Vlammende Katelien
TWEEDE KAMER.
H. D. VERTELLINGEN
n I(inden.
EERSTE KAMER
BINNENLAND
FLITSEN
FEUILLETON.
HAARLEM'S DAGBLAD
VRIJDAG 21 SEPT. 1928
20 September.
Benoemingen en stemmingen. Interpellaties toe.
gestaan, geweigerd en gevraagd. Ambtsaanvaarding.
Na Dinsdag vandaag de tweede for-
meeic vergadering.
De vergadering van benoemingen en
stemmingen voor allerlei commissies.
Was er Dinsdag by de voorzittersno-
sniivatie nog eenlge spanning, waren er
toen stemmen, die van de lijst van ver
leden Jaar wilden afwijken, vandaag ging
alles „gesmeerd" en zonder hindernis:
„alle aftredenden werden weer Inge
huurd.
Mogen we maar opsommen?
Tot leden der Huishoudelijke commis
sie zyn herkozen de heeren Vliegen en
Beumer, tot leden der gemengde com
missie voor de Stenografie <ie heeren
Marchant, Dr. de Visser en van Vuuren.
Benoemd werden in de weêringestelde
vaste commissie voor Privaat- en Straf
recht de leden Heemskerk, Marchant,
van Sasae van IJsselt, Duys, van Schaik,
K:v'z en Knottenbelt.
in de vaste commissie voor de belas
tingen zyn benoemd de leden van Vuu
ren, Snoeck Her.kemans, J. ter Laan.
Oud. J. B. van Dyk, de Wilde en van
Gyn. In de vaste commissie voor de
Openbare Werken, Verkeers- en Water-
stnatsaangelegenheden de leden Bomans.
v d. V/aerden, J. J. C. van Dyk, Kryger.
Ebels, Droogleever Fortuin en Korten-
herst In de commissie voor de buiten
landse he aangelegenheden de heeren
H:emskerk, Nolens. Marchant, Sohok-
king, Vltegen en Knottenbelt. In de
commissie voor de verzoekschriften de
heeren Suring. Bierema, Longman, Cra-
mrr en BUleveld.
wy somden slechts op.
Men weet immers nooit, op welke
v yze deze namen onzen lezers nog eens
te pas kunnen komen.
Twee interpellatie-verzoeken moesten
worden behandeld. Eén van den heer
v. d. Heuvel over den toestand van de
suikerindustrie en e.v. maatregelen, die
te nemen zonden zijn. Deze interpellatie
werd gercedeiyk toegestaan.
De andere iron den heer de Visser, den
communist, ontmoette bezwaren van den
president, bezwaren, waarmede een meer
cerheid van de Kamer (bestaande uit
de rechtsche fracties plus den Vrijheids
bond) heeft ingestemd toen het aan
kwam op een stemming, maar waarvoor
toch ook de v.-<L en s.-d. fracties gevoe
lig weren.
De heer Ruys de Beorenbrouck stelde
nl. voor de gevraagde interpellatie niet
te verleerfn, omdat het betrof een vol
ledig afgedane aangelegenheid, waar
over even goed by de begrootingsbehan-
dellr.g vragen zouden kunnen gesteld
worden. De heer de .Visser wilde nl. vra
gen stellen over de maatregelen, die zyn
getroffen en waardoor verhinderd werd,
dat leden van den Rotfror.t Kilmpfer-
bund ceelnamen aan de Internationale
Meeting, op 28 Augustus jl. te Arnhem
vanwege de Communistische Party ge
houden.
Alle Kamerleden waren 't er over
eens. dat de vragen, die de heer de Vis
ser stellen wilde, evengoed bij de begreo-
tlng zouden kunnen worden ter sprake
gebracht, maar de heer Oud zag ln dit
opzicht geen onderscheid tusschen de
fnterix-llatic-vraag van den heer v. d.
Keuvel en die van den heer de Visser.
En wenschte dus ook geen onderscheid
bij het toestaan. Terwyi de heer Albarda
den heer de Visser verzocht zyn aan
vrage ln te trekken, omdat, wanneer 't
op stemmen itliep, hy het verzoek der
communisten niet wilde afwijzen, om in
geen enkel opzicht het interpellatie-
recht van de Kamer te schaden. Natuur
lijk trok de heer de Visser zUn verzoek
n i e t in. Vandaar de stemming.
Dr. Nolens liet twee gerech tvaardigde
waarschuwingen hooren. Eén tot de
Kamer: zeer voorzichtig te zyn met het
weigeren van een interpellatie (het gaat
dan ook om een groot recht van de
Kamer). De andere waarschuwing was
gericht bot de Kamerleden: zeer voor
zichtig te zyn met het aanvragen van
interpeüntiën. De tweede voorzichtigheid
achtte die heer Nolens by de interpel
latie-aanvrage van den heer de Visser
niet inacht genomen: zy was niet noodig
Wel die van den heer v. d. Keuvel, die
spcedelscheaid diende behandeld te
worden zelde de heer Noler.s.
He: voorstel ven den president werd
met 4623 stemmen aangenomen.
Behalve bij het stemmen, was dan
toch heel de Kamer naar den gedaohten-
gang het met den voorzitter eens: om
prao'ische redenen had men die aan
vraag liever niet gezien
Ook de s.d.-fractie, wy onderstreepen
dit, omdat de sd.-fractie er nog over
gedacht heeft op Dinsdag niet by de
voorzitsterskeuze haar stem uit te bren
gen op den heer Ruys de Beerenbrouck
Zy kunr.en het niet waardeeren. dat hy
by de behandeling (toen het betreffende
ontwerp voor de aooveelste, maar laatste
maal op de agenda stond) van de be
smettelijke ziektewet, de discussies niet
heeft willen heropenen over de amen-
demicnten-BUIeveld Dat adht de s. d.-
fractie een groot gebrek in des presi
denten-leiding.
Intusschen met vrijwel algemeene
stemmen werd de heer Ruys de Beeren
brouck herkozen. En daar-,-oor dankte
hy vanmiddag, toen hij heel sober
met enkele woorden zyn ambt aanvaard
de. Hy bracht daarty dank aan de leden,
die in de vacantie comanteie-vergaderin-
gen hadden moeten bijwonen, hy sprak
van het vele werk, dat de Kamer voor
de boeg had in het vierde jaar van den
zittingKtJJ'd en riep de leden op zelfbe
dwang toe te passen cnbeperking.
Hopen we, dat '6 presidenten oproep
weerklank vinde in de werkelijkheid der
debatten!
Op 2 October komt de Kamer in de
afdeelingen bijeen, om de Staatsbe-
grooting te onderzoeken. Benevens ver
schillende nieurw-ingekomen wetsont
werpen. Daarvan werd uitdrukkelijk uit
gezonderd de wet op de winkelsluiting,
waarover de Kamer by een volgends
regeling van werkzaamheden een besluit
wil nemen. Wat daarvan de oorzaak is?
Van die uitdrukkelijke verplaatsing?
Meent men misschien dat de Kamer toch
niet gereed kan komen met de behan
deling in dit zittingsjaar? En wil men
geen monnikenwerk doen?
Op 16 October zet de Kamer de win
ter campagne in, in het openbaar. O.a.
wordt dan behandeld de interpellatie-
v. d. Heuvel en natuurlijk ook het In
dische wetsontwerp.
De heer Drop vroeg voor het sluiten
nog een interpellatie over de ongeluk
ken in de mijnen. :net name over dat
van 13 Juli. aan. Hier over zal dan op
16 October moeten worden beslist.
Het adres van Antwoord.
De vergadelmg van den Senaat van
heden had niets om het Hjf. Het adres
van Antwoord, door de redactie-oom-
missie opgemaakt, werd zonder duscussle
en zonder stemming aangenomen.
Een formaliteit het adres van Ant
woord maar toch ook: uiting van
wellevendheid jegens het Staatshoofd.
Het adres van Antwoord, dat gister
middag aan de Koningin werd aangebo
den, luidt als volgt:
Mevrouw!
1. Het was voor de Eerste Kamer der
Staten-Generaal een vreugde Uwe Ma
jesteit, vergezeld van zyne Koninklijke
Hoogheid, den Prins der Nede-landen,
Hertog van Mecklenburg, en van Hare
Koninklijke Hoogheid Prinses Juliana
der Nederlanden, wederom in het mid
den van de Volksvertegenwoordiging to
mogen zien ter opening der gewone zit
ting.
2. De Kamer deelt van harte de door
uwe majesteit tot uiting gebrachte ge
voelens van dankbaarheid voor de zege
ningen, welke in het afgeloopen jaar ons
volk te beurt zyn gevallen.
3. De mededeelingen nopens den eoo-
nomischen toestand van ons vaderland
vernam de Kamer met belangstelling.
4. Met aandacht nam de Kamer ken
nis ren het gevoelen van Uwe Majesteit,
dat de financieele toestand tot sober
heid maant, niet het minst omdat de
zware lasten, door de verschillende pu
blieke lichamen op de bevolking gelegd,
eene duimme verbetering van den eco
nomise hen toestand belemmeren.
5. Het verheugde de Kamer te mogen
vernemen., dat de betrekkingen met de
andere Mogendheden van den meest
vriendschappeiyken aard zyn.
Hoewol, evenals uwe majesteit, met
voldoening begroetende de toenemende
internationale samenwerking op velerlei,
in liet by zonder ook op economisch ge
bied. betreurt de Kamer het mede, da:
de pogingen tot internationale vermin
dering van bewapening niet sneller tot
tastbare resultaten vermogen te leiden.
6. De toezegging ten aanzien van een
voorstel omtrent toetreding tot het te
Parys onlangs geteekend verdrag tot uit
banning van den oorlog, waarin een
nieuwe waarborg mag worden gezien
voor de handhaving van den vrede, vond
by de Kamer een aandachtig gehoor.
7.. zy nam met ingenomenheid ken
nis van het door Uwe Masjesteit uitge
sproken vertrouwen, dat hernieuwde be
sprekingen met België zuilen leiden tos
een voor beide landen bevredigende uit
komst.
8. De Kamer vernam met levendige
belangstelling de aankondiging van vel
schillende gewichtige wetsontwerpen.
9. Het stemde haar tot dankbaarheid
te mogen vernemen, dat in den politie-
ken toestand van Nederlandsch-Indié
verbetering valt op te merken en dan
het bedryfsleven aldaar zich over het
algemeen in een normalen bloei ver
heugt.
10. De Kamer verheugt zich met Uw?
Majesteit over de lichtpunten, welke ten
aanzien der economische ontwikkeling
van Suriname zUn waar te nemen, doch
betreurt evenzeer, dat deze nog steeds
onzeker is.
11. Dankbaar was zy voor de verbiy-
den.de mededeelir.g, dat. de economische
opleving van Curasao blijft aanhouden.
Met Uwer Majesteits bede, dat Gods
ryke zegen op de narbeid der Staten-Ge
neraal moge rusten, stemt de Ee:ste
Kamer van harte ln."
Ziehier de inhoud van het Antwoord
adres dat een zuivzré weerslag is op
den inhoud der Troonrede. De onder
scheidene zinsneden verschillen alleen
in de mate ven verheuging en belang
stelling, waarmede zy werden ontvan
gen.
INTIMUS.
SCHOT IN DEN NACHT.
ZIJN BROER VERMOORD.
In den nacht van Woensdag op Don
derdag ongeveer 4 uur werd de politie
te Eindhoven telefonisch medegedeeld,
dat er ln de nabyheid van de steenbak-
kerij De Meijerij iemand met een revol
ver had geschoten, aldus de N. R. C. On-
mlddeliyk begaf een hoofdagent zich er
heen met eenïge agenten. Daar troffen
zij op den Meerve'dhovenschen weg on
der de gemeente Eindhovn een persoon
3an, genaamd J. A. C. v. d. Hout. wo
nende te Tilburg, die verklaarde, dat hy
dien nacht te Eindhoven was gekomen
vergezeld van zekeren C. D. met de be
doeling om een minderjarigen broer van
D„ die by zyn vader te Tilburg was weg
geloopen en thans bij zijn moeder ver-
bUjft. te gaan halen. De moeder woont
te Zeelst by Eindhoven. Toen beiden
aan de woning van D.'s moeder waren
gekomen, werd na herhaald geklop open
gedaan en trad D. de woning binnen,
doch zyn jongeren broer vond hij niet.
Buiten gekomen, zagen zy L. D., den
anderen broer van D., die eveneens al
daar woont, aankomen en hoorden zU
tegeiykertyd een schot, waarna C. D.
begon te gillen. L. D. riep daarop tegen
Van den Hout: Als je niet weggaat,
schiet ik je- ook kapot. Van den Hout
koos toen het hazenpad en ging de po
litie waarschuwen.
Na dit verhaal begaf de politie zich
naar de woning van de moeder van D
Zij trof daar C. D.. die te bed lag en
twee schotwonden in zyn linkerbeen
had. terwyi in het vertrek kruitdamp
hing. Hij verklaarde, dat hy door zijn
broer L. D. opzettelijk in zyn been was
geschoten. Onmiddeliyk begeven de
agenten zich naar de woning van L. D.
en verzochten hem de deur te openen,
waaraan na lang wachten werd voldaan
Ofschoon er medegedeeld werd, dat het
politie was, deed hy de deur open ter
wijl hy een geopend mes in zijn rech
terhand had. De agenten arresteerden
daarop L. D. en stelden hem ter be
schikking van den burgemeester te Veld
hoven. daar het feit ir. die gemeente ge
pleegd is. Het geweer, waarmede het
schot werd afgevuurd, is in beslag ge
nomen.
GEVAARLIJK PISTOOL.
JONGEN TE ROTTERDAM IN 'T
GELAAT GEWOND.
Woemdagmidfcfag gaf de 15-jarige loop
jongen W. F. v. d. K. in den Oppert te
Rotterdam, een demonstratie met een
z.gm. alarmpistool Zulk een pistool ge
lijkt uiterlijk veel op een browning. De
loop is evenwel van voren dicht, maar
heeft van boven een opening. Deze
pistolen geven by het ^ohieten een
luidlen knal en als men op lean and mikt
en schiet geeft het den indruk ais werd
er werkelijk geschoten.
Bovendien is voor het dragen van zoo'n
alarm-pistool geen vergunning noodig.
De 10-Jarige C. v. N. stond bij de
demonstratie te kijken. Toen v. d. K
schoot was v. N. met het gezicht vlak
boven de opening in den loop. De jongen
kreeg ernstige brandwonden aan de lin
kerzijde van het gezicht HU is naar een
ziekenhuis gebracht. Gevreesd wordt,
dat hy het linkeroog zal moeten mis
sen. Tegen v. d. K. is procesverbaal op
gemaakt.
Dit is de tweede maal ln korten tyd
dat in de Maasstad een ernstig ongeluk
met een alarmpistool gebeurt, aldus de
N. R. Ct.
VAN HAARLEM'S DAGBLAD No. 1300
HET HEETE BAD
Vader sol 1st zich op een
lekker warm bad
draait de kraan open cn
controleert de tempera
tuur
hoort kloppen, draait de
kraan dicht om te hooren
het is Jan. die aiieer.
maar wil weten, wie er in
de badkamer ls
draait de kraan weer
open. hoort opnieuw stem
aan de deur en draait 'm
weer dicht
het is Mientje die vraagt
of hii even de kam wil
aangeven, die zij in de
badkamer heeft laten lig
gen
geeft door de gesloten
deur aanwijzingen aan
moeder, waar hy het
geld voor den kruidenier
heeft gelegd
moeder kan het geld I
niet vinden en vader I
moet er dus zelf op uit I
om het te zoeken
vindt bij zijn terugkeer
de badkuio vol yskoud
water en besluit om het
baden een dag uit te
stellen.
(Nadruk verboden)
(Nadruk verboden; auteursrecht voorbehouden.)
In de tram
door HASSE ZETTERSTRöM.
Onlangs reed ik eens met de tram
Het was een gewone, vervelen-de, me*,
ernstige, stille menschen geheel gevulde
tram. Ik was ook zeer stil en ernstig.
Na een oogenblik echter zeide ik tot
Halldèn, die naast mil zat:
„Dat met Prins Eugène was toch ver
schrikkelijk!"
„Tja", zeide Halldèn, „hii had iets
voorzichtiger moeten zijn!"
Ale passagiers keken op. Wat was er
toch met den Prins? Aller blikken warer.
op ons gericht en de lucht was verza
digd var. nieuwsgierigheid en dik als
gort. En dan die onheilspellende stilte,
die scmber midden in den wagen stond!
De tram reed verder. Een bejaarde
dame hield het niet langer uit. zy ging
naar het achterbalcon en vroeg aan den
conducteur:
„Wat ls er toch aan de hand met.
Prins Eugène?"
„Weet ik veel!" zeide de conducteur
„Een paar heeren vertelden iets over
hem Er moet hem iets zijn overko
men".
De wagen stopte bil een halte. Drie
heeren drongen tegeli)k den wagen uit
en riepen om het avondblad. De conduc
teur stapte af. ging naar den bestuur
der en zeide:
„Heb je dat van Prins Eugène ge
hoord?"
Toen kwam er een controleur en de
wagen reed verder. Toen wil uitstapten
om over te stappen, kwam er een dikke
heer snuivend achter ons aan en vroeg:
„Wat is er eigeniyk met prins
Eugene?"
..Tja", zeide ik. „wanneer u de groene
tram neemt en dan tot de sluis door
rijdt en daar de witte tram neemt, dan
komt u in de Sybillenstraat".
De dikke heer staat nog altijd op de
zelfde plek en staart voor zich uit. Hy
staat heel stil. Men moet on de te-enen
ioopen om hem niet te wekken, zyn her
senen werken.
Halldèn en ik klommen in een witte
tram om verder te gaan. Een bejaarde
dame drong voor mij uit en trante daar-
by op myn lakschoenen. Zij ging voor
in de tram zitten en ik bleef op het
achterbalcon.
De conducteur kwam om het geld or
te halen Ik gaf hem 20 Ore en zeide
JDat is voor mU en war die dame
daar voorin".
De conducteur ging den wagen bin
nen en toen hij by de oude dame kwair
gaf zy hem 10 Ore, maar de conductem
zeide:
„Is al betaald!"
„Neen ik heb nog niet betaald",
protesteerde de dame
„Uw meneer op het achterbalcon
heeft betaald", antwoordde de conduc
teur.
„Ik heb geen meneer", zeide de dame
„Wilt u geen geld hebben?"
De conducteur antwoordde niet. Hy
had het geld gekregen. Dat was vol
doende. Toen zeide de oude dame:
„Maar ik wilde een overstapkaartje
hebben!"
De conducteur ging naar het achter
balcon en zeide tot mil:
„De dame wilde een overstapkaartje
hebben!"
„Neem me niet kwalijk, daar had ik
niet aan gedacht", zeide ik, „hier hebt
u geld. geeft u de dame een overstap-
kaartje".
De conducteur ging naar binnen en
gaf het kaartje.
De dame nam het in ontvangst en
zeide:
„Rijdt men hier altyd gratis?"
„Neen. uw meneer heeft immers voor
u betaald", antwoordde de conducteur.
Daar stond de bejaarde dame op, ging
lijnrecht en stijf door den wagen en
stapte ender het rijden af
Zij overleefde het.
By de volgende halte stapte mijn
vriend Björkman in. Hij was vies en
armoedig. Hij had een ouden, mottlgen
hoed op en schoenen aan met een centi
meter klei er aan.
„Wat zie jij er uit!" zeide ik.
„Ik ben naar Lidigön geweest en heb
naar een bouwterrein gekeken", ant
woordde Björkman. „Ik kleed my altijd
zoo, wanneer ik naar het platteland ga
Het heeft geen nut, nu in het najaar
voor de kleiheuvels iets behoorlijks aan
te hebben".
„Neen, natuurlijk niet", zeide ik.
En toen de wagen de volgende maal
stil hield, ging ik naar de passagiers
binnen in den wagen, nam den hoed af.
bleef midden in den wagen staan en zei:
,Js hier misschien iemand, die een
armen drommel op het achterbalcon. die
uiet weet hoe hij aan geld moet komen
een aalmoes wil geven? Hii is een fat
soenlijke kerel. Ik ken hem nog van
vroeger. Hy zal het geld goed gebrui
ken".
Alle passagiers keken Björkman door
de deur aay; hy zag er sjofel uit en
vervolgens haalde men de portemon-
naies te voorschyn De opbrengst was
Kronen en 35 öre. Ik ging naar buiten
overhandigde Björkman 't geld en zeide
„Nu moet je eigenlijk naar binner
gaan en bedanken. Maar wanneer je je
geneert, kan ik het ook doen"
Toen deed ik de deur open en zeid-c
hardop:
„Björkman bedankt u hartelijk!"
Ik stapte af, Björkman bleef echte:
met het geld in de hand staan.
Kij bleef op het balcon staan en
staarde voor zich uit en reed telken-
heen en terug met den wagen, tot den
laatsten rit.
Toen tilde de conducteur hem er af.
Hy had 3 Kronen en 40 öre vertramd.
Een vreemde dag.
ELECTRISCHE TRACTIE.
ER KOMT EEN GESCHRIFT
VOOR HET PERSONEEL.
Reeds gerudmen tijd geleden heeft de
Ned. Vereenigang van Spoor- en Tram
wegpersoneel besprekingen met den
Dienst van Tractie der Ned. Spoor
wegen aangevangen over de wenschelijk-
heid om het spoorwegpersoneel, dat met
de eïectrische tractie té maken heeft,
beter op de hoogte te stellen dan tot
nog toe geschiedde, meldt het Volk.
Thans heeft de Dienst van Tractie
besloten om een bevatteiyk en instruc
tief geschrift over de eïectrische tractie
en .-aar park tijk samen te stellen en
deze handleiding te harer tyd aan het
betrokken personeel uit te reiken.
HIELP HIJ NIET?
DE SCHEVENINGSCHE
CIPIER ONTKENT.
Naar de NR.C. verneemt, ontkent
de dezer dagen gearresteerde gevangen
bewaarder uit de bijzondere strafgevan
genis te Scheveningen, 'hardnekkig, dat
hy eenigiermiate behulpzaam zou zyn ge
weest bij de onlangs plaats gehad heb
bende ontvluchting van vier gevange
nen uit die gevangenis. De politie be
schuldigt hem, brieven van buiten te
hebben overhandigd aan de ontvluuchte
gevangenen, voorts, dat hij sleutels voor
hen heeft deen maken en daarvoor geld
zou hebben aangenomen.
De gearresteerde bevindt aidh nog
steeds in politiebewaring. De officier
van justitie heeft den termijn van ge
vangenhouding met twee dagen ver
lengd.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN
a 60 cents per regel.
Stofzuigerhuis MAERTENS
B ARTELJOR1SSTR A AT 16
TELEFOON NO. 10756
Verkoop, Verhuur, Inruilen, Reparaties
AMSTERDAM UTRECHT
Nieuwendijk 225 229 Oude Gracht 151
Roman door
PAUL OSKAR KöCKER
Uit het Duitsch vertaald door
KERMINE VAN GEERTEN
28)
Katarina leunde achterover tegen de
leuning van de canapé. Zij hield haar
handen voor de oogen. ..Wat loopt dat
nu allemaal ongelukkig samen", riep ze
op verdrietigen toon. „Het is alsof alles
tegen met samenspant".
De oude Balthazar stak nogmaals zyn
zwart sigaren peukje aan en wierp haar,
terwijl de opvlammende lucifer zijn ma
ger gezicht verlichtte, een schalkschen
blik tcc.
en..En de schade is niet te reparceren.
Ka trientje?
„Och, grootpapa
Het kwam er zoo troosteloos, zoo ont
moedigd uit, dat hy direct een afwerend
gebaar maakt. „Wees maar niet bang. ik
wil je (reen pijn doen. Hy heeft my ook
geen opdracht gegeven om Je uit te
hooren. Hy heeft me alleen maar een
beetje zyn nood willen klagen".
„zyn nood. Arme jongen. Is hü er zoo
naar aan toe?"
„tv ben bang, dat hfj heel erg veel
van je houdt- En het heeft hem bitter
verdriet gedaan, dat je hem een blauw
tje hebt laten lcopen. Maar na zoo iets
kim je hem toch niet met fatsoen aan-
pompen, vind je ook niet?"
Katarina was zuchtend opgestaan. „En
wil hy nu weg?" vroeg ze aarzelend.
„Neen. zyn woord heeft hy je gege
ven zei hy en daarvan kan hém nu een
maal niets afbrengen".
„Buitengewoon. Buitengewoon. Ik kan
me er nog steeds niet goed indenken".
„Katrientje, zeg me eens eerlUk: Waar
om wil Je hem niet hebben? Is er iemand
anders?"
„Och neen, grootpapa. Zoo'n wispel
turige natuur ben ik niet. Ik geloof niet
dat ik ooit weer van een man zal kun
nen houden".
,Zoo, meen je dat ln ernst, K&tchen?"
„Zeker".
„Dan zal ik Je eens wat vertellen,
kindje. Dan hou je nog altyd van Victor
van dien kwajongen"
De wat-ruwe toon van den ouden Bal
thazar kwetste haar niet Geen spier ln
haar gezicht vertrok. Het was, alsof zy
diep in zich zelf, in haar hart. haar in
nigste gedachten beluisterde. Dan gleed
er iets als een schaduw van diepe be
kommering voor haar oogen.
„Misschien hebt u geiyk. grootpapa.
Maar lie: is geen zonnige liefde, die wil
kussen en omhelzen". Ze haalde zwaar
adein en balde de vuisten. „Neen. ik zou
hem by de schouders willen pakken en
hem door elkaar rammelenHy heeft
mijn heele leven bedorven".
Een paar seconden stond ze zoo het
hoofd naar voren gebcgen en met ge
balde vuisten. Toen verslapte de span
ning en ze drukte snikkend haar gezioht
in de handen
„Arme meid", zei de oude Balthazar en
maakte een welsprekende beweging met
de rechterhand. „Over de knie nemen
moest men den kwajongen en hem vyf
en twintig op zyn broek geven!"
Eindeiyk kwam Katarina tot bedaren.
Zy gaf den ouden man de hand en vroeg
hem of hy niet boos wilde zyn dat zij
hem zelfs midden in den nacht met
haar zorgen kwam lastig vallen.
„Hou je maar kalm, het komt wel
weer in orde", zei hy sussend en klopte
haar op den schouder. „Het komt er al
leen maar op aan om te zorgen dat de
carrousel op het goede plaatsje bij je
stilstaat. En dan a! Je moed by elkaar
nemen en hopsa, je springt er maar in".
,Jk spring er vast naast", zei ze. haar
oogen afvegend, „Het loopt me nu alle
maal tegen. Nu is Eva ook nog ziek ge
worden. Morgen moet ik met haar naar
den dokter. En Mr. Gabb vindt dat het
komt omdat ik haar niet voldoende heb
te eten gegeven".
„En ondanks je slechte mer.us wil hij
met je trouwen? Wat een moed heeft
die Mr. Gabb".
„Hoe moet ik dat nu tegenover Ge
heimraad Erck verantwoorden? Hy heeft
het meisje naar me toegestuurd, dat ze
hier gezond zou worden. En nu zegt de
dokter op stuk van zaken misschien dat
ze ondervoed is. Och, ik zie zoo tegen
alles op".
De oude Balthazar had nauweiyks
meer naar de laatste woorden geluisterd.
Hy hield den wijsvinger in de hoogte.
„Katrientje, ik heb het gevonden"
„Ja?" Ze zag hem angstig-onderzoe-
kend aan.
„Nou ga je naar den overkant, je gaat
aan je schrijftafel zitten en je begint
een brief naar Beriyn, Meneer Erck. Ge
heimraad Erck. moet je uit de narigheid
helpen. Vooruit, die wordt vannacht nog
aangepompt".
Katarina zuchtte. „Och neen, groot
papa. Ik geneer me dood. Hoe zal hy
het opnemen.
„Als een goede gelegenheid om weer
aan je goed te maken wat zyn ezel van
een cdvccaat indertijd aan je verprutst
heeft, Dus Juffertje, wil je schrijven of
niet?"
„Ik durf niet".
„Goed dan, hazenhartje. Ga maar
naar huis en kruip in je mandje. Dan
schrijf Ik hem zelf".
Toen ze weer thuis was zag ze. in het
licht van zyn schrijftafellamp, dat hy
aan het schryven gegaan was. Haar
hart klepte. In het donker kleedde ze
zich uit en stapte in bed. Eva draaide
onrustig heen en weer. Angstig luisterde
Katarina. Het leek haar soms of het
meisje in de slaap praatte. Misschien
had ze wel koorts. Ze wilde opstaan en
den thermometer zoeken. Maar de over
vermoeidheid legde zich als een zware
last op haar. Ze had geen kracht meer
om uit bed te komen
En toen ze nauweiyks ingeslapen was,
ratelde de wekker weer
vm.
De grys-witte tennisballen vlogen door
de klaarblauw? September'.ucht met eer.
regelmatig klik/dak, klikklak. Verder was
er geen geluid. In de villawijk sliep alles
nog. Het kostte mevrouw Rottberg da
gelijks een groote zelfoverwinning, als zy
in het halfduister nog, gewekt werd om
te tennissen. Maar als ze maar eerst
weer op haar post voor het net was, dan
had ze er geen spyt van opgestaan te
zyn. Er was zoo'n reine, klare herfstige
koelte in den morgen: ze voelde zich zoo
frisch als in haar meisjesjaren. De paar
uren slaap die ze zichzelf te kort deed.
hielden haar lichaam slank. En dat be
schouwde ze ook nog als een voordeel
Haar heele levenstaak was op het oogen
biik geen andere dan te zorgen dat ze
niet dikker werd.
Als ze in training bleef zooals tot nu
t-oe, dan kon ze nog minstens een jaar
of vijf voor vijf-en-twintig doorgaan
En het was toch zoo amusant en span
nend tegen een kampioen als Mr. Gabb
te spelen....
De partner van de Deensche gezel
schapsdame kwam gewoonlijk pas aan
zetten als de eerste party al gespeeld
was. Nu eens was het Feustell, dan weer
een van de Amerikaansche vrienden,
soms weer een geheel nieuwe, Mr. Gabb
nog onbekende persoonlijkheid. Het was
verbazend hce mevrouw Ret;berg steeds
weer nieuwe aanbidders vond die bereid
waren in de vroege koele ochtendsche
mering in tenniscostuum op de fiets oi
in een auto naar den Amseiberg te ko
men om 'n uurtje in haar nabyheid te
zyn
Ze speelde inderdaad schitterend; het
was een genot haar rake ballen te zien.
En een dubbel genot was het, haar spel
met den jongen Engelschman gade te
slaan. Maar het was niet zoozeer spor
tieve belangstelling die de heeren zoo
matineus deed zyn, als wel Jalouzie. Ze
vertrouwden elkaar niet en mevrouw
Rettberg evenmin. Hield ze hen allemaal
voor den gek? Of had ze ln het gehe.m
haar keus al bepaald? Wie was dan de
gelukkige? Men koesterde sterke ver
denking tegen Mr. Gabb. Maar als oven
hem 's morgens bij het spel zag. bleef er
niet veel grond voor deze verdenking
over. zyn partner had evengoed een Es
kimo of een Derwisch kunnen zyn: het
eenige wat hem interesseerde was, hoe
zy haar racket hanteerde en de ballen
raakte.
(Wordt vervolgd.)
