Van
21
HAARLEM'S DAGBLAD
H. D. VERTELLINGEN
FEUILLETON.
DINSDAG 25 SEPT. 1928 V'^RDE BLAD
(Nadruk verboden; auteursrecht voorbehouden.}
De man zonder longen.
(vrij naar het Duitsdh van H. H. Schmita
door P .A. DE OJ
Ik heb geen Ion-gen meer.
Eigenlijk ben ik dood. In elk geval
ben ik een anaocmisdh wonder. Dit
laatste zal het wel zijn, want niemand
gelooft dat ik dood ben. Mijn kleermaker
b.v. die de gewoonte heeft om voor al
lang versleten pakken rekeningen te
sturen, heb ik doen zeggen dat ik ge
storven ben. De man heeft den deur
waarder er bij gehaald en men heeft
mijn koekoeksklok en zes flesschen
cognac publiek verkocht.
Goed, ik ben dus een anatomisch
wonder, ik hoor in een museum, op een
podium of in een glazen kist, binnen-
en 'buitenlandsche geleerden moesten me
komen bekijken en boeken over me
schrijven. Maar ik ben bescheiden.
Echter, men kan nu eenmaal eiken
dag sterven, op straat kan men een
bloempot op het hoofd krijgen of nog
erger, een vliegtuig en daarom wil ik
het verloop van mijn ziekte beschrijven.
Maar ook niets meer dan dat, ik stel
me niet beschikbaar voor eendgerlei
onderaoek, want ik kan absoluut niet
tegen kietelen.
Zoo kwam het dan dat ik mijn longen
verloor:
Op een dag ik woonde toentertijd
In Marseille hoestte ik hevig en voelde
een stekende pijn in de borst. Nu was
mijn overgrootvader aan ouderdoms
zwakte gestorven, mijn tante aan maze
len, een buurman aan delirium en de
wasehvrouw van mijn ouders aan een
maagkwaal. Dat gaf te denken.
Ik snelde naar een dokter, die me als
longspeciakst warm was aanbevolen. Hij
woonde op een der boulevards in eer.
waar paleis en heette Jean Marice
RagoutFin.
Huiverend belde ik aan, zes lakeien
ontvingen mij en leidden me naar een
zaal, waar eenige honderden menschen
bijeen waren, die allen op dierlijke wijze
hoestten, kuchten en knorden. Vier da
gen moest ik waohien temidden van dit
concert, dat me deed denken aan
Tsjaikowsky's meesterwerken. Maar toen
kwam het groote moment tien lakeien
leidden me naar öe~ studeerkamer van
hun beroemden meesier.
Een kleine, bleeks man zat achter een
schrijftafel, zoo grcot als het vorsten
dom Liechtenstein en wees me met een
enikefle handbeweging een stoel aan.
„Uw overgrootvader stierf aan ouder
domszwakte. uw tante aan mazelen, uw
buurn.ain aan delirium en uw wasöh-
vtcuw aan een maaghjkien. u heeft
sohoenenmaait 45 en een posta&gelver-
zameldnig. De longkwaal, waaraan u lijdt
is dus bewezen en is door overerving
tot u gekomen, ü- weet mijn tarief?".
„Hoeveel?" vroeg ik bevend.
„Drie", was .het antwoord. Verrast
greep ik naar mijn beurs en haalde er
drie fra-uden uit. „Drie duizend", zelde
Dr. Ragout-Fin en ik haalde mijn
cheque-.boek voor den dag.
„Gaat u nu eens bogen ddt apparaat
aan staan", blonk het varvolgens. Ik
gehoorzaamde, een blauw lioht bescheen
mij gedurende enkele seconden en in
dien tijd teekentöe de dobber eenige
zonderlinge figuren op een groot blad
papier, mij onderwijl scherp opnemen
de.
„Zoo", zeide hij plotseling. „Op deze
teekeraing ziet u uw longen. U heeft
nog genoeg long voor vier maanden. U
moet nu eiken dag twee cM. afstrepen
en kunt zoo precies het verloop van
uw ziekte volgen. Wat is het toch heer
lijk zoo precies te weten, waar men
aan toe is, nu zult u niet een nieuw
costuum bestellen of vast een abon
nement voor de ijdbaan voor van den
winter nemen". Ziedaar hij overhan
digde mij de teefbening en ik werd
dbor twaalif lakeien uitgelaten.
Daar stond ik nu als een gebroken
man op straat, met mijn doodvonnis
in de handen en drie duizend franken
armer. Drie dagen dwaalde ik als zinne
loos rond, toen besloot ik fatalist be
worden en begon me zelfs te interes
seeren voor mijn geval. Eiken dag
streepte ik met pijnlijke nauwkeurig
heid twee cM. van de longen weg.
Toen ik had nog voor twee weken
iongen bereikte mij een brief van
mijn oom Whlibaid die zeer rijk en
zeer oud en zeer op mij gesteld was,
waarin hij me schreef, dat hij me over
drie weken zou komen opzoeken.
Het mocht niet gebeuren dat hij
slechts een doode zou vinden.
Ik besloot slechts eens per week d.
twee cM. weg te strepen, al verzette
mijn wetenschappelijk geweten zich
heftig tegen dit bedrog
Toen oom kwam had ik neg voor tien
dagen lengen, hij beloofde mij veel, een
honger naar leven doorstroomde mij.
Ik zor.dtgde zwaar tegen de weten
schap, ik heb toen de longen geheel
waren weggestreept, nog een stuk er
aan gebeekend en daarna de longen
voortdurend vergroot en tenslotte,
boen het papier te klein werd, een nieuw
stuk eraan geplakt en de longen naar
behoefte verlengd.
Tenslotte waren mijn longen zoo groot
als een flinke tafel en volgens de theorie
van Dr. Ragout-Fin volledig verdwe
nen.
En toen op een goeden dag mijn
oom stierf zonder mij een cent na te
laten en ik bovendien uit zuiver
wetenschappelijk schaamtegevoel
mijn longen niet meer durfde vergrooten
toen heb ik mijn testament gemaakt,
twee kransen aan mijn 'bed gehangen
waarin ik zeüf ging ligigen om zoo den
dood af te wachten. Zonder longen kon
ik niet verder leven, dat was boch nogal
duidiefflijlk.
Na een paar- dagen merkte ik dat ik
niet dood was en me zelfs in dien bij-
zonderen toestand bevond', d'ie mij onder
den naam „leven"' van vroeger bekend
was.
Toen ben ik tot de overtuiging geko
men dat ik een wondlermensoh moest
zijn een medisch phenomeen; de man
zonder longen. Iets absoluut origineels.
De beekening van Jean Maurice
Ra.gout-Fin, dcor mij voortgezet is bij
mij voor ieder en op elk oogenblifc ter
inzage als een bewijs voor de afwezig
heid mijner longen.
BINNENLAND
„MAISON COUTURIER"
GAAT VERDWIJNEN.
Zondag deed de heer W. S. L. Coutu
rier aan de Amsterdamsche pers de op
zienbarende mededeeling, dat „Maison
Couturier" te Amsterdam 15 November
gesloten zal worden.
Hiermede verdwijnt plotseling esn
stuk Amsterdam dat, gedurende bijna
vijftig jaren bij feesten en officieele ge
legenheden het middelpunt was van het
gemeentebestuur en de eerste kringen
der hoofdstad, schrijft het Hbld. Daar
werden, en worden tot heden nóg, de of
ficieele diners gegeven.
Twee weken geleden dacht de eigenaar
van „Couturier" er nog niet aan. zijn
bedrijf aan kant te zetten. Doch in den
loop der laatste dagen kwam een make,
laar geheel onverwacht, namens zijn
principaal een bod doen op het patri
ciërshuis; er werd gewikt, gewogen!...
Kort daarop is het accoord getroffen
de heer en mevrouw Couturier besloten
zich uit zaken terug te trekken en het
kapitale pand ging over in handen van
een onbekenden kooper die, naar door
den makelaar werd verzekerd er niet
aan denkt, er een soortgelijk bedrijf te
vestigen.
De zaak wordt dus opgeheven, waar
mee een inrichting verdwijnt die een in
ternationale vermaardheid heeft ver
worven, waaraan bü menigeen de aan
genaamste heinneringen zijn bijgeble
ven aan de oefening in het tafelspce-
chen, aan promotiefuiven, en aan har
telijke ontvangst van hooggeplaatsten
uit den vreemde.
DRENTE'S WILDERNIS.
JONGE LEEUW BIJ MEPPEL
GESCHOTEN.
Door den jager Vriezen werd Zaterdag
in de Reestlanden by Meppel een jonge
leeuw geschoten, welk dier vermoede
lijk is ontsnapt uit een dierenpark van
het circus Strassburger, dat op het
sportterrein te Meppel zijn tenten had
opgeslagen en intusschen weer naar
Heerenveen is vertrokken.
KONINKLIJK BEZOEK
AAN DE HOOFDSTAD.
Op de torpedojagers.
Maandagmorgen 11 uur heeft de Ko
nijn. vergezeld van den Prins en Prin
ses Juliana, een bezoek gebracht aan de
nieuwe torpedoboot jagers De Ruyter en
Eversen. welke bodems as. Donder
dagmiddag de reis naar Nederlandsch-
Indië zullen aanvaarden, onder bevel
van luitenant ter zee le klasse H. Fer-
werda. Het doel van Harer Majesteits-
bezoek was de schepen te bezichtigen
en afscheid te nemen van de bemanning
aldus de N. R. Ct.
In verband met het ongunstige weer
het stortregende der ganschen mor
gen reed Ce Koninklijke familie naar
en van de torpedojagers in gesloten
auto's. Het bezoek aan do beide oorlogs
schepen duurde ongeveer een half uur
langer dan voorgenomen was. Ondanks
den piassenden regen beklom de Ko
ningin de commandobrug; ook in de ma
chinekamer daalde zij af.
De beide jagers lagen naast elkander,
gemeerd aan den steiger van Van Es en
van Ommeren, aan de De Ruyterkade.
In de Ned. Bank.
*s Middags bracht de Koninklijke fa
milie een bezoek aan de Nederlandsche
Bank.
Aan den hoofdingang werden de
hooge bezoekers door president en direc
teuren, de hoeren mr. G. Vissering, mr.
P. J. C, Tetrode, J. F. de Beaufort en
mr. G. H. M. Delprat, ontvangen en ge
leid naar de zaal, waar de directie pleegt
te vergaderen. Na een kort oponthoud
ving de bezichtiging aan van kluizen en
lokalen, beginnende met de kluis voor
de bankbiljetten van hoogs waarden,
waartoe de directie toegang heeft. Deze
kluis is onlangs geheel vernieuwd en
eerst sinds enkele dagen weder in ge
bruik genomen. Zij bestaat uit twee
deelen boven elkaar, waarvan het bo
venste gedeelte op het niveau van de
zooeven genoemde directiegang ligt en
het onderste gelijkvloers met de algemee-
ne kluisinricht Lng van de bank.
Door de benedendeur voert de weg
naar den mantelkelder, waar geborgen
zijn de mantels van effecten, behcoren-
de tot alle bij de Nederlandsche Bank
in bewaring of beleening gegeven waar
den. Deze ruimte werd geheel doorge-
loopen, ten einde een overzicht te ver
krijgen van den omvang van deze admi
nistratie.
Aan deze kelderafdeeling grenst het
bankbiljettenkantoor. Op d:t kantoor
wordt de laatste hand gelegd aan de af
werking der bankbiljetten door hen van
de nog ontbrekende handteekeningen te
voorzien door middel van een aantal
persen. Na het afdrukken der handtee-
keningen komen de biljetten in handen
van beambten, die hen controleeren en
gereed maken voor opberging in de hier
voor bestemde keldei-sDeze afdeeling be
handelt ook het voor de circulatie afge
keurde en waardeloos gemaakte papier,
hetwelk alvorens te worden vernietigd,
nog een reeks behandelingen onder
gaat.
Het. waardeloos maken van het bank
papier, hetwelk aan de kasslerderij is
opgedragen, geschiedt in een bij het
bankbiljettenkantoor aangrenzende lo
kaliteit, alwaar eenige ponsmachines tot
dit doel zijn opgesteld.
Waar het geld bewaard wordt.
Een gang leidt naar de goudkluis, die
enkele jaren geleden nieuw is gebouwd.
De gouden baren zijn daarin onverpakt
opgesteld, terwijl het gemunte goud, ge
splitst naar de muntsoorten, in geplom
beerde zakken. :n kooien ligt verzameld.
De goudkluis werd door de „Bogen-
gang' verlaten, om te komen in de re
mise, de plaats, waar het te ontvangen
en te verzenden goud word. b&hanöt-;
Hier was men bezig om een hoeveelheid
goud te verpakken en voor verzending
gereed te maken.
Door het depót van den keldermees
ter, waar de vóórbehar.deling van het
goud plaats heeft, hetwelk ter berging
in de reeds bezochte goudkluis bestemd
is, leidde de weg naar de züverklurzen,
waar het gemunte zilver op stapels lig
var. 3000 zakken elk tot een gewicht van
15000 K.G. Hierop volgde een bezoek aan
de groote weegkamer, waar de werk
zaamheden werden gadegeslagen var.
het tellen en wegen van een p. tij twin
tig-col! ar-stukken.
Het wegen geschiedt op Nederlandsche
balansen, die bü een belasting van 15
K.G op elke schaal een verschil van 50
milligram nauwkeurig aangeven. Dit ty
pe schaal wykt sterk af van de weegtoe
stellen, die in vroeger jaren in gebruik
waren en thans nog altijd in de weeg
kamer aanwezig zijn.
Hierop sluit de kleine weegkamer aan
van waaruit langs de controle-gang de
nieuw gebouwd bankbiljettenkluizen
werden bereikt, alwaar in oogenschouw
werd genomen de wijze, waarop de
bankbiljetten van f 10, f 20 en f 25 zijn
geborgen.
In aansluiting met hetgeen in de man
telkelder was getoond, gaf de coupon
bladen kelder een aanschouwelijk beeld
van de berging en adtrfntofraöe der
coupon- en óiridendbladen.
De couponbladen zijn naar den verval
dag, bewaarnemingsgewüs, gesorteerd,
de dividendbladen naar het fonds.
Vervolgens bracht men een bezoek aar.
de verschillende afdeelingen, waar de
dagelijksche behandeling van zaken ge
schiedt. met name aan beleening. kas-
sierderü, disconteering en secretarie.
Alles mechanisch.
Uit de hall van den hoofdingang voer
de de weg langs de afdeeling clearing,
valsch-geld-oentrale en via controle en
expeditie naar de boekhouding en ten
slotte naar de afdeeling, waar langs
mechanischen weg coupon-afrekeningen
gemaakt worden voor de bewaarneniing
Een ponsmachine slaat in cartonner.
kaarten gaten, conespondeerer.de op
den naam van het fonds, het rentetype,
de muntsoort, coupure, het aantal, en
verdere bijzonderheden. Een sorteerma-
chine verwerkt automatisch o.m. deze
kaarten naar het soort fonds. Een twee
tal tabulators drukken de afrekeningen,
bestemd voor de bewaargevers, af. Deze
nota's op papier-sans-fin gedrukt, wor
den door middel van een sny-machine
op het gewensohte formaat gesneden,
waarna een adressograaf de stukken voor
verzending in vensterenveloppen gereed
maakt.
De hooge bezoekers werden daarna te
ruggeleid over jle afdeeling giro, om de
bewaarneming te bezichtigen en daarna
de leeskamer, behoorende tot de biblio
theek, waarna op de groote vergaderzaal
den hoogen bezoekers thee werd aan
geboden.
Maaltijd.
Aan den maaltijd ten paleize zaten
gisteravond civiele en militaire autori
teiten aan o.a. Jhr. mr. dr. A. Röell, com
missaris der Koningin in de provincie
Noord-Holland, burgemeester de Vlugt,
schout bü nacht L. J. Quant, comman
dant der marine te Willemsoord, do heer
E. Heldring, voorzitter van de Kamer
van Koophandel en fabrieken te Am
sterdam. mr. G. Vissering, president, van
de Nederlandsche Bank, dr. C. J. K. van
Aalst, president der Ned. Handel My.
DE MOORD IN DEN TREIN
HET VERHOOR VAN HOPP.
Zaterdagmorgen is de vermoedelijke
moordenaar Hopp opnieuw aan een ver
hoor onderworpen.
Hij verklaarde, dat hij zonder bepaal
de plannen in het bewuste comparti
ment tweede klasse was gestapt. Daar
zag hü een heer bewusteloos od de bank
liggen. Daar hij argwaan koesterde, dat
hier een misdrijf waas gepleegd, welke
argwaan neg werd versterkt door het-
feit, dat een vreemdeling zich opvallend
snel uit het compartiment had verwij
derd, trok hü zün revolver en' naderde
cl en op de bank llggenden heer. Toen
hij nu met de hand, waarin hij den re
volver had. den bewustelooze wilde om-
keeren, zou per ongeluk een schot zü'n
afgegaan, dat den lieer Nordmarm dood
de. Hopp ontkende ten stelligste, dat hü
den doode reeds vroeger zou hebben ge
kend. Van moord met voorbedachten
rade is volgens hem in geen geval spra
ke.
Deze verklaringen wijken geheel af
van die, welke eerst door den verdachte
zün afgelegd.
Uit Mainz wordt nog gemeld, dat het
vaststaat, dat Hopp na den moord op
directeur Nordmann nog eenige andere
misdrüven heeft gepleegd. Men heeft op
hem vie- ringen gevonden, twee trouw
ringen en twee andere, waarvan de een
versierd is met een zeer mooie half
edelsteen. Verder een medaillon met
een kostbaren briljant. In een porte
feuille heeft men nieuwe foto's en brie
ven gevonden, die mogelük dienst kun
nen doen om deze nieuwe zaak op te
helderen.
HULDIGING VAN Mr DROOG-
LEEVER FORTUYN.
De Haagsehe afdeeling van de Liberale
Staatspartij, de Vrijheidsbond, heeft het
voornemen om mr. P. Droogleever Por-
tuyn, benoemd burgemeester van Rotter
dam, vóór zün vertrek uit den Haag te
huldigen.
DRIE TOLLEN WORDEN
OPGEHEVEN.
IN DE PUURT VAN
BUNSCHOTEN.
De raad van de gemeente Bunschoten
heeft in zijn vergadering van Zaterdag
besloten de twee tollen bü den Bls-
schopweg en een tol op den weg naar
Hoogland per 1 Januari a.s. op te
heffen, meldt de N. R. C.
Zulks geschiedde na overleg met Ge
deputeerde Staten van Utrecht over de
verbreeding en verbetering van den weg
van hier naar Hoogland, vlak bü Am ars
foort gelegen. Tot nog toe kost een ritje
heen en weer van Bunschoten naar
Amersfoort f 1.30 aan tolgeld.
DE TOL TE MUIDEN.
Beslissing van den minister
over afkoop Woensdag be
kend?
Meer dan tweeduizend auto's hebben
Zondag, op uit- en thuisreis, dei. veel
besproken zóne bü Muiden rustig ge
leerd volgens de aanwijzingen van
marechaussee, rijksveldwachters en ge
meentepolitie. meldt de N. R. C. 's Mor
gens moesten de van Amsterdam ko
mende automobilisten den noodweg on
Muiden volgen. zÜ die uit de richting
van Naarden kwamen, mochten door
het dorp rUden tot de tolbrug. waar zij
de keuze hadden tusschen den weg over
de brug en den langeren weg langs de
Heer en gracht.
's Middags na vier uur toen uit het
Goot en van verder de terugkcerende
auto's in overstelpende mate kwamen
;:en. liet bin-gemeester de Raadt dit
verkeer langs den noodweg rüdcn. ter
wijl titans de van Amsterdam komen
den via Heerengracht of tolburg door
het dorp konden rijden.
'n Tweehonderdtal automobilisten en
c.a. twintig motorrijders kozen den kor
toren weg over de brug. hetzü om tüd-
verlies te voorkomen, dan wel om van
tolgesdnde gevoelens te doen blüken.
Tegen Woensdag of Donderdag wordt
de beslissing van den minister inzake
den afkoop van den tol verwacht.
„W(| gelasten je".
Bü de andere tollen in net Gooi bü
Naarden. Huizen en Blarlcum is het
Zondag rustig geweest. De tolbaas b)J
den Abri te Naarden vertelde aan de
N. R. C. dat Zaterdagmiddag vier auto's
voor den tolboom verschenen. De vier
bestuurders stapten uit en een zei: „Wy
gelasten je de tolboom to openen".
Zün de heeren getrouwd? vroeg ik.
Ja.' riepen ze alle vier.
Nou dan hebt u alleen uw vrouw en
andere huisgenooten te gelasten. Hier
aan den tol heeft alleen de baron te ge
lasten. En ze gingen in de auto's terug
en toen weer op Naarden aan.
Maar t waren geen Naardenaars. Ra
re snuiters, ik heb ze niet meer terug
gezien."
De baron in dit merkwaardige maar
ware verhaal van het oude tolbaasje. is
baron van Boetzelaer. een der beheer
ders van den commissicweg Naarden—
Huizen. Wie de heeren waren, die óf
zulk een haast hebben gehad om de
meening van den tolbaas betreffende
hun gezagsbevoegdheden nogmaals aan
den werke'.ükheid te toetsen, óf die het
hopeloos vonden met iemand die een
dergeiykc theorie verkondigt verder te
redeneeren, is onbekend gebleven.
JEUGDHERBERGEN
Vergadering te Amsterdam.
Zaterdagmiddag werd een vergadering
tot stichting eeener organisatie voor
jeugdhergen in Nederland, uitgeschreven
door het Nederl. Jeugdleiders Instituut,
gehouden, meldt het Hbld.
De bü eenkomst was. zoowel door afge
vaardigden van jeugdvereenigingen of
aanverwante organisaties, als door par
ticulieren. zeer druk bezocht.
Na een woord van welkoni en eenige
toelichting van organlsatorischen aard
door den voorzitter van het N. I. J., dr.
C. P. Gunning, zette deze uiteen, dat de
vergadering vooral zou hebben tc be
slissen over de wensehelijkhcia of do in
het leven te roepen organisatie een stich
tingsvorm of een vereenigingsvorm zou
verkrügen.
Spr, verklaarde zich vóór een stichting
en zette de gronden daarvoor op meer
uitvoerige wüze uiteen ontkende, dat zü,
die aan een stichting de voorkeur gaven
boven een vereeniging, daarbü door „fas
dslische" motieven werden gedreven,
Voor een vlot begin bü de oprichting
oener Jeugdherbergcentrale is het ge
wenscht, dat er een Stichting komt,
daar bü de oprichting van een ko-
ninklük goed te keuren vereeni
ging veel meer formaliteiten zün te
vervullen. Bovendien laten vereer.lgings-
statuten niet zooveel medezegging-schap
aan de leden toe. Mocht de meerderheid
in de vergadering echter persé een ver
eeniging wenschen. dan zal er door liet
N. J. L. geen bezwaar worden gemaakt
daartegen.
Over verschillende kwesties voerden
afgc. ..urdigcen het woord, men vreesde
er o.a. voor, dat het N. J. I. te veel macht
aan zich zou trekken. Daarna deelde de
heer Vorrink mede, dat het N. J. I. sind.-
dezen middag gereorganiseerd is.
Cher de verhouding tegenover recht-
sche jeugdvereenigingen werd medege
deeld. dat aansluiting hiervan waar
schijnlijk moeilijkheden met zich zou
brengen.
Een voorstel van Prof. Van Poelje. <Lc
wilde, dat de vergadering geschorst zou
worden opdat het N. J. I. schriftelijk
zün nieuw karakter uiteen zou kunnen
zetten, werd door den voorzitter over
genomen.
Het N. J. I. zal dus een nieuwe ver
gadering bijeenroepen, in een uitvoerig
schrüvcn zijn reorganisatie uiteenzetten
en met nieuwe voorstellen komen.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN
a 60 Ct». per regel.
Wie 'n Cadena niet eert
is het beste niet weert.
In da voornaamste sigarenwinkels
LEVEND VERBRAND.
VERKOOLD KINDERLIJKJE
TE ECHT GEVONQEN.
Zaterdagavond te ongeveer zes uur Is
de groote schuur van de ontginning
„Theodoorhoeve" te Putbroek-Echt (L.)
door onbekende oorzaak tot den grond
afgebrand. De geheele oogst en alle ma
chinerieën. die opgeslagen waren in de
schuur, welke het eigendom was van den
hoer Reuten. gingen verloren. Op een
gegeven oogenblik vermiste men het
vierjarig zoontje van den bewoner. Na
lang zoeken werd het geheel verkooldo
lükjó van het ventje in de brandende
schuur gevonden. Het kind was bü het
uitbreken van den brand in de schuur
geweest en had blükbaar niet meer een
uitweg kunnen vinden.
HOLLAND IN 2 DAGEN.
AMERIKAANSCHE GASTEN.
Zondag zün aan den Hoek van Hol
land Amerikaansche spoorwegautoritei
ten met dames, leden van de General
Eastern Passenger Agent Association uit
New York. aangekomen. Dit gezelschap
maakt een studiereis door Europa en
heelt een bezoek gebracht aan Engeland
Van Engeland is men nu overgestoken
naar Nederland. Van den Hoek van Hol
land reisde het gezelschap naar Den Haag
In een aantal autobussen maakten de
Amerikanen een tocht door de stad en
bezochten verschillende bezienswaardig
heden.
Na het noenmaal vertrok bet gezel
schap in een extra trein naar Amster
dam. Gisteren ging de reis verder, naar
Duitschland.
IN WEINIGE
WOORDEN.
Tegen een vrouw uit Tandjong Pinang
die haar stiefzoon vergiftigde met arse
nicum. werd te Medan 12 Jaar ge-
eiscltt.
De hulpopzichter Parent by de mijnen
te Poeloe Laoet is door een vallenden
steen gedood.
Te Rotterdam is een oude voerman
van den bok gevallen. De man werd naar
een der ziekenhuizen overgebracht, hü
overleed spoedig.
Bü Wassenaar is een motorrijder tegen
een vrachtauto gebotst; hü werd ge
dood. liet zoontje dat op dc duo $at,
werd niet gewond.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN
a 60 Ct». per regel.
het eerste oodenblik
af.dat U Cadum Zeep
Gebruiktzult 7 een
éenot onderdaan,
hetwelk U
waarschijnlijk nooit
tevoren éehad heeft
Een hard stuk
zeep.dat tot het
laatste vliesje
Gebruikt kan
worden
ct
De Geschiedenis van
Lois Reddle
Naar het Engelsch van
EDGAR WALLACE.
19)
„Mijn vriendin", vrceg de verbaasde
Lois. „Bsdorit u juffrouw Smith?"
Weder knikte de gravin, terwyl zÜ
haar oogen geen seconde van het ge
laat van het meisje afwendde.
Lois wist niet wat zü zeggen moest.
„Dat zou zeer zeer lastig voor a
zün", zeide zü-
D? gravin maakte een afwerende be
weging met haar flonkerende hand.
„ik heb de zaak van alle kanten over
wogen. en indien het u en uw vriendin
aangenaam is. zal ik een tweede bed in
uw kamer laten opslaan. Misschien wilt
gü liever eerst het oordeel van juffrouw
Smith zelve daarover vernemen? Dan
zal ik zorgen da* da auto over een kwar
tier te uwer b^-chikking staat".
Over c:n r"~1 - :r -ranker heer.-
plurende. zag Lrtsy S.ui.k do blinkende
limousine voor ce deur stilhouden en
Lois er uit springen, en. alle kar.toorre-
gels met voeten tredende, liep zü van
haar plaats weg en kwam haar bezoek
ster halverwege de trap tegen.
In weinig woorden deelde Lods haar
het voorstel van Lady Moron mede.
„Lieve grootje!" flapte Lizzy er uit,
„Dat meen je toch niet!"
Zü greep Lois bü deh arm en trok
ihaar mee naar boven. „Vooruit!" zeide
zü. „en dadélü'k naar de telefoon! Ver
wittig Haar Koninklüke Hoogheid, dat
ik te zes uur bü haar op de vloermat zal
staan!"
HOOFDSTUK XII.
Lois ging het kantoor niet binnen; zü
verliet haar vriendin op den drempel en
deed een boodschap, die zü wilde ver
richten. Zü liet den auto in Parliament
Street wachten, liep langs Whitehall
naar het ministerie van Justitie, en, een
formula:r invullende, nam zij plaats in
dc wachtkamer.
Er bestond weinig kans, overdacht
zij. dat de Hoogedelgestrenge heer On
der-secretaris, met wien zü een onder
houd gevraagd had. haar verzoek zou
toestaan, in weerwil van het dringende
van de aangelegenheid, waarvan zü op
het formulier melding gemaakt had. Zü
was betonnen te wanhopen en h3d ver.-
de tirade maal op de klok in ce wacht-
kam:r gekeken, toen een bode haar
kwam roepen.
„Juffrouw Reddle?" vroeg hü. „wilt u
mü volgen?"
Haar hart klopte iets sneller toen hü
op een indrukwekkende deur aanklopte,
deae opende en haar naam afriep.
Een man op leeftijd, die aan het andere
einde van de ruime kamer met zijn rug
naar een ledigen vuurhaard zat. stond
half op uit zyn stoel, die voor een
schrijftafel van aanzienlijke afmetingen
geplaatst was.
„Neemt u plaats, Juffrouw Reddle",
gaf hü haar op officieelen toon te ken
nen. „Ik heb uw briefje gelezen, en het
spüt mü. dat ik u heb moeten laten
wachten. Ik had hier juist een gewichti
ge conferentie". En zonder verdere inlei
ding. ging hü opeens voort: „Mevrouw
Pinder is uw moeder, zegt gij?"
.Ja, mijnheer, dat weet ik zeker."
Een dikke foliant lag binnen zijn be
reik en hU sloeg deze open.
.He: geval is mij goed bekend", zeide
de Onder-sec rot ar .Want ten tjjde
van haar veroordeeling was ik jong
rechterlük ambtenaar, hoewel niet bü
de zaak betrokken. Ik weet niet precies
wat ik voor u kan doen. Zü heeft haar
straftijd fbüna uitgieten en ware ik in uw
plaats dan zou ik haar invrüheidstel-
ling afwachten, alvorens cer.ige verdere
sUrueR te doen. Er zjn z:':ere andere
mensahen. d.a bslang in het gsv?.! stel
len. zcoals gy waarschyniyk weet, en
dienzclfden raad heb ik hun ook gege
ven."
,X>och mün moeder was onschuldig",
zeide Lois, waarop hij haar antwoordde
met een büna onmerkbaar schouder
ophalen.
„Onschuld heeft hierin veel gemeen
met schuld", zeide hü- „dat het na twin
tig jaren hoogst moeilijk is haar te be
wijzen of te weerleggen. Ik heb de zaak
van zeer nabij gevolgd, en het wilde mü
voorkomen dat zich twee zeer frappan
te feiten voordeden, waarvan het oene
boven ahen twüfel haar schuld zou heb
ben bewezen, en het andere haar on
schuld. En tydens het geding werden
deze niet bot klaarheid gebracht.
„Welke waren zü?" vroeg Lois snel.
.Hat eerste was dc sleutel van het
kistje, waarin de kostbaarheden en de
cyanide aangetroffen werden. Indien
deze in het bezit van uw moeder gevon
den was zou alle twijfel die bü mü be
stond. orgeheven zün. Dat was eveneens
het standpunt van den rechter. Het
andere is de brief, dien de vermoorde
vrouw of liever", verbeterde hü haas
tig. „de vrouw die men dood op den
vloer vond geschreven moest hebben
indien er sprake was van zelfmoord.
Het is u natuurlük bekend dat zich op
de tafel bevonden, een pen. inkt en een
blocnote, nieuw, dienzelfden morgan
door do overladen dame gekocht, er. r
was slechts één velletje afgescheurd. De
verdediging voerde aan. dat voorafgaan-
da aan den zelfmoord, zü een brief ge
schreven had, zooals alsdan te doen ge
bruikelijk is. Evenwel, er was geen spoor
van een brief, hoewel er zorgvuldig naar
gezocht werd".
En toen begon hü haar plotseling over
haar eigen levensomstandigheden uit te
hooren. Zoodra zü hem medegedeeld
had hoe zü tot hei besluit gekomen was.
dat zü. Lois Margeritta, de dochter van
mevrouw Pinder me zUd, was hÜ het
geheel met haar eens.
„Mü dunkt dat u daarin gelijk hoeft",
zeide hü.
„Zelfs mijnheer Dom zegt dat ook",
zeide zü met een onwillekeurig lachje.
„Dom?" vroeg hü eensklaps opmerk
zaam. „U bedoelt de Indischman, de
politiebeambte? Kient rü hem?"
.Hiet bijzonder goed." zeide zij.
Behoorde hü soms tot de andere men
schen die :r. het geval belang ste len?'
Deze megejkheid wees zü als ongerijmd
van zich af.
Hü zag haar onderzoekend aan.
In welke omstandigheden heeft u Dom
leeren kennen?" woog hü cn Lois be
antwoordde zün vraag met alle openhar
tigheid.
Zoozoo!" zeide de Onder-Secretaris.
..Zulk een soort van man is Dcm niet.
Ik wil zegven, hü zou nooit 031 een
meisje heendrai.cn. indien er niet nog
wat anders mede gemoeid was. Hü is
een man van de grootste onkreukbaar
heid en rechtschapenheid", verklaarde
hü met nadruk; en wegens de een of an
dere onverklaarbare roden was het haar
weldadig deac loftuiting te hooren op
den man, die zich haar misnoegen zoo
dikwijls op den hals gehaald ha/1.
Er viel niets te doen. en toen hü ten
toeken dat he* onderhoud afgeloopen
was, opstond en haar de hand reikte,
bracht hü haar eigen gedachten onder
woorden.
„Zoodra uw mood er in vrUhdd gesteld
zal zijn, zal zü u oneindig voel meer
inlichtingen kunnen verschaffen, dan
waartoe één onzer in staat is. Daar heb
ben wü bijvoorbeeld nog de kwestie om
trent uw vader, die éen of twee weken
vóór liet misdrijf spoorloos verdween en
nooit teruggezien werd. Wat is er met
hem gebeurd?
Ik herinner mü dat het openbaar mi
nisterie trachtte het te laten voorkomen
als moest uw moeder voor zijn verdwij
ning verantwoordelijk gesteld worden."
„Hoe afschuwelijk!" riep Lois veront
waardigd.
„Ja. ik hield het ook voor afechuwo-
lUk."
Uit den toon van den Onder-Secreta
ris meende Lok op te maken, dat hij
de zaak niet volkomen in dat licht be
schouwde.
(Wordt vervolgd.)
