H. D. VERTELLINGEN
BINNENLAND
FLITSEN
j ADVIEZEN VOOR ZAKENMENSCHEN.
FEUILLETON.
Het Mysterie van Heath Hovei
HAARLEM'S DAGBLAD DINSDAG 13 NOV. 1928
(Nadruk rerboden; auteursrecht voorbehouden.)
„Misery"
door
E. TEMPLE THURSTON.
Ik vraag mijzelf af, hoe de wereld zou
rijn, indien mannen niet zulke leuge
naars waren, en vrouwen de waarheid
konden vertellen. Ik heb een idee, dat
het er niet half zoo prettig zou zyn.
i Als dit immoreel klinkt, laat ik mij
dan haasten, het uit te leggen. Misery
is de naam van een kamermeisje in een
hotel in Londen en beneden in haar
eigen zitkamer, waar de kamermeisjes
de enkele vrije minuten doorbrengen,
die soms ééns in de week voorkomen,
verbeeldde ik me te weten, hoe zij over
de velschillende gasten spraken. Maar
het is slechts een veronderstelling, ge
baseerd op de opmerkingen, die Misery
zich in den loop van hare gesprekken
met mij liet ontvallen. Ik ben er zeker
van, dat verscheidene uwer benieuwd
zijn, ze te hooren.
Toen Ik Misery voor 't eerst zag, was
er een opzettelijk norsche uitdrukking
in haar gezicht. Zij gaf niets om haar
uiterlijk; een zekere bewuste slordllg-
held, een moedwillige vuile veeg op haar
wang, overtuigde mij, dat zU heelemaal
niet prettig was om naar te kijken.
't Is afschuwelijk, als een vrouw niet
in het minst om haar uiterlijk geeft,
want dan moet er iets anders voor in
de plaats komen, en er zijn maar héél
weinig dingen, die de zorg voor 't uiter
lijk kunnen vervangen. Soms is het
godsdienst, en hoe goed dit ook voor de
ziel moge zijn, het heeft een jammerlijk
effect -op der. smaak van kleeding en de
manier van haar opmaken.
Ik veronderstel, dat ik onbewust heb
uitgekeken naar die plaatsvervanger bij
Misery- want toen de lift jongen mij ver
telde. dat zU een suffragette was, had
ik een gevoel of ik iets gevonden had,
dat ik tijdelijk kwijt geweest was. Op
dat oogenblik begreep ik de opzettelijke
norscho uitdrukking van haar gezicht,
de nonchalante manier van kleeden, de
moedwillige vuile veeg op haar wang.
Maar het maakte de dingen veel ge
makkelijker want nu ik wist, wat zij
was. had ik iets cm met haar over te
praten. Men kan een vrouw niet vra
gen, waarom zij zich niet behoorlijk
kleedt, maar men kan haar wel vrager»,
waarom zij een suffragette is. Het is
dezelfde vraag, maar de laatste manier
van uitdrukken is verreweg de meest
tactvolle.
Dusvroeg ik Misery waarom zij
een suffragette was, maar zeer uitdruk
kelijk ontkende zij dat. Het bleek, dat
z.j een soclaliste was, géén suffragette.
Zij geloofde in de rechten der vrouw,
■maar zij keurde het ingooien van ruiten
om ze te verkrijgen niet goeds want,
zooals zij zeer terecht opmerkte „rui
ten kunnen gemaakt worden, en als de
menschen aan iets herinnerd moeten
worden, moet men dingen breken, die
niet gemaakt kunnen worden", hetgeen
3vlij als anarchie voorkwam. „Hoewel",
voegde zij er aan toe, „ik ben het heele
maal niet met vechten eens, vrouwen
zullen stemrecht kTljgen, zoodra zij het
verdienen".
Toch had zij zekere eigenschappen
der suffragettes in have socialistische
ideeën gemengd. Zij haatte mannen.
Alle mannen, en dat. voor zoover ik gis
sen kon, om de manier, waarop zij
vrouwen behandelden.
Er was maar een uitzondering. Zij
bewonderde Lord Kitchener.
„Waarom Lord Kitchener?" vroeg ik.
„Omdat hij alle vrouwen haat", ant
woordde zij.
En dat was voor het eerst, dat ik haar
zag glimlachen. Zij glimlachte, omdat ik
het uitschaterde.
Toen ik haar iets beter leerde kennen,
werd het mü duidelijk, waarom Misery
zoo weinig genoegen in haar gezelschap
beneden vond. Zij konden niet meepraten
over de dingen, die haar interesseer
den. Dat verbaasde mij niets. Na so
cialisme en geschiedenis was sterren
kunde haar lievelingsonderwerp. Ook
had zij zichzelf Fransch en Duitsch ge
leerd. Zelden las ze een Engelsch boek.
Zij was beter ontwikkeld, dan ik.
Er waren oogenblikken in onze con
versatie. dat ik overdreven lange woor
den moest gebruiken, die niets te be
ttekenen hadden om zoodoende het ant
woord op haar moeilijke vragen te ont
wijken. Mannen doen dat dikwijls. Wat
Misery echter zei, geloofde zij altijd,
omdat zij nadacht, vóór ze sprak, en
mannen denken dikwijls pas nader
hand.
Toen Ik haar dan iets beter leerde
kennen, bracht zij mij er toe, mij te
doen gelooven, dat zy In 't geheel geen
vrouwelijke eigenschappen had. Zij gaf
niets om haar uiterlijk, toch scheen het
of zij den laatsten tijd iets netter werd.
Maar dat zou zij nooit hebben willen
bekennen. Aan dergelijke dingen kon
1 zij geen tijd verspillen, zeide zij. Ze
haatte mannen, en wenschte nooit de
genegenheid van een van hen te win
nen. Ze wilde geen kinderen.
ZU was één van de zeven, en had
zooveel van kinderen gezien, dat zij er
voor de rest van haar leven genoeg
van had.
Die eerste dagen deed zij haar uiter
ste best mij te bewijzen, hoe onvrouwe
lijk zij was.
Op zekeren dag zeide zU tot mij:
,,'t Is mijn ideaal om zoo ongevoelig
mogelijk te zijn, want ik hou er niet
van mijn gevoelens te toonen".
Om u een duidelijk overzicht van mijn
verhaal te geven, moet ik u mededeelen,
dat ik ongeveer voor een maand in dit
hotel in Londen logeerde omdat mijn
vrouw In het ziekenhuis lag. Hoewel
Misery dit wist, en mijn angst kende,
wenschte zij ongevoelig te blijven, en
Informeerde nooit hoe het haar ging,
zelfs niet, als zij mU 's morgens naar
den toestand hoorde vragen.
Maar juist zóó begon ik uit te vin
den, hoe zij kon jokken.
Op zekeren morgen waren ^er een
paar gemslederen handschoenen van
mijn toilettafel verdwenen en voor ik
tUd had gehad er naar te vragen, waren
ze weer terug gelegd, frisch en schoon.
Ik vroeg haar, of dit één van haar
plichten als kamermeisje was, en zij
zeide van neen.
„Waarom heb je ze dan schoon ge
maakt?"
„Omdat ze vuil waren", antwoordde
zij kortaf, hetgeen zóó waar was, dat ik
er niets meer op wist te zeggen.
Een anderen keer waren de doppen
van eenige flacons uit mijn toiletkoffer
gepoetst, maar ik zei er niets van.
Eens op een nacht ontdekte ik iets,
waarover ik niet meer zwijgen wou. Ik
vind het niet prettig die mededeeling
in 't publiek -te doen, maar het is ken
merkend voor mijn verhaal. Ik draag
een nachthemd. Ik weet, dat het ver
schrikkelijk ouderwetse!» Is, maar ik ver
ontschuldig me niet. Nu, dat bewuste
nachthemd miste een knoop aan de
hals, heel ongemakkelijk om zonder te
zijn, zooals menschen. die ook zoo'n
kleedingstuk dragen wel zullen weten.
Daarcm gebruikte ik er een veiligheids
speld voor in de plaats U weet, hoe een
men een veiligheidsspeld gebruikt; denk
aan de hoeveelheid bloed, die verspild
wordt bij die behandeling. Ik hield
heelemaal niet van die speld. Maar het
was beter dan niets.
Stel u mijn verbazing voor, toen ik
op zekeren nacht een knoop aan mijn
achthemd vond. En dat is nog niet.
alles. Het was geen gewone knoop^ maai
den van een handschoen, en véél te
klein voor de grootte, welke mijn
knoopsgat langzamerhand gekregen had.
Ik dacht er eens over na. Natuurlijk
begreep ik dadelijk, wie er hem aange
naaid had.
Den volgenden morgen toen Misery
met mijn warm water binnenkwam, be
gon ik er over.
„Wie naaide de knoop aan mijn nacht
hemd?"
„Ik deed 't" erkende zij dadelijk.
„Waarom?"
„Omdat er geen aanzat".
Ik glimlachte. Ditmaal was ik niet van
plan mij met zco'n antwoord a! te laten
schepen.
„Dat weet ik", zeide ik. „maar ik ge
bruikte een veiligheidspeld, en die deed
haar werk uitstekend, 't Is toch zeker
niet een van je plichten, als je ergens
geroepen wordt, om knoopen aan de
nachthemden van bezoekers te naaien?"
Zij gaf er geen antwoord op. en begon
het vuur aan te maken Maar ik hield
aan.
„Waarom wilde Je niet, dat de anderen
beneden het te weten kwanten?"
Hier keek zy van op.
„Hoe weet u, dat idat niet wilde",
vroeg zij.
„Omdat je niet om een gewone knoop
wilde vragen. Je naaide er een van je
eigen handschoenen aan. en die is veel ie
klein. Dc veiligheidsspeld was veel han
diger."
ZU bepaalde haar aandaoht weer bij
het vuur, vastbesloten ongevoelig te zijn,
maar 't juist nu erg moeilijk vindend.
Ik wachtte even en zeide toen:
„Je weet zeker wel, dat je niet volgens
je principes leeft."
„Waarom niet?"
„Wel ik weet niet, of Lord KI telle
ner een nachthemd draagt, maar in ge
val dat, dan is het zijne het eenige,
waar jy een knoop aan behoort te
naaien."
Ze lachte er om.
„Hij kan best zonder die soort van at- i
tentles leven, hij ls van niemand afhan
kelijk, juist daarom bewonder ik hem.
„Dus ik ben wel ifhankelijk?"
„Ja" zij pookte heftig in het vuur.
Ja U bent hier geheel alleen in het
hotel."
.Je bedoelt, dat mijn vrouw ziek is, cn
dat er zich nu niemand cm mij bekom
mert en voor mij zorgt?"
„Ja".
.Daarom doe JU 't"
„Ja".
.Maar hoe rijm je dat met je onge
voeligheid je socialisme en Je man
nenhaat?"
ZU liep naar de deur met de kolen
bak in haar hand en een vuile veeg
op haar wang.
„Ik héat mannen", verklaarde zij, en
liep de deur uit, deze met een smak
achter zich dicht trekkend.
Wat zou de wereld toch vreeselyk zyn,
als mannen niet zulke leugenaars waren,
en vrouwen de waarheid konden vertel
len
NOORDWIJK-RADIO.
EENIGE TECHNISCHE
BIJZONDERHEDEN.
In aansluiting bU het artikel ir ons
blad van Zaterdag over het nieuwe ra-
dic-ontvangstation te Noordwük, ge
ven wU nog de volgende technische bU
zonderheden:
Voor hen die op radio-gebied thuis
zUn geven wy hier nog de volgende
technische bijzonderheden:
Antennes. Voor de ontvangst van de
langegolf-stations <2000 tot 20.000 Me
ter) wordt gebruik gemaakt van twee
aarddraden kruisen welke, teneinde één
zijdige ontvangst te verkrUger., gecom-
neerd worden met twee pl.m. 40 M. hoo-
ge antennes.
Voor de ontvangst van kortegolf-sta-
tions <15 tot 50 meter) wordt gebruik
gemaakt van twee horizontale en drie
verticale dipool-antennes cn van twaalf
beverage-antennes.
Als „aarde" voor kortegolf-toestellen
dienen groote koperen platen op den
grond en onder de tafels in de ontvang
zaal. De langegolf-aarde bestaat uit een
ingegraven aardnet.
De ontvangzaal is in 4 afdeelingen ver
deeld nl:
Europeesche langegolf-afdeeling 2000
tot 8000 meter; Europeesche kortegolf-
afdeeling 30 tot 45 meter: Transatlan
tische kortegolf-afdeeling 15 tot 50 Me
ter; Transatlantische langegolf-afdee
ling 10.000 tot 18.000 Meter.
De Europeesche langegolf-afdeeling
bevat een groep van 8 zoogenaamde en
kele zwevir.gs-ontvangers, werkende op 1
aarddradenkruis en 1 antenne.
Alle toestellen kunnen tegelyk eenzij
dig ontvangen.
De Europeesche kortegolf-afdeeling
bevat 6 kortegolf-ontvangers. De toe
stellen, welke thans te Noordwyk-Radio
gebruikt worden bevatten detector met
laagfrequent-versterking, eventueel aan
gevuld met een begrenzer. De ontvangst
heeft plaats op dipool- en beverage-an
tennes. Op dipool wordt één toestel aan
gesloten, op elke beverage-antenne kun
nen enkele ontvangers aangesloten wor
den.
Transatlantische kortegolf-afdeeling.
Naast de Europeesche kortegolf afdeti
ling zyn' vier toestellen opgesteld voor
ontvangst van Noord-Amerika en West-
Indië. Aan de andere zUde van de zaal
staan 10 toestellen voor ontvangst van
Indië. Ontvangen wordt weer op dipool-
en beverage-antennes. Elke dipool heeft
1 ontvanger, de beverage-antennes heb
ben tot 4 toestellen op 1 antenne. Drie
toestellen voor ontvangst van Indië, heb
ben bovendien een dubbele beverage-an
tenne. (In het algemeen worden de In
dische stations het best ontvangen uit
Oostelijke richting. Op sommige tijden
van den dag worden evenwel bepaalde
Indische stations beter ontvangen uit
Westelijke richting. Het dubbele anten
nesysteem maakt het mogelyk de beste
ontvan«richting te kiezen.
De Transatlantische langegolf-afdee
ling bevat 5 zoogenaamde dubbel-zwe
vingstoestellen werkende op 1 stel aard-
draden en 1 antenne. Alle toestellen
kunnen tegelyk eenzijdig ontvangen.
HET DROGISTENEXADïEN.
De wettelijke regeling van het óro-
gistenberoep is voor den minister van
Arbeid, blijkens zyn antwoerdmemorie
aan de Tweede Kamer, nog een open
ig. Wel heeft ce minister het advies
van den Gezondheidsraad ingeroepen over
de vraag of het examen van den Dro-
gister.bond door de Regeering in eeni-
gerlei vorm zou kunnen worden erkend.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN
a 60 Cts. per regel.
Stofzuigerhuis MAERTENS
BARTELJORISSTRAAT 16
TELEFOON NO. 10756
APEX STOFZUIGERS F 90.-
VAN HAARLEM'S DAGBLAD No. 1341
VALLENDE BLaREN
Vader beseft dat hy al
die gevallen bladeren nu
toch heusch eens moet
opharken
maar welbeschouwd is
het vanavond te laat om
er nog aan te beginnen,
hij zal het morgen wel
doen
I herinnert zich den vol
genden dag, dat Jan
Kommer zijn hark nog
heeft, het zal dus nog
I een dag moeten wachten
maar d;en volgenden dag
is de wind te stv' 't om
veilig bladeren te ver*
branden
en den volgenden dag
en den dag daarna ziet
het er uit naar stortre
gen en dan branden de
bladeren heelemaal niet
den dag daarop vraagt
vader zich af. of hU niet
een speciale vergunning
voor het verbranden van
bladeren noodig heeft
en den volgenden dag
beseft hij met een blik
op de boomen dat er nog
heel wat bladeren op
vallen staan
totdat eindelijk op den
dag daarna de bladeren
alle in buurman's tuin
blijken te zijn gewaald,
zoodat er tenslotte niets
te doen valt
(Nadruk verboden.)
DEENSCHE POKSTOF.
ZAL DIT HELPEN?
Onder goedkeuring van den minister
van Arbeid. Handel cn Nijverheid wordt
op het oogenblik, in verband met het
in Nederland nog steeds geregeld voor
komen van encephalitis na inenting
door de Amsterdamsche pokstof-inrich
ting, een proef genomen met de distri
butie van niet door de inrichting zelve
bereide, maar gereed voor het gebruik
uit het buitenland geïmporteerde koe
pokstof. meldt het Voik.
Voorloopig wordt Deensche koepokstof
gedistribueerd alhoewel in Denemarken
ook encephalitis-gevallen na Inenting
zijn voorgekomen en eenige maanden
geeden een staatscommissie naar aan
leiding daarvan benoemd is.
STUDENTENPRET".
MEUBILAIR VAN DE SOOS IN
BRAND GESTOKEN.
In den nacht van Zaterdag op Zon
dag werd de Utrechtsche brandweer ge
alarmeerd voor een brand in de Stu
dentensociëteit op het Janskerkhof. Het
bleek, dat studenten, die, naar het Volk
schrijft, „boven hun theewater" waren,
meubilair naar buiten ophet terras
gesleept en aangestoken hadden. De
brandweer bluschte den brand met een
straal van de waterleiding, hoewel de
brandweerlieden in de uitoefening van
hun taak door de „heeren" nogal ge
hinderd werden. Twee studenten, ver
dacht den brand te hebben gesticht, zijn
door de politie aangehouden en ter be
schikking van den commissaris van po
litie gesteld.
HET SINGAPORE-DOK.
ENGELSCHE LOF.
In de jongste Straits-bladen bevatten
volgens het Hbld. beschrijvingen van de
aankomst te Singapore der beide deelen
van het voor dc marinebasis aldaar be
stemde dok. dat van de Tyne naar de
Leeuwenstad werd gesleept door Neder-
landsche sleepbooten.
De ..Straits Times" roemt den arbeid
onzer zeelieden. Het blad begint met uit
een tc zetten, dat geen enkele Britsche
firma de „karwei" op zich had kunnen
nemen en spreekt met eeaigen eerbied
van de .historische reis" der kapiteins
Person en Verschoor. Omtrent het bin
nenvaren van de Straat van Johore
schrijft de verslaggever-ooggetuige oa.:
„De wijze, waarop de sleepbooten wer
den gemanoeuvreerd.demonstreerde zelfs
voor den leek, de bekwaamheid en erva
ring der Nederlandsche zeelieden, die
dit schitterende staaltje van sleepvaart
verrichtten".
OP WAPENSTILSTANDDDAG.
De politie heeft vyftig anti-miilita-
risten verwijderd, die Zondag voor de
strafgevangenis aan de Voornlksche-
straat. te Soheveningen liederen zongen,
meldt de N R. Ct.
Schrijft betere brieven!
door
HERBERT N. CASSON.
Verkoop per brief. Driemaal is scheepsrecht.
Geïllusareerde brieven. Verstandig en oprecht.
Niet te veel beloven I
HL
Wanneer gU een groote verkoopactie
wilt beginnen, is het het verstandigst,
eerst 1000 brieven te pfobeeren. Slaan zij
niet bijzonder in, dan moet ge den brief
veranderen en het opnieuw met 1000
andere brieven probeeren. Eerst wanneer
de brief goed is, moet ge er 20.000 of
100.000 verzenden. Men moet ook nu en
dan series van vijf verschillende brieven
verzenden.
Een man, die muziekinstrumenten ver
koopt, heeft onlangs de volgende proef
genomen: HU verzond 3000 brieven, waar
in hij een muziekinstrument op proef
aanbood. Eenige maanden later verzond
hij nog 3000 brieven aan dezelfde adres
sen. Weer een maand later een derde
serie. Van de'lieden, die op de eerste
reeks brieven antwoordden kocht en be
taalde er een op de drie. Van de tweede
reeks kocht de helft van degenen, die
antwoordden. En in de derde reeks koch
ten twee van de drie het instrument. Hy
gelooft, dat men door voortdurend zen
den van werfbrieven de ernstige koo-
pers bereikt. Degenen, die terstond ant
woorden, behooren meestal tot een op
pervlakkige groep, die wel snel antwoor
den maar langzaam bestellen.
Vele reclamechefs beweren, dat de der
de uitzending het best rendeert. Het
schynt, dat de menschen met groot ver
antwoordelijkheidsgevoel moeilijker te
overtuigen zijn, is dit echter eenmaal ge
lukt. dan koopen zij. Wanneer gy een
serie brieven verzendt, dan dient de eer
ste de aanbieding te bevatten, de tweede
nioet de eerste in herinnering roepen, de
volgende kan nieuwe inlichtingen bevat
ten en de laatste moet een persoonlyk
gehouden schrU'ven zUn, dat. den ont
vanger om een onmiddellUk beslissing
verzoekt.
Het is gewoonlyk aanbevelenswaardig,
gekleurd papier te gebruiken. Wendt ge
u tot dames, dan is het heel goed,
crèmekleurig of licht blauw of rose pa
pier te nemen. In bepaalde gevallen zal
het zeer effectief zUn, rood papier en
roode couverts te gebruiken, wanneer
men zich tot mannen wendt.
Bederft denindruk van uw brieven niet
door goedkoops couverts. Verzendt ze ook
niet als drukwerk, om porto te besparen.
Het is dikwyls verstandig, couverts te
gebruiken, die opvallend elegant zyn.
Zendt catalogi en brochures nooit af
zonderlijk, maar in één couvert. Het is
meestal nuttig, de brieven zoo te ver
zenden, dat zy Woensdag of Donderdag
aankomen, nooit echter Maandag of Za
terdag.
Vele firma's, die per brief verkoopen,
gebruiken tegenwoordig met goede resul
taten geïllustreerde brieven. Zy gebrui
ken daarvoor foto's, geen teekeningen.
Een juwelier verzond onlangs 10.000
brieven en op ieder dezer brieven waren
twee kleine foto's van zilveren voorwer
ken geplakt. Hy bood twee gelegenheids
koopjes voor 15 per stuk aan: een zil
veren theeservies en 26 zilveren lepeltjes
en vorken. Hij voegde bij iederen brief
een foto van deze voorwerpen. Dat wa
ren dus 20.000 foto's, die 500 kostten.
En het resultaat: de beide artikelen wer
den-uitverkocht en vele nieuwe klanten
verworven.
Brieven aan dames mogen altUd lan
ger zyn dan brieven aan heeren. Zij
moeten ook een meer persoonlek karak
ter hebben. Geen algemeenheden. Geen
omvangrijk feitenmateriaal. Geen cyfers.
Indien maai- eenigszins mogelyk moet
een garantie of een terugbetaling van
het geld worden aangeboden. Altyd moet
er echter iets in staan, dat liet vertrou
wen wekt. Wanneer de lezer u geen ver.
trouwen schenkt, is de brief een misluk
king.
Uw brief moet verstandig en oprecht
klinken. Hij moet ook overtuigend zijn.
U m'oogt niet te veel beloven.
Toen ik eens een bepaalde soort land
bouwmachines had te verkoopen, zond ik
den landbouwers offertebrieven, waarin
ik zeide: „Wij hebben 147 dergeiUke ma
chines verkocht, waarvan er 3 zUn te
ruggekomen". In wcrkelykheid was er
geen enkele teruggekomen, maar wan
neer ik dat zou hebben geschreven, zou
niemand my hebben geloofd. Ik ver
kocht door dezen brief 100 machines.
Het was een verstandige beperking, die
de menschen overtuigde.
Een ander belangrijk puntis, dat men
altijd zyn totaalprijs moet opgeven.
Schryft nooit „verhoogd met 20 cents
portokosten", maar vermeldt uitdrukke-
lyk „franco" en berekent het porto in
den prijs.
RECLAMES.
Wanneer gU een brief met klachten en
bezwaren schryft, mag hy nooit te lang
zijn en niet onvriendelUk of beleedigend
klinken. Stelt altijd voorop, dat men op
behoorlijke wyze van uw klacht nota zal
nemen. Neemt niet bij voorbaat aan, dat
men het plan had, u schade te berok
kenen. En vooral: niet heftig worden.
Maar spreekt stellig en duidelyk over de
schade of het verlies, dat ge hebt gele
den. Verklaart de gebreken of fouten, die
u aanleiding tot de klacht geven.
De beantwoording van dergeiUke brie
ven is echter nog veel neteliger en ver-
antwoordelijker. U moogt niet vergeten,
dat ge den klant kunt verliezen, wan
neer uw brief niet getód gesteld is, afge
zien van het verlies aan vertrouwen, dat
gij lijdt, wanneer u er niet in slaagt,
de zaak in orde te brengen.
(Nadruk verboden; auteursrecht voor
behouden).
[(Een verhaal van duistere krachten)
uit het Engelsch van
BERTRAM MTTFORD
22)
HOOFDSTUK XII.
Welke schaduw hangt cr over dit huls?
Veertien dagen waren voorbijgegaan,
sedert Melian haar intrek in Heath
Hover genomen had en ze was zoo vol
komen gezond, dat zU moeite hadden
te realiseren, dat ze ooit ziek geweest
was. 1IU reed vaak met haar uit en
ze genoot volop van de schoonheid van
dc streek. Maar met Uzeren standvastig
heid wees hU elk verzoek om zich op
archcaelogisch gebied te begeven, af.
Dat kan wachten zei hU. oude
steencn en vecht, dat is een pet nat,
cm het zoo maar eer»8 te zeggen. Daar
moet je r.og een tydje afblijven.
Toen ze sterker werd, gingen ze ook
wandeltochten maken over het heuvel
land. Maar kort daarna was het met
het mooie vriezende weer gedaan. Een
natte, sombere dooitUd aette in. cn
boomen en heggen dropen den heelen dag
onder een donkeren, laaghangcnden,
loodgryzcn hemel.
Ik ben maar bang, dat je je nu
heel gauw zult gaan vervelen, zei Mer-
vyn op een avond, toen ze bU elkaar
zaten nu een dag dat het dunne mot
regentje cn het voortdurend druipen
van de kale takken hem nog deprl-
meerender dart gewoonlijk geschenen
had. Wat kan ik toch eens voor af
leiding voor je verzinnen? Ronduit ge
zegd ik ben te arm om Je mee te nemen
naar een streek met een beter klimaat,
anders deed ik 't dadelijk. Wat, mij betreft
ik ben er aan gewend. Er was een tUd,
dat dat mU melancholiek maakte, maar
die is gelukkig voorbU! Maar voor jou
is het eenvoudig ellendig.
Maar Melian stelde hem gerust. Zij
vond het r.iet deprimeerend, heelemaa.
niet, verklaarde zU- Ha het drillen van
een paar vervelende kinderen cn het
naar de pUpen dansen van een onbe
schaafde, heerschzuchtige moeder, was
ze hier gelukkig. Vervelend voor haar?
Het leek er niet op. verklaarde ze met
nadruk. Ze kwam hoe langer hoe meer
onder de betooverin? van het buiten-
ieven. ook al schreide het landschap
tranen met tuiten cn moest men bii
iedere wandeling door de modder bag
geren. En kon ze het niet uitstekend
met haar gastheer vinden?
Natuurlijk was haar oom heel blij
met die verklaring. Dit frlsche, jonge
gezelschap dat zijn hecle leven ver-
vroolijkt had, hce zou hy het ooit weer
kunnen missen?
Opeens had hU een ingeving. Wat
zou je ervan zeggen, als we dat aardige
meisje. waar je mee samengewoond
hebt, hier eens te logeeren vroegen?
Dat was nog eens een veranderingetje
voor je. Den heelen dag met zoo'n oude
man opgesloten te zitten, dat kan toch
geen pretje zUn?
Violet? Die zou niet kunnen komen,
al wou ze nog zoo graag. Die staat of
valt met haar werk. en toen ik ziek was,
gingen haar patroons al vreeselijk te
keer, als ze eens eeii dag wegbleef. Wat
zijn de menschen soms onuitstaanbaar.
Op dat punt bestaat tusschen ons
geen verschil van nteening. antwoord
de Mervyn. terwyl hU een dikken rook
wolk uitblies en aandachtig toeksek.
hoe die in regelmatige kringen uiteen
ging. De meesten zyn inderdaad on
uitstaanbaar en dan altijd nog juist
diegenen, die zich best konden permit-
teeren het niet te zUn. Maar kr'ygt
ze dan nooit eens een paar dagen
vry?
Met Paschen misschien vier dagen.
Het zou leuk zijn. om haar hier te
hebben. o*:e arme meid. Ze werkt hard
cn ze is een bovenste beste. Het was een
groot geluk vcor me. dat ik naar haar
tce ken gaan, teen ;X op straat stoad.
Voor mU ook;
Prachtig oom Seward, zei het meisje
ernstig. Luistert u dan eens goed.
Ik wil niets meer hooren van „ouwe
man" en dat het hier vervelend voor
me zou zUn, cn al die verhalen meer.
Ik wil niet graag den verschuldigenden
eerbied uit het oog verliezen, maar dat
is, neemt u me niet kwalijk, ge
klets!
Mervyn barstte in een hartelijk ge
lach uit. Het antwoord en nog meer, de
gelaatsuitdrukking waarmee, en de toon
waarop het gegeven werd, stelden hem
volkomen gerust.
Ja heusch? Goed hoor, kleintje! We
zullen dus rüet meerkletsen.
Zoo gced?
Best! Ja. we moesten haar met
Paschen hier zien te krUgenen plot
seling brak ze af en keek nog ernsti
ger.
Hoor toch eens aan, hoe ik aan het
doorslaan ben. oom Seward, zei ze.
Je zou haast zeggen, dat ik hier voorgoed
was komer. wonen, inplaats van hier al
leen maar uit te rusten en af te wach
ten. tot ik weer een betrekking vind.
En Paschen is nog zoo ver weg. en
En? Wat verder? viel hU hsar in
de rede. Natuurlijk ben je hier voor
goed komen wonen. Dacht je. dat ik je
de wereld in zou laten gaan om een
stel ondeugende apekoppen te drillen,
zoolang ik nos ccn dak boven mijn
hoofd heb, groot genoeg voor ons bei
den?
Melian voelde zich verlegen.
Oom Seward, zei ze eindelijk, u
hebt meer dan eens gezegd, dat u arm
was. Denkt u nu heusch. dat ik verder
myn heels leven bU u wil blijven klap-
loopen? Het is mooi, dat ik hier nog by
u mag zUn, terwUl ik weer op krach
ten kom, maar dan
Opnieuw viel hU haar in de rede.
Myn lieve kind, ik begrijp je best. JU
verbeeldt je dat je een modern, jong
meisje bent, dat onafhankelijk wil zijn.
Wel. hier in huis kun je net zoo onaf
hankelijk ziin als je wilt. Je kunt hier
de teugels in handen nemen. Je kunt
me commandeeren zooveel je wilt
ik zeg niet, dat ik je zal gehoorzamen,
maar ik zal tenminste niet tegenspre
ken. En als je een paar plagen van
kinderen gaat regeeren. zullen die zeker
evenmin gehoorzamen, en ze zullen niets
anders doen dan tegenspreken. Wat heb
je daar op te zeggen, welk van de twee
kwaden is het ergste?
Melian begon hartelijk te lachen. Dat
was zoo echt zijn korte oprechte manier
om de dingen te zeggen. En veel zachter
vervolgde hij. ik word langzamerhand
een dagje ouder kind. en ik heb een heel
eenzaam leven gehad. Hce ouder ik
word. hce eenzamer ik zal zyn. Jy bent
ook heelemaal alleen. Het is alleen maar
tceval, dat ons samengebracht liccft?
Maar als jy overtuigd bent, dat er in
deze wereld werk op je ligt te wachten,
zou het dan niet even goed kunnen
zyn het verzorgen van een ouden man,
als het temmen van een stel ondeugen
de kinderen? Dat wou ik je alleen maar
zeggen!
En na een korte pauze vervolgde hy:
Als ik den nadruk legde op myn
armoe, dan bedoelde ik daarmee, dat ik
je geen luxe kan verschaffen, geen
buitenlandsche reizen en allerlei pretjes.
Maar je hebt nu zelf gezien, hoe de boel
hier is ingericht en dat van alles volop
is en niemand iets te kort komt en dat
er warmte en comfort voor twee is net
zoo goed als voor mij alleen.
Het meisje stond op en kwam naar
hem toe.
Oom Seward, ik blijf bU u, zoo
lang u me hebben wilt. zei ze ernstig,
terwijl ze de handen op zUn schouder
legde.
Hoera! Nu zullen we dit oude
huis eens op stelten zetten! riep hU
uit. Ik zal wel eens rondspeuren. of
ik niet wat jong gezelschap voor je kan
vinden, om je op te vroolijken. En als
dan het weer beter wordt zul je eens
zien, hce we de omstreken onveilig
zullen maken! Ik zal je laten genieten
van al je verweerde oude steenen. hoor!
Maar tusschen haakjeskun je fiet
sen, kind?
(Wordt vervolgd.)
