ZIE GINDS KOMT DE
STOOMBOOT
n
HAARLEM'S DAGBLAD
5cniïu a
VIER HEEL EENVOUDIGE JURKEN.
Ja, dat Is mi maar gekheid: velen van
ons kunnen niet elkqjï dag in dure zij
den crêpe satin en andere jurken van
min of meer kostbare en teere stofjes
door het huis huppelen, of zelfs maar
entnee op visite gaan. Er zijn nu een
maal vrouwtjes met dikke beurzen en
weer andere met heel platte beurzen, en
we moeten met allemaal rekening hou
den. Zoodat we dan dezen keer een paar
heel aardige, doch niettemin zeer een
voudige jurken geven. Eenvoudig van
model, en die men, al naar de dikte van
de beurs, van meer of minder dure stof
kan nomen. Nummer één laat een ja
ponnetjes van grijze reps zien, met rond
bovenstuk met knoopjes, terwijl de rok
met twee stolpplooien is van voren. Aan
3 Meter stof van 1.40 M. breed heeft
men voldoende. Nummer twee is een
combinatie van twee stoffen. De rok is
van matblauwe reps, met gedeeltelijk
vastgestikte plooien op zij, het boven
stuk is van bedrukte crêpe, blauw en
rose, afgezet met effen blauw. Er is 1.50
M. reps van 1 M. en 2 M. bedrukte crêpe
van 1 M. noodig. Nummer drie is een
deux-pièces van amandelgroene crepella.
De casaque wordt op zij gesloten met
twee keer-drie groot? «tcoopen. Drie me
ter stof van 1.40 M. breedte is voldoende.
Buitengewoon flatteus is nummer vier,
een jurkje van echt dan wel geïmiteer
de lichtblauwe kasha, met geplisseerd
rekje. De schulpen van het lijfje wor
den nog eens onderstreept door drie
smalle strooken van zwarte, blauwe en
gele kasha. Er is 3 meter stof van 1.40
M. breed voor berekend. Zooals uit num
mer twee op de teekenïng blijkt, blijft
de mode der bedrukte stofjes voortdu
ren. Vooral de „erwtjes" doen opgeld.
En niet alleen op onze japonnen, ook
op andere onderdeden van ons toilet
zien we dit versiersel verschijnen. Zoo
heeft men nu, als nieuwste snufje,
waschbare handschoenen, beige, met..,,
bruine stippen!
En heeft u het al gehoord? De hak
ken van onze schoenen worden weer
hoog! Men spreekt weer van hakken,
van 6 c.M. hoog! Als dat waar is, zal
het velen erg spijten! Want we liepen
juist zoo gemakkelijk op onze halve
platte hakken!
MADELEINE.
CORSAGES VOOR UW
WINTERMANTEL.
Gehaakte corsages zijn dezen winter
zeei' modieus. Voor de nieuwe jumpers
of gebreide cardigans, sport-manteltjes
en zelfs ijs-truien, maakt men de bloe
men in kleuren, welke harmonieeren
met die van de kleeding. Zij zijn zoo een
voudig te maken, dat een ieder het best
eens kan probeeren. Alles wat men noo
dig heeft is een kluwtje haakzyde van
elke kleur, welke u noodig hebt, eenig
fijn hoedemaaiks tersdraad (ijzerdraad)
en een No. 1 haakpen. Men maakt het
geraamte uit ijzerdraad en haakt daar
om heen. De papaver is van rood, wit en
oranje met een groenen steel. De roos is
rood met groenen steel, de chrysant
geeL
BEROEMD WORDEN IS NIET
MOEILIJK.
Men behoeft lang niet alttid een in
vloedrijk persoon te zijn of een helden
daad te verrichten om beroemd te wor
den, beter gezegd, om geluk te hebben.
Het kan onder sommige omstandighe
den ook reeds voldoende zyn als men
slechts op een beroemdheid lijkt!
Zoo gebeurde het verleden jaar, toen
Lindbergh zijn Oceaanvlucht volbracht,
dat een enorme menschenmenigte In
Parijs stond te wachten tot zU met eigen
oogen den jongen Tuchtheld eindelijk
zouden kunnen aanschouwen. Het duur
de lang, maar eindelijkja.... daar
riep iemand hoera, en nog een en toen
velen tegelijk en zoowaar was Lind
bergh daar heel gewoontjes in zijn
burgerpakje temidden der duizenden toe-
Schouwers verschenen. Aan de toejui
chingen kwam schier geen einde en
Lindbergh streed) als een wanhopige
om 'te voorkomen dat men hem in de
hoogte zou gaan tillen. Hij trapte en
vocht en schreeuwde om politie in alle
talen der wereld, maar het 'baatte niet
en pas toen hij zich zoover door de
menigte heengewerkt had. dat hij een
ergens geposteerd cordon politie-a gen
ten kon zien. rukte hij zich met den
moed-' der wanhoop los, stortte zich tus-
schen de agenten en verklaarde in
vloeiend Fransch, dat hij niet.... Lind
bergh was! Het was Pierre Tristan. een
jonge koopman, die nu onder geleide
van politie naar huls werd gebracht.
Zijn gelijkenis met Lindbergh was zoo
treffend, dat zelfs de agenten aanvanke
lijk niet wilden gelooven dat hij het niet
was, maar de vlotte spraak van den
Franschman was een te overtuigend be
wijs.
En wat gebeurt er nu?
Er gaan maanden voorbij. Daar ver
schijnt op zekeren dag de courant met
een advertentie van qan groot theater.
.Dubbelganger van Lindbergh gezocht!"
Het blijkt dat de pupulaire Fransche
auteur Sacha Guitry een blijspel ge
schreven heeft, waarin Lindbergh als
een soort zwijgende heldenrol moet op
treden. Het gaat er nu maar om een
Lindbergh-type te vinden. De jonge
koopman Pierre Tristan leest de an
nonce en denkt na. Toegejuicht worden
en niets verdienen, dat gaat niet.
Tooneelspelen en niets zeggen, maar een
hoop geld opstrijken lijkt beter. Lang
gedacht en snel gedaan; hij neemt een
portret, doet het in een oouvert met
zijn visitekaartje en zendt het in. Twee
dagen later is hij geëngageerd en nu
rijdt Pierre Tristan, de „Ersatz-Lind
bergh", in een luxe auto door Parijs en
zegent de goedheid, die zoo vriendelijk
was hem te begiftigen met een gezicht,
dat nu eenmaal voorbeschikt is om be
roemd te zijn.
HELPT U ZELF MET BONT
Er is geen enkele reden om teleurge
steld te zijn als men geen bontkraag kan
koopen. Immers, men kan tegenwoordig
bontranden per strekkende meter koo
pen tegen heel schappelijke prijzen en
wanneer men dit in twee rijen op kraag
en manchetten zet is het effect aller
aardigst. zooals ons plaatje laat zien. Om
dezen mantel te maken heeft men bijna
drie meter stof noodig van 125 a 135
breed. Men kieze velour, tweed of laken.
Moeilijk is het maken niet, daar het
een eenvoudig „reoht-omlaag" model is
met mouwen uit twee stukken en een
lang belegsel, dat zoowel de kraag als
de revers bedekt. Het knippatroon is
voor de maten 42, 44, 46 en 48 verkrijg
baar onder no. 256 en kost 55 cent.
Wuiven we ook op den steiger, of vinden we het te
onmodern?
We gaan er weer met vaart naar toe,'
naar den dag van strooien en grabbc*
len, van verrassingen en plagerijen,
van uitbundige vroolijkheid cn stille
verrukking.
Het zal iedereen wel precies eender
vergaan: de winkels herinneren het
eerst aan het op handen zijnde feest.
Het verschijnen van marsepein, letter*
banket en llcarlei suikergoed geeft ons
dezelfde herinnering als de Paascheie*
ren in de etalages in het voorjaar. Dan
komen de boekhandelaren met een
stroom van nieuwe uitgaven, de kin*
derspeelgocdwinkcls komen met de
nieuwste vindingen op dit gebied cn
alle etalages zien er op hun flourigst
en aantrekkelijkst uit.
Let maar eens op, iedereen vindt in
dezen tijd van het jaar de winkelstra*
ten het gezelligst- Er wordt dan ge*
zegd. de lichten branden vroeg, dat
staat zoo feestelijk, juist omdat het
meestal donker weer is, maar de wcr*
kelijkc reden ligt hierin, dat de win*
keietalages er zoo zeldzaam fleurig
uitzien door alle nieuwe snufjes, die
juist tegen den tijd van Sinterklaas de
wereld worden ingestuurd.
Wc gaan dus zeker allen een dezer
dagen boodschappen doen, en als wc
cr aan beginnen, overpeinzen we dat
het toch heel wat verstandiger zou
zijn geweest, wanneer we er eens wat
eerder toe hadden kunnen besluiten-
nu moet alles weer in een paar weken
op een drafje! Maar heeft u weieens
geprobeerd om in September of Octo*
bef inkoopen voor Sint Nicolaas te
gaan doen. Ach, ach, wat valt dat te*
gen, in dc eerste plaats al. omdat nie*
mand er eigenlijk al goed ..in" is en
het zoo mal lijkt om met mooi herfst*
weer te gaan „Sinterklaazen", een
beetje onbenullig gedoe lijkt het ons
dan, zooiets of we in Mei borstplaat
gaan maken. Maar doordat de winkels
er nog niet op ingericht zijn. valt het
doen van de inkoopen zelf ons ook al
zoo zwaar: de nieuwste nieuwtjes zijn
er nog niet, of ze zijn nog niet uitge*
pakt en het lijkt ons, alsof er dit jaar
nu eens heclemaal niets nieuws te be*
leven valt.
Ondanks alle goede voornemens
dus, gaan we er dit jaar weer net als
altijd, de laatste weken pas werk van
maken, en het is een gezellige drukte
die wij er door ondervinden.
Wanneer we veel familie en kennis*
sen hebben, die wij willen bedenken,
behoeven wc niet met zoo'n bezorgd
gezicht naar onze niet al tc dikke
beurs te kijken, er zijn tegenwoordig
zoo onnoemelijk veel aardige klcinig*
heden te koop voor weinig geld, dat
er zelfs met bescheiden middelen nog
heel wat aardigs te maken is van dit
feest. Daarbij komt, dat het een leuk
werk is, om van weinig geld een schit*
terende Sinterklaas te vieren, maar er
behoort geduld bij om het winkelen
niet in écn middag te willen afdoen.
Want het is vaak toevallig dat men
eens iets aardigs, dat bovendien niet
duur is, op den kop weet te tikken-
Laten dc dikke beurzen zich maar
toeleggen op de duurdere artikelen,
wie cr niet zooveel geld voor heeft,
moet het cr ook niet voor uitgeven:
dat roept schulden in de wereld, die
het feest bederven en die nog een zeer
onaangenamen nasleep hebben boven*
dien.
Maar nu van den anderen kant beke*
ken- Degene die dc cadeaux ontvangt,
moet ook redelijk zijn ten opzichte
van de dankbaarheid voor alle goede
gaven. Sommige menschcn houden
weinig of geen rekening met de fi*
nancieclc draagkracht van hun mede*
menschcn, en verwachten dien ten ge*
volgc grootc geschenken in den meest
kostbaren vorm. Hebberig, zult ge ze
allicht noemen, maar zoo zijn er nog
heel wat.
Krijgen zc al dat moois niet, dan
worden ze teleurgesteld cn voelen zich
bij iedereen achtergesteld, zelfs bij an*
deren die met veel kleiner geschenkjes
dol gelukkig zijn- Wat dat betreft kon*
den zij een voorbeeld nemen aan de
Sintcrklaasvrcugdc van kinderen, die
geen enkel geschenk in geld omzetten,
maar die innig*gelukkig zijn met de
onbeduidendste kleinigheden, als het
maar goed getroffen is.
Menigeen beweert nog in allen
ernst, dat Sinterklaas een zoogenaamd
feest is, waarbij de hebzucht van groot
cn klein wordt aangekweekt en bevor*
derd; Kerstmis is een veel mooier en
veel waardiger feest.
Het spreekt vanzelf dat de gedachte
die aan het Kerstfeest ten grondslag
ligt. meer voor de mcestcn beteekent
dan die van het feest op den vijfden
December- Maar het is een kinderfeest
bij uitnemendheid van dezen groot*
sten kindervriend aller kindervrien*
den, en gelukkig het .gezin waar het
onder volwassenen ook met de onbe*
zorgdheid en intense vreugde van kin*
deren wordt gevierd.
Of dc hcbzuoht meer wordt aange*
kweekt door een mand met surprises
en cadeautjes dan door een verlichte
Kerstboom met een tafel vol heerlijk*
heden er onder, lijkt ons zeer twijfel*
achtig: wie hobzuohtig is, maakt van
elke feestelijke gelegenheid, hoe hoog
verheven die ook is. een aanleiding
tot Het krijgen van allerlei moois, en
daarvoor behoeft Sinterklaas werkelijk
de zondebok niet te zijn.
De ware reden is echter een heel
andere: Sint Nicolaas is bij velen niet
meer in de mode, en nu moet er toch
een verklaring gezocht worden, dat het
feest bij die menschcn in onbruik is
geraakt. Maar bij velen die een uitbun*
dig, jolig Sinterklaasfeest vieren,
wordt ccn stille, innige Kerstmis door*
gebracht cn dat heeft toch niets met
mode of geen mode te maken-
MENU.
Koudvlecsohschotcl.
met Remouladesaus.
Worteltjes,
Aardappelen,
Zwitscrsche Taart.
Voor den koud*vlceschschotel kan
men een rest vleesch van den vorigen
dag nemen, maar ook een nieuw
stukje, dat 's morgens gebraden wordt,
cn daarna weggezet om af te koelen.
Hiervan worden dan 's middags keurige
plakken gesneden, deze op een vleesch*
schotel gerangschikt en alles verder
met dc saus en wat takjes peterselie
versierd. Voor de saus wordt eerst een
mayonnaisesaus gemaakt, en hierdoor
tenslotte nog wat mosterdpoeder, pe*
per en 2 augurkjes en 2 uitjes fijnge*
snipperd geroerd.
Dc taart die voor een kleinen spring*
vorm bedoeld is, wordt gemaakt van:
1 ons amandelen,
1 ons bloem,
1 ons boter.
1 ons suiker,
geraspte schil van een halve citroen
1 ei, abrikozenjam.
De suiker wordt met de boter in
een kom geroerd totdat de laatste zeer
zadlit is geworden. Dc amandelen
worden gcwasschen, goed gedroogd
ongepeld fijn gemalen. Daarna komen
ze met dc citroenschil, het ei en de
bloem hij de suiker en de boter. Dit
wordt doorccngemcngd met een lepel
eerst cn daarna met de hand, waarna
het 24 uur in den kelder moet staan
om in tc drogen.
Het deeg wordt dan op de gewone
wijze uitgerold, er wordt een bodem
voor den met boter bestrooiden
springvorm van gemaakt, en een op*
staand randje van een paar centime:
ters hoog. Op deze plak wordt zoo
hoog jam gesmeerd, als dc hoogte van
het randje is, hierna worden van de
rest deeg rcepen gesneden die er over
heen komen, waarna dc taart met ei
wordt bestreken en gedurende een
uur in een warmen oven gaar en mooi
bruin moet worden.
HET NESTJE BOUWEN.
Jonge paartjes stemmen dikwijls nood
gedwongen toe in een lange verloving
en wachten en wachten tobdat zij het
huis voldoende kunnen meiïhileeren en
dan gaan zij trouwen. Onlangs spraken
wij echter een jong meisje, dat er an
ders over dacht. „Jacques kan hoogstens
twee kamers meubileeren, vertelde zij,
„en hij zou liever willen wachten tot
hij genoeg geld heeft om het heele huis
in orde te maken, maar ik heb hem
eventjes verteld, dat ik niet de meubels
trouwde maar hém en nu gaan wij trou
wen en in een half gemeubileerd huis
wonen. Wij gelooven dat het veel leuker
zal zijn om samen te sparen en telkens
een stuk erbij te koopen. Heusch, wij
kunnen best een Zaterdagavondje goed
koop uitgaan en zorgen, dat er wat geld
weggelegd kan ■worden. En het moet een
genot zijn onze bezittingen steeds te
zien uitbreiden!"
Wat dunk u ervan? Er zijn misschien
nog wel meer meisjes, die er zoo over
denken, maar wij gelooven dat wij haar
beter in overweging kunnen geven dat
standpunt gauw te wijzigen. Alleen zij,
die getrouwd zijn zullen weten hoe lang
liet duurt eer dat geld voor een nieuw
stuk bij elkaar gespaard is. En boven
dien, men voelt zich arm op deze wijze,
het huwelijk is maar half geslaagd en
vooral het vrouwtje, dat eiken dag thuis
moet zijn, zal eiken dag nieuwe tranen
schreien als zij gadeslaat hoe heel an
ders haar trouwen tenslotte is geworden
in vergelijking met wat zy er zich als
jong meisje van had voorgesteld. Het
moge niet aangenaam zijn voor jonge
menschen om lang verloofd te moeten
zijn, maar een feit is dat zij des te ge
lukkiger zullen zijn als him huwelijk
zich op een goeden dag voltrekt, onder
gunstiger omstandigheden.
VAN DRIELINGEN
GESPROKEN.
Een drieling te krijgen moet voor el
ke moeder een groote en zeer zeker zwa
re ondervinding zijn, maar nu lezen wü
in de krant dat een vrouw in Chelten
ham (Engeland) in drie jaar twee maal
een drieling kreeg. De eerste drie, allen
jongens, werden geboren in December
1925 en twee ervan zijn nog in leven. Nu
heeft zü pas weer een drieling, weer al
len jongens, die zonder uitzondering
gezond zijn, evenals de trotsche moe
der van 39 jaar, die nu in twaalf jaar
tyd acht kinderen, allen jongens, heeft
gehad.
Twee drielingen, d.w.z. zes kinderen in
drie jaar is niet zoo weinig zult u zeg
gen. maaT wederom is hier de uitste
kende gezondheid van de moeder het
beste bewijs, dat moederschap de gezon
de wouw niet schaadt, zooals men te
genwoordig maar al te graag beweert.
EENVOUDIGE JAPON.
Een aardig model van een eenvoudige
japon voor dames, speciaal ontworpen
voor een smalle soort fluweel of velvet,
namelijk 67.5 centimeter breed, waar
van men 4.75 meter noodig heeft. De
eenige garneering is een cascade van
georgette, welke van den linkerschouder
afhangt. Let op hoe de tailleband uit
een stuk geknipt is met de klok, welke
links in den rok is opgenomen. Een
knippatroon voor de bovenmaten 42, 44,
46, en 48 is verkrijgbaar onder no. 257
tegen inzending van 55 cent (in postze
gels).
EEN KINDERMANTELTJE.
Een eenigszins ouderwetsöh effect
wordt bereikt met de groote pellerine,
welke de opvallendste bijzonderheid is
aan dit manteltje voor meisjes van 2 tot
8 jaar. Men weet, dat het ouderwetsche
altijd vanzelf weer mode wordt, dus
ook in dit geval zal men het stuk hoofd
zakelijk naar zijn practische waarde
moeten beoordeelen en dan zal ieder
een het gauw met ons eens zijn, dat dit
manteltje heerlijk warm moet zijn voor
de komende gure dagen. Als u geen flu
weel krijgen kunt (daarvan zoudt u
eventueel van anderhalf tot 2 meter
noodig hebben, naar gelang den leef
tijd, en op een breedte van 87.5) dan
zijn er nog vele andere stoffen welke
zeer geschikt zijn, meestal 125 of 135
breed, zoodat u dus een-en-een-kwart
meter noodig hebt. Het patroon is voor
genoemde leef tijden te gebruiken en 'on
der no. 258 verkrijgbaar tegen inzen
ding van 55 cent.
EEN PRAATJE OVER KAMERINRICHTING.
Wat een jong-gehuwd paartje met
weinige middelen van de slaapkamer
maakte.
Een jong mevrouwtje gaf ons het vol
gende verhaal over de wijze, waarop zij
met haar man de op ons plaatje afge
beelde gezellige slaapkamer inrichtte:
Toen wij nog op kamers woonden,
hadden wij onze slaapkamer ingelicht
met een ouderwetsch koperen ledikant,
een goeden springveeren matras en
beddegoed, dat wij nieuw kochten bij
ons trouwen. Wij hadden een geverfde
latafel, waarop een kleine spiegel op een
standaard stond en voorts hadden wij
twee stoelen met rieten zittingen. Een
ingebouwde kast diende ons tot kleer
kast en wij hadden geen waschtafel
maar maakten gebruik van de badka
mer, welke naast onze slaapkamer was.
U ziet dus, dat wij slechts karig in
ons meubilair zaten en toen wij einde
lijk een eigen huisje konden krijgen en
de omstandigheden toelieten, dat wij
het kochten en gingen inrichten toen
leverde de slaapkamer met dat weinige
meubilair een waar probleem op.
Ziehier hoe wij het oplosten: De ka
mer lag op het zuiden en had twee klei
ne ramen, zoodat het er vrij zonnig was.
Wij kozen bleek-grijs terracotta rood en
zwart als kleuren. De bouwer maakte het
interieur der huisjes af naar den smaak
van den kooper en wij kozen de muren
behangen in een warme kleur terra-
cottarood.
Het houtwerk werd bleek Fransch
grijs. Wij wenschten niet veel geld te be
steden voor een nieuwe kleerkast en
wilden toch ook geen hoek-gordijn ma
ken om de kleeren achter op te han
gen. Daarom spraken wij met een tim
merman, die voor schappelyken prijs in
overleg met den bouwer, een kleerkast
inbouwde in een hoek, Er kwamen twee
flinke deuren in, welke eveneens ia
Fransch grijs werden afgewerkt. Later
ontdekte ik in een winkel een smalle,
lange spiegel, welke ik voor een prikje
kon krijgen en deze maakte ik zelf in
een der deuren, zoodat wij tenslotte
een pracht-kleerkast met spiegel ten
voeten uit hadden. De spiegel hing aan
den binnenkant der linkerdeur.
De vloer werd zeer donker, bijna
zwart. Wij maakten alle kieren dicht,
schaafden alle onzuivere planken bij en
maakten den vloei* zoo glad mogelijk,
Toen drie maal geverfd. Natuuriyk niet
eerder opnieuw geverfd, zoolang de eer
ste laag niet droog was, enz. Tenslotte
kwam de heele vloör in de was en dit
bleven wij elke week herhalen tot de
vloer nu absoluut spiegelglad is en bijna
niet van parket te onderscheiden. Het
geheim hiervan is dat wij in het begin
zooveel moeite deden om alle gaatjes
dicht en alle oneffenheden weg te ma
ken.
Daarop volgde het opknappen van
het bed, want ik wilde onder geen be
ding. dat oude leelijke ding in mijn
mooie slaapkamer hebben. ..Wat ben
je van plan", vroeg Bob maar telkens.
„Wij zullen toch wel een nieuw moeten
koopen, niet?"
Ik maakte hem duidelijk dat hij niet
goed wijs was Het bed was wel oud, maar
het was sterk en prettig om in te sla
pen en ik was overtuigd dat ik etr nog
heel wat van maken kon.
Ik kocht een mooie lap cretonne wel
ke erg goed paste bij de kleuren, welke
onze kamer had. Dit was voor gordijnen,
beddesprei, kleedje over de kleedtafel,
enz.
Met het ibed ging ik als volgt te werk
Ik maakte over de voor- en achter
kanten een hoes, precies als een thee
muts. welke ik met ongebleekt katoen
voerde om het een beetje duurzamer en
flinker te maken. Op de naden van de
hoezen werd terrakoord gemaakt, het
geen erg leuk staat.
Voorts werd de springveeren matras,
die een beetje verroest was, flink schoon
gemaakt en met een staalborstélt-je afge
schuurd en daarna geverfd met alumi-
niumverf, zoodat zij er weer uitzag als
nieuw en voorloopig niet meer roesten
kan.
Ik kocht wat kunstzijde in de Meur
van het houtwerk, Fransch grijs en
maakte een mooie beddesprei, waarop
in het nvdden een ovaal maakte van de
overgebleven cretonne. Dit was net
voldoende om de eentonigheid van die
groote lap grijs te breken. Ook aan de
sprei werden terrakoorden langs alle
kanten genaaid.
Onze latafel was ruim en diep, maar
niet hoog. Wij verfden haar grens. Zij
moest voortaan als toilet-tafel dienst
doen en ik maakte een aardig kleedje
op van cretonne. Spiegel-lijst en stan
daard werden ook grijs, evenals de
'beide stoelen, welke ik eigenhandig van
een nieuwe losse zitting voorzag van
cretonne met kussentjes er onder. Deze
werden aan de stoèlen vastgebonden
met .band, hetgeen onzichtbaar was,
omdaf de cretonne in ruime plooien van
de stoelzittingen afhing.
We maakten frissche gordijntjes van
tulle, waarin een ruitje geweven was en
maakten deze met latjes vast op de ra
men zelf. Wanneer wij dius een raam
openzetten, gaat het gordijntje mee
open. Van cretonne maakten wij gor
dijnen, welke voor de geheele breedte
van het raam getrokken kunnen worden
en als overgordijnen dienen.
Tenslotte kwamen er een paar leuke
schilderijtjes aan den muur en de kroon
werd op ons werk gezet, toen Bob op
zekeren' avond thuiskwam met de mede-
deeling, dat hij een kleedje had ge
zien, dat ik wel aardig zou vinden Wij
togen samen op stap en kwamen bij den
meubelhandelaar, waar een ovaal slaap
kamer-kleedje lag, dat net precies was
als wat wij noodig hadden Wij hebben
maar niet lang geaarzeld het te koopen
en nu is ons heiligdom gereed. Bob
zegt, dat hij bang is deze kamer te be
derven, maar ik heb hem getroost met
mijn stopwoord, dat een aantrekkelijk
ding niet gauwer bedorven of opge
bruikt behoeft te zijn dan een onaan
trekkelijk en als zij beide even duurzaam
zijn, waarom zou men dan niet het
aardigste kiezen? Hoe het zij, wij zijn
beiden zeer trotsoh op onze eigen ge
maakte kamer!
