ALLES BEGRIJPEN.
HAARLEM'S DAGBLAD DONDERDAG 29 NOV. 1928
VROUWENKRONIEK.
Over kraagjes, halsdoeken
en shawl-kraagjes.
Mogen we bet woord van een mode-
schrijfster uit het Mekka der mode:
Parijs, gelooven. dan is het succes van
een mode elk seizoen afhankelijk van
slechts een enkel détail. Dat kleine
onderdeel, overgenomen door de massa,
geeft den algemeenen stijl van 'n toilet
aan. En dit seizoen nu is de hoofdzaak
het voornaamste détail, dat de alge-
meene sty! aangeeft: de kraagjes, hals
doeken, shawl-kragen, enfin, alles, wat
de omkleeding vormt van den hals. Een
hoogst belangrijk punt in onze vrouwen-
moede. Men onderscheidt twee verschil
lende soorten hierin. I>e losse foulards
halsdoeken enz. die cm den hals en de
schouders gestrikt worden,'en de kraag
jes en shawl, die aan de japon vast
zitten. De eerste zijn de meer „spor
tieve" van ruiten stof. stippen van kasha
wollen stof, zijden mousseline en de
zeer lange, om den hals gestrikte en
afhangende linten. De andere zijn de
kanten kraagjes, kraagjes van crêpe de
chine en satijn, met bybehcorende strik
ken of dasjes.
Vooral in de losse halsdoeken enz.
heeft men een zeer uitgebreide sor
teering in de mode-winkels. Men kan ze
te kust en te keurkoopen. De
teekening geeft er verschillende modellen
van aan. Schotsche ruiten ziet men
zeer veel, vooral zwart met rood. Men
zij echter voorzichtig. Deze combinatie
is wel heel aardig, maar doet vooral
op een donkere tailleur een beetje bal-
masqué-achtig aan. "We kunnen beter
een mooie Schotsche foulard nemen met
allerlei kleuren, waarin echter geen een
al te sterk domineert. Of nog beter, een
van beige met zwart, die al heel fijn
en „modieus" is. De foulards met stip
pen zien we al veel minder, dan in het
begin van het seizoen Het was te ver
wachten, dat, als eenmaal de noppen
en stippenmoae „er in kwam", we er
weldra een vloedgolf van zouden krij
gen. En dat is de doodsteek voor zulk
een .nouveauté". Als „iedereen" er mee
loopt, is de aardigheid er al heel gauw
af. Geen vrouw wil „algemeen" zyn
En voor de rest? Wel, bekijkt u het
plaatje maar eens. Het spreekt voor
zich zelf. En er zijn heel wat leuke
ideetjes van over te nemen.
MADELEINE.
HOE MEN DE KINDEREN
BEZIGHOUDT.
EEN BEURSJE VAN RAFFIA.
Hebt u wel eens met raffia gewerkt?
U kunt er alleraardigste voorwerpen
van maken. Uw dochtertje zal den
eersten keer 't werkje niet zonder moe-
der's hulp kunnen vol brengen^ maar ze
ker na eenige tijd het leeren en dan zal
borduren met raffia tot haar liefste be
zigheden behoaren.
Voor het vervaardigen van het beursje
hebt u maar weinig raffia noodig. E:
Zijn verscheidene soorten verkrijgbaar
n.l. zijden, ongeprepareerd en geprepa
reerd raffia. Voor het beursje kunt u
alle soorten gebruiken. Toch wil ik u
aanraden ongeprepareerde raffia te ne
men, deze komt het meest met echt stroo
overeen en geeft het beursje een aardig
aanzien.
Ten einde een artistiek geheel te ver
krijgen, hebt u verschillende kleuren
noodig en wel: naturel, blauw, rooa,
groen en geel, terwijl u raffia borduurt
op een klein stukje gaas of stramien
van 20 bij 11 cM. Wel geef ik in over
weging fijn gaas te gebruiken, daar de
raffiadraden dan beter naast elkaar ko
men te liggen. Voor u begint met het
borduren wil ik nog even op het volgen
de wijzen. De raffiadraden zijn grof,
zeer ongelijk en daarbij véél te breed.
Wanneer u dus raffia gebruikt, moet u
de draad eerst splitsen en daarna, de ge.
splitste draad met duim en wysvingc
glad strijken; voor zijden raffia is dit
niet noodig. Gebruikt u dus geprepa
reerde of ongeprepareerde raffia, dan
moet u de kinderen wel op het splitsen
der draden attent maken.
Nu beginnen wij met het borduren en
nemer, een donkerbruine draad in de
naald. Wij la-ten aar. 4 kanten 1 c.M. van
het gaas over, en maken een rand van
1 c.M, breedte. De hoeken leveren nog
al eens een moeilijkheid op. maar wan
neer u naar den hoek toe, de steek tei-
k'ns één gaatje kleiner maakt, terwijl
dus op den hoek de steek over 2 gaatjes
loopt, dan kunt u zich niet zoo spoe
dig vergissen. Op de afbeelding staat
één hoek aangegeven.
Is ae rand klaar, dan deelen wij het
lapje in drieën en op 1/3 gedeelte bor
duurt u weer een rond van 1 cM., dit
wordt de voorkant van het beursje. U
maakt hierop een patroon van bloempjes
en bloderen. U kunt stellig zelf wel iets
aardigs bedenken. Het patroontje, dat u
hier op het beursje ziet is heel gemak
kelijk 'over te nemen; het is eenvoudig,
niet moeilijk te bewerken. De bloempjes
zijn rood en blauw, ae bladeren groen,
de hartjes der bloemen geel; deze laat
ste zijn wel het aa.rd'gst van kleine
knoopjes naast elkaar. Werk de bloemen
vanuit het midden naar de kanten toe.
De opengebleven ruimte vullen wü
nu ook met naturel raffia, de ingrijpsteek
lc-ent zich hirr het berte voor. U vult
dus op met lange steken, van pl.m.
c.M. en laat de steken, aan b.v. 2 gaatjes
verspringen. Zoo wordt ook het overige
gedccix ya*" 'beursje opgevuld en u
zult zien, hoe lief dat staat. Nu volgt
nog het voeren van het beursje, dit is
voor de kinders wel heel erg moeilijk;
maar misschien wil moeder dit wel even
op zich nemen. U legt de goede kanten
van voering in raffia op elkaar, stikt
deze beide lapjes en laat een klein eind
je open om het beursje door te halen,
opdat de beide goede kanten naar buiten
Komen, Daarna neemt u een warm ijzer
en perst 't beursje op den voeringkant.
Nu wordt nog 2/3 gedeelte van het
beursje aan de zijkanten op elkaar ge
naaid en de geborduurde kant valt er
nu netjes over heen. Voor de sluiting
omwerkt u een houten knoopje met
raffia en voor den anderen kant haakt u
een lusje.
Het beursje is nu heelemaal klaar,
maakt u het 2 keer zoo groot dan krijgt
u een alleraardigst taschje.
Het werken met raffia is voor moeder
en voor de kinderen een heel prettig
tijdverdrijf
W. R.
MEUBELWENKEN.
In vele huizen nemen de meuibelen een
heel belangrijke plaats in en daardoor
ook een groot deel van den tijd van de
huisvrouw in beslag. Alles wat dus kan
leiden tot een vergemakkelijking van dat
werk, is van voordeel voor de huisvrouw.
Bijvoorbeeld: wanneer de meubelen ge
wreven worden, dos dan een paar drup
pels petroleum bij ujw wrijf was. De meu
belen zullen dan nog veel mooier glim
men ener zullen geen „vingers" op
te zien zijn. Kringen enz. op gepolitoerd
of gevernist hout kan men verwijderen
door te wrijven met een doorgesneden
citroen en daarna met een doekje met
gewoon schoon water. Om kringen (van
bloempotten enz.) te voorkomen, ga men
evenwel aldus te werk. Men verwarmt
den pot of vaas door kokend water er in
te gieten, weer te ledigen en droog te
wrijven. Dan giet men er een paar le-
pens vloeibare, gesmolten paraffine-was
in, draait den vaas of pot wat rond,
zoodat de binnenkant geheel van een
dun laagje was voorzien is. De vaas of
pot is dan waterproof. De oorzaak van
vele krassen op zeil, linolsum enz. is
dikwijls de onbeschermde poot van
stoelen en meubelen. Lym daarom
kleine rondjes vilt onder aan de poo-
ten van de meubelen, en u zult kras
sen voorkomen. Maar de goede huis
vrouw is ook op zuinigheid bedacht.
Werp daarom uw theebladen niet weg.
maar maak er.... meubelwryfwas van!
Neem een kan met gebruikte theebladen
en giet daarop een kan kokend water.
Laat een uur staan. Giet dan de bruine
vloeistof af. Dit vocht namelijk is een
pracht glans-middel voor spiegels, rui
ten, glaswerk, meubelen en zeil. Het
moet gebruik; worden met een zachte
fanellen doek. Op een gladden houten
vloer brengt het een prachtige glans,
net zoo mooi als van gewone wrijfwas,
maar.... zonder de glibberigheid!
RECEPT.
Voor pikante kalfslapjes (1 pond),
elk van ongeveer 3/4 or.s, neemt men
1/4 ons spek (of vette ham), 1/4 ons
boter, 1/2 uitje, een weinig Cayenne
peper en 11/2 kopje bouillon. De lapjes
worden gewasschen, geklopt en met zout
ingewreven. Dan wentelt men ze luchtig
in wat bloem en bakt ze aan weers
kanten lichtbruin, in de boter. Het
spek (of ham) snijdt men in kleine
stukjes en laat die uitsmelten, doet er
de fijngesnipperde uit en de Cayenne
peper bij. waarna men de ui lichtbruin
fruit (en gaar), er den bouillon bijdost,
en alles in een stcofpan gist, waarin
men de lapjes dart. die men cp een
zacht vuur laat gaar stoven (ruim een
kwartier).
Hoe ver moeten wij daarmee gaan?
Er is een Fransch, spreekwoord, dat
zegt: Alles begrijpen is alles vergeven.
Dat mag misschien in zijn algemeen
heid wel wat overdreven zijn: het zou
aanleiding kunnen geven tot een week
hartigheid, waarmee de wereld en de
menschen niet zyn gebaat. Allerlei lee-
lyke dingen en gebeurtenissen kunnen
op een dergelijke wijze worden veront
schuldigd door vèrgezochte motieven die
er aan ten grondslag lir.gen, of door
karaktereigenschappen van betreffende
personen. „waarmee deze dan toch
maar geboren zijn". En zoo is voor al
les wel een verontschuldiging te vinden.
Maar aan den anderen kant zou het
niet kwaad zyn, wanneer de menschen
rich eens wat méér toelegden op de
toepassing van het hierboven genoem
de spreekwoord
Wat zyn we spoedig met onze con
clusies klaar en wet weten we altyd
precies, waarom deze of gene de een of
andere daad wel of niet heeft gedaan.
Hoe vaak noemen wij eimand die niet
doet wat wij venvachten: bangelijk, en
een ander die juist wel doet wat we
allerminst verwacht hadden: roekdoos.
En dat alles omdat we niet begrijpen
of niet weten wat de motieven voor ait
alles zijn. terwijl we toch direct met ons
oordeel klaar staan.
Er bestaan in onze menschen-naaat-
schappU vaste, ongeschreven wetten,
die wij elkander opleggen, en die een
groot gelul; beteekenen omdat zij voor
komen dat wij in een warwinkel ko
men te leven, waaruit niemand meer
gced weg weet.
Maar de toepassing van die onge
schreven wetten kan op allerlei ver
schillende manieren worden opgevat,
en daarin ligt nu juist de groote af
stand die er bestaat tusschen dat „alles
begrijpen" en aan den anderen kant:
alles veroordeélón.
Tot de laatste groep behooren zij die
deze wetten binnen de engst mogelijke
grenzen hebben getrokken, en die in
edele verontwaardiging ontbranden,
zoodra men zich daar een centimeter
ver buiten waagt. Zij maken het leven
noodeloos ingewikkeld en zij missen
allen vroolykcn levensmoed die voor een
mensch toch zoo noodzakelijk is.
Maar hun tegenvoeters stellen die
grenzen zóó wijd, dat ze eigenlijk in de
wijde verte vervagen, en wanneer zij die
dan zelfs nog overschrijden, staat een
ander verstomd over de handigheid
waarmee zij weten aan te toonen, dat
dit alles toch nog binnen de grenzen
valt. Wie deze twee uitersten bestu
deert. komt dan ook tot de slotsom dat
het nog niet zoo eenvoudig is om zul
ke grenzen te bepalen.
Zij, die zichzelf eenigermate kennen,
kunnen beginnen zich af te vragen,
wanneer zij een ander beoordeelei.
willen: hoe zou ik dat zelf in dergelij
ke omstandigheden gedaan hebben
Daarmee zijn velen al een heel eind op
streek, want menigeen die tot een hef
tige veroordeeling geneigd was, moet in
zijn hart toegeven, dat hij niet-veei
anders zou hebben gehandeld.
In andere gevallen kent men de om
standigheden niet, of is niet in staat
zich in de situatie van den ander in te
denken Is het dan zóó noodzakelijk
dat wij een oordeel vellen over alles er.
nog wat, dat het niet mogelijk zou zijn
om te zeggen: hoor eens, daar kan ik
me niet indenken, ik kan er dus ook
geen oordeel over hebben. Maar geen
oordeel hebben, be teekent voor velen:
dom zijn, en voor dom willen we in geen
geval worden aangezien.
Of ook beteekent geen oordeel
hebben wel: uitgepraat zijn over dit
onderwerp en dan is de aardigheid er
Immers heelemaal af. Er moet langdu
rig over gepraat worden, het onderwerp
moet in de lengte en in ae breedte
worden uitgesponnen en daarbij moet
eigen voortreffelijkheid en eigen deugd
zaamheid ook nog eens eventjes op den
voorgrond worden geplaatst. Dat laat
ste is wel een zeer belangrijke reden,
waarom sommigen juist de grenzen
der ongeschreven wetten zoo nauw
trekken: om te kunnen afgeven op an
deren en daardoor de eigen begaafd
heid des te glorierijker te doen uitko
men.
Er zijn massa's redenen waarom wij
moeilijk tot begrijpen kunnen komen
van de motieven onzer medemensclien
de anderen zijn eenvoudiger van ge
moed dan wij, of zij zijn gecompliceer
der; zij zijn vrooiijker dan wy, of zwaar
moediger; ook wel zyn zij luchthartiger,
of misschien zwaartillender. en dan
kunnen zij armer van geest zijn of rij
ker dan wy. Zoo kunnen wij nog wel
voortgaan, allemaal redenen die ma
ken, dat wij de motieven tot hun daden
moeilijk kunnen begrijpen.
Maar een eerste vereischte voor ons
zelf is, dat wij een eerlyken geest hebben
en een zuiveren kijk op het leven: dan
zien wy de grenzen waarbinnen wij be
hooren te blijven, ook zuiver, dan -kun
nen wij ons van veel noodeloos veroor-
deelen onthouden, maar dan zyn er toch
oogenblikken waarop wij zeggen: dit kan
niet goed zijn. En wie weet wat een op
bouwende critiek dan nog voor goeds
kan uitwerken.
MENU
Gestoofde lamskarbonadc.
Roode kool.
Aardappelen.
Appelkoek.
De lamskarbonade wordt gewasschen
met peper en zout bestrooid, door pa
neermeel gewenteld en in de koekepan
in boter mooi bruin gebakken. Daarna
worden de stukken vleesch in een vuur
vast schoteltje gedaan, de jus wordt met
wat water afgemaakt, over de coteletten
gegoten en deze verder belegd met uit-
getande schijfjes citroen en een paar
gesnipperde uitjes. In een matig warme
oven moet het vleesch, onder af en toe
bedruipen, verder gaar worden.
Voor de appelkoek nemen wy:
1 pond zwara handappelen,
3 eieren,
boter om te bakken.
suiker en kaneel.
De appelen worden geschild, geboord
en in dikke plakken gesneden. Deze
worden in de boter in een koekepan
zacht gaar gefruit, waarna de losge
klopte eieren die met een lepel water
vermengd zijn, erover worden gegoten.
Dit laat men samen zacht bakken, zon
der keeren, want de bovenkant van de
koek behoort vochtig te blijven. Men
dient het gerecht op een verwarmden
schotel en bestrooit het vóór het op
doen nog met een mengsel van suiker
en kaneel.
E. E. J.—P.
DRAAG EEN DISTEL.
Dit is het allernieuwste op het ge
bied van wollen corsages voor dames
en meisjes. Ge kunt de distel maken
van overgeschoten stukjes wol of kunst
zijde. Groene wol is het beste om mee
te beginnen. Men wikkelt deze tien
maal om een stukje carton van twee en
pen halven centimeter breedte en knipt
de einden zoodanig af. dat zy beide
naar onderen hangen en elk zes centi
meter lang zyn. Nu haalt men een ander
stukje groene wol tusschen carton en
wol-hoepehjes door, trekt- dit strak aan
(aan den onderkant, dus daar waar
de beide einden van zes centimeter eik
hangen) en legt er een knoop in. Nu
trekt men het cartonnetje weg en men
heeft een waaiertje van tien groene
lusjes, waaraan een steeltje bestaande
uit vier draadjes wol elk van zes centi
meter.
Nu worden de bloemen gemaakt. Doe
een draad keurige wol in een stopnaald
en wikkel de wol vyf keer om den top
van den voorvinger. Haal er de naald door
van achter naar voren en pak dan op
de naald ae twee eerste lusjes van den
stengel, welke men van greene wol ge
maakt heeft. Zoo haalt men de naald
een paar keer door de lusjes op den
vinger en de twee lusjes van den stengel.
Daarna- goed aantrekken en afhechten
door de naald door het vanzelf ontstane
knoopje te steken. Men trekt nu den
vinger uit de vyf lusjes en pakt deze
samen tusschen duim en wysvinger om
te zorgen, dat zij niet teveel uitspringen.
Het restant wol dat in de naald
is, wikkelt men nu een paar keer om het
knoopje heen, waardoor er tevens een
soort muurtje ontstaat tegen de wol van
de vijf lusjes aan, zoodat deze rechtop
blijven staan. Nu knipt men de vyf
lusjes op hun hoogste middenpunt door
en borstelt de draadjes uit zoodat zij
een beetje rafelen. De bloem gaat van
zelf iets uitstaan door het borstelen.
Op deze wijze gaat men door met zoo
veel mogelijk verschillende kleuren wol
totdat men vyf bloemen aan den stengel
heeft. Zoo maakt- men vyf stengels eik
met vyf bloemen. Deze worden tot eer-
geheel gegroepeerd met- smaakvolle ver-
deelir.g der kleuren en daarna met een
draadje groene wol samengebonden.
Tot besluit maakt men er een kleine
veiligheidsspeld aan en de corsage is
klaar!
HET GELUKKIGE
HUISGEZIN.
Een groote prijsvraag, .ingesteld door
een Amerikaansch dagblad, heeft uit
gewezen. dat, naar de meening der
meeste inzendsters, de vier noodzake
lijke factoren' voor het vormen van een
gelukkig gezin achtereenvolgens zyn:
vrede, ridderlijkheid, vroolijkheid en
levensmoed. He; spreekt natuurlijk van
zelf. dat „liefde" niet by de antwoorden
inbegrepen moest zijn. Het ging erom
vast te stellen welke eigenschappen de
beste waarborg voor geluk vormen voor
een man en een vrouw, van wie a priori
wordt a3r.ger.cmsn. dat zij elkander
liefhebben Vrede, ridderlijkheid, vroolyk-
hein en levensmoed sün inderdaad vier
eigenschappen, waarmee in het leven
zeer vee! te bereiken is.
SPECULAAS.
Op 3 ons bloem neemt men 1 ons bo
ter. 1/4 ons amandelen, 5 gr. gestampte
kruidnagelen, 1 theelepeltje fyne kaneel,
nootmuskaat, 10 gr. gesnipperde sucade,
2 lepels melk en 2 ons donkere bruine
suiker. Men lost de suiker in de melk
op hakt de gepelde amandelen en kneed
alles dooreen tot een bal, dien men in 'n
met rijstemeel bestrooide speculaas-
plank drukt. Met een scherp dun mes
snydt men het overtollige deeg af, licht
de koekjes uit de plank en deponeert ze
op een met meel bestrooid bakblik, op
een afstandje van elkaar. In een tame
lijk heeten oven bakt men de koekjes
lichtbruin en gaar, wat ongeveer een
kwartier kan duren. Van het blik ne
men en bekoelen iaten.
HUISVBOUW.
EEN JAPON VOOR THUIS.
Een gezellige, warme japon om ln
huis gekleed te zyn is ongetwijfeld een
welkom ontwerp voor onze lezeressen
Hier is een mantel-japon van zeer
gracieuzen pasvorm en toch economisch
ornaat men maar een korte lap noodig
heeft voor het maken. De lichtelijk
klokkende rok is onder het ceintuurtje
aan het eenvoudige strakke lUfje ge
zet. Een kleine afwisseling wordt ge
vormd door afneembare en waschbare
manchetjes en kraagje, waarvoor men
40 centimeter crêpe de chine noodig
heeft per stel, als de crêpe 90 breed is.
De japon maakt men van ongeveer 2.75
meter rips of wollen crêpe de chlne
van 125 breed. Men lette speciaal op
het geborduurde puntje aan het voor
pand var. de blouse en den stolpplooi
in het midden van den voorkant der
rok. Het knippatroon is onder no. 264
verkrygbaar voor de maten 42, 44, 46 en
48 en kost 55 cent.
EEN MIDDAGJAPON.
Een aantrekkelijke namiddagjapor.
welke zonder veel moeite te maken ls.
hebben wij hier onder no. 263 afgebeeld.
De rok wordt gevormd door twee ronde
banen, welke op een onderstuk van
voering (saiyn of zyde) gehecht zyn.
De banen zyn voor het patroon op het
kruis geknipt, zoodat men by het maken
naar dit patroon altyd zeker is, dat de
plooien op de goede plaats komen te
vallen.
Het vestje is in harmonleerende kleur
crêpe de chine en van deze stof worden
ook smalle zoompjes langs de banen
van de rok gemaakt. Kunstzyde leeni
zich byzonder voor dit japonnetje. Het
knippatroon is voor de maten 42, 44,
46 en 48 verkrygbaar tegen inzending
van 55 cent onder no. 263.
KLEINE HANDIGHEID
GROOT GEMAK.
Als u iets snel wilt afkoelen, hetzy
eigengemaakte limonade of vla, melk,
pudding enz., neemt een bak koud wa
fer. Knyp daarin het zakje blauw uit,
tot het water donkerblauw ls. Dan doet
men er een handvol zout ln. In dit
mengsel zet men de kan of kom, die men
wil afkoelen.
Sinaasappelschillen, citroenschillen
enz., goed gedroogd ln den oven, tot ze
hard en droog zijn, kunnen uitstekend
dienst doen als vuurmakers voor kachels
enz.
Zeemleer moet gewasschen worden in
warm water, waarin een snuifje dubbel
koolzure soda is opgelost. Daardoor
wordt het zeemleer niet alleen schoon
gemaakt, maar het blijft er tevens
prachtig zacht door.
Oude gloeikousjes zUn een uitste
kend poetsmiddel voor lepels. Breng de
poeder er op met een eenigsrins vochtige
doek. Spoel de lepels af in kokend water
waarin men een weinig ammonia heeft
gedaan. Droogwrljven met een zeem-
leeren lap.
Men kan de naald ook tegen den rand
van een gebroken schoteltje af bord
wrijven.
Als de naald van uw naaimachine
stomp Is geworden, kunt u die scherpen,
door een eindje door een klein
stukje fUn schuurpapier te stik
ken en de punt dan twee minuten
in een vlammetje van een lucifer te
houden.
Prikt u zich bU het naaien en komt
er een klein bloedvlekje op het goed, doe
daar dan een beetj: natte styfsel op.
Drogen laten en daarna afborstelen,
LEUK PAKJE VOOR
JONGENS.
Den laatsten tyd hebben wy nu ftl
zooveel aardige ontwerpjes gegeven voor
meisjes, dat het nu werkelijk tyd wordt
ook voor de „heertjes eer schepping"
eens iets te doen. En zie hier dan, viyt'.ge
moeders, een costuum voor heertjes van
zoo ongeveer twee tot zes jaar. Het is
een tuniek-pakje, waarby wy met het
oog op den winter besloten hebben u
zelf de keus te laten of u lange of
korte mouwen wenscht. By elk patroon
is namelijk een. model voor een langen
en een voor een korten mouw gevoegd.
Ingeval de lange mouw gemaakt moet
worden, heeft men 1.60 meter stof noodig
van 90 breed, maar met korte mouwen
kan men 15 centimeter minder koopen.
Het patroon is ongeveer voor den leef-
tyd van 2 tot 6 jaar en is tegen in
zending van 55 cent te verkrygen onder
no. 265.
EEN TASCHJE OM
TROTSCH OP TE ZIJN.
Slechts het in gebruik nemen van een
nieuw taschje of een andere soort en
kleur corsage, kan uw gansche ver-
schyning opfrisschen en den indruk ver
sterken, dat ge van top tot teen in het
nieuw gestoken zyt. zy. die dus dezen
winter haar mantel van het vorige jaar
zullen doordragen. gevoelen er zeer
waarschynlijk veel voor om een paar
uurtjes te besteden aan het maken van
een aardig modieus liand-taschje om
daarmee een frisschen, nieuwen toon te
kunnen geven aan het niet-nieuwe
kleedingstuk.
Voor het maken heeft men noodig een
Stukje cretonne of sits ter grootte van
de klep van het taschje, waarvan men
de maat natuurlijk naar eigen goed
vinden kan vaststellen, een bal wol en
wat loovertjes in verschillende kleuren,
zooals wel gebruikt worden voor het
garneeren van camaval-costuums. Op
de cretonne moeten groote bloemen voor
komen welke men bedekt met de loover
tjes en men zoodoende opliggenae bloe
men en blaadjes op den klep van het
taschje krygt zonder zelf een teekening
of ontwerp te behoeven maken. Daarna
vult men den achterkant met wol in een
rechte, doorloopende steek: voor sterk-
be is het aan te raden eerst de klep
te voeren met kleermakerslinnen.
Als de klep op deze wyze voltooid is.
naait men hem aan een stuk laken of
eenige andere stof, welke men gekozen
heeft voor het taschje zelf. De lap
hiervan moet natuurlijk twee maal zoo
groot zijn als de klep omdat zy dubbel
geslagen wordt cm een taschje te vor
men. Ook deze lap wordt geheel ge
voerd met sterk kleermakerslinnen en
daarna met zijde of satyn. Dan wordt
de lap dubbelgeslagen. nadat de korte
kant, welke niet aan de klep genaaid
zal worden gezoomd is met een strookje
lint, en wordt links en rechts dicht
genaaid. De onderkant is dus de vouw
van dé stof en boven is het taschje open:
de vóórkant is gezoomd en de achterkant
onafgewerkt om er de klep aan te maken
Tenslotte wordt het taschje zoowel als
de klep rondom met lint afgewerkt.
Men kan de tasch natuurlijk nog mooier
maken door er zystukjes in te zetten,
waardoor zy meer bevatten kan.
De maten, welke zeer passend be
vonden werden, zijn: cretonne 25 bij
20 centimeter; laken voor tasch 25 bjj
40 centimeter; anderhalve meter lint
van 2 centimeter breed voor het af
werken en 75 centimeter zyde van
67.5 centimeter breed voor het vceren,
plus een paar stukjes kleermakers
linnen. De kosten van loovertjes en wol
speelden geen rol, daar de eerste van
een oude japon getarnd worden er. de
tweede gevonden werd in bet naai-
Biandje.
