BUITENLANDSCH OVERZICHT H. D. VERTELLINGEN VERRASSENDE STAATSGREEP IN YOEGO-SLAVIë! DE GRONDWET BUITEN WERKING GESTELD. FEUILLETON Het Meisje uit de Stad HAARLEM'S DAGBLADMAANDAG 7 JANUARI 1929 Koning Alexander dictator! Een aantal dictatoriale wetten af gekondigd. (Nadruk verboden; auteursrecht voorbehouden.) De groote teleurstelling. door DICKY WAFELBAKKER T BELANGRIJKSTE NIEUWS. Koning Alexander heeft Zondag een pro clamatie, aan het Joego-Slavische volk ge richt, uitgevaardigd, waarin hij verklaart, dat al zijn pogingen, om met het huidige parlement tezamen de staatszaken te behan delen, zonder resultaat zijn gebleven. De be droevende gebeurtenissen in de Skoeptschi- na hebben tot een onverdragelijken toe stand gevoerd en zoowel het aanzien als het crediet van het land in binnen- en in bui tenland ernstig in gevaar gebracht. Thans is het uur geslagen, aldus gaat de procla matie verder, waarop geen bemiddelaar tus- schen den koning en het volk meer kan wor den geduld. Het parlementarisme voert, zoo als thans blijkt, tot excessen, welke de staatkundige en nationale eenheid op ern stige wijze in gevaar brengen. Het is mijn heilige plicht, deze eenheid met alle midde len te handhaven en ik ben vastbesloten, zonder wankelen tot het einde mijn plicht te doen. Van nu af neem ik de geheele staatsmacht, en daarmede de verantwoorde lijkheid, over, en ik acht het de hoogste wet, niet alleen voor mij, maar voor eiken staats burger, de staatkundige eenheid te handha ven. Aldus beveelt het mij de verantwoorde lijkheid voor mijn volk en voor de historie. Op dit ernstige oogenblik richt ik uit den grond van mijn hart deze woorden tot alle Serven, Kroaten en Slovenen, in de hoop, in den kortst mogelijken tijd instellingen in de staatsinrichting in het leven te roepen, wel ke de algemeene behoeften van het volk en de belangen van den staat op de beste wijze kunnen behartigen. Op dezen grond hef ik de grondwet van het Koninkrijk der Serven, Kroaten en Slo venen van Juni 11)21 op en verklaar ik haar geldigheid met ingang van heden vervallen. Alle andere wetten blijven verder van kracht. Het is mijn besluit, ook dc Skoeptschina .te ontbinden. Dit is dus het verbazingwekkende besluit van een vorst in wien plotseling de dictator is gevaren! In dit geval kan men slechts bewondering koesteren voor Alexander, die op deze wijze aan alle weerzinwekkend ge harrewar in éénen een eind heeft gemaakt! Dat dit de eenig juiste geste was, dat het volk wachtte, op iemand die boven de par tijen stond blijkt uit het feit dat alle lagen van het volk in Agram van enthousiasme Zijn vervuld. Onder anderen ontving de koning van de vereeniging van Joegoslavische kooplieden en industrieelen een telegram waarin deze hem geluk wenschen met zijn doox-tastend- heid en uitdrukking geven aan r)e hoop, dat thans de economische vooruitgang en de consolideering der verhoudingen in het ge heele land bereikt zullen worden. De uit alle streken van het rijk komende berichten bevestigen, dat in het geheele land rust heerscht. De nieuwe regeering heeft Zondag voor het geheele gebied van het koninkrijk de wet betreffende de bescherming van den staat in werking gesteld. Volgens deze wet worden alle openbare vergaderingen van politieke partijen alleen met toestemming van de regeering veroorloofd. Op grond van deze wet zijn alle politieke partijen, die op religieuze en nationale basis berusten, opge heven met ingang van heden. Daarmede worden de Kroatische boerenpartij en de mohamedaanschc partij in Bosnië en Herze- gowina ontbonden. Weerstrevenden wordeix bestraft met straffen van 1 jaar tuchthuis en lOOOdinariën boete. De regeering heeft tevens de vrijheid van drukpers opgeheven. Bovendien heeft de nieuwe regeering een wet van kracht doen worden betreffende de opheffing van alle gemeenteautonomieën. Naar het Engelsch van H. A. VACHELL. 4) Mag ik het in de stad voor u uit zoeken? U zou me een groot plezier doen, zei George. nog wat meer? Hai-en knippen en wasschen, schoenen, een boord, een das, een nieuwe hoed. Hoor eens, ik ben geen milionair! U hebt geld genoeg meneer Spragge, dat weten we best. En u moet de eer van Spragge's Canyon toch ophouden! George's gezicht klaarde op. Ze had hem in zijn zwak getast. Als u het voor me in orde wilt maken, zal ik u heel dankbaar zijn, maar ik heb geen aanleg om een fat te worden, hoor! Een fat? Neen, dat zeker niet! 'Van Horne grinnikte. Laat jij het maar aan moeder de vrouw over, merkte hij op. Plet werd aan moeder de vrouw overgela ten. George werd een gewillig, maar verlegen slachtoffer van de vrouwelijke zucht tot uiterlijk vertoon. En dit moet hier worden ycrtcld, omdat wat er later gebeurde grooten- Dientengevolge worden alle districtsverga deringen en commissies in het geheele land opgeheven. Op grond van artikel 2 van deze wet wordeix de burgemeesters van Belgrado, Agram en Iaibach afgezet. Op grond van de wet tot bescherming van den staat zullen alle politieke vergaderingen en vereenigin- gen van politleken aard verboden zijn. De nieuwe regeering die door den koning Zaterdagavond werd beëedigd, is als volgt samengesteld: Minister-president en minister van bin- nenlandsche zaken de gardecommandant generaal Sivkovitch; oorlog: generaal Had- schitsch; verkeerswezexi: Dr. Koroschetz; buitenlandsche zaken: Marinkowitsch (de mocraat) eeredienst: de vice-president van den Staatsraad Aloepovitsch (democraat); boschwezen: de' afgevaai-digde Radivojo- witsch (democraat); justitie: Dr. Srkitsch (radicaal); onderwijs: Maximovitch (radi- caal); openbare werken: Ir. Savkovitsch (radicaal); landbouw: Prof. Eranges (Kroa tië); financiën: Soerljuga (Kroatië); gezond heid: Dr. Krull (Kroatië); minister zonder portefeuille Uzunovitsch. Hieraan kan tenslotte nog toegevoegd worden dat met de benoeming van het nieu we niet-parlementaire kabinet in een bij zondere uitgave vaix den staatscourant de uitzonderingswetten gepubliceerd zijn, waar door de geheele macht en hoogste admini stratie op den koning overgaat. In de wet over de koninklijke macht wordt o.a. ge zegd: De koning is drager van de geheele macht in den staat. Hij geeft de wetten en stelt de beambten aan De koning vertegen woordigt den staat in ieder opzicht tegen over het buitenland. De koning benoemt den voorzitter en de leden van den staatsraad en bepaalt ook hun aantal. De ministers zijn den koning onmiddellijk verantwoording schuldig. De ministers behoeven geen eed op de grondwet af te leggen doch een eed aan den koning. Zij zijn alleen den koning verantwoording schldig, die hem ook in staat van beschuldiging kan stellen. De voorzitter van het hof van cassatie werd tegelijkertijd benoemd tot voorzitter van den staatsraad, die zijn zetel heeft in Agram. Deze coup d' état is van zeer groot belang. Ook van internationaal standpunt. Men her innert zich slechts de hechte vriendschap tusschen Albanië (Achmed Zogoe) en Italië en tusschen Yoego-Slavië (dat nu ook een dictator heeft) en Frankrijk! Inderdaad, koning Alexander heeft er be lang bij dat de reputatie van zijn land niet ixi discrediet geraakt! F. A. Na Steeg's heengaan. PARIJS, 5 Jan. (Havas). Naar aanlei ding van het heengaan van Steeg heeft de sultan van Marokko een telegram gezon den aan president Doumergue waarin hij hulde brengt aan het Fransche pacificatie- werk en aan de ontwikkeling der groote wer ken die voor het. economisch leven van Marokko van zulk een groot belang zijn ge weest. Rede van Hertzog. KAAPSTAD, 5 Jan. (Reuter). De bladen drukken op een in het oog vallende plaats een rede af, door generaal Hertzog gehouden, en welke naar men algemeen meent er op wijst, dat de inlandei-squaestie het voornaam ste strijdpunt zal zijn bij de aanstaande al gemeene verkiezingen. Generaal Hertzog zeide: Verre van ontmoedigd te zijn door het mislukken van de poging om samenwer king te verkrijgen met generaal Smuts, zou de nationalistische partij vastberaden voort gaan met haar pogingen om Zuid-Afrika voor de ruïne te behoeden, die het bedreigde door de inlanderspoljtiek der Zuid-Afrikaan- sche Party in de Kaap. Griepepidemie in Berlijn. Volgens de geneesheeren heeft de griep epidemie te Berlijn haar hoogtepunt bereikt. Van de 465.000 leden der grootste plaatselijke ziekteverzekering, zijn er 35.000 door griep aangetast. Nog nooit heeft deze verzekering een zoo hoog zieken-percentage gekend. Al leen Vrijdag werden 725 nieuwe gevallen bij haar gemeld, aldus de Tel. De ziekenhuizen zijn zoo overvol, dat nog slechts uiterst zware gevallen kunnen wor den opgenomen. In de stedelijke bureaux ontbreekt 5% der ambtenaren. Men neemt aan, dat een verdere uitbreiding der ziekte die in het algemeen een gunstig verloop heeft, niet te vreezen is. deels het gevolg was van mevrouw Home's goeden smaak op het gebied van heeren- lcleeding. George, geknipt en geschoren, keurig in blauw cheviot, met een modieuse das en bruine schoeixen, zag er opmerkelijk knap uit en werd door zijn beschermvrouw triom fantelijk geprezen. Nu bent u werkelijk onberispelijk, zei ze, gaat u nu zoo eens an uw meisje vertoon en! Dat heb ik niet. Wat zegt u? Heusch waar. Nooit één gehad. Veel te druk met andere dingen. Mijn gedachte': gingen eenvoudig dien kant nooit uit. Ze lachte en haar oogen fonkelden on deugend. Ik zou maar op m'n hoede zijn. In zijn nieuwe spullen werd hij gefotogra feerd. George probeerde vergeefsch zijn voldoe ning te verbergen. Hij keek tersluiks naar zichzelf, toen hij groote spiegelruiten pas seerde: hij merkte dat de vrouwen met meer dan oppervlakkige nieuwsgierigheid naar hem gluurden. Voor het eerst in zijn leven keek hij op zijn beurt met belangstelling naai vrouwen. De knappe Calinornïsche meisjes die hem voorbijgingen, terwijl hij door Kearny Street wandelde, brachten hem in verba zing en in vage verrukking. Hij bedacht wat zijn moeder hem op het famiiiekerkhoi ge zegd had. Ja, op een goeden dag zou hij een van deze wezens moeten uitzoeken- cm dit- Het feit, dat de ziekenhuizen voortdurend patiënten moeten weigeren, zal ertoe leiden, dat door verschillende partijen in den ge meenteraad geïnterpelleerd zal worden over het gebrek aan voldoende ruimte in de ge meentelijke ziekenhuizen. Rusland, Polen en Kellogg. De besprekingen met Polen over het Rus sische aanbod inzake de onmiddellijke in- werkingti'eding van het anti-oorlogspact, du ren voort. Tot dusver is uit Warschau nog geen antwoord binnengekomen op de nota van Vrijdag, hetgeen door bevoegde personen aldus wordt verklaard, dat Polen in verband met de gecompliceerdheid der kwestie, rustig moet nadenken over het antwoord aan de Russen, aldus de Tel. De diplomatieke onderhandelingen te Boe karest duren eveneens voort. Het ministerie van Buitenlandsche Zaken wordt druk door buitenlandsche gezanten bezocht. De Roe- meensche gezant te Warschau, Citta Davilla, is naar Polen teruggekeerd om de kwestie persoonlijk met de Poolsche regeering te be spreken. Europeesche invoerrechten op cement. De economische commissie van den Vol kenbond zal er thans toe overgaan een in ternationale regeling der invoerrechten voor de belangrijkste grondstoffen en industrie producten tot stand te brengen, aldus het Hbld. In opdracht van de economische commis sie heeft dr. Schüller, de permanente ver tegenwoordiger van Oostenrijk in deze com missie, rapport uitgebracht over den toe stand der internationale cementindustrie. Dit rapport, dat aan den Volkenbondsraad en aan verscheiden grootbedrijven in de ce mentindustrie is voorgelegd, stelt een unifor me regeling der Europeesche invoerrechten op cement voor. In de eerste plaats wordt ge streefd naar een algemeene verlaging der invoerrechten, ten' einde op deze wijze de cement-prijzen en daarmee ook de bouw kosten te verlagen. De economische commissie van den Vol kenbond is voornemens vertegenwoordigers der internationale cementindustrie uit te noodigen tot een conferentie, waar de mo gelijkheid eener overeenkomst nopens den export alsmede die eener verdeeling der af zetmarkten zal worden overwogen. VAN OUD NAAR NIEUW. (Van onzen Londenschen correspondent). De Engelschen zijn geen vierders van Oudejaarsavond en Nieuwjaarsdag, zooals wij dat zijn. In het algemeen neemt men hier niet afscheid van het oude jaar en haalt men het nieuwe in in den huise- lijken lu-ing zooals wij (en de Schotten) het doen. Wel zijn openbare feestelijkheden, iix restaurants en hotels en hier en daar op straat in de laatste jaren meer in zwang geko men. Dat is slechts een nevenverschijnsel van de algemeene tendenz elke gelegenheid aan te grijpen om met meer of minder geestdrift of reden de bloemetjes buiten te zetten. Als steeds waren er in Londen op den gedenk- waardigen avond de massa's rond St. Pauls Kathedraal, die volgens de ovei-levering uit Schotten bestaan maar in werkelijkheid uit eexx samei>raapsel van allerlei losvaste men- schen, waarin het Schotsche element schaarsch is. De vroolijkheid op straat was dit jaar lang zoo uitbundig niet als vroegere jaren; de invloed van de ernstige ziekte van den Koning deed zich gelden. De restaurants en hotels in het West End hadden echter de gebruikelijke festiviteiten georganiseerd en het publiek scheen in grootere getale dan ooit te zijn opgekomen om voor zeer duur geld te eten en deel te hebben aan „jollifi cations". De artiesten van Chelsea hadden weer hun bal georganiseerd in de enorme Albert Hall. Een groot aantal veremdelingen had het voorrecht dit feeëriek en vroolijk gebeuren mee te maken. Er werden vier nieuwe foxtrots geboren. INGEZONDEN MEDEDEELINGEN a 60 Cents per regeL N. V. Meubeltransport My. v/h VAN HULST Den Haag Haarlem Alexnnderpl. 1-25, Mrt. Tan Heemskerkslr. 25a Tel. 13052 Tel. 15166 Garde-Meubles - Buitenlandsche Transporten 10 zelfde oogenblik liep er een juffrouw Spragge hier of door rond. Dat idee alleen al werkte opwindend. In deze vreemd-opgewonden stemming liep hij juffrouw Hazel Goodrich tegen het HL Hij was teruggegaan naar Oakland, waar hij logeerde in een klein hotel niet ver van Home's woning en op den weg daarheen kwam hij in de tram naast juffrouw Goodrich te zitten. Met één oogopslag kwam die jonge dame tot de overtuiging dat hij absoluut anders was dan het gewone type van de jonge mannen uit Oakland, van dat keurige zelf genoegzame sooi-t, waai-van ze een dozijn aan haar voeten had gehad voordat ze een entwintig was. George begon een gesprek met haar. Zij vergaf hem die onbescheidenheid omdat zij zag hoe totaal onbewust hij was van zijn inbi-euk op de etiquette. En dan was er iets in ztfn oogen dat haar ontwapende. Woont u in Oakland? Ja. antwoordde ze terwijl ze er aan toevoegde: Maar u niet? Hoe kunt u dat zoo raden? Dat staat duidelijk op uw gezicht te lezen. Hij was bekoord door haar zachte stem en vooral door den vroolijken uitdagenden blik en toon. Is het zóó erg'. Heb ik graszaad in mijn Zachtjes legde het pleegzustertje haar hand op zijn arm. „U moet heel rustig blijven, mijnheer King. U kunt onmogelijk naar het kantoor gaan. U moet bedaard blijven liggen en Uw best doen wat te slapen. U is erg ziek geweest." „Ziek geweest", herhaalde King vaag. „Ziek geweest? Hoe lang?" „Twee wekenU was voortdxirend buiten kennis. U moogt nu echter niet meer vragen, want U moet slapen." Ze lichtte het grijze hoofd zachtjes op en schudde het kussen. Daarna schonk ze iets voor hem in een glaasje en hij dronk het langzaam leeg. Zooals hij daar neer-lag, trok zijn huwelijksleven van dertig lange jaren als een revue aan zijn geest voorbij. De eene dag was precies gelijk aan den anderen Om zeven uur stond hij op en ontbeet om half acht. Zijn vrouw was 's morgens altijd in een bar slecht humeur of kletste aan één stuk door over allerlei onbenulligheden. Als zijn dochter Mary aan de ontbijttafel verscheen hetgeen zelden geschiedde droeg ze een onfrisch uitziende japon en kib belde met haar moeder. Zijn zoon Sidney kwam nimmer op den gewonen tijd en zijn moeder achtte het noodzakelijk steeds nieuwe verontschuldigingen voor hem te vinden. Hij had den vorigen dag zoo laat moeten werken, dat de arme jongen waarlijk wel wat uitsla pen mocht, oordeelde ze. En aangezien King in de lange huwelijksjaren geleerd had dat alles beter was dan zijn echtgenoote tegen te spreken, zwéég hij. Wanneer het ontbijt afgeloopen was, bor stelde mijnheer King zijn groenachtigen hoed en haastte zich om den trein van 8.05 te halen. Daarna kwam de wanhopige eentonig heid van het kantoorleven. Den ganschen dag- zat hij op zijn hooge kruk over de groote boe ken met cijfers heengebogen, op de vijfde verdieping van het groote gebouw op een der drukste punten van Londen. Na afloop van den kantoortijd opnieuw hollen naar het sta tion, daar hij den trein gewoonlijk slechts op het kantje af haalde, 's Zomers nam hij een stoel mee naar het uiterste einde van hun tuintje, hopende daar eenige rust te zullen vinden, maar zelfs tot daar toe drong de schelle stem van Laura tot hem door. Om tien uur ging hij meestal naar bed doodmoe en zoo goed als iederen nacht droomde hij van stampvolle treinen, een ba lans, die niet kloppen wilde en een directeur die om de kleinste kleinigheid een grooten mond opzette. Zóó was zijn leven, met uitzondering van de Zondagen eix een jaai'lijksche vacantie van veertien dagen geweest.... Dertig jaren lang. Het jonge pleegzustei'tje stond naast zijn bed, terwijl ze op zachte, ernstige wijze met een ouden, grijzen heer sprak, in wien King den dokter herkende, Hij ving het woord „achteruitgaand" en den zin „het moet aan zijn familie medegedeeld worden" op.... „Achteruitgaand". Dus hij zou sterven Nooit meer zou hij zich hoeven te reppen om den trein van 8.05 te halennimmer meer over de boeken vol met cijfers gebogen zit tennooit meer een balans, die maar niet kloppen wilde. De groote strijd, dien de men- schen „Leven" noemen, zou dus uitgestreden wezen. Hij zou doodgaan en dood beteekent vergetelheid en rustHet leek hem een ongelooflijke zaligheid toe, rust. Geen altijd kijvende Laura meergeen scherpe woor den van Mary.... geen geldaftroggelen van zijn zoon. Toen even later de dokter was heengegaan en het zustertje zich over hem heenboog, fluisterde hij„Zuster, ga ik dood?" Ze knikte bijna onmerkbaar met het hoofd. En daarna kwam er eensklaps op zijn ver schrompeld, geel gezicht een glimlacheen lach, die er gedurende de dertig lange jaren van zijn slavernij nooit op verschenen was. Hij slaakte een diepen zucht zooals een kind kan doen, dat eindelijk en ten laatste een lang begeerd stuk speelgoed in de armpjes houdt geklemd. „Goddank", fluisterde hij en het klonk als een dankbede.... Het jonge zustertje wendde het hoofd af om de tranen, die haar in de oogen spron gen, te verbergen. Even later stonden ze allemaal om zijn bed heen. Heel vaag zag hij hoe het dikke ge zicht van zijn vrouw, dat gewoonlijk hoogrood gekleurd was, bleek zagdat Mary's haar hoogsteenvoudig was opgemaakt en ze een niet-voyante blouse droeg en Sidney heel be drukt keek. Mary en Sidney stonden bij het bed, maar zijn vrouw lag er vóór geknield. Misschien was het natuurlijker geweest in dien hij zich op dat moment herinnerd had hoeveel hij dertig jaar geleden van haar had gehouden.... hoe lief ze er toen uitgezien had en hoe ze in zijn oogen een toonbeeld van schoonheid en goedheid had geleken. Het eenige waaraan hij evenwel op dat oogenblik dacht was aan de hel, waarin ze hem den laatsten tijd had doen leven door haar haar? Uw bruin verbrand gezicht, zullen we maar zeggen. Woont u misschien op een farm bij de zee? Wat kunt u goed raden! Ja, ik ben George Spragge, van Spragge's hoeve. Van Spragge's hoeve herhaalde ze. In de buurt van San Lorenzo. Is het onbescheiden als ik uw naam vraag? Misschien wel, maar dat kan me niet schelen. Ik ben Hazel Goodrich. Met kalme brutaliteit vroeg George: Waar woont u? In mijn eigen huis op Magnolia Avenue. Op uw eentje? Er woont een tante bij me in. Ik ver zorg haar en pas zoo'n beetje op haar. En wie past er op u? Ze lachte. Ik pas op mezelf! Toen George niets zei, vroeg ze: Zie ik er niet naar uit alsof ik dat ken? Neen, antwoordde hij kortaf. Zijn oogen bleven rusten op het slanke fijngebouwde meisje in koel grijs linnen gekleed. Onder een zwarten hoed bloeide een zeldzaam pikant gezichtje, iets te bleek van tint, maar waarin mooie bi-uine oogen om geven door donkere wimpers en overboogd door donkere wenkbrauwen glansden. Misschien was de meest typeerende eigen schap van deze aantrekkelijke persoonlijk heid wel een levendige en wakkere uitdruk king die bewees dat juffrouw Hazel Good- eeuwige rxxzietjes en onbenolligheden. en hoe ze, niettegenstaande hij 's avonds altijd dood moe thuiskwam, hem nooit anders had be groet dan met een zuur, ontevreden gezicht en zuchten over het schijntje huishoudgeld dat ze volgens haar van hem kreeg. Zijn vrouw sprak tot hem, maar hij kon haar ternauwernood verstaan. „Wees maar stilniet bedroefd wezenklonk het zachtjes van zijn lippen. „Ik heb heelemaal geen pijn." Hij bemerkte hoe Laura's gelaat rood en opgezet was van het huilendat Mary's geparfumeerd zakdoekje tegen haW oogen was gedrukt en Sidney op zijn onderlip beet. Hij deed zijn uiterste best om te zeggen: „Het is heel hai'd jullie te moeten achterla ten," maar het was hem een onmogelijkheid die leugen over de lippen te krijgen. Het was niet hard! Integendeel: het was het heer lijkste dat hij ooit in zijn zwoegend bestaan gekend had. Plotseling kwam er een schittering in zijn oogen. Hij had nog iets vergeten. Zijn vrouw boog zich diep tot hem over: „Laura, je zult het niet zoo slecht hebben: je krijgt de uit- keering van de levensverzekering en ik heb nog wat overgespaard voor de kinderen." Hij voelde zich zoo gelukkigzoo zalig moe. Hij glimlachte en had willen vertellen hoe heerlijk dit alles waszoo te voelen dat je heenging en alles gauw voor goed afge loopen zou wezen. Met een zucht van geluk sloot hij de oogexx. De dokter stond over hem heengebogen. „Dat is prachtig," zei hij glimlachend. „Je zult weer opknappen. Die lange slaap heeft je goed gedaan." „Ga ik dan tóch niet dood?" klonk het bijna angstig. „Dood? Nee, hoor, we worden weer beter. Het heeft weliswaar een haartje gescheeld, maar je zult er bovenop komen. In een paar weken kun je weer naar kantoor gaan. Dat had niemand gedacht, hè? Probeer nu eens wat te slapen." Toen de pleegzuster echter tien minuten later binnenkwam, vond ze hem met wijdge opende oogen, recht voor zich uitstarend. „Wat is er," vroeg ze vriendelijk. „Tobt U ergexxs over?" „Ja," klonk het aarzelend. „Heb ik geijld, toen ik ziek was? Het was toen U me vertelde dat ik dood zou gaan, weet U wel dien erg- sten dag? Ik zei toen geloof ik „goddank". Wat kan men toch vreemd doen als men ijlt, hè, zuster?" „Ja," loog het zustertje, „U ijlde dien dag. Nu moet U gaan slapen, hoor." Gehoorzaam als een kind sloot hij de oogen. Het zustertje keek neer op dat moede, grijze hoofd op het kussen en ze had moeite niet in snikken uit te barsten. Ze had begrepen. INGEZONDEN MEDEDEELINGEN a 60 Cants per regel. BLOEMENDAAL GEVONDEN VOORWERPEN Terug te bekomen bij: Fictoor, Nassaustr. Haarlem, een reserv autoband; Filiaal van Amerongen, Bloemendaalscheweg 18, Bloe- mendaal, een dekkleed; W. Barnhorn, Mid- dent^lndorplaan 18 Haarlem, een pijp; Post kantoor Aerdenhout, een gouden broche; G. Koelemeij, Zuidertuindorplaan 9a Haarlem; een rozenkrans; Genis, Julianaaan 17, Over- veen, een broche en een zilveren speld; Eïchhorn, Oranje Nassaulaan 23, Overveen, een bruine glacé dameshandschoen; H. Smit, L. v. Dalelaan 5. Haarlem, een regemuts; J. Zwiers, Oost-Indischestraat 91, Haarlem, een wandelstok; M. Bonarius, Zijlweg 227. Haar lem, een portemonnaie; Biersteker, Hagelin- gerweg 17 Santpoort, een armband m. steen tjes; Militaireweg 2 Overveen, een bril; G. W. Hakema, Stolberglaan 21 Aerdenhout, een kistje met inhoud; G. van Buren, Bosch en Duinlaan 28 Bloemendaal, een damesarm bandhorloge; aan den politiepost Aerden hout, een bruin lederen heerenhandschoen aan het bureau van politie te Overveen, een glacé handschoen. rich heel erg „bij" was en best in staat om op zichzelf te passen. Maar ondanks deze eigenschappen betrapte zij zich er tot haar groote verbazing op, dat zij bloosde. Om haar verlegenheid te verbergen deed ze een andere vraag: Wat doet u hier in Oekland? Hij vertelde haar van de vangst van den condor. Hazel Goodrich luisterde met ge spannen aandacht naar een verhaal, dat haar in een vreemde, ruige wereld scheen te spelen. Ze voelde haar hart sneller klop pen en kleine rillingen liepen haar over den rug. Hij maakte een bruusk slot aan zijn vertelling: Bij de volgende halte ga ik eruit. O! riep se. Raadde hij haar gedachten? Merkte hij dat het verhaal van zijn klimpartij haar getroffen had. Hij glimlachte vriendelijk en vroeg: Zou ik u nog eens kunnen ontmoeten? Ze aarzelde. In haar verbeelding zag zij hem tusschen haar Oaklandsche heerenken nissen, die hem zouden minachten en op wie hij op zijn beurt zou neerzien. Wat zag hij er ontzettend sterk uit. Het ideale beeld van kracht in rust! Vanavond ontvang ik! zei ze verlegen. Ontvangt u? Wat? Ze gaf een omslachtigen uitleg. Ik wou u ontmoeten, niet uw vrienden, zei hy spottend. (Wordt vervolgd.}

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1929 | | pagina 12