Wiflfeëiifiüfiéëiï
BUITENLANDSCH OVERZICHT
H, D, VERTELLINGEN
Prof. Casimir
HAARLEM'S DAGBLAD
DINSDAG 16 OCT. 1928
DE „GRAF ZEPPELIN".
Veilig te Lakehurst geland.
ONBESCHRIJFELIJKE GEESTDRIFT IN NEW-YORK.
VREUGDE IN DUITSCHLAND.
Dc aankomst.
Het luchtschip „Graf Zeppelin" is
Maandagmiddag te 15.38 nor Ameri
baansche tijd (Maandagavond 8.58 uur
Amstcrdamschc tijd) boven de Zuidelijke
voorsteden van New-York aangekomen.
Ruim 20 minuten later was het lucht
schip boven de stad gearriveerd,
üit Lakehurst wordt gemeld:
Te 17.41 uur (Amcrik. tyd) (Maandag
avond 11.01 uur Amsterd. lijd) was het
luchtschip geankerd.
Geweldig enthousiasme.
Op het oogenblik, dat het luchtschip
„Oraf Zeppelin" boven de stad New-
York vera-heen. brak een groot alarm
los. De sirenes loeiden. De arbeiders ver
lieten de fabrieken de kantoren liepen
leeg en de straten vulden zich in een mi.
nimum van tijd met een groote menig
te. Het luchtschip werd luide toegejuicht.
Op de daken van de wolkenkrabbers
hadden zich vele duizenden opgesteld
om het luchtschip gade te slaan. Het
verkeer in de straten staat letterlijk stil.
Boven Washington.
Nadat het luchtschip over het vlieg
veld van Washington was gevlogen, ver
scheen het boven het Kapitool, het Duit-
sche gezantschap en het Witte Huis.
Van een hoogte van ongeveer 1000 voet
groette de ..Graf Zeppelin" tweemaal.
President Cooiidige begaf zich onmiddel
lijk in den voortuin, waar zijn echtge-
noote zich reeds bevond, en wuifde het
luchtschip toe.
De staatssecretaris van Marine Wilbur
en zijn beambten bevonden zich op het
dak van het Ministerie om het lucht
schip waar te nemen.
Het weer was helder, zoodat de passa
giers met verrekijkers waren te zien. Op
de straten vormden zich goote oploopen
en het verkeer werd eenigen tijd belem
merd-
Twaalf vliegtuigen waren voor de be
groeting van de ..Graf Zeppelin" opge
stegen en vlogen om het luchtschip
heen, terwijl dit de vlucht naar Balti
more voortzette.
Boven Baltimore.
Nadat de Zeppelin over Washington
was gevlogen, zette hij koers naar Bal-
timore, welke stad hij te 6.20 uur (Am
sterdamsche tijd) bereikte. Het lucbt-
sr-liip heeft koers gezet naar Philadel
phia.
Lakehurst in afwachting.
Sinds drie uur Maandagmiddag was
alles te Lakehurst voor cle ontvangst
gereed. De groote hal. waarin het lucht
schip zou worden geborgen, was geopend.
Vierhonderd man stenden gereed cm bij
de landing behulpzaam te zijn. Er was
een groote massa op en bij hot vlieg
veld op de been om de aankomst af te
wachten. De wegen naar Lakehurst wa
ren geheel door de verkeersmiddeler ver
sperd. Hot v:as goed weer met lichte be
wolking en zwakke wind uit het Zuid-
Oosten.
Aankomst en Landing.
Het lu'jlchip is te 17.8 uur Amcrik.
tijd (10.28 uur Amsterd. <tljd) boven
Lakehurst aangekomen.
Te 17.35 uur Amerik. tijd (10.55 urn
's avonds Amsterd. tijd) zijn op het
vliegveld Lakehurst de landing',touwen
van het luchtschip ..Graf Zeppelin" ge
vallen. Men nam aan. dat de landing
ongeveer een half uur zou duren.
Nader wordt ons gemeld:
De landing ie vlot van stapel geloopen
Juist toen de duisternis gevallen was.
daalde het schip tot op 150 voet. Daarop
werden de touwen neergelaten die door
enthousiaste mannen gegrepen worden.
Tevergeefs hadden de soldaten gepoogd
de menigte tegen te houden, die steeds
weer in hoerageroep uitbarstte vooral
toen kort tevoren Dr. Eckener zich aan 't
venster van de cabine getoond had-Steeds
weer opnieuw weerklonk de roep „Leve
Eckener". Eckener zelf leidde de landing.
Het luchtschip was voor de landing om
de luchtschiphal heengevaren, om daar
na precies voor de hal te stoppen.
Om 18 uur 59 Amerikaansche tUd, dat
ls 0 uur 18 Amsterdamsche tUd werd de
Graf Zeppelin in de hal getrokken. Dr.
Eckener verliet als eerste het schip om
19 uur 20 Amerikaansche tild (half één
Amsterdamsche Ujd).
De begroeting In
Lakehurst.
Nadat het luchtschip onder gejuich dat
geen einde wilde nemen, van de duizend
koppige menigte vlot geland was. werd
Dr. Eckener een brief overhandigd van
den candidaat voor het presidentschap
Hoover, waarin hfj hartelijk gelukge-
wenscht werd met het uitmuntende suc
ces van de vlucht. Sedert de ballon-
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN
a 60 cent* per regel.
Neem nu maatregelen. Winter
handen en -voeten zijn een gevolg
van kalkgebrek in het lichaam.
Vul dit tekort aan met Kalzan, He»
KalkvoedaeJ. Een paar Kalzanta-
bletten daag» zullen het optredon
van deze hinderlijke kwaal voor
komen Kalzan heeft bewezen ook
in do hardnekkigste gevallen vol
komen genezing te brengen.
Kalzan ia verkrijgbaar bij iederen Apoth. of
I D.-eg. 5/1.25 en/2,25 p.vcrp. (45 en 90 tabl.)
vluchten van Graaf Zeppelin waren
zegt het schrijven onvermoede vorde
ringen gemaakt op het gebied der lucht
scheepvaart. Dr. Eckener heeft weer eens
de mogelijkheid van het overvliegen van
der. Oceaan in den Zeppelin bewezen. De
nieuwe vlucht opent niet alleen den weg
voor den handel en het verkeer, maar
bewijst ook, dat het luchtschip voor
snelle hulp aan door catastrofen ge
teisterde gebieden bijzonder geschikt is.
In de geschiedenis der menschheid heeft
Dr. Eckener en daarmede de Duitsche
energie weer eens een groot succes te
boeken. Hoover gaf uiting aan de hoop
Dr. Eckener en de bemanning van het
luchtschip persoonlijk in Washington te
kunnen begroeten.
Gelukwenschen voor
Dr. Eckener.
Onmiddellijk na het bekend worden
van de gelukkige landing van den Graf
Zeppelin in Lakehurst zond de Oberbür-
germeister Dr. Weiss het volgende tele
gram aan Dr. Eckener: Hartelijke ge
lukwenschen bij d'en tweeden glorieus
voltooiden tocht naar Amerika. Verzoek
u wanneer gij na gelukkigen terugkeer in
de stad komt om een voordracht over
uw belangrijke ervaringen."
Aan kapitein Ichmann, die uit de
Ludwighafen kemt zond Dr. Weiss het
Ludwighafen komt zond Dr. Weiss het
van dia overwinnaar van den Oceaan,
Graf Zeppelin, hartelijke gelukwenschen
De vaderstad Ludwigshafen is trotsch cp
het unieke succes van haar afstamme
ling".
De rijksminister van Buitenlandsche
Zaken heeft aan Dr. Eckener het vol
gende telegram gezonden:
„Ontvangt bij de gelukkige vlucht
mijne hartelijke gelukwenschen. Evenals
de bouw van het luchtschip mogelijk w
doordat uw vast geloof aan hei welslagen
alle hindernissen en tegenwerkingen
deed overwinnen, aldus hebben geloof en
wil u en uwe medewerkers sTorm, regen
en tegenspoed doen overwinnen. Uw
vlucht is een symbool voor de, naar wij
gelooven voor alle tijden herstelde vriend
schappelijke relatie met het Amerikaan
sche volk".
Voorts ontving Dr. Eckener nog tele
grammen van gelukwensch van den
P-ijkspresident Hindenburg, Rijkskanse
lier Mill Ier, den Rijksverkeersminister
Dr. ven Guerard en kapitein Koehl, wien
als eerste de overtocht over den Oceaan
van het Oosten naar het Westen ge
lukte.
Kap. Koehl seinde: „Graf Zeppelin
toch kan Je beter. Hartelijke gelukwen
schen. Kcehl".
Vreugde le Frledrichshafen
Toen Maandagmiddag de eerste zekere
berichten te Ludwigshafen binnenkwa
men over het in zicht komen van den
Graf Zeppelin, was een stille hartelijke
vreugde bij allen merkbaar, die den 110
uur langen tocht van het luchtschip in
angst en vreeze hadden gevolgd. Op de
werf zelf wachtte men urenlang koorts
achtig op het eene bericht, dat de ver
wachte tijding brengen zou: „Geland"
Toen echter de klokken van Frledrichs
hafen de overwinning van Dr. Ecke
ner boven storm en tijd verkondigden
werd de mededeellng van de gelukkige
landing van het luchtschip in Lakehurst
bekend. Met muziek trok de stadskapel
door de straten der stad. De hulzen wa
ren feestelijk met vlaggen versierd. In
de zalen van het Kurgartenhotel kwa
men de leidende persoonlijkheden van
de Zeppelinconstructie, Kommerzienrat
Dr. Colsmann, de chefconstructeur Dr.
Duerr en de syndicus van den Zeppelin-
bouw Dr. Schmid benevens de aanwezige
vertegenwoordigers van de pers bijeen in
een klem feest. Toen het bericht van de
volbrachte landing binnenkwam, hief
Kommerzienrat Colsmann zijn glas op
en bracht een drievoudig Hoch uit op den
Graf Zeppelin.
De directeur-generaal van den Iucht-
scheepsbouw Graf Zeppelin Kommer
zienrat Colsman heeft onmiddellijk na
dat de landing voltrokken was het vol
gende telegram naar Lakehurst gezon
den: „Luchtscheepsbouw Zeppelin cn
stad Frledrichshafen zenden den Graf
Zeppelin, den leider van de bemanning
in dankbaarheid en trots hartelijke groe
ten."
Geestdrift te Berlijn.
De gelukkige aankomst van den Graf
Zeppelin heeft in de Duitsche hoofdstad
groote geestdrift gebracht.
Dit komt vooral in de bladen tot uiting
die naast hun uitvoerige berichtgeving
over de reis en de aankomst van het
luchtschip, gedeeltelijk ook nog in ar
tikelen Dr. Eckener en zijn bemanning
huldigen. De Lokalanzeiger schrijft:
.Wij hebben allen grond, diep in onze
harten dankbaar te zijn. want het geluk
te den Duitschen geest een grooten stap
vooruit te deen".
De D.A.Z. legt er den nadruk op. dat
meer nog dan bij een vlot mooi weer
mogelijk geweest zou zijn, nogmaals het
bewijs geleverd is var de deugdelijk
heid van de Zeppelinindustrie. Voor de
geheele wereld was aangetoond. dat
wanneer de kwestie van het inrichten
van regelmatig luchtverkeer over
groote afstanden eerstdaags aan de orde
zou komen de constructie van een
Zeppelin tegen alle elschen opgewas
sen is. Het vaderland en de menschheid
ls daarmede een dienst bewezen, waar
over nog vele geslachten zullen spro
ken.
Ook de Boersenzeitung wijst er op.
dat Graf Zeppelin het bewijs geleverd
heeft, dat het geen mooiweers-luchtschip
was. De wereld heeft gezien, dat de
kracht en de kundige navigatie, dat de
kracht der machines en de volmaakt
heid der constructie de uiteindelijke
overwinning v&n het luchtschip, de
overwinning van het systeem waarborg
den. Het levenswerk van Graf Zeppelin
heeft met dezen succesrijken tocht zijn'
bekroning gekregen.
Alle bladen zijn vol van lof over het
bewijs dat de Zeppelin geleverd heeft,
dat een tocht over der. Oceaan binnen
het gebied der mogelijkheden ligt. en
dat deze snelle verbinding een daad ls,
die den vrede en de goede relaties ver
sterkt.
Een wereldrecord.
In Lakehurst wijst men er op, dat
de Graf Zeppelin op het oogenblik. dat
hij boven Elkton vloog, het wereldre
cord duurvluchten geslagen had. Dit
record werd gehouden door het Engelsqhe
luchtschip de R 34, die het had gehaald
op 3 zwerftochten boven den Atlanti-
schen Oceaan. De Graf Zeppelin was op
dat oogenblik in de lucht gedurende 4
dagen en 13 uren.
Coolidge en Hindenburg.
President Ooolldge heeft naar aan
leiding van den gelukten tocht van de
Graf Zeppelin over den Atlantlschen
Oceaan, aan Rijkspresident Hindenburg
een telegram met gelukwenschen ver
zonden, waarin hij erop wees, dat deze
vlucht het Amerikaansche volk met be
wondering heeft vervuld en een mijl
paal vormt in de geschiedenis van de
ontwikkeling van het luchtverkeer tus-
schen Amerika en Europa.
HORAN'S AFFAIRE....
Quai d'Orsay verschaft licht
MAAR HOE!
(Nadruk verboden; auteursrecht voorbehouden.)
Spookverhalen
T BELANGRIJKSTE NIEUWS.
Wij weten nu eindelijk iets meer om
trent het geheimzinnige geval Horan,
diat zooveel politieke gemoederen op
stelten heeft gezet! Het ministerie van
Buitenlandsohe Zaken heeft namelijk
een communiqué uitgegeven dat aan
duidelijkheid niets te wenschen over,
laat, maar dat desondanks vreemde
vermoedens doet rijzen. Men herinnert
zich ongetwijfeld dat de Buitenlandsohe
persvereeniging in Parijs hevig te keer
ging toen het vernam van de handel
wijze jegens Horan, dim journalist die
het geheime document betreffende de
F ranse h -En g elsche vlootovereenikomst
in de Hearstbladen deed nubliceeren,
Doch het duurde niet lang of het be
stuur van genoemde vereeniging haal
de bakzeil, toen uit een verklaring van
den kabinets-ohef Léger bleek dat Ho,
ran zich op zijn minst gesproken zeer
onfatsoenlijk had gedragen. Horan nam
de wijk. en de persvereeniging royeer,
de hem als lid. Onmiddellijk daarna
vernam men schrikbarende geruchten
omtrent medeplichtigheid van hoogge
plaatste ambtenarensproot dit alle
voort uit het gewond eergevoel van
Quai d'Orsay. dat niet voor de eerste
maal had moeten ondervinden dat de
geheime Fransche diplomatie „lek" was?
Ten deele, want aan dan anderen kant
zag men ooi: in dot hier zeer gevaarlij
ke precedenten waren ontstaan. De ge
voeligheid en de verdraagzaamheid van
de groote naties onderling liggen soms
op de punt van een naald en dan is e:
maar weinig voor noodig om als het wa;
ter eenigszins troebel is. den beker te
doen overloopen. Men zou dus zoo ver
wachten dat het communiqué van „Bui,
tenlandsche Zaken" wel van krasse be
schuldigingen zou ziin voorzien. Inte
gendeel. Het is uitermate tam. Het on
derzoek heeft aangetoond dat er geen
sprake ls van corruptie bij de ambte,
naren doch slechts van een vergissing
begaan door een ambtenaar van de pers
afdeling van het departement. Hot
blijkt nu. dat Horan de documenten
ontvangen heeft van een Fransch Jour
nalist. die deze op zijn beurt gekr-gen
had van een jong ambtenaar, doe tijde
lijk belast was met de nersafdeeling van
het ministerie van Buitenlandsche Za
ken. Aangenomen wordt, dat beiden in
onwetendheid te goeder trouw gehan,
delö hebben en niet met de bedoeling
een geheim docum'nt te ontvreemden
Men dient te veronderstellen dat de
journalist niet wist. dat Horan de docu,
men ten zou publioeeren. Deze bedde
punten zouden ongetwijfeld opgehelderd
kunnen worden wanneer beiden onder,
worpen zouden worden aan een ver
hoor van denzelfden aard als het ver
hoor van Horan. doch men is algemeen
geneigd het standpunt in te nemen, dat
beiden zich slechts aan onwetendheid
schuldig hebben gemaakt. De ambte
naar, die drie jaar geleden in
tieken dienst trad, was. na:
wordt, ter zake niet volde -
Men dient te veronderstel.
Inderdaad. Doch waarom is er dan
zoo'n drukte gemaakt en wa v.om Ls het
bestuur van de buitenlandsche persver,
eeniging dan zóó geschrokken van de
mededeelingen van don kabinetschef,
dat het Horan onmiddellijk royeerde,
en dat deze journalist zich genoodzaakt
zag hoop over stook Frankrijk te ver
laten?
Als man dat bedenkt, dan klinkt het
communiqué van Buitenlandsche Zaken
wel heel erg onschuldig, en is dan dit
document toch in het geheel niet even
redig met de drukte die van officieele
zijd? ten opzichte van dit geval is ge
maakt
Deze officieele mededeeling omtrent
een mysterieus geval geeft dus reden tot
nadenken!
F. A.
Verkiezingen in
Frankrijk.
Dt verkiezingen voor hernieuwing van
de helft der loden van de departemen
tale raden en de arrond issementsbestu -
ren hebben in geheel Frankrijk, bebab
ve in het dep. Seine, plaats gehad.
Volgens de jongste gegeven zijn, ter-
w'jl wan de 1511 uitslagen 1259 bekend
zijn, gekozen: 3S conservatieven (ver.
lies 4>, 253 republikein-en (winst 5), 157
.inks-rcpublikedr.en (verlies 15). 117
onafhankelijke radicalen (winst 5), 372
radicalen en rad.-socialisten (verlies 3).
76 rep. socialisten (onveranderd), 7S
geilndfieerae socialisten (winst 13). 7
communisten (verlies 1). In 201 geval,
len moet herstemming plaats vinden.
De bladen merken op. dat het alge
meen resultaat niet veel wijziging breng:
in den politieken tcestand.
Poincaré is ln het dep. Meuse herko.
zen mat 986 van de 1005 stemmen;
eveneens zijn herkozen Sarraut, Lcu-
cheur, Marin en de se na ats president
Doumor.
Bij de tusschentüdsche Kamerver
kiezing te St. Denis is bij herstemming
de aftredende oommunist damamus
herkozen.
Oostenrijksch
fascisme.
De correspondent te Weenen der N.
R. Ort. meldt:
Te Linz, de hoofdstad van. Opper,
Oostenrijk, is een parade gehouden van
burgerwachten. Ongeveer 7000 man na
men daaraan deel. Daar de socdaat
democraten geen tegen-betoogingen
hadden georganiseerd, bleef de rust vol
komen ongestoord. De leider der bur,
gerwachten, Steidle. verklaarde dat te
genover het vuistrecht van de „rooden"
een ander vuistrecht was gesteld, da:
der burgerwachten, die thans een ijze
ren vuist uitmaken. De burgerwachten
zullen ook weten af te dwingen, dat hot
parlement weer op de normale wijze aan
het werk gaat. Hot steunen van de bur
gerwachten garandeert dat een dicta
tuur van het proletariaat onmogelijk is
geworden, zooals vroeger. Er zal geen
ontwapening zijn en geen compromis zal
werden aanvaard.
De graanpolitiek
der Italianen.
Men weet, dat het tot een dier oog,
merken van het fascistische regeerings-
brieid behoort, den landbouw, in he:
bijzonder den graanbouw in Italië zoo,
zeer te ontwikkelen, dat dit land, wat
zUn verbruik van graan betreft, geheel
onafhankelijk zou worden van het bui
tenland. Om dit deel te bereiken schrijft
de regeering o.m onder de boeren wed
strijden uit op het gebied van intern
sieve bewerking van den grond en dezen
ler is reeds voor de vierde maal zulk
een wedstrijd gehouden, aldus de N. R.
Crt
Gisteren heeft Mussolini in tegen
woordigheid van alle ministers te Rome
de bi] dezen wedstriM behaalde prijzen
uitgereikt en daarbij een toespraak ge.
houden. Er is, zeide hij om., reeds veel
te veel geld uitgegeven aan het ver
fraaien en vergrooten der steden, de tijd
is gekomen om billioenen te wijden aan
den landbouw, ten einde Italië onafhan
kelijk te maken van andere landen voor
zijn tarwe en andere landbouwproducten.
De boeren weten wat het fascisme voor
hen gedaan heeft tijdens het regiem van
6 jaren.
ln zijn rede zeide Mussolini ook nog
100 K.G. productie meer per H.A. zal
Italië iri staat maken alles voort te
brengen wat noodig is voor het voeden
van heel zijn bevolking. Een dergelijk
resultaat kan verkregen worden doo:
het gebruiken van goed zaaizaad, goede
kunstmest. Ik ben er zeker van dat de
boeren hun plicht zullen doen. Mussolini
deelde vervolgens mede. dat de rege:
ring prijzen instelde van 10. 10 en 5
duizend lire voor de boeren, die in de
greote, gemiddelde en kleine bedrijver,
de grootste opbrengst van den oogst
zouden weten tc verkrijgen. In zijn toe
spraak zeide Mu—olini nog o.a. dat de
boeren meer bloed geofferd hadden in.
len grooten oorlog dan eenige ander-:
klasse, en dat zij de overwinning van
Italië mogelijk hadden gemaakt door de
welvaart in het land te verzekeren.
DE EEUWIGE STILTE.
Het is merkwaardig om. wetende dat
deze film reeds een vijftien jaren oud is,
en bovendien al eerder hier in Haarlem
draaide, te moeten constateeren. dat
het publiek gisteravond tcch de geheele
Gemeentelijke Concertzaal vulde.
Het is dan ook wel een bijzondere
film deze „Eeuwige Stilte", van Pon-
ting, die de Scott-expeditie met de
„Ten-a Nova" uit de jaren 19101912
meemaakte, een helden-epos op het wit
te dook, een worsteling van kleine men-
schen tegen de gigantische infernale we
reld van sneeuw en ijs.
Wij behoeven niet meer te vertellen
hoe de tocht verliep en noodlottig ein
digde op slechts korten afstand van
een der depóts, terwijl dagen-lang de
sneeuwstorm ieder voortgaan belette.
Maar Ponting kon met zijn zware ca
mera's deze reis naar de Pool over de
Beardmore-gletscher cn verder over de
ijsvlakten niet meemaken. En in den tijd
dat Scott en Evans, Oates, Wilson en
Bowers weg waren heeft hij langs het
water gezworven cn er talrijke mooie
opnamen van dieren gemaakt,
van Icgge zeehonden en dar
tele skua's, van visschen en
pinguins. En vooral zijn eek mooi de
foto's van de ijzer-beslager, boeg van de
Terra-Nova die stuwt en breekt door
het lis.
En omdat de „Eeuwige Stilte" een goe
den naam heeft, het giste-? vond vol was
bij de eerste voorstelling, zal he t vandaag
en morgen ook wel niet aan belangstel
ling ontbreken.
In verband met de groote belangstel
ling voor de natuurwetenschappelijke
film „De eeuwige Stilte" heeft dc rec-
tie van het Gemeentelijk Concertge
bouw besloten Woensdagmiddag een
voorstelling voor de jeugd te geven, en
Woensdagavond de film nogmaals te
yertoonen.
door
ANDRE LEFEVRE.
Men zat bjj elkaar op het terras.
Eurnier. zijn vrouw en hun gasten, waar
onder de dokter Vimantel, de jonge
journalist Gervier, diens vrouw Amande.
En men sprak hoe men zoo daarop
gekomen was wist niemand recht
ever spoken. De avondwind suisde ge
heimzinnig door de hooge boomen in den
tuin. De dames roerden in haar thee
kopjes, prettig griezelend, terwijl eer.
van de jongelui een blcedig en huivering
wekkend verhaal deed. Dr. Vimantel
glimlachte ironisch. Hoewel al deze
Dmenschen deden, alsof ze lachten om
de bijgeloovigheden die nog altijd, de
wetenschap ten spijt, heerschen, waren
zij in den grond geen van allen vrij van
een lichte neiging tot dezelfde dwaas
heid. Teen hii die opmerking maakte,
met zün onaangename harde stem.
keken de anderen hem wat geërgerd
aan. Men hield niet van hem. Hij gold
voor een gced geneesheer, maar hij was
cynisch en dikwijls onaangenaam. Eigen
lijk had men hem geïnviteerd om zijn
vroolijke, lieve vrouw, de blonde Elise,
die een vriendin was van Amande Ger-
nier. Maar zij was niet meegekomen. Ze
was, vertelde de dokter bij zijn aankomst
vertrokken kort voordat hij zijn vacantie
nam, naar familie. En allen hadden het
betreurd. Men fluisterde, dat het huwe
lijk niet erg gelukkig was en dacht, dat
de jonge vrouw liever eenigen tüd V3n
haar man bevrijd wilde wezen.
„Ik geef toe", zei Gemier, na de spot
tende opmerking van den dokter, „dat
we allen in den allerdiepsten grond van
ons hart een of ander bijgeloof verber
gen. Ik zeg allen. U evengoed als ik,
dokter".
De ander lachte.
„U kunt bij me komen spoken, niet
uw hoofd onder uw arm, of met ram
melende ketens, en dan zult u kunnen
constateeren dat ik lach om den onzin.
Er bestaan geen geesten. Evenmin als de
zeeslang, die journalisten hebben uitge
vonden".
Amande lachte, om den onaangena
me» toen van den dokter te verbergen,
want ze wist, dat haar man niet erg met
dr. Vimantel opschoot. Al bij zijn aan
komst hadden ze gekibbeld, en rog wel
over mevrouw Vimantel. Gervier had
een onschuldige opmerking gemaakt
over „huwelijksvacanties" en „dat men
op moet passen, dat zulke tijdelijke af
wezigheden niet permanent worden", en
de dokter was daarop uitgevallen, op
zoo'n heffcigen, bijna boosaardigen toon.
dat het bijna ontaard was in een ruzie
Ook toen was Amande tusschenbeiden
gekomen, maar zij had allang opgemerkt,
dat de dokter zeer prikkelbaar was, en
daar ze méér wist van Elise dan iemand
anders, vermoedde ze de reden en suste
zoodra ze merkte, dat haar man den
dokter ergerde.
„Misschien zijn de spoken werkelijk
door journalisten uitgevonden, die kopy
noodig hadden", zei zc glimlachend
„maar toch geloof ik, dat mijn man ge
lijk heeft, dat we allemaal wel zoo'n
klein neiginkje tot griezelen hebben".
„Wat ik bedoel", zei Gervier, „ls ook
geen spook met ketens en meer zulke af
gezaagde narigheden... er zijn. ergere,
gruwelijker dingen dan dat. die veel ge
woner lijken en daarom juist meer in
druk maken."
„U zegt dat met zoo'n beslistheid",
merkte een van de dames op. „Heeft u
wel eens zooiets meegemaakt? Vertel
het ons dan eens. We zijn nu toch aan
de spookverhalen."
„Och neen.... ik doe het liever niet,"
zei Gei-vier. Maar toen begon men juist
aan te dringen. Tenslotte glimlachte de
journalist, stak 'n nieuwe sigaret op en
zei: „Ik wil het u wel vertellen... maar
hopelijk zult u er niet- te veel van onder
den indruk komen. Het is namelijk hier
geweest, dat het me overkwam.... de
vorige maal dat ik hier logeerdeIk
geloof, dat we bijna weer in heteelfc
gezelschap zijn als vroeger, enkele nieu
we vasten daargelaten... en de afwezige
mevrouw Vimantel." Hij keek even naar
den dekter, die met zijn eigenaardige
prikkelbaarheid dadelijk zei: „Dat weten
we nu wel dat mijn vrouw afwezig is."
-Daaraan is toch niets miszegd"
meende Gervier.
„Ik daoht dat u iets vertéllen zou?"
„Ja vertel nu", kwam Amande tus
schenbeiden, die weer een twist voelde
aankomen. En zij óverlegde innerlijk,
dat er ongetwijfeld een scène had plaats
gehad tusschen Vimantel en zijn vrouw,
dat de laatste hem misschim voorgoed
verlaten had. Zij wist, hoe ongelukkig
de blonde, zonnige Elise was. en dat zij
iemand anders liefhad, en reeds lang
over een scheiding dacht.
„Goed dan", begon Gervier. „Het was
dan den vorigen zomertoen logeerde
ik in de hoekkamer... als ik me niet ver
gis is dat nu de kamer van den dok
ter".
„U schijnt er mij altUd bij te moeten
betrekken, mompelde deze. Gervier, zon
der meer te antwoorden, vervolgde: „Het
was een avond als deze. Een zoele wind
die door de bocmen ruischt en stilte
zwaar van geuren en vol kleine geluiden
van halfslapende vogels, ritselende tak
ken, vage verre klanken, die de stilte nog
intenser maken".
„Word niet poëtisch", spotte zijn
vrouw. „We willen spookverhalen van je,
geen gedichten,"
„We hadden hier op het terras gezeten
zooals vanavond.
Ik ging iets vroeger naar mijn kamer,
omdat ik een brief te schrijven had. Ter
wijl ik aan mijn schrijftafel zat. kon ik
de stemmen hooren van hen. die nog hier
zaten. Later stierven die wegmen
was naar binnen gegaan. Maar toen zong
plotseling door den nacht, heel zacht,
heel onwezenlijk en mysterieus, de
„Mor.dschein-sonate van Beethoven". Hij
-.tokte plotseling. En ook Amande keek
vaag ongerust. Ze herinnerde zich, hoe
dikwijls Elise aan den vleugel placht te
gaan zitten en dat zU bij voorkeur de
Monóschein-sonate speelde. Ze verwacht
te al een geprikkelden uitval van den
dokter, maar deze zat onbewegelijk, trek
kend aan zijn sigaar, met een grimmig
gezicht en stekende oogen.
Gervier vervolgde: „Ik schreef, maar j
terwijl ik schreef luisterde ik, en het
was, alsof die zachte muziek me langza
merhand indoezelde. Toch schreef ik
anders zou ik later hebben gedacht dat
ik was ingeslapen en alles gedroomd
had. Maar de brief was büna heelemaal
afgeschreven werktuigelijkwij
Journalisten zijn gewend te schrijven in
alle omstandigheden, zelfs als we niet
met ons hoofd er bij zijn. En dat was ik
niet. Maar waaraan ik dacht wist ik zelf
niet, ik voelde. Ik had een vreemde, mij
geheel ongekende sensatie die ik voor
vrees zou hebben gehouden als ik me
niet bewust was geweest hoe dwaas en
ongemotiveerd het voelen van vrees zou
zijn, als men rustig in een veilig huls vol
vrienden, in zijn kamer zit te schrijven.
Toch was het vrees. Het was me. alsof
een kille wind in mijn hals blies. Daarbij
zat ik met mijn gezicht naar het open
raam en het was een zachte avond, zoo
als ik al zeide.
Ik had een neiging, om te kijken,
maar ik schaamde me er voor, alsof ik
daarmee ^erkend had, bang te wezen,
vooi niets.' Maar plotseling raakte iets
me aanof tenminste, ik verbeeldde
me, dat iets of iemand me aanraakte en
lk schrok zóó dat ik opsprong en terug
week in de kamer. En toen zag ik, ach
ter den stoel waarop ik had zitten schrij
ven, een vrouw staan. Ze leek levend en
gewoon, alleen droeg ze haar lange ha
ren los. blonde, lange haren die over
haar schouders golfden.
Ik weet niet, hoelang ik haar stond aan
te staren. Ik kon de slagen van mijn
hart voelen en ik geloof, als de stilte was
blijven duren, dat ik gek was geworden.
Maar opeens sprak ze, en haar zachte,
wat droevige stem. was zoo gewoon, zoo
levend, dat het me gerust stelde. Ze zei:
„U moet niet bang zijnik ben toch
een goede bekende van uik kom u
een dienst vragen."
Ik bewoog mijn lippen, maar ik kon
niet spreken. Toen zü echter zeide:
„goede bekende", kwam het mij ook
voor, alsof ik haar ker.de, en toch kon ik
me niet te binnen brengen, wie het
was
En toen vroeg ze: „Wilt u me hel
pen?"
Ik kon geen geluid geven, ik knikte
alleen.
Geiwier zweeg even. Een windvlaag ging
door de bladeren, met vreemd suizen.
Het was doodstil. Allen luisterden ge
spannen. De dokter zat onbeweeglijk.
Gervier vervolgde. „Als ze mij iets bij
zonders verzocht had, bijvoorbeeld, om
haar uit groot gevaar te redden of cm
ic-ts heel moeilijks te deen. dan geloof
ik. dat het me niet zoo getroffen zou
hebben en niet zoo huiveringwekkend
was voorgekomen. Maar weet u, wat ze
mij verzocht? Plotseling hield ze me een
kam voor en zei: „Mijn haar is zoo ver
wardhet dcet me pijn aan m'n
hoofdhet trektwilt u me kam
men?"
En toen ging een rilling door me heen
van afschuw. Juist dat, juist dit gewone,
dit bijna belachelijke gewone deed me
beven van ontzetting. Maar ik nam de
karn uit haar hand, en ik begon, ge
dwongen door iris dat sterker was dan
mijn afschuw, haar lsrg, blond haar te
kammen, dat werkelijk heelemaal ver
ward zat. Ik kamde die mooie haren,
haalde de knoopen er uit met mijn be
vende vingers en het was, alsof van die
haren een ijzige koude uitgingdie
in miin vingers kroop, in mijn heele li
chaamik kamde en kamde tot het
haar heelemaal ontward was. Toen zei
zei: „Dank unu doet mijn arme
hoofd niet zooveel piin meor en
plotseling was ze verdwenen. Ik stond
daar, midden in de kamer en.... Hij
werd onderbroken. De dokter was op
gestaan. De sigaar viel uit zijn hand. hij
staarde naar den verteller met wijd
opengesperde oogen, bracht 'n paar
vreeselijke. ongearticuleerde klanken te
voor: ehijn en viel voorover neer.
F. ontstond een algemeene, custelde
verwarring. Men droeg den bewusteloo-
zen man naar binnen en terwijl men
hem daar verzorgde, bleven enkelen bui
ten, verschrikt en huiverig.
„De dokter scheen toch minder goed
tegen spookverhalen te kunnen, dan men
vermoeden zou", merkte iemand op, met
een poging tot schertsen.
„Wie had dat gedacht", zei Gervier.
„Mijn hemel, is hoopte hem een beetje
griezelig te maken voer zijn kamer. Dat
verhaal heb ik, ongeveer zoo als ik het
vertélde, eens ergens gelezen".
Plotseling kwam hun gastheer naar
buiten. Hij was doodsbleek.
„Mijn Godmijn God zei hij
en greep Gervier bij een arm. „Hoe wist
.ie het? Waarom sprak je niet eerder?
Weartoe zoo'n theatercoup".
De andeen staarden hem aan.
„Wat bedoel je?" bracht Gervier ein
delijk uit.
„Hy heeft bekendzoodra hij bij
kwam zei hijik vermoedde dadelijk dat
de vervloekte Gervier iets wist, met ziin
eeuwige toespelingen op EliseJa,
ik heb haar vermoord, omdat ze me ver
laten wilde, en haar lijk in de rivier ge
gooid. Haar lange haren waren losge
raakt., :'k hob ze uit het riet moeten los
trekken. toen ze naar den kant terug
dreef. Toen zonk zeen ik wist den
schijn te wekken, dat ze naar haar fa
milie was. Maar op een of andere ma
nier heeft die verwenschte journalist met
zijn speurneus het ontdekt".
„Ik wist van niets", zei Gervier een
voudig. Teen haalde hij zijn notitie
boekje te voorschijn en begon ijverig te
schrijven, terwijl zijn gastheer de politie
ging halen.
Het werd een sensationeel bericht.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN
a 60 Ct*. per regel.
Noorderkerk - Veiserstraat
Woensdagavond 8^ nur
„De vier hoofdbeginselen der
opvoeding" o
