H. D. VERTELLINGEN
FLITSEN
FEUILLETON.
HetMysterie van Heath Hover
DE HELDERE
HUISVROUW
Condorzeep
12 ct. per groot dubbel stuk.
HAARLEM'S DAGBLAD DINSDAG 20 NOV. 1928
(Nadruk verboden; auteursrecht voorbehouden.)
Achter de tralies
door
HANS DE LA RIVE BOX.
VAN HAARLEM'S DAGBLAD No. 1347
WACHTEN OP DEN TREIN
Vader komt een half uur
te vroeg op het station
loopt heen en weer om
te zien of ziin trein er
soms al staat. maar
wordt teleurgesteld
kijkt doelloos om zich I gaat de wachtkamer bin-
heen en verzekert aan I nen maar vindt die te
zes witkielen dat hij zelf 9 benauwd en te vol. dus
zijn tasch wel kan dra- vaat maar weer naar
gen
1 buiten
ziet menschen zich naar houdt zich eenige minu- hoort iemand een trein i vindt eindelijk zijn trein
de andere ziide van
perron haasten en rem
mee. maar het is niet
zijn trein
ten bezig met het bestip
cleeren van een dienstee,
geling. waarmee hij niets
te maken heeft
afroepen en spoedt zich I
naar het geluid, maa:
het is weer de zijne niet
en stapt aan boord, zich
spijtig afvragende waar
om hij niet wat lectuur
heeft gekocht
(Nadruk verboden.)
Grijs waren de naakte wanden, grijs
him sombere pakken en «rijs het streep
je hemel, zichtbaar tusschen de zwarte
tralies
Door hun vingers bewogen de enve
loppen en couverts, met de eentonige
regelmaat van maóhine-rhvthme. Zij
zaten naast elkaar met licht gebogen
lijven on steeds klonk het schuifelen van
papier in hun handen. John. ongetwü-
feld de oudste, was groot en breed. Hij
had een goedig gezicht, doch af en toe
trok een rimpel van ernst door zijn hoog
voorhoofd. Hij had groote grijze oogon
en maakte een niet ongunstigon indruk.
Zijn kameraad daarentegen was klein en
mager. Hij was zwart van haar en had
kleine, sluwe zwarte oogjes. HU had
dunne samengeknepen lippen cn een
klein snorretje Hü floot zachtjes ean
oud straatdeuntje, terwijl hij kalm door.-
werkte.
„Heb ik je wel eens verteld van dat
gevalletje met de blauwe enveloppe?"
vroeg plotseling John en draalde zich
naar zijn metgezel en toonde hem een
groote, smalle enveloppe, ongetwijfeld
een „dienst"-modcl
Billy staakte zijn arbeid en schudde
zijn kleine hoofd.
„Nee, zoo lang we elkaar hier ken
nen, heb ik daar nooit iets van gehoord.
Was het een interessant zaakle?"
„Dat zou ik meenen!" antwoordde
John met een gemoedelijken glimlach;
„het gebeurde twee jaar geleden onge
veer, 't was met zoo'n enveloppe als ik
hier in mijn hand heb. Een lange smalle
van blauwgrijs papier, clat ruige, je
weet wel!"
De kleine sluwe man knikte en zijn
zwarte oogjes tintelden van begrijpen.
„Vertel maar op, maat: we hebben
nog een half uur en zijn bijna klaar!"
De lange John gooide het couvert
voor zich cn stopte zijn handen in zijn
broekzakken. Het was kil in -het enge
vertrek met de twee tralicvenstertjes.
„Nu twee Jaar geleden liep ik op een
najaarsavond door een achterbuurt in
Detroit. Ik had mijn vrouw beloofd
con boodschap voor haar te doen, en
daar de winkel nog al uit de buurt was
liep 'ik een eenigszins beruchte stro a
door, zooals we er daar nog al veel heb
ben in de stad. Het was een Zaterdag
avond en bar koud. Ik stapte flink doo:
en verlangde er naar weer gauw thui
te zUn. Maar er kwam een kink in de
kabel, In den vorm van een
„Is het maar een verzinseltje of is
het waar gebeurd?" interrumpeerd-,
Büly en er gleed een onderzoekende uit
drukking langs zijn gelaat
„Het is de zuivere waarheid, hoewol ik
het geval in 't eerst ook niet kon geloo-
ven. Hot was zóó vreemd en zóó onge-
loofeljUkMaar luister! Ei- kwam een
kink in de kabel in den vorm vam. een.
dikken heer, gehuld in een 'prachtige
pcOsji s; tiij stand midd.m in de vrij still:
straat en scheen mij op te wachten.
Toen ik hom bereikt had legde hij zijn
hand even op mijn schouder en fluis
terde mij too: „Wil je in tien minuten
twintig dollar verdienen? Loop dar.
langzaam met mij op, dan zal ik Je ver
tellen, waar hot om gaat!" Nou, jc
begrijpt, ik was verbaasd en voordat ik
kon weigeren, trok hij mil al mee en
liepen we samen in de richting van een
drukke hoofdstraat. Hot heertje was al
aardig op leeftijd en erg gejaagd. Op
een donker plekje hielden we stil en
toomde hü mij een klein pakje en een
lange, blauwgrijze enveloppe, zonder
adres of postzegel, doch dichtgeplakt
„Wat wilt u?" vroeg ik. „Je hoeft niets
anders te doen, dan het pakje en de en
veloppe af te geven op nummer 426.
Dat is daar, bij dien lantaarnpaal! Je
belt eenvoudig aan en je zult worden
geholpen door een kneoht of een jong
meisje. Is liet de knecht, dan zeg je
alleen: „Complimenten van Snoocks!"
en verdwijnt na het pakje en de enve,
loppe te hebben afgegeven.' Is het de
jonge dame, dan zeg je: ,,Vrlendelüke
groeten van Timmy!" en geeft de spul
len ook af. Doe je hot?"
Nu vond ik het geval wél eigenaardig,
doch niet verdacht. Ik begreep, dat het
een lioCdesgescliiedeniisje zou zijn, en ik
vond het bij voorbaat al jammer voor
liet meisje. Maar twintig dollar in mijn
aohterzak en' por slot van rekening was
er geen gevaar bij. Ik behoefde niet
eens naar binnen te gaan „Allright!"
zei ik dan ook en hield mijn hand al
vast op. Tot mijn verbazing vertrouwde
hot dikke heartje mijn eerlijke gezicht
en gaf mü onmiddellijk het geld!"
„Nou, nou! Nou nou!" zei de kleine
Billy Jaloersch.
„Ja!" vervolgde John langzaam. „Maar
als ik alles vooruit geweten hadNou
dan had ik het niet voor twee honderd
dollar gedaan Ik IIcd dus naar hot huls
;(Een verhaal van duistere krachten)
uit het Engelsch van
BERTRAM M3TFORD
28)
En die deur, wat was daar ook
weer mee?
Wel, die gaat vanzelf open als er
een ongeluk in aantocht is. Het is ove
rigens toch wonderlijk dat Mervyn er
een eed op heeft gedaan dat het op
den bewusten avond ook gebeurd is.
Ja, dat is zeker eigenaardig, vooral
omdat die Mervyn me nogal een nuch
tere kerel lijkt. Uit de boeren die in
de buurt wonen kan ik niets krijgen.
Ik liob zeker al wel een kroon in dc
verschillende kroegen uitgegeven in do
paar dagen dat ik hier bon. om ze aan
het praten te krijgen. Maar ze doen
hun mond styf dicht, als je over Heath
Hover begint.
Dat zal wel waar zijn, zei Nashby.
Zo gelooven vast, dat het ongeluk
aanbrengt, als je over de legenden van
dat hur's spreekt.
Zoo! zoi Yarns glimlachend. Hü
mccr.dc bij Nashby ztif een soortgelijke
on belde aan. Toen de deur geopend
werd., met ee>n rukgrepen sterke
armen mij plotseling vast en werd ik
naar binnen getrokken. „Hier hebben
we den schavuit, haal nou de politie!"
schreeuwde een vrouw. Je begrijpt, hoe
tk vocht om los te komen, maar het
hielp, niets. Ze gristen het pakje uit mijn
nand en een lange slungel nam de Way,
we enveloppe. Onderwijl werd ik stevig
geboeid en in een walgelijk kot gegooid!
Ik vloekte en raasde en rukte aan mijn
touwen, maar niemand wilde naar mijn
uitlag luisteren. Een vent duwde een
vieze lap in mijn mond en maakte ein
delijk licht.
„Nou ben je geknipt!" zei hii met een
glimlach. „We zullen .ie leeren, in eon
leeg huis in te breken en een knap
dienstmeisje haar hoofd op hol te bren
gen. Je heb zeker nog meer op je gewe»
ten?"
Ik barstte zoo wat van woede en on
macht, doch ze lieten ml) alleen en na
een paai- uur, naar het scheen, kwamen
drie agenten en een rechercheur of zoo
iets Ik werd in een celwagen geduwd
en kwam dood-op en geradbraakt op het
hoofdbureau van politie aan Ik geloof
dat Ik gek van woede en angst was. Ze
leken wel beesten in dat vervloekte
huis
Hij wreef langs zijn hoog voorhoofd en
gromde bij de herinnering. De kleine,
zwarte was nu vol aandjaoht. Achter de
tralies waren strepen zichtbaar van een
vrsesalljke stortbui en het werd bijna
schemerdonker.
„Een toenfluisterde Blhy, in
spanning.
„En toen? Hot was verschrikkelijk .Ze
hebben mü drie dagen vast gehouden en
eindelijk mocht mijn vrouw komen en
mijn twee meisjes. Ik zal nooit verge.-
ten, hoe die ezels ml! behandelden. Ik
kreeg een advocaat en toen was de el
lende goddank voorbü. Het misverstand
word opgelost en een week na mijn in
vrijheidstelling las ik, dat de politie den
likken man had gearresteerd"
„En....?"
„Hü kreeg vijf jaar, want hii had heel
wat op zün kerfstok Onmiddellijk bij
mijn arrestatie werd ik ontslagen uit
myn benrekking. Ik was toen nachtpon
her in het SpLendtd-hotel Een man met
veel invloed, dien ik toevallig kende, was
met myn lot begaan, omdat de hotel-
directie mij niet terug wilde nemen .Doo:
:!jn hulp kreeg ik toen dit baantje
Een felle bliksemschicht deed een
paars licht door de tralies glooien. „Wat
oen weer!" bromde de verteller en hü
stond op en knipte het electrisch licht
aan. „We zyn er biina. oude jongen!"
„Vandaag niet veel post voor Mich'-,
gan!" antwoordde Büly, zich uitrekkend
..We gaan de. booht al in. laten we dl
zakken zegelen! En wat deed Je met dié
twintig dollar?"
„Dat was het mooiste nog, die moes!
;k teruggeven aan de politie", grinnikte
•John. Onder hun vosten begon het plot
seling te ratelen en te dreunen. De
postwagen van den nachttrein denderde
over een wisselveld. Spoedig stond de
express veilig onder de overkapping er.
twee mannen in grijze jasjes sprongen
op de vierkante stationtegels en reikten
de postzakken aaai collega's over. Hoog
boven hun hoofden kletterde de regen
op de ronde stalen kap
INGEZONDEN MEDE DEELINGEN
a 60 cent* per regel.
stelt hooge eisclien, en
terecht. Haar linnen
goed kan veel langer
mee bij gebruik van
goede waschproduo
ten, waardoor zij
belangrijk spaart.
beantwoordt aan deze
eischen, spaart Uw
linnen.
N.V. ZEEPFABRIEKEN v.L.
DE HAAS VAN BRERO - Apeldo.ro
Fabr. Edelweiss-Zeeppoeder,
Sneeuwwitgloor en Toüetzeepcn
terughoudendheid- opgemerkt te heb
ben.
En wat denk je er zelf van? vroeg
hü. terwül hij den ander strak aan
keek.
Luister eens, Varne, je kunt het
niet ontkennen, dat er op sommige
p'.aatsen vreemde dingen gebeuren. Din
gen die niet met het gewone verstand
verklaard kunnen worden.
Dat ben ik voor een deel met j?
eens, Nashby. Er gebeuren soms zeker
vreemde dingen, heele vreemde dingen
zelfs. Maar dat ze niet verklaard kun
nen worden, wel, daar denk ik anders
over. Ik durf zonder opsr.üdery beweren,
dat ik. als ik tyd genoeg heb en on
gehinderd kan werken, en tenslotte, als
ik er goed voor betaald word, in staat
ben om alle spookhuizen van Engeland
van hun spook te verlossen.
Zün scherp gezicht was levendig ge
worden. Nashby keek hem aan, vol
bewondering om zijn moed. Deze laat
ste was een doodgewone, breedgebouwde
plattelands politieman met een vlerkan
ten kop, die ongewapend er op uit zou
kunnen gaan om een gewapenden mis
dadiger te gaan arresteeren. Maar hij
was op het land geboren en getogen en
even bijgeloovig als de rest vac de een
voudige buiter,menschen.
Wel, mijnheer Varne, merkte hij
op. waarom begint u niet direct me.
Hrath Hover?
VERHEVIGING ..GRUNO".
De bijeenkomst der leden van „Gruno"
op Zaterdag j.l. was in velerlei opzicht
het bijwonen waard
„Poëzie en Lied in Groningerland"
Dat is een onderwerp, dat folkloristen
stellig belang inboezemt. Wiil echter de
büeenkomst enkel toegankeliik werd ge
steld voor leden van „Gruno". werd de
lezing, demonstratie meer. door den heer
P. Groen, inspecteur bii het L. O. te
Delft, jammer genoeg slechts voor een
beperkten kring van toehoorders gehou
den. Laat ons echter terstond vermelden
dat de heer P. Groen zich zeer verdien
stelijk heeft gemaakt door de samen
stelling ter hand te nemen van het bin
nenkort verschijnend „Groninger Liede
renboek". Zoo zal toch voor hem die be
lang stelt in folklore, de weg open liggen
om het Lied in Groningen, de poëzie die
haar omzweeft, op zich te laten inwer
ken. Natuurlijk zal een kortweg opslaan
van het liederenboek den snuffelaar
aanvankelük niet wegwiis maken. Het
Groninger dialect kan met onze gewone
leesteekens slechts bii benadeling wor
den neergeschreven. Dit mag met de
meeste talen en tongvallen 't geval zyn.
maar meestal is de weg niet moeilijk
zich door mondelinge voorlichting te
doen inwyden. Wie ten opzichte van het
Groninger dialect zulke ernstige voor
nemens koestert, zal wel een gediensti
gen geest vinden die hem den weg wyst
Maar 't is lang niet onverschillig, uit
welke streek van Groningerland die
Groninger komt. Is hii een echte „Stad.
Jer" (bewoner van „de" stad Groniiv
gen) dan hebt ge aan zün hulp niet
veel, wül hij zelf dikwijls de meest kern
achtige uitdrukkingen van Ommeland niet
verstaat. Voor dezulken (aie folkloris
ten n.l.) zou de heer P. Groen zich zeei
verdienstelijk maken, wanneer hü nog
eenmaal een avond wilde geven, toegan-
kelük voor niet-uitsluitc-nd „Gruno",
leden. Plezier zouden dia nieuwsgieriger,
er zeker van hebben, den heer Groen te
hooren spreken, uitduiden, zingen het
Lied in Groningerland. Ik mag hier als
referent geen scheiding maken tusschen
Poëzie en Lied in die gewesten. Want
ook voor spreker bleken d'ie belde be.-
grippen niet te scheiden, zooals hü niet
slechts meedeelde, maar ook in zyn
uiteenzetting overduidelijk deed naar
voren komen. Er was een tiid. dat spr,
zelf geloofde aan gebrek aan zingens-
lust in het Noorden. Totdat hü, door
zich te begeven ander de menschen, tot
andere gedachten kwam
Maar ook ervoer hii. hoeveel poëzie
nog is verborgen voor den Groninger
zelf, die zich veelal niet bewust is, wel
ke schatten liggen verborgen in zün
lied. Kreeg spr niet ten antwoord var
den bewaarder van ,,'t Hooge Hoes" te
Slochteren. die hem ten slotte naar het
heerlijke Slochter Bosch, naar den Om-
melander Burg bracht: „och joa, wie
zain 't ja nait. wie bin'n dr ja te steef
bie(we zien het niet. we zijn e? te
dicht by).
Uit sprekers algemeen inleidend woorc
kristalliseerden zich dan. onbewust wel
licht, zulke prachtige staaltjes van kin
derpoëzie (niet vóór kinderen. maai
door kinderen), dat we eigenlijk zelf
verbaasd stonden, vele dier kinderversjes
(spelversjes, aftelvers.ies) nooit zoo mooi
te hebben gevonden als op dezen avond
Ook wy zelf „was 'n dr te stoef bie"
Men zingt hier in Holland „Duimelot fc
in 't water gevallen", maar als hier de
eerste regel nog1 niet uit is. bracht' hét
Groninger joch of „wicht" het vyfrege-
ïig versje, en'heel wat kernachtiger, "ltèi).
einde. Zoo gaat 't met „Mulders koe"
met „Amsterdam die groote stad". Af
telversjes? Spreker noteerde er een 50
In Holland schijnt het kind de langste
aftelversjes te verzinnen, in Groningen
is het doel. te weten wie liet moet „we.
sen" bij het spel. en dat zoo snél mó-
gelük. Hcor maar:
„Eln twei direl.
Aloes in brei.
„Rot in kist.
„Doe bist".
Men ziet het. de beknoptheid der
spreektaal helpt ook een handje me"-.
Het lidwoord (een rat in de kist) is
allang overboord geworpen.
Ook de rüpsre jeugd (modern onder
werp houdt daar niet van omhaal
Waar wij smachtende blikken werpen
op de maan, en met zslfmoordgedac-h-
;en rcnüloopen, zingt de Groninger Pros
serpina:
.Door komt mien vraler an.
„Y kiekt mie aü nait an.
„Y lopt mie staal veurbie.
„Ik denk: „vk om mie".
Tot de allermooiste oogenblikken re
kenden we, als spr. het koor. dat ach
ter hém op 't podium was opgesteld,
unisono een tal der mooiste liedjes deed
zingen. Wait een rijkdom in ihythme
(een pracht-ontwerp voor een fox,
trot!), wat een beknoptheid in het, ook
in de „stad" gezongen:
„Stiene bes top mden vuurdien,
„Woar ik mie an waarm'n kan",
De Groningers weten het: bij die ge-
'cgenheid is hun H.O.V.: VéUeman's
harmonika, hun concertgebouworkest
blaaspoep de Reiber en clubgenooten.
Omdat ce voorwaarden die ik daar
net noemde, daar niet vervuld zouden
worden. Tüd zou ik misschien hebben,
maar ongestoord zou ik zeker niet wezen,
want ik zou eenigen tüd in het huis
moeten wonen en, tenslotte, Mervyn
is een allesbehalve gefortuneerd man.
zooals je me verteld hebt, dus het zou
cok geen lucratief karwei zün,
Ja. hü heeft niet al te veel van het
aardsche slük. Hü had het een of ander
baantje in Indlë cn kwam daar met
pensioen vandaag. De helft daarvan heeft
hij verdisconteerd cm een uitvinding te
exploitzeren, waarvan hij dacht, dat ze
hem ryk zou maken, maar dat liep
mis.
Natuurlijk. Uitvindingen hebben wel
eens iemand rük gemaakt, maar dat was
•bijna nooit den uitvinder. Maar hoe
zou ik op Heath Hover geïntroduceerd
kunnen worden? Mün bezoek mag ab
soluut niet in verband worden ge
bracht met het mysterie.
Natuurlijk niet! zei de ander haastig
Het lieele geval wordt verondersteld in
den doofpot te zün gestopt. Dat is onze
eenige kans om ooit iets aan de weet
te komen.
Is er geen oud snijwerk in het
huis. lambrizeerin gen en deuren of iets
dergelijks, Dan kon ik er ais antiquair
of 2cciets op afgaan.
Wacht eens even. Ja, als ik me goed
herinner is er een antieke schouw, en
hun Mengelberg: Flapper van ,,'t Zuu-1
derdaip".
Het koor zong er nog meer: het zong
heel dsn avond. Ook de heer Green
zong, de kellner, de verslaggevers, alles
zong, We waren een avond in Gro=
ningerland
Toen ir Harkema. die den avond, had
geopend met een uiteenzetting van der.
inhoud van „Erlkönigs Tochter" (voor-,
af door de zangvereeniging van Grunc
uitgevoerd), het slotwoord sprak, was
het niet zoo vroeg meer. Dat 't er na
dien eerst reobt gezellig weid. behoef',
geen betoog. We waren ook gekomen
om verslag uit te brengen van de koor
uitvoering. Het bleek ons echter al dra.
dat koor en dirigent het werk meer had-,
den gekozen om ook eens een groot stuk-
re zingen. Wij hopen dat het hun is be
vallen en besluiten met een felicitatie
aan ds solisten, van wie Mei. Lcdewyks
een hooge sopraan heeft van groote agi-
liteit. en over een uitnemend-ontwlkkeic
gehoor beschikt; Mej. Vos een klankvol
le mezzo, die voor groote expansie vat
baar is; de heer Weisz een mooi en vo
lumineus bosgeluid en benijdenswaardi
ge lichtheid van toonproductie. Voor de
dames=saListen waren.er fraaie bloemen.
G J. KALT,
MÏDDENSTANDSCENTRALE.
„De Middenstandscentrale voor Haar
lem en omliggende gemeenten", houdt
een vergadering voor de leden op Vrij
dag, 23 November 1928, des avonds te
half negen in de boven-Kroonzalen.
De agenda vermeldt:
I. Opening.
2 Notulen.
3. Mededeeh'ngen.
4. Afsoheïd van den heer G. J. Ben-*
sink als directeur van het Kantoor
Haarlem der Nederlandsohe Midden
standsbont en begroeting van den nieu
wen directeur, den heer G. Rhee Jr.
5. Het. verleenen van Kortingen.
6. Het organiseeren van bazars met
steun van den H. en I. Middenstand.
7. De-Zakelijke Bedrüfsbelasting.
8. De Haven- en Kadegelden.
9. De Preeario-verordening.
10. Het Vredestractaat i.z. Huurkoop
gasfornuizen.
II. Het Nachtstroomtarief.
12. De Lichtdrukinrichting aange
schaft door openb. Werken.
13. De Procedure Goedkoope Sam van
Deventer.
14. De aansluiting van Patroons- en
Br anohevakvereen igingen
15. Het adresboek
16. Rooilünen.
17. Plannen 1930.
18. De Jaarbeurs.
19. Concept-adres der aangesloten ver
eenigen uit Velsen en Zandvoort.
20. Rondvraag en sluiting.
MIDDELBAAR ONDERWIJS.
De heer W. L. Pilaar, leeraar in de
Wiskunde en de Maleische taal aan
de Hocgere Burgerschool A verzoekt hem
eervol ontslag te willen verleenen wegens
ziekte en zulks met ingang van 1
Januari 1929.
dan.die deur! Die is op zichzelf ook een
curiositeit, met al dat cude Ijzerwerk.
Je kunt je een beetje vermommen, als
een soort oud professor, of zcoiets.
Neen, ik geloof niet, dat ik dat doen
zal. Ik zal het er zoomaar op wagen. En
ik denk Nashby dat ik over een paar
dagen wel alle geheimen van Heath
Hover zal hebben ontdekt, tenminste
voor zoover ze met ons geval in ver
band staan.
HOOFDSTUK XV.
In dc val.
In den loop van den morgen zag
Mervyn van uit zyn slaapkamer een
knappen, goedgekleeden vreemdeling,
die op zijn gemak het pad van de dam
kwam afgewandeld, hü nam hem
'nieuwsgierig op, want bezoekers waren
zeldzaam.
Daar Hij zelf onzichtbaar was kon
hy den wandelaar nauwkeurig gade
slaan. Hü zag b.v. dat de ander een
scherp geteekend, bruingebrand gezicht
had, en een lichten, stevigen tred. dat
hij lang was en een goede houding
bezat en toen begon hü zich af te
vragen, wie hy' wel ken zijn, en wat
hy hier te maken had. Misschien wei
een vriend van Melian. een oude aan
bidder. en die gedachte stemde hem
even c»ianger.aam. Zc hadden h:i hier
mee zün tweetjes zco genoeglijk; hy
R.-K. RIJKSKIESKRING-ORGANI
SATIE HAARLEM.
Zaterdagmiddag vergaderde in het
gebouw „St. Bavo" de R.-K. Rijkskies
kring-organisatie Haarlem, onder voor
zitterschap van Mr. J. N. J. E. Heer-
kens TMjsson Behandeld werd het ont-
werp-program 1929 van de R.-K. Staats
partij. voor de vijfde vergadering van
dc-n Partijraad, welke zal plaats vinden
cp Vrijdag 23 en Zaterdag 24 November
in het Jaarbeursgebouw te Utrecht.
De agenda bevatte o.m. een voorstel
van de R.-K. Kamercentrale Haarlem,
waarin de hoop wordt uitgesproken dat
de Kaï.h Kamerfractie haar volle mede
werking zal verleenen aan het wetsont
werp, regelende de financieele verhou
ding tusschen Rük en Gemeente, zoo
dat dr voorstel nog in dit zittingsjaar
tot wet worde verheven. Verder werd
aangedrongen op doorvoering van de
arbeidswet 1919, opdat de transport-ar
beiders e.a. categorieën van arbeiders
ook door wettelijken arbeidsduur wor
den beschermd; dat het 48-stelsel in
geen geval zal worden verlengd, doch
zal worden vervangen door een stelsel,
dat waarborgen geeft voor betere resul
taten van het: onderwijs. Voorts kwam
aan de orde een voorstel tot beperking
van den vrouwen-arbeid, opdat de jonge
man door' zijn arbeid in' de gelegenheid
kome een gezin te stichten, de gehuwde
man zijn gezin zal kunnen onderhou
den enz.
Verder deelde de voorzitter mede dat
in den kieskring Haarlem 23009 was
bijeengebracht voor het Dr. Schaepman-
fonds. Breede besprekingen werden ten
slotte gevoerd over de vraag, wie als
No. 1 op de lijst zal fungeeren bij de
Tweede Kamerverkiezing 1929. Defini
tief kon hieromtrent nog geen zeker
heid worden gegeven.
KINDERVOEDING
De Vereeniging Kindervoeding reikte
in de afgeloopen week aan warm voed
sel uit, in de Zoetestraat: Maandag 210
Dinsdag 210. Woensdag 213. Donderdag
215 Vrijdag 214, Zaterdag 184 porties, en
in de Cronjéstraat: Maandag 90. Dins
dag 94. Woensdag 88. Donderdag 88,
Vrijdag 87, Zaterdag 87 porties.
VEGETARIëRSBOND.
De afdeeling Haarlem van den Ne-
derlandschen Vegetariërsbond hield
Zaterdagavond een matig bezochte bij
eenkomst In de greote zaal van het ge
bouw Cecilia in de Jansstraat.
De heer Jan Tros uit Rotterdam
sprak over „Onze nieuwe wereldbe
schouwing".
Spreker achtte de vroegere wereldbe
schouwingen goed in het verband van
den vroegeren tijd, thans, nu de na
tuurwetenschappen zoo intens worden
beoefend, is men gekomen tot een na
tuur filosofische levenbeschouwing.
Maar deze kunnen wij niet aanvaarden,
zoo deed spreker uitkomen, als nog
dagelijks een massa-moord van dieren
plaats heeft om den menschen vleesch
te bezorgen. Spreker pleitte dan ook voor
vegetarisme.
hoopte maar dat er geen rustverstoor
ders van buitenaf zouden komen.
Daarop dwaalden zyn gedachten naar
een andere mogelijkheid, een. die nog
veel minder aantrekkelijk was. Hij had
genoeg var. geheimzinnige vreemdelin
gen! Stel je voor, dat deze man eens
met dezelfde soort boodschap kwam als
de vorige! En terwyl deze gedachten
door zün geest flitsten, liet hij zijn
Browning-pistool in zün zak glijden.
Toen maakte hy op zyn gemak aan
stalten om den vreemde binnen te la
ten.
Ik ben bang, dat u me wel heel
vrijpostig zult vinden, opende deze laat
ste het gesprek. Maar ziet u mijn
heer Mervyn, ik stel heel veel belang in
oude huizen, oud houtsnijwerk, oude
lambrizeeringen en dergelijke dingen,
en ik heb veel over Heath Hover en
zijn karakteristieke oudheden hooren
vertellen. Mag ik my'zelf even voor
stellen? Toen presenteerde hij zyn
visitekaartje.
Wérkelijk? Komt u binnen
mynheer Meiston Varne, zei de ander,
nadat hy' een blik liad geworpen op het
kaartje. Er zyn hier inderdaad wel
enkels ruïnes van cude meubels, maar
ze zijn op een zolder opgeslagen en het
zou zeker wel een week kosten, cm zs
weer toonbaar te maken. Ziet u die
mooie oude schouw daar?
Ztker, het is een prachtstuk, ant-
UITGAAN.
The English Players.
Het Tooneelgezelschap van Edward
Stirling en Frank Reynolds van het
Theater Albert I te Parys. dat reeds
eenige malen te Haarlem is opgetreden
o.a. met Pygmalion en White Cargo,
geeft, a.s. Woensdag 21 November in
óen Stadsschouwburg een voorstelling
van Bernard Shaw's: Mrs. Warrens
Profession.
In de roiverdeeling: Margaret Vaughan,
Winifred Willard. Bernard Merefield,
Frank Reynolds, John Russel enz.
MET PENSIOEN.
Ingevolge een van den Pensioenraad
te 's Gravenhage ontvangen schryven
gedateerd 1 November 1923, verzoekt
mevrouw J. v. Breemenvan Eek haar
eervol ontslag te verleenen als onder-
wijzeres aan de O. L. School no, 9, al
hier, om te komen in 't genot van
pensioen, en wel met ingang van 1
December a.s..
BADHUIZEN „WITTE KRUIS"
HAARLEM
Het aantal genomen baden ln de afge
loopen maand was:
Badhuis Koudenhorn 1112 mannen, 420
vrouwen, totaal 1532,
Badhuis Leiöscheplein 2036 m. 972 vr.
807 schoolbaden, totaal 3862.
Badhuis Schotersingel 2236 m., 933 vr.
636 schoolbaden, totaal 3805.
Badhuis Hofdijkplein 1506 m. 755 vr.
1067 schoolbaden, totaal 3328.
GEVONDEN DIEREN EN VOOR
WERPEN.
Terug te bekomen bij: J- Becker,
Oranjestraat 142, broche met portret;
Bloem, Korte Houtstraat 17 rd., fluwee-
len ceintuur; H. Derogee, Leliestraat 31,
étui met potlooden enz.; S. Roels, v.
Oorschothofje 44 d, étui inh. pennen;
Kennel „Fauna", Parklaan: hond (groe-
nendaler), gebracht door Warmerdam,
Jan Steenstraat 26; Herdershond ge
bracht door Reüntjes, 2e Vooruitgang
straat 22; grijswitte kat, gebracht door
Welvaart, v, Zompelstraat 1. C. v. Dort,
Gen. Botastraat 96, regenjas; J. Roosen,
Oranjestraat 100, bruine portemonnaie
m. inh.; J. v. Klaveren, Leidscheplein
8zw., portemonnaie met inhoud; G. v.
de Deül, Baljuwslaan 19, idem idem; C.
Fischer, Gen. Bothastraat 100, porte
monnaie met brief; M. Roest, Genestet-
straat 33, rijwielbeiastingmerk in étui;
F. Bouwman, Voldersgracht 45 rd., idem
idem; J. v. Essen, v. O. de Bruijnstraat
206, rijwielbeiastingmerk; K. Kullong,
Ruy'chaverstraat 7, kinderringetje; A. H.
Mes, Zuidpolderstraat 94, ring met
sleutels; Bur. v. Politie, Smedestraat 9.
stuk zink; A. Sinnige, Schèeperstraat
47, zweep; twee toegangskaarten, l,.
Begy nestraat 14, G. A. Dra ijer, v. Ol-
denbarneveltlaan 3. witte kat.
woordde Varne geïnteresseerd. En hij
begon uit te weiden met veel omhaal
van technische termen die zijn gast
heer al heel gauw gingen vervelen, en
maakten, dat hij hem op de maan
wenschte. Dat was nog het ergste van
al die verzamelaars dat ze onschuldige
menschen hun vreeselijk vaktaaltje
lieten slikken. Het was wel jammer, dat
Melian er niet was, dacht hü.Zy had ook
nogal kük op dat soort dingen en kon
er met kennis van zaken over mee
praten. Maar plotseling bedacht hij
zich dat het toch ook zijn goede zyde
had, dat ze er niet was, want de vreem
deling zag er knap uit en sprak be
schaafd en met aangename stem. Als
liet meisje hier was geweest, dan zouden
de twee jongelui dadelijk overeenkomst-
van smaak ontdekt en zoodoende waar
schijnlijk sympathie voor elkander op
gevat hebben. Dus was hü maar blij
dat zij dien morgen met Joe naar
Glancehurst was gereden.
De vreemdeling bekeek alles op zyn
gemak en bewonderde in het bijzonder
de lambrizeering. Toen zei hy: ik
zou heel graag het huis nog eens goed
van buiten willen bekijken, mynheer
Mervyn. Van den weg af, ziet het er
buitengewoon schilderachtig uit. en
nu ik het van binnen gezien heb. zal
ik er nog veel meer schoonheden aan
kunnen ontdekken.
iWordt vervolgd.).
