HAARLEM'S DAGBLAD
UIT DEN RAAD.
VOOR ZWAAR WERK
STADSNIEUWS
Het zwaarste werk In de
huishouding is zeker wel
het reinigen van kook-
oannen. Vettige aanslag
en aangebrande etens
resten maken dit een
zware taak. Doch niet
met Vim! Probeer de
groote reinigende kracht
van Vim bij het schoon
maken van potten, pan
nen en alle keukengerei.
U zult verbaasd staan.
De Lever's Zeep Maat
schappij Vlaardingen.
FEU01ET0N
De Geschiedenis van
Lois Reddle
DONDERDAG 27 SEPT. 1928 DFRDE BLAD
Mr. Gerritsz debuteert als wethouder. De voor
stellen van B. en W. inzake de electriciteitsvoorziening
aangenomen. Wij krijgen een nieuwe turbine van
acht tonWeer een debat Slingenberg-Joosten.
Voor het eerst zaten de omgewisselde
partij-bonzen der S. D. A. P. beiden op
hun nieuwe plaatsen: mr. Gerritsz aan
de tafel van B. en W. en de heer Reinal-
da zoo ver mogelijk ervandaan: midden
in de fractie, die hü nu weer aanvoert.
Het was nog een beet je ongewoon, voor
al toen de nieuwe wethouder voor het
eerst het woord had gevoerd en zijn on
middellijke voorganger opstond om zich
gedeeltelijk bij hem aan te sluiten en
het anderdeels met heim oneens te zijn.
Maar het zal wel gauw wennen.
Mr. Gerritsz' debuut was de verdedi
ging van een voordracht tot goedkeu
ring der huren van 46 woningen dewelke
toebehooren aan de bouwvereeniging
„Luotor et Emergo".
Niet ontoepasselijk, dus. De wethouder
„worstelde" niet eens erg en „ontzwom"
toch. De huren wenden volgens het voor
stel op f 5.25 bepaald en de gemeente
zal het jaarlijksche tekort van f 1590
dekken. Er werd overigens lang genoeg
by dit punt gepraat, en de kwestie der
gemeentelyke huurtoeslagen kwam er
weer bij op de proppen. De wethouder
wilde die principieele zaak verdagen tot
de begrcoting en vond daarin steun bij
zijn ambtsvoorganger en ook elders in
den Raad. Natuurlijk kwam de heer
Jöhan Visser, de nimmer-opgevende, bij
deze wederverschijning van een zijner
dierbaarste ras-stokpaarden weer aan
de start, besteeg het edele ros haastig
en begon de S.D.A.P. te bestoken met
uitspraken van prof. Bongers, tot de
voorzitter de heeren verzocht om „de fa
culteit er nu verder buiten te laten." De
Iheer Visser is intusschen nog lang niet
uitgesproken, zooals ook wel niemand
verwacht zal hebben. Men zie onze ru
briek Ingezonden Stukken in dit blad.
De heer Van Kessel pleitte voor ver
schillende huurberekening in verband
imet de verschillende inkomsten der be
woners, en was dus tegen deze uniforme
huur. De wethouder toonde weinig sym
pathie met het denkbeeld, wilde overi
gens wel een toezegging doen tot be
spreking met de besturen der worting-
bouwvereenigingen hetgeen volgens
den heer Reinalda geen zin heeft, om
dat het gemeentebestuur door een be
sluit van Gedeputeerden te zeer gebon
den is en het amendement-Van
Kessel werd met 315 stemmen verwor
pen, waarna alleen de heer Mizérus zich
nog tegen het voorstel van B. en W.
verklaarde.
Hoofdschotel van den dag waren de
voorstellen van B. en W. inzake de elec
triciteitsvoorziening van de gemeente.
Deze hielden in: le. intrekking van een
raadsbesluit van 1921 tot inbreng der
electrisohe centrale in de Pegem; 2e. het
votse'ren van een bedrag van f 800,000
om de centrale uit te breiden met een
turbine van 10.000 K.W.; 3e het geven
van machtiging aan B. en W. om te on
derhandelen met de Provincie en Am
sterdam over de wijze waarop verder de
gemeenschappelijke electriciteits-belan-
gen het best kunnen worden behartigd.
Drie voorstellen dus, alle direct ge
volg van de reeds bekend geworden uit
treding van Haarlem uit de Pegem.
Uit loet uitvoerig debat en uit de uit
eenzetting van den wethouder van Fi
nanciën en van de Lichtbe&ryven mr.
Siingenberg. is opnieuw gebleken dat de
bestaande organisatie, alsPegem bekend,
geen succes was. Zooals gewoonlijk had
de webhouder een paar- goede financieele
argumenten voor zijn tweede instantie
bewaard, en daarmee overtuigde hij
biykbaar enkele twijfelaars aan de wen-
schelylkheid, om nu maar dadelijk aoht
ton in een nieuwe turbine te steken. Hy
zei: straks gaat Amsterdam voor zes
imillioen de Centrale Noord uitbreiden,
en daar zouden wij voor zes ton in mce^
ten deelnemen als wij nu niet uittraden.
Dat is dus geen groot verschil in kapi
taalsuitgaaf. Daarmee zouden wy' onze
onafhankelijkheid op het gebied
eigen electriciteitsvoorziening verliezen.
Met onze centrale is het nu al zoo ge
steld, dat wy geen zekerheid meer
hebben dat we de volle vereischte capa
citeit kunnen leverei in geval van een
defect aan de grootste turbine. En dat
geval moet natuhrlyk als maatstaf wor
den genomen. Daarom is het tijd om er
een turbine by te plaatsen. Wy kun
nen dat doen in de bestaande gebou
wen, Amsterdam daarentegen moet er
zijn reeds-voigebouwde Centrale-Noord
voor uitbreiden, hetgeen veel kostbaar
der is. De uitbreiding te Amsterdam
zou f 170 per K.W. kosten, die te Haar
lem slechts f 92 per K. W., zoodat in het
eerste geval de kostende prijs per K.W.
aanmerkelijk hooger zal worden. Als
wij van Amsterdam afhankelijk werden,
en men kwam er daar eens wat krap
voor te staan, dan zou een ernstige sto
ring in de electriciteitsvoorziening niet
minder dan een ramp kunnen worden.
De heer Joosten, gesteund door den
heer Roodenburg. stelde voor om het
tweede voorstel van B. en W. (de nieu
we turbine van acht ton) aan te hou
den tot het derde (nieuwe besprekingen
met de Provincie er» Amsterdam» tot
uitvoering zou zyn gebracht. Hy verloor
zijn pleit met 2213 stemmen.
Ik geloof niet dat de meederheid van
den Raad er ten volle van overtuigd
was dat de electriciteitsvoorziening in
het algemeen beter door Haarlem-alleen
dan door een samenwerking met de
Provincie en de gemeente Amsterdam
kan geschieden. Maar de meerderheid
was er door wethouder Slïngenberg wèl
van overtuigd dat de samenwerking zoo
als die bestond niet verder gewenscht
was en eerstdaags tot het aanvaarden
van nieuwe zware verplichtingen zou
leiden zonder uitzicht op verbetering in
de situatie...» integendeel: met het
vooruitzicht van een steeds toenemend
bedrijfsrisico met de bedreiging van de
„naastingsclausule", die de regeering niet
wil loslaten, er bovenop.
Wat mr. Siingenberg thans heeft voor
gesteld en aangenomen gekregen is een
daad van zakelijk opportunisme. De
wethouder stelt zich op het standpunt:
„Wij moeten nu kiezen of deelen. Verder
uitstel is gevaarlijk, ik heb er lang ge
noeg over nagedacht, nu zeg ik: laten
wij den veiligs ten weg bewandelen en er
acht ton aan besteden, ofschoon ik kapi
taalsuitgaven met evenveel voorzichtig
heid pleeg te behandelen als uitgaven in
eens"
Alleen in zooverre wierp de wethou
der de gedachte van verdere samenwer
king met andere bedrijven niet over
boord dat hij zeide: „Wy staan sterker
bij onderhandelingen, als wij grooter
eigen bedrijfscapaciteit hebben." Het
geen even herinnert aan de argumenten
van vredes-onderhandelerude groote
mogendheden, die intusschen haar eigen
bewapening versterken en daarvoor hooge
belastingen heffen.
Het kenmerk der oppositie was. zooals
bij alle Pegem-debatten, dat zy niet tot
in de kern der kwestie kon doordringen
bij gebrek aan gegevens. De heer Joos
ten begon dadelijk met over het tekort
aan voorlichting te klagen, en zei zeer
tereoht dat de fout by de Pegem was
dat de leiding van een gemeenschap
pelijk bedryf in handen van de direc
teuren der afzonderlyke bedryven was
gelegd.
De heer Joosten zei nog veel meer,
zooveel, dat men soms door de boomen
het bosch niet meer zag. Overigens wa
ren er zeer rake dingen by, speciaal toen
hij het had over de wenscheiykheid van
gegevens omtrent de geheele bedrijfs-
exploitatie. Ja, als de Raad deze zaken
zou willen beoordeelen, zou hy moeten
weten hoe de Pegem tot zyn kostprüsbe-
rekening kwam en hoe deze er precies
uitzag, hoe de kostprys van Haarlem zou
wonden na den bouw van de nieuwe tur
bine, en hoe, in een uitvoerig overzicht
uitgewerkt, de bedrijfsvooruitzichten
van de Pegem ter eene en de gemeente
Haarlem ter andere zyde zich onderling
zouden verhouden. Wat het argument
der bedrijfsstoringen betreft, als wy van
Amsterdam afhankelyk zouden zyn: Is
het dan niet mogelijk een regeling te
maken, waarby dezelfde veiligheids
waarborgen door een combinatie worden
gegeven, die men van ons eigen bedrijf
eischt?
Het eigenaardige van de woorden
duels Siingenberg—Joosten is altyd dat,
zelfs als de heer Joosten in het leveren
van „het wettig bewijs" het sterkst staat
mr. Siingenberg erin slaagt om het met
„het overtuigend bewijs" te winnen.
Deze termen alleen ter fine van verge-
lyking. De heer Joosten is veelal te
theoretisch, en maakt soms den indruk
dat hy niet verder doorzet als hy me',
een krachtige samenvatting van hoofd
punten zyn doel volkomen duidelijk zou
kunnen maken.
Zakelijk geredeneerd kan men wel niet
anders aannemen dan dat op den duur
een grootbedrijf tot opwekking en leve
ring van electriciteit voordeellger en
practischer moet werken dan een ver
brokkeling in kleine bedryven. Men heef:
een poging tot samenwerking gedaan
die niet goed georganiseerd bleek te zijn
en haperde. Men heeft die daarom los
gelaten. Goed. Waarom onderzoekt men
nu niet eerst de mogelijkheden van een
nieuwe samenwerking, op hechter basis.
eer de gemeente tot een kapita&ïsutt-
gave van f 800.000 besluit?
Het is werkelijk geen onlogische rede
neering, en het is m.L Jammer dat in
deze richting geen poging gedaan
wordt.
De voorstellen van B. en W. werden
na de verwerping van het amendement-
Joosten aangenomen. Dat mr. Siingen
berg zekere gegevens omtrent den
kostprys van de Pegem niet bekend
mocht maken aan den Raad verwonderde
ons wel wat. Deze heele historie heeft
opnieuw bewezen, niet minder duidelijk
dan de annexatie-kwesties, hoe noodig
het is dat ae Gemeentewet wordt her
zien om een beter basis te vinden voor
de practische samenwerking der ge
meenten, die als staatjes in den staat
naast elkaar en soms tegen elkaar in
werken, en gezamenlijk bijna niets kun
nen bereiken.
R. P.
HET LAATSTE CONCERT
OP HET PRETOR!APLEIN.
Als ae muziektent na dit laatste ge
meentelijke openluchtconcert in dit sei
zoen wordt opgeborgen, valt er één
merkwaardigheid van te vermelden: er
is nog nooit een druppel regen op ge
vallen. Zy heeft nu gestaan op het Kas
tanjeplein en het Teylerplein. op de
Groote Markt met Koninginnedag, op
het Brouwers- en Voorhelmplein, in het
Kleverpark en gisteren op het Pretoria-
plein tenslotte, en al die keeren was
het mooi weer. De behoefte aan schutten
tegen den wind is dezen nazomer nog
niet gebleken, wat niet wil zeggen, dat-
zy in de toekomst niet ontstaan zal.
Gezien de groote belangstelling en de
betrekkelijke rust. die vooral tijdens de
laatste uitvoeringen heerschte. is deze
poging tot veredeling van het volksver
maak met succes bekroond, en is er geen
bezwaar om volgend jaar een nieuwe
reeks concerten te geven.
De tent stond gisteren op het Pretoria-
plein. Er was op het ruime plein veel
publiek, waaronder nogal wat kinderen
en opgeschoten jongens en meisjes. Of
deze zco'n concert wel serieus genoeg
opvatten, is niet met volle zekerheid te
zeggen, wel staat vast, dat sommigen
meenden, dat tydens de muziek hier en
daar wel een knokpartij tje gehouden kan
worden. Het Pretoriapein is echter groot
en „Excelsior" produceerde geluid ge
noeg, om voor hen, die om de tent ston
den de rumoerigheid der achterhoede
onhoorbaar te maken.
Dit harmoniekorps speelde uitstekend,
onder leiding van den directeur, den
heer Peter Wit.
In de Suite Oriëntale van Popy hoor
den wy hoe goed de clarinetten zyn.
Meermalen benaderde hun spel treffend
dat der strykers in het symphonie-or-
kest. De begeleidingsstemmen harmo
nieerden hiermee volkomen; het stel
pauken is voor deze vereeniging een
mooi bezit.
Het was een waar genoegen op te
merken over hoeveel technische vaar
digheid de muzikanten beschikken, en
hoeveel klankkleur uit de toch kleine
verscheidenheid van instrumenten ge
haald werd, waartoe de keuze van goede
muziek het hare bijdroeg.
Deze slotavond werd dus zeker niet
de minst geslaagde.
DE MACHTIGE
„KONINKLIJKE".
DE RUHR-INDUSTRIE IN
GEVAAR?
De Tel. schrijft:
De plannen van de Koninklijke om de
productie van kunstmatige stikstof ter
hand te nemen hebben in de industrieele
kringen in het Ruhrgebied groot opzien
gebaard. In de laatste jaren zijn in het
Ruhrgebied o.a. te Heme en in Wanne
met. groote kosten zeer moderne stikstof-
fabrieken opgericht, die de concurrentie
met de door de I. G Farbenindustrie
geproduceerde kunstmest opgenomen
hebben. De bedryven te Wanne en
Heme werken volgens het Mont-Cenis-
procédé van ir. Uhde, terwyl de Kloeck-
ner-Werke te Rauxel het Claude-procé-
toepassen.
De productie van stikstof en van ben
zol is voor de industrie in het Ruhr
gebied van groote beteekenis. vooral
daar de rentabiliteit ten gevolge van de
moeilijke afzetverhoudingen waarmede
de kolenmijnbouw te kampen heeft
steeds geringer wordt.
Mer. vrees» nu. dat de Koninklyke-
Sheil-groep, daartoe in staat gesteld
door haar enorme kapitalen, als een zeer
ernstige concurrente op de kunstmest-
markt zal optreden.
Zooals bekend trachten de kunstmest-
producenten in het Ruhrgebied een over
eenkomst af te duiten met de I. O. Far- i
benindustrie, daar deze op verschillende
gebieden sterk concurreert.
De plannen der Koninklijke hebben
by de kunstmestproducenten in het
Ruhrgebied de vrees doen opkomen, dat
hunne positie jegens de I. G. Farben
industrie geheel gewyzlgd zal worden.
Welke loop de ontwikkeling zal nemen
laat zich thans natuurlijk nog niet voor
spellen. Het vermoeden wordt uitge
sproken. dat de Koninklijke- Shehgroep
de stikstoff abri cage als een troef zal ge
bruiken, die in de kwestie van de pro
ductie van kunstmatige benzine door de
I. G. Farbenindustrie uitgespeeld aou
kunnen worden. Indien op deze wijze
tusschen de Konlnkiyke en de L G.
Farben, welke thans een der grootste
producenten ter wereld is. een overeen
komst betreffende de kunstmestproduc-
tie zou worden bereikt zou de positie
van de industrie in het Ruhrgebied ten
oozichte van de I- G. Farben aanmerke-
lyk zwakker worden. Zelfs zouden de
grondslagen van haar rentabiliteit kun
nen worden aangetast, daar het door de
productie eer Koninklijke vermeerderde
aanbod ongetwijfeld de kunstmestprijzen
zou drukken.
Al deze overwegingen maken het be
grijpelijk. dat de kunstmest-producen-
ten in het Ruhrgebied de concurrentie
van de Koninklijke met eenige vrees te
gemoet zien.
NED. KAPPERSBOND.
Leden van verdienste
benoemd.
De afdeeii\g Haarlem van den Ne-
derlanöschen Kappersbond hield Woens
dagavond een buitengewone ledenver
gadering in hotel Central, met als be
langrijkste agendapunt de uitreiking
van Diploma's van Verdienste aan ver
schillende leden.
Tot elk hunner hield de voorzitter, de
heer H. J. Lingeman, een toespraak,
waarin hy de groote verdiensten rele
veerde, die zy voor de afdeeling gehad
hebben. Zoo richtte hy het eerst, het
woord tot den heer J Duvff. de oudste
der oprichters van de afdeeling. Hy
herinnerde er aan. hoe deze 12 Jaar
2e voorzitter geweest is, en in dien tyd
veel voor de afdeeling heeft gedaan. Ook
toen hy uit het bedryf getreden was. en
afgetreden als lid der afdeeling, bleef
deze zyn volle belangstelling behouden.
Op grond daarvan kwam het diploma
van verdienste hem wel toe.
De tweede, die er voor in aanmerking
kwam, was de heer P J- van Bour-
gonje. ook een der oprichters, en ge
durende langen tijd houder van het
plaatsingsbureau der afdeeling. Tot ver
leden jaar is hy lid geweest, en bleef
hy werkzaam voor de belangen van den
Bond.
Ten derde richtte de voorzitter het
woord tot den heer B, de Tello Jr., den
vroegeren tweeden secretaris later tweede
voorzitter.
In verschillende commissies heeft
deze nuttig werk verricht, vele keeren
vaardigde de afdeeling hem af naar de
Bondsvergadering. Ook hy was een der
oprichters van de afdeeling.
Dat was ook de heer IJ. J. Brussé,
die als voorzitter opgevolgd werd door
den heer Lingeman. Als afgevaardigde
ter Bondsvergadering heeft hij ook dik
wijls zyn beste krachten r in de alge-
meene belangen gewijd. Hieraan her
innerde de voorzitter in zyn toespraak.
Na deze uitreiking van diploma's
bleef men nog geruimen tijd gezellig
samen.
By de rondvraag klaagden verschil
lende leden er over, dat tegenwoordig
door verschillende patroons in gesloten
huizen 's avonds of Zondagsmorgens na
sluitingstyd cliënten bediend worden,
zoowel bij heeren. als dameskappers.
Ook wordt door bedienden na afloop
van hun dagtaak wel voor eigen reke
ning gewerkt, terwijl juist de patroons
er voor geijverd hebben dat de arbeids-
tyd hunner ondergeschikten beperkt
bleef.
Het bestuur zeide een ernstig onder
zeek toe en zal zoo noodig de namen
van hen, die zich aan overtredingen
schuldig maken, onder de leden a
meen bekend maken.
DR. J. S. BARTSTRA.
HET PROEFSCHRIFT.
Dinsdag is onze bekende stadgenoot
de heer J. S. Bartstra aan de Amster-
damsche universiteit met lof gepromo
veerd tot doctor in de letteren en wijs
begeerte op het proefschrift ..Twaalf
jaren Vrüe-Handspotitiek, de inter
nationale verhoudingen van 1890 tot
1902." Promotor was prof. dr. H. Brug-
mans.
De heer Bartstra heeft zich gezet tot
de studie der internationale verhoudin
gen sedert Bismarck's val tot het
sluiten van het EngelschJapan's bond
genootschap in 1902, welk tUdperk de
heer Bartstra dat der „vrüe-hands-po-
litiek" noemt, op aanraden van Dr. N.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN 60 Cu. PER RECEfc»
Japikse. Dew schreef o.a. „Europa en'
Bismarck's Vredespolitiek", welk boek
uitgegeven is door de Ncderlandsche
commissie tot onderzoek naar de oorza
ken van den wereldoorlog. De bedoeling
is, een reeks historische monografieën
samen te stellen, welke onpartydlg tic
politieke toestanden vóór het uitbreken
van den wereldorlog beschouwen, aan
de hand van de officieelc publicaties
welke Duitschland en Engeland over
dit onderwerp sedert 1918 het licht heb
ben doen zien.
Het proefschrift van den heer Bari-
stra dat in begin October by sythof te
Leiden als boek zal verschynen. Is het
tweede deel in deze reeks, het zal nog
gevolgd worden door een werk van Dr
Manger uit Purmerend, dat het tUdvak
1905—1914, dus het tot stand komen van
de Entente en de directe oorzaken van
het uitbreken van den wereldoorlog zal
behandelen.
By het samenstellen van het boek
heeft de heer Bartstra voel gebruik kun
nen makelt van particuliere archieven,
zeer belangryke gegevens vond hU zoo
o.a. in het archief van Dr. W. J. Leyds.
die tydens den Boerenoorlog gezant van
de Zuid-Afrlkaansche republiek was.
die nogal wat achter de schermen heeft
gekeken en de leidende Europeesche
politici goed kende.
Door het RobertFrutn-fonds werd
de heer Bartstra in de gelegenheid ge
steld bijna een Jaar lang te Londen en
te Parys te vertoeven.
In het boek gaat de schrUver eerst
na. hoe na het aftreden van Bismarck
Duitschland een nieuwe koers Insloeg
vervolgens de toenadering tot Engeland
en het tot stand komen van den
Fransch—Russlschen tweebond. Dan
komt het tydvak van de „Vrye hands-
politiek" en hiermee vangt het clgcniyke
onderwerp van het boek aan.
KINDERHERSTELLÏNGS- EN
VAOANT1EKOLON1ES
De afdeeling Haarlem Z.Z. van hei
Centraal Genootschap voor Kinderher-
s tellings- en Vacantiekolontcs houdt
een propaganda-avond als inzet van
de wintercampagnc op Woensdag 31
October In de Gemeentelyke Concert
zaal. De voor dit doel uitstekende film,
„Achter de wolken schijnt de Zon" van
de Ntxi. Vereeniging tot, Bestryding dor
Tuberculose zal worden vertoond. Als
afwlsesllng zal een muziekgezelschap en
een bekend mannenkwartet optreden.
UITGAAN.
FRITZ IÏIRSCH OPERETTE.
Zooals wy reeds gemeld hebben, zal
de Fritz Hlrsch Operette op Maandag
1 Oct. a.s. In den Stadsschouwburg een
enkele voorstelling geven var. de suo-
cesoperette Ein Rheinisches Mftdel, van
Leon Jessel.
Deze opvoering zal een bUzonder
karakter dragen.
Den 3den October namelijk heeft te
Amsterdam de 50ste feestelijke opvoe
ring plaats, welke door den componist
zelf zal worden geleld. Het Is aan de
directie gelukt den heer Jessel te be
wegen. ccnlgc dagen vroeger ln ons land
te komen, waardoor het mogelijk is ge
worden. dat de voorstelling hier ter stede
eveneens ender zijn persoonlijke directie
plaats vindt.
Behalve deze bijzondere attractie, zal
het publiek kunnen genieten van de
cntré-acte muziek, welke voor deze ge
legenheid geheel Is samengesteld uit
composities van Leon Jessel: o.a. Die
Parade der Zinnsoldaten en Der Rose-
hochzeitzug.
Naar het Engelsch van
EDGAR WALLACE.
21)
„Erg biy u te ontmoeten. Mooi weertje
vandaag', zeide hy, en tot Lois: „De
gravin is vertrokken, vermoed ik? Die
vervloekte ellendeling Praye kwam haar
halen."
Lois herinnerde rich het tooneeL
waarvan zy toevallig getuige geweest
was en de houding van mijnheer Ches-
ney Praye jegens de gravin, waarvoor
zij destijds geen verklaring had kunnen
vinden, werd haar thans duidelyk. Ches-
ney Praye was nog iets méér dan finan
cieel raadsman. Hoog^twaarschijnlijK
had hy de dame ook by gestaan in harts
aangelegenheden. hoewel Lois zich moei
lijk "een voorstelling kon maken van de
gravin in een teedere stemming.
„Een echte, vervloekte ellendeling,"
uitte zyn Lordschap zich met zulk een
kracht, dat zy by zichzelve zeide dat de
geest van verzet nog niet vaDedig den
kop ingedrukt was. „Die beroerde
dronkaard van een dokter is erg. maar
COiesney Praye is nog erger! Ik noem
hem der. „roofvogel" wat! Klinkt da:
niet goed Chesney Praye, de roofvo
gel!"
Hy had een kolossalen schik in zyn
aardigheid, waardoor zyn stemming
merkbaar verbeterd werd. Voor de twee
de maal had hy gezinspeeld op den ge-
heimrinnigen dokter. Lois was nieuws
gierig of zy ook dezen by gelegenheid
zou ontmoeten.
„Maar kom. ik ben blijde dat zy uit
gegaan is met haar roofvogel. Laa: ons
zelf ook een stukje gaan schransen."
Lizzy voelde zich door zyn platte uit
drukkingen zeer in hem teleurgesteld:
en dat oogenblik kenmerkte zich waar
schijnlijk door een begin van belang
stelling in de aristocratie, dat door het
Lot zou worden bestendigd.
Het werd een var. de aangenaamste
maaltijden die Lois zich herinneren kon
en voor zyn Lordschap was het zeker
een uitbundig festyn, want hy gaf nog
een dozyn malen zyn aardigheid over
den „roofvogel" ten beste, en by iedere
herhaling lachte hy harder.
„In den beginne snapte ik de aardig
heid niet", zeide Lizzy, haar oogen af-
wisschende.
.Het is hem immers altyd om duiten
te doen", legde zijn Lordschap Ijverig
uit _En daarom noem ik hem den „roof
vogel" is hij soms niet goed, wat
Laat ons nu gaan dammen. In dat spel
ben ik een kraan."
Het was een schoone gelegenheid Iets
meer omtrent hem te weten te komen
en Lois hoorde hem zeer handig uit. Hy
was op een college geweest Harrow,
geloofde hy: ja. toch, het was Harrow,
hy wist het zeker twee Jaren lang, en
toen had zijn moeder hem naar huis
laten komen. Hy haatte het studenten
leven! het was ruw. Daarna was hy let
terlijk altyd by zyn moeder geweest
Hy was lid van een club, doch wist nie:
zeker welke: doch hoe dan ook, hy had
er nooit een voet gezet.
„En u is niet getrouwd?" vroeg Lois
op der. man af.
Deze vraag leek hem hoogst vermake
lijk.
„Getrouwd ik? Goede genade, neen!
Wie wil nu een dwazen, ouden sufferd
zooals ik. hebben? O. hemel, neen! Er
was eens een meisje dat mij trouwen
wilde, toen ik Jong was, zooveel begreep
ik wel. doch mevrouw de gravin heeft
daar eer. stokje voor gestoken."
Hy had nooit een verantwoordelijks
positie bekleed, zyn moeder beheerde
zUn vermogen met behulp van notarissen
en zaakwaarnemers; r.u en dan vereisch
te een acte zyn har.dteekening: en ééns
was hy in het Hoogerhuis geweest om
zijn zetel in te nemen.
.Héns maar nooit weer", zeide hy
„Te suffe boel. Men wordt aangekleed
in rood fluweel en zet kronen en din
gen op iemands hoofd!"
Tot haar verbazing vernam zy dat hy.
met een stokpaardje behebt was. en by
die gelegenheid vond zy een verklaring
voor de hatelijke opmerking van zijn
moeder, dat hy met .zijn batteryen
moest gaan spelen". Hjj bezat een harts
tocht voor electrisohe apparaten. Zijn
studeerkamer, waarin het meisje niet
uitgenoodigd was, was een magazyn ran
modellen van dynamo's, electrische trei
nen en batteryen.
„Een van de knapste karweitjes heb ik
voor mevrouw de gravin in de biblio
theek verricht vraag haar eens u dat
te laten zien", zyn gezicht was ernstig.
„Neen het is misschien toch bet::- van
niet", eindigde hy haastig.
En niet alleen uit liefhebbery hield hü
zich met allerlei electrische werkjes be
zig. Met trots liet hy zich er op voor®
staan dat hij alle schellen in het huis
aangebracht had. en later vernam het
meisje dat dit volkomen waar was.
Welken schrik Lirry ook jegens de
aristocratie gekoesterd' mocht hebben,
thans was daarvan geen sprake meer;
tegen het einde van den avond was zy in
een warme woordenwisseling gewikkeld
over een damschüf, die op onverklaar
bare wijze aan zijn zijde van het dam
bord verschenen was.
.Afijn heele jonge leven heb ik nog
nooit zoo'n lolligen avond doorgebracht".
verklaarde zyn Lordschap. Sedert eeni-
gen tyd had hy zenuwachtig elkens
naar de klok gekeken. „Ik der.l; dat li:
'm nu smeren zal, vóór de madam
komt."
Hy blies een van zyn snelle aftoch
ten en de beide meisjes betraden de
hal. Braimc stond bij de voordeur cn
keek door een van de glazen paneelen
op straat.
„Goeden nacht. Juffrouw", zeide hU
eerbiedig, en bleef de wacht houden.
„Die man bevalt mü niet", relde Lizzy,
toen zy in hun kamer gekomen waren
„Braimc? Mij ln het eerst ook niet.
doch ik ben hem zooveel verschuldigd.
Was hü daar gisterarend niet ge
weest
„Maar wat deed hij er dat Is de
vraag?" zeide Lizzy. „Toen het bal con
wegzakte moet hy in do kamer geweest
rijn, want ik voelde hoe Ik onmiddellijk
door iem.-.r.d ter zijde gerukt werd."
„Hoe denk Je over Lord Moron? vroeg
Lois, verlangend het gesprek in andere
banen te leiden.
.Hü is hoogst eigenaardig", antwoord
de Lizzy droomerig. „Uit hetgeen ik van
hem gehoord heb maakte ik op dat hy
ontoerekenbaar was; dat jonge mensch
heeft hersens!"
Lois lag In bed. en Lizzy, die een hoo-
gen dunk van zichzelve had als variété-
ilhislonlste, was zich aan het uiUck-cden,
toen er heftig op de deur geklopt werd.
„Wie is daar?.' vroeg Lois.
„Ik ben het. Jongejuffrouw. Mag lk
binnenkomen?"
Het was do stem van Lord Moron.
nOOFDSTCK XIV.
„Ik vrees dat r-t op het ooger.bllk niet
mogelijk is. Moest u iets hebben?"
.Ja. ik heb iets vergeten", zeide de
gejaagde stem.
„Kan Ik het voor u krijgen?" vroeg
Lois, die thans by de deur stond.
zyn stem stierf weg in een onver
staanbaar gemompel. Maar toen!
„Neen. laat maar. Ik hoop niet... Oc
bedoel, schrik of verontrust u niet..»
eigen! ijk wilde lk u vragen er aan ma
dam niets van te zeggen wanneer gy iets
eigenaardigs opmerkt, wilt ge?"
Niet begrijpend schudde het meisje
het hoofd.
Ik weet niet wat gü bedoelt. Kan lk
het een of ander voor u krijgen?"
Doch het scheen dat hy zich verwij
derd had. Lizzy. d!e altyd van die prak
tische invallen had. giste dat hy zfju
valsch gebit was komen halen.
,Hü bezit Juist dien kieschen aard om
daarvan tegenover een dame geen ge
wag te willen maken", voegde zij er by.
Doch haar gezellin stelde zich niet
met deze verklaring tevreden.
(Wordt vervoJgdfc
