BUITENLANDSCH OVERZICHT
NOG EENS RICKLIN EN ROSSE.
TUMULT IN DEN ALGEMEENEN RAAD.
BERLIJNSCHE BRIEVEN.
FEUILLETON.
De Geschiedenis van
Lois Reddle
GEMENGD NIEUWS
HAARLEM'S DAGBLAD DONDERDAG 25 OCT. 1928
Oude hartstochten.
4 nachten extra licht. Marx en Hugenberg De
monarchisten en de oligarchie
(Van onzen correspondent.)
T BELANGRIJKSTE NIEUWS.
Naar het Engelsch van
EDGAR WALLACE.
45)
Houtspintere sprongen van de deur
al er weid een doffen knal vernomen en
wnuwaohtlg lochcndk. krabbelde Tap-
j>att tegen de tvedon van de trap op.
Zoo hard hU kon. keerde hU terug
naar zijn kamer. Het kopje van Michael
.stond op dc tafel, en met een lepeltje
schepte hij er lets van het lauwe achter
gebleven vocht utt. HU proefde het en
smakte met de lippen..
„Oog om oog. tand om tand. Ik heb
het gewonnen, zou ik zeggen!" sprak hU
mot voldoening. Alles was zoo eenvoudig
in zUn werk gegaan. Wat daarna zou
gebeuren? HU gaf zich niet de moeite
daarover na t,e denkon.
JVoor Dr. Tappatt was het. pleit- zoo
goxl als geslecht. ZUn lastgeefster was
méér dan edelmoedig gew -t voor de
laatst bewezen diensten h?d hU 'n aan
zienlijke sorp geld ontvangen en dc gehecie
■wereld lag voor hem open. Twee jaren
lans had hU 2Ün vriendin trouw en Uve-
De affaire-Horan.
rig gediend- Het was een dienst ge
weest die hem hield binnen de perken
van de wet. De doctor stelde zich op
een zeer scherp standpunt. HU wist dat
het einde van dit avontuur op den
grootsten last kon uitloopen, en nog
één enkele wetsovertreding zou weinig
verschil maken, indien hij zich moest
verantwoorden tegenover een jury. HU
was vastbesloten, uit dc vingers van
jury's te blijven. Het gevangen houden
van MÜohael Dorn verleende hem tUd tot
ademhalen een uitstel. Het rader
werk van de wet bewoog zich langzaam,
en heden ten dage' kon iemand, die zijn
maatregelen goed nam. tusschen zons
opgang en zonsondergang van het
eene einde van Europa naar het andere
reizen.
Een half uur en een uur verliepen.
HU keek voor de twintigste maal op zUn
hor lose, en een lade van zUn bureau
openende nam hU cr een paar hand
boeien uit, en neuriede onder het be
proeven of zU goed sloten.
Naar het keldervertrek terugkeerende
bonsde hU luid tegen de deur en riep
den gevangene bU zijn naam. Er volgde
geen antwoord, zoodat hU de deuT ont
sloot en voorzichtig naar binnen
gluurde. Door de reet kon hy het bed
zien. Daar lag Michael Dorn. het aange
zicht naar beneden, zijn hoofd op zUn
arm en bewegingloos.
Zonder dralen, trad de doctor geheel
Het Londensche telegraafkantoor heeft
een als serieus bedoelde opdracht van een
Londensohen amateur-astronoom ontvan
gen om een telegram naar de pianeet
Mars te zenden, aldus de N.R.C. Aan
gezien de afzender geneigd is alle on
kosten te betalen, zal het draadlooze
station te Rugby op een golflengte van
30.000 M. een telegram in Morse teekens
uitzenden en de telegrafist zal een half
uur op antwoord blijven wachten.
ZEVENURIGE WERKDAG.
In het rekenjaar 19281929 zullen in
de federatie Rusland 57 ondernemingen
met tezamen 45.000 arbeiders, overgaan
tot den zevenurlgen arbeidsdag. d.w.z.
dat 7.6 pCt. van het aantal arbeiders,
dat in de bedrijven van republiek en
plaatselijke organen werkt met uitzon
dering van de seizoenbedrUven, van den
verkorten werkdag zal gaan genieten.
Begonnen wordt met de groote onder
nemingen met gemiddeld 800 arbeiders,
aldus de N.R.Ct., het gemiddelde per
onderneming in de heele industrie in
de federatie bedraagt 293. BUna 80 pet.
van de arbeiders, wier werktüd verkort
wordt, werken in het centrale industrie
gebied en in het district Petersburg. In
het geheel zullen op het eind van dit
rekenjaar in de 'bedrijven van federatie
en plaatselijke organen 73.500 arbeiders
zeven uur per dag werken. Bovendien
zullen dan 208.000 arbeiders in de unie-
bedrijven op het gebied der federatieve
republiek eveneens den zevenurigen
werkdag deelachtig zyn geworden; in
het geheel dus 281.500 of 17.5 pet. van
het totale aantal arbeiders in dit deel
der sovjet-unie.
SCHITTEREND
RESULTAAT.
Straks op den tienden verjaardag van
de overwinning, zal te Rome op het al
taar des vaderlands een auto-da-fé ge
houden worden van schuldbrieven van
den staat, aldus de N.R.Ct., die door
de houders zyn geschonken ter delging
van de staatsschuld. Het heele jaar door
hebben de bladen berichten bevat van
dergelijke schenkingen en af en toe
hebben wij de belangrijkste daarvan ver
meld.
Thans, nu het op het einde loopt,
komen er nog verscheidene giften bin
nen, waaronder bijvoorbeeld 150.000 lire
van de fascisten te Brescia, 200.000 lire
van de Algemeens Verzekerings Maat
schappij, 100,000 lire van de bank voor
Amerika .en Italië en 50.000 lire van ano
nieme fascistische zyde. In totaal zal
voor meer dan 100 millioen lire aan
staatspapieren aan de vlammen ten of
fer gebracht worden, dat is dus voor
een waarde van ongeveer 13.5 millioen
gulden.
OVERVAL IN HET
THEATER DES WESTENS.
Een jonge man heeft getracht de
kas van het Berlijnsohe Theater des
Westens te plunderen, vertelt de N.R.C.
Tegen zes uur, toen er nog geen publiek
was, liep hij naar het loket en vroeg
enkele inlichtingen. Plotseling trok hij
een revolver, die hy op de twee cassières
richtte, waarby hy dreigde ze dood te
schieten, als zy"' hem niet terstond het
geld overhandigden. Een der twee vlucht
te en riep luid om hulp. Toen voorby-
gangers toesnelden, snelde de roover
zonder buit de straat op, waar hy in een
ledige auto sprong. Hy slaagde er even
wel niet in den wagen aan den gang
te brengen en de politie kon hem in de
auto arresteeren. Hij had een geladen
revolver bU zich.
HERRIOT TEGEN
ONTGROENEN.
In September had minister Herriot
reeds aan de hoofden der groote open
bare scholen te Parys en daarbuiten zijn
wensch kenbaar gemaakt, dat het met
het „ontgToenen" van nieuwe leerlingen
uit zou zUn. Hij heeft nu een circulaire
gezonden, waarin hy erop wUst, wat er
in het byzonder aan die instellingen, die
voorbereiden tot hooger instellingen,
min of meer occulte vereenigingen van
leerlingen bestaan. Deze vereenigingen
zouden er reglementen en praktUken op
na houden, welke zij trachten op te leg
gen aan de nieuwelingen en zelfs aan
jonge leerlingen. Weigeren dezen te ge
hoorzamen dan worden er boeten opge
legd, welke soms zoo hoog zyn, dat de
armste leerlingen en zij, die uit een
beurs studeeren, die boeten niet anders
kunnen betalen dan door een beroep
op hun familie te doen.
Heriot wensoht, dat de schoolhoofden
uiterst gestreng tegen deze misbruiken
zullen optreden en herinnert er aan,
dat het den leerlingen formeel is ver
boden onder elkaar vereenigingen te
hebben, die regels voorschrijven, enz.
(NE.C.)
binnen en na het onbeweeglijke lichaam
op den rug gelegd te hebben begon hij
het aan den lyve te onderzoeken. In
den achterzak van den pantalon vond
hy geen revolver; hü vond deze in een
daartoe byzonder vervaardigd zakje aan
de binnenzyde van de jas. Tydens het
fouilleeren knipte Michael Dorn met de
oogleden en vloeide een onhoorbaar ge
mompel van zyn lippen.
..Nu ben je niet zoo spraakzaam meer
vriendje," zeide Tappatt opgetogen.
Uit den zak van den deteotlve nam
hU eenige papleren, die hij bU zich
stak. Hij liet hem horloge en ketting
behouden; doch alles wat eenlgszins als
wapen zou kunnen dienen, zelfs een klein
pennemes, nam hU hem af. Toen hij ge
reed was, sloot hU de handboeien om de
polsen van den ander en keek met een
glimlach van voldoening op zUn arbeid
neer. In huis teruggekeerd vond hU het
blik beschuiten, en een emmer water
uit de pomp op het erf willende, droeg
hU beide naar de cel. Deze dingen
plaatste hU bU het bed.
.Michael Dorn, veel moeite heb je me
niet gekost", zeide hy het woord tot de
bewustelooze gedaante richtende. „En
des te minder omdat je geen officieel
ambt. bekleedt, en weinig vrienden hebt,
die zich ongerust over je zullen maken,
of de politie er bU halen. En haalt men
deze er bU. waar moet zij dan roeken9
Vertel mij dat eens, Michael Dorn!"
Berlyn, 22 October.
We hebben hier vier officieele „llcht-
dagen" gehad. En het eindresultaat is
eenigszins verrassend. NamelUk onze
ontdekking, dat Berlyn te donker is.
De energieke heeren, die het lichtfeest
ineengezet hadden, zullen aan deze ge
volgen waarschUnlyk niet gedacht heb
ben. Zij wilden ons nu eens extra ver
rassen. Wilden ons zooveel licht in de
duisternis toonen, dat we met open
monden en groote oogen door de straten
zouden trekken om dat sprookje te be
wonderen. Nu, bewonderd hebben we.
Niet alles, maar veel. Men had een aan
tal poorten, musea, schouwburgen, ker
ken onder zoeklicht genomen. De vergul
de reuze-engel boven op de Zuil-der-
Overwinning scheen te zweven, omdat
hU alleen maar fel verlicht ende zuil
donker gebleven was. Een merkwaardig
effect! Dat alles was fraai, ontegenzeg-
gelUk. Mee» dan twee millioen menschen
die de straat op waren geloopen, hebben
het kunnen constate eren.
Maar er was ook veel leelyks. goed
koops by. Men had er zeker een half
millioen mark voor over gehad. Maar als
men een of twee werkelijke kunstenaars
een paar duizend daarvan had laten ver
dienen door hun de algemeene regeling
op te dragen, dan had men misschien
zelfs nog wat kunnen sparen en het suc
ces zou stellig veel grooter geweest zUn.
Ambtenaren zyn nu eenmaal geen ar
chitecten.
Intusschen, gelijk gezegd: we hebber,
de ontdekking gedaan, dat Berlyn als
wereldstad-by-nacht eigenlijk het recht
heeft te verlangen, dat het zoo verlicht
is in normale tUden als thans, en
dan nog pas in zekere winkelwyken, vier
dagen het geval was.
Men is hier zeer trofcsch op zijn stad.
Tot op zekere hoogte met recht. Ik wil
van de gemeente, die me nu al zooveel
jaren gastvrijheid verleent, geen kwaad
zeggen. Maar ik ben het geheel eens met
de meeste Duitsche kranten, die dezer
dagen ook geklaagd hebben, dat het ten
slotte een eigenaardige toestand is, dat
men een half millioen extra moet uit
geven om vier dagen lang te bereiken,
dat men in twee of drie wijken de ver
zuchting slaakt: ja, zoo ziet ons stedeke
er nu werkelijk als een wereldcentrum
uit! Begaf men zich dan echter door
minder drukke wyken huiswaarts, dan
viel de Egyptische duisternis des te pyn-
lyker op. We bemerkten, dat er in heel
die stad van ruim vier millioen inwoners
maar één straatgedeelte is met verlichte
huisnummers en verlichte naamschilden
der straten. En dat men overigens be
halve dan in die winkelstraten, die uit
de étalage's voldoende licht verspreiden,
's winters alleen maar met behulp van
een zaklantaarn ontdekken kan, of men
het huis van zyn keuze bereikt heeft.
Dat heele stadswyken 's nachts zoo don
ker zijn, dat het heusch geen wonder
is wanneer men bijna dagelijks van over
vallen te lezen krygt en dames alleen er
niet aan denken, him woning te verlaten.
Eén resultaat van de lichtdagen echter
was inderdaad schitterend: de verlich
ting van eenige duizenden étalage's,
waarby men vaak de hulp van eerste
kunstenaars op dit gebied had ingeroe
pen en natuurlyk ook eereprijzen ver
deeld zyn. Men meene niet, dat alleen
ParUs de kunst verstaat een winkelraam
met smaak in te richten. Ik was nog on
langs in de Fransche hoofdstad, die nu
eenmaal voor my zonder voorbeeld blyft.
Maar ik heb er nauwelijk één étalage
gezien, die zoo geraffineerd-mooi was als
vele honderden, die ik in de lichtdagen
(en trouwens ook in normale tyden) in
Berlyn heb kunnen bewonderen. Men
moge van den Duitscher denken wat men
wil, smaak heeft hU, en op kunstgebied
doet hy voor niemand onder!
Met Duitsche politiek val ik u over het
algemeen niet lastig vallen. Maar in deze
dagen zyn toch enkele belangrijke din
gen voorgevallen, die even vermeld die
nen te worden.
Twee partyleiders van internationale
reputatie verdwynen van het politieke
tooneel, en wel de voorzitters van de
Duitschnationale Volkspartij en van
het bijna uitsluitend uit Katholieken
bestaande Centrum.
Om met het Centrum te beginnen:
zijn voorzitter Dr. Marx is in en bulten
Duitsöhland bekend geworden, omdat hij
vier malen tydens en na de revolutie als
RUkskanselier aan het hoofd van de
Duitsche regeering gestaan heeft. Marx
is altyd een bescheiden figuur geweest,
die zich zelf zeker nooit op den voor
grond gedrongen heeft. Vóór hij zich,
zeer tegen zyn zin, bereid verklaarde
rykskanselier te worden, waren reeds
twee zUner partUgenooten op deze hooge
plaats aangekomen, en wel de met jeug
dig vuur en byna socialistische overtui
ging strUdende Dr. Josef Wirbh, bekend
geworden door zyn samenwerking met
Rathenau en later zyn conflict met de
eigen partUgenooten; en Fehrenbach
inmiddels overleden oude heer, die meer
belangstelling voor mannenkoren dan
HU sloot de deur achter zich, en bui
ten de poort aan de voorzijde van het
huis gaande, verkende hy de omgeving.
Er bestond een kleine mogelykheid dat
de man zijn auto in de onmiddellUke
nabyheid had laten staan, en een on
beheerd voertuig zou de aandacht van
de politie kunnen trekken. Het zou zelfs
kunnen, dat hij niet geheel alleen geko
men was. Doch hoewel de doctor zyn
onderzoek tot een mijl in iedere richting
voortzette, was er niets van een auto te
bespeuren, zoodat hU, vermoeid, doch
als overwinnaar, weer binnenshuis ging.
Nooit weer zou de gedachte aan Kapi
tein Michael Dom als een schaduw
over zijn aangename toekomstdroomen
vallen
HOOFDSTUK XXIX.
..Waarde juffrouw Smith, Ik heb
getracht in verbinding te komen met
mUnheer John Wills, die een van mijn
ondergeschikten is, en mogelyk is mij
dat gelukt. Doch voor het geval, door
eenig toeval, mUn boodschap hem niet
bereikt mocht hebben, zou ik het als een
groote gunst beschouwen indien u tot
hem zoudt willen gaan en hem den in
gesloten brief overhandigen, die een
duplicaat is van de instructies, die ik
hem reeds per post deed toekomen. Ik
meen ontdekt te hebben waar juffrouw
Reddle zich ophoudt, en hoop u morgen
voor de politiek had, en die dan ook be
ter gedaan zou hebben, indien hy zich
tot het kcorzingen had bepaald.
Marx zou dan toonen, dat het Cen
trum ook rustige en talentvolle kanse
liers kan leveren. Een grooter misluk
king dan deze brave oud-rechter was
op het gestoelte van den grooten Bis
marck echter nauwelijks denkbaar. Marx
klein van gestalte, geen redenaar en
tegenover de massa geen persoonlykheid,
had voorloopig het vertrouwen der re
publikeinen, omdat men tenminste een
aanhanger van democratie en republiek
in hem meende te mogen zien. Bekend
is, dat hU zelfs, toen Ebert gestorven
was, als candidaat der republikeinsohe
partUen tegen Hindenburg ten stryde
trok, maar in de minderheid bleef om
dat de communisten weigerden op hem
te stemmen, waardoor deze heeriyk-ln-
consequente groep een monarchist aan
het hoofd van de republiek bracht.
Toen echter in den loop der tyden
Marx het roer omgooide, stellig onder
den invloed van sterkere persoonlykhe-
den in het Katholiek kamp, die nimmer
op den voorgrond plegen te treden, en
in het openbaar verklaarde, dat het
Centrum geen republikeinsche maar een
nu eens naar links dan naar rechts ba-
lanceerende party van staatsburgers
wenscht te zyn, viel zyn linksche aan
hang weg en had hU ook hec vertrou
wen van zyn eigen democratischen ar
beidersvleugel onder leiding van dien
zelfden Wirth verloren. Het wachten
was nog slechts op zyn verdwijnen uit
de Wilhelmstrasse. Toen de verkiezin
gen van Mei j.l. een groote overwinning
van de sociaal-democraten brachten, en
een nieuwe regeering aan het bewind
kwam, werd het mannetje Marx over
boord gegooid. Nu heeft ook de party
van hem als voorzitter afscheid geno
men. Dezer dagen zal hy de voorzitters
plaats verlaten, vermoedelyk om voor
Joos, een van Wirth's vrienden, plaats
te maken.
Met Bauer, Fehrenbach, Müller, Cuno
en tenslotte ook Luther behoort hij tot
de rykskanseliers der republiek, van wie
niemand eigenlijk begrypt. hoe ze op die
hoog plaats gekomen zijn, en die stellig
nimmer „naar boven gevallen" zouden
zijn als het domme partijgedoe niet een
beetje geholpen had.
Dat graaf von Westarp als voorzitter
van de groote partij der monarchisten,
die sinds 1918 Duitschnationale Volks-
partU heet. is afgetreden is minder be-
langrUk dan dat zijn opvolger niemand
minder is dan de afgevaardigde Hugen
berg, die. sinds eenige jaren in de Duit
sche politiek een rol van groote betee-
kenis speelt, en wel in de eerste plaats
omdat hij de bezitter is van een einde-
looze reeks van Duitsche groote en klei
ne dagbladen en correspondentiebu-
reaux. En bovendien nog de almachtige
in groote industriewerken en in het
Duitsche filmleven. Zoo staat hij aan
het hoofd van het Ufa-concern, dat in
Midden-Europa een concurrentie nau
welijks te duchten heeft.
Deze Hugenberg is onverzoenlijk mo
narchist, vUand van de de Duitsche re
publiek vele malen millionair, een soort
dictator, die al eens gepoogd heeft den
tegenwoordigen staatsvorm omver te
werpen en een soort oligarchie op te
richten, waarvoor hy al een college van
tien „sterke mannen" met zichzelf als
leider gereed houdt.
Deze fanaticus nu is aan het hoofd
van op een na de sterkste politieke par
tij in het Duitsche rijk, een partij, die
dank zy de politieke handigheid van
Stresemann om haar in de regeering te
betrekken, in den loop van twee jaren
door de vele concessie's die haar afge
dwongen werden, byna een derde van
haar aanhang verloren had. Wat de ge
volgen zullen zyn, is voorloopig nog niet
te overzien.
De kans bestaat nog altyd, dat de ar
beidersvleugel der party, die niets van
monarchistische plannen hebben moet,
onder de nieuwe leiding een eigen groep
zal gaan vormen. Tenzij de groote dicta
tor water in zijn wijn doet om tenminste
voorloopig zijn schaapjes byeen te hou
den.
Men moet zich nu echter in het bui
tenland de ontwikkeling der dingen in
de Duitsche republiek niet verkeerd voor
stellen. Er zijn hier maar weinig monar
chisten die inderdaad er aan denken,
binnen afzienbaren tyd keizer en konin
gen terug te roepen! Een republiek, maar
dan een oligarchische in plaats van een
democratische, bevalt hun veel beter.
Maar dat mogen se natuurlek niet hardop
zeggen l Een monarch kan lastig zyn en
zelfs democratische neigingen vertoonen.
Dan nog liever een republiek waarin de
klasse-overheersching hersteld wordt.
En bovendien, men heeft geen geschikte
candidaten voor het keizerambt en is
niet geneigd, met den keizer ook alle
Duitsche koningen en groot-hertogen op
hun tronen terug te roepen!
Wat we dus van het régime-Hugenberg
met zyn enonnen persinvloed te wach
ten hebben is een nieuwe actie, in de'
goede tyding te kunnen brengen. Dooii
ik heb te doen met een man, voor wiens
vernuft ik den dieps ten eerbied koester.
Juffrouw Reddle is op de boerdery „De
Galg", in de nabijheid van Whitcomb
in Somerset, en, wanneer gy in den
loop van den dag telegrafisch niet van
my hoort, is het zeer waarschynlijk,
dat ik daar eveneens zal zyn tegen
myn wil. Ik heb iedere mogelykheid
berekend; alles wat zich kan voordoen,
naar ik geloof, voorzien, doch er bestaat
altUd een groote kans dat blyken zal dat
ik niet zoo knap ben als ik dacht! Wilt
gy daaróm den geheelen dag in Char
lotte Street blyven? Ik stel u voor, dat
gij aan uw patroon, mynheer Shaddles,
een dag vrijaf vraagt, en hem, zoo noo-
dig, dezen brief toont. Misschien herin
nert hy zich mijn naam r.og; ik ont
moette hem vele jaren geleden.
Met alle achting,
MICHAEL DORN.
De woorden, „en hem, zoo noodig, de
zen brief toont," waren dik onder
streept.
De brief was per expresse bezorgd,
van het expresse merk voorzien en het
poststempel was dat van een stad in So
mersetshire. Lizzy Smith herlas hem
drie malen, één maal om het schrift t:
ontcUferen, één maal om hem te begry-
eerste plaats om de p2rtü weer ze#
sterk te maken als ze drie jaren geleden
nog was, en voorts een reeks van voor
loopig wel nauwelyks zichtbare pogingen
die oligarchie, die regeering-van-weini
gen in te voeren, die Duitschland dan
weer „betere tijden" zal tegemoet voeren.
Van een toenadering tot FrankrUk zal.
als het ooit zoover komen mocht, aan
natuurlyk geen sprake meer zyn!
Maar zulke woedende plannen kunnen
natuurlyk alleen doorgevoerd worden als
Hindenburg niet meer president der re
publiek is. En het ziet er niet naar uit,
dat de oude veldmaarschalk van plan is,
er het bijltje by neer te leggen
H. V. B.
LUCHTSCHEPEN.
(Van onzen Londensohen
correspondent).
De tocht van de Graf Zeppelin naar
Amerika verleent actualiteit aan een
woord over de in aanbouw zijnde BrLt-
sche luchtschepen, de R 100 en de R
101. De uitslag van den Zeppelin-tocht
is niet overbemoedigend. De zudht van
verlichting, die opging toen ze na vier
en een haiven dag varens in behouden
Amerikaansche haven aankwam, „ver
doofde" figuurlijk gesproken het
gejuich der New Yorksche schare.
Men kan van den tocht leeren dat een
luchtschip een grootere, een veel grooiere
snelheid moet hebben dan de Graf
Zeppelin bezat, omeverrtueel een dirage-
lijken dienst met Amerika te onderhou
den. Het wat beangstigend feit dat een
der horizontale eveniwichtstvlaWken deer
lijk werd beschadigd in een wind. die
naar wat men er van heeft gehoord
nog niet ten volle de kracht van een
storm had, laten wij nu buiten beschou-
wing.
Dit alles moet zonder iets te wil
len afdingen op de kranigheid en den
ondernemingszin van den Kapitein
Eckener en zijn helpers worden vast
gesteld.
En nu dan de Britsohe schepen. De
R 101, die nog lang zoo ver niet is
gevorderd als de R ICO, noemen de
Britten het grootste luchtschip van de
wereld. Het zal het misschien In volume
zyn, maar het is het niet in lengte. Het
nieuwe Duitsche schip is 750 voet lang.
De R 101, die een twintig voet langer
is dan de R 1C0 (die bijna gereed is) is
730 voet lang. Maar de kubieke inhoud
van de R 101 wordt 5.000.000 kubieke
voet (tennaastenbij 175.000 M3). Het
schip is bedoeld als het eerste van een
serie luchtschepen, die diensten met de
Dominions zouden moeten onderhouden
Het is ontworpen voor het vervoer van
100 passagiers, met een bemanning van
50. Allén vinden onderdak in den budk
van heit vaartuig, dat volgens de plan
nen weelderig en geriefelijk voor slapen,
verblijf en eten zal zijn ingericht. Het
belooft een waar luchtkasteel te worden
met zijn gouden en witte tinten. Een be
langrijke eigenschap is ook het omhul
sel en het geraamte zijn (of worden)
vervaardigd van vlekloos Staal en dux-
aluminium. En de motoren, die het zul
len voortbewegen, worden gestookt met
olie in plaats van benzine. Het zal nl.
5. Diesel-motoren krijgen van 650 P.K.
elk. Het gansóhe schip vertegenwoordigt
eigenlijk een kolossaal experiment.
Door den tocht van de Zeppelin heb
ben wij nu geleerd van hoe overwe
gend belang de gemiddelde snelheid
dezer schepen, is. R 101 is ontworpen
voor een minimum-snelheid van 70 mijl
per uur. hetgeen weinig meer is dan
de Graf Zeppelin kan halen. Voordat
de jongste tocht van het Duitsche schip
weid. volbracht had men berekend dat
de R 101 in ongeveer 60 uren New York
zou halen. Deze berekening zal men nu
moeten herzien. De overheersohenrie
westenwinden op dén Aitlantischen
Oceaan brengen de gemiddelde snelheid
van Oost naar West al zoo tot een 40
miij'l terug. Bovendien zal ook de R
101 groote omwegen naar het zutd'en
moeten zoeken om het overheerschende
slechte weer in het noordelijk deel van
den Ocaan te ontgaan, zooate de Zep
pelin moest doen. Zooals de zaken dus
thans staan is niet te voorzien dat een
luchtschip den tocht veel sneller zal
volbrengen dan een snel stoomschip,
terwijl Dij het luchtschip de beangsti
gende gedachte blijft bestaan dat men
nimmer den anderen kant haalt. Maar
het plan met de R 101 is dan ook het
schip vooral experimenteel te laten
reizen naar Indlië, een route dli'e atmos
ferisch en klimatologisch gunstiger is
ofschoon ze ook stormnesten heeft.
De R 100, die wat kleiner is en daar
om ook minder mans dan het zuster
schip voornoemd, zal binnen niet te
langen tijd bunnen toonen wat ze ver-
mag. Men kan echter nauwelijks ver
wachten dat de twee Britsohe lucht
schepen overtuigender dan de Zeppe
lin heeft gedaan zuilen betoogen dat
men met de praktijk der luchtscheep
vaart hard is opgeschoten. Het zal on
getwijfeld nog lang duren voordat men-
scheiijke volharding van dezen vorm
van transport een zooals dat hier
heet „paying proposition zal hebben
gemaakt.
pen, en éénmaal uit louter blijdschap,
want na iedere lezing gevoelde zy zich
belangwekkender; hoewél het haar als
buitengewoon grappig voorkwam, dat
Michael Dorn in zijn buitensporig ge
voel van eigenwaarde, zich verbeeldde
dat haar zure patroon haar een dag
vryaf zou geven, op grond van een ont
moeting, die hy reeds sedert lang
vergeten moest zijn en stellig tegen
spreken zou.
De tijding was van te overwegend be
lang om haar te verzwijgen, en zy begaf
zich met den brief naar mynheer
Maok'enzie, die zij bezig vond met. het
aanbrengen van een nieuwe snaar aar-.
zUn viool.
„Zeker gisternacht gesprongen",
merkte Lizzy niet onvrlendelUk op. „Tk
hoorde u stemmen en stemmen."
..Stemmen!" antwoordde de oude
Mackenzie verbaasd. „Dat was geen
stemmen, jonge dame. Her- is echter mo
gelyk, dat het iemand die niet met de
bijzondere eigenschappen van klassieke
muziek bekend is, als zoodanig in de
ooren klorik. Ik speelde de aria uit
„Samson en Dalila". Het is een prach
tig stuk."
Hy schoof zyn bril van zijn voorhoofd
en nam den brief van Lizzy aan.
(Wordt vervolgd.).
Bij de opening van de zittingen der
nlzemeene raden in FrankrUk in de ver
schillende departementen, zyn in het
district Bovcn-RUn oude hartstochten
weer ontvlamd, hartstochten die regel
recht terugvoeren naar het fameuze of
beruchte proces van Colmar, dat der
üutonomisten waarvan de voormannen
Ricklin en Rosse zUn.
Zooals men zich herinneren zal is de
verkiezing dezer afgevaardigden aan
het critisch oordeel onderworpen van de
Fransche autoriteiten, doch nog niet
bevestigd. Immers de veroordeeling dezer
autonomlsten te Colmar kan en zal
hoogstwaarschUnlyk een beletsel zyn
voor dc verkiesbaarheid.
Aan het begin van de zitting gaf de
voorzitter dan ook een juridisch exposé
van dezen toestand waarvan de conclusie
was. dat hU moest weigeren de betrok
kenen tot dc beraadslagingen toe te
laten.
Een hevig protest van de medestanders
der autonomisten was het gevolg en
leidde tot een voorloopig verzet. Rioklin
en Rosse werden tot de publieke tribune
toegelaten, 'n Ordelijke loop van de ver
gadering was toen natuurlijk uigte-
sloten. Immers de gewraakte afgevaar
digden. begonnen van de tribune af, hun
rechten te verdedigen. Zy werden
bygestaan door Stürmer en Brogly, die
eveneens op de publieke tribune zaten,
en de collega's in de zaal. 'n Helsch
spektakel ontstond. Beleedigende woor*
den vlogen over en weer. Schorsing der
zitting werd gevraagd maar geweigerd.
Van de tribune werd geroepen: WU zUn
door het volk gekozen, en wij zUn hier
krachtens den wil van het volk".
Ricklin interrumpeerde op een gegeven
oogenllik: „Het is thans tien jaar ge
leden, dat ik In den Rijksdag de schei
ding van Elzas-Lotharingen van Duitsch
land proclameerde. Ket is een schar.de,
dat men mU thans den toegang tot den
gcr.eralen raad weigert!"
Thony. een anti-autonomist. verweet
obbé Haegy het kwaad, dat hy had be
rokkend aan het katholicisme, dat hy
beweerde te verdedigen. De zitting werd
ten slotte onder tumult tot des middags
geschorst.
In een geheime zitting bewees de Al
gemeene Raad van het departement
Boven-Ryn, zijn onmacht door te be
sluiten Ricklin en Rosse voorwaardelijk
toe te laten. De eisch was dat de be
trokkenen niet mochten deelnemen aan
beraadslagingen en niet mochten stem
men.
Aldus geschiedde, 't Compromis werd
aanvaard. ZwMgend luisterden de in
hun rechten beknotte afgevaardigden:
'n zonderlinge toestand en een vreemd
compromis.
F. A.
De Duitsche groote
coalitie.
BERLIJN, 24 Oct. (W.B.) Heden-
middag hielden leden van het fractie
bestuur der centrumparty, de heeren
Bell, Esser, Lammers en Stegerwald, met
leden van het fractiebestuur der soc.-
dem.-partU, de heeren Breitscheid, Ditt-
mann. Hertz en Wels, een bespreking
over den politleken toestand, welke
slechts een informatorisch karakter
droeg. Het onderwerp van bespreking
vormde de groote coalitie. Het centrum
wenscht vooraf uitsluitsel ten aanzien
van bepaalde quaesties, zooals bUv. de
pantserkruiser en het belastingvraag-
stuk, daar zoolang deze niet zyn opge
lost niet kan worden verwacht, dat een
eventueel groote coalitie van. langen
duur zou zUn.
De „Roode Frontstrij-
dersbond" blijft in
Oostenrijk verboden.
WEENEN, 24 Oct. (V. D.) Het
Staatsgerechtshof heeft vandaag zyn
beslissing medegedeeld inzake de be
zwaren van den „Rooöen FrontstrUders-
bord" tegen de opheffing van den Bond
door den Bondskanselier. Het Gerechts
hof heeft deze bezwaren afgewezen, o.m.
wegens het feit dat het vernomen had
dat genoemde Bond stelselmatig opmar-
schen heeft georganiseerd met het
klaarblUkelUke deel. de openbare orde in
gevaar te brengen. Op deze en andere
gronden meent het Hof dat op de be
zwaren niet kan worden ingegaan.
PARIJS. 24 Oct. (V. D.) Naar ge
meld wordt zou de officier van justitie
een onderzoek hebben bevolen naar de
handelingen van den Franschen diplo
maat bU het Ministerie van Buitenland-
sche Zaken De Noblet en van den jour
nalist Delaplanque, die betrokken zUn
bU de affaire-Horan. Beiden worden be
dreigd met een aanklacht wegens spion-
nage.
Stalin waarschuwt!
Naar uit Meskou aan het Hbld. wordt
gemeld, pubüceeren de sovjetbladen
eerst thans een rede, die Stalin reeds
op 19 dezer in een plenaire vergadering
van bestuur en controlecommissie der
communistische partij-afdeeling Moskou
heeft gehouden.
Stalin keert zich daarin tegen de op-
positioneele strooming, die den laatsten
tUd in de party valt waar te nemen.
Stalin zegt o.a.: De nieuwe strooming
in dc communistische party moet als
zeer ernstig worden beschouwd, daar zU
niet het gevolg is van persoonlijke mee-
nlngsverschillen, maar uit den geheelen
gang van zaken is voortgevloeid.
Deze nieuwe oppositie, zoo gaat Stalin
voort, is veel gevaarlijker dan het z.g.
Trotzkyïsme, daar zy de party op der.
duur naar het opportunisme zou lelden.
De eerste symptomen van deze bewe
ging waren reeds in het voorjaar waar
neembaar en op het oogenblik bevinden
zich reeds vertegenwoordigers van deze
richting in het centraal uitvoerend
comité,
Uit Stalins rede blijkt voorts, dat de
rechtsche oppositie in de Moskousche
afdeeling een program heeft opgesteld
met de volgende eischen:
Beperking der industrialisatie; het
afzien van de coöperatieve bedrijven
in den landbouw; beperking van het
monopolie van den buitenlandschen
handel.
De toestand is zoo ernstig, dat de
correspondent van de „Voss Ztg." te
Moskou reeds van een ernstige crisis in
de leiding der ^arty spreekt.
Eenige leidende partymannen te
Moskou zU'n reeds van hun functie ont
heven.
Waarom Hoover?
De oud-minister van buitenlandsche
zaken Hughes, zeide in zyn eerste rede
tot- steun van de candidatuur-Hoover.
dat de verschillen tusschen de partyen
dit jaar gering in aantal waren. De
alles-overheerscliende quaestie was vol
gens hem de keuze der menschen. De
alles-overheerschende quaestie was vol
gens hem de keuze der menschen. HU
voor zich gaf de voorkeur aan Hoover.
Hughes, die zelf gouverneur is geweest
van den staat New York, prees de be
kwaamheid van Smith als gouverneur
van dien staat, maar meende, dat hy,
als hU tot president werd gekozen, er
jaren voor noodig zou hebben om dat
gene te leeren over internationale aan
gelegenheden wat Hoover reeds weet.
KORT EN BONDIG.
Naar Vaz Dias uit Turü'n meldt, is
Ferrarln, de bekende vlieger, die o.a.
met Del Frete den Atlantischen Oceaan
is overgestoken van Rome naar de Bra-
ziliaansche kust, bevorderd tot luitenant
kolonel en ter beschikking gesteld V3n
Mussolini, om diens vliegtuig by ver
schillende gelegenheden te besturen.
Naar men weet. is de minister-president
ook minister van luchtvaart en pleegt
hU zich vaak per vliegtuig te verplaat
sen.
Sir Philip Sassoon, de onder-secretaris,
van de luchtmacht, die een inspectie
vliegtocht van 17.000 mijl naar Egypte,
Soedan en Indië heeft ondernomen, is
met zyn vliegboot Iris uit Karachi ver
trokken om over Irak naar Engeland
terug te keeren.
Volgens het blad „El Universal" is een
oude priester van de schismatiek-
Katholieke kerk te Guadelajara door drie
gemaskerde mannen met messteken ge
dood. Tevoren hadden zU in de kerk een
diefstal gepleegd.
