Vlammende KËtchen
H. D. VERTELLINGEN
BINNENLAND
FLITSEN
FEUILLETON.
HAARLEM'S DAGBLAD DONDERDAG 27 SEPT. 1928
(Nadruk verboden; auteursrecht voorbehoudenJ
De Krankzinnige
(Naar het Duitsch van Fred. Mertens.)
„Het materiaal, waarmee thans ge
vlogen wordt, is beter, dan Koppen ver
leden Jaar met zijn luchtreis naar Indië
had, zoo zelde de heer Plesman. De voor
bereidingen zijn ook veel beter. De be
stuurders, behalve hun instructies, adres
sen waar olie en benzine te verkrij
gen zijn, voorts adressen van gezanten,
consuls en andere 'bevriende personen,
opgaven en kaartjes van de landings
terreinen en nocd'.andingsterreinen langs
het geheele traject en bovendien gege
vens over de gesteldheid van de Ylieg-
havens. Voorts is de piloot in het bezit
van meteorologische en technische ge
gevens. Ieder bestuurder heeft opdracht
in de haven, waar hij aankomt een brief
te zenden, naar de haven die hij heeft
verlaten. Hij geeft zijn opvolger allerlei
details over de vlieghaven, zoodat deze
laatste op de hoogte komt van den toe
stand".
Passagiers?
Verder moet de bestuurder kaarten
invullen met allerlei details en erva
ringen over de reis.
Te Calcutta en Karachi waren onder -
deelen aanwezig om eventueel te ge
bruiken. In laatst genoemde stad is
voorts een mecaniciën van een motor-
fabriek steeds aanwezig om eventueele
assistentie te verleenen. Alles schijnt even
wel goed in orde met onze vliegtuigen
te zijn, want noch Koppen, noch Moll
oordeelden het noodig een rustdag te.
Karachi te nemen.
Dit is wel merkwaardig. De toestellen
functioneeren dus goed.
De heer Plesman deelde voorts nog
mede, dat aanvragen van particulieren
waren ontvangen om met de nog ver
trekkende vliegtuigen naar Indië mee te
gaan. Of passagiers mee kurtnen hangt
af van de beschikbare ruimte in verband
met den omvang van de mail, welke
wordt vervoerd. Misschien bestaat er
mogelijkheid dat er passagiers vervoerd
kunnen worden.
SJEF VAN DONGEN.
LEZING TE AMSTERDAM.
De datum van de lezing in het Rika
Hopper-theater te Amsterdam, waarin
Sjef van Dongen zal vertellen van zijn
tochten op en bU Spitsbergen is: Don
derdag, 11 October, des avonds half ne
gen.
EEN GROOT SUCCES VOOR
PHILIPS.
Na de geslaagde proefnemingen met
de nieuwe Philips vliegtuiglampen, heeft
de militaire vliegtuigdienst te Soester-
berg een aantal vliegtuigen van deze
lampen voorzien, terwijl de K.L.M. het
voornemen heeft voor het a.s. winter
seizoen een aantal haresr vliegtuigen met
deze lampen uit te rusten
Het Engelsche luohtvaarfoninisterie.
de Duitsche Lufthansa en de Italiaansche
regeering hebben reeds vliegtuiglampen
in Eindhoven besteld terwijl België,
Zwitserland en Finland om een proef
installatie verzocht hebben. In Frank
rijk is men geïnteresseerd, evenals in
Zweden, Hongarije, Polen en Letland.
VAN HAARLEM'S DAGBLAD No. 130S
DE SPLINTER
Jantje komt bil moeder
met een splinter in zijn
vinger
kijkt met eenigen angs*
toe, hoe moeder eer.
naald uitbrandt
Informeert of het pijn za" trekt zich on het laatste
doen heusch niet? - I oogenblik terug, opmer-
hoe weet je dat? kende, dat het toch een
I splinter van niks is
reikt ziin hand weet too
en blUft er voortdurend
zenuwachtig mee trek
ken
schreeuwt: au! en rukt
zijn vinger weg; schaam
zich wel een beetje ais
hij ontdekt dat de naald
hem zelfs nog niet ge
raakt heeft
zet zich tenslotte ove-
zijn vrees heen en toont
nu zooveel belangstelling
in de operatie, dat moe
der niet zien kan wat ze
doet
beschouwt den splinter
aandachtig en neemt
hem mee naar buiten om
aan de vriendjes te laten
zien.
(Nadruk verboden.)
ULTIMATUM VAN
MIN. v. d. VEGTE.
AANGAANDE DE MUIDER-
TOL-KWESTIE.
Wij lezen in de Tel.:
„Niettegenstaande voor j.l. Zondag
door den burgemeester van Muiden ver
keersmaatregelen waren getroffen, welke
volgens persoonlijke verklaring van den
heer J. L. de Raadt „alle ordevertoring
zouden uitsluiten", was toch weer niet
minder dan een tiental marechaussees
gerequireerd, die, zooals gebleken is, den
gebeden dag niets te doen hebben ge
had. Het verkeer toch werd en wordt in
Muiden geregeld door ae plaatselijke
politie, d^e wel eenigszins zonderling is
samengesteld. Het „corps" telt nl-: één
rijksveldwachter en één gemeenteveld
wachter, benevens drie personen in
politic-uniform, die feitelijk geen politie
mannen zijn, nl. de concierge van het
gemeentehuis, de bijna beroemd gewor
den nachtwacht en.... de gemeentewerk
man.
„In totaal werd de „rust" j.l. Zondag
te Muiden dus bewaard door vijftien or
debewaarders. De marechaussees wan
delden heel genoegelijk door het plaatsje
tot misnoegen van zeer vele burgers, die
hun ontvredenheid niet langer onder
stoelen of banken staken, maar open
lijk him ontstemming er over te kennen
gaven, dat ter wille van „den lastigen
sta-in-den-weg", een vrij groot bedrag
aan bewakingskosten uit de gemeente
kas geput moet worden.
„De marechaussees toch zijn aange
vraagd door burgemeester De Raadt,
niet door den Heemraadschapsperming-
meester De Raadt.
..De straks vermelde ontstemming on
der de Muider burgerij moet vooral ook
gevoed zijn door het feit, dat zelfs Zon
dagavond een tweetal marechaussees
door Muiden gepatrouilleerd heeft en
eerst 's avonds laat inrukte.
..Inmiddels vernemen wij van andere
zijde, wat de reden is, dat er in deze da
gen te Muiden zulk een groot politie-
vertoon is.
„Minister Van der Vegte heeft nl. aan
den burgemeester pardon aan den secre
taris-penningmeester van het Hoog
heemraadschap, dat den tol exploiteert,
uitdrukkelijk verklaard, dat hü niet be
reid is over afkoop van den tol te onder
handelen, indien er niet een einde kwam
aan de ongeregeldheden in het verkeer
door en om Muiden.
„Onder den druk van deze verklaring
heeft toen de secretaris-penningmees
ter van het Heemraadschap De Raadt,
bevreesd dat de onderhandelingen
wederom zouden afspringen, aan der.
burgemeester De Raadt in overweging
gegeven maar weer een flink aantal ma
rechaussees te requireeren, waaraan
laatstgenoemde bewindsman met bekwa
men spoed gevolg heeft gegeven.
..Doch inmiddels kwam de beslissing
van de zijde van den minister nog
„Dokter", zeide de verpleger van het
Krankzinnigengesticht in Chester, num-
met 18, Buster, zou u graag willen
spreken."
Dr. Malvis hief het hoofd op, met op
zijn gezicht de verstoorde uitdrukking
van den specialist die aangetast wordt
in zijn gevestigde meening.
„Buster, maar die is toch ongenees
lijk krankzinnig! Je moet je vergissen!"
..Neon dokter, werkelijk niet", hield
de ander vol. „Buster, die in vijf jaar
geen woord gesproken heeft, die gehol
pen moest worden als een klein kind,
vraagt naar u."
Malvis haalde de schouders op. Voor
hem was een ongeneeslijk krankzinnige
een doode en te hooren dat zulk een
krankzinnige weer waarlijk begon te
„leven", was even onmogelijk en ver
schrikkelijk voor hem als dat een lijk
uit een graf zou opstaan.
Het volgende oogenblik kwam echter
Buster achter zijn verpleger aan loopen
Loopen? Hij wankelde op zijn slappe
beenen als een kind dat leert loopen.
Maar hij wilde loopen. Een wonder was
het. van een krankzinnige die in geen
vijf jaar iets gewild had. Hij viel op een
stoel neer, maar deed dadelijk pogingen
om recht te gaan zitten en mompelde:
,.Ik heb een tijd doorgemaaktO,
wat 'n tijd heb ik gehad!"
En daarna zelde hij op doffen toon:
„Mijn vrouwZij moet op dc hoogte
worden gesteld."
Na vijf jaar had dit wrak van men-
scheljjke ellende zijn herinneringen nog,
hij dacht aan zijn vernedering en wilde
zich er uit op werken!
Voor den dokter was het hard: de
diagnose was onjuist geweest. Een man
had vijf jaar lang als ongcneeselijk te
boek gestaan en dat bleek nu verkeerd
geweest te zijn! En toch, op den keper
beschouwd was het niet zoo erg, noch
voor den patient, noch voor de psychia
trie, want hier waren nu interessante
waarnemingen te doen!
Buster werd mot teere zorgen om
ringd. Hy genas bijna vanzelf en was
uitermate verheugd weer In de broeder
schap der mensch.cn opgenomen te zijn.
HU vertelde hoe hij bemerkt had dat hy
aan 't genezen was. doordat hij in een
door hem gevonden krant sportberich
ten had gelezen, die hU begrepen had
cn waarin hij bekende namen had ge-
ronden.
En dan viel hU altijd weer 2ichzelf in
de rede: „Mijn vrouwZij komt
toch?"
Zij kwam niet. Zij was niet meer te vin
den geweest op haar vroeger adres. De
brief van den dokter kwam als onbe
stelbaar terug.
Dr. Malvis schudde bedroefd het
hoofd: „Het is te begrijpen. Zy is een
nieuw leven begonnen. Als men ook een
man heeft die ongeneeslijk krankzinnig
is verklaard! Arme kerel! Wat zal er
van hem worden?"
Buster leefde intusschen als in een
roes van geluk, in een onverwoestbaar
opgewekte stemming. Hij verpleegde nu
cenige van zUn vroegere lotgenooten.
Iedereen had medelijden met hc-m. Het
DE BRANDEN IN HET
DRENTSCHE VEEN.
ONDERZOEK VOORTGEZET.
Ten gevolge op de beantwoording van
schriftelijke vragen van het Tweede
Kamerlid, den heer Schaper, betreffen
de het instellen van een onderzoek naar
de oorzaken van de branden in de
Drentsche venen, doelen de ministers
van Justitie, van Arbeid. Handel en
Nijverheid en van Binnenlandsche Zaken
en Landbouw, mede, dat een nauwgezet
onderzoek geen resultaten heeft' opge
leverd, die zouden kunnen leiden tct
cenig justitieel optreden tegen personen,
die mogelijkerwijze de veenbranden heb
ben veroorzaakt.
Mitsdien kan voor den minister van
Justitie, te meer waar hij overtuigd is
dat de politie ter plaatse diligent is,
geen aanleiding bestaan verder iets in
dezen te verrichten.
De ministers van Arbeid, Handel en
Nijverheid en van Binnenlandsche Za
ken en Landbouw achten termen aan
wezig het onderzoek uit een ander dan
strafrechtelijk oogpunt voort te zetten.
Laatstgenoemde is in overleg getreden
met den commissaris der Koningin in
Roman door
PAUL OSKAR HÖCKER
Uit het Duitsch vertaald door
HERMINE VAN GEERTEN
33)
Naar bed gaan kon ze nog niet. Daar
voor was ze innerlijk te onrustig. Daarom
besloot ze den brief voor mevrouw Rett-
berg nog maar naar dc bus te brengen.
Echte dorpsche stilte hcerschte over
al in de buurt. Hier en daar hondegeblof,
kikkergekwaak, het slaan van de toren
klok. In de takken van de vruchtboo-
imen, voor zoover ze nog niet geplukt
waren, zaten lijsters cn wiegden zich
heen en weer. terwijl zij af en toe een
paar tonen lieten hooren. In de verte
liet toeteren van een auto, die zich ver
wilderde.
Nadat ze den brief gepost had, wan
delde ze verder. Eerst om de groote ter
reinen van de Bloemen-Toilo's heen.
dan naar de Dletenmühle. Verschillende
vensters van het sanatorium waren ver
licht Daar lagen dc zenuw2wakken in
bed er. probeerden zich in slaap te le-
personecl begon al te spreken over zijn
spoedig ontslag uit de inrichting. Maar
hij vreesde dat hy het vrije verkeer on
der de menschen ontwend zou zUn.
Daarom vroeg hU eerst een vrijen Zon
dag, die hem werd toegestaan.
„Ik ga dan eerst naar mUn oude
buurt. En daar vertellen ze mij wel,
waar mUn vrouw nu is. Als ik haar
maar terugvind wordt alles anders!"
Op een moolen wintermorgen ging hij.
Het geluid van zyn schreden over het
asphalt vervulde hem met vreugde. HU
herinnerde zich steeds meer, ook ae
adressen van de menschen die hU
placht te bezoeken toen hij nog quitan-
tie-looper van een bank was. HU be
reikte zUn straat, zUn vroeger huis. De
zoon van zUn buurman herkende hc-m
niet. De jongen was vijf Jaar geleden
nog zoo klein. Maar hU had blUkbaar
veel over den krankzinnige hooren spre
ken want Buster zag dat hU hard het
huis in liep en hU hoorde hem roepen:
„Vader, de gek is terug!"
Buster schudde het hoofd en ging
verder. Aandringen zou niet helpen. Zij
zouden hem toch niets zeggen. Voor
hem was hy altyd nog: „de gek". Maar
hU herinnerde zich een collega van de
bank: Howdel. Dat was een echte vriend.
Hij had hem in de inrichting dikwijls
bezocht, ook toen zyn vrouw geen le-
vensteeken meer gaf. HU vond Howdel
aan de koffie. Misschien kwam het door
de ontroering dat de vriend hem niet
uitnoodigde plaats te nemen. Wel echter
zei hU vriendelyk: „Je moet nu oppas
sen, Buster. Menschen als jU denken
soms dat ze genezen zijn en dan komt
het plotseling terflg."
„Heb je Mary gezien?" vroeg Buster
bruusk.
Howdel knikte ontkennend. Natuur
lijk had hU haar niet gezien. Na vijf
jaar? Maar Buster moest zich vooral
niet opwinden. Nu geen onvoorzichtig
heid!
„Is zU met iemand weggeloopen?"
Howdel wist niets. Engeland is groot
en vrouwen zUn vrouwen.
Een kop koffie?
Neen, Buster wilde geen kop koffie.
Hij ging weg. Naar buiten. In eer.
café bU een brug bestelde hU een glas
bier, vroeg schrijfgereedschap en schreef
aan Dr. Malvis:
„Dokter, lk moest eerst weer heele-
maal vrij zyn om te begrUpen dat een
genezen krankzinnige is als een doode
die is opgestaan. De menschen hebben
geleerd zonder hem te leven. Er is geen
plaats meer voor hem. Dc menschen
zijn bang voor hem en hU is iedereen
tot last. Maar ik ben toch blU dat ik een
uitgaansdag gehad heb. Wanneer wat ik
deen ga in de irichting zou geschieden,
zou de leider de schuld krUgen. Nu gaat
het niemand aan. Ik ben u zeer dank
baar dokter, voor uw goode hulp. Wat
gebeuren gaat is niet uw schuld".
HU deed zijn brief in een bus en ging
naar den oever. Daar het avohd was en
zeer donker zag niemand hem. Het wa
ter sloot zich onmiddellUk over hem.
de provincie Drente, die een commissie
ter verdere bestudeering der aangelegen
heid zal aanwUzen, in welke commissie
ook deskundigen op het gebied van het
geheele veenbedrUf zitting zullen heb
ben.
KIND UIT EEN RAAM
GEVALLEN.
Gisterenmiddag zat een meisje van
ongeveer anderhalf jaar te spelen op de
eerste verdieping van een huis. In de
Barndesteeg te Rotterdam. Het raam
van de woning stond open en de moeder
was zoo onvoorzichtig niet op het kind
te letten. Het meisje klauterde op een
stoel, die bU het raam stond en boog
zich te ver over de vensterbank heen.
Plotseling verloor zU haar evenwicht en
viel. DoodelUk verschrikt snelden de
huisgenooten naar buiten, waar zij het
kind op het trottoir vonden liggen. De
G. G. en G. D. werd gewaarschuwd, die
het tönd naar het binnengasthuis ver
voerde. Daar konden de geneesheeren
echter in het geheel geen in- of uitwen
dige verwondingen constate eren, zoodat
het kind een uur later al weer veilig in
het ouderhuis was teruggebracht meklt
de Msb
zen. Katarina had graag met elk van
deze luxc-patienten geruild. Direct. Te
gen haar onnoemelijke hoeveelheid zorg
en angst, kwamen dc kwaaltjes van de
verwende rijke menschen nauwelUks in
aanmerking.
Een minnend paartje liep fluisterend
en kozend langs haar heen. ZU keek niet
naar hen. Daarna verscheen een man
midden op de witte, maanbeglansde weg.
Naar zijn kieeding te oordee'.en was het
een veehandelaar. HU zwaaide een
beetje. En zong zoo een liedje voor zich
heen: „Ik zing een droevig, smachtend
lied. Vergeet mU niet. Vergeet mU niet".
ZUn gezang werd herhaaldelijk door
een hik onderbroken. Katarina bleef in
de schaduw van den tuinmuur staan tot
hy voorby was. De aangeschoten zan
ger merkte haar niet op. Nog lang droeg
de wind de smachtende dronkemans
klacht naar haar toe: „Vergeet mU niet,
vergeet mU niet
Teen ze weer bU het terrein van de
Troilo's gekomen was, bleef ze stil
staan. Het heele gedeelte aan haar lin
kerhand, tot den hoek, die door den
muur gevormd werd. had van haar va
der gehoord. Als hy wist arme man
hoe het met zyn dochter gesteld was en
hoe de familie Troilo zich tegenover
haar gedragen had.
Nu pas bemerkte zU. dat bU den hoek
van den muur, in de schaduw van de
poortboog, een man stond.
„SAFETY FIRST".
DE POSTVLUCHTEN NAAR
DE OOST-
Vóór het zoover is dat een geregelde
vïiegóienst Amsterdam—Batavia inge
steld wordt, hopen wU de beschikking
te hebben over de ervaring en de ge
gevens, die de vyf vliegtuigen op hun
reis zullen opdoen en verzamelen, en
welke het vyfde vliegtuig, dat naar ons
land terugkeert, zal medebrengen, deel
de de heer A. Plesman. directeur der
K.L.M. en tevens der Nederlandsch-In-
öische Luchtvaart Maatschappij aan de
Tel. mede
,Dlt materiaal, aangevuld door de rap
porten nopens de ervaringen van de
twaalf proefvluchten, die het volgend
jaar naar Indië worden ondernomen,
wordt dan dienstbaar gemaakt ten be
hoeve van een geregelden luchtvaart
dienst, wc-Iken wij, zooals bekend is. in
de naaste toekomst met Indië willen in
richten. Doch dit staat wel vast, dat die
geregelde diens; met grootere vliegtuigen
zal geschieden dan waarmede thans de
iljf vluchten worden ondernomen.
De instructie voor de bestuurders dezer
vyf toestellen luidt o.a.: „brengt deze
toestellen veilig over naar Indië", zoo
ging de heer Plesman voort. De directie
tcfeh lot niet op den tijd van over
tocht. Het vorig jaar had Koppen negen
vliegdagen voor zyn reis naar Indië
noodig en thans dertien. Maar wat ons
interesseert is, dat het vliegtuig goed is
overgekomen. Het was voer het publiek
misschien wel verleidelijk om de vUf
vliegtuigen gelijk te doen vertrekken,
doch dit zou op een soort van wed
ren zUn uitgeioopen, een race wie het
eerst zou aankomen. En dit zou stellig
niet goed zyn geweest".
Alles perfect in orde.
HU scheen haar met aandacht gade te
slaan.
Hy stond daar als was hy plotseling
uit den grond opgestegen.
Ze vond het efgenlyk een beetje grie
zelig. want ze moest langs den muur,
den hoek om. dicht langs hem heen.
Ze zou in elk geval maar den over
kant van den a-eg nemen.
Maar de nachtelijke wandelaar was
twee, drie passen vooruit uit de scha
duw in het volle maanlicht getreden,
haar tegemoet.
HU wilde haar den weg afsnUden. Ze
voelde haar hart kloppen, maar -vervolg
de rechtuit haar weg.
„Kë,tchen!"
Het was Viktor's stem. Vragend, smee-
kend, klonk de halfluide roep.
Ze bleef staan.
Viktor Troilo had zijn zwarten theater-
mantel opgehangen. Daaronder had hy
zUn rok aan. In zUn linkerhand had hy
een chapeau-claque, in zyn rechter een
zakdoek. Daarmee had hy waarschyniyk
zyn voorhoofd afgewisclit. Katarina zag
dat hy opgewonden was; misschien had
hy hard geloopen.
„Ja, Viktor?" zei ze zoo kalm als het
haar mogeiyk was.
Hy slikte, zijn stem liet hem in den
steek. Maar eindeiyk vond hy woorden
en zei dan aarzelend en met gesmoorde
stem: .Misschien is het goed dat het
toeval ons vandaag samenbrengt, Kat-
chen. Ikik heb je al van het sa
natorium af gevolgd".
,.Zco".
..Ja. Ik wilde je namelijk wat zeggen".
Ze haaide ce schouders op: „Ik wist
niet
„Kijk eens Katchen, ik ben daar net
in het Kurhaus geweest. Morgen begin
nen de tennismatches. Daar komt ieder
een. Dat wil zeggen: ik doe niet mee.
Maar kennissen van my. En ik heb ge
hoord dat de Er.gelschman, je weet wel,
afgezegd heeft. En daarby werd ge
sproken over een onaangename zakelyke
aangelegenheid." HU veegde zy'n voor
hoofd weer met den zakdoek af.
„Ik erger me ook aan, Katchen,
heusch. Ik heb aan ce heele geschiede
nis geen schuldHU haalde diep adem.
„Ik ben zoo blU dat 11c dat nog even heb
kunnen zeggen".
Haar gezichtsuitdrukking veranderde
niet. Star, keel, onbeweegiyk, ~ag zU hem
aan. ..En wat heb je nog meer te zeg
gen, Viktor?" vroeg ze op Uskouden toon.
„Verder? Verdei- niets, helaas. Want
lk heb nog geen invloed op de zaken bij
ons. Als het naar mijn zin gingJa,
ik kan niet anders doen dan je zeggen,
dat het me echt verdriet doet, dat het
zoo geloopen is".
..Zoo, doet het Je verdriet?" ZU richtte
zich trots op. „Ik verlang geen medelij
den. Viktor. Want mUn medelyden met
jou is wel grooter dan het jouwe met
steeds niet af. Heeft de rust in Muiden
nu nog niet lang genoeg geduurd naar
's ministers oordcel? Of wacht minister
Van der Vegte zóó lang met het nemen
van een beslissing, dat de automobilis
ten, de eindelooze tol-plageryen moede,
aan hun on ta temming uiting geven op
een wijze, welke den minister kan nopen
te zeggen: „Ziet ge wel, er heerscht nog
geen volmaakte rust, dus ik wensch nog
geen zaken met u te doen"?
„Indien er nog méér tijd verloopen
moet, alvorens Den Haag ten opzichte
van den Muider tol een beslissing neemt
kan het waarlyk geen bevreemding wek
ken, indien voor-den-minister-minder-
aangename gissingen veld winnen."
VREUGDE TE BATAViA.
DE AANKOMST VAN DE
H—NAFA.
Het eerste postvliegtuig dat de reis
HollandIndië thans maakte, werd op
de étappe Palembang—Batavia geóscor-
teèrd door drie leger-vliegtuigen, seinde
Anela Dinsdag uit Batavia. Te 10-4:
kwam het op het vliegveld Tjiliütan in
zicht. Nadat de drie legermachines ge
daald waren, maakte het toestel van ka
pitein Koppen «enige rondjes boven het
veld; om 10.49 streek het on zeer vlotte
wijze neer.
Er was een groot aantal belangstel
lenden op het vliegveld verzameld, on
der wie de leden van den Raad van Nee.
Indië, hoofden van departementen van
algemeen bestuur enz Het vliegtuig
werd enthousiast toegejuicht. Behalve
de beide bestuurders. Koppen en Ken-
gen, en de heer Zimmerman, redacteur
van het weekblad d'Oriënt. bevond zich
in de cabine mevrouw Kengen. die het
vliegtuig tot Palembang was tegemoet
gevlogen en in de cockpit naast haar
echtgenoot had plaats genomen.
Kapitein Kengen vertelde den Aneta-
vertegenwoordiger, dat de reis op schit
terende wüze verloopen was. Alleen bo
ven Hongarye en op het traject Ran
goon— Sengora had men last gehad van
vuil weer.
Nadat allen waren uitgestapt, werden
de vliegers door den vertegenwoordiger
van de* Ned.-Indische Luchtvaartmaat
schappij den heer Nieuwenhuis, gecom
plimenteerd en welkom geheeten.
De assistent-resident van Meester-
Cornelis, de heer Catalani. voerde het
woord namens den heer Hillen. gouver
neur van West-Java, en sprak eveneenr
eenige welkomstwoorden.
Het gezelschap begaf zich vervolger.*--
naar het stationsgebouw, waar een koele
dronk werd genoten, terwijl twee meca
niciens der Indische Luchtvaartmaat
schappij het toestel nakeken
Na de controle van de machine ver
trok het postvliegtuig om half twaalf
naar Bandoeng. De voor Batavia bestem
de postzakken waren onmiddellijk uit
geladen en naar de stad verzonden.
mij zyn kan. Als je er een idee van
had, hoe groot het iswel, dan zou je
van schaamte in een muizegaa'.je voor
me wegkruipen!"
..Katchen!" Het was een doffe kreet.
HU was zoo opgewonden, dat hy niet
spreken kon.
„Laat me nu verder gaan, Viktor".
„Ikik Hy zocht naar woor
den.
Zij zag zyn vertrokken gezicht niet en
niet de vertwijfelde uitdrukking in zUn
oogen. Haar scheen het maanlicht vol
in het gezichthij stond in de scha
duw. Alleen het witte overhemd was fel
zichtbaar in de zwarte gedaante.
„Het ga je goed, Vikt-or", zei ze kalm.
HU maakt nog een beweging als wilde
hy haar terughouden.
Maar. als bevreesd voor een aanraking
van hem, trok ze haar hand snel terug.
„Het beste, Katchen", kwam bUna on
hoorbaar over zijn lippen.
Rechtop, ernstig, ongenaakbaar, ging
ze aan hem voorbij en boog den in de
donker liggend-en weg naar haar ter
rein in.
Met diepe teugen ademde ze de nacht
lucht in. Haar hart klopte hevig; haar
polsen hamerden. Het had haar boven-
menschelyke inspanning gekost om met
hem te praten en niet te schreien. Nu
voelde ze zich als bevrijd van 'n zwaren
last. Maar het trillen van haar knieën
werd zoo hevig, dat ze tastend langs den
INGEZONDEN MEDEDEEL1NGEN
a 60 Cento per regel.
Stofzuigerhuis MA ERT EN S
BARTELJORISS TRA AT 16
TELEFOON 10756
HOBBY VLOERWRIJVERS F125.
BETREURD RAPPORT.
ONVERDIENDE BLAAM OP DE
INDISCHE MEDICI.
Onverdiende blaam op de Sndlsche
medici, seim* Aneta Dinsdag uit Bata
via.
Dr Van Lonkhuyzen. hoofd van den
dienst der volksgezondheid te Weltevre
den, verklaart in een wederwoord op
het rapport der Leidsche hoogleeraren
Flu. Koolemans Beynen en Kan over de
ziektegevallen aan boord van het motor
schip Insulinde van den Rotterdam-
schen Lloyd, dat genoemd rapport zich
kenmerkt door oppervlakkigheid en ge
mis aan objectiviteit Er bestaat niet de
minste grond tot wijziging van de mee
ting, dat de commissie op lichtvaardige
wijze geoordeeld heeft over de gestie der
Indische medici. Het is de groote fout
der commissie, dat zU by beoordeel ing
van den toestand, zooals deze in Indië
was, gebleven is in de sfeer van hetgeen
zij te Marseille hoorde en zag. Het ge
mis aan objectiviteit bij de commissie
blykt onder andere uit de zonderlinge
interpretatie door de commissie gegeven
aan de in de medische wereld zooveel
omstreden proef van Dik. Dr Van Lonk
huyzen betreurt het rapport ten zeerst?.
De medici zyn absoluut niet overtuig i
van de onjuistheid hunner diagnose van
septische angina.
De gevolgen van de geheel onverdien
de blaam, op de Indische medici gewor
pen, demonstreeren zich reeds in de on
gerustheid van enkele nieuwkomers, die
zeggen, dat. wanneer de medici te Bata
via al zoo slecht zyn, hoe moeten die in
de binnenlanden dan wel ziin. Het valt
moeilyk zich in te denken in het feit.
dat het corps medici de onverdiende
blaam te wijten heeft aan de onverant-
woordelyke uitspraak van een commis
sie van drie leden, van wie er twee hun
carrière en naam verworven hebben door
hun werkzaamheid in Indië.
IN WEINIGE
WOORDEN.
Minister Lambooy heeft een bewape
ningsfilm van Vickers Ltd. te 's-Graven-
hage bekeken..
De provincie OverUsel zal een aandeel
nemen in dc tc vormen N.V. voor een
vliegveld in Twente.
Een 60-jarige stucadcor is te Amers
foort van een ladder gevallen en aan
de gevolgen overleden.
tuinmuur haar weg moest vervolgen.
Met droge, open oogen, waaruit de
slaap geweken was, lag ze nog lang in
bed en dacht over de ontmoeting na
Vandaag pas hadden zy afgere
kend
IX.
Met iedere post verwachtte Kat?.: na
bericht van Geheimraad Erck. Het was
toch zeer waarschUnlyk dat de brief van
den ouden Troilo, hem op een van de
plaatsen, die hU op zijn terugreis in
Europa aan deed. zou bereikt hebben.
En als de heer Erck, die zich haar va
derlijken vriend had genoemd, van haar
moeilykheden hoord' zou ze zeker op
zijn hulp kunnen rekenen, meende zy.
Maar dag na dag verging zonder dat
ze iets van hem hoorden.
Op den Zondagmorgen liet de oude
Balthazar, zooals gewoonlyk de vaktUd-
schriften waarop hy. geabonneerd was,
door de werkvrouw naar het huis van
Katarina brengen. Ze zouden er, in de
moedelooze stemming waarin ze nu wa
ren, wel geen oog ln geslagen hebben,
als er niet een briefje by was geweest,
waarop hun buurman de woorden had
gekrabbeld: „Hesdorffers Gartenwelt" is
vandaag buitengewoon interessant. Zoo
dra ik geschoren ben, kom ik bij juli.e.
Prettige Zondag!"
(Wordt vervolgd.)
