n nieuws
mantel
Vlammende Kalchen
OM ONS HEEN
STADSNIEUWS
FLITSEN
FEUILLETON
VAN HULST
HA API EM'S DAGBLAD
VRIJDAG 5 OCT. 1928
No. 3785
H$E STAAT HET MET DE RADIO-DISTRIBUTIE
TE HAARLEM.
DE NOODKREET VAN P. T. T. VAN 16 FEBRUARI 1927 MEN SCHEIDT
DE BOKKEN VAN DE SCHAPEN VRAAGSTUKKEN EN GEEN EINDE
HET RIJK SCHUIFT ALLE RISICO VAN ZICH AF OP DEN PARTICULIER
ONGEHOORDE BEPALINGEN BIJ NAASTING WAAROM DAN NIET
FLINKWEG GEMEENTE-EXPLOITATIE?
ARROND.-RECHTBANK.
VAN HAARLEM'S DAGBLAD No. 1311
Wanneer je moet luisteren naar een eindeloos
verhaal van de vacantiereis van een buurman,
terwijl ie popelt van verlangen om hem te
vertellen van je eigen reiservaringén.
(Nadruk verboden.)
was, had ik den deurwaarder er uit
geranseld.
Verdachte wond zich erg op, nog erger
toen hij den eisch hoorde, 14 dagen ge
vangenisstraf.
„Ik staan hier als proletariër, daarom
moet ik er achter, ik zeg, dat er een
klasse-justitie is'.
De president: Uitspraak volgende week,
de zaak is afgeloopen.
Verdachte: „Een klasse-justitie, (wij
zend op het publiek), die moeten achter
de tafel zitten en jullie(Af door
de deur).
NEDERLANDERS IN ZUID AFRIKA
Lezing mevrouw Van
GentKesler.
De Vrouwengr oep in den Vryheids-
bond, afdeeling Haarlem, hield Donder
dagmiddag in „De Nijverheid" een bij
eenkomst.
In haar openingswoord vertelde de
voorzitster, mevrouw C. S. de Veer—
Blok—Wybrandi, dat zij gehoord had, dat
er in Zuid-Afrika geen politieke strijd is.
Daar haar echter bleek, dat ook daar
niet alles pais en vree is, vond zij aan
leiding om mevrouw Van GentKesler
uit te noodigen eens over Zuid-Afrika
te spreken.
Mevrouw De Veer gaf voorts een kort
relaas van de aanleiding tot en het
slagen van de provinciale landdagen
van den Vrijheidsbond. Zij zeide te
hopen, de practische resultaten van de
actie te zien bij de verkiezingen van
1929.
Mevrouw Van GentKesler sprak
over „Nederlanders in Zuid Afrika". Zij
bezag de geschiedenis van het begin af,
toen in 1652 Jan van Riebeek aan de
Tafelbaai een ververscliingsstation voor
Indiëvaarders en een fort stichtte.
Eerst nu begint men de overblijfselen
van kunst uit dien tijd recht te doen
wedervaren, de steeds mobiele positie
van de boerenbevolking liet er vroeger
den tijd niet toe. Spreekster toonde aan,
dat de bakermat der bekende familie
De Wet te Haarlem te zoeken is. In een
der nakomelingen van deze familie,
mevr. Koopmans vond Afrikaansche
kunst en oudheid een beschermster.
De Nederlandsch Gereformeerde Kerk
was lang het bolwerk van het Hoog Ne
derlandsch, sinds 1914 heeft de actie der
jongeren geleid tot invoering van het
Afrikaansoh als kerktaal
Mevrouw Van Gent las eenige jeugd
herinneringen voor van ds. Postma, die
uitstekend schetsen, de „pénétration
pacifique" van het Engelsche element,
door de school, in den tijd vóór de Unie.
Paul Kruger zag terecht in, dat hij als
tegengewicht de kennis van geïmmi
greerde Nederlanders goed kon gebrui
ken, hij gaf hen hooge posities. In alle
betrekkingen kan nu echter het land
zelf zeer goed voorzien, toch hebben
Nederlanders in het opbloeiende groote
land er nog wel kans om een goed be
staan te verwerven, al is het begin
moeilijk. Het is merkwaardig, dat Ne-
derlandsche kinderen zich op de scho
len intelligenter toonen, dan de toch
ook niet domme Afrikaansche en En
gelsche. De boer wordt, door het bezit
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN
a 60 Ct». per regeL
Stofzuigerhuis MAERTENS
BARFELJORISSTRA AT 16
TELEFOON NO. 10756
Verkoop, Verhuur, Inruilen, Reparaties
van de arbeidskracht der kaffers, wel
eens gemakzuchtig, wat hiervan een der
oorzaken kan zijn. Er immlgreeren veel
Nederlanders, een winterreis naar Zuid
Afrika noemde mevr. Van Gent ten
slotte zeer aanbevelenswaardig.
Gedurende de pauze werden eenige
brochures van de NederlandschZuid
Afrikaansche vereeniging verkrijgbaar
gesteld, na de pauze las mevrouw Van
Gent eenige Afrikaansche gedichten
voor. Zooals zij het deed won de gevoe
lige poëzie er nog zeer door.
De voorzitster zegde haar hartelijk
dank voor den interessanten middag.
VRIJZ.-DEM. JONGEREN.
HET le LUSTRUM.
Zooals reeds medegedeeld is. vieren de
Vrijzinnig Democratische Jongeren Or
ganisatie en ook de afd. Haarlem dit
jaar haar eerste lustrum. Ter gelegen
heid hiervan heeft het bestuur een bij
zondere propaganda-avond georganiseerd
welke zal plaats hebben op Zaterdag
avond, 20 Oct. in den Schouwburg Jans-
weg.
De propaganda-rede zal gehouden
worden door Prof. Mr. F. G. Scheltema.
Verder zal de avond gevuld worden met
tooneel, cabaret, muziek, enz. Na afloop
hiervan is er bal met attracties onder
leiding van de heeren Martin, waarna
voor alle aanwezigen gelegenheid tot
soupeeren opengesteld zal worden. Intro
ducties zullen verkrijgbaar zijn.
Verder is nog mede te deelen, dat er
dit jaar evenals andere jaren weer een
studiekring georganiseerd wordt, waar
aan alle leden kosteloos kunnen deelne
men. Ook staan er weer eenige lezingen
op het programma voor dit seizoen,
waarschijnlijk zullen een of meer leden-
cabaxet-avonden gehouden worden. Bij
zonderheden hieromtrent zullen echter
nog nader bekend gemaakt worden.
INDISCHE VULCANEN.
Voor de Vereeniging „Geloof en We
tenschap" hield Donderdagavond in den
Schouwburg Jansweg de bekende vuL
canoloog en vroegere leider van het
Vulcanologisch onderzoek in Neder,
lands oh Oost-Indië, Dr G. L. L. Kem-
merling een lezing over het vulcanisme
in Indië.
Ixvdië is een merkwaardig land, vol
tegenstellingen door natuur en men-
öchen geschapen. Wel merkwaardig is
de plaats die de vulcanen in het Indi
sche leven innemen; zij zijn veelal ge
dekt- van den lagen voet tot de hoogste
steile hellingen met bouwlanden, kam,
pon"s liggen tegen de opglooiende rug
gen. En toch zijn het deze vuurbergen,
die, als 't binnenin de aarde woelt en
rommelt, uit hun kraters asch en stoe-
nen en lava stuwen, en dood en vernie
ling brengen.
Het gebied van onzen archit>el in de
Oostis een vulcandsch centrum, zoo3Ïs
er maar enkele ter wereld zijn. Hon
derd-en-drie vulcanen dreigen steeds of
hebben in historischen tijd nog verhoog,
de activiteit getoond. Men zal begrij,
pen moeten, dat de vulcanen voor In
lander en Europeaan veel te be teekenen
hebben, en dat het gouvernement een
speclalen dienst heeft ingesteld, die
slechts onderzoekt of ergens sterkere
werking te verwachten is. en die de
lastige vulcanen flink in de gaten houdt.
Hetgeen ook goed is, als men iïedenkt.
dat bij de uitbarsting van den Krakatau
in 1S83 ruim 36000 menschen 'om het
loven kwamen, en dat bii de Kloet-
ramp van 1919 5500 het leven lieten.
De genoemde uitbarsting van den
Krakatau is wel de ergste geweest, die
men sedert menschenheugerüs ooit be
leefd heeft: twee vulcanen verdwenen,
een hooge vloedgolf stormde on 't land
aan, doodde daar massa's Inlanders,
vernielde huizen en tuinen in de kam
pongs.
De recente uitbarsting op Paloeweh
had natuurlijk de belangstelling van Dr.
Kemmerling, te meer daar hij enkele
jaren geleden door eigen onderzoekin
gen had kunnen vaststellen, dat de vul»
*aan wel degelijk werking vertoonde.
Verschillende dingen hebben spreker
getroffen. Zoo verdiepte hij zich in de
vraag, hoe dieren die nooit den afstand
van de kust van West,Java naar den
Krakatau zwemmende zouden kunnen
afleggen, toch op de resten van het
eiland gekomen zijn. En hi1 maakte het
zeer kort na de uitbarsting van den
Kloet mee, dat in den kratermieren
gevonden werden. Veel belangwekkends
over de oorzaken die tot een uitbarsting
aanleiding kunnen geven, het verloop
van erupties, het ontstaan van vloedgol
ven, vertelde spreker bij een aantal zeer
fraaie lantaarnplaatjes, waaronder er
waren van de jongste uitbarstingen van
den Krakatau.
Er was aan 't slot een flink applaus
als dank aan den spreker voor zijn inte
ressante voordracht
PERSONALIA
De heer W. J. Kerkhoven te Haar
lem, gediplomeerde van de afdeeling
Werktuigbouwkunde der M. T. S. te
Haarlem is benoemd tot werktuigbouw
kundige bij de Petroleum-Maatschapcë
„Astra Romana" S. A. in Roemenië.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN
a 60 Cte. per regel.
AMSTERDAM UTRECHT
NieuwendUk 225-229 Oude Gracht 151
Toen nu ongeveer een jaar geleden
bleek, dat door particuliere!) in ons
land een aantal kleine centrales voor
uitzending van radio waren opgericht,
naar die instellingen een onderzoek
ingesteld en kwam de Regeering tot de
conclusie, dat er waren die te kort scho
ten De Directeur-Generaal van Poste
rijen. Telegrafie en Telefonie heeft toen
maar besloten, dat zulke centrales niet
meer mochten warden opgericht, voor
zoover zij althans over de openbare
straat moesten worden aangelegd; ble
ven zü binnenshuis in een blok wonin
gen, dan had P. T. T. daarover natuur
lijk nic-ts meer te zeggen.
De gelegenheid was al geopend tot het.
aanvragen van concessies via de ge
meentebesturen. Een kind kon begrij
pen, dat het aanvragen stroomen zou.
Zou men niet in onzen tijd van sterke
concurrentie gebruik maken van de ge
legenheid om in een nieuw onderdeel
van een nieuw bedrijf, dat waarschijn
lijk nog lang niet aan haar einde is,
houvast te krijgen, misschien wel den
post van directeur van een centrale! En
dat in een vak waarin velen optreden,
die noch behoorlijke kennis noch solide
basis van hun bedrijf hebben kunnen
opdoen.
Het liep dus storm en daar was
blijkbaar niet op gerekend. On
der dagteekenlng van 16 Februari
1927, vaardigt de 3de afdeeling
van het hoofdbestuur van P. T. T
een circulaire uit, „dat het zeer groote
aantal aanvragende vraag heeft
doen rijzen of de gedragslijn die tot
dusver by de behandeling dier aanvra
gen werd gevolgd, gehandhaafd kan
blijven."
Het geval was pyniyk. Wat zou men
doen! In zoo'n geval kent de ambtenarij
een prachtmiddel. Uitstel. Of zooals
de.:, in officieele taal wordt gezegd:
„in verband hiermede vestig ik er
uwe aandacht op, dat hangende
de overweging van dit vraagstuk
de afdoening van uwe aanvrage is op
geschort."
Daarmee klaar. Uitstellen is haast net
zoo goed als afdoen. Dat wil zeggen: de
vorm is gered en wat kan men meer
verlangen?
In November 1927 is de 3de afdeelins;
van P. T. T. dan ook al zoover van den
schrik bikomen, dat zij verklaren kan:
dat het niet gewenscht is, dergelijke
personen als exploitant, indirect als ven.
noot of .anderszins in de exploitatie van
een radio-dist: ibutiebedry te doen
deelnemen r— onder .dergelijke" wor
den verstaan personen, die in het maat
schappelijk' leven bezigheden verrichten,
wsVr'.e niet er op wijzen, dat zij de ver-
cisrhte hoedanigheid bezitten om in het
radio-distributiebedrijf een nuttige rol
te spelen.
Ook nu staat de 3de afdeeling nog
niet heel vast in haar schoenen. De
zelfde circulaire geeft de waarschu
wing, dat de geabonneerde» een keus
moeten (kunnen) doen uit twee door
Nederlandsche omroepstations gegeven
programma's. Ik zet het woordje „kun
nen" fcusschen haakjes, omdat het my
voorkomt, dat de aanstaande abonnés
niet zoo heel tevreden zullen zyn met
twee programma's.
In een ïyvig stuk „Regelen voor den
aanleg en het gebruik van een radio-
distributie-inrichtlng op tydelijken
voet", wordt nog eens herhaald, dat het
ontvangen en doorgeven van buiten-1
landsche programma's is verboden.
Dit heet in de nummering punt B 2 en
in een later stuk wordt opgemerkt, dat
liet niet is uitgesloten, dat na de defini
tieve regeling van het radio-distributie
vraagstuk het doorgeven van buiten-
landsche programma's onder bepaalde
voorwaarden alsnog wordt toegestaan.
Ook liier weer het gewichtige woord
..vraagstuk", dat wy ook aantreffen in
de circulaire van 16 Februari 1927.
't zyn allemaal vraagstukken of.
mooier nog, problemen en toch is er
geen reden om deze dingen zoo gewich
tig op te vatten, want het Rü'k aan
vaardt toch geep enkel risico. Immers,
de machtiginghouder „onderwerpt zich
by voorbaat aan de na de totstandko
ming van de wetteiykc regeling in eene
alsdan eventueel te verleenen definitieve
machtiging nog nader vast te stellen
voorwaarden."
Precies de immoreele verbintenis, die
liet Ryk iedereen laat teekenen vóórdat
hy tot den Ryks girodienst toegelaten
wordt.
Roman door
PAUL OSKAR HöCKER
Uit het Dultsch vertaald door
HERMINE VAN GEERTEN
40)
,Hy zoekt een bstrekktog ergens an
ders. HU heeft aan kameraden van zijn
regiment geschreven. Een zekere Graaf
Zeohlin is bezig een maatschappij op te
richten om een sportpark te stichten en
nu komt Viktor als directeur in aan
merking."
Het geweten ran Rispeter sprak luid
ncch lang. .Heter in Boden dan hier".
„Ja. maar ze moeten toch niet kun
nen zeggen dat Ik hem van huis en hof
verjaagd heb. nietwaar? En tegen dien
Graaf heeft hU zich natuurlijk be
klaagd fat. hem hier geen gelegenheid
gegeven wordt om vooruit te komen".
Er kwam een hv.lrrlre klank in haar
s em. „Och. wat heb ik al een verdriet
cm den Jonger, eri-.a.i. En zoo goed h:b
ik het mot hem gemeend".
Met een verwijtenden blik keek zij bij
de daaropvolgende ontmoetingen bU het
eten, haar stiefzoon aan. zy uitte aller
In deze lUn ligt ook de bepaling, dat
wanneer aan een concessionaris mach
tiging voor radio-uitzending verleend
wordt, P. T. T. binnen drie jaar de cen
trale kan naasten. P. T. T. kan dat dus
doen of kan het laten en het ligt voor
de hand, dat zy het doen zal wanneer
de zaak goed marcheert en het aan den
concessionaris zal overlaten wanneer
de resultaten niet voordeelig zyn.
Men moet daarby niet vergeten, dat
hier van een aan een particulier ver
gund monopolie geen sprake is. De
concurrentie met anderen is immers
volstrekt niet uitgesloten. Het ideaal:
radio in iedere woning, behoeft aller
minst door de centrale distributie te
worden verwezenlijkt. Iedereen blijft
vry, zelf een toestel aan te schaffen en
dat, op afbetaling te voldoen, wanneer
hy dat op gunstige voorwaarden doen
kan. Gelooft in dezen tyd nog wel
iemand dat daarvoor niet aan alle
kanten gelegenheid zal worden gegeven?
Maar als dit zoo is dan vindt de conces
sionaris in het particuliere bedryf een
felle mededinging en zal dus genood
zaakt zyn, de hooge kosten van aanleg
en bediening in drie jaar af te schrij
ven, uitgezonderd het kleine gedeelte,
dat P. T. T. bereid is om hem by moge
lijke naasting te vergoeden. Ziedaar op
nieuw de merkwaardige opvatting van
de autoriteiten over vergoeding bij
naasting. Juist daarom zal een conces
sionaris op een moeliyk en uitgestrekt
terrein b.v. met eleclrische trams en een
electrischen trein, haar abonnement
zeer hoog moeten stellen en dus groot
gevaar loopen van een strop, onver
schillig of na drie jaar het bedryf al
dan niet genaast wordt.
Ziedaar eenige algemeene opmerkin
gen over de denkbeelden, die de 3de afd.
van P. T. T. ten beste geeft over de
machtiging tot centrale radio-distri
butie. Hoe staat het nu met de mach
tiging in onze onmiddeliyke omgeving,
in Haarlem? Het is niet gemakkeiyk,
een .indruk te krygen van den stand
van zaken in onze gemeente, maar naar
wat er nu en dan van verluidt, schijnt
het toch wel dat ook te Haarlem de op
lossing nog in wUde zakken ligt. Hoe
zou dat ook anders kunnen! Wü zagen
immers uit den noodkreet van de 3de
afdeeling van P. T. T. van 16 Februari
1927, dat een breede schaar van onge-
wenschten zich op het verkrijgen van
de machtiging heeft geworpen, terwyl
een tweede, ongetwyfeld veel kleiner
categorie van geschikten, door de
ongunstige bepalingen van het Ryk,
vooral door zyn conditiën van naasting,
niet zeker is van een redelijke winst.
Zonder op dit oogenblik de zaak in al
hare bijzonderheden te kennen, kan
men dus op dit oogenblik wel veronder
stellen, dat de zaak althans in de groote
steden nog lang niet vlot loopt. Ligt dus
de oplossing van de radio-distributie wel
in de ingewikkelde en onzekere be
palingen, waaronder het Ryk die tot-
stand brengen wil? Is het niet
veel beter dan maar liever de knoop
door te hakken en van de geheele distri
butie gemeenteiyke exploitaties te
maken?
Of de Haarlemsche wethouder van
financiën byzonder belust zal zyn op
deze slotsom, mogen wU vry betwijfelen.
Hy weet immers ook wel, dat zulk een
nieuw gemeente-bedrijf byzonder stroef
zou loopen, vooral omdat het immers
zooals wy 1 lier boven zagen, nooit een
monopolie zal kunnen worden! Waar-
schyniyk zal de gemeente ook weinig
lust gevoelen, om zich te onderwerpen
aan een stel draconische bepalingen
van het Ryk.
Hoe dit alles ten slotte zal afloopen,
durf ik niet voorspellen. De bedoeling
van deze beschouwing was dan ook al
leen, op den toestand de aandacht te
vestigen.
J. C. P.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN
60 Cents per regel.
N.V. MEUBELTRANSPORT MIJ. V.H.
Den Haag Haarlem
Alexaoderpleio 1-25 Maerten ran Heemikerb-
«trut 25A.
Telefoon 17052 Telefoon 15166
- VERHUIZINGEN, BEHANGERIJ, -
- STOFFEERDERIJ -
lei duistere verwijten, Dy iedere passen
de of niet passende gelegenheid. Meestal
richtte zij zich daarbij tot haar bulldog.
„Och Frlcka, lief dier", zei ze eens ty-
dens het souper tegen den hond die met
een servet voor en met een naar buiten
hangende tong op een stoel naast haar
zat: „jy bent toch mijn üouw beest, jy
spant niet toet vreemde menschen te
gen dc vrouw samen. Jy weet wel dat ik
het goed met ]e meen. Er zUn wel ande
ren die dat niot bemerken, hö?"
Haar kleine, zwarte-fiit-oogen, die bij
deze toespraken steeds fonkelden, wissel
den veelzeggende blikken met Rispeter.
Deze zat daar met een glimlachend
en vrlendeiyk gezicht. Hy had veel en
lekker gegeten en was absoluut niet to
de stemming om actief een familie
drama moe te spelen of zelfs maar toe
schouwer te zijn.
Maar in Viktor kookte en wroette het
al zoo lar.g, dat hij nu maar de gelegen
heid aangreep om eens ernstig met zijn
stiefmoeder en zijn oom te praten.
„Het- kan ook wel zyn. Mama. dat u
workedÜk voor anderen niet zoo goed
bent als voor uw hond. Hebt. u daar wei
eens in ernst over nagodaciht?"
staar:'? hem met open mond aan.
..Maar w.V- bsrle'.t jou opeens om zoo
iets tegen my te zeggen? Kcb ik dat aan
je verdiend? Eeteekent dat soms dat ik
het jou heb laten ontbraken -aan liefde
en hartelijkheiddat ik niet voldoen
Te hard gereden met den ante
van een ander.
Donderdag meldden wtl dat N. J. v
d. S. met een ander terecht stond we
gens het maken van nachtelijke ritjes
met anderman's auto's, of wel verduis
tering van benzine. De zaak werd ultge
steld, maar daarna kwam v d. S. op
nieuw voor, voor een soortgelijk mis
drijf, maar gecompliceerder. Behalve
dat v. d. S. benzine od de bekende wijze
verduisterd had, had hy en juist
daarom, want de politie zat er achter
met den „geleenden" auto te hard gere
den.
De Heemsteedsche inspecteur van
politie de heer H. C. Kemper, vertelde
als getuige:
Den avond van 11 April was er weer
aangifte gedaan van vermissing van een
auto. De inspecteur en een agent gingen
er met den motor op uit, in de richting
Leiden. By Hillegom stelden zy een val
op, en staande op den weg zagen zy den
auto, waarvan zij het nummer wisten,
aankomen. Zij gaven met hun armer,
zwaaiend, duidelyke te ekens om den
bestuurder te laten stoppen, deze reed
met razende vaart op hen aan, zoodat
de politiemannen alleen door opzij sprin
gen ontkomen konden. De auto moet
wel 90 KM. gereden hebben, want get.
reed met den motor 80 K.M. toen hij
den auto achterna ging. Het was niet
mogelijk te zien wie de bestuurder was.
Later in het Grotstuk by Groenendaa!
zagen zij den verdachte en zijn zwager
loopen. De auto stond verder op.
Uit een mededeeling van den eigenaar
van den auto te Bloemendaal bleek, dat
verd. 106 K.M. heeft afgelegd, de teller
kwam van 6 op 112. S. heeft toen be
kend.
Den verdachte was ten laste gelegd
het in gevaar brengen van het verkeer.
De kantonrechter te Haarlemmermeer
had hem veroordeeld tot een boete van
f 60, waarvan hij in beroep gekomen
was.
De straf vond de officier van Justitie
niet te hoog, hy vroeg daarom beves
tiging van het vonnis van den kanton
rechter.
De verdediger mr. v. Eek, had liever
gezien dat de Rechtbank by het be-
oordeelen van deze zaak in aanmerking
had kunnen nemen haar opinie over do
vorige. Hy meent, dat de kantonrechter te
Haarlemmermeer zich te veel heeft
laten beïnvloeden door het feft, dat de
auto niet aan verd. behoorde. De ver
duistering is niet ten laste gelegd. Die
immers beschouwt spr. als niet ernstig,
maar meer als straatschendery.
Hij geloofde voorts niet, dat de veilig
heid van het verkeer in gevaar is ge
bracht.
Uitspraak volgende week Donderdag.
*n Liefhebbend vader.
Bekend Is het verhaal van den man.
die zyn kinderen een stuiver gaf, als ze
niet om brood vroegen, en ze den vol
genden dag wel eten wilde geven, mits
hy e?n stuiver kreeg.
Iets dergelijks deed de opperman G.
S„ die op 16 Juni zyn twee kinderen van
8 en 11 jaar een dubbeltje gaf om in
het Kindertehuis een onderdak te zoe
ken, hoewel hij wist-, dat er voor hen
zonder betaling geen plaats was. De lief
hebbende vader liet ze op de Brouwers
vaart staan en ging zelf naar Amster
dam. verkocht er zyn fiets voor f 27.50
en bracht dat bedrag er door.
S. was in de kost by getuige mej B
v. Mdie de kinderen den nacht dat S.
in Amsterdam was to diens bed te slapen
legde. Later bracht, zy ze naar het
politiebureau wegens plaatsgebrek. Een
rechercheur kreeg opdracht ze te bren
gen in het Kinderhuis en liet ze daar
achter, hoewel men ze zonder betaling
niet hebben wou. Zy werden weer de
deur uitgezet, en stonden kort daarna
weer huilend op de Brouwersvaart.
Een familielid' en later de Voogdij
raad ontfermde zich over de stum-
perds, zoodat ze nu toch in het Huis
zijn.
Wegens overtreding van art. 250 W. v.
S., gezien verdachte's verleden en zijn
schandelijk gedrag in Amsterdam, eisch-
te. de Officier van Justitie 3 maanden
gevangenisstraf.
Uitspraak Donderdag a.s.
„Klasse just itlc".
Een 52-jarlg schilder J. A. C. H. te
Haarlem stond terecht wegens het ont
trekken van een eikenhouten kast en
een heerenrijwiel aan het daarop wegens
belastingschuld gelegde beslag. Toen de
verkoop door den deurwaarder goed en
wel zou plaats hebben waren die voor
werpen verkocht
Verdachte: Ik wou één ding zeggen.
Die kast heb ik "erkocht om te kunnen
eten, en die fiets, daar moet ik mijn
eten mee verdienen. Wat de deurwaarder
doet is diefstal. Ik zal myn eigendom
en myn huishouding blijven verdedigen
Ik ben zonder werk, en hoef geen be
lasting te betalen. Als ik thuis geweest
de rekening met je gehouden heb
enendat ik je niet alles gegeven
heb wat je toekomt.
Viktor legde zijn servet neer. „Eerlijk
gezegd: ja, Mama- Ik airing er al maan
den op aan dat u my to de firma cte"
plaats zulit geven, waar ik recht op heb.
Altijd vergeefs. Noemt u dat goedheid
en liefde? Of me geven wat me toe
komt? Ik vind dat het aandenken van
mijn vader u moest verplichten mij niet
te laten twyfeJen aan uw goede bedoe
lingen".
Mevrouw Troilo kreeg een van haar
„aanvallen". Na een overvioedigen maal
tijd kon ze geen opwinding verdragen.
Zy lag achterover in haar stoel en snak
te naar lucht. Rispeter sprong op en
kreeg Hoffmanndruppels. "e bulldog,
die juist op ctöt moment zyn eten ver
wachtte. hief een vervaarlijk geblaf aan.
„Och lief. goed beest", waren haar eer
ste morden, toen ze weer eer. beetje op
knapte en ze streelde het blaffende
monster. „Je zult je deel krijgen". En
cfireot weer to haar ro- vervolgde ze:
„Ik iv"b altijd iedereen gegeven wat hem
toekwam. Waar haal je che praatjes ran
daan>. Viktor? Je had Ja erfdeel al op
gegeten op den dag dat j? meerderja
rig bent gc-orden. Vraag dat maar
aan Oom Alfons".
,,Dc rekenkunde van Oom Alfons,
Mama, weet ik allang op de juiste waar
de te schat ten! Maar ik dacht dat ik
als drager van vadexs naam meer recht
had om in dit huis een beslissende stem
te hebben dan Oom Alfons".
„Wacht maai', Jongetje; Oe rechten
the mijn neef Alfons hier heeft zullen
binnenkort nog girootor worden". Ze
haalde diep adem en wierp hem met
haar fret-oogen een giftigen blik boe.
„Want we trouwen direct".
Viktor stond op. Zyn beziöht was plot
seling doodsbleek geworden. „Zoo. zoo.
Dus u gaat trouwen. Zoo, zoo". Hy lüeld
zich aan een stoelleuning vast. „Ik had
allang zoo'n vreemd gevoel lüer to huis.
Nu weet ik hetik moet hier weg. dat
is uw bedoeling. Ik most hier in mijn
vaders huls een vreemde worden
De hond overstemde met zyn afgry-
selij.k geblaf wat hij aeL Ook mevrouw
Troilo en Oom Alfons waren opgestaan.
Tegel yk stonden ze in groote opwinding
tegen Viktor te schreeuwen. Tenslotte
hield Viktor de handen tegm zijn ooren
en ging van tafel weg. Zwijgend de
armen over elkaar gestagen leunde hij
tegen den muur. Rispeter had kalm een
groote import-sigaar opgestoken en was
:n een hoek gaan zitten. Mevrouw liep
om de tafel heen en weer, de handen
tegen' de slapen gedrukt. De hond sprong
blaffend om haar heen.
Een verzoening, zelfs maar een we-
üerzijdsch begrijpen was uitgesloten.
Viktor had het spoedig begrepen dat
het meest met hun bedoeling overeen
kwam als hy in drift wegliep. Zoo kalm
als hij kon zal hy tegen zyn stiefmoe
der: „U mijn vader en u zelf had alle
bei myn let-en er op ingericht, dat Ik de
erfgenaam van de firma zou zijn. Ik zal
daar maar verder niet op rekenen. Maar
alles afhandig maken laat ik my niet.
U hebt Katartoa Luta en haar vader
niet voor. En als u het er op aan wilt
laten komen, don moet de rechtbank
maar beslissen, ik ben bereid om met u
en meneer Rispeter te procedeeren".
Nu schrokken ze booh allebei wei. Me
vrouw begon te huilen. .Heb ik dan ge
zegd dat ik Je op straat wü zetten? En
jy dreigt maar direct om me een schan
daal-prooes aan te doen. De nagedach
tenis van je vader op zoo'n manier be
schan'2 te maken. Dait ik dat aan Je
beleven moet. Alsof ik je niet graag alles
wil geven wat je hebben moot. Recht
vaardig ben ik toch altijd tegenover Je
geweest".
„Dat zal nu moeten blijken, Mania".
Voorzichtig kwam Rispeter van uit zijn
hoekje er tusschen. „Natuurlijk kun je
geen onmogelijke edsohen stellen- Je
zult hebben wat je noodig hebt om te
leven. Maar een groot kapitaal kan de
firma niet losmaken".
„Van ~u, Ocm Alfors. verlang ik geen
5>er.r_tog. En het is de vraag wie van ons
tweeën de gevende en wie d»e nemende
is. Over mijn plannen praat Ik voarloo-
pig niet,"
DE WERELD OP HAAR ERGST
„Ik zou je alleen willeu waarscnu-
wen, da'. Je je niet inlaat met een of
andere speculatieve onderneming. Vik
tor. Er zwee.t zoo iets to de lucht, ge
loof ik."
„Aam wat voor ondernemingen? Ver
klaar u h«%ier, alstublieft".
Mevrouw Troilo huilde nog steeds. .1,
was zoo in onrust over je. Viktorer.
toen heb ik.... den brief uit Baden-Ba
den gelezen ctat Je al iets aan ire
zoeken was
Hy doorzag de zaak terstond. „Ah, zoo
ja ja, zei hij spottend. „Vandaar dat u
zoo goed op de hoogte bent!"
Hy vond dat het nu mooi genoeg w.
geweest. HU wensohte een eind "aan he.
onderhoud. Hy had de hand al aan c
deurkruk.
.Maakt u maar niet druk ever mij.
'•■tod mijn weg wel. Ik wensch u voor
toekomst alles go"ds. Probeer alle;
die toekomst op onrecht op 'e b
Met die woorden verliet hy de
„Viktor, die woorden nee.r je cLre-
terug...."
Dcor een hend gevolgd liep zij naar
de deur. Maar die had hij ai are. zie
dichtgedaan. Haar n-cef en aaneaand-?
echtgenoot versperde haar den weg.
hij op zyn bemtonelyksten en zachtmoe
digste» boon.
(Wordt vervolgd.^
