OM ONS HEEN Bssik Aspisriift- FLITSEN MARKTNIEUWS. aan Tabletten! FEUILLETON. Het Mysterie van Heath Hover HAARLEM'S DAGBLAD WOENSDAG 7 NOV. 1928 No. 3790 HET BINDEND PRIJSTARIEF IN HET BOEKDRUKKERSBEDRIJF. De treinen van Noord en Zuid brach ten Dinsdagmorgen naar Utrecht een (massa boekdrukkers aan. Vooral die van elven, want op dat uur zouden de debat ten beginnen over de voorstellen van sommige districten der Federatie in het boc-kdrukkersbedrijf om het bindend prUstarief af te schaffen. Wanneer er een prachtorder te halen ware geweest, had de drom van boekdrukkers nau welijks grooter kunnen zijn in de gang van het Jaarbeursgebouw: de vestiaire was op zóóveel belangstelling niet inge richt en staakte. Na de laatste bezoekers kwamen de allerlaatste en brachten zelf hun hier en daar ontleende stoelen maar mee, omdat de zetels in de zaal uitgeput waren en nog stonden er boek drukkers langs de wanden en in de looppaden. Men zegt, dat deze zaal drie honderd menschen kan bevatten, maar cr waren er zou ik denken, wel vijfde- halfhonderd: je weet nooit, hoeveel makke schapen er in een hok gaan vóór dat je het geprobeerd hebt. Misschien is die vergelijking onjuist, want mak waren al die boekdrukkers juist niet. Maanden lang had een oppo sitie in haar eigen blad hen vaak op een noch bezadigde, noch beschaafde ma nier tegen het bindend prystarief in liet harnas gejaagd en waren er in de dag bladen berichten verschenen, die lang niet altijd den toestand juist voorstel den. Natuurlijk was 'het orgaan van de ■Federatie daartegen ingegaan en nu zou hier in Utrecht worden uitgemaakt, of dat bindend prystarief vervallen of op nieuw gehandhaafd worden zou, Toen de laatste leden binnengedron gen waren had de voorzitter, de heer KorthulSi zijn inleidend woord al ge sproken en zou tot behandeling van de agenda worden overgegaan. Natuurlijk kwam er eerst geharrewar over qc agenda. Zou men eerst de Quaestie van het bindend tarief behandelen of die van de leverar.ciersbonden, verschaffers van papier en materialen, waaimee ook geschil bestond! Altijd zijn er in een vergadering lieden, die in zulke vonn- ouaestles wijzer dan het bestuur willen wezen en met hun welsprekendge sprek den kostbaren tijd verdoen; intus- schen had de vergadering den tijd zich te verlustigen in de weelderige kleuren van de zaal en de grillig gerangschik te prullenmanden, die de groote licht kroon voorstelden. Maar eindelijk had het hoofdbestuur zijn volgorde-critici dan toch verslagen en kreeg de eerste van de zeventien sprekers uit de verga dering hot woord om zijn denkbeelden tegen het tarief uiteen te zetten. Zeventien sprekers! Ket was om er van te schrikken, maar de voorzitter be hield zijn kalmte en regelde al by voor baat den gang van zaken. De eerste sprekers zouden een onbeperktcn spreek tijd krijgen, de volgende zouden worden gerantsoeneerd; hij hcopte wel, de goeierd, dat wanneer een spreker meen de, dat een voorganger zijn opinie al behoorlijk had weergegeven, hij zelf van het woord afzien zou. IJdele hoop. Heeft ooit een spreker in een vergadering ge meend, dat een ander het voor hem al goed gezegd had! De vergadering heeft al de zeventien sprekers manmoedig ge slikt. Na den derden of vierden, toen de aanvoerder van de oppositie den onbe- perkten spreektijd had gehad, begon de rantsoencering. In bonte rij volgden de sprekers elkaar op (er was ook een dame bij, teeken van den nieuwen tijd) die de koele voorzitter met het horloge in de hand controleerde, opdat zij de ge oorloofde vijf minuten niet overschrij den zouden. „Meneer X., U heeft nog één minuut!" En onverbiddelijk een minuut later: „Meneer X. Uw tyd is om!" Niemand was dan al klaar. Hoe moeilijk is het om kort te zijn. Eén praatte er nog door, al wandelend van den katheder naar zijn plaats terug. Eindelijk was de reeks aan t eind. Toen kwam er een lid van het hoofdbestuur, sprekende voor zich zelf en gaf onder anderen in overwe ging, het bindend prijstarief niet meer toepasselijk te verklaren op kleine or- dertjes, bijvoorbeeld tot f 25.of tot 50.— toe en dat denkbeeld onder steunde de voorzitter. Natuurlijk ging er dat zóó maar niet door. Er volgde nog •wéér gepraat. Zoo kon ik rustig een beetje soezen en vooraf overpeinzen, waarom ik de opneming van dit artikel tje in ons dan toch algemeen dagblad, dus voor het groote publiek, verklaren zou. Het bindend tarief is niet te hoog. Zelfs in vele gevallen te laag. Waarom dan, zal het publiek, de drukwerkge bruiker, zeggen waai-,om dan die oppo sitie in den eigen kring? Omdat het berekenen van drukwerk moeiiyk en lang niet ieders werk is; omdat de con currentie aanleiding geeft, maar een beetje krap te cijferen; omdat menig een liever een vasten klant Ingeval van concurrentie zonder winst bedient, dan hem veriic-st; omdat menige kleine drukker geen flauw idee heeft van wat hem het drukwerk zelf kost en meer malen zelfs de afschrijving op machines en materialen vergeet. De klant, nuch ter gesproken, heeft daar niet mee te maken en profiteert van de lage prij zen. Maar ik, die hier geen belang by heb, omdat ons dagblad voor ons hoofd zaak en particulier drukwerk bijzaak is, durf dan zeggen, dat de drukker die or ders aanneemt onder het prijstarief, zichzelf besteelt en dat de klant, die het beneden dat tarief gemaakt v. il hebben, den drukker te kort doet. Zóó is waarheid en daarom is het voorstel om de kleine orders aan het bindend tarief te onttrekken, een nieuw gevaar voor den kleinen drukker, al juichte hij op de vergadering dat voorstel uitbundig toe. De groote drukker evenwel (ik zei immers, dat het een ingewikkeld vak is) vult met zulk werk zijn anders impro ductieve uren. Het voornemen van den voorzitter was om 4 uur te laten stemmen over intrek king of handhaving van het prijstarief. Maar de weg naar de hel is met zulke goede voornemens geplaveid. Het werd half zes, vóórdat het tot stemming kwam en een uurtje later vóórdat de beslissing viel. Met 909 tegen 257 stem men werd het tarief gehandhaafd en met 696 tegen 258 stemmen besloten, de tariefcommissie op te dragen te bepa len, welk minimum fhoogstenr 50) uit het verband van het prijstarief zal worden weggenomen, dus vrij zal zijn. Teen kreeg de vergadering er genoe; van. Maar de voorzitter hield voet bij stuk. De houding tegenover de bonden van papiergroothandelaren cn leveran ciers van materialen moest immers nog bepaald werden. Hun was het bestaande contract opgezegd en zij waren niet be reid geweest, nieuwe voorwaarden te aanvaarden, bleven dus vrij om te le veren aan de ongeorganiseerden, groot ste tegenstanders van de organisatie. De Federatie had toen een aantal piergroothandelaren geboycot. Beide partijen klaagden, verlangden blijkbaar naar nieuwe overeenstemming. Maar hoe die te bereiken! Daarover hield de voor zitter in onbegrijpelijke energie en frischheid, te half zeven neg een keu rige rede van een uur lang. Toen kwa men de debatten en te halfnegen nam de vergadering met algemeene stemmen een motie aan, waarbij dc zaak naar de Decembervergadering werd verschoven, met de bepaling dat inmiddels de boycot zou worden opgeheven, wann-qer daar tegenover de twee bonden den toestand zouden-herstellen vair 30 Sept, (niet le veren aan ongeorganiseerden). To 9 uur zaten de vergaderden aan hun wel verdiende middagmaal. 's Morgens bij het bgin van de ver gadering was voorgesteld, dat aan de vergadering geen publiciteit zou worden gegeven. „Nu ja':, zei de voorzitter, „de pers is hier niet, maar tegen een beeld van de vergadering in de bladen is geen bezwaar". Natuurlijk niet. Hoe was ge heimhouding te verwachten van hon- derde menschen? Het zou niet eens ver standig zijn geweest na alles wat er vooraf al gepubliceerd was! Dat beeld der vergadering heb ik hier gegeven en trek er meteen de conclusie uit, ten gebruike van het publiek, dat drukwerk koopt. De Nederlandsche drukker is geen afzetter, zooals hy, om dat hij een prijstarief heeft, onbillijk en onrechtvaardig -wordt genoemd. Hij is een hard werkend man, met vele zor gen en beslommeringen, die een zeer be scheiden bestaan voor lief moet nemen. Wie aan zyn prijzen knabbelt en peu tert. doet hem te kort. Wat de Federatie in het boekdruk- kersbedrijf betreft, de oppositie is zon der twijfel door de vergadering van Dinsdag zeer verminderd. Ter vergade ring is dat al gebleken. Voor het uit stekend werk der Federatie buiten de tariefregeling, o.a. het collectief con tract met de werknemers, is dat een gelukkig verschijnsel. Aan voorzitter Korthuis komt een groot deel van de eer daarvoor toe. J. C. P. INGEZONDEN MEDEDEELINGEN a 60 cents per regel. Stof zuiger huis MAERTENS BAR TEL JORIS STRAAT 16 TELEFOON NO. 10756 Apex Elecfrisclie Waschmachine» f 27?,. MUZIEK. EERSTE BACH-CONCERT. Een programma als dat van gister avond zou aanleiding kunnen geven tot lange bespiegelingen en vergelijkingen, die echter weinig of geen nieuwe ge zichtspunten zouden brengen, voorzoover ze zich met de eigenschappen van Beet- hovens en Schuberts muziek zouden be perken: de kunst van beide tijdgenooten is door het nageslacht al zoo vaak ver geleken dat het eerste Bach-concert een opvatting kon staven, die men als vrij wel algemeen gevestigd mag beschouwen. Wat niet wegneemt dat we de beko ring der overbekende Rosamunde-muziek weer in gelijke mate ondervonden als de lapidaire geweldigheid van Beethovens nóg veel bekendere Vijfde Symphonie. Wel zijn er in de Rosamunde-ouverture enkele tonica-dominant-algemeenheden, die aan Webers Jubel-ouverture doen denken, wel herinnert ons het zang thema even aan het Andante van Haydns Symphonie militaire, maar er komt zooveel echte Schubert-melodiek en -coloriek in de Ouverture en nog meer in de Balletmuziek, dat beide als een verfrisschend bad werken, als een weldadige balsem die de door de lawaai- batterijen van de firma Malhoofd, Mal loot en Cie toegebrachte trommelvlies- beleedigingen en geïnfecteerde schram men onmiddellijk doet genezen. Van de „Vijfde Symphonie" gaf van Anrooy een auditie die grootsch, bij wijlen ook wat hard aandeed. De kleine ho'oosolo in het eerste hoofddeel, werd tot een ontroerende menschelijke klacht, een wonder van uitdrukkingsvermogen, dat Jaap Stotijn eert en zijn leermeester Van Emmerik in dankbare herinnering brengt. Over 't algemeen handhaafden de blazers van. 't Residentieorkest hun onaangevochten standpunt, doch het- strijkers-ensemble toont ook steeds verdere volmaking. Het waren gisteren speciaal de celii en contrabassen, die ons van hun aanwezigheid en kwali teiten op imponeerende genotbrengende wijze overtuigden. Imponeerend was eigenlijk de voor dracht der geheele Symphonie en een ovatie na de geweldige finale kon dan ook niet uitblijven; zóó geestdriftig waren de bstoogingen, dat zij zelfs in staat waren den exodus -naar de -ves tiaires ettelijke ccgcnblikken te vertra gen. Nu ben ik met mijn verslag reeds aan 't eind van 't concert en heb een be langrijk onderdeel van 't programma nog met eens gencemd. Dat werd gevormd door een vijftal liederen van Schubert, waarvan de klavierpartij voor orkest bewerkt, was, deels door PelLx Mottl, deels door Peter van Anrooy. Over 't algemeen kan men deze be werkingen, die de zangstem nergens in 't gedrang brengen, als aanwinsten voer de liederen-met-orkest-litteratuur begroeten. Jo van IJzer—Vincent zong ze met al de pracht van haar heerlijke stem; dat het aanhooren zich grooten- aeels tot een klankgenieting beperkte, behoeft na al de keeren dat we deze zangeres hoorden niet te verwonderen. Een dieper doordringen in de beteeke- nis van tekst en muziek hoort men in den zang van deze vocaal zoo ongemeen begaafde vrouw zelden, doch de klank- wcelde voorkomt dat zich een gevoel van onbevredigdheid bij den hoorder zou kunnen ontwikkelen. Zij -geeft schoonheid, schoonheid in ruime mate wy kunnen er mee tevreden zijn, KAREL DE JONG. RIJWIELDIEFSTALLEN Er zijn Dinsdag weer twee rijwielen ontvreemd. Het eene stond voor een per ceel aan de Zocherstraat en het andere in het voortuintje van een perceel aan den Schoterweg. GEVONDEN DIEREN EN VOOR WERPEN Terug tc bekomen bij: C. Ha'velaar, Overtonstraat 69, actctasch met school boeken. Directeur Concertzaal, L. Bes gijnestraat, gouden armbandhorloge; J. Raar, Schalkburgergracht 42a, grijze ceintuur; J. de Groot, Hcerenweg 341, duif, gemerkt No. A 605; Bureau van politie, Smedcstraat, hondenhalsband met penning; F. van Locnen, Madoc» rastraat 11, horloge met ketting; W. Slagboom, Regulierstraat 6. dames» handschoen; Kennel Fauna, Parklaan: zwartgcel hondje, gebracht door Op» broek, Begijnhof 24; zwartbruin hond» gebracht door Hartcnius, Spaan» schcvaartstraat 88; zwartbruine hond, gebracht door v. Basten, Wagenweg 102; zwarte kat, gebracht door politic; zwartwitte kat, gebracht door van Dantzig, Oranjestraat 58; Timmer» mans, Dr. Leydsstraat 2, paar dames» kousen en een tube tandpasta; N. Loer- Loerakker, Leidschestraat 117, studen» tenmuts; D. van Akkeren. B.vdhuisstr 10. damesportemonnaie met inhoj J: J. Bergkamp. Waarderweg 23a, rijwielbe» lastingmerk; A. de Kruif, Spaanschc vaartstr. 97, rozenkrans. VAN HAARLEM'S DAGBLAD No. 1337 DE MINUUT DIE EEN EEUW LIJKT Op het hoogtepunt van je redevoering, waar voor je uren gestudeerd hebt, laat een kellner achter je rug een blad vol met tafelzilver vallen. (Nadruk verboden.) AANVARING TE ROTTERDAM. ZWARE MIST BOVEN DE MAAS. Het heeft Dinsdagavond te Rotterdam vrij zwaar gemist, zoodat de scheepvaart op de rivieren den geheelen avond heeft stilgelegen. Omstreeks 11 uur is op de Maas de vrachtboot Verschure II van de firma v. d. Scfcuyt in aanvaring geko men met een op stroom liggenden Rijn aak, waardoor de dekknecht van de vrachtboot, door het wegrollen van eenige zuurstofcylinders ernstig aan het been verwond werd, terwijl de kapitein van de vrachtboot een schedelbreuk kreeg. Geen van beide schepen is ech ter gezonken. Het heeft geruim en tijd ge duurd voordat de rivierpolitie hulp heeft kunnen bieden daar men door den mist niet kon varen. De dekknecht is in het ziekenhuis opgenomen. DE VERWISSELDE ALBERT CUTP. Voor het Amsterdamsche Gerechts hof is Dinsdag behandeld de bekende strafzaak van de verwisselde Albert Cuyp. De heer B., die het doek niet meer terug kon geven aan de Haagsche bank van leening, wa's door de Rofcter- damsche rechtbank veroordeeld t-ot f250 boete subs. 25 dagen hechtenis. Dit vonnis werd 8 Febr. 1.1. in hooger beroep dcor het Gerechtshof te Den Haag bevestigd. Verd. stelde tegen deze veroordeeling beroep in cassatie in en op 29 Mei 1.1. wees de Hooge Raad ar rest wa-arby het arrest van het Haag- ehe Hof wegens een vormgebrek ver nietigd en de zaak naar het Gerechts hof te Amsterdam verwezen werd. Het getuigenverhoor leverde niets bij zonders op. De procureur-genera al eisch- te vernietiging van het vonnis der Rot- terdamsche Rechtbank en opnteuw ver oordeeling van verd. tot f 250 boete subs. 25 dagen hechtenis. De verdediger mr. G. C. A. Oskam uit Rotterdam concludeerde tot vrij spraak. Na re- en dupliek werd de uitspraak bepaald op 20 November a.s. POES MAAKT ALARM. GEEN BEGEERIGEN BIJ BEGEER. In de zaak van de .Koninklijke" Begeer in d« Leidschestraat ging Maan dagavond ongev-eer half negen het alarm signaal af, meldt het Hbld. De men schen op straat hoorden het en ze snel den toe om te kijken wat er aan de hand was. De politie stelde dadelijk een onderzoek in, doch het bleek, dat er geen inbraak of welke andere ongerechtigheid ook was gepleegd. Intusschen bleef het signaal doorgaan, totdat men ontdekte dat de draden van het toestel met el kaar in contact gekomen waren. Eer. ongelukje dus, waarvan de oorzaak nog niet geheel bekend is, maar waarschijn lijk is het dat de poes op den draad is gaan zitten en zoo het contact heeft veroorzaakt. DE HALTE AAN DE ZANDVOORT- SCHELAAN. De personcelmisère geëindigd. Onze lezers weten, dat mej. Hoebeike, de contract-juffrouw, die de halte Heem stedeAerdenhout van de Ned. Spoor wegen aanvankelijk bediende, deze functie heeft moeten neerleggen, omdat het werk haar te zwaar weid. Sindsdien was er een arbeider-telegrafist geplaatst, die meer met het werk vertrouwd was. Daar deze niet anders te doen had dan kaartjes te verkoopen en daarvan eenige administratie ie houden, wilden de Spoorwegen een goedkoopere kracht in zijn plaats stellen, weer een contract juffrouw of een gepensionneerd spoor wegbeambte, dan wel een echtgenoote van een spoonr.an.. Thans wist de „Tele graaf" te melden, dat de directie in die pogingen niet geslaagd was en derhalve een 16-jarig jongmensch aan het hoofd van het station zou komen te staan. Bij informatie werd ons gezegd, dat dit be richt- geheel onjuist is. De arbeider-tele grafist is opgevolgd door een contrac tant, echter geen 16-jarige maar iemand van 25 jaar, die voorheen kan toorbediende te Haarlem was. Deze neemt den dienst van 's morgens 7 uur tot 's avonds 11 uur waar. Van aan het hoofd staan van een station is hier weirrg sprake aangezien aan de halte alleen maar kaartjes verkocht wórden. ZANDVOORT. DR. CLARA POLAK GAAT HEEN Naar wij vernemen heeft de directrice van de Cl ara-Stichting", inrichting voor kinderen lijdende aan tuberculose, dr. C. Polak tegen 1 Januari ontslag aangevraagd, wegens vertrek uit de ge meente. Dr. Polak is 15 jaar als arts ver. bonden geweest aan de Clara-Stichting, zy was tevens leidster van het Consul tatiebureau voor tuberculosebestrijding. VERGADERING TEGEN DE STRAAT BELASTING Dinsdagavond werd te Zandvoort de vergadering tegen de straatbelasting ge houden. De voorzitter van het comité, de heer en Broeke, opende de vergadering. De zaal was toen stampvol. Hij gaf het woord aan den heer Molenaar, die een overzicht gaf van het ontstaan van de straatbelasting, en zich tegen de in voering verklaarde, omdat hij meende, dat het bedrag van f 80.000 wel anders gevonden kon worden. Als tweede spre ker trad de heer Siegers op. Deze spre ker gaf met duidelijke voorbeelden te kennen, dat er aan de straatbelasting veel fouten kleefden. Daarna gaf de voorzitter gelegenheid tot het stellen van vragen, waarvan een druk gebruik gemaakt werd. Tenslotte werd een motie aangenomen door 220 van de 250 perso nen, waarin ten eerste verzocht werd de straatbelasting af te schaffen, ten tweede de belasting over 1928 in. tien termijnen te kunnen voldoen, en ten derde de uiterste zuinigheid bij de be handeling der begrooting te betrachten. POLITIEKE VERGADERINGEN Er is in ons baddorp actie in het poli tieke leven, zoodat men onwillekeurig zou kunnen denken aan den vooravond te staan van verkiezingen voor den Raad Dinsdagavond spraken de heeren Sie gers en Moolenaar tegen de straatbelas ting en werd o.m. gedebatteerd door de heeren. Elffers en Forrer. Donderdag spreekt de heer Elffers over het onder werp waarom samenwerking in dezen. Raad niet mogelyk is en zyn de heeren Zwaan, Termes, Molenaar. Siegers, Geers Druyf en Fraenkel officieel voor debat uitgenoodigd. En dat alles aan den vooravond van de behandeling van de begrooting. Dat belooft wat als volgende week de be grooting in den Raad behandeld wordt. IJMUIDEN. PREDIKANT GEREF. KERK De raad van de Gereform. Kerk te IJmuiden heeft besloten tot het instel len van een tweede predikantsplaats. In de vacature, ontstaan door het overlij den van ds. S. van Leeuwen, is beroepen de tegenwoordige hulpprediker, de theol. cand. R. J. van der Mculen. Voor de tweede plaats zijn op het tweetal ge plaatst ds. J. H. Kuiper te Drachten en ds. W. Seinen te Opperdoes, COÖPERATIEVE CENTRALE EIERVEILING. Purmcrend, 6 No'v. Aanvoer 17.067 eendeneieren, per 100 f 6 90f 7.10. Kippeneieren 27.659, per 6566 KG. f 12.30—f 12.60; 63—64 KG. f 11 90 f 12.40; 60—62 KG. f 11-80—f 12.30; 58—59 KG. f 11.50—f 12; 56—57 KG. f 1G.10f 11; 53—55 KG. f 9-80—f 10.40 50-52 KG. f 8.80—f 10: 46—49 KG. f 7.60—f S 60. INGEZONDEN MEDEDEELINGEN a 60 cents per regel. Weiger namaak en let erop dat op elke tablet het woord .BAYER'staat. Prijs 75 ets. (Een verhaal van duistere krachten) 17) uit het Engelsch van BERTRAM MITFORD Het merkwaardigste van de heele zaak was, dat men cr niet in slaagde, ook maar het geringste gewaar te kunnen worden omtrent den herkomst van den vreemdeling. De hevige sneeuwval, die gevolgd was op het bezoek van den dokter en den inspecteur op Heath Hover had een paar dagen geduurd en ieder spoor totaal uitgewischt. En niemand uit de streek wist zich te herinneren een vreemdeling gezien te hebben, die aan de gegeven beschrijving beant woordde. Het scheen, alsof de man uit het niet verrezen was. Mervyn zat de belde brieven te be- studeeren, alsof hij er zooveel mogelijk uit wilde gewaar worden. In het diepst van ziin hart was hij erg in spanning. Zyn leven was niet zoo rijk aan ge beurtenissen dan dat de komst van een jonge bloedverwante, die daarbij een aantrekkelijk meisje moest zijn. hem niet een zekere mate "van aangename yi: yachting bezorgd zon hebben. Er bewoog zich iets, eventjes, naast hem. Het kleine zwartje katje was op de tafel gesprongen en zat daar zacht jes te spinnen. Teen sprong het met een lichte, nauw merkbare beweging op zijn schouder en zette daar neg tevrede- ner en luider zijn spinnen voort. O Poekie! zei hij, terwijl hij het kleine, zachte ding liefkoozend tegen zich aandrukte, je krijgt er nu gauw iemand bij, om van te houden, en die van jou zal houden. Natuurlijk, zal ze dat! Het lichte wagentje, dat met het poney-karretje het rollend materiaal van Heath Hover vormde, voerde hem naar het station. Maar onderweg vroeg Mervyn zich met schrik af, hoe hij het in vredesnaam in zyn hoofd had ge haald om bij deze kou met een open rijtuig een meisje te gaan halen dat nog maar nauwelijks hersteld was van een hevige influenza-aanval, Maar enfin hij ken altijd nog zijn eigen rijtuig in Clanoehurst laten en met een huur- vlgilante of auto terugrijden. Maar toen hy het station bereikte, kwam de trein juist binnen. Het was druk en rumoerig en hij wou de kans niet loopen, er niet te zijn als zijn nicht aankwam. Hij liet dus zijn rytuig achter onder de hoede van een pakjes drager en liep het perron op. Er stapten tamelijk veel reizigers u:t. Hij liep haastig tusschen de menschen- stroom door, terwijl hij iedereen onder zoekend aankeek. Maar er scheen nie mand bij te zijn, die beantwoordde aan de enthousiaste beschrijving, die Violet Clinock van het uiterlijk van haar vriendin gegeven had. Toen merkte hij, dat een meisje hem aandachtig stond aan te staren. Ze was eenvoudig gekleed, had een bleek gezichtje en goudblond haar, bijna heelemaal verborgen in een zwart hoedje. Haar rechte houding en haar fier gedragen hoofd deden haar langer schijnen, dan ze eigenlijk was. Terwijl hij in haar richting keek, ont snapte haar een lichte kreet cn er vlocg een blos over haar gezicht, die het nog bleeker dan tevoren achterliet. In haar oogen kwam een uitdrukking van wil den schrik, geen wonder, want daar in die dringende menigte, had Melian Seward zich kunnen verbeelden, dat ze tegenover haar gestorven vader stond. De gelijkenis was eenvoudig ontstel lend, hetzelfde gezicht, dezelfde trek ken, zelfs de snit van den grijzen punt baard, was gelijk; dezelfde lengte, de zelfde schouders. Het was geen wonder, dat ze even wankelde! Mervyn deed haastig een stap voor waarts met uitgestoken handen. Lieve kind. er is met jou geen ver gissen mogelijk! zei hij hartelijk. Je bent een echte Mervyn. Je ziet er alleen heelemaal niet goed uit. Maar dat zullen we eens heel gauw veranderen. Ga nu maar mee. Witkiel, neem vast deze hand bagage. Ga mee en wijs hem even, wat er van je in den bagagewagen is. Hij nam haar onder den arm en Melian, die een dergelijke warme ont vangst niet verwacht had, had in haar verzwakten toestand moeite om zich op de been te houden. Dat ontging hem niet en daarom hield hij haar aan de praat over haarzelf en anderen, terwijl de bagage uit den goederenwagen ge haald en naar het rijtuig gebracht werd. Nu moet jij maar gauw een kopje thee drinken, kindlief, terwijl ze de bagage opladen, zei hij, waarna hij de deur van de wachtkamer voor haar opendeed. O, en wat ik zeggen wilde.... En hij vertelde haar, dat hij vond, dat ze in haar toestand geen rit van vijf mijlen door de kou zou kunnen ver dragen, zocdat ze nog even moest wach ten, .tot hy een ander voertuig zou heb ben opgeschommeld. Maar daar verzette ze zich tegen. O, maar oom Seward, dat is nu juist, waar ik me zoo op verheugd heb, een heerlijken rit in de buitenlucht door dit mooie land en het is zoo'n prachti ge middag. Nee, laten we dat toch vooral deen. Stel je voor. opgesloten te zitten, in zoo'n muffe vigilante of ram melende taxi. Er komt vast een prach- tige zonsondergang, dat heb ik uit den trein al gezien. Neen hoor! laten we maar met het open wagentje gaan! Zooals je wilt, kindlief! Ik dacht alleen maar, dat je na dien leelijken influenza-aanval extra voorzichtig moest zijn! Ja, dat is ook wel zoo. Maar deze lucht, wel die dcet me direct goed, ik merk het nu al. En ik heb genoeg jas sen, Die rit zal een groot plezier voor me zijn. Hij keek haar vol bewondering aan. De kleur was op haar wagen terugge komen en haar blauwe oogen twinkelden van pret. In orde hoor! zei hij. Daar komt je thee. Is die zoo naar je zin? Ja? Dan ga ik nu naar buiten om te kijken, of je bagage opgeladen is. Hij dronk staande bij het buffet een groc en ging toen naar buiten. Alles was keurig versjouwd. Het viel hem echter op, dat Melian's „genoeg Jassen" slechts in haar verbeelding bestonden. Hij trok dus zyn eigen pelsjas uit en schoot een andere aan. Toen ging hij haar halen. Zij wachtte op hem en er was een heel nieuw licht in de blauwe oogen, het waren weer andere cogen, dan toen ze niets anders zagen, dan etn vuilen mistigen achtergrond met een wild en verward panorama van schoorsteen pijpen! Hier is ons karretje, ben je nu heelemaal zeker, dat Je met tegen een rit van vijf mijlen opziet? Hier, trek dit maar aan! Stil eens even, ik ben hier de baas, versta je. Schiet er dus maar vlug in. Hij had haar erin geheschen, en warmpjes ingepakt, toen installeerde zij zich naast hem op de voorbank. Hij arrangeerde ten overvloede nog een dikke deken over haar knieën. Dank u wel, mynheer! zei de wit kiel, terwijl hij handig het hem toege worpen geldstuk opving. Neemt u my niet kwalijk, mynheer Mervyn, voegde hy er zachtjes aan toe. Maar hebt u nog wel eens wat gehoord van Maar Mervyn had zUn zweep met zoo'n scherpen slag over den rug van den poney gehaald, wat dat goede dier zeker nooit verdiend had, dat het zich met een ruk in beweging zette, en dat was alle antwoord dat de onberaden vrager kreeg. Vroeg hy u niet iets? zei Melian, terwyi ze over het viaduct reden. De stad lag nu onder hen, zy zagen een ouden toren juist door de boomen schemeren. Dat is best mogelijk, maar als we op tijd thuis willen zyn, voordat je het koud krygt, kunnen we niet op al de vragen antwoorden, die een of andere idioot ons doen wiL ,(Wordt vervolgd.y A

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1928 | | pagina 6