SPORTBLAD VAN HAARLEM'S DAGBLAD
Maandag 13 December 1928 No. 13965
Onder leiding van P. W. PEEREBOOM
Verschijnt wekelijks
VEEL HEIL EN ZEGEN!
Dames-Heeren, Jongens-Meisjes,
"k Wensch u a.Hen met elkaar,
Sportvriendinnen en sportvrienden,
t Beste in het nieuwe jaar.
I
*t Beste, dat is fraaie zeges,
In den mooi sportieven strijd,
En de kunst om te verliezen,
Want geen sportsman wint altijd;
Moog de sport uw geest ontspannen,
Telkens na een tijd van werk,
Moog zij u veerkrachtig houden
En uw lichaam frisch en sterk;
Moog zy uwe jeugd bewaren.
Tot het heil van ons geslacht,
En zij zal dit doen wanneer ge
U voor overdrijving wacht;
Moog zij u doen voorwaarts streven,
Eerlijk, naar een zuiver doel,
Moog zij u de waarde leeren,
Van het hoogst, sportief gevoel;
Moog zij u veel vriendschap brengen
En waarc.aring voor elkaar,
Moog zy uw geluk vergrooten,
In het nu beginnend jaar
Sporfevriendinnen en sportvrienden,
Tot besluit van mijn vertoog,
Doet aan sport niet om den roem, doch
Om haar zelf en houdt haar hoog.
P. GASUS.
Haar vak.
Een Buitscfh trechter heeft dezer da
gen een eenftgsams oorspronkelijk pro
bleem ter optotssmg gekregen. Dalt kwam
zoo:
FrauMn LydÈa KoMkovna was aüs
.jbotoseres" verbonden aain een variété-
©ezs2sdha.p. Eken avond trad' zij op en
•bokste dan met een harer cofiOtega's. O,
oz ibehoeft zich hlierever mist ai tie on-
Igerusb te mrakm, haar dlireöteur had van
tevoren die moedige maatregelen geno
men, dlait noch LydJila noch een der am-
tiJeren, letsel van belang km orploopen.
TM; werd miin of meer gearrangeead.
Tot er een kink: in den- kabel kwaan in
«Den vorm van "n vrïenkMijiken geest, die
(Lydia vertelde dat een der andere bok-
eeressen kwaad van haar gjeaproken
had. Met heb gevolg dat Lydta er dien-
zelfden avond buiten de afspraak om. in
allen ernst op los toffelde, tot haar
tegenstandster in het zand beet, deerlijk
'gehavend.
'Dat was me wat! De dSreoteua* was
woedend en ontsloeg Lydia op steenden
voet. Maar Lydia liep naar den rechter
en eisohte schadevergoeding. Na lang
beraad stelde' de rechter haar Sn het
gelijk, omdat de reden tot haar ont
slag niet geldig geacht km wonden,
daar zij slechte haar „valk" had' be
oefend.
Maar wij moeten' wel even onze excuses
aanbieden dat dit verhaal in de sport
publiek terecht is gekomen.
Blikjesjacht.
SONJAHENIE, HET SCHAATSDANSERESJE.
Een wonder van jeugdige gratie.
De Finnen zijn ontevreden.
Net nog even ,voor het oude jaiar ver
streken is, hebben zij gemopperd over
ris Olympische Spelen te Amster
dam. Niet over de overwinningen, die
zij in de athletiek behaald 'hébben. Ook
niet over de hulde, die zy vain ale
syden in ontvangst hebben mogen
namen, zelfs niet over de loopbaan, of
de huisvesting of het eten in ons land.
Maar wel over deblikjes.
Eet is een soort van traditie, dat de
éarste pijswinnaans, de Olympische t
kampioenen, als stoffelijke herinnering"
aan hun zege, een gouden medaille
ontvangen. Maar diie traditie is in der-
toerp dér jaren eenigszins verwaterd. Te
Stockholm in 1912 waren deze medailles
voor de laatete maal echt van goud. Te
Antwerpen en Parijs was hét verguld
eSüver geworden en te Amsterdam bleef
het dat. En nu pruilen de Finnen, want
zeggen zij, Nederland heeft schatten
verdiend aan de Spelen en er hadden
heusdh wel een dikke negentig echt
gouden medailles af gekund.
De Finnen hadden 'beter gedtaan deze
grief voor zich te houden.. Welk venscM
is er busschen verguld zilver en goud.
behalve in de metealwaarde? Is het
niet de trdtsche inscriptie op het „blik-
kie", dat er voor dén bezitter de werke
lijke waarde van vormt? Wait doet de
metealwaarde ertoe, tenzij je hét be
schouwt alls een ding doir. je nog eens
ivoor een aardig prijsje te gelde kan
maken? En geen rechtgeaard Fin denkt
er toch aan, zym schoonste sporttro-
feeën te verkoopen!
Maar er schuilt hier een fout, zonder
twijfel Niet. dat dé medailles waar
devoller hadden behooren te zyn, maar
dat er überhaupt medailles waren. Men
moest eigenlijk de lauwertak weer
voeren, niet in zilver of verguld' of goud,
maar dé echte natuurlijke talk, waarmede
de Grieksche winnaars van die Spelen
der Oudheid zich gaarne tevreden stel
den. omdat het een symbool was van
de overwinning en zij niéts schooners
verten gden.
Een spiegelgladde ijsvlakte, om
zoomd met toeschouwers in vroolijke
kleurige wintersport toiletten. Op de
baan zelf niemand dan een klein rank
figuurtje, een jong meiske in glanzend
fluweelen costuum, korte rokjes, een
nauwsluitend fluweelen hoedje op het
hoofd.
Zy staat nog even stil. lachend vol
levensblijheid, een toonbeeld van ge
zonde, jeugdige gratie. Dan plotseling
komt zij in beweging. Met een
eleganten beenzwaai maakt zij den
eersten beurigen draai van haar demon
stratie en de duizenden toeschouwers
zijn dadelijk gepakt door deze onna
volgbare lichte elegance. Zonder een
ocgemblik te pauzeeren voert zij wel
verscheidene verplichte figuren uit,
waarbij iedere figuur zonder een enkele
schok alls hét ware in de volgende over
vloeit. Haar zekerheid en vastheid zijn
volkomen. Het lijkt kmidérspel, wat zy
doet en het is toch zoo cnmogélijk van
navolging voor de kijkers. Nu zijn d® ver
plichte figuren afgelaopen en zy glijdt
door in de onverplichte, zij zwenkt en
draait en buigt in pirouetten en spron
gen, nu eens op de toppen dér teenen,
dan weer diép doorgebogen, maar alles
ga-at even soepel, snel, gratievol en ge
makkelijk. Het is de techniek van het
kunstschaatsen rijden tot dé hoogste
vervolmaking opgevoerd, gepaard aan
een wonderlijk lichte bevalligheid. Zij
heeft haar laatste pirouette gemaakt en
met een snélle beweging werpt zy zich
in een kaarsrechte glij naar voren, die
eindigt in een oogenblik van volkomen
onbewegélajkheid, het geheele lichaam
hoog gestrékt gebalanceerd pp dé punt
van een schaats.
Sonia Henie een danseres op de
schaats als er geen tweede in dé wereld
is.
Er is een oogenbkk van ademüooze
stilte bij öe honderden dié als gevangen
zitten door deze wonderlijke sprookjes
achtige ver-tooning. Dan wordt de be-
toovering verbroken in een orkaan van
bijvalsbetuigingen. En vroolijk lachend
glijdt het kleine meisje weg....
Toen in Januari 1924 te Chamorix
de Olympische Winterspelen een aan
vang namen, verscheen op de kunst-
rijd-ersbaan, voorafgegaan door haar
vader en haar trainer Stixrud. hét nog
niet 12-jarige Noorsche meisje Sonja
Henie. Men had al nu en dan van haar
gehoord., door berichten uit Noorwegen
van een wonderkind, dat spoedig alle
concurrenten achter zich zou laten. En
toen men haar zag, bewonderde men
haar, niet omdat men geloofde, dat
zy een schijn van kans zou hebben
tegen de beroemde Weensche wereld
kampioene Fran Henna Jaros-Szabo.
maar omdat dit kleine ding den moed
had, voor een dergelijk tournooi in te
schrijven, zy kwam op de baan en zy
Wan-zij het vcortoopig alleen de
overtuiging dat hiér de kampioene van
toekomstige jaren optrad. Men zag, dat
de Noorsche berichten niet overdreven
hadden. Het was alles nog wat haastig
en nonchalant, nog niet volkomen be-
heerscht, maar de gratie was er reeds
en de lichte gemakkelijkheid, zelfs bij
de moeilijkste figuren. Frau Jaros-Szabo
won den prys en terecht. Sonja werd
zelfs niet tweede, maar zij was nu eens
een wonderkind dat stand zou houden,
dat niet even plotseling verdwijnen zou
als zy gekomen was.
In 1926 kampte zij te Stockholm in
het wereldkampioenschap opnieuw tegen
haar Weensche rivale en zy wist de
overwinning nog niet te behalen, maar
het scheelde reeds bedenkelijk weinig.
En in 1927 veroverde zy den titel hoe
wel over déze jury-beootfdeéling vele
harde woorden gevallen zijn. Het kam
pioenschap werd nu te Oslo gestreden
en men geschuldigde de jury ervan- dat
zij zich had la'ten beïnvloeden door het
meerendéels Noorsche publiek. Helaas
-heeft Sonja nadien haar sterkste tegen
standster nooit meer ontmoet, anders
ware zeker* gebleken, dalt er nu geen
twijfel meer behoeft bestaan aan haar
superioriteit. Sinds Frau Jaros Szabo
sicih uit de wedstrijden terugtrok troont
de nu 16-jarige Scurja „auf einsameT
Höhe". Zy won den titel op do Olym
pische Wintei*spelen te St. Moritz in
het begin van dit jaar en behaalde een
even gemakkelijke zege te Londen in de
wereldkampioenschappen. Op 3 Febru
ari os. zal zy dezen titel moeten ver
dedigen te Bceda-Pest en niemand
twijfelt er aan of dit zal gelukken.
Z-estien jaar is Sonja, Men mag aan
nemen, dat haar nu reeds verbijsterend
kunnen -tot nog grooter hoogte zal
stijgen en dat zy nog vele jaren onbe
twist meesteres in het fcunsbryden op
het spiegelgladde vlak zal blijven.
Nog een enkel woordje geschiedenis.
Toen Sonja Henie zes jaar oud wat
teerde zij schaatsenrijden en op haar
tiende jaar toonde zy reeds zulk een
gemakkelijke bevalligheid in deze sport,
dat het bestuur van de Oslo'er ijsclub
haar de diensten van een trainer ver
zekerde. Wanneer in October de eerste
vorst er,or Noorwegen komt, trok en
trekt Stixrud met zyn jonge pupil naar
de bergen en op een stil meertje oefen
de Sonja, met den toekomStigen noem
voor oogen.
De wereld heeft nooit eerder een
fcunstrijderes als Sonja Henie aan
schouwd, want zij heeft al haar voor
gangsters. de Hongaarsche Lily Cron-
berger (kampioene 19081911), Meray
Horvaih (ook uit- Boeda-Pest) de
Weensche Jaros-Szabo, reeds nu over
troffen.
Het kind is verdwenen, het wonde;
bleef.
Zwemstijl.
De Duitsche Zwemibonö heeft heit zeer
gewichtige besliuüt genomen, -het zwem-
ondérrdcht voorbaan- te doen plaatsvinden
naar den craiwlelag, in Stédle van naar
den traditioneelen borst- of schoolslag.
Met ondiere woorden de „smeCcswem"-
methode zal in Dudtsdhüand -van het
eerste oogentohk af aan leerlingen in de
zwemkunst worden onderwezen. Voorop-
gesteld, dat het ons niet recht duidelijk
is, hoe een Zwemband op dit punt de
lakens kan udtdéelen, zoolang niet alle
zweminrichtingen door hem zelf georga
niseerd worden is dit een besluit dat.
naar onze meening. zeer betreurd moei
worden. Door een dergelijk besluit- wordt
eenvoudig „het zwemmen" vereenzelvigd
met „de sneiswemsport", En wanneer
er nu niéts te zeggen vM tegen den
crawlslag, dan zou men er vrede mee
kunnen hebben, maar, ofschoon volko
men leek zynde op medisch gebied,
meenen wij dit te moeten betwijfelen.
Het zwemmen is ais sport zeer aan
trekkelijk, maar ais wy de verhoudingen
goed in het oog blijven houden, aan
dient toch de beteekenis van het zwem
men voor de lichamelijke gezondheid in
de allereerste plaats gesteld te worden.
En men behoeft waarlijk geen medicus
te zijn om de overtuiging uit te spreken
dat de beweging der armen bij den
schoolslag belangrijker en gunstiger in
vloed heeft cp de ademhaling en daar
door op de longen, dan den armstij'.
van het crawlzwemmen en aanverwan
te snelheidsmethodes. En longengymna-
stiek lykt ons in de wereld nog steeds
belangrijker a-a» saeJbeiosrecoraB.
Vrouwelijke sport.
Mannelijke
jaloezie?
Toen voor het eerst bekend gemaakt
werd, dat op het programma voor de
Amsterdamsche Olympische Spelen voor
de eerste maal ook vrouwel yke athle-
tiek-nummers zouden worden opgeno
men is het stof dadelyk begonnen te
waaien. Sport voor vrouwen, althans
dergelyke sport, werd door velen uit-
den booze geacht en er werd een cam
pagne ingezet, die niets heeft uitge
werkt, want het vrouweiyk athletlek-
programma is volledig en vlot uitge
voerd. Maar toen kwam de kiek. De
kiek van: zie je nou wel! Het was de
foto van de finish der 800 Meter hard-
loopen voor dames, zooals u zich zult
herinneren gewonnen door de Duitsche
Frau Radke voor het Japansche meisxe
Hitomi.
Toen kwamen de tegenstanders weer
in het geweer. Als je nou die kiek bezag,
dat krampachtig vertrokken gezicht
van de winnares, dan hoefde je er nog
niet eens by geweest te zyn om te zien
hoe Frau Radke vlak over de eindstreep
in elkaar zeeg, om te beslissen, dat het
een schandaal was dat vrouwen zulke
afstanden om net hardst liepen. Het
werd een compleet relletje, aangemoe
digd door bladen in binnen- en buiten
land, die door middel van enquêtes al
lerlei wijsneuze deskundigen in de gele
genheid stelden hun kostbare meening
over dit onderwerp ten beste te gever-
Wij zyn niet van plan er een meening
over uit te spreken. Deze zaak lijkt ons
ter beoordeeling van de medische facul
teit aangewezen te zyn en ter beoor
deeling van den tijd. die nog knapper
oordeelt dan de medici en die zal uit
maken of de dames-athleten blijvende
schade van dergelijke sportinspannlng
ondervinden. Wij rakelen het geval al
leen op. omdat een Engelsche vrouwe
lijke doktores, E. B. Turner geheeten met
een nieuwe beoordeeling van de bewuste
foto is gekomen.
Zij zegt: Ja, natuurlijk waren zy
uitgeput. Maar in wélken toestand be
vonden zich de manneiyke athleten na
soortgelyke races? Precies in denzeli'den.
Dus? Dus verdragen vrouwen dezelfde
inspanning met niet minder
maar ook niet met meer bezwaar
dan de mannen. De nuchtere
waarheid is echter, dat de mannen vol
schrik zien hoe snelle vorderingen de
zoogenaamde zwakke sexe maakt op
ieder vroeger uitsluitend mannelijk ge
bied, dat thans ook voor haar toegan
kelijk is. Zij voelen, dat zij op hun
voetstukken staan te wankelen, dat hun
prestige gevaar loopt en zy worden ja-
loersch, eenvoudig jaloersch.
Neem byvoorbeeld de sport, waarin
de vrouw nu reeds het dichtst de man-
nelyke prestaties benadert, de zwem-
sport. De mannen kunnen dit niet ont
kennen. Er zijn meer vrouwen dan
mannen over het Kanaal gezwommen.
Wat beweren nu de mannen in een po
ging om deze vrouwelijke glorie te doen
verbleken? zy zeggen dat de vrouw
door de natuur meer geschikt is gemaakt
voor langdurig verblyf in het water. Zy
vergeten daarbij zulke factoren als han
digheid, moed, wilskracht en uithou
dingsvermogen, die by de Kanaalzwem-
mery toch heusch wel meetellen. Zij ver
geten dit alles en zien alleen een tegen
koude beschermend vetlaagje. Het is niet
erg beleefd. Maar de man is sltyd bereid
een vrouw te bewonderen, zoolang zy
zich niet waagt op het terrein, dat hij
voor zich gereserveerd acht.
Ziedaar wat Dr. Turner zegt. En daar
zitcen wy nou, wy mannen. Wy zyn
jaloersch op Frau Radke, omdat haar
dochter of kleindochter misschien wel
eens kans heeft op 800 meter ©en man
te slaan. Frau Radke zelf heeft, zooals
een enkele blik op de Olympische re
sultaten kan leeren, geen schyn van
een kans. De Duitsche Frau deed er 2
min. 16,8 sec. over en de Engelschman
Lowe won het heerennummer in 1
min. 51,8 sec., dat scheelt toch altyd
nog 25 seconden, wy zien dus in de
toekomst een nog veel raddere Radke
van een mannel yk kampioen winnen en
daarom zyn we by voorbaat al ja
loersch.
Arme doktores, die blijkbaar zoo ver
blind is door streven naar gelykheid der
sexen, neen superioriteit der vrouw, dat
zy alle mogelijkheid van ridderlijk ge-
voélen bij den man uitsluit. Want zij is
er naast, totaal naast. Zy vangt nota
bene haar protest aan met een opmer
king, die haar oogen moest openen voor
de onmogelykheid dat de man uit ja-
louzie de vrouw uit deze sport wü weren.
De mannen zijn even uitgeput, wanneer
zij de eindstreep bereiken, zegt Dr.
Turner. Natuurlyk, dat is volkomen
waar. Iedere man weet het en niemand
ontkent het. Maar de man zegt. en daar
komt de factor van ridderlijkheid: Het
kan me niet schelen, of een man er wat-
uitgeput uitziet, maar ik vind hét
een vreeselijk gezicht om een elegante
jonge vrouw in een staat van uitputting
te zien binnenstrompelen en neerval
len. Wy herhalen: of het blyvend nadee-
Üg is voor de vrouw, late men ter be
oordeel ing aan de medici en den tyd,
maar duizenden leeken op medisch
gebied verzetten zich tegen deze ver
tooning op louter aesthetische gron
den. Zooals een man de aanblik van een
dronken vrouw veel erger vindt, dan
die van een dronken man. zoo komt zyn
gevoel in opstand tegen het aanschou
wen van een uitgeputte vrouw. Daar
kan hij niet goed tegen en vandaar het
protest tegen deze wedstryden.
Maar jaloezie? De Engelsche doktores
wyst op de zwemsport. Maar is Gertrude
Ederle, toen zij over het Kanaal had
gezwommen, niet op krankzinnige
wyze door duizenden mannen geëerd
en hebben wy ons Rotterdamsch zwem-
stertje zus Braun niet gehuldigd en
toegejuicht, tot het arme kind er zelf
meer dan genoeg van had? Ziehier
slechts twee van de vele vrouwen, die
zich op ons terrein waagden en die
wy bewonderen.... enfin, zooals wy nog
nooit een mannelyk kampioen bewon
dering getoond hebben. Niettegenstaan
de het feit, dat Zus Braun onze rug
zwemmers nu al de baas is.
„Haarlem" veertig jaar.
1889 1 October 1929
De vorige week hebben we een lijstje
gepubliceerd met namen van vereeni-
gmgen, die in 1929 een jubileum hopen
te vieren. Hierbij is per ongeluk de
naam van de H. F. C. „Haarlem" verge
ten. Op 1 October zal het namelyk veer
tig jaar geleden zyn, dat de roodbroeken
club werd opgericht.
Aan den voorzitter, den heer C. N.
Hin. hebben we gevraagd, op welke wy
ze de vereeniging dit jubileum hoopt te
vieren. Hij antwoordde, dat daaromtrent
nog geen vaste plannen waren vastge
steld. „Het. is u bekend", aldus de heer
Hin, „dat H. F. C. ongeveer denzelfden
tyd haar gouden feest viert. En omdat
wy de onderlinge verstandhouding tus-
schen de clubs zooveel mogelyk willen
bevorderen, hebben we besloten ook
omdat op 1 October het seizoen alweer
in vollen gang is onze feestelykheden
tot byvoorbeeld Kerstmis of tot het ein
de van het seizoen uit te stellen. Intus-
schen weten wy ook nu nog niet pre
cies, op welke wUze wij ons feest zullen
vieren. Er is over gedacht, teneinde eens
iets geheel nieuws op ons terrein te krij-
gen, om seriewedstryden uit te schrij
ven en daartoe alle eerste en tweede klas
afdeelingskampioenen uit te noodigen",
aldus eindigde de heer Hin.
De a.s. jubilaresse staat er momenteel
onverwacht vry goed voor. Haarlem had
Zaterdag nog een klein kansje op de
eerste plaats, maar na Zondagmiddag
is het zoowaar een groote kans gewor
den. Niet alleen wisten ae roodbroeken
gisteren een 03 achterstand in een 64
overwinning om te zetten, maar ook
haar ernstige concurrenten Spartaan en
D. E. C. leden een even onverwachte
nederlaag, zoodat Haarlem haar achter
stand men zie elders in dit nummer
het ranglijstje een flink eind heeft
Ingeloopen.
We hopen, dat de roodbroeken aan
het eind van het seizoen reden zullen
hebben om te juichen. Het tweede elftal
staat er op het oogenblik zelfs prach
tig voor: het wordt vry zeker kampioen.
Als dit nu het eerste ook nog mag ge
lukken, dan komt Haarlem weer in het
milieu, waarin ze thuis hoort.
Play up, Haarlem!
LAWNTENNIS.
SCHAKEN.
Cochet slaat Borotra.
In de finale var. het Parysche Kerst-
'ournooi heeft Cochet met 6—3, 6—4,
6—3 gewonnen yan Jean Borotra,
Naar de Courant verneemt is het
waarschyniyk dat de schaakmeester
Nimzowitsch binnenkort in ons land een
wedstrijd zal komen spelen tegen Dr.
Euwe.
DAM- EN SCHAAKRUBRIEK.
Wegens gebrek aan plaatsruimte
moesten we de Dam- en Schaakrubriek
tot het volgend nummer uitstellen.
Voetbal.
H. F. C.Oud-Internationals.
H. F. C, ..peelt Dinsdagmiddag met
het volgende c*"tal aan de Spanjaards»
laan tegen de Oud-Internationals:
Van der Moulen,
Wamsteker, Van Hoeren.
Jorgeneel, Van der Lee, Lamp.
De Ruiter. Danlöls, Kruit, Mlezérus,
Van den ''terg.
De samenstelling van het elftal der
Oud-Internationals is roods oorder tn
ons blad gepubliceerd. Er zijn oenlge
wijzigingen in gekomen. Boelie Kessler
speelt niet mee. M. Houtkooper wordt
nu rechtsbinnen en Bieshaar rechts
half.
Zeer waarschyniyk zal de wedstrijd
.:t muziek worden opgeluisterd.
Voetbal in Engeland.
Uitslagen van Zaterdag:
Arsemil—Wednesday 2—3
Sheffield U.—W. Ham U. 3—3
Bury—Liverpool 22
Aston Villa—Leeds U. it)
Cardiff C.Newcastle U. 20
Leicester C.Manchester U. 21
SunderlandBumley 21
Manchester C.—Birmingham 23
Blackburn R—Derby C. 3—1
Ever tonBolton W. 30
Huddersfield T.—Portsmouth 3—1
En uit de tweede divisie vallen te ver
melden:
MiddlesbroughReading 00
Notts C.—Millwall 4—5
Oldham A.—Tottenham H. 31
SouthamptonH11H C. 3—2
Swansea T.Chelsea 0—1
Chelsea heeft hier nu de leiding.
KORFBAL
Haarl, Korfbalbond
De Uitslagen.
K. V, I—D. S. V. I
D. V. V.—Ulysses I
Haarlem 4—'Voorwaarts
1—3
4—1
1-4
BUITEN DE COMPETITIE
Haarlem I—Haarlem-comlj 3—1
K. V. 1—D. S. V. 1 (1—3)
Deze wedsfcryd waarvoor veel belang
stelling bestond, werd onder leiding van
den heer E. Krelage op een zeer slecht
terrein gespeeld.
In den aanvang was K. V. iets-«ter-
kor dan haar gasten. Doordat de D.
S. V.'ers (waarby 3 invallers) elkaar
niet begrepen en weinig samenspeelden,
kon K. V. na ongeveer 20 minuten de
leiding nemen. D. S. V. maakte even
daarna gelijk en was met haar nieuwen
aanval succesvoller. Het spel van beide
parcyen ging gelijk op. maar doordat D.
S. V. meer geluk had, bcha^s een
overwinning.
