Weill Zoon
Groote Opruiming
BIOSCOOP
FEUILLETON
Het Meisje uit de Stad
BINNENLAND
Barteljorisstraat26-28
Fa
HAARLEM'S DAGBLAD
ZATERDAG 5 JANUARI 1929
LUXOtt THEATER.
Harry Liedtke in Wiener Liebe.
1 De filmtheaters hier in Haarlem hebben
elk hun vaste kern van bezoekers, die geen
weck overslaan, om hun eigen bioscoop te
bezoeken. Daaromheen groepeeren zich de
„Wandervögel", die niet een bepaalde voor
keur hebben voor het theater, maar in de
eerste plaats vragen „welke film draait er en
wie spelen er in". Maar het is voornamelijk
die kern, die zoo'n gezellige sfeer weet te
scheppen in de zaal. Er heerscht over het
algemeen zoo'n genoegelijke gemoedelijke
stemming. Het viel Vrijdagavond in Luxor
direct al op bij het binnenkomen. Het pro
gramma doet er het zijne aan toe om die
stemming te „prolongeeren". Na de muzikale
opening hebben we een zeer uitgebreiden
tocht door de mooie oude stad Neurenberg
gemaakt. Dit Duitsche bezoek is evenals de
rondgang door Soerabaya, waar we later
heen gingen, bijzonder interessant. Het
tweede hoofdnummer, De Doodenzwaai, is
een aardige en op het laatst ernstige brand
weerfilm, waarbij menigeen in angstige
spanning en met gloeiende wangen het ver
loop zal volgen. Het actricetje, dat de rol
van het jonge meisje, later het jonge vrouw
tje Anna vertolkt, maakt voornamelijk in het
laatste gedeelte door haar mooie stille spel,
een sterk ontróerenden indruk.
In het hoofdnummer, Wiener Liebe, heeft
Harry Liedtke de hoofdrol. Harry Liedtke is
altijd op zijn best als hooggeplaatst militair
en (of) vorstenzoon. Hij heeft hier 'n rol die
hem van zijn beste zijde laat zien. Het hoog
hartige, geijkte lachje van hem dat hij zoo
graag en zoo veel te pas brengt, komt in
Wiener Liebe gelukkig heelemaal niet voor.
Hij is hier enkel en alleen de gezellige, goed
hartige, verwende prins charmeur, die echt
jong is en ten slotte het „loon der braven"
krijgt. Hij had een betere tegenspeelster ver
diend, dan veelal Edda Croy vermocht te ge
ven, ze kon niet aannemelijk maken, dat zij
het bekoorlijke wezentje was, waar de le
venslustige prins alles voor zou willen onoffe
ren, bovendien zijn de opnemingen van haar
dikwijls heel leelijk.
Hans Junkermann als de vader van den
prins en Paul Heidemann als adjudant ga
ven, zooals van deze twee acteurs te ver
wachten is. ceestig spel en mooi relief aan de
rol van Liedtke.
STANDAARD -THEATER.
Het proces „Ko Goudenstein";
Mie als detective.
Wij weten heusch niet, hoé vaak we Mie
en Ko met hun troepje nu al op de planken
van Standaard-ex-Scala hebben zien spelen,
wij weten echter wel, dat het steeds een ge-
noegelijke avond was. En 't mag wel eens
geconstateerd worden, over welk een gewel
dig repertoire de heeren Chanson beschikken
en iederen keer heeft het stuk dat naar
wij meenen te weten bijna steeds door Mie
of Ko gemaakt wordt een anderen in
houd en telkens zijn de moppen weer nieuw
en origineel. Het publiek van Standaard weet
dat, en Mie en Ko trekken de zaal avond aan
avond vol.
Het proces „Ko Goudenstein" wat een
processen tegenwoordig op 't tooneel!
speelt onder dranksmokkelaars en katten
dieven, compagnons krijgen ruzie omdat de
één bijna twee dozijn katten meer knuppelt
dan de ander, toevallig gaat het licht uit, een
moord wordt er gepleegd, Mie blijkt behalve
goed acteur of actrice, wat moeten wij
hier schrijven? nog als detective op te
kunnen treden en brengt alles in orde, ter
wijl mr. Kokosnoot, verdediger van verdach
te K, G. met de rekening komt. Er zijn aar
dige liedjes, er is goed spel, flinke spanning,
wat wil je nog meer.
Het werd ons te laat de film „De koerier
van Boston" nog te bekijken, hij zal bij het
Proces wel op den koop toegenomen worden.
Het schijnt een flinke speelfilm van D. W.
Griffith te zijn.
CINEMA-PALACE.
Alledagsmenschcn; Amerika
vergist zich.
Er wordt over 't algemeen nogal op de
Amerikaansche filmindustrie gemopperd. En
terecht, want te veel domlneeren in Holly
wood of Culver-clty de financieele belangen
over de ideeele, over de belangen van de
film zelve. Men heeft er alles gestandaardi
seerd en wij krijgen schier week-in, weelc-uit
kleine glycerine-traantjes, smijt- en stomp-
partijen en happig-ends te zien in films die
vaak bitter weinig om het lijf hebben. Het
zou al heel droevig zijn, wanneer dit altijd
zoo was, maar er bestaan goede films uit de
Hollywoodsehe studio's.
En zoo vergistte Amerika zich. toen King
Vidor voor de Metro-Goldwyn „The Crowd",
Alledagsmenschcn maakte. Een kunstflm
kan men het nog niet noemen, daarvoor
worden te vaak concessies gedaan aan het
publiek, maar de rolprent komt er toch
reeds dicht bij en staat ver boven het ge
wone Amerikaansche product.
Het is de levenshistorie van twee men-
schen, twee gewone menschen met hun
ideaaltjes en gebreken, hun vreugden en
droefenis. Twee uit de massa. En King Vidor
3)
Naar het Engelsch van
H. A. VACHELL.
Het moest wel zoo afloopen, zei George
somber, toen ze langs de rancho reden.
Nooit had hij een cent gespaard, de Oude
Don. Picnics en danspartijen zonder eind;
de dollars vlogen hem door de handen.
Nou bedruipt de boerderij zich?
Natuurlijk. Ze wordt goed gedreven en
er wordt niet gestolen.
Zou jij zin hebben haar te drijven, George?
Haar te drijven? Wist je niet dat ze
me dat gevraagd hadden?
Jou? Dat heb je me nooit verteld.
Ik heb het moeder verteld.
Je zou het best kunnen, George!
Misschien wel. Maar misschien zou het
er op uitdraaien dat ze mij dreef. Ik ben
best tevreden met wat ik heb, Samantie!
Het span paarden was juist hijgend den
heuvel opgeklommen. George liet ze stil
staan op den top, nam zijn slappen hoed
af en liet ac zeebries zljii wangen afkoelen.
Samantha keek naar zijn dichte bruine krul
len en naar de heldere blauwe oogen die
stralend uil zijn gebruind gezicht keken. Het
heeft er iets voortreffelijks van gemaakt, het
geen vooral ook mogelijk was, doordat de
hoofdrolspelers zoo goed zijn. Er zijn vele
verrassende scènes te noemen: de jongen
die de trap op komt, geen realistisch beeld
meer, doch gestyleerd én mooi; de straten,
de wolkenkrabbers van New-York, wat is die
sfeer juist getroffen; het sleur-leventje in
kantoor en huis; de wanhoop van den vader
als zijn kind ligt te sterven en de menschen
zoo ruw, zoo luidruchtig zijn; tot slot de
scène van de bioscoop, waarin de spelers
weer opgaan in de massa.
Een film die wij sterk kunnen aanbevelen,
"die boeit door de diepe menschelijkheid en
te bewonderen valt door regie en spel.
Als de hoofdfilm begint lacht ieder nog
om Stan Laurel en Oliver Hardy, die héél
goed zijn in hun twee-acter.
REMBRANDT-THEATER
De vermaarde film „Moeder". Een
moment van grootste beteckenis.
Een moment van grootste beteekenis in de
geschiedenis van de ontwikkeling der film, is
dit werk. Dit is niet meer „de Moeder" van
Maxim Gorki, dit is de film Moeder. Dit is
het onweerlegbare bewijs dat film een zelf
standige kunstuiting kan zijn. Dat film in de
handen van den kunstenaar palet, penseel,
beitel en muziekinstrument in éénen is. Waar
ligt toch de oplossing van het wonder dat
Russische kunst is? Hoe was het toch mo
gelijk dat een natie na tot doodens toe door
een bloedige revolutie gemarteld te zijn der
gelijke kunst voortbracht? Dat is niet uit
sluitend door die revolutie, zelfs niet nu de
moderne films er wat inhoud betreft het ge
volg van zijn. Want ook daarvóór immers
deed de Russische kunstenaar de wereld ver
stomd staan. Het allermerkwaardigste ech
ter is, dat de Russische filmproductie zonder
opleiding, zonder school, tot ueze hoogte ge
raken kon. En dat zij exclusief is; ver van
al het andere, en boven al het andere staat.
Men kan de film „Moeder zien zonder er
de opzettelijke tendenz in te vinden, die wij
eventueel buiten beschouwing zouden hebben
gelaten. Zij heeft niets met bolsjewisme of
communisme te make".
Elders in dit nummer kunnen onze lezers
een beschrijving vinden van het ontstaan
van dit machtige werk van den grooten Pu-
dowkin.
Zoodat wij kunnen volstaan met één enke
len zin: Dit behoort tot het allerschoonste,
het allerontroerendste wat het witte doek
gedragen heeft.
Het bijprogramma is uitnemend. En gewijd
aan het vroolijke genre, dat mede door Lou
Bandy één van Holland's beste chanson
niers die door ons reeds vele malen gepre
zen werd, wel een fel contrast vormt met de
navrante maar toch onvergelijkelijk mooie
film van Pudowkin.
„EN GIJ KAMERAAD".
Dinsdag zal in het Gemeentelijk Concert
gebouw de eerste flim worden vertoond die
hier te lande werd vervaardigd voor een
vakorganisatie in dit geval voor den Cen-
tralen Bond van Transportarbeiders. Deze
film waaraan de titel „En gij kameraad"
werd gegeven, is vervaardigd door de hier
ter stede gevestigde filmfabriek „Polygoon".
De. film geeft o.a. mooie beelden van groote
havenwerken in volle werking, van de Zui
derzeewerken en verder alles wat tot het
transportgebied behoort. De film is echter
niet alleen voor Transportarbeiders toegan
kelijk doch ook voor anderen, waarvan een
druk gebruik wordt gemaakt zoodat de zaal
Dinsdag wel uitverkocht zal zijn.
DE REIS VAN LIEBERMANN.
ZIJ, DIE HEM VERGEZELLEN.
Zooals gemeld, zullen in verband met de
uitlevering van Liebermann dezer dagen
twee inspecteurs derHaagsche recherche naar
Helsingfors vertrekken, ten einde den ar
restant naar Amsterdam over te brengen.
De heeren Van der Mark en Hoestra zijn
daartoe volgens de Tel. aangewezen. Zooals
men zich herinneren zal, is de heer Van dei-
Mark gedurende de laatste maanden reeds
enkele keeren in Riga en Helsingfors ge
weest, in verband met het onderzoek in de
Liebermann-affaire.
BEMANNING VAN DE PRES.
VAN HEEL GEHULDIGD.
REDDERS DER OPVARENDEN VAN
DE CHRISTIAN MICHELSEN.
De bemanning van de reddingboot Presi
dent van Heel uit Hoek van Holland onder
commando van kapt. J. Slis, die op 25 No
vember de uit 24 koppen bestaande beman
ning van het Noorsche stoomschip „Chris
tian Michelsen" heeft gered, toen dit schip
benoorden den Hoek van Holland was ge
strand is Donderdag te Rotterdam door de
Zuid-Hollandsche Mij. tot redding van schip
breukelingen gehuldigd.
Zij werden toegesproken door den voor
zitter, A. Baron Sweerts de Landas Wyborgh
die hun een zilveren medaille met een oor
konde heeft uitgereikt, ter belooning van
hun kranig werk bij die redding.
DE ROODVONK OP DE „PRINS
DER NEDERLANDEN".
EéN NIET-ERNSTIG GEVAL.
In aansluiting op het telegram van giste
ren seint Aneta nader uit Weltevreden:
De vertegenwoordiger van de Stoomvaart
maatschappij Nederland heeft uit Colombo
van den kapitein van de Prins der Neder
landen een telegram ontvangen, waarin deze
meldde, dat aan boord van zijn schip een
niet-ernstig geval van roodvonk vastgesteld
was. Hierop is de geneeskundige dienst ge
waarschuwd, die opdracht gaf, het schip te
Sabang grondig te onderzoeken. Hiermede is
een commissie bezig geweest, met het gevolg,
dat het schip vier uur oponthoud had, maar
verder te Belawan geen belemmeringen on
dervond en evenmin te Singapore. Ook zul
len de passagiers waarschijnlijk geen moei
lijkheden ondervinden bij het debarkement
te Tandjong-Priok. Medegedeeld wordt nog,
dat de roodvonkpatiënten geïsoleerd zijn.
WORDT HAGEVELD GYMNASIUM?
Naar de Msb. verneemt, wordt ernstig over
wogen. tusschen de onderwijs-inrichtingen
Hageveld en Warmond voor de opleiding van
priesters ii. het bisdom Haarlem, een derde
seminarie, een philosophicum, te stichten.
Na hun studies te Hageveld volbracht te
hebben, zouden de studenten daar, alvorens
te Warmond theologie te gaan studeeren,
twee jaar phüosophielessen volgen. Het eene
jaar philosophie, dat tegenwoordig te War
mond wordt gegeven, zou aldaar komen te
vervallen. De eventueele stichting van het
derde seminarie houdt verband met een ver
andering in het studieprogram van Hage
veld. Dit zal meer in overeenstemming ge
bracht worden met de programma's van on
ze gymnasia en wel zoodanig, dat studenten
van Hageveld in staat zullen zijn, aan het
einde van him studies staatsexamen te doen.
Dit staatsexamen zal te zijner tijd toelating
tot de universiteiten kunnen geven.
HET WRAK VAN DE SALENTO
EEN BESLISSING KAN NOG NIET
GENOMEN WORDEN.
Naar aanleiding van de klachten van zee
lieden over het gevaar dat het wrak van het
Italiaansche stoomschip „Salento" voor de
scheepvaart oplevert, verneemt de Tel., dat
de agenten van de reederij Armando Farina
nog geen instructies ontvangen hebben in
zake berging of verkoop van het wrak. Wel
hebben eenige gegadigden voor den koop
biedingen gedaan, doch daaromtrent wor
den nog onderhandelingen gevoerd. Zoolang
deze niet geëindigd zijn, kan nog geen beslis
sing genomen worden.
NEDERLANDSCHE TUINBOUW-
TENTOONSTELLING TE MADRID
BESLUIT VAN DEN TUINBOUWRAAD.
In de laatstgehouden bestuursvergadering-
van den Nederlandschen l'uinbouwraad is
besloten tot het houden van een Nederland-
sche tuinbouwtentoonstelling te Madrid.
De gelegenheid om Spanje met de voort
brengselen van onzen tuinbouw bekend te
maken, biedt zich hoogst zelden aan en daar
om heeft het bestuur gemeend van de gun
stige omstandigheden van het oogenblik ge
bruik te moeten maken om dit voorjaar
deze demonstratie te Madrid te houden, ter
uitbreiding van den afzet naar Spanje van
deze artikelen, die ook in het nieuwe Spaan-
sche tariefontwerp niet door rechten getrof
fen worden.
Het is, volgens de Tel., namelijk gebleken,
dat voor dit plan groote belangstelling be
staat bij de Spaansche regeering, die hierin
een opvoedkundig element ziet voor de
Spaansche kweekers.
DRANKBESTRIJDING.
Te Utrecht vergaderde de Nationale Com
missie tegen het Alcoholisme. De voorzitter,
Ds. A. J. Montijn, herdacht in het kort, wat
in 1928 op drankbestrijdersgebied, zoowel in
binnen- als in buitenland, voorviel. Medege
deeld werd de oprichting van twee zelfstan
dige vereenigingen, uit de N.CA. ontstaan.
n.L de „Vereeniging voor bestrijding van het
Alcoholisme bij Snelverkeer op den Open
baren weg" en de „Federatie voor beoordee
ling van Alcoholvrije dranken".
De eerste richtte een bureau in met aan
het hoofd een bezoldigd secretaris, die de
propaganda voor geheelonthouding onder
chauffeurs zal voeren, de tweede zal een
Keuringsdienst voor alcoholvrije dranken in
het leven roepen. De Commissie Alcoholcur
sussen voor Studenten tracht dit jaar in
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN a 60 Ct». pep regel.
van alle voorradige
X Geen zichtzendingen
Bontmantels, Vossen, Moffen, Mantels en
Costumes
Pi ijzen netto contant Y
bloed stroomde haar naar de wangen, maar
George kon haar blos niet zien door den
dichten sluier, die ze tegen het stof had
omgedaan. Hij sprong van den bok om te
zien hoe de jonge condor het maakte in zijn
met zakken bedekte kooi. Naast de kooi stond
een lange groene doos vol levende ratel
slangen, dertien stuks,, die George voor van
Home bij zich had.
We zullen een hapje gaan eten, zei
George.
Hij bond de paarden aan een wintereik
en voerde ze. Toen maakte hij een vuurtje
Achter uit het rijtuig nam Samantha een
pakje en twee pennen van wilgenhout. In
het pakje was vleesch. George sneed het in
reepen. stak de reepjes op de pennen en
begon het te roosteren. Toen het vleesch
voldoende geroosterd was, gaf George één der
pennen aan Samantha en hield de ander
zelf. Ze knabbelden aan het vleesch met een
handigheid die de gewoonte hun had bij
gebracht. Ze hadden allebei een homp brood
erbij
George ging op zijn rug liggen en keek
door de eikenbladen naar het strakke blauw
van den hemel.
Samantha zat met den rug tegen den
stam naar hem te kijken en ze vroeg zich
af of hij ooit naar man zou worden. Ze
fronste de wenkbrauwen toen ze de geluk
kige uitdrukking op zijn gezicht zag, hij was
volijiaakt tevreden, liij had haar niet noodig.
Hij was op het punt om in slaap te val
len.
George!
Wat maak jij me aan het schrikken.
Je valt zoo in slaap en ik moet naar de
stad om inkoopen te doen.
Dat is waar ook.
Ze vervolgden zwijgend hun weg. Maar
toen ze bij de bocht kwamen, vanwaar zij
San Lorenzo konden zien liggen, zei George
beslist:
Ik zou het vreeselijk vinden om in de
stad te moeten wonen Samantie, het gezicht
alleen als van San Lorenzo geeft me een
verloren gevoel.
Je zou er wel gelukkig zijn, als je maar
moest!
Vast niet
Een mensch kan overal wonen.
Sommige menschen. Wij Spragges niet!
Een uur later stapten zij uit bij het een
voudige hotel, ncast de oude missie-kerk.
Samantha verdween in een manufacturen
winkel en George ging zijn opwachting ma
ken bij den redacteur van het plaatselijke
blaadje, wien hij de vangst van den condor
beschreef. De krantenman was verrukt met
deze sensatloneele coplj!
Toen George de straat weer opging, werd
hij door talrijke stadbewoners met de groot
ste hartelijkheid begroet. Ei werden hem
menigvuldige borrels aangeboden de
slechtste whiskey, die in het vee-district ge
schonken werd, maar George gaf de voorkeur
aan een sigaar.
De t oude Munger was weer aan de rol,
zooals dit periodiek het geval was en hij
zwaaide van de eene kroeg naar de andere,
een droevig schouwspel van een onwaardigen
ouden dag. George herinnerde zich den
ouden man nog best uit den tijd dat hij op
zijn eigen boerderij gewoond had, een flin-
ken kerel.
De duivel hale de steden, mompelde
hij.
n.
Hij bereikte San Francisco den volgenden
dag om vier uur en stak over naar Oakland,
waar van Home zijn dieren hield in een
groote schuur, dicht bij de Presbyteriaansche
kerk. Als de gemeente in de kerk zat, luiste
rend naar onderwijs, zang en vermaning,
van haar voorganger, konden zij de leeuwen
en tijgers hooren brullen.
Van Horne heette den condor hartelijk
welkom en sprak er zijn leedwezen over uit
dat er niet meer ratelslangen waren. Hij
verkocht de reptielen aan drogisten die ze
in hun winkels ten toon stelden ten faveure
van verbaasde kinderen en zenuwachtige
vrouwspersonen.
Toen de zaken waren afgedaan en het geld
was uitbetaald, nam van Home George mee
naar zijn huis, waar een knappe, glimlachen
de vrouw ze ontving.
U blijft toch eten, meneer Spragge?
vroeg ze vriendelijk. George nam de invitatie
gaarne aan.
George, zei de man. morgen zal ik
jou met den vogel laten kieken. En dan
Groningen en Utrecht lezingen te organ!-
seeren.
Besproken werden de gevolgen van de door
de Tweede Kamer aangenomen accijnsverla
ging. Getracht zal worden ook de radicale
drankbestrijding een arbeidsterrein te ver
zekeren bij de Zuiderzeearbeiders.
DE SUIKERSMOKKEL-ZAAK.
DE PLEIDOOIEN.
Bij de gisteren voortgezette behandeling
voor de Rotterdamsche Rechtbank van de
suikersmokkelat'faire, waarbij het Rijk ge
durende het tijdvak April 1926 tot Jan. 1927
voor twee en een half ton benadeeld is door
een drietal schippers en drie kooplieden be
toogde mr. J. J. Mys, verdediger van schip
per M„ dat M. niet geweten heeft van de
smokkelarij en dus alle strafbare handelin
gen zonder opzet heeft gepleegd.
Mr. W. v. Ittersum, optredend voor schip
per H., kon aan de ten laste gelegde feiten
niets afdoen. Hij riep echter de clementie
der rechtbank in voor dezen man. die door
Bosman tot zijn daad is overgehaald.
De verdediger van den expediteur v. K.
was van meening. dat hier slechts één straf
opgelegd kon worden, aangezien de achter
eenvolgende strafverordeningen als één mis
drijf beschouwd moeten worden, v. K. kan
hoogstens S. uitgelokt het ben tot misdrijf,
daar dit de eenige persoon is, die hij per
soonlijk gesproken heeft, doch daaromtrent
gaf de dagvaarding geen voldoende om
schrijving, naar pleiters meening. Zijn con
clusie was dan ook vrijspraak.
Tot dezelfde conclusie kwam ook mr. C.
C. Arnold, de verdediger van den chocolade
fabrikant.
Ten slotte werd, volgens de Tel., de be
handeling van de zaak uitgesteld tot Don
derdag, 10 Januari 4 uur, om den Rijksadvo
caat gelegenheid tot repliek te geven.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN a 60 Cents
per resrel.
STOFZUIGERHUIS MAERTENS
BARTELJORISSTRAAT 16
TELEF. No. 10756 5
Apex KIop-Vee?-Stofzuigersf 175.
BEVERWIJK
AANBESTEDING VEILINGGEBOUW.
Vrijdagmiddag is aanbesteed het bouwen
van een nieuwe veilinghal voor bloembol-,
lenveiling aan de Breestraat alhier voor
rekening van de R.K. Tuindersvereeniging
„Kennemerland", architect de heer J. P,
Langendijk, Beverwijk.
Ingeleverd 13 biljetten:
J. R. Bruin f 42400. J. H. Langendijk
f 49995. H. W. Duin f 52780. Braun «Sc Zonen
f 44600. Henneman en Jansen f 46244. J. P.
Schelvis f 42498, allen te Beverwijk. N.V.
„Noordholland", Heemskerk f 45480. Doedens
en Schilder, 't Zand f 57775. M. Hoogervorst
Alkmaar f 58585. Meinema en Pósma IJmui-
den f 44482. P. Rings Jr. Santpoort f 43800,
J. P. J. de Vries Wijk aan Duin f 41187. C.
Nelis Wijk aan Duin f 39885, laagste in
schrijver, aan wien het werk is gegund.
GEMEENTELIJKE LICHTBEDRIJVEN.
Vrijdagmiddag brachten Burgemeester erï
Wethouders en raadsleden dezer gemeente
alsmede afgevaardigden van de gemeente
besturen van Wijk aan Zee en Duin en
Heemskerk een bezoek aan de gebouwen der
Gemeentelijke lichtbedrijven, ter bezichtiging
van de uitbreiding van het bedrijf. De bur
gemeester van Beverwijk, Jhr. J. C. W. Strick
van Linschoten gaf den bezoekers een uit
eenzetting van de totstandkoming dér uit
breiding, welke noodig was geworden, door
dat de bestaande inrichting niet meer vol
deed.
Nadat het gezelschap met belangstelling
de verschillende gebouwen enz. had bezich
tigd, deelde de directeur, de heer H. de Groot
het een en ander mede over de ontwikke
ling van het bedrijf. Van de door den heer
de Groot genoemde cijfers noteerden wij dat
Wijk aan Zee gedurende 8 maanden van
1928 (April tot December) 67870 M3. gas van
Beverwijk heeft afgenomen; verwacht wordt
dat in 1929 het gegarandeerde minimum
kwantum van 100.000 M3. zal worden be
reikt. Zoo goed als alle perceelen in de bad
plaats zijn aangesloten. Heemskerk nam van
Augustus tot December, dus in 4 maanden
24561 M3. af. Ook van deze gemeente wordt
in 1929 afneming van het gegarandeerde
minimum-kwantum verwacht. De dirèeteur
deelde verder nog mede, dat het leggen der
buisleiding naar Uitgeest veel moeilijkheden
ondervindt, waardoor de gaslevering aan deze
gemeente zal worden vertraagd.
De lengte van het buizennet bedraagt thans
46 K.M. tegen 22 K.M. in 1927.
Beverwijk en Wijk aan Zee gebruikten in
11 maanden van 1928 1.199.130 M3. tegen
1.083.573 M3. in de overeenkomstige periode
in 1927. De totale afneming bedroeg in 11
maanden van 1928 1.291.564 M3.
De gasberging bedraagt maximaal 4200 M3.
de hoogste daglevering in 1928 bedroeg 5950
M3. De calorische waarde van het gas be
droeg de laatste maanden ongeveer 4400, bij
een gecontracteerd minimum van 4200.
zullen we jullie tweeën in het Zondagsblad
zien prijken.
George, verwonderlijk bedeesd in het ge
zelschap van vreemde dames, zat onrustig te
draaien op het puntje van zijn stoeL Me
vrouw van Horne hing zijn hoed op en
staarde critisch naar George, die zijn farmers
kleeren voor zijn bezoek aan de stad had
aangehouden. Van steedsche „fratsen" moest
hij niets hebben.
Mevrouw van Horne mompelde: Ge
kiektzoo?
Het werd George allerpijnlijkst duidelijk
dat mevrouw van Home's gezicht allerminst
goedkeuring uitdrukte. Hij danste nog veel
onbehagelijker op zijn stoel heen en weer,
terwijl hij met zijn heldere, besliste stem
vroeg: Iets niet in den haak?
De vrouwen uit het westen kunnen rond
voor hun meening uitkomen en mevrouw
van Horne zei scherp:
Juist.
Zegt u maar eerlijk mevrouw wat li
zou aanraden. Ik kan In dit pak niet in het
Zondagsblad komen, dat hebt u zoo juist
gezegd. Als u in mijn plaats was mevrouw
wat zou u dan doen?
Ik zou dat pak voor San Lorenzo be
waren!
Ik had er al over gedacht om een ander
te koopen.
(Wordt vervolgd.);
