De republikein Hoover gekozen
BU1TENLANDSCH OVERZICHT
HAARLEM'S DAGBLAD
Herbert Hoover
DE FRANSCHE KABINETSCRISIS.
FRANKRIJK VERBOLGEN.
WOENSDAG 7 NOV. 1928
DERDE BLAD.
Ofschoon de eindcijfers
nog niet hekend zijn
Het democratisch kamp
bevestigt de overwinning
Hoover, „de kurkdroge" die gekozen
werd.
Reuter seint uit New York:
Ofschoon de eindcijfers eerst heden
Iaat op den dag bekend zullen worden,
Is het thans reeds zeker dat de Repu-
blikeinsche candidaat Hoover met groote
meerderheid tot president gekozen is.
Hoover heeft in het Kiescollege thans
300 stemmen tegen Smith 100.
Het Democratische hoofdkwartier
geeft de overwinning van Hoover
toe.
Eerste uitslagen
SCHENECTADY en KöNIGSWUSTER-
HAUSEN. 7 November. De eerste 6
stemlokalen in Manhattan van een
totaal van 1500 geven 21 duizend stem
men voor Hoover tegen 50 duizend voor
Smith. In 50 stemlokalen te Brooklyn
verkreeg Hoover 10 duizend, Smith
16.000. De landelijke districten van New-
York (staat) vertoonen als gewoonlijk
groote meerderheden voor Hoover.
De eerste berichten uit de Zuid-At
lantische staten geven een vrij belang
rijke toeneming van het aantal stemmen
op Hoover, maar Smith boekt succes
sen in Pensylvania
NEW YORK, 6 November (N.T.A.)
De opkomst van de kiezers in het heele
land is niet zoo groot als verwacht werd.
Er komen reeds gedeeltelijke iiitslagen
binnen, speciaal uit het Ruiden en mid
den-Westen. In het Zuiden heeft Smith
speciaal in de landelijke districten, de
leiding. In het midden-Westen is Hoover
blijkbaar aan de winnende hand. Uit
Texas wordt hevige strijd tusschen de
candid aten gemeld.
Te Atlantic City, Philadelphia en een
aantal andere plaatsen is het tot inci
denten gekomen tusschen Republikein-
sche en Democratische arbeiders. Men
kon aan deze ordeverstoringen spoedig
een eind maken.
NEW YORK, 7 Nov. (V.D.) Men
verwacht alhier, dat 21 staten met
groote meerderheid voor Hoover zul
len zy'n en 15 staten met 150 stemmen
voor Smith. Twijfelachtig zijn 12 staten
met 153 stemmen. Daar echter met vrij
groote zekerheid aangenomen kan wor
den, dat een vrij groot gedeelte van
deze toch nog voor rekening van Hoover
zullen zijn is de verkiezing van Hoover
zoo goed als zeker. Tot nog toe zijn
slechts kleine gedeeltelijke uitslagen
bekend. Uit de bekende uitslagen uit het
Zuiden blijkt echter dat Hoover er
beter voor staat dan Smith. Zefs in het
democratische Hochburg Houston
(Texas) is by de 4000 getelde stemmen
een kleine meerderheid voor Hoover.
Nader verluidt: De nog zeer gebrek
kige gedeeltelijke uitslagen uit de
districten van -Boston, Rohde Island en
Connecticut geven een grootex aantal
stemmen voor Smith dan oorspronkelijk
werd verwacht.
Al geven deze gedeeltelijke uitslagen
ook nog geen blik op den totaal-uitslag,
zy zijn opmerkelijk.
Voigens de om 7.15 uur bekende ge
deeltelijke uitslagen had Smith 200.000
J tegen Hoover 100.000. Smith heeft ook
op het platteland van New York een
vrij groot succes.
LONDEN, 6 Nov. (VP.) Naar uit
New-York gemeld wordt, hebben tot he
denmiddag meer dan 50 pet. der kiesge
rechtigden gestemd. In verschillende dis
tricten van New-York overtreft het aan
tal vrouwelijke kiezers dat der manne
lijke met 500 pet. President Coolidge en
de meeste leden van het kabinet zijn
naar hun geboorteplaatsen teruggekeerd.
Staatssecretaris Kellogg heeft gestemd
te St.-Paul in Minnesota, terwijl de mi
nister van marine Wilbour in San
Francisco stemde.
Rustig verloop
NEW-YORK, 6 Nov. (VP.) Het
verloop der verkiezingen biedt een zeer
levendig beeld. Nog nooit is bij vroegere
verkiezingen de deelneming zoo groot ge
weest. Reeds voor de opening der stem-
bureaux waren de menschen op de been
om hun stemmen uit te brengen. Voor
de lokalen staan overal groote files.
Het weer is schitterend en draagt veel
by tot de levendigheid. Wanneer men
eenige incidenten buiten beschouwing
laat, is is het verloop tot nog toe vrij
rustig. In Worcester (Massaohuseis)
werd een demonstratie-optocht van
10.000 republikeinen door democraten
aangevallen. Het kwam tot- vrij heftige
vechtpartijen, waarbij een politie-agent
zonder pardon werd neergeslagen. Er
werden vele personen gearresteerd. Een
der arrestanten werd door het pu
bliek weer bevrijd. Hoover en Smith
brachten him stem uit in hun geboorte
plaatsen.
Het kenmerk.
Wij citceren nog uit de N. R. Ct.:
Het kenmerk van deze verkiezing is
geweest, dat vraagstukken van buiten*
landsche politiek er zoo te zeggen
geen rol bij hebben gespeeld. Dit is
weer eens en voor het eerst na den
oorlog een zuiver Amerikaanschc
verkiezing en geen wereldsoorlog*
verkiezing, geen verkiezing voor of te*
gen den Volkenbond geweest.
En wij wijzen er, als vroeger wel
meer nog weer eens op, dat er zoo'n
reusachtige toeneming was van jeug*
dige. waaronder vooral ook vrouwelij*
he kiezers, dat geen voorspelling be*
hoorliik gefundeerd mag heeten. Beide
candidaten zijn eerste*rangs*figuren
Hoover heeft den belangrijksten staat
van dienst. Smith heet als mensch het
beminnelijkst. Maar Hoover's kansen
liiken toch vooral daarom zoo goed.
wijl de voorbeeldelooze voorsnoed van
de Ver. Staten door de Republikeinen
kan worden uitgespeeld als een succes
van hun beleid, hun bewind, hun
staatsmanswijsheid, hun economische
politiek.
Het feit dat Smith roomsch*katholiek
is. alsmede diens gebrek aan enthou*
siasme voor de „kurkdroogheid" 'van
de Ver. Staten cn al wat dat impli*
ceert, zijn factoren die zeker belang*
rijk zijn, maar waarvan niemand wist.
wat zij zouden teweegbrengen.
(Dienst van de United Telegraph).
Herbert Hoover werd op 10 Augustus
1874 als zoon van een Quaker-familie
geboren, in een klein, voornamelijk door
leden van deze religieuze secte bewoond
dorp van den staat Jowa. Zyn beide
ouders verloor hij op jeugdigen leeftijd.
Zijn vader was de dorpssmid. van wien
wordt gezegd, dat hij levendig belang
stelde in alle machines, met de invoe
ring waarvan hij zich in zyn dorp ver
dienstelijk maakte. Zijn moeder moet.
ofschoon zij in het dagelijksch leven
een schuwe terughoudendheid aan den
dag legde, in de vergaderingen ran de
Quakers door haar wijze ran spreken
diepen indruk hebben gemaakt. Hoover
had nog twee zusters: na den vroegen
dood der ouders trokken familieleden
zich het lot der kinderen aan. Herben
vertoefde langen tijd bij een oom op
Indiaansch grondgebied, later op een
boerenhofstede in Oregon, vervolgens op
een school in Salem, waarop hij in
Portland zijn levensonderhoud zelf be
gon te verdienen. Destijds vernam hij.
dat er in Palo Alto in Califomië een
nieuwe hoogeschool was gestioht, waar
van de opening weldra zou plaats vin
den. Dit was de universiteit van Stan
ford of Leiand Stanford, die de senator
Leiand Stanford en zijn echtgenoote ter
nagedachtenis van hun eenigen zoon
hadden gesticht, die in 1864 te Rome was
gestorven. De jonge Hoover las over de
grootsche, in Spaanschen stijl gehouden
architectuur, van de mooie omgeving,
maar voornamelijk van de voortreffe
lijke leerkrachten, die er zouden docee-
ren. Daarom toog hij in het voorjaar
van 1891 naar Porto Alto. Tot geluk
voor hem zelf en voor de nieuwe hoo
geschool toonde Herbert Hoover, of
schoon hij slechts over weinig boeken
wijsheid beschikte, bij het toelatings
examen zooveel flinkheid, karakter en
orignailiteit, dat hij als een der eerste
studenten in de nieuwe universiteit werd
opgenomen, die voor hem zooveel heeft
gedaan en voor welke hij sindsdien zelf
veel doen kon. Daar studeerde hij onder
den grooten geoloog Dr. John Casper
Branner, wiens lievelingsdiscipel hij
werd: hij legde zich toe op de studie
van de myindustrie en werd gedurende
deze studie verliefd op een studente, die
eveneens geologie studeerde en die la
ter, toen hij zyn eerste successen in zyn
beroep had behaald, zijn echtgenoote
zou worden Zijn loopbaan begon onder
den ingenieur Louis Janin van San
Francisco, die den jongeman eerst naar
een woest en ontoegankelijk myndis-
trict van Nieuw-Mexico zond. Tren la
ter in West-Australië de ondernemings
koorts uitbrak, toog Hoover er in 1897
voor een Londensche firma heen. Hij
maakte er snel naam en reeds twee ja
ren later werd de nauwelijks 25-jarige
ingenieur door zijn chef aan een nieu
we mijnbouwonderneming aanbevolen,
die in China mijnen zou exploiteeren.
Hoover zou daar een groote mijn als
tweede directeur naast een Chinees, be-
heeren. In Februari 1899 trok hij met
zijn jeugdige echtgenoote naar China.
Dit stukje biografie was noodzakelijk,
om drie karaktertrekken van den man
te belichten, die betrekking hebben op
zijn afstamming, zijn opleiding en zijn
beroep. In de eerste plaats dient de
geërfde philanthropic van de Quakers te
worden genoemd, de liefde om de
mensehheid te dienen, verder het krach
tig individualisme van een man, die
door eigen inspanning vooruit is geko
men. Ook zijn ijver voor de school ver
dient vermelding en zyn stelling geloof,
dat Amerika geroepen is de wereld te
leiden, niet alleen op grond van zijn nu
merieke superioriteit, maar ook door
democratische qualiteit en capaciteit
van zijn universiteiten. Tenslotte mag
zijn trots op het beroep van mynbouw-
kundig ingenieur niet over het hoofd
worden gezien, hetwelk hij verheerlijkt
niet alleen wegens de verschillende be
langen en ervaringen, die het bij de
behandeling van de weerstrevende ma
terie biedt, maar hij ziet er ook de
beste voorbereiding in voor openhaal
den staat gewijd werk.
- Hoovers qualiteiten komen in een per
sooólijk gesprek, aan de conferentie ta-
fel en in het bestuursbureau beter tot
haar recht dan op het spreekgestoelte.-
Debatingclubs, gelijk zij aan de oude
Engelsche hoogescholen bloeien, kent
men aan de Amerikaansche universitei
Al Smith, ondanks zijn nederlaag in overdadigen vijfvoud weergegeven.
ten in den regelniet. Aan de hooge-
school van Stanford, waar Hoover met
zoo voortreffelijk succes in de geologie
en als ingenieur werd opgeleid, ontving
hij waarschijnlijk maar schaarsche op
leiding in litteraire uitdrukking en stijl.
Kellogg heeft verklaard: Hoover
heeft „geen stem, om een groot publiek
toe te spreken, geen rhetorische beeld
spraak of nietszeggende zinswendingen
beschikbaar", gelijk een beroepsredenaar.
maar er is „geen indrukwekkender en
effectrijker spreker voor een kleine
groep, die aan een conferentietafel is
vereeniga. Hoover is in zijn spreektrant
helder en overtuigend, omdat zijn ge
dachten helder en nauwgezet zijn. Hij
is vruchtbaar in het ontwerpen en con
structief in zijn methoden, omdat hij
beschikt over een scheppende fantasie".
Er mag aan toegevbegd worden, da:
Hoover in een lichte conversatie faalt,
dat hij zich snel en merkbaar verveelt
en het liefst met een gelijkgezinden
vriend spreekt over het probleem, dat
hem op een bepaald oogenblik het meest
interesseert. Wanneer hij zijn meening
openlijk kenbaar maakt, dan wordt het
duidelijk, dat achter zijn meening ster
ke reserves staan van feiten, getallen en
argumenten, die te allen tijde in den
strijd geworpen kunnen worden.
Hoover heeft later in België, voor de
Vereenigde Staten aan den oorlog deel
namen, daarna als levensmiddelendicta
tor in Amerika en na den wapenstil
stand als leider der Amerikaansche
hulpverleening in midden- en Oost-
Europa een voorbeeldige beheersching
aan den dag gelegd van alle krachten,
die hij tot zijn beschikking had, in
groote zoowel als in kleine dingen. Hij
was niet alleen rechtvaardig en vol
medelijden, maar hij wist ook ieder ri
sico en zijn kosten met koele objectivi
teit te berekenen, hy zag kans, iedere
gelegenheid op de juiste wijze aan te
grijpen en hij bewees ook te zijn opge
wassen tegen noodtoestanden, waarvoor
schier ieder zou terugschrikken. Wie
hem bij zijn arbeid heeft gadegeslagen
of met de onmiddellijk onder zijn lei
ding staande ambtenaren heeft gespro
ken. weet, dat zijn prestaties en succes
sen niet uitsluitend zijn te danken aan
zijn weloverwogen plannen, maar even
zeer aan de juiste keuze van zijn onder
geschikten en het persoonlijk magnetis
me, dat van dezen geboren leider uit
ging. Hij had de zeldzame gave, andere
mannen het dragen van een deel der
verantwoordelijkheid een roemvolle daad
te doen schijnen, zijn eigen geestdrift op
hen over te brengen, zijn eigen onuit
puttelijke overgave aan het vraagstuk
van den dag. Zijn menschen sloegen
hem met hetzelfde groote vertouwen
gade, gelijk Cromwell en Napoleon het
inboezemden, met het vertrouwen op de
stellige overwinning; hij verstond het
bovendien, iederen medewerker afzon
derlijk de overtuiging bij te brengen, dat
zijn indiviüueele arbeid voor het alge
meen succes essentieel en onmisbaar was.
Wanneer men een bespreking mocht bij
wonen. die hij met een of meer van zijn
ambtenaren voerde, dan beleefde men
iets, dat men moeilijk kan vergeten. Bij
dergelijke gelegenheden weet Hoover
tactvol te luisteren, snel en gretig ieder
belangrijk feit te vatten, zonder zich
door bijkomstigheden te laten afleiden.
Mevrouw Smith, die gisteren jarig
ivas, en alleen als verjaarscadeau
wenschte dat haar man gekozen zou
worden
Zonder aarzelen neemt hij ten slotte,
wanneer het oogenblik daartoe is geko
men. een duidelijke en vastberaden be
sluit. Alles bijeengenomen is lfij de
beste leider, dien men zich kan voorstel
len.
Het zou een dwaling zijn, een Ame-
rlkaanschen staatsman te beoordeelen
naar de politiek van een kabinet, waar
van hij deel heeft uitgemaakt. Terwijl
in de parlementair geregeerde landen
van Europa de politiek van het minis
terie byna overal op een gezamenlijke
verantwoordelijkheid berust, is in de
Vereenigde Staten de President alleen
en uitsluitend verantwoordelijk. HU is
niet eens verplicht, zyn minsters, de
staatssecretarissen om advies te vragen;
niemand verwacht echter ook van deze
medewerkers van den President, dat zU
hun ontslag nemen, wanneer de Presi
dent een vraagstuk, dat tot de compe
tentie van hun departement behoort,
zonder hun medewerking op eigen ge
legenheid behandelt. Voor de buiten-
landsche politiek der Vereenigde Staten
in het bUzonder is niet het kabinet ver
antwoordelijk, maar de President en de
staatssecretaris van het departement, ten
deele echter ook de senaat. Het douane
tarief echter wordt niet door den Presi
dent en door den secretaris van handel
uitgewerkt, maar door het congres Het
zou derhalve ongemotiveerd zijn. wan
neer men Hoover zonder meer zou iden-
tlficeeren mot al hetgeen de Europee-
sche liberalen in de buttenlandsche. fi-
nancleele en fiscale politiek van het re
gime Harding en Coolidge afkeuren.
Hoover heeft zch in hoofdzaak alleen
met het departement van handel, dat
onder zijn leiding stond, bezig gehou
den, waarvan hU de best georganiseerde
instelling ter wereld tot verzameling,
sorteering en verspreiding van statisti
sche en andere berichten heeft gemaakt,
die iederen Amerlkaanschen burger van
nut kunnen zUn, die in den handel
werkzaam is.
Indien de leiding van de groote repu
bliek aan dezen man wordt toevertrouwd
dan mag de wereld van hem e*n dui
delijke politiek verwachten, die welis
waar in de eerste plaats op de belangen
en tradities van zijn eigen land zal be
rusten, die echter oen wijd perspectief
opent, daar zU op de afschaffing van
den oorlog, de vermindering der bewa
pening. de bevordering van de interna
tionale eensgezindheid en de bevorde
ring van den wereldhandel zal gericht
zUn
Dwarsdrijverij der links-radicalen.
T BELANGRIJKSTE NIEUWS.
In een gedeelte onzer stadsoplaag kon
den wij gisteren nog juist het bericht
opnemen van de Fransche kabinets
crisis, die het gevolg is van de, tot op
den spits gedreven partij verklaring der
Radicalen, op hun congres in Angers,
dat op den laatsten dag zoo'n sensatio
neel einde had.
Het merkwaardige is dat de bom pas
barstte toen de radicale ministers al
uit Angers vertrokken waren. Caillaux
en de zijnen kregen toen vrij spel. Het
hek was van den dam. Er werd een
nachtzitting gehouden en de linker
vleugel joeg er een formule voor
partijverklaring door die het niet-aan-
nemen van de motie-Gamier, welke den
eisch had gesteld dat de radicale mi
nisters terstond uit het ministerie zou
den treden, in zekeren zin compenseeren
moest. Die formule luidde in de oor
spronkelijke lezing: ,.Het congres eisent
verwezenlijking van het minimumpro
gram, dat 't heeft opgesteld, een program
dat onvereenigbaar is met de „nationale
eenheid", die eenstemmig door het con
gres veroordeeld is."
De poging om dezen tekst zoo goed als
onopgemerkt in de verklaring binnen
te smokkelen, mislukte door de loyauteic
van den partijvoozitter Daladier, die
wel tot de linksche minderheid be
hoort, maar die hieraan toch niet wilde
meewerken. Er werd overleg gepleegd,
en als gevolg daarvan werd de tekst.
Ietwat gewijzigd. Hij luidde nu: „Parle
mentsleden en leden der party zijn op
dit congres eenstemmig van meening ge
weest, dat de uitvoering van dit pro
gram door de formule der nationale een
heid niet verwezenlijkt kan worden.
Slechts de politiek van eenheid der
Raymond Poincaré door Matt (over
genomen uit Caricature of to-day).
linkerpartijen, om dit program ver-
eenigd, is in staat deze belangrijke
taak te vervullen." En in dezen vorm
werd de tekst aangenomen.
De verzachting die er in tot uiting
komt heeft eigenlijk niets om het lijf.
en doet aan de ernst der uitspraak niets
af .Er schoot den radicalen ministers niets
anders over dan af te treden, immers de
nationale eenheid was door de talrijkste
kamergroep opgezegd.
Poincaré had de zaak nog voor de
Kamer kunnen brengen, om het ver
trouwen in het ministerie al of niet te
doen uitspreken. Dit is echter niets
voor den zelf. en welbewusten premier,
die nooit achterwegen is gegaan en
steeds het volle pond eischte; hij wilde
dit zelfs niet doen ondanks het feit dat
Frankrijk zoo machtig veel aan hem en
zijn ministerie te danken heeft.
Inderdaad heeft het drijven van den
radicalen linker partij-vleugel een
hoogst moeilijken toestand geschapen.
Nu het den president aan iedere uit
spraak van de Kamer ontbreekt zal het
samenstellen van een nieuw kabinet
niet vlot gaan. Er is natuurlijk groote
kans dat men Poincaré in de gelegen
heid stelt zyn monumentalen arbeid
voor Frankrijk te voltooien.
Unaniem wordt in alle bladen de
dwarsdrijverij van de losgelaten links
radicalen gecritiseerd en afgekeurd, en
bijna unaniem wordt geëischt dat le
Sauveur de la Patrie zyn taak zal vol
eindigen.
Het publiek beseft dat het kabinet-
Poincaré geslachtofferd is aan óe oude
woede die ten grondslag ligt aan den
strijd tusschen de aanhangers van Poin
caré en eenige voormal.ee teleurgestelde
ministers.
Men vraagt zich verbitterd af, waar
om het werk van den opbouw van
Frankrijk om der wille van vier radicale
ministers die het vertrouwen van hun
partij niet meer genieten, moet worden
stopgezet.
F. A.
De Engelsche
troonrede
De Engelsche Koning heeft, verge
zeld van de koningin, gisteren de vijfde
en laatste zitting van het tegenwoordi
ge parlement met de gebruikelijke plech
tigheid geopend.
In de Troonrede die hij daarbij uit
sprak, wordt gezegd dat de betrekkin
gen met vreemde mogendheden vriend
schappelijk blijven, aldus de N. R. C.
Voldoening wordt betuigd over de on-
derteekening van het anti-oorlogspact.
De regeering heeft zich beijverd, zich
van hare verplichtingen jegens den Vol
kenbond te kwijten door de strijdkrach
ten van het land tot het minimum dat
met de nationale veiligheid vereen igbaar
is, in te krimpen.
Ook werd erkend dat onderhandelin
gen begonnen moesten worden betref
fende het Duitsclie verzoek tot ontrui
ming van het Rijnland.
De Troonrede kondigt dan wetsont
werpen aan: om de spoorwegmaatschap
pijen in staat te stellen, hun vrachtta
rieven voor voortbrengselen van den
landbouw, den mijnbouw en de metaal
nijverheid te verlagen: om het stelsel
van plaatselijke belastingen te hervor-
meren het plaatselijk bestuur te reorga-
niseeren; om het stelsel van credieten
tot bevordering van den uitvoer uit te
breiden.
Gewagende van den nood in de mijn-
districten. zegt de Troonrede dat de
ministers krachtdadige maatregelen ne
men, om het succes van het plan tot
ovrbrenging van werkkrachten naar an
dere industrieën of tot hun emigratie
te verzekeren.
De kroning van den Keizer ran Japan
zal binnenkort geschieden en ik neem
deze gelegenheid te baat aldus de
troonrede om Zijne Keizerlijke Ma
jesteit in naam van mij zelf en mijn
volk een lange en roemrijke regeering
toe te wenschen.
De historische vriendschap die Japan
en mijn land zoovele jaren vereen igd
heeft, is altijd een machtige factor tot
handhaving van den vrede in het Verre
Oosten geweest. Ik begroet de pogingen
die China doet om een centrale regee
ring voor het geheele groote land te ves
tigen en de ontredderende krachten
baas te worden die het zoovele jaren
al in beroering gebracht hebben.
Ik beschouw den vooruitgang van alt
streven als van het hoogste belang, niet
alleen voor de veiligheid en voorspoed
van mijn in China gevestigde onderda
nen, maar ook voor den vrede van de
wereld.
Van de begrooting wordt gezegd dat
zij ontworpen zal worden in overeenstem
ming met de voortdurende behoefte aan
zuinigheid in de openbare uitgaven.
HERINNERING AAN
DREYFUS.
Te Parijs Is overleden mr. Henri Mor-
nard, advocaat bij het Hof van Appèl,
de laatste der drie advocaten, die het
voor kapitein Dreyfus hadden opgeno
men, aldus het Hbld. Zijn wapenbroe
ders in dezen strijd voor het recht, mrs.
Demange en Labori, zijn reeds lang
dood. Van de hoofdpersonen uit de twee
processen, zooais Esterhazy. kolonel Pic-
uart, generaal Mercier en kolonel Hen
ry, is er geen een meer in leven behal
ve dan Dreyfus zelf, die als gepension-
r.eerd kolonel, te Parijs woont. Hij is
thans 69 jaar. Van degenen die buiten
de rechtszaal voor hem streden als
Emilc Zola en Anatole France is er
slechts een nog in leven nl. Clemenceau.
die 87 jaar oud is.
ZOOALS IN
SCHEVENINGEN.
Blijkens een telegram van het W. B.
zijn uit het huis van bewaring te Moa-
bit weer twee arrestanten uitgebroken,
die samen, een cel op de derde verdie=
ping bewoonden. Zij hebben de spijlen
voor het venster doorgezaagd en zich
aan aaneengeknoopte lakens laten zak
ken. Een hunner is over een muur ont
komen. nummer twee is door gevangen*
bewaarders gegrepen De ontsnapte is
een inbreker die in de laatste weken in
gebroken heeft in vele bontwinkels en
daarbij voor groote bedragen aan pels
waren heeft ontvreemd.
KONINGSWAAN.
Koning Zogoe ziet zijn troon bedreigd:
niet alleen van de zijde van den prins
van Wied. die zijn voorganger ls ge
weest, maar ook van den kant van een
Spaanschen mijnheer, die er aanspraak
op maakt een rechtstrecksche afstam
meling te zijn van Lodewijk van Na-
rarra, die in de Middeleeuwen prinses
Ire®, koningin van Albanië, uit de han
den der Turken bevrijdde en later met
haar trouwde. Do pretendent aarzelt
nog of hij zijn aanspraken op den Al-
baneeschen troon zal laten gelden, al
dus de N. R. Ct., doch lieden in zijn
omgeving dringen er sterk op aan. Vol
gens een Pransch blad ls de gegadigde
baron De Beorlegni en houdt hij met
zijn volgelingen samenkomsten in het
dorpje Zalla, een nest van nog geen 3000
inwoners in den omtrek van Bilbao.
Het valt moeilijk uit te maken of men
hier met een ernstige zaak te doen heeft
Naar de verhalen van de persbureaux
tc oor deel er. lijkt de pretendent eer een
ongevaarlijke gek, die door zijn omge
ving tot steeds grooter dwaasheden
wordt aangespoord. Zoo weet Reuter te
vertellen, dat de pretendent het dorp
weet te lm poneeren door het dragen van
een reeks waarlijk verbluffende unifor
men. en het Parijsche Journal meldt
dat Basklsche edelvrouwen bezig zijn
een koninklijke standaard te borduren
en dat een componist de laatste hand
legt aan een Albaneesch volkslied, waar
van het dorpskoor weldra de eerste uit
voering geven zal.
