Vlammende Katclien
H. D. VERTELLINGEN
FLITSEN
BINNENLAND
FEUILLETON,
H.VARLT-M'S pyrrrsp DONDERDAG 11 OCT. 1928
(Nadruk verboden; auteursrecht voorbehouden.)
Het romannetje van een romannetje
door
F. HOWARD WniTE
Jane stopte haastig het boek onder
een kussen en trachtte een ernstig ge
zicht te zetten Haar tante was binnen-
gelaveerd. Tante Mabel lien nooit, stapte
nooit, ze laveerde.
..Wat doe je. Jane?"
„Ik bh.... ik la.... ik dacht maar
zoo'n beetje
O de goedige minachting waarmee
tante Mabel neerkeek od haar nichtje
en pleegkind.
..Jij dacht? Dan zeker alleen aan een
nieuwe japon of een onbenullig roman
netje
Jane zweeg. rood.
Tante Mabel daalde in een gemakke
lijker! fauteuil. Ze ging nooit zitten, ze
daalde.
En zc zette in. met de plechtigheid
van bepaalde gelegenheden als ze ging
preoken: „Jane. kind.... we moeten
eens ernstig praten".
Jane zweeg gelaten. Ernstig praten
werd nooit prettig voor haar. dat wist
te bij ondervinding.
.Woensdagavond hebben we een uit*
gelezen gezelschap aan tafel", ging tante
Mabel verder. „Ik zou nu zoo ontzet
tend graag willen, dat je eens een goed
figuur sloeg. Praat nu eens ergens over
meetoon nu eens. dat je wat weel
van litteratuur, van kunst
Jane trok een benauwd gezicht. Alles
goed en wel. maar ze wist er niets van.
,.Ik zaJ m'n best doen, tante".
Tante Mabel zat haar nichtje aan te
kijken met schuddend hoofd.
„Wat ben je toch anders dan lk.
kind. Och, oohheb .ie nu het boek
al gelezen, dat lk je laatst gegeven heb?
Kaballa?"
..Ja ehhalf
..Lees hot dan uit. Het is het belang
rijkste werk van dit jaar. Je moet cr
over kunnen meepraten. Jane...."
„Ja. tante".
Tante Mabel laveerde weg. Jtrne tastte
naar haar heerlijke romannetje. „Twee
harten in de Lente", hè, een zalig boek!
Van een typistetje. dat met een Jongen
lord kennis maakt, in de lente, in het
park. Maar ze ziet hem voor een cliauf-
feur aan ono zaligZooveel
grappige tooneeltjes er inen zooveel
aandoenlijketante had bijna een
stuip gekresen toen ze liet haar laatsi
had zien lezen
„Kind, hoe is het mogelijk. Dat prul,
dat magazineromannetjegoed voor
dienstmeisjes, voor onbenullige kinde
ren.... maar JU bent toch waarachtig
anders opgevoed".
Jane zuchtte diep. Ja. ze was ander:
opgevoed. Tante Mabel was zóó ontwik,
keld en had zóóveel verstaald van
kunst. En al haxur kennissen ook. Tante
Mabel was wel goedigmaar het
was een doorn in haar oogen, dat ze
June geen enthousiasme kon bijbrengen
voor de klassieken en dat het meisje lie-
vér een lilm zag dan een stuk van
Shakespeare.
Jane legde resoluut het boek weg. dat
heerlijke „Twee harten in de Lente" van
dien Bert Billingze zou het wel eens
uitlezen, maar nunu gins ze haar
best doen om tante Mabel eens te ver;
rassen. Ja, ze had nog drie dagen tof
Woensdag.
In de drie dagen voor het diner ver
baasde Jane haar tante door zich op te
sluiten in de bibliotheek met papier en
een vulpen. Ze kwam er alleen op etens
tijden uit, bleek, vermoeid, mot inkt en
stol aan de handen, maar eon gezichtje
dnt straalde van goeden wil en energie.
En toen kwam het diner
„Mr. Elston, mag ik u mlln nichtje
voorstellen.
Jane keek in een aardig gezicht met
levendige oogen en een mond die humor
verried. Haar tafelbuur.
Ze kende hem niet. Er waren er trou
wens verscheldcnen die ze niet kende
Zij zat onderaan de tafel. Boven, dicht
bij oom en tante, allerlei beroemdheden.
Vrééseljjk knappe dames en bekende
mannenJune was blij, dat ze er een
eindje van af zat. Elstondien naam
kende ze niet. Maar ze had zich daarin
al eens meer vergist en een of ander
aanstaand genie behandeld als een gc»
woon sterveling, dus ze moest voorzich
tig zijn. Haar hoofd gonsde van goede
voornemens
Het diner begon. Mr. Elston was heel
1.. ir .unc-'.ijk en spraakzaam. HIJ keek
mot welgevallen naar het aardige meisje
en Jane zette geestelijk haar schouders
onder die taak die ze zich had opgelegd.
Bij de soep nam ze de gelegenheid te
baat dat een buurvrouw tamelijk luid
sprak over hot nieuwe beek. hèt beek
van tante, dat zoo ontzettend dik en
zwaai- en geheimzinnig was. Jane had
niet vergeten liet te bestudeer on. Dat
wil zeggen, ze had de kritieken gelezen
die achterin afgedrukt stonden en ze
stak van wal.
„Kabbala" is wel hot belangrijkste
boek van diit jaar, vindt u niet? Gewei
dig interessantHet mysticisme wint
meer en meer veld, Middeleeuwsch bij
geloof vermengt zich allerzonderlingst
met theosofie, spiritisme...."
Jane sprak en sprak. Ze had een hel
der hoofd en kon, als ze wou. De heele
bladzijde, samengesteld uit de kritieken,
vloeide vlot over haar lippen. Elston zei
een paar malen: „JazekerHij
was zichtbaar verwonderd Ten slotte
bekende hij: „Ik heb het boek nog niet
gelezen".
,.U moet het bepaald lezen", zei Jane
met overtuiging, „Het is minstens zoo
belangrijk als de „Steen der Wijzen"
Dat kont u toch zeker? Hier en daar
herinnert het ook flauw aan de „Go
lem". Het naturalisme is dood. mors:
dood. Sinds de filmZe stokte
Lieve hemel neen. dat was het gedeelte
over tooneelkunst. „Ik bedoeler wen-
don zooveel boeken geschréven die al bij
voorbaat bestemd zijn voor de film.
zooalsdaar heb je zoo'n romannetje
als „Twee Harten in de Lente". U zult
het wel niet kennenik kreeg het
laatst toevallig in handenmijn ka=
mermeisjs had hetecht lectuur voor
zulke meisjesu weet wel. zoo'n bee
tje het bekende recept.het genre dat
vast verfilmd zal worden".
„Ja, het wordt verfilmd", zei Elston,
„Ziet u wel? Dat bedoelde ik toen ik
zei.... liet is trouwens met het tooneel
oók treurig gesteldook al door de
filmHoe is het toch mogelijk, dat
er menschen zijn die Charlie Chaplin
of Pola Negri verkiezen boven een op
voering van Shakespeare...."
Elston scheen zeer onder den indruk.
Jane straalde. Tante had een paar ma
len naar haar gekeken met blijkbare
goedkeuring. Ja. bij zulke gelegenheden
speelde ze meestal stommetjeEn nu
praatte ze, praatte, praatte! Over
Aeschylus, Gauguin, Shaw. Picasso, Tol»
stoï, theosofie, FreudAl de dingen
waar tan/te Mabel en haar kennissen
over plachten te spreken en die over
haar hoofdje heengingen als lawines,
had ze nu nageslagen. En de aantee-
keningeu had ze uit haar hoofd geleerd
zooals ze op school jaartallen leerde
Er in gepompt., morgen was 't er weer
uit. Maar dat hinderde niet. Tante zou
tevreden zijn vanavond.
Mr. Eisten was stil geworden. Hij zei
maar: „Jaaskaro heeft u dat
ook al gelezen? natuurlijk".
N-a het diner werd de koffie gebruikt
in een der salons die uitliep, met een
breedie veranda, op- den groobsn tuin
van het landhuis. Het was een zomer
avond, al de gem-en van den tuin
stroomden naar binnen door open
vensters. Jane was opgewonden van te»
vredenheid met zichzelf. Ergens in een
hoekje sprak ze haar tante even die
kaar vriendelijk toeknikte.
..Wat w-as je druk in gesprek. Ik
dacht wel, dat je met mr Elston zou
opschietenik heb jullie expres bij
elkander gezethij is net een partner
voor jouJullie hebt het zeker uk
den treure gehad over nieuwe films,
charleston, mode en succes-romanne
tjes?"
Jane sperde haar oogen open.
„Wij? Waarom, tante?"
„Wel. hij is net als jij. Leeft voor sport
en pleizier en schrijft romans die ver
filmd worden".
Jane staarde haar aan.
„Schrijft romans?" vroeg ze zwak.
„Janatuurlijk. Jij dwéépt zelfs
met ze. Hii schrijft or.der het pseudo
niem Bert Billing. Wist je dat niet?"
„O', zei Jane zwak. „O!"
Vijf minuten later stond ze ergens in
den tuin geleund tegen een toepasseiy-
ken treurwilg, die over een viiver boog,
en schreide. Echte, lieete tranen. De
auteur van „Twee Harten in de Lente".
Het bosk waar ze zoo bij gehuild en ge
lachen had. En ze had hem beleedigd,
gewondwat moest hii wel denken?
,Jane is toch een vreemd kind",
merkte haar tante later op. „Verdwijnt
opeens en komt niet meer te voor.
schijn".
Maar Jane, den volgenden dag, nam
een heldhaftig besluit.
Dien heelen nacht had ze gedroomd
van een aardig gezicht met levendige
oogen en een mond vol humor. Zoo'n
mond moest haar begrijpen.
Den volgenden dag ontving Bert Bil»
ling, alias mr. Elston, een brief, waar
over hij eerst verbaasd zat te staren cn
die hem daarna in lachen deed uit
barsten.
ntr. Billing. schrééf de arme
Jane, het spijt me zoo vreeseliik. Het was
alles maar onzinik weet geen steek
van Aeschylus en Tolstoi, ik heb Kab
bala nooit gelezenen ik dweep met
„Twee Harten in de Lente". Nu zult u
denken, dat ik dit zeg om een pleister
op de wond te leggen. Maar de be
wijsstukken zend ik u. Al mitn aantee.-
keningen, waar ik drie dagen op ge=
zwoegd heb in de bibliotheek, alles om
tante Mabel, die altijd zoo goed is
weest voor mij, doodarme wees. nu eens
pleizier te doen. Ze ergert zich zoo dat
ik een doodgewoon meisje ben, dat
dweept met films, met charleston, met
sport en dat in slaap valt bii een goed
boek of concert. Wilt u me vergeven als
ik» u gekwetst heb?"
En uit de enveloppe vielen verschil
lende blaadjes papier vol aanteekenin-
gen. Elston wierp er een blik in.
„Shakespeare, verschrikkelijk beroemd
moet men onverdeeld prachtig vinden,
heeft o.a. Hamlet geschreven, waarvan
men moet aanhalen „Te zijn of niet te
zijn".
Lijst van boeken die men moet mooi
vindenenz. enz.
Jane ontving, een dag later, een pak
je met een ruiker rozen. In het pakje
zat een romannetje, keurig ingebonden.
In gouden letters de veelbelovende titel
„De Prins uit haar droomen!" En een
opdracht, met handteekening. van den
auteur.... Bert Billing.
Hij is nu getrouwd. Zijn vrouw inspi
reerde hem zijn laatste boek. dat zijn
succesvolste werd. Het ging als roman
en als film de heele wereld door onder
den titel: Jane, de Vreeselijk.-Knappe
VAN HAARLEM'S DAGBLAD No. 1316
DE MELK DOORGEVEN
WEER ANGINA.
Op de „Tjeremai" cn an
dere schepen hebben zich
weer ernstige ziektegevallen
voorgedaan.
Aan boord van de dezer dagen in Indië
aangekomen „Tjeremai" van den Rotter-
damschen Lloyd hebben zich ziektege
vallen voorgedaan, seint Aneta.
Nadat tot vlak voor aankomst te Co
lombo alles normaal was gegaan, werd
het zoontje van een der eerste-klasse-
passagiers ziek. Hij had angina en was
spoedig hersteld, maar na Singr pore
kreeg hij weer vry hooge koorts met
exantheem terwijl ook zijn zusje en een
heer angina bleken te hebben, echter
zonder exantheem. Het zusje is hersteld
maar het jongetje en de heer zijn te Ba
tavia in het ziekenhuis opgenomen, res
pectievelijk in het Militair Hospitaal en
in de C. B. Z.
Alles waarmede deze zieken in aan
raking zijn geweest is te Batavia van
boord gehaald en ontsmet. De zieken-
hutten werden afgesloten en zullen te
Scerabaja ontsmet worden. De beman
ning is voor de verdere reis onder streng
toezicht gesteld. Van de bemanning der
„Tjeremai" is een gedeelte afkomstig
uit het personeel van de „Insulinde", dat
in Nederland gedurende zes weken on
der controle is geweest en dat dus reeds
tien weken van de „Insulinde" af was,
voordat het eerste ziektegeval zioh aan
boord van de „Tjeremai" voordeed, .ter
wijl van dat „Insulinde"-personeel geen
van de inlanders ziek is geweest en van
de twintig Europeanen slechts één gedu
rende de kustreis ziek was, doch spoe
dig herstelde, wat dus plaats had veer
tien weken voor de gevallen aan boord
van de ..Tjeremai".
Gebleken is. dat aan boord van andere
schepen dezelfde ziekte zich heeft voor
gedaan, onder anderen aan boord van
de „P. C. Hooft", waar ernstige geval
len zouden zijn voorgekomen, voordat
de gevallen aan boord van de „Insulin
de" bekend zijn geraakt.
DE HEER TILLEMA OP
BORNEO.
HIJ IS ZEER TEVREDEN.
Te Semarang arriveerde Dinsdag de
heer H. F. Tillema uit Bloemendaal, de
bekende publicist van „Zonder Tropen
geen Europa" en andere werken betref
fende den hygiënischen toestand enz. in
Nederlandsch-Indië. De heer Tillema,
die terugkeerde van een tournee van
4 maanden door de Zuider- en Ooster-
afdeeling van Borneo, was zeer tevreden
over de resultaten, die hij op deze tour-
née bereiiat- had. Hij deelde mede, dat
in totaal 3600 meter film was opgeno
men en 700 foto's werden gemaakt, ter
wijl tal van gegevens werden verzameld
betreffende de Dajaks. De heer Tillema
is thans weer op weg naar Pontianak
voor een drie- tot viermaandsche tour
nee in het Kapoeasgebied (Westeraf-
deellng van Borneo)
Na deze tournée is de heer Tillema
voornemens naar Nederland te vertrek
ken, waar hij de op zijn reis door Noder-
landsch-Oost-Indië verzamelde gegevens
hoopt te venverken.
Vraagt of iemand hem de melk
even wil doorgeven, zijn koffie is
nog te heet om te drinken
daar moeder bezig is met Keesje,
die zijn melk niet wil opdrinken
hoort niemand hem
herhaalt zijn verzoek en het melk
kannetje gaat naar hem onderweg
halverwege de reis waagt Jantje I vermaant Jantje niet te morsen,
of hij eerst even wat mag nemen I waarop Jantje dadelijk morst
in de opwinding van het redderen
vergeet iedereen vaders oorspron
kelijk verzoek
reikt ernaar, waardoor zijn dos in
de koffie komt te hangen
ontvangt eindelijk de melk. die nu
niet meer noodig is. want de kof
fie is voldoende afgekoeld.
(Nadruk verboden.)
Roman door
PAUL OSKAR HÖCKER
üit het Dultsch vertaald door
HERMINE VAN GEERTEN
Sinds verscheidene jaren had hij de
kleine woonkamer niet meer gezien,
waar cp de kast steeds een paar dozijn
appels "lagen te rijpen. Hand in hand
was hij er dikwijls met Kiitchcn binnen
gekomen, ofschoon ze wisten dat Groot
vader in een verschrikkelijk humeur was
omdat hij weer twist had met Viktor's
ouders- En toch gelukte het hun kinder
lijke brutaliteit dan altijd weer om een
paar lekkere appels en een vriendelijk
woord van hem los te krijgenDat
vriendelijke woord was dan meestal het
bevel om gedroogde pruimen te gaan
sorteeren. Want aan dit verantwoorde
lijke werk was meestal een feestmaal on
der vier cogen verbonden!
Er overviel hem een soort helmwee
naar de geur van de appelen in de
kleine, vriendelijke kamer.
Ach. had hij nu maar hand in hand
snet zijn aardige lieve kameraad van
toen daar kunnen binnenkomen en den
kindcrschrik uit zijn stoute kinderjaren
goeden dag kunnen zeggen en zijn hart
eens uitstorten!
Had hij zijn leven niet bedorven?
En wiens schuld was dat?
De zijne alleen?
Er kwam een koppig verzet in hem op:
Grootvader had werkelijk deze smade
lijke verdenking tegen hem gekoesterd?
En, dat wilde hij geen uur langer op
zich laten zitten.
En zoo gebeurde het, dat Viktor Troilo
het welbekende tuinpoortje opende....
tingeling ging het. net als bij den krui
denier aan den overkant, maar alleen 'n
beetje schriller.... en spoedig daarop
voor de deur van Grootvader's kamer
stond. Grootvaders kamer met den gezel-
ligen ouden leunstoel bij het raam. de
enorme kist, waarin hU zijn reusachtige
zwarte sigaren bewaarde en waaruit
Viktor in zijn jongensjaren er maar één
en die nog maar half! gerookt had,
Grootvaders kast, waarop de appels la
gen te rijpen
„Koekoek, koekoek". De oude klok was
er dus ook nog altijd.
Viktor klopte en de scherpe oude stem
kraalde: „Binnen".
Hy zat in zijn leunstoel. Het beeld van
jaren her. Alïeer. had hij nu een stok
naast zich, cm soms. als het noodig was.
een steuntje bij het opstaan te hebben.
„Goede middag, Grootpapa".
Balthazar Troilo zei geen woord. Hij
rekte ^het hoofd op zij zijn hals was
lang en dun, de scherp naar voren ste
kende neus snoof in de lucht. Het was
een booze blik dien de kleinzoon uit de
oogen van den grootvader opving.
Langzaam kwam Viktor naderbij.
„Neemt u me niet kwalijk, Grootpapa,
dat ik zoo maar bij u kom binnenvallen.
Maarik moet u spreken".
Weer zwijgen. Dan kwam er een zacht
fluiten over de lippen van den ouden
man. De innerlijke opwinding zocht een
uitweg. „Er uit", schreeuwde hy daarop
plotseling. En snel stond hy op. De stok
hard op den grond stampend, kwam hy
een paar passen in de richting van zyn
onwelkomen bezoeker. Vol grimmigen
haat staarde hy hem met zyn groote.
strenge, met-blced-beloopen oogen aan.
..Ik kom alleen maar om u een ver
klaring te geven. Grootpapa en om u-
zelf om een verklaringte vragen".
Balthazar Troilo knikte hoonend. „Je
wilt me zeker komen vertellen dat jy
niet de aanstichter bent van dien boe
venstreek".
„Juist, Grootpapa".
„Ik ben niet van plan aan te hooren
wat voor leugens en schurkeryen jullie
met je drieën nu weer uitgebroed heb
ben. Begrijp je? Versta je? Een fijn heer
ben je, hoor je? Niet olleen het meisje
niet te waardeeren. neen, nu het arme
ding ziczelf uit de modder gewerkt
heeft, nadat ze met hard ploeteren en
vïyt en liefde en toewijding vooruit ge
komen is, daar licht je haar een beentje,
PROF. MR.M. W. F. TREUB
WORDT GEHULDIGD OP ZIJN
70sten VERJAARDAG.
Prof. mr. M. W. F. Treub, de oud-wet
houder van Amsterdam, oud-hoogleeraar
aan de hoofdstedelijke universiteit, oud
lid der Tweede Kamer en oud-Minister
van Landbouw, Nijverheid en Handel en
van Financiën, zal 30 November a.s. zyn
zeventigsten verjaardag herdenken.
Op zyn zeventigsten verjaardag zal hy
gehuldigd worden, niet als geleerde, noch
als politious, maar als oprechte vader
lander, aldus het Hbld.
Hiertoe is een huldigingscomité ge
vormd, waarvan het lid van den Raad
van State J. J. Rambonnet voorzitter
mr. A. Tak, procureur-generaal by dep
Hoogen Raad, secretaris en waarin zit
ting hebben o.a. de oud-ministers N.
Bosboom, H. Colyn. mr. dr. Ant, van
Gyn, dr. C. Lely. dr. F. E. Posthuma
en dr. J. Th. de Visser; en vele anderen.
„Het is eigeniyk overbodig", schrijft
dit comité in een circulaire, „u de betee-
kenis te schetsen van dezen grooten Ne
derlander vcor land en volk. De oor
logsjaren, die daarvan kunnen getuigen,
liggen ieder nog versch in het geheugen
en men wist zich teen veilig met hem
mede aan het bewind. Wij herinneren er
slechts aan, hoe in dat hachelijk tyd-
perk het grootenöeels aan zijn initiatief
en volharding te danken was, dat ons
crediet ongeschokt bleef, het muntstel
sel niet werd ontwricht en de voorziening
van levensmiddelen en andere noodzake-
lyke behoeften zoo goed mogelijk ge
waarborgd. Voorts aan de organisatie
van het door Hare Majesteit de Ko
ningin in het leven geroepen Koninklyk
Nationaal Steuncomité en de regeling
van het middenstandscrediet. Eindelijk
aan zyne bevordering der totstandko
ming van de N.O.T. en de N.U.M., waar
door wy aan het handelsverkeer konden
blijven deelnemen. Veel kommer en el
lende heeft hy daardoor weten te voor
komen en wy kunnen dankbaar zyn,
dat wy hem in die moeilijke jaren heb
ben mogen bezitten.
DE GIFT VAN 250.000.
NIET VOOR DE GEMEENTE
VLISSINGEN.
Het Dinsdag door VD. verspreide be
richt. dat aan de gemeente Vlissingen
f 250.000 is gesohonken voor een nieuw
ziekenhuis is onjuist meldt het Hbld.
Dit bedrag is toegezegd aan de enkele
jaren geleden door ds H. C. Hogerzeyi
i, Vlissingen opgerichte vereenlging
„Bethesda" die tot doel heeft een Pro-
testantsch ziekenhuis op te richten,
doch aanvankelijk niet verder kwam dan
..n som van f 12.000.
In deze gift zit dus eerder de moge
lijkheid dat er van een nieuw gemeen
telijk ziekenhuis niets komt.
dat dat smerige stel haar alles afsnoe
pen kan
„Het is niet waar, Grootvaderik
smeek u
„Je snavel zul je dicht houden, hoor
je? Jy bent de ergste van ze allemaal.
Want jy draagt nog de verantwoorde
lijkheid voor den eerlijken naam van je
vader en je grootvader, Wat zyn de an
deren? Vreemde eenden in de byt. Daar
heb ik niks mee te maken. Maar in-
plaats dat jy probeert door fatsoenlijk
werken vooruit te komen, inplaats dut
je probeert haar hoogte te bereiken,
daar ga je heen en stuurt een jongen
galeiboef uit jullie nobele affaire en er
wordt ingebrokeno, jij, jij. jij"
Een woord. Grootpapa", schreeuwde
Viktor vol vertwijfeling, pogend den
woordenvloed van den ouden man te
overstemmen. „Hoor me toch even aan:
de jongen heeft toch straks bij den com
missaris alles bekend...."
„Bekend heeft-ie, wat jy hem hebt
voorgekauwd, jyeen gemeene vent
ben je. een slecht mensch". Woedend
hief hy den stok op. „Ga uit mijn
oogen.
„U moet me aanhooren".
Teen suisde de stok met kracht op
Viktor's hoofd neer. Hy zag een roode
golf vcor zijn oogen komendaarna
werd het nacht om hem heen.
Balthazar Trcilo stapte koud cn star
en yibewogen het roerlooze lichaam
voorbij. Rechtop stapte hy den tuin in
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN
a 60 Cents per regel.
Stofzuigerhuis MAERTENS
BARTELJORISSTR AAT 16
TELEFOON 10756
HOBBY VLOERWRIJVERS F125.-
EEN VREEMD GEVAL.
DE PATIëNT MOEST
WACHTEN.
Uit Pui-merend wordt aan het Volk
geschreven:
,Een dezer dagen werd een zoon van
een onzer ingezetenen 's avonds om
streeks 11 uur plotseling ongesteld. De
ontboden geneesheer constateerde acute
blindedarmontsteking en oordeelde
operatief ingrijpen direct noodig.
„Op uitdrukkelijk verlangen van den
patiënt zou de huisarts, die tevens chi
rurg is, de operatie verrichten en wer
den maatregelen getroffen om den zieke
in de St.-Lidwina Stichting opgenomen
te krijgen.
„Hier kreeg men echter namens het
bestuur van de stichting de mededee-
ling. dat dokter niet meer in de operatie
zaal werd toegelaten. (Tot op dat
oogenblik had deze in de inrichting
steeds operaties verricht.)
„Een andere chirurg hier ter plaatse
had nl. gedreigd, geen voet meer in de
stichting te zullen zetten, indien men
dezen maatregel niet trof.
Op advies van den huisarts zou nu
de operatie worden verricht door den
tweeden ohirurg en kreeg deze hier
voor een schriftelijk verzoek, hetwelk
hem omstreeks 12 uur bereikte, op welk
verzoek te ongeveer 2 uur het bericht
kwam, waarin o.m. stond:
„Tot mijn leedwezen maken de colle
giale verhoudingen het my niet moge
lijk aan uw patiënt hulp te verleenen,
tenzij door tijdverlies noodig voor het
verkrijgen van chirurgische hulp elders
levensgevaar of benadeeling voor pa
tiënt zou kunnen ontstaan".
„Ten einde raad werd hierop de pa
tiënt per ziekenauto naar Alkmaar
-ervoerd, alwaar hij bij aankomst on
middellijk werd geholpen".
TEGENSPRAAK.
Dezer dagen namen wy uit Het Volk
een bericht over volgens hetwelk een
arbeider op de Norit-fabriek te Zaandam
ontslagen was, omdat hij weigerde met
een machine te werken, waartusschen
juist een jongeman vrij ernstig verwond
was. Thans werd door 28 arbeiders aan
Het Volk meegedeeld dat de arbeider om
totaal andere redenen ontslagen werd,
bovendien was de machine geheel on
bruikbaar na het ongeluk.
en hervatte zyn werk alsof er niets ge
beurd was. Alleen zijn handen beefden.
En toen hy op zyn stek wilde steunen
voelde hy zyn rechterhand machteloos.
Maar direct merkte hyhet was de stok
die den dienst weigerde, want die had
by den slag een breuk gekregen.
„Nu hebben ze allebei wat ze toekomt",
zei hy tevreden tot zichzelf. „En dezen
knaap komt het nog eerder 'toe, dan dien
van onlangs".
Terwyi hy groef en schoffelde en
spitte, kwam Katarina door de tuinpoort
en bracht een kaart uit Londen mee. Van
Eva. Ze las hem voor en lachte.
De oude man luisterde zwijgend. Het
was alsof hij er niet zoo met zyn ge-
'chten by was als anders. Maar waar
zyn gedachten dan wel waren, daar
kwam Katarina niet achter.
Geen woord zei hy van het bezoek.
Een tweede, een derde briefkaart uit
Londen brachten nadere bijzonderhe
den. Daarop kwam Eva's aardige uit
voerige. levendige brief.
Neen. zooiets heb je nog nooit
gezien. Stel je voor de bloemententoon
stelling in den Dierentuin in Berlijn,
waar oom Erck den mooien prUs voor zijn
orchideeën kreeg en dat tien-, twintig
maal grooter. Het heele reusachtige
Crisial-Palacc één bloeiende, geurende,
HUIS BESCHOTEN.
JONGEN KREEG EEN
REVOLVER.
In den nacht van Maandag op Dins
dag heeft te Amersfoort aan den Issel-
scheweg een schietpartij plaats gehad,
gelukkig zonder persoonlijke ongeluk- j
ken te veroorzaken.
Naar het Volk van politiezyde ver- i
neemt, is een oude familieveete in het
spel. De 16-jarige de G. wilde wraak
nemen op zekeren W. en begaf zich naar
den spoorwegmadhinist M., deelde hem
zyn plan mede en vroeg dezen om een
revolver. De machinist beging de hoogst
onverantwoordelijke daad den jongen
de revolver met 6 scherpe patronen af
te geven en zeide daarbij o.a.: .Als je n„
bij de woning van W. bent, schiet je
eerst een keer in de lucht om hem bang
te maken".
De jongen begaf zioh met de revol
ver naar de woning van W. en loste
een tweetal schoten op het huis. W.
bleef gelukkig binnen, doch heeft kun
nen zien, dat de vuurstraal uit de re
volver in de richting van zijn woning
ging.
De politie heeft den jongen in arrest
gesteld, terwijl tegen den machinist M. j
proces-verbaal zou worden opgemaakt
wegens het afgeven van vuurwapenen.
ONGELUKKEN.
By het stellen van den zender voor In
dië bij Huizen is een gedeelte ingestort.
De werklieden der Philipsfabrieken
konden zich tijdig redden.
IN WEINIGE
WOORDEN.
Op de Nederlandsche Linoleumfa-
briek-Zuid be Assendelft, heeft een 20-
jarige arbeider zyn hand onder het mes
van een snyma chine gekregen. Vier
vingers werden afgesneden.
De Ale. Ned. Diamantbewerkersbond
draagt f 200.000 by in het millioen dat
het N.V.V. aan de arbeiderspers zal ver
strekken.
De Ned. Vereenig'ing van Spoor- en J
Tramwegpersoneel heeft tot de .trectle
van den stoombootdienst „Enkhuizen-
Stavoren" het verzoek gericht, ot. aan j
het personeel \an dezen dienst een
uitkeering te geven vaneen halve
maand salaris met een minimum van
f 70.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN
a 60 Cts. per regel.
schitterende bloemenzee. In het midden,
beneden, een smalle doorgang voor de
bezoekers.
En vandaar af, terrasvormig opstij
gend, tot hoog op de galeryen. louter
bloembedden, in allerlei schitterende
kleuren. Overal er tusschen zyn smalle
wandelpaden vry gehouden. Van het
oogenblik dat de tentoonstelling 's mor
gens wordt geopend tot de sluiting om
6 uur, schuifelt daar een dichte menig
te. Dan is er van deze bloemenzee na
tuurlijk niet zoo veel te zien als 's mor
gens vóór de opening, als er alleen maar
de exposanten zyn. Maar ik weet ten
slotte niet. wat imposanter is. Als alle
wandelpaden vol zUn met menschen. als
de bezoekers, opgewekt en vrooiijk. vol
bewondering elkaar op allerlei attent
maken, praten en lachen, dan Is de
aanblik zoo kleurrijk en bewegen en in
teressant, dat men haast geen oogen
genoeg heeft om te zien en geen ooren
om te hooren. En dan nog de muziek die
van de bovenste galery klinkt en door de
groote open entree kijkt men in den
voortuin waar een menigte herfstbloe
men in een schittering van kleuren en
tinten geplant zyn en daar verdringt
zich een kleurige menigte wandelaars.
En de zon schijnt over de lichte para
sols en de kleurige hoeden en de lichte
toiletten. Het is eer. feest van schitte
ring en vroolijkc gloed.
'Wordt vervolgd.).
Dn. H. MANNING'S
M 1 \i A tandpasta
ra 1 W#%25&75cptube
r*einigt mond en tanden.
