te ope
nen. Even later kwam hy weer binnen,
gevolgd door een grooten zwaren man
met zwarte ocgen en een blozend ge
zicht. „Sergeant-Majoor Morris", stelde
hy hem voor.
De sergeant-majoor begroette hen en
terwijl hij op de hem aangeboden stoel
bij het vuur ging zitten, keek hij te
vreden naar zijn gastheer, die whisky
in glazen schonk en een klein koperen
keteltje boven het vuur hing.
Bij het derde glas zat hy druk over
3ndië te vertellen, terwijl de kleine fa
miliekring aandachtig luisterde naar zijn
verhalen over wilde tooneelen en moe
dige daden, over oorlogen, ziekten en
vreemd volk.
„Ik zou er zelf ook wel eens heen
willen gaan", merkte de oude man op.
„Alleen om een beetje rond te kijken,
weet je".
„Ik ben er nu bijna twee-en-twintig
jaar geweest, maar je kunt beter blijven
•waar je bent", zei de sergeant-ma
joor. Hij zuchtte en schudde zijn
hoofd.
„Ik zou toch wel eens die oude tempels
en fakirs en goochelaars willen zien",
zei de oude man weer „Wat begon je
me gister ook weer te vertellen over een
poot van een aap of zoo iets, Morris?"
„Niets", zei de krijgsman haastig, „ten
minste niets bijzonders".
„Poot van een aap?" informeerde me
vrouw White nieuwsgierig".
„Och, misschien zou je het een beetje
ioovenarij kunnen noemen", antwoordde
de sergeant-majoor nog iets ontwij
kend, terwijl hij in zijn zak voelde.
„Om te zien is het een gewoon pootje,
absoluut uitgedroogd" Toen haalde hij
het te voorschijn en liet het zien.
Mevrouw White vond het een beetje
griezelig, maar haar zoon Herbert be
keek het nieuwsgierig.
„Maar wat is er nu eigenlijk voer
buitengewoons aan?" vroeg meneer
White, toen hy het ook bestudeerd
had.
.Het is betooverd door een fakir",
legde de sergeant-majoor uit. „Een zeer
heilig man. Hij wilde aantoonen dat
het noodlot heerscht over het leven der
menschen en dat degene die tusschen-
beide probeert te komen, dit tot zyn
eigen schade doet. Hij betooverde het-
zoo. dat van 3 verschillende menschen
elk 3 wenschen vervuld zouden worden".
Hij had ernstig gesproken en zyn toe
hoorders waren er zoo van onder den
indruk gekomen, dat hun luchthartig
gelach er over gemaakt klonk.
„Wel, waarom heeft u dan geen wen
schen gedaan, mijnheer?" vroeg Herbert
White. De krijgsman keek hem aan op
de manier waarop „middelbare leeftyd"
gewend is neer te zien op „aanmatigen
de jeugd".
„De wenschen van mijn leven zijn
vervuld", antwoordde hy rustig, maar zijn
blozend gezicht verbleekte.
„En heeft al iemand anders gewenscht?"
hield de oude dame aan.
„De eerste man heeft zijn 3 wenschen
gedaan", was het antwoord. Ik
weet niet wat de eerste 2 waren,
maar de laatste was de Dood. Zoo kwam
ik in het bezit van den poot".
Zijn toon was zoo ernstig geweest,
dat een tijdlang niemand een opmerking
maakte.
„Als JU toch je 3 wenschen gedaan hebt,
is hij voor jou van geen nut meer.
Morris. Waarom houd je hem dan?"
De krijgsman schudde het hoofd en
zei langzaam: „Eerst wilde ik hem ver-
kocpen. maar ik denk niet dat ik het
doen zal. Hij heeft al ellende genoeg
veroorzaakt Bovendien wil niemand
hem koopen. Sommigen denken dat het
een sprookje is.
Die er wel wat van gelooven, willen
hem eerst probeeren. Ik kan hem beter
verbranden.
„Als je hem soms niet meer hebben
wilt. geef hem mij dan Morris", stelde
White voor. De ander zei: „Maar ver
brand hem dan liever, als een verstandig
man. Indien je hem toch houden wilt,
geef me dan later niet de schuld van
wat er gebeurt" en hij schudde zijn
hoofd.
Hoe doe Je het?" wilde mijnheer White
w-::en.
.Houd hém rechtop in je rechterhand
en wensch hardop", zei de sergeant
majoor. „Maar ik waarschuw je nog
maals voor de gevolgen".
„Het lijkt wel iets uit de Duizend en
Een nacht", zei de oude dame en stond
op om het souper klaar te maken. En
or.der het eten werd de stemming weer
vrooiyker en was de heele zaak bijna
vergeten.
Totdat hun gast vertrok om den laatsten
trein te halen en de deur met een harden
slag achter hem dicht gevallen was
Herbert begon er weer over. Mijnheer
White haalde de poot uit zijn zak te
voorschijn. „Ik weet niet wat ik zou moe
ten wenschen". zei hij langzaam. „Ik
geloof dat ik alles heb
„Maar u zou toch wel graag het huis
eens opgeknapt willen hebben, vader", zei
Herber:.Hom, wensch eens tweehonderd
gulden".
Zyn vader hièld de talisman in de
hoogte en glimlachte, schuld bewust
toen zijn zoon met een gemaakt-emstig
gezicht een paar indrukwekkende ac-
coorden op de piano aansloeg.
„Ik wensch twee honderd gulden", zei
hy duidelijk.
Een mooi accoord van de piano be
geleidde deze woorden, maar werd plot
seling onderbroken door een bevende
kreet van den ouden man.
,Het bewoog", riep hy uit, vol af
schuw naar het voorwerp kijkend, dat
hy had laten vallen. „Toen ik wenschte
bewoog het in m'n hand als een
slang".
„Kom, kom", zei zijn zoon en raapte
het op. „Ik zie in alle geval geen geld
en ik denk dat ik dat wel nooit te
zien zal krygen ook".
„Je meet het je heusch verbeeld heb
ben, vader", zei zijn vrouw angstig.
Maar hy schudde zyn hoofd. „Enfin er
is verder niets gebeurd, maar ik ben
er toch van geschrokken".
Daarna gingen ze weer by het vuur
zitten. De beide mannen rookten hun
pijpen op. Buiten was het harder gaan
waaien en binnen heerschte een onge
wone beklemmende stilte, totdat de
beide oude menschen opstonden om
naar bed te gaan. Herbert bleef alleen
in het donker zitten, hy keek in het
vuur en meende er gezichten in te zien.
Het laatste was zoo schrikwekkend en zoo
menschelijk, dat hy er vol verbazing
naar staarde. Het leek zoo levend, dat hij
niet op zyn gemak was en op tafel naar
een glas water voelde om erover* heen
te gooien. Maar zijn hand greep de poot
van de aap. Hij huiverde, veegde zyn
hand aan zyn jas af en ging naar
bed.
schikte ben. die hun opdrachten heeft
uit te voeren".
Hy wachtte even, maar kreeg geen
antwoord.
„Ik moet u meedeelen dat Maw
Meggins geen verantwoordelykheid dra
genvervolgde hy dan, „maar uw zoo: 's
verdiensten in aanmerking genomen,
willen ze u een zekere som ter vergoe
ding schenken.
Mijnheer White liet zyn vrouw's han
den lo. en terwyi hy opstond staarde
hij met een blik vol ontzettende angst
den bezoeker aan. Zyn drooge lippen
vormden de woorden: „Hoeveel?"
„Tweehonderd gulden".
„Onbewust van zyn vrouw's uitroep
glimlachte de oude man zachtjes, stak
tastend zyn handen uit als een blinde
en zakte in elkaar op den grond.
SCHEEPSBERICHTEN
vond hy den poot van den aaD en deed
hygend en hartstochtelijk zijn dorde en
laatsten wensch.
Plotseling hield het kloppen op. of
schoon de echo nog door het huis weer- Kangean 19 Sept. v Batavia !.v. Lon-
klonk Hy hoorde hoe de stoel op zy den te" Amsterdam,
geschoven werd en de deur geopend. (thuisr.i 11 Sept v. Padang.
Een yskoude wind woei naar binnen en (Uitr.) pass 13 Sept. Ports-
een lange, luide gil van zijn vrouw, vol mouüi_
teleurstelling en ellende gaven hem
moed naar haar toe te gaan Dan liep
hy naar hot hek. De lantaarn aan den
overkant flikkerde en bescheen de stil
le en verlaten straat.
INGEZONDFN MEDEDEELINGEN
60 Cent» per regel-
Kopenhagen naar
Toen den volgenden morgen een vroolijk
winterzonnetje over de ofttbyttafel
scheen, moest hij lachen om zyn angst.
Alles leek nu zoo prozaïsch en het ver
schrompelde pootje was in een hoek op
het buffet gelegd met een achteloosheid,
die geen groot vertrouwen in zijn kun
nen bewees.
„Ik geloof dat alle soldaten toch het
zelfde zyn", zei mevrouw White. „Dat
wij naar dien onzin hebben geluisterd!
Hoe zouden wenschen in den tegenwoor-
digen tijd nu vervuld kunnen worden.
In alle geval zou twee honderd gulden
je toch geen kwaad gedaan hebben,
vader".
„Het kon uit de lucht op z'n hoofd
zijn gevallen", zei Herbert luchthartig.
Zyn moeder lachter toen hy nog meer
grapjes maakte, bracht hem naar de
deur en keek hem na tofc hy de straat
uit was. Toen keerde ze weer naar haar
ontbyttafel terug. Maar de oude man
lachte niet. „Morris zei dat de dingen
zoo natuurlijk gebeurden, dat je ze net
zoo goed aan het toeval toe kan sehrU-
ven", merkte hy op.
Maar de dag ging voorbij, zooals zoo
veel dagen, zonder dat er Iets byzonders
gebeurde, tot dat de oude menschen
aan het avondeten zaten.
„En toch ben ik er absoluut zeker
van dat het ding in m'n hand bewoog",
zei mynheer White.
„Je dacht dat 't bewoog", zei zyn
vrouw sussend.
„Ik zei dat het bewoogMaar wat
gebeurt daar?"
Zijn vrouw antwoordde niet. Ze keek
naar de geheimzinnige beweg:ngen van
een man. die besluiteloos naar het huls
keek omdat hy niet wist of hy binnen
zou gaan. Drie keer wachtte hij bij het
hek en liep dan weer door Den vierden
keer besloot hy plotseling het te openen
en liep het pad op. Mevrouw White
stond meteen op en stopte gauw haar
schort, onder het kussen van haar stoel.
Dan liet ze den vreemdeling die slecht
op zyn gemak scheen, binnen. Ze wacht
te wat hy te zeggen had, maar hy zweeg
nog steeds.
„Menheeft- me gezegd hier heen
te gaan", 2ei hy ten laatste.
Hij hield op en knipte een pluisje van
zijn broek. „Ik kom van Maw Meg
gins". De oude dame schrok.
„Is er iets gebeurd?" vroeg ze adem
loos. „Is er iets met Herbert gebeurd?
Wat is er? Wat is er?"
Haar man Adel haar in de reden:
„Kom. kom. moeder, blyf kalm. U hebt
icch zeker geen slechte tyding. myn
heer?" en hy keek den ander oplettend
aan.
„Het spyt me", begon deze.
„Is hy gewond?" vroeg de moeder
buiten zich zelf. De bezoeker boog toe
stemmend. „Zwaar gewond, maar hij
heeft geen pijr. meer".
„Gelukkig!" zei de oude vrouw. Ge
lukkigMaar teen drong plotseling
de A-rees olijke beteekenis van die verze
kering tot haar door en zij zag de be
vestiging van haar angst op het afge
wende gelaat van den vreemde, zy
haalde diep adem en legde haar oude.
trillende handen op die van haar man.
Er heerschte een tijdlang stilte.
„H'j v:erd door de machine gegrepen",
zei de bezoeker eindelyk.
„Door de machine gegrepen", herhaal
de mijnheer White versuft en hy staarde
uit het raam zonder iets te zien. Hij nam
de handen van zyn vrouw tusschen de
zijne en drukte die, zooals hy dat ge-
wocr was te doen in hun verlovingstijd,
nu 40 jaar geleden De bezoeker kuchte
stond op en liep langzaam naar het
raam. „Ik moest u uit naam der firma
hun oprechte deelneming betuigen", zei
hij zonder rond te kijkeif. „Ik hoop, dat
u begrypt dat ik slechts een onderge<
Op het uitgestrekte kerkhof, ongeveer
twee mijl van hun huis, begroeven de
oude menschen hun doode en keerden
terug In een somber en heel stil huis.
Ret was alles zoo snel gegaan, dat ze
het eerst niet konden bevatten en voort
durend in afwachting leefden van iets
wat nog moest gebeuren, iets wat deze
last, die te zwaar was voor hun oude
harten moest verlichten. Maar de da
gen gingen voorby en verwachting
maakte plaats voor hopelooze berusting.
Op zekeren nacht ongeveer een week
later, werd de oude man plotseling des
nachts wakker en bemerkte dat hy al
leen was. 't Was donker in de kamer,
naar bU het raam klonk een onderdrukt
gesnik. Hij ging rechtop zitten.
„Kom je zult zoo koud worden", zei
hij zacht
,,'t Is kouder voor mijn zoon." zei de
oude vrouw. Haar snikken stierven weg.
't Werd weer stil, tot een plotselinge
kreet hem verschrikte.
„De talisman", riep ze heftig. „De poot
van de aap!"
„Waar is hy? Wat gebeurt er?" vroeg
hij ontsteld. Ze strompelde door de ka
mer naar hem toe en kuste hem op zyn
wang.
„Ik wil hem hebben", zei ze plotseling
heel rustig. „Je hebt hem toch niet weg
gegooid?"
„Hy ligt in de huiskamer op 't buf
fet", antwoordde hy nog steeds verwon
derd. „Maar waarom?"
Ze lachte en huilde tegeiyk en zei
zachtjes: „Waarom heb ik daar niet eer
der aan gedacht? Waarom heb JU er
niet aan gedacht?"
„Waarom gedacht?" Wilde hy weten.
„Aan de twee andere wenschen", zei
zc. „Ga naar beneden en haal hem.
vlug, vlug. Ik wil wenschen dat m'n jon
gen weer leeft!"
De oude man zat nog steeds recht op
in bed. „Je bent. gek geworden!" zei hij.
bevend van schrik „Je weet niet wat je
zegt".
De oude vrouw stak een kaars aan.
„De eerste wensch werd vervuld", zei ze
koortsachtig. „Waarom de tweede ook
niet?"
,Het was een toeval", stamelde hy.
„Ga toch weer naar bed".
„Ga hem halen en wensch Ze
huiverde van opwinding. De oude mar.
keek haar aan. Zyn stem beefde. Hij
is 10 dagen dcod geweest en bovendien
kon het niet te vreeseiyk voor je
zyn hem te zien?"
Maar de oude vrouw duwde hem naai
de deur „Denk je dat ik bang ben voor
mijn eigen kind?"
En zoo strompelde hü in 't donker
naar beneden. De talisman lag op zyn
plaats, maar opeens vervulde hem eer
ontzettende vrees dat zyn nog onuitge
sproken wensch verhoord zou worden.
Hij kon den weg in de kamer niet weer
terug vinden, liet angstzweet stond op
zijn voorhoofd. Hij liep langs de tafel,
langs den muur. tot hy in een smalh-
gang stond met het vervloekte ding in
zijn hand.
Toen hy weer in de kamer terug was.
scheen zelfs het gezicht van zijn vrouw
veranderd te zijn. Het was wit en vol
gespannen verwachting, met een onna-
tuurlyken blik in haar oogen. Hy va:
bang voor haar.
„Wensch riep ze luid. Hy hiel
zijn bevende hand op. ..Ik wensch, da',
mijn zoon woei- leeft". De talisman vic-l
op den vloer. Hy keek er angstig naai
en zonk bevend in een stoel. Hy blee-
stil zitten, tot hy verstijfd was van kou
De oude vrouw was naar het raam ge-
loopen, ze had de blinden opgehaald en
tuurde nu naar buiten.
De kaars was bijna opgebrand en
wierp spookachtige schaduwen op de
zoldering en de muren, totdat hij na
een plotselinge heftige opflikkering
doofde. De oude man zuchtte en voelde
een onuitsprekelijk gevoel van verlich
ting, toen de talisman gefaald bleek te
hebben. Hy kroop weer in bed en ever
later volgde de oude vrouw, zwijgend en
uitgeput, zijn voorbeeld. Zoo lagen ze een
tijdlang sul en luisterden naar het tik
ken van de klok. naar het geritsel van
een muis achter het behang. De duister
nis werd drukkend, maar hii bleef stii
liggen tot hii genoeg moed verzameld
had om een lucifer aan te steken
naar ben oden te gaan om een nieuwe
kaars te halen. Toen hy op de eerste
trede stond ging de lucifer uit en toen
hij een nieuwe probeerde af te strijken
klonk er plotseling een klop op de voor
deur, zoo zachtjes en heimelijk, dat hei
by na niet te hooren was. De lucifers
vielen uit zyn hand. hii stond doodstil
en hield zijn adem in tot het geklop een
tweeden keer. nu wat duidelijker weer
klonk. Dan vluchtte hij zoo snel mogelyk
terug naar de kamer en sloot de deur
achter zicb.
Een derde geklop klonk door het huis.
De oude vrouw ontwaakte ervan. „Daar
is Herbert", zei ze .Haar is Herbert"
Ze snelde naar de deur. maar haar mar.
probeerde haar tegen te houden. „Laa
me gaan! Herbert is er Ik vergat da:
hy twee myi moest loopen. Waarom
houd je me tegen? Ik moet de deur
open maken!"
Maar de oude man beefde over al zyn
leden en smeekte: „Laat hem in Gods-
nffim niet binnen
Weer werd er geklopt. De oude vrouw
wist zich vry te maken en snelde de
trap ap. Haar man volgde haar tot het
trapportaal, sm-eekend.Hij hoorde hoe de
ketting rammelde en de grendel lang
zaam verschoven werd Dan weerklonk
de stem van de oude vrouw, hijgend van
de inspanning en smeekend. „Kom toch
beneden, ik kan de grendel er niet af
krijgen".
Maar haar man kroop op handen en
voeten over den grond. ingespannen
zoekend naar den talisman. Hy moest
hem vindenEn fusillade van klop
pen weerklonk door het huis en hy
hoorde hoe zyn vrouw- een stoel tegen
de deur zette. Hy hoorde hce de gronde!
langzaam verschoof, op dat oogenblik
DE ITALIAANSCHE
OPERA.
PLANNEN VOOR DIT SEIZOEN
Ajax 12 Sept.
Hamburg
Almelo 13 Sept. v. Chili l.v Antwer
pen te Amsterdam.
Ariadne 12 Sept. van Salonica te
lETTEREN EN KUNST I Berenice 12 Sept. v Hamburg naar
Amsterdam.
Euterpe 12 Aug. v Passages naar
Bilbao.
Hebe v Va'.entia n. Amsterdam pass
12 Sept. Gibraltar.
Minerva 12 Sep.t v Jacmel te San
Pedro de Macorin,
Nereus 12 Sep: v. Oran naar Venetië
Odyseus 12 Sept. v. Dar-zig naar Stet-
Geëngageerd zyn de dames: Hilda
Monti, Lotte Burgk, Giuseppina Cobelli. piuto 12 Sept. v. Stettin te Göthcm-
Margherita Salvi, Maria del Mare. Sara
Scuderi. Luisa Palazzini. Isang Tapalès, stel!» 12 Sept van Varna naar Con-
Luisa Silva, Margherita Cisbani. Luigia srsnz3.
Squarzina, Francesca Balboni. Maria Venezuela (uitr.) 8 Sept. van Cristobal
Greco. j n Puerto Columbia.
Verder de heeren: Giovanni Breviario, Vesta 13 Sept v. West-Indi? l.v
Edgardo Pence, Tommaso Alcaide, Giu- HaVre te Amsterdam,
seppi Traverso, Pietro Mariotti. Gino KÜDfontein (uitr.) 11 Sept. van Port
Barbieri, Pietro Biasinl, Leo Piccioli, jfatal.
Francesco Venturino, Armando Santo- "rUidfonteIn (uitr.) 11 Sept. ran Port
linl, Gregorio Melnik. Luigi Balzan, Soedan n Mombassa
Dano Razzauti, Dominico Voltan. j Rijnberk (thulsr 12 Sept. van Ma:
Als Maestro Concerttatore en Diret- se;r:e n Antwerpen,
tore d-Orchestra Is feeneagterd Cav. gmnau-V" tthuisr i IJ Sept te Port
Maëstro Mario Parenti, die als zoodanig
reeds verbonden ens aan verschillende Rotterdam X New Orleans 12
groote theaters in Italië en elders. v co-una
HU zal worden ter zUde gestaan door Kmdl]t paclflekust n Lenden er
Ma&tro O'.seppe Rio, die ais dirigent Rotterdam pass 13 Sept
ra n - wee oer, eva TJftllooneoha
o.a. werk. .n was aan de Italiaansche
Lizard.
Opera te Berlijn en andere Dultsche en Rotterdam n. d. Paclfickus'
Italiaansche steden. Verdoe Maéstri n te An?e>5.
zyn: Adolfo Fanfany Maestro SosU- Nebraska v d. Pacifickust n. Rotter-
tuto en Amaldo Cattaneo. Maestro d9m n Panama,
suggerltore. Radnorshire 11 Sept. van Rotterdam
te Seattle.
Een vast koor van 30 Italiaansche
zangers en zangeressen, wordt voor de
grootere werken versterkt met een Hol-
landsch koor van 20 eerste krachten en
een kinderkoor van 16 knapen en meis
jes, die reeds eenige maanden onder
leiding van den Maëstro dl Coro: Oesare
Brena aan het instudeeren zyn van
het repertoire in de Italiaansche taal. I
Het orkest, bestaande uit een vaste
kern van 40 musici, zal voor de meeste
werken uitgebreid worden t-ot een sterk
te van 60 musici en is samengesteld uit.
Teden van den Nederlandschen Toon-
kunstenaarsbond.
Het ballet bestaand a uit twee Solo-
danseressen. acht eersta en een corps-
de-ballet van 16 danseressen staat on
der leiding van Signorina Constanza
Ceri, Maëstra di Ballo van het Scala-
Theater te Milaan.
De regie ls wederom in handen van
Gaspare Barterra.
Behalve het gewone repertoire: Aïda,
Veendam. Rotterdam n. New York 12
Sep*, n.m. 2 u. 30 m van Boulogne.
Veendam, Rotterdam n. New York
12 Sept. van 1 u. v. Southampton.
Voler.dam. Rotterdam n. New oYrk
pass. 12 Sept Cape Race.
Genua (uitr.) 12 Sept. te Genua.
Bilderdiik 12 Sept. v Port Said.
Hoogkerk 12 Sept. v. Gurachl.
Meerkerk pass. 13 Sept Ouessant.
Schiekerk 12 Sept. v. Colombo.
IJsselkerk 11 Sept. van Colombo.
Blitar pass. 12 Sept Sagres.
Indrapoera 12 Sept. van Batavia naar
Rotterdam.
Kota In ten 12 Sept van Genua.
Sitoebondo 12 Sept. van Rotterdam te
Hamburg.
Slamat 14 Sept. v.m. 9 u. te Rotterdam
verwacht.
Alcyone 12 Sept. van Rio Janeiro.
Mirach 12 Sept. v. Rotterdam naar
Bohème, Butterfly, Barbiere di Siviglla, Hamburg.
Cavaleria Rusticana, Carmen, Faust, Surah 12 Sept. te Santos.
Iris, Lucia di Lammermoor, Lohengrin.1 Aeneas v. Japan n. Rotterdam 12
Pagliacci, Rigoletto, Traviata, Tosca en Sept. v. Port Swettenham.
Trovatore, stelt de directie zich voor dit Philoctetes v. Japan n. Rotterdam,
jaar als noviteit tot opvoering te bren- Pass- 13 Sept. Perim.
gen: Louisa van Charpentier, Germania1 Eos *3 Sept. v. Alicante te Amster-
van Franchetti, Pescatori di Perle van dam.
Bizet, La Forza del Destino van Verdi,1 Boskoop 13 Sept. van Antwerpen te
La Rosiera van Gnecchi en een herop- Amsterdam.
voering van Adriana Lecouvreur. Deucalion 13 Sept. van Amsterdam n
Het seizoen zal geopend worden met Rotterdam,
het laatste werk van den Italiaanschen I Nero. 13 Sept. van Amsterdam naar
grootmeester Puccini: Turandot.
BURGERLIJKE STAND
Danzig.
Perseus 13 Sept. van Amsterdam n
Rotterdam.
BUliton 13 Sept. van Amsterdam n.
Rotterdam.
Edam, van Rotterdam n. New Orleans
13 Sept. v. Vigo.
Veer dam v. Rotterdam n. New York
pass. 13 Sept. LtzaTd
Andyk 13 Sept. te Genua.
Eemstroom 13 Sept. v. Rotterdam n.
Hamburg.
Gorontalo 12 Sept. van Belawan.
Madioen 13 Sept. te Sabang.
Tambora pass. 13 Sept. Perim.
Ternate 13 Sept. van Gibraltar.
Tjerlmai 13 Sept. te Marseille.
Memnor. van Amsterdam n. Batavia
pass. 13 Sept. Perim.
INGEZONDFN MEDEDEELINGEN
i 60 Cent* per regel.
Den Haag
Alcxaodcrplcio 1-25
Haarlem
Maertro ran Heemakrrk-
«traat 25A.
Telefoon 15166
Telefoon 1 "052
VERHUIZINGEN, BEHANGER1J
STOFFEERDERIJ
Dr h MANNING'S
EETLU5T-0PWEKKEND. 1-30 p. fl.
BLOEMENDAAL
Bevallen: A. BroertjesScholtens d.
M. E. Strijbosvan Thicl. d- C. Haits»
maVrios d. G. HulseboschDies»
bergen d, M. A. StcctskampTroost
d. G. C McnscSuijkcrland z. E. A.
Elderingvan der Staaij z.
Ondertrouwd: Ch. van Schagcn cn
M. C. A. Kerkvliet: H. V'. Schalkwijk
en E- E. van Houten; W. F. van den
Endc cn H. A. G. Lebbing: J. I.cu*
pen cn A. M. A. Mensing; J. Bol»
mcijer cn E. Flury.
Getrouwd: W. G. Hoogestcin en
H. G. van Nobclen: H. H. v. Hooij»
donk cn M. G- dc die le Clcrcq; M.
J. J. Schuurbicrs cn IT. dc die 1c
Clcrco: G I Roeien cn A. P van N.V. MEUBELTRANSPORT MIJ V H-
der Raad: H.«M. L. H. Sark cn E. L.
Th. M. Wiegman.
Overleden: M. Bccliën 70 j. Th TI
van Tongeren, 86 *j P- J Blcijcn-
daal. 21 j.. overleden tc Ticl; L. M
Baalc. 77 j., overleden te Haarlem; .1
Metselaar. 83 j., wonende te Haar
lcm: W. E. Geerlings, 84 jaar; M. M
W. Dobber. 41 j.
1ADI0-PR0GRAMMA
ZATERDAG 15 SEPTEMBER
HILVERSUM. 1071 M.
12.302.00 Lunclunuziek door het
Trio Verhcy.
2.004.30 Aansluiting van het Thea
ter Tuschinsky te Amsvruam Het
Theater-orkest oJ.v. Max lak ;;^he
ramblers', dans-orkest. ol.v Thee Uden
Mosman. Optreden van solisten.
6 00—7.45 Concert door net omroep
orkest. oJ.v. N:co Treep. WUJy Kater,
riool.
S.OO—9.00 VA R A- Uitz. a d. voor
avond der groote demonstralie van N.
V V en S. D A. P. Orkest, koor. Toe
spraken ran S de la Bella cn C. Werk
hoven.
9.00—10.30 V. A. R- A»-cabarct Het
Adriani-ensemble. J. Sunderland, bari
ton. H. Stenz en W. Walker. liedjes bU
de luit. Vocaal kwartet „Nijaplan" P.
Eekhardt, tenor.
10.30—11.45 V.A.R.A. Aansluiting van
de Cinema Royal tc Amsterdam. Orkest
oJ.v. Hugo de Groot.
HUIZEN. 340.9 M. (Na 6 uur 1870 M.)
(Uitsluitend KRO-ultxendingcn).
12.30—1.30 K.R.O. Lunchmuziek door
het Tno Winkels
5 30—7.00 Dlncrmuzlek. Gramofoon-
conccrt.
7.30—8.00 Spr.: Mr. B G A. Smeets;
Misdeelde en daardoor misdadige jeugd.
8.00 Uitzending uit Circus Strassbur
ger. Twee muziekkapellen. oJ.v. Hr.
Eekhardt en Hr. Voldrich. In de pauze
een rondgang met den microfoon door
het dierenpark.
10.00 Persber.
DAVENTRY 1600 >L
10.35 Kerkdienst.
I.202.20 Het Cariton-Octet.
3.50 Orkestconcert. E. Bingham, so
praan. J. v. zyi. bariton.
5.35 Kinderuurtje.
6.20 Dansmuziek.
6.50 Niouwsber.
7.15 Muziek.
7.20 Muziekbespreking.
7.35 Brahm's pianomuziek.
7.45 Sportcauserle.
8.05 Balladenconcert, Olivc Kavann,
alt. H. Nash, tenor.
8.35 „Tommy's Tours". Koor, orkest
en solisten. VroolUke avond.
9.35 Actuccle causerie.
9.50 Nieuwsber.
10.10 Ouderwetsche dansen. M Tho
mas. sopraan. Orkest.
II.20—12.20 Dansmuziek.
ARIJS „RADIO-PARIS" 1750 M.
12.50 Gramofoonmuziek.
4.05 Dansmuziek.
8.50 Symphonleconcert. Mile. Maldy,
zangeres. Hr. Carbelly zanger. Syin-
phonieorkest.
LANGFNRERG. 489 M.
12.30—1.10 Mechanische muziek.
1.25—2.50 Orkestconcert.
6.05—6,50 Mandolineclub „Harmonie
1909".
8.35 Vrooiyke avond. Daarna tot 1.20
Dansmuziek.
KftNIGSWUftTERHAUfKN. ISM
ZFESEN. 12.5# M.
12.205.20 Lezingen.
5.206 20 Orkestconcert.
6.208.05 -Lezingen.
8.20 „Mona Lisa", tooneclspel In 2
acten van Schillings. Orkest.
10.50—12.50 Dansmuziek.
Pt-'IDTJ. JH ÏC.
4.35 Muzlekcauscrie me# muzix.
Illustratie.
5.20 Jazzbandmuzlek.
6.20 Orkestconcert.
8.20 „Mona Lisa", opera Sn 2 acten
van Schillings. Daarna tot 11.20 Dans
muziek.
BRUSSEL se# m.
5.20 Dansmuziek.
6.50 Trlo-conc!ert.
8.35 Gramofoonmuziek
8.50 Fragmenten van ..Manon'-, opera
van Massenet.
10.35 Sluiten.
NIEUWE AVONTUREN VAN SNUFFELGRAAG EN KNAGELIJNTJE
VOOR DE KINDEREN.
Knagelijntje komt heel onnooze! de keuken
van 't paleis binnenslentcrcn. Ze knipoogt tegen
Haroen ben Schouderham en deze knipoogt
tweemaal terug. Dan fluistert ze wat met den
dikkerd en vertelt hem het schoone plan, dat zc
heeft uitgebroed.
O, groote grutten met spekzwoorden en
botersaus, nooit van mijn leven, huivert de dikke
kok. Ik zal mijn kostelijk eten gaan bedcr.
ven met jouw giftige drankjesI.ievcr slik
ik mijn eigen tong door of bak mijn eigen staart
in dc varkensreuzel.
