muziek.
het tooneel
HïARLEM'S DAGBLAD ZATERDAG 17 NOV. 1928
VIERDE BLAD LETTEREN EN KUNST.
DE LUCHTVAARDERS BEHOUDEN BINNEN.
De post-retourvlucht geslaagd.
PRECIES OP TIJD ONDANKS DEN MIST.
In afwachting.
Grauw, ondoordringbaar vuil grauw,
niet een vreemde roode tint er in was
de Lucht Vrijdag. Zelfs de felle wind, die
regen en hagel op de aarde neerstriem-
de vermocht geen. opening te scheuren
in het dichte hemeidek. Weinig zicht
was er over de polders om Amsterdam,
geen hemel en geen horizon,
In die ondoordringbare lucht wisten
wij de koene Indië-vliegers met hun
ranke vliegtuig, 's morgens opgestegen
in nevel en mist, die ook daar in Boe
dapest schenen te hangen.
Op Schiphol wachtten de menschen.
Voor het publiek bleef het vliegveld in
den vroegen middag nog afgesloten
Druipend van den kletsenden regen ar
riveerden de genoodigden in het restau
rant.
Op het vliegveld: heerschte geen druk
verkeer. Een enkele Far man kwam aan,
en werd door een bij de hand tractor-
tje, met „cater-pillars" weggesleept.
Maar van bezoekers werd het allengs
zeer levendig.
's Middags na twaalven luidden de be
richten nog onzeker. Het plan bestond
om Neurenberg niet aan te dden en
direct door te vliegen, maar wie weet.
had het weer verandering gebracht. In
dien niet, dan kon de H-NAEN tegen
vijf uur komen.
Iemand van de K.L.M. kwam zeker
heid brengen om lialf vier. Dames en
heeren,. Smirnoff is gézlen om 12.35
boven Waide in het Bohemierwoud, en
kan met den Zuid-Oosten wind mee dus
in een goed uur vliegen hier zijn.
Toen zei ineens ieder hartelijk „dank
neer, en rijdt tot vlak voor het terras.
Veenendaal, de mecano, en Aler de
navigator stappen uit, dan kamt Smir
noff, ae K.L.M.-piioot en onder het ge
juich van de menigte valt hij zijn vrouw
in de armen.
Men klopt ze op de schouders, dames
'wuiven met zakdoeken, heeren nemen
den hoed af. Door een haag van men
schen gaan ze naar de loods. Intus-
sChen is onmiddellijk de postauto voor
gereden. Een paar douaneformaliteiten
en dan weg, naar de stad.
Nu heeft iedereen zijn brieven al, in
negen dagen over!
De hulde.
In de loods, parelt de champagne in
de glazen. Er wordt geklonken. Óp ta
fels en stoelen staan de enthousiasten,
het magnesium flitst zonder ophouden.
Minister Van der Vegte spreekt:
Namens de Nederlandsche regeering,
waai van ik alleen hier de vertegenwoor
diger kon zijn, namens allen hier aan
wezig. ik durf zeggen namens alle goede
vaderlanders heet ik u hier welkom. Ik
wensch u geluk met de gcede reis, die
gij, zij het met eenigen tegenslag vol
bracht hebt, met de terugreis. Allen her
inneren wij ons den dag, dat wij op 12
September hier stonden met de vijf
vluchten voor ons. Op het oogenblik
staan wij achter die periode, en al had
den wij het mooier gewen scht, wij mo
gen toch zeggen, dat gy goed geslaagd
zijt. 12 September wensch ten belangheb
benden. dat het vüi'de vliegtuig maar
terug was.
Het vijfde vliegtuig is terug!
dag van dankbaarheid voor uw gezin
nen. De Nederlanders van nu zUn nog
kraniger aan de voorvaderen. Wij kun
nen wel mooie machines bouwen en geld
geven, maar vvy hebben ook de piloten
en dat is het beste. De heenreis bracht
een teleurstelling voor u, maar die is
juist voor my een bewijs van volhar
ding.
Ir. S t e p li a n zeide namens de Ne
derlandsche vhegtuigenfabriek en na
mens Fokker te spreken, die hem opge
dragen had zijn hulde over te brengen.
Uw tocht was niet de eerste en gelukkig
ook niec ae laatste. Wy danken u voor
die eerste stap die een nieuwe aera
opent. Onze dank als industrie gaat ver
der dan eenvoudige woorden kunnen
uitdrukken. De superioriteit van een
machine zou immers niets beteekenen
zonder een bemanning vol moed en vol
harding. Voor (iien moed en die kunde
hulde!
Den vliegers werden hierop kransen
aangeboden, met linten in de Neder-
iandscne kleuren, hun dames bloemen.
Nadat de heer Menasse, propa
gandist van de K.L.M. namens het per
soneel van het hoofdkantoor der K.L.M.
had gesproken, sprak de directeur, do
heer A. Pies man een slotwoord. Hij
dankte alle aanwezigen, belangstellen
den, die zelfs uit Groningen kwamen
met dit weer. Treffend is het, dat op
een dag als vandaag de luchtvaarders
precies op tijd waren. Zij li&bben bo
ven de wolken gevlogen! Alles zou ons
•niets baten- als de luchtvaarders niet
kerels van stavast waren.
Met drie luide hoera's werd d'e offi-
oieele huldiging te v.yf uur besloten.
Talloos velen kwamen de vliegers de
hand' drukken, waaronder vele officie
ren van So ester berg, hoofdambtenaren
van den Ryksstudiedüenst voor de Lucht
vaart, en van 'net bureau voor de Lucht
vaart, bestuursleden van de Rot-terdam-
sche Aero-club, K.L.M.-figuren zooals
Hans Martin, de Indië-vlieger Frijns, en
andere piioten. de stationschef Thom
son, Spit chef van den tedhnisohen
dienst.
Er waren ook vertegen woord igers van de
A.V.R.O. o.a. de heer Visser. De micro
foon was geplaatst vóór het gehuldigde
drietal.
u wel mijnheer". Een. bewijs van mee
leven.
Tegen vieren gingen de menschen
naar buiten. Was Koppen verleden jaar
ook niet vroeger terug gekomen dun ge
dacht werd? Het regende nu niet meer
en de lucht was opengescheurd.
Het publiek mocht nu op het veld en
stroomde over het terras en den hangar
binnen, die in vlaggen versiering prijk
te. Een peuter van nog geen zes vroeg
een andere, die vast nóg geen acht jaar
geweest is „of hij hem niet even door
al die menschen heen in de loods kon
brengen". Of er ook belangstelling was,
en of liet ook vol -stond.
Naast het station wachtte een post
auto.
De sirenes roepen.
4 uur 20. Er komt juist een militair
jagertje neergestreken. De menschen
zeggen, dat die Smirnoff van Soester-
berg af begeleid heeft.
Dan loeit plotseling de sirene op den
stationstoren, waar iemand uitkijkt, en
verder boven in den geïllumineerden
windtoren huilt de misthoorn. Boven
Qiet station verschijnt ineens de blauwe
romp. de gespreide bruin gele vleugels
met H-NAEN er op. De menschen juii-
qhen en wuiven met hoeden. Een
gTootsch moment is dat. Na even cirke
len strijkt- in lange glij de machine
De menschen juichen.
Dankbaar ?yn wij allen, ook hun. die
in Indië vertoeven. Ik wensch u geluk,
dat gy een vruchtbaren en schoonen
tyd' helpt openen. De geschiedenis van
de Nederlandsche en Indische lucht
vaart zal niet geschreven worden zonder
een plaats in te ruimen voor u. Wy
prijzen u omdat gy gezond en flink op
tijd zyt geland.
Spr. eindigde met drie cheers op de
K.L.M. en de bemanning van het vijfde
vliegtuig.
Ir. W. H. D a m m e, directeur-gene
raal der Posteryen en Telegrafie wilde
hieraan toevoegen, dat het bedrijf der
Posterijen met groote belangstelling _n
ongeduld zelfs, de pogingen der K.LM.
gadeslaat. Wy verheugen er ons over,
zei hij. dat ae voorbereiding in zoo uit- 1
nemende handen is en zyn overtuigd,
dat aan de posteTyen en de natie hier
mee groote diensten bewezen worden.
Maar deze resultaten zouden niet be
reikt zyn als geen personen zich be
schikbaar stelden voor die groote da
den. Groote bewondering hebben wy
voor hen, en wy hopen, dat de tocht een
lichtpunt zal blijven in hun schitteren
de loopbaan en menige groote daad zal
voigen.
De heer J. ter Haar Jr. riep een
harteiyk welkom toe als wethouder van
hct havenwtzen namens het gemeente
bestuur van Amsterdam. Het is een
groote dag voor het vliegwezen, groot
voor de K.L.Mglorierijk voor u, een
Eenige bijzonder
heden.
De H-NAEN vertrok uit Amsterdam
11 October, bereikte Bagdad 13 October
bleef daar met lichte avery tot 20 Oc
tober en was 28 October te Batavia. 7
November vertrok hy weer, kwam 16
November in Amsterdam en zal 7 De
cember opnieiiw vertrekken.
De route is 13000 K.M. lang.
DE LA CIERVA VLIEGT
ACHTERUIT.
ISACCO STIJGT RECHT
STANDIG.
Uit Madrid wordt geseind, dat de La
Cierva over kleinen afstand met zyn
autogiro achteruit gevlogen heeft, waar-
by het toestel evenwel telkens aan
hoogte verloor. Indien dit bericht op
waarheid berust, valt Spanje de eer
beurt voor het eerst een vliegtuig te
hebben uitgevonden, dat zich zoowel
voor- als achteruit beweegt.
Uit Londen meldt de Telegraaf voorts
komt echter d)e sensationeels mede
deel in g, dat mr. M. V. Isacco een com
binatie van autogiro en helicoptère
heeft uitgevonden., met welk toestel ver
tikaal kan worden opgestegen en ge
land, terwijl het eveneens voor- en
achteruit kan vliegen. De groote twee-
bi adige windmolen draagt op elk blad
een vierbladige propeller. De uitvinder
beweert, dat zyn toestel een itunsnel-
heid van 62 myl kan bereiken en verti
kaal kan stijgen tot een. hoogte van
5000 voet.
Terug op vaderlamUchen bodem.
JAN COUVéE RIKÜS GRIN.
Het introductie-concert, gegeven door
de heeren Couvée en Grin, als hoofd
leeraren resp. voor piano en voor viool
aan Haarlem's Muziekinstituut (dir.
Nico Hoogerwerf en Jac. Bos) gaf ons
gelegenheid, kennis te maken met ce
muziekzaal van het „gebouw Caecilia".
Jansstraat 50. De acoustiek is er van een
verrassende hoedanigheid; de afmetin
gen der zaal zyn (opzettelyk of toeval
lig?) zoo gekozen, dat ten opzichte der
lengte de hoogte domineert waardoor een
voor den klank zeer gelukkige verhou
ding ontstond. Na afloop van het con
cert hadder. wy gelegenheid, ook van af
het achierbalcon de klankverhouding^::
te toetsen, en wy kunnen als vaststaand
meedeelen dat zy ook daar allergun
stigst zyn, zoowel ten opzichte van den in
de parterre geproduceerden klank als wat
aangaat die, op het balcon voortge
bracht. De zaal van Haarlem's muziek
instituut is alzoo geworden tot een uit
nemende „kleine concertzaal" en wy
twUfelen niet (daar wij haar voor onze
stad een aanwinst rekenen waaraan be
hoefte bestond) of zy zal ons nog me
nigmaal gelegenheid geven, daar een
concert te beluisteren.
Troffen wij het deze eerste maal in
één opzicht niet gunstig, wijl het nood
weer van Vrydagavond het uit den
aard der zaak op de dakbedekking van
het- nieuwe gebouw speciaal scheen te
hebben voorzien, het muziekgenot dat
wy smaakten was van een gehalte, dat
elk inconvénient rykelyk vergoedde.
Was het kerngezonde vioolspel van
den H. O. V.-concertmeester Rikus Grin
ons sinds lang bekend, hy beschikte dit
maal over een partner, die zijn spel-
•kwaliteit al heel gunstig belichtte.
De uitdrukking „gezond spel" is ook in
alle opzichten toepasselijk op dat van
den pianist Jan Couvée. Het geldt voor
hem niet slechts in technisch opzicht,
doch ook wat aangaat zyn stijlgevoel.
De uitgevoerde stukken waren van uit
eenloopenden aard (H&ndel, Domenico
Scarlatti. Beethoven, Debussy, Grieg, Al-
beniz), zcodat wij gelegenheid genoeg
hadoen, de kracht onzer bewering te
toetsen. Met een enkel voorbehoud (ne
venzaken in de onderverdeeling der ne-
tenwaarden bij de vioolpürty bestaan
bij Handel niet) mocht men de uitvoe
ring der sonate in D als heel gelukkig
prijzen. Doch allermeest had Jan Couvée
in de enorm veeleisohende suite ln d.
van Scarlatti de gelegenheid tot het ae-
monstreeren van zyn pianistische talen
ten. Al kon ik aanvankelijk by deze teer
geconstrueerde muziek nog niet geheel
wennen aan de manier van den moder
nen pianist, alles te spelen met open pe
daal, bij Beethoven gaf deze speelwyze
een byzonder cachet aan de meesten
tijds te tam gespeelde sonate opus 81 a.
Wij beleefden nu een uitvoering zóó
viriel, dat zij my deed denken aan het
spel van Paul Schramm, met vermijding
evenwel van diens geniale slordigheid
Frappant bovenal was het coda van het
laatste deel, een doorvoering op zichzelf
en van een uiterst delicaat gehalte,
Couvée speelde het met de fragiliteit die
later ook zyn voordracht kenmerkte by
Debussy (Reflets dans l'eau). Zyn sterk
uitgesproken zin voor klankschoonheid
culmineerde voorts neg, behalve in De-
bussy's Toccata, allereerst by Albeniz.
Dit was buitengewoon mooi van kleur-
geving.
Ons verslag zou niet volledig zyn,
zoo we niet nog releveerden het hoogst
gelukkige samenspel dat beide executan
ten ontwikkelden in Grieg's sonate in F.
Hier allermeest had Rikus Grin gelegen
heid, de waarde zyncr prachtvolle Vuil-
laume te toonen: gelykheid over alle
snaren en groote draagkracht. Deze
Grïegsonate. jeugdwerk, waarin nog
Schumann bij ellen is uit te meten, is
niettemin een dankbaar werk voor den
violist, dankbaar ook in puncto samen
spel. De heeren Grin en Couvée gaven
hier andermaal een overtuigend blyk,
hoe hun verhouding ten opzichte der
muziek en al wat saamhangt met de
voordrachten is van een weldadige
frischheid en kerngezond.
G. J. KALT.
ZANG FN VRTENDSCHAP:
SOLISTEN-CONCERT.
De Kontnklyke Liedertafel, gehandi
capt door den dood van een harer be
stuurders en door de ziekte van haren
directeur trad gisteen niet zelve op het
podium. Maar zang was er. (en welk
een zang!) en vriendschao was er ook
Tenminste, de wyze waarop de heeren
Mariottï en Piccioli elkaar de eer wilden
geven die hun na hun duo. uit H. Bar-
biere di Sevigüa te beurt viel, wijst op
goede verstandhoudingen onder de mu
sici van het land. De Italiaansche
Opera had eenige van haar vocale
krachten als afgezanten gestuurd en, gul
als de I^aiianen met hun gaven zijn.
er zelfs nog maar een tweede tenor
extra by gezonden. Deze heer werd ons
by der aanvang voorgesteld, maar zijn
naam heb ik niet goed kunnen ver
staan; het was iets als Frenz of daar
omtrent. Ik zal hem dus maar Cantini.
of nogliever Belcantini noemen, want
het woord .can tine" roept bij ons een
beeld voor den geest dat minder met
belcanto dan met oude snik geasso
cieerd is. De heer Frens Belcantini nu
aide met een ruk van zyn bovenlijf
de hooge tonen er uit zooals alleen een
mooie krachtige Italiaansche tenor dat
kan. Hy zong uit Puccinis TurandOt en
La Bohème, en toen later de andere,
wèl in 't programma genoemde tenor
Pietro Mariotti optrad, was het moeilijk
aan wien de palm toe te kennen. Maar
de lieveling van het publiek was aan
stonds de bariton Leo Piccioli. en met
reden, want hy is een dier baritoni. ciie
niet alleen door hun prachtig geluid,
maar ook door hun dictie en levendig
heid de hoorders i'i verrukking bren
gen. Zoo begon hy met den Pro'.cog uit
Paljas, en had aanstonds het p?eit ge
wonnen; zoo zong hU ae bekende Aria
uit den Barbier en vervolgde zyn triom
fen, en zoo ging het verder wanneer en
waarmee hij maar optrad. Het boven
genoemde Duo met Mariotti ontke'e-nde
storm van toejuichingen, die wed
ijverde met den storm daarbuiten.
Van de zangeressen zij allereerst de
zeer mooie alt Margherita Cisbani ge
noemd. die met arias uit li Trovatore cn
La Gioconda overwinningen boekte. De
sopranen waren beiae lyrische sopranen,
wat jammer was: één soprano legsiero
of coloratuurzangeres ware voor de af
wissel. r.g gewenschter geweest. Beide so
prani lirla, de dames Emilia Valleggie
Franceses Balboni zyn zeer goed, en
toch hoor ik de Micaëla party uit Carmer.
liever van een anders getimbreeröe stem
dan die der Italiaansche zangeressen.
Signorina Balbons heeft by een zeer
mooie stem een zeer ieeüjk gebaar dat
den indruk van haar zingen zou kunnen
verminderen. De Maestro al Pianoforte,
ditmaal Adolfo Fanfani, gaf blijken van
handigheid en routine, maar gebruikte
•wat veel pedaai en toonde zich niet in
dezelfde mate een vervanger van het or
kest als wy dat van anderen wel eens
gehoord hebben.
De zaal was stampvol, het enthousias
me enorm. Voor Z. en V. en eigenlyk
voor elk Nederlanösch Mannenkoor om
jaloersch te worden, niet op het enthou
siasme, maar op de stemmen. Geef Z. en
V. tien zulke tenoren, vyf baritons en
vyf bassen en zij kunnen alleen nog za
len als d e van de R. A. I. bezingen; alle
andere zouden instorten door de lucht
trillingen. 't Was enorm, zulk materiaal!
Een prachtige demonstratie voor de
zangliefhebbers.
KAREL DE JONG.
DE SPEELDOOS
HU... Zyen dc Pekingees.
Een cycloon in 3 bedryven van
George Cohan.
Een cycloon.de t-tel had niet pas
sender voor onzen tooneelavond gisteren
kunnen zyn.
Hy.was Constant van Kerckhoven.
zyMien van Kerckhoven en de Pe
kingees... de champion China's Dingie
van 1927 en 1928 uit de Kennel „Tjing"
van Velsen. Ik meen niet. dat Constant
van Kerckhoven het tot champion in
iets gebracht heeft, noch Mien van
Kerckhoven; de Pekingees was dus de
baas van de drie. Baas was hy in alle
opzichten. HU of was het een ..zy
regeerde de huize Hurley, Ja, eigen
lijk regeerde hU het heele tooneel. Want
om het champion Pekir-geesje was het
alles te doen. Om het Pekhigecsje had
den Gene en Jessie Hurley ruzie, om he:
Pekingcesje liep Joseph Meadow
Louis de Bree een blauw oog op. om
het Pekir.geesje verbrak Lydia Webster
Dogi Rugani haar verloving en om
het Pekingeesje werd het heele gezel
schap naar een polit epost getranspor
teerd. Het was de Pekingees voor en na
Lydia Webster was er al even dol op
als Jessie Hurley en omdat Joseph Mea
dow en Gene Hurley beiden zagen, hor
mallotig een vrouw wordt, zoodra zy eer
chRinpion-Pekingees in haar armer
heeft, trachtten zij bet beestje als eer
bal elkander toe te kaatsen. Het, wn:
heel den avond één doorloonende st.rfv
om het Pekingeesje. tot wij in het derd'
zelfs met drie Pek'ngeesjes zaten
Champion en 2 onbekroonde en he'
tooneel on een waar dolhuis begon te
geiyken. Toen werd het de mannen
sterk en ontvluchtten zy de woning on'
nas midden in den nacht terna te kee
ren. nadat het sein weer on veilig stond
en de Pekingeesjes het huis waren uit
gedragen. Het slot was: de slaap der on
schuld gen van drie tot rust gekomen
mannen en de les, die wy mee uit den
schouwbu g namen: Hoedt u voor Pe
kingeesjes, want ze zijn even erg als de
duivel in huis!
George Cohan heeft kans gezien twee
dolle actes en een slapper derde
bedryf op dit honden-thema te bouwen
en de leden van het gezelschap „De
Speeldoos" hebben deze Amerikaansche
klucht gespeeld met een animo en een
vaart althans tot aan de pauze
of er het kampioenschap in uitbund.g
heid mee te verdienen viel.
WU weten, hoe Van Kerckhoven
In
zulk werk is. Hy is altijd zoo ongeveer
dezelfde, blijft zich gelijk, of hy de
hoofdpersoon is in Om 10000 Dollars.
Reclame of Hij Zy en de Pekingees.
WU zien altyd weer dezelfde schrikbewe
gingen, de zelfde handgebaren. hU giydt
altyd eenige malen „byna" van den sofa
en doet nooit eenige moeite variatie in
zyn types te maken. Hy verstaat
kunst er den gang in te houden en hU
vult het tooneel- En hy weet, dat hei
publiek om hem schatert en giert van
het lachen, en daarmee is hy tevreden.
Maar zy, die het werkelijk goed met
Constant van Kerckhoven meenen, zien
al die grapjassery met leede oogen aan
en denken met weemoed terug aan den
tyd, toen Van Kerckhoven nog met zyn
knappe, doorwerkte meaties in de voor
ste r{j van onze jonge acteurs stond en
hij een der beste tooneelspelers van Ne
derland beloofde le worden.
Louis de Bree is minder uitbundig dan
Van Kerckhoven. Hy behaalt zyn succes
op kalmer wijze en is meer droog-komiek
Ik zag Louis de Bree hoe is het mo
gelijk, zal men zeggen gisteren voor
den eersten keer en hy amuseerde my
zeer. Een speler ln den trant van Cor
Ruys ïykt hy my toe. Maar een rol als
Joseph Meadow geeft een te eenzijdlgen
kyk op een speler dan dat ik een oordeel
over dezen ln Amsterdam zoo populairen
acteur na dezen avond zou durven uit
spreken.
Dogl Rugani bleek een actricetje van
temperament, dat zich onderscheidt
door gratie en .lot, bewegelyk spel. ZU
is een zeer goede kracht ln zoo'n en
semble. En Mien van Kerckhoven heelt
mooiere dingen gedaan dan deze wel
heel nnoozele ;ol, die haar weinig spel-
gelegenhetd bood.
Met het derde bedryf kwamen wy ln
een kalrer milieu. Li den huize Webster
gaf Mari van Warmelo den toon aan
en wij voelden onmiddellijk, dat hier een
heel ander soort talent aan het woord
was.
De yrollen waren voor deze klucht
voldoende bezet, ir rr zy bereikten toch
niet de hoogte -an t Pekingeesje, dat
ook hond-acteur een champion was
Het publiek vermr zich kostelijk
met deze dood-onschuldige klucht! Het
'ormachtlg gelach bereikte soms dc
'*te vn een cycloon, zoodat wy der
storm buiten zelfs niet meer hoorden.
En omd"t d:t enkel en alleen het doel
was van het gezelschap „re Speeldoos",
mogen v.zoggen, dat de arend in r.'.ie
cpzichtcn geslaagd was.
*J. B. SCHUIL
KUNSTHANDEL F H. SMIT
Tcntoonslrilinr Jan Visser,
la den Kunsthandel F. H. S:iu: in
Je Groote Houtstraat exposeert thans de
Kunstschilder Jan Visser velerlei werk.
De heer Visser. Haarlemmer van geboor,
ie. heeft zich. r.a vele jaren in A nis ter-
Jam gewoond te hebben, nu reeds weer
sedert een aantal jaren aai, de boorden
*an het Spaame gevestigd.
Dze kunstenaar werd oorsoronkelyk
opgeleid voor graveur, hclseen in veel
van zyn werk r.og duidelijk aan den dag
treedt, vooral in de buitonecwono zorg.
waarmede ziin houtsneden ziin bewerkt.
Men beschouwe bijvoorbeeld eens aan*
Jachtig de mco'.e houtsnede „Oude huis
jes ln Katwijk". Doen de strakke, schor,
ue lijnen niet veel meer denken aan een
gravure dan aan een houtsnede?
Nog meer komen de uitgesproken
graveursqualiteiten van den heer Visser
lot uiting ln de kopergravure „Por
tretje": een fyn meisjeskopje. Liefde
voor zijn werk. voor ..het vak" spreekt
uit elk stuk dat hier tentoongesteld
wordt. Er ziin verschillende bloemstuk
ken in deze collectie, mooi van kleur en
die met genegenheid en groote zorg zyn
gepenseeld
Spheer weet de lieer Visser in zyn
werk zeer zeker te scheppen. Er is eorx
huisje met besneeuwd erf. waarin hot
licht der invallende stralen van het
winterzonnetje uitstekend is weergege»
ven. Verschillende andere winterland
schappen nopen tot beschouwing on
waardeering. Veel soheer en stemming
zit in de ets „Scheloenkar": een paard
voor een scheloenkar aan het strand,
ine» de wilde zee er achter.
Tot de zee. vooral tot de zee, in-storm,
schijnt de heer Visser zich bijzonder
aangetrokken te gevoelen: de woeste
stormgolven, do dreigende luchten
hebben ziin liefde en bewondering. Een
aantal schilderijen, etsen on litho's:
.StormgOlF'. „Zee bil storm". „Zee en
wolken" by voorbeeïd. bewijzen dit.
Goede portretkunst geeft de schilder
'n den frissehen en fleuricen en toch
'rnstigen jongenskop: „Kees".
De tentoonstelling van het interes
ante werk van den heer Visser is een
bezoek overwaard.
DE VAN
HILLEGOM.
DE INSTALLATIE.
Het programma der feestelijkheden
bij de installatie van den burgemeester
van Hii'.egom. mr D F. Pont. is voor
Dingdag a.s. ais volgt vastgesteld:
I uur: ontvangst door het feest
comité en het college var B. en W. aan
de grens der gemeenten Hillegom en
t,°r,nebrcek.
Ongeveet 2 uur: aankomst aan het
^«meentehuis.
In den Heftuin zullen de schoolk'n-
d-ren zingen er. voor den burgemeester
defMeeren.
Ongeveer 3 uur: off'cleele openbare
raadsvergadering waarin de installatie
zal plaats hebben.
3.454 45 uur: Receptie ten Gemeen
tehuize: er bestaat alsdan voor een «fder
de ge'egenhcid den nieuw-bmoemden
burgemeester te complimenteeren.
7 uu: Zanvbulde. De verschoonde
-Inafri'lke zarrvereenie'nven zullen in
den Hof tuin liederen ter. gehoore bren
gen.
By slecht weer zal de k'nderzanr in
Flora" r mts hebben en d? zn,n<rbu''de
in de zaal van het „Wapen van Fries-
'and".
ST. F' ICARPTH'S
GASTHUIS.
TEKORT OVER 1927: 126 570.27
Regenten van het Sf -Elisabeth's of
Groote Gasthuis heb'rn de rekening en
verantwoording over 1927 aan den ge-
meer.teraad gezonden.
De subsidie uit de •fmentokas om het
tekort te dekken is f 126.570.27.
DE PRINCFS EN DE
CIGARET.
(Van onzen Londenschon
(correspondent).
De harten van hen. die het afkeuren
dat vrouwen rooken. moeten dezer dagen
door vreugde en voldoening zijn ont
roerd. Er was nJ. een klein incident
aan een eetfeest. waarby Prinses Mary
de eenige dochter van den Konir.g en
de echtgenoote van Viscount Lascelles,
tegenwoordig was. Na den dronk op den
Koning die aan Britsche feestmaa'.'.yden
meteen het sein is dat er gerookt mag
worden, gingen de bed:er.den met doos
jes clgaretten en met kistjes sigaren
rond. De Prinses „keek n3ar een clga-
rettendoos. die haar werd aangeboden,
onthield zich van eenig zichtbaar teeken
van aandacht en wendde het hoofd
af".
Het vorstelijk gebaar had een diepe
uitwerking op de aanwezigen. Dc an
dere aanwezige dames, voor zoo ver
zU een sigaret namen uit de dcozea
des overvloeds, staker, er geen op.
Het geval heeft, zooais dat hier ge
woonte is, veel stof gegeven tot com
mentaar in de pers. En de voorstelling
die aldus is gegeven, moet wat teleur
stellend zijn voor hen die graag zouden
zien dat vrouwen het rooken opgaven.
Leek men hier op het eerste gezicht te
doen te hebben met een mooi propa-
ganda-mlödel tot bestryding der ge
woonte, de pers gaf zich veel moeite
uit te leggen dat het niets te beteekenen
had. Prinses Mary zat om te beginnen
tusschen een Burgemeester en een Bis
schop. De meeste vrouwen, zegt men,
zouden zich onder zulke omstandigheden
met een bisschop aan haar zijde, van
rooken hebben onthouden. Verder is het
lang niet zeker dat andere vrouwen
zouden zijn gaan rooken indien de
Pr:n;es wèi het voorbeeld had gegeven.
By de meeste dames overheerscht nog
de idee dat zy alleen een cigaret kun
nen aansteken in een gezelschap van
goede kennissen en da: het onder a'.le
andere omstandigheden wat vrij
postig is. Bovendien schijnt Prinses
Mary tc-gen de gewoonte geen bezwaar
te hebber. De zaak is eenvoudig da: zy
persoonlijk niet van rooken houdt En
by verscheidene gelegenheden heeft zy
verklaard dat het gezelschap zich cm
harentwille niet van rooken behoefde
onthouden.
Dc rookence dames kun en nu du«
weer ademhalen en.... inhaleer en.
