HAARLEM'S DAGBLAD
H. D. VERTELLINGEN
FEUILLETON
ZATERDAG 29 SEPT. 1928 VIJFDE BLAD
(Nadruk verboden; auteursrecht voorbehoudenj
De vervulling
door
EVE HAIG.
Annie, zei Greta en schoof haar
arm onder dien van haar vriendin en
collega, toen ze samen het kantoor ver
lieten, op een middag Ik heb Gustaaf
gezegd dat ik vanavond met jou uit-
Maar ik kan niet vanavond, zei
Annie. Ik heb met Frits afgesproken
en hy vindt het zoo naar als we niet
alléén zijn.,..
Ik ben heelemaal niet van plan je
tête a tête te verstoren, zei Greta lachend
Ik heb alleen maar gezégd, dat ik met
je uitging, snap je?
Ozoo.
Annie onthield zich van verder com
mentaar maar ze schudde haar hoofd.
Ze was van de twee meisjes de minst
mooie, de degelijkste, degene met het
minste fantasie. En dikwyis schudde ze
haar hoofd over Greetje.
Wie is de gelukkige? vroeg ze ein
delijk.
Dat weet ik niet.
Ditmaal bleef Annie staan en fronsde
afkeurend haar wenkbrauwen.
Je wilt toch niet zeggen dat je
dien goeien Gustaaf, met wien je toch
zoo goed als zeker gaat trouwen zoo-
dra hy opslag krygt, afzegt om uit te
gaan met een man dien je heelemaal
niet kent?
Dien lk nóg niet ken, zei Greta
lachend. En misschien nooit zal ken
nenwant misschien is het alles maar
weer dwaasheidKom, laten we hier
inslaan, het is een kleine omweg maar
het is zulk heerlijk weer en dan zal
ik je vertellen
Annie wilde niets tegenwerpen. Ze
liield niet van omwegen maken en te
laat aan tafel komen, maar ze was
nieuwsgierig.
Heb jy dat nooit vroeg Greta, dat
Je wakker wordt met de overtuiging:
vandaag gebeurt er iets? Ik bedoel, zon
der eenige redenzóó maar
Neen. zei de nuchtere Annie.
Ik heel dikwyisen dan gebeurt
er ook meestal iets.... al is het niet
altyd prettigMaar helaas, dikwyis
heb ik dat gevoel niet. Wat gebeurt er
dan ook in een leventje als het onze?
Altijd, altyd hetzelfde! Kantoor, naar
en van huls wandelen, of trammen als
het slecht weer is en dan 's avonds thuis
zitten of in een bioskoop, ofo, altyd
hetzelfde!
Annie keek haar vriendin verbaasd
aan.
„Nu jahet is wel 'es vervelend
maar er zyn toch ook wel aardige din
gen's zomers maken we tochtjes....
en Gustaaf
Ach Gustaaf
Maar je vond-1- hem toch altüd zoo
aardig?
Ik vind hem ook aardigGreta
zuchtte. Hoe moet ik het je uitleggen?
Hy hoort óók in dien sleurgang.
met hem is het ook altyd, altüd het
zelfde. En als ik hem trouw, dan
er een andere sleurgang zijn....
Annie schudde haar hoofd.
Je hebt teveel filmen gezien, zei
ae wys. Maar het échte leven is nu
eenmaal geen filmvoor óns gebeuren
er geen onverwachte dingen, wy worden
niet prinses of ster door een toeval
En tochsomssoms kan ik
het gevoel hebben dat het toch nog ver
anderen kan.... en vanmorgen had ik
dat zoo sterk.... ik heb het nóg, ik
ben haast zeker er van dat er vandaag
iets bijzonders gebeuren zal, iets dat
alles voor me zal veranderen
Wees toch niet dwaas, vermaande
haar vriendin. Je bent toch geen meisje
voor avontuurtjes.... Wat zou er nu
kunnen gebeuren? De een of ander
spreekt Je aanzou je daarop willen
ingaan? Ik dacht dat je wüzer was.
-Ik weet niet, zei Greta droomerig.
Ik weet niet, wat het ismaar het
komt zeker vandaagen daarom heb
ik Gustaaf afgezegd.... het zou niet
komen als hy er wasdat weet ik
zeker. Hy brengt het alledaagsche mee
met zich. het sleurleven. het gewone
het „altüd hetzelfde"....
Ze lachte, maar haar oogen waren wyd
en vol hongerend verlangen in haar
smal, jong gezichtje.
Wel. ik ben benieuwd wat je mor
gen te vertellen zult hebben, zei Annie
spottend. Doe maar geen domme din
gen.
Greta zat aan tafel en keek rond met
droomerige oogen. Het was alles als
gewoonlijk.... o, maar het zou anders
worden
BINNENLAND
Toen ze gegeten had ging ze alleen
uit. Alleen wandelde ze wat in een
buitenwyk. droomer.d. onbestemd. De
dag was geweest als alle dagenniets
was er nog gebeurd. Maar nu zou het
gebeureno zeker, zou het gebeuren.
Iets dat alles anders maakte, iets dat
deze sleur van altyd-hetze'.fde verbrak...
Ze voelde het, als een jubelende zeker
heid die haar borst dreigde te ver
scheuren.... als wilde zich iets naar
bulten dringen met geweld.
Maar de middag verliep, en zü keerde
naar huis terug en zat weer aan tafel
en er was verwondering en onrust in
haar droomerigen blik gekomen.
Gebeurde er niets? Was het mogelijk
dat niets gebeuren zou dat de dag ten
einde zou loopen en dat ze morgen weer
gewoon naar kantoor zou gaan
Het was haar, als zag ze Annie lachen,
als hoorde ze haar zeggen:
Gekke meidnu heb je je avond
bedorven en in je eentje rond geloopen.
terwijl je met Gustaaf hadt kunnen
uitgaan
Ja, nu had ze met Gustaaf kunnen
uit zijnze zouden wat hebben ge
wandeld en wat gedronken ergens en
zouden een film zyn gaan zien en dan
nog gedanst hebbenzooals altyd
altüd....
Er klemde zich iets om haar keel,
ze kon het eten niet naar binnen krü-
gen.
Scheelt je iets? vroeg haar moe
der.
Wat hoofdpijnik ga nog een
straatje om
Ze liep alleen door de avondstraten
De dag was ten einde. Nu zou ze naar
bed gaan en morgen weer den gewonen
sleurgang beginnen en het nooit meer
gelooven, als ze een voorgevoel had van
komende dingenEn was dat niet
haar eenige troost geweest tot nu toe?
O, ze zou het nu nuchter weten, zooals
Annie: „dat er niets gebeuren zou
nooit....
En ze zou haar weggetje gaan en met
Gustaaf trouwen enZe haalde moei-
ïyk adem, hief het gezicht op in den
lauwen avondwind als zocht ze naar
lucht. Haar voeten draaiden. Als de
huisdeur achter haar dichtvieldan
was het afgeloopen, dan was de dag
voorbijen haar hoop.
Ja, wat hoop ik dan eigenlijk, dacht
ze. Ik ben toch geen dwaas kind
ik weet toch wel. dat het leven geen
film is, dat er geen romantische jonge
man naar me toe zal komen en me lief
desverklaringen doendat ik niet
ontdekt zal worden door een of ander
theateragent of filmregisseurdat er
geen avonturen kunnen gebeuren.... ja.
wat hoop ik dan eigenlijk?
Ze had nooit veel nagedacht over zich
zelf en het leven, had zich altyd laten
drüven op haar gevoel Nu opeens kwam
het haar voor. als was dit leven van
haar een enge kerker waarin zy gevan
gen zat en die haar met dikke muren
van de werkelijke wereld afscheidde.
Tusschen die dikke muren zou zy moeten
blijven zitten.... er zou nooit iemand
komen die ze afbrak, nooit iets ge
beuren dat haar vrijmaakteWaar
om had ze dan dezen morgen by het
ontwaken het gevoel gehado, by na
de zekerheid, dat vandaag iets groots.
iets bevrydends zou gebeuren, iets
dat
Er was een enkele kreet, de auto stop
te even verder, mannengestalten bogen
zich over de kleine, zwarte figuur.
Ze was dadelijk dood geweest.
De chauffeur wischte zich het zweet
van zün bleek gezicht.
Ze liep tegen den wagen aan
als een blindeze liepik kon er
niets meer aan doenstamelde hij.
En de twee mannen die in den auto
gezeten hadden bevestigden:
Ze liep gewoon onder den auto
de chauffeur heeft nog geremd als een
gek
Neen, hij had werkelijk geen schuld.
Een van die dwaze ongevallen. Een
meisje loopt te droomen en dan..
Maar per slot van rekening was het
dan toch gekomen. Het zou niet meer
„altyd, altijd hetzelfde zün", er was
eindelijk iets gebeurd, iets heel groots,
iets dat alles veranderde.
Hoewel Annie den volgenden dag
schreiend zei:
En als ze met Gustaaf was uit
gegaan dan lééfde ze nu nog!
MOEDER EN KIND TE
WATER.
BEIDEN GERED.
Donderdagmiddag waren de heer en
mevrouw v. D. uit Amsterdam met 2
kinderen, een jongen van 6 en een
meisje van 8 jaar, op den Amstel aan
het visschen, toen ten gevolge van den
golfslag van een stoomboot het schuitje
ging schommelen en het meisje haar
evenwicht verloor en overboord sloeg.
Haar moeder, dit ziende, wilde het kind
grijpen, doch viel eveneens in het water
De vader, die het schuitje wilde bü-
draaien om hen te redden, verloor in
zenuwachtigheid een roeispaan, waar
door hy afdreef en geen hulp kon bie
den.
Gelukkig hoorde de bemanning van
een motorboot het hulpgeschreeuw en
wist door onmiddellijk achteruit te
stoomen, met moeite de drenkelingen
met een haak aan boord te brengen. De
moeder was reeds zinkende en bleek be
wusteloos, toen zy aan boord was ge
bracht. Door toepassing van kunstmatige
ademhaling werden de levensgeesten
weer opgewekt. Een ruime belooning
werd het deel der redders, aldus het
Volk.
STUDENT AFGEROST.
IN EEN AMSTERDAMSCH
ZIEKENHUIS OPGENOMEN.
Donderdagavond laat kwam een 24-
jarige student op t politiebureau Singel
te A'dam, mededeelen, dat een 26-jarige
collega in de Utrechtschestraat by de
Heerengracht door drie onbekenden was
mishandeld. Aangever had den mishan
delde per taxi naar het Binnengasthuis
gebracht en was daarna naar het politie
bureau gegaan. De mishandelde was
zoodanig afgerost, dat hy het bewust-
zyn had verloren. In het gasthuis acht
te men zyn opneming noodzakelijk.
De aanvallers zün. na hun helden
daad te hebben verricht-, in een auto
weggereden.
Ruzietjes van dezen aard komen in de
buurt van het Rembrand tplein in den
laten avond en 's nachts meer voor.
Toevallig waren nu de klappen wat
extra-hard aangekomen. De oorzaak
van de mishandeling was waarschünlijk
een veete met chauffeurs, die dan in den
auto zouden hebben gezeten, meldt het
Hbld.
EEN DAPPERE JONGEN.
REDT TWEE KINDEREN TE
STADSKANAAL.
Donderdagmiddag passeerde een schip
een brug aan het Boerendiep, te Stads
kanaal.
Twee kleine meisjes van 5 en 7 jaa:
hadden de brug geopend en waren er
op gaan staan, om de gebruikelijke cent
in ontvangst te nemen, toen plotseling
het schip tegen de brug botste, waar
door beide kleintjes in het water tui
melden.
Het 12-jarig zoontje van den heer Pa
ter zag het ongeval, bedacht zich geen
oogenblik, doch sprong te water en
bracht beide meisjes, die reeds ln zin
kenden toestand verkeerden, behouden
op het droge, meldt het Volk.
DE POSTVLUCHTEN.
ENGELSCHE HULDE-
De correspondent te Batavia van de
„Times" wijdt een artikel aan de door
Nederlandse hen ondernemingsgeest tot
stand gebrachte verbinding door de
lucht tusschen West en Oost, van welke
keten één schakel Britsch- en Neder-
landsoh-Indië tezamen bindt.
Van de nu geschapen mogelijkheid
om door de lucht van Batavia naar Soe-
rabaya en van Java naar Sumatra te
reizen, maakt de correspondent ge
bruik om veel goeds te vertellen van de
voornaamste eilanden in Insulinde, en
te wijzen op de vele toeristische moge-
iykheden in onzen archipel
Vervolgens komt aan de orde de N.-I
Luchtvaart Maatschappij welker ont
staan eenigszins breedvoerig wordt be
sproken waarbij de schrijver nog gele
genheid heeft om de militaire luoht-
vaartafdeeling te prijzen.
Overigens is het geheele betoog ana
loog aan een in de te Singapore ver
schijnende „Straits Times", terwyi bü-
zondere aandacht wordt gewijd aan de
nu tevens geschapen directe verbinding
door de lucht tusschen Londen en
Australië Gevormd door de Imperial
Airways Limited, de N.-I. Luchtvaart-
Maatschappü en de Western Australian
Airways Limited, in welke verhouding
de voornaamste keten thans door de
Nederlanders is gesmeed.
„Onze Nederlandsche vrienden"
met die woorden beëindigt de correspon
dent zün bijdrage „moeten worden
gelukgewenscht met den door hen geda-
nen, opzienbarenden stap en het feit.
dat hun Fokker-machines zijn uitgerust
met Britsche motoren, dient iederen Brit
voldoening te geven"
WIE ZAL BETALEN?
DE BEWAKING VAN DEN
MUIDER-TOL.
Naar de Tel. meldt, hebben de extra
bewakingskosten te Muiden, noodig
worden door het aanbrengen van den
tweeden tolboom, waardoor wanorde
lykheden werden uitgelokt, een punt
van bespreking uitgemaakt in de jongste
algemeene vergadering van bestuurderen
van het Hoogheemraadschap van den
2t2edijk beoosten Muiden.
De heer L. Bouvy, lid van het dage-
lijksch bestuur van dit Heemraadschap
deed het voorstel, om alle vorenbedoel
de kosten te betalen uit de kas van het
Heemraadschap. Hiertegenover bleek de
voorzitter, de heer Bredius, van oordee'
dat deze aangelegenheid niet van zoo
overwegend belang was. om haar In een
algemeene bestuursvergadering te be
handelen. Dit kon z.i. wel door het da-
gelijksch bestuur geregeld worden. Nu
evenwel de kwestie te berde was ge
bracht. spraken ook de overige bestuurs
leden hun meening erover uit. Unaniem
was men van oordeel, dat de billijkheid
eischte, dat: waar de kosten uitsluitend
voortgevloeid waren uit het heffen van
tolgeld, ze betaald werden door het
Hoogheemraadschap.
De voorzitter verzocht hierop den se-
certaris-penningmeester den heer J. L.
de Raadt, een staat op te maken van de
bovenbedoelde kosten, waarna in de
eerstvolgende vergadering van het dage-
lijksch bestuur, welke in het begin van
October gehouden wordt, definitief het
besluit tot uitbetaling genomen zal wor
den.
Thans staat echter reeds vast, dat de
gemeentekas niet voor de extra bewa
kingskosten zal behoeven, te worden
aangesproken.
EEN TEKORT OP DE
L T. A.?
HET ZOU 10.000 BEDRAGEN.
De ..N Amh. Crt." verneemt uit goede
bron. dat na afrekening van een en an
der ia gebleken, dat de Indische Ten
toonstelling op Zypendaal te Arnhem
een tekort heeft opgeleverd van negen
a tien duizend gulden
Getracht zal worden om dit tekort
door bUdragen van particulieren te dek
ken. Indien dit niet mogelijk is, zal de
gemeente die als eerste garantiehoudsier
een eventueel tekort van f 15.000 voo:
haar rekening zou nemen het tekort
moeten bijpassen.
Dit tekort zal een plotselinge tegen
valler zün voor de organisatoren, die
geenszins op een nadeeilg slot rekenden.
Het Hbld. schrüft:
In mloop is een gerucht, dat de In
dische tentoonstelling met een tekort
zou stuiten. In tegenspraak daarmede
kunnen wy mededeelen dat de voorzit
ter van het teatoonstellingsbesUmr. mr.
J. Huges. heden (Vrijdag) een schrijven
heeft gericht aan B. en W. van Ant
hem. waarin hy mededeelt schriftelijk te
kunnen bevestigen zUn reeds op 5 Augus
tus bü de sluiting van de tentoonstel
ling gedane mcdedeeling, dat de flnan-
cieele resultaten van de Ita-exploitatic
een beroep op het door de gemeente in
geschreven bedrag voor het garantie
fonds niet noodig maken.
DE ARBEIDERSPERS.
HET N. V. V. GEEFT EEN
MILLIOEN.
Het Volk meldt, dat de Donderdag
middag gehouden vergadering van
hoofdbesturen van de by het NV.V.
aangesloten vakbonden met slechts en
kele stemmen tegen het rapport van
de commissie uit S.D.A.P. en N V.V.
over de organisatie van de arbeiders
pers heeft aanvaard, waarin dus begre
pen is de deelneming van de vakbewe
ging in die pers voor een bedrag van een
millioen gulden.
Het Volk Juicht dit besluit toe als
zünde een der eerste resultaten van de
nauwere samenwerking tusschen par.ij
en vakbeweging waaraan het Jongste
Paaschcongres der S.D.A.P. zün zegel
hechtte. Het besluit heeft tot grondslag
dat er een naamlooze vennootschap
gevormd zal worden, waarin van de zUde
der party de bestaar.de persbedrijven te
Amsterdam en te Rotterdam benevens
de thans nog zelfstandige drukkerü
Vooruitgang en de ultgeverü Ontwik
keling worden ingebracht.
Het bestuur van de nieuwe vennoot
schap zal in gelijke deelen uit verte
genwoordigers van party en vakbeweging
bestaan.
Van veel belang acht het Volk het,
dat de vakbeweging door het gevallen
besluit voor het gedijen van de arbei
derspers mede verantwoordelijk wordt.
Het orgaan wüst er ook op. welk belang
de vakbeweging thans krygt. als uit haai
leden het aantal abonnés op de socia
listische bladen wordt opgevoerd.
De nieuwe voorzitter van het N V.V
de heer E. Kupers. heeft verklaard, dat
hy vertrouwt, dat nu er een geregelde
en georganiseerde samenwerking is. de
moeilijkheden, welke in de laatste jaren
wel eens zün voorgekomen, voorgoed
tot het verleden zullen behooren. De op
volger van den heer Stenhuis zelde nog.
dat zün voornaamste werk voorloopig
zal zün, de maatregelen mee te bera
men. die er toe moeten d'enen om de
arbeiderspers uit te breiden en op ge
zonde basis te stellen.
KOPPEN KRIJGT 10.000.
VAN SIR HENRY DETERDING.
Een van de eerste telegrammen die
kapitein Koppen, bestuurder van het eer
ste postvliegtuig, in Indië ontving, was
van sir Henry Deterding. directeur-
generaal van de Koninklijke, waarin deze
in hartelijke bewoordingen zün bewon
dering uitsprak voor Koppen's prestaties
Verder deelde de heer Deterding ln het
telegram mee. dat hU voor hom een be
drag van f 10 000 ter beschikking stelde
aldus de N.R.C.
ZWERVERS-TRAGEDIE.
Te Rotterdam is Woensdag de 64-Ja-
rige zwerver J van Haaren op de Boe-
renvisohmarkt in elkaar gezakt.
Hy wend naar het ziekenhuis op den
Ooolsingel vervoerd waar men echter
geen termen aanwezig achtte voor zyn
opname. De man bleef dus op straat
zwerven en werd na eenlgen tyd ln een
politiebureau opgeborgen.
Daar werd hU wederom onwel. Op
nieuw werd hü naar het ziekenhuis ver
voerd. waar hü by aankomst reeds bleek
te zün overleden. Vermoedeiyk was de
man geheel en al uitgeput.
waBummatKÈSMmim
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN
a 60 Ct*. per regel.
ECHTE FRIESCHE
'RrtJi vanaf 50 Ct. gri gonj
20 ct. per oil 10 ct. per mi$
HET ONGELUK IN DE
MIJN MAURITS.
T HAD ERGER KUNNEN ZIJN.
Omtrent het ernstig ongeluk ln de
mtin „Maurits", waarbij twee mijnwer
kers om het leven zyn gekomen, meldt de
Tel. nog:
Donderdagavond omstreeks acht uur
is men er ln geslaagd het ïyk van den
tweeden mUnwerker. den Duitscher
Kramer, van de eteenen te bevrijden.
De plotselinge doorbraak, welke aan een
noodlot tl z toeval te wijten is. heeft
plaats gehad over vijftien meter lengte,
twee meter breedte en anderhalveo
meter hoogte. Het mag een wonde*
heet en. dat niet meer mcnschenlevene
te betreuren zün. Was de doorbraak en
kele ©ogenblikken eerder geschied, dan
zou het aantal slachtoffers veel grootar
geweest zün. Het ©pruimtngswerk ls
thans beëindigd. Uit het door do
Staatsmijnen ingesteld onderzoek is
komen vast te staan, dat de verplicht®
versterkkingen waren aangebracht.
MONT-CEXIS-PROCéDé.
Gisteren maakten wU melding van
een bericht der Berliner Börsen Courier
volgens welke de I. G. Farbcnlndustrie
teger. den uitvinder van het Mont-Cenia
procédé Ir. Uhdc een klacht hoeft inge
diend wegens schending van haar pa
tenten.
Naar de Tel. verneemt, is dit bericht
niet geheel Juist. Wol heeft de I. O.
Farbcnlndustrie een Jaar geleden een
klacht ingediend tezcr. het gebruik van
het Mont-Cenis-proeédé. Deze aanklacht
is sedert dien echter ingetrokken of
althans sterk gewijzigd. De patenten
zyn namelijk in 1913 aangevraagd en
loopen dus in 1928 nf De I. G. Far ben
heeft nu. voelende, dat haar aanklacht
tegen het Mont-Oenls-procédé geen suc
ces meer zal hebben, deze dusdanig ge
wijzigd. dat zy slechts vergoeding ver
langt voor de schade, geleden door het
gebruik van het Mont-Cenis-procédé,
gedurende den geldigheidsduur der pa
tenten. Hoe dit laatste proces ook znl
afloopen, doet weinig ter zake. In leder
geval kan thans een ieder het Mont-
Cenis-procédé toepassen.
IN WEINIGE
WOORDEN.
Prins Hendrik heeft vandaag de Zui
derzeewerken aan de Noord-Hollandeche
kust bezichtigd.
Tot secretaris-genema* van het Tn-
tematkmaal Verbond van Christ olijk»
Vakverenigingen ts herkozen de Neder
lander Serrarens.
Te Groningen ls een spoorwegarbeider
onder een locomotief gekomen Belde ar
men werden verbrijzeld de toestand van
den man ls redciyk.
Te Eindhoven is een kind. dat op een
kar geklommen was, daar af gevallen»
de kleine overleed spoedig.
Een brug by Doesburg bleek zoo ver
gaan te zün. dat de politie de brug
thans bewaakt en alleen personen over
de brug laat gaan.
By de Haagse!» Schouw ls Donder
dagavond een korporaal van de genie
troepen die op den weg stond, door een
auto gegrepen en meegesleurd. De man
werd nogal ernstig gewond.
De Rotterdamse he afdeeling van do
Maatschappij voor Nijverheid en Han
del herdenkt vandaag feestelijk haar
150-jarig bestaan.
De Geschiedenis van
Lois Reddle
Naar het Engelsch van
EDGAR WALLACE.
23)
„Wat is er?"
Het was de gTavin die op dezelfde ver
dieping sliep als het meisje.
„Ontsteek de lichten op het portaal"
zeide de vrouw bedaard en na dit ge
daan te hebben zag Lois de oudere
vrouw op het portaal boven haar staan,
in een wit hermeiynen mantel gewik
keld. even kalm en onverstoorbaar als
altijd
„Ik meende stemmen te hooren en
liep naar beneden."
„In den salon? Natuurlijk, want die is
onder uw slaapkamer".
Zonder zich te haasten daalde Lady
Moron de trap af en trad den salon bin
nen.
..Ge moet u vergist hebber.; hier ls
niemand", zeide zü. „Ik vrees dat uw ze
nuwen in de war zyn. He; openen van
uw deur deed mi) ontwaken. Waarop
leek dat geluid? De ramen zyn geslo
ten. Geen enkel meubelstuk s van siia
plaats geschoven."
Ik hoorde iemand praten", zeide
Lois.
„Ga naar bed, myn kind".
Haar breede hand liefkoosde hei meis
je teeder op den schouder, en gemelyk
ging Lois naar boven en naar haar ka
mer terug.
Toen zy des morgens aan het ontbyt
verscheen, gevoelde Lois zich diep el
lendig, en door haar vriendin gewaar
schuwd, maakte Lizzy aan tafel geen
gewag van de nachtelijke stemmen. Zü
liet het meisje de voordeur uit en keerde
naar de eetkamer terug Oixier het
waakzame oog van Braime was een lakei
bezig de ontbyttafel af te nemen. Zoodra
deze laatste vertrokken was, zeide Brai
me:
„Mevrouw de gravin zegt, dat u van
nacht iemand heeft hooren spreken. Juf
frouw Reddle?"
„Ik meende het. Misschien heb ik ge
droomd, of verbeeldde ik mü in den
slaap, dat ik mevrouw hoerde."
„Lady Moron is in den afgeloopen
nacht in het geheel niet in den salon
geweest", klonk het verrassende ant
woord.
Lois keek den man met open mond
aan. doch hy vervolgde:
„Mevrouw de gravin begaf zich naar
de bibliotheek, doch vandaar kunt gy
haar in uw kamer niet hooren".
De bibliotheek! De microfoon moest
déar opgesteld zün, en al den tyd ge
durende welken zü met Lady Moron op
het portaal had staan praten, moesten
Miohaël Dom en zün metgezel zich op
de benedenverdieping bevonden hebben.
De bibliotheek lag op de benedenver
dieping aan de achterzijde van het
huis. Zy was erkentelijk hem niet aan
getroffen te hebben, terwijl die waak
zame vrouw zich op den achtergrond
bewoog.
,Jk verbeeldde mü dat ik u uw kamer
hoorde verlaten, juffrouw", ging Braime
voort, „om u de waarheid te zeggen was
ik op het punt naar beneden te* komen,
toen mevrouw de gravin verscheen. Doch
terloops gezegd, zy zal niet beneden
komen vóór één uur, juffrouw, er ko
men twee bekenden van haar lunchen,
zy vroeg my u te verzoeken alle brieven
te behandelen, die niet gemerkt zyn
„persoonlük"."
Lois was midden in deze bezigheid,
toen Lord Moron den salon binnen
kwam. Hy was hoogst zenuwachtig en
opgewonden.
„Morgen, juffrouw Reddle", zeide hü,
haar scherp aanziende. .Dekker?"
-Dank u, niet bijzonder lekker",
lachte Lois terug.
.Raar huis dit," mompelde hy. Al
lerlei vreemdsoortige geluiden. Dat
hebben die oude huizen nu eenmaal,
weet u. Niet in uw slaap gestoord, hoop
lk? Niemand h*n) ntefrmrwj op
straat hooren praten?"
„Neen, Ik werd door niets gestoord",
loog zy en hü loosde een zucht van
verademing.
„Dat doet mij veel genoegen. Het kan
u zeker niet schelen indien ik even uit
uw kamer die dingen haal. die ik daar
achter gelaten heb. wel? Maar. hoor
eens, zegt u daarvan niets aan mevrouw
de gravin als u zoo goed wilt zün. omdat
zy my altyd beknort wegens myn slor
digheid en woedend op mü zou worden!"
Lois beloofde het hem en hy spoedde
zich uit de kamer. Toen zy zich voor de
lunch kleedde, onderzocht zy de styien
van het bed en. naar zü verwacht had.
waren de luidspreker en de verbindings
draden weggenomen.
In andere omstandigheden zou zulks
haar vermakelük voorgekomen zün,
doch zü droeg het bewusteün in zich
dat een verschrikkelijk gevaar haar bo
ven het hoofd hing, en dat het gevaar
op de een of andere wijze in verband
stond met de gravin en haar vriend.
„Lois Reddle is den dood zeer nabü!"
zy huiverde bü die herinnering.
In één week was zü tweemalen op
het kantje af aan den dood ontsnapt.
Dat waren niet louter toevallen geweest:
zU wist het thans zeker Doch wie zou
wensctoen haar leed te doeu? Hn wat
had dat portret van den jongen man in
die lade daarmede te maken?
Op één punt had zü dien morgen on
der het aankloeden, vóór zy voor het
ontbyt naar beneden gingen, aan Lizzy
mcdedeeling gedaan. Zij moest dit huls
vaarwel zeggen en het risico van cenigen
tijd zonder betrekking te blijven, op zich
nemen.
Lady Moron betrad den salon kort
voor de lunch, zag de brieven ln en on-
derteekende die. welke haar handtoeke-
ning vereischtcn; daarna stelde Lots
haar ln kennis met haar besluit. Tot
haar verrassing toonde de vrouw zich
noch verontwaardigd, noch aandrin
gend.
..Zoodra ik u vanmorgen zag. vreesde
lk dat dit zou gebeuren", zeide zy. .En
ik mag het u niet kwal Uk nemen, juf
frouw Reddle. U heeft een hoogst af
schrikwekkende ervaring opgedaan, hoe
wel ik geloof dat die stoornis van gister
nacht alleen in uw verbeelding bestond."
Lois antwoordde niets.
„Wanneer wensoht u te vertrekken?
Zoo spoedig mogelijk, maak ik uit uw
aarzeling op. Goed dan, u treft geen
verwijt. De gevoel müzelve gedeeltelijk
schuldig, en zal u een maand salaris uit
betalen en maatregelen nemen dat u
morgen vertrekken kunt."
De beide gasten bleken Chesney Praye
en een man te zyn. dien Lob nog niet
gezien had. ofschoon zü gehoord had
hoe zyn I/ordschap over hem dacht.
Later werd zy gewaar dat zij geen by-
aocderen lust gevoelde hem ten tweede
male te ontmoeten. Hy was een kaal
hoofdig man van vUftig, met een nog
rooder gelaat dan mijnheer iTaye, een
mopneus. en een beweeglijken mond-
Indien zU hem op .straat, ln plaats van
ln deze omgeving ontmoet had, zou zU
hem voor een verstokten dronkaard aan
gezien hebben. En daarmede zou zy do
plank niet ver misgeslagen hebben. Zijn
Jas was versleten en glom op de naden,
terwyl het haar opviel, dat hy weinig
moeite besteedde aan zyn nagels, om
deze er toonbaar te doen uitzien.
„Mag ik u ln kennis brengen met Dr.
Tappatt?"
Dit was dus de beruchte dokter. HU
maakte niet veel Indruk op haar.
.Aangenaam uw kennis te maken,
jonge dame. zeer aangenaam uw ken
nis te maken", sprak de dokter met
geveinsde warmte. En terwijl hU dit zei
de, drong haar een luchtje in den neus,
dat niet geheel alleen whisky en niet
geheel alleen kruidnagelen was „Dit la
zeker het Jonge persoontje waarover
uw Ladyschap gesproken heeft? Ver
beeldt zich stemmen te hooren. niet?
Meisje, meisje, dat ls een kwaad ver-
achynsel. Wat zeg je er van. Chesney?
Zoo hebben w*tl ze meer gehad! Zoo
hebben wy ze meer gehad!"
(Wordt vervolgd!
