BUITENLANDSCH OVERZICHT
DE OPSTANDEN IN SPANJE.
VERWARDE EN VERONTRUSTENDE BERICHTEN.
GROOTE OPRUIMING
m
WEILL ZOON
a
FEUILLETON
Het Meisje uit de Stad
THERMOGENE
LETTEREN EN KUNST
Hoest, Keelpijn
STADSNIEUWS
HAARLEM'S DAGBLAD MAANDAG 4 FEBRUARI 1929
DERDE BLAD
Nog lang niet onderdrukt.
INGEZONDEN MEDFDEFLINCEN a 60 Cts. por rerel.
B5 3S
l'j
1
TEGEN BALANSPRIJZEN
VAN BONTMANTELS, VOSSEN, MARTERS,
EB3 MOFFEN, COSTUMES EN MANTELS
-
BARTELJORISSTRAAT26 28
GEEN ZICHTZENDINGEN PRIJZEN NETTO CONTANT
i
T BFLANGRIJKSTE NIEUWS
Reeds eerder is de verwachting uitgespro
ken, dat het met de onderdrukking van den
opstand in Ciudad Real nog niet afgeloopen
zou zijn. Thans blijkt, dat een deel van het
garnizoen te Valencia in opstand is ge
komen.
Men mag dus aannemen dat de verklarin
gen van de Spaansche regeering tegen beter
weten in, optimistischer zijn geweest dan de
werkelijkheid gedoogde. Een telegram dat
van de Spaansche grens komt vermeldt ech
ter dat de opstand in Valencia reeds onder
drukt is, hetgeen echter niet wegneemt,
dat de commandant van de „Garda Ci
vil" generaal Sanjurjo met speciale vol
macht naar Valencia is gezonden, waar
de militaire gouverneur aan de samen
zwering schijnt te hebben deelgenomen,
want in den opdracht van den specialen
commissaris staat, dat hij gevolmachtigd is
alle hem noodig schijnende ontslagen en be
noemingen tot, stand te brengen.
In een tweede nota geeft Primo de Rivera
de gronden aan, die hem tot zijn optreden
aanleiding gegeven hebben. Volgens deze
nota zijn Zaterdag uit Valencia zulke ern
stige en verwarde berichten gekomen, dat
de regeering het besluit genomen heeft de
gebeurtenissen met alle energie tegen te
gaan en generaal Sanjurjo bovengenoemden
opdracht heeft gegeven.
Sanjurjo heeft reeds naar Madrid geseind,
welke maatregelen 'hij heeft genomen. Het
grootste deel van het garnizoen schijnt de
regeering trouw te zijn gebleven.
Verder tasten wij nog in het duister. Dat
het geen kinderspel is wat hier gebeurt en
dat het verzet hevig is en diep wortelt moge
blijken uit het feit dat in geheel Spanje de
troepen geconsigneerd zijn. Want zoowel uit
Cadix als uit Barcelona komen vreemde be
richten. De opstandigheid is dus epidemisch.
Ja, uit zeer vele steden uit Oost-Spanje ko
men telegrammen binnen die melding ma
ken van een zeer opgewonden stemming en
partieele stakingen. De Courant weet nog te
melden, dat in alle groote steden een drie
manschap schijnt te hebben bestaan of nog
te bestaan, samengesteld uit een militair, een
arbeider en een republikein. De republikein
is in den regel een politicus of een indus
trieel. De beweging draagt een uitgesproken
republikeinse!! karakter. Opdat echter de
ordelievende burgers, die voor het woord „re
publiek" groote vrees koesteren, niet veront
rust zouden worden, had men Sanchez Guer-
3?& uit Parijs gehaald, wiens persoonlijkheid
als een waarborg had moeten gelden.
Een tweede bewijs voor de stelling dat de
haat en het verzet hevig is mogen de vele
zelfmoorden zijn, door officieren die gecom
promitteerd zijn door den opstand. Men her
innert zich dat Guerra na diens arrestatie
bewusteloos in zijn cel werd gevonden door
kolendampvergiftiging. Ook dit wijt men
thans aan een poging tot zelfmoord, door
Guerra uitgelokt.
Alfonso en Primo hebben de macht nog in
handen. Ook deze verhouding is tamelijk
mysterius. Iedereen weet dat achter de offi-
cieele dictator Primo een officieus heerscher
staat die dien naam niet voor niets wenscht
te dragen: Alfonso
Hij is in ieder geval te allen tijde hoofd
persoon.
Welicht dat men thans ook van dezen be
langrijken man achter de schermen meer
gaat vernemen.
F. A.
Gevaarlijke spring
stoffen gestolen.
Bij een in de kruitkamer van een steen
groeve bij Mühlheim gepleegde inbraak werd
50 K.G. ammoniet, een der gevaarlijkste ont
plof fingsstoff en, benevens 700 slaghoedjes
ontvreemd. Daar reeds verscheidene ver-
geefsche aanslagen op postkantoren met be
hulp van explosisstoffen zijn gepleegd, 'heeft
zich van de bevolking van het geheele Roer
gebied groote onrust meester gemaakt, aldus
de Tel. De politie is er inmiddels in geslaagd
een der bandieten te grijpen, die bekende, dat
het de bedoeling was geweest, systematisch
aanslagen op openbare instellingen te ple
gen.
Den postkantoren is instructie gegeven
het overdag ontvangen geld steeds des avonds
bij de filialen der Rijksbank te storten.
Naar het Engelsch van
H. A. VACHELL.
29)
Toen ik in Tacoma en Seatle was heb ik
zaken gedaan met belangrijke firma's. En
waar denk je, dat die zaken tot stand kwa
men? In de kantoren? Absoluut niet! Bij de
menschen thuis, na tafel. Ze hadden alle
vrouwen van de juiste soort.
Zie je, dat is het. Wij samen zouden
den boel op poot en kunnen zetten. Je zou
je heusch niet dood vervelen, als je met mij
getrouwd was. En wat Oakland betreft, wel.
ik voor mij sta klaar om op San Francisco
aan te vallen, als ik jou aan mijn zijde heb.
Hij probeerde haar hand te pakken, want
hij merkte, dat nij indruk op haar gemaakt
had. maar op dat moment verscheen juf
frouw Spragge gevolgd door George op de
waranda. Hazel zei gejaagd:
Ik kan je op dit oogenblik geen antwoord
geven.
Zij stonden van de bank op, toen juffrouw
Spragge nader kwam.
Hazel stelde beide partijen aan elkaar voor
en toen volgde er plotseling een gesmoorde
uitroep van George.
Wat is er? vroeg Hazel.
Niets! antwoordde George,
Ook aardbeving in
N.-O. Brazilië?
Te Hamburg werd omstreeks zes uur een
zeer hevige aardbeving geregistreerd, waar
van de haard ongeveer 4800 K.M. oostelijk van
Hamburg lag. (Blijkbaar is dit de aardbeving
geweest, waarvan het bericht uit Moskou
melding maakt). Even na middernacht werd
een tweede minder sterke aardbeving gere
gistreerd op 5000 a 6000 K.M. afstand.
De beide aardbevingen zijn blijkens een B.
T. A. bericht uit Brussel ook door het obser
vatorium van Ukkel geregistreerd. De haard
van de tweede lag vermoedelijk in het gebied
van den Atlantischen Oceaan (N.O. Brazilië).
Aman Oellah's zoon
naar Moskou.
PARIJS, 2 Febr. (D.TA.) Het „Journal"
meldt, dat de oudste zoon van Aman Oelah,
Hedazjat Oellah, zijn studies aan een lyceum
te Parijs heeft onderbroken en gisteravond
via Berlijn naar Moskou is gereisd. Hij ver
klaarde dat hij van zijn vader door bemidde
ling van den Afghaanschen gezant te Moskou
een brief had ontvangen, waarin hem weid
bevolen onverwijld naar Moskou te vertrek
ken. Te Berlijn zal hij zich drie of vier dagen
ophouden.
't Kelloggpact en de
Rijksdag.
De Rijksdag is begonnen met de bespre
king van het pact van Kellogg en andere
internationale overeenkomsten. Stresemann
legde een korte verklaring af, waarin hij
zeide dat de in het verdrag van Kellogg tot
uiting gekomen beginselen volkomen met
de beginselen der Duitsche buitenlandsche
politiek stroken en daarom heeft de Duit
sche regeering niet geaarzeld als eerste der
betrokken mogendheden het Amerikaansche
voorstel zonder eenig voorbehoud te aan
vaarden.
De Duitsche regeering Is hierbij van de
overweging uitgegaan dat de in werking tre
ding van dit laatste pact niet alleen met de
verdragen van Locarno en het handvest van
den Volkenbond in geen enkele tegenspraak
is, maar de leidende grondgedachten van
deze beide verdragen nog zal versterken.
Graf Reventlow (nat. soc.) noemt het pact
een document van leugen en bedrog. Strese
mann heeft reeds vaak bewezen dat hij voor
alles te hebben is, als hij slechts zijn eigen
persoon in het middelpunt van zoogenaam
de hooge politiek kan handhaven.
AARDBEVING JEN AZIATISCH
RUSLAND.
VERSCHEIDENE DORPEN VERWOEST
MOSKOU, 2 Febr. (W.B.) In Midden-
Azië is een aardbeving waargenomen, waar
van het centrum in Tadsjikistan (een van de
drie gebieden die Oezbekistan vormen, een
der zeven republieken van de Sovjet-unie)
lag; de aardbeving duurde daar twee minuten.
In de steden Tasikent, Kokand en Samar
kand, waar de aardbeving veel minder hevig
was en slechts 20 seconden duurde, scheur
den vele gebouwen. In Tadsjikistan werden
verscheidene dorpen verwoest.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN a 60 Cts.
per regel.
Uw waterleiding bevroren?
J. C. FRIS
Loodgieter
BARENDSESTRAAT 36
TELEFOON 12279
bestrijdt met «acces
Rheumatiek - Jicht Griep
Steken in de Zij en Hoest
BtJ Apotheken en Diogtilen
keetc doos f0 75. Mot do,, f0 49
Hij stond naar het kostbare water te
staren, vloeibaar goud in dezen tijd van het
jaar. buizende liters waren verspild.
Goeie genade! murmelde Hazel. Dat had
ik vergeten!
Juffrouw Spragge lachte grimmig.
HOOFDSTUK Xï.
Pizzicato.
Wilbur kwam tot het wijze besluit om
Hazel niet |ot een uitspraak te dwingen.
Bovendien vond hij ook geen gelegenheid
haar alleen te spreken na het middagmaal
gedurende hetwelk hij zich bij de Spragge's
een wit voetje had weten te bezorgen.
Hazel, van haar kant, stelde Wilbur's
fijne tact op prijs hoewel ze zich, met een
gevoel van angst niet ontveinsde, dat hij
niet uit Aguila zou vertrekken, voordat hij
een ultimatum gesteld had. Hij beloofde
morgen weer naar de vallei terug te zullen
komen.
In dien tusschentijd keek hij verlangend
uit naar een zakenpraatje met Adolf Gelden-
heimer. Twintig jaar geleden was er een
aanlegplaats geweest iets bezuiden het
strandje waar George zijn „clams" haalde.
Van een kleinen steiger, die door de spoor
wegmaatschappij de machtige Octopus, tot
onbruikbaar gedoemd was. werd daar vroe
ger koren verscheept uit het land achter
het Kustgebergte. Nu waren allen, de zuivel-
boeren, de squatters, die vroege aardappelen
en groenten kweekten, de vruchtenteelers, om
kort te gaan, iedereen die iets op afgelegen
HET TOONEEL.
VER. ROTTERDAMSCH-HOFSTAD
TOONEEL.
Juffrouw Kerkmuis, blijspel
in drie bedrijven door Ladis-
laus Fodor.
Cor van der Lugt Melsert en Annie van
Eesdat wil dus zeggen een stampvolle
zaal en smoking! En verder?Ja verder
was er Zaterdag al heel weinig! Want te
genover de volle zaal kregen wij een eroar-
melijke leegte op het tooneel, die zelfs door
den heer en mevrouw Van der Lugt Melsert
niet te vullen was. Deze Kerkmuis bleek dan
toch wel een heel petieterig, onbeteekenend
beestje te zijn waarvoor wij waarlijk onze
smoking niet hadden behoeven aan te
trekken.
Ook een „niets" kan „iets" worden, wan
neer de schrijver genoeg geest heeft om het
amusant te maken. Men denke slechts aan
sommige blijspelen van Oscar Wilde en Sa-
cha Guitry! Maar de leege holte, waarin dat
Kerkmuisje moest rondhippen, was door La-
dislaus Fodor met geen korreltje geest ge
vuld. Deze Hongaarsche schrijver herhaalt
zch eindeloos. Elke aardigheid, die Fodor
had bedacht, kregen wij minstens drie maal
soms zelfs zes maal terug! En die aardig
heden zooals van den „nietszeggenden"
zoen waren dikwijls nog niet eens oor
spronkelijk. En wat traineerde de toch al mi
nimale handeling in dit leege blijspel! Met
trekken en sleepen haalden wij telkens het
slot van eik bedrijf! Het kostte moeite om
met dit niemandalletje dat nu en dan senti
menteel ook nog was het voorgeschreven
klokje van half elf te halen, maar met ve.el-
speel-pauzes, rusten en langzaam spel ge
lukte dit toch!
De inhoud? Die was er niet! Het was enkel
leegte, leegte en nog eens leegte! Maar er
waren Cor van der Lugt Melsert en Annie
van Ees, zal mm misschien zeggen! Nu ja.
maar is dat nu alleen voldoende om er in
zoo'n kou voor naar den schouwburg te
gaan? Men mag toch minstens ook nog wel
een stuk verlangen. Het mag overbodig hee-
ten het spel van twee artisten als de heer en
mevrouw Van der Lugt Melsert in zoo'n
amusementsstukje te bespreken. Zij zouden
het recht hebben te zeggen: „Verbeeld je,
dat wij zoo iets nog niet eens zouden kun-
spelen! Jullie hebt ons toch reeds ettelijke
malen in precies zulk soort rollen gezien!"
En de rest?.Laten wij maar gauw een
eind aan dit verslag maken! Voor een stuk
als „Juffrouw Kerkmuis" is het eigenlijk al
twee maal te lang.
J. B. SCHUIL.
GEMEENTELIJK ORGELCONCERT.
Viola Da Gamba-
Het is den organist George Robert gelukt
zich de medewerking te verzekeren voor het
a.s Gem. Orgelconcert van dun heer Ch. van
Isterdael, solo-cellist van het Residentie-
Orkest.
De heer v. Isterdael zal de Viola da Gamba
bespelen, een instrument dat zeer zelden be
speeld wordt.
Het belooft dus Vrijdag a.s. een interes
santen avond te wordèn.
DE LEERLINGEN VAN DEN
HEER TUIJN.
HUN VIOOL-AVOND.
Een gewichtige gebeurtenis in het leven
van vele jonge menschen is de jaarlijksche
voordracht-oefening der leerlingen van den
vioolleeraar, den heer J. C. Tuyn. Weken van
voorbereiding en op het laatst zenuwachtige
spanning gaan er aan vooraf, vóór moeder,
de kleine jongens in hun mooiste pakje
steekt en de meisjes een nieuwe jurk aan
doet, als ze den grooten avond voor het
voetlicht komen. En altijd maakt zoo'n klei
ne musicus of muzikante op het toch al niet
critische publiek een indruk, die het heel
mild stemt. Zoo was het ook Zaterdagavond
in den schouwburg aan den Jansweg en wij
gaan de prestaties dan ook heelemaal niet
uit muziektechnisch oogpunt bespreken. Wij
willen alleen zeggen, dat ze allemaal van
de kleinsten, die eenvoudige wijsjes speelden
tot de grooteren dapper hun best deden. Er
waren er bij, die het zoo deden, dat de men
schen in de zaal veelbeteekenend tegen el
kaar knikten.
Ieder kreeg een hartelijk applaus en aar
dig was het dan hoe de solistjes een buiging
voor hun auditorium maakten. Het viool
spelen schijnt op het oogenblik bij de jon
gens meer in trek dan bij de meisjes, die
doen zeker meer aan piano. Van de ouderen,
die niet in zoo grooten getale vertegenwoor
digd waren als de jongeren willen wij bij uit
zondering noemen den heer P. W. Tuyn, die
het geheele concert in G mol van Max Bruch
voor zijn rekening had genomen en mejuf
frouw Trude Oostervold, een violiste die al
markten te verkoopen had, gevangen in de
armen van het spoorwegmonster, dat zijn
slachtoffers op de vreeselijkste manier uit
zoog. Het was een theorie van Wilbur dat de
oude aanlegplaatsen aan de kust weer her
leven konden, indien een nieuwe generatie
begreep dat dit in haar belang was.
Maar George vermoedde de waarheid. Zijn
langzaamwerkend. maar sluw verstand wees
al Wilbur's verhalen over aanlegplaatsen van
de hand als geklets. Hier kwam een gladde
prater uit Oakland op Hazel af.
Dat feit knaagde aan zijn hart en maakte
hem diep ongelukkig.
Natuurlijk kwam hij tot de overijlde over
tuiging dat Hazel om Wilbur gaf, omdat ze
vergeten had het water af te sluiten. Hij
had haar nog wel op het hart gedrukt dat
in dezen tijd uiterst zuinig met het water
moest v;orden omgegaan.
Het kwelde hem dat hij zoo dwaas was
geweest te beloven, de dingen niet te over
haasten en te wachten tot zij hem een wel
willend teeken zou geven. Het kwelde hem
nog erger te merken dat Wilbur iemand het
hoofd van de schouders en het hart uit het
lijf kon praten.
Zelfs in kleine dingen liet het geluk hem
in den steek. Drie nachten achter elkaar
was hij opgebleven om een hert te vangen.
Vannacht wou hij het weer probeeren. De
vreemde overtuiging kwam in hem op dat
hij, als hij den bok kreeg. Hazel ook zou
krijgen. En dan waren de ratelslangen ook
moeilijker te vangen. Hij had nu zeven
prachtstukken, exemplaren met groote ratels
op menige openbare uitvoering is opgetre
den. Zij speelde het allegro en andante uit
de Symphonie Espagnole van Lalo. Deze bei
den werden begeleid door méj. L. Wefers
Bettink. De beide dames kregen bloemen.
Mej. J. Comaita begeleidde de jongeren.
Na de pauze speelde de orkestklasse, die
een flinken omvang heeft-, „Eine kleine
Nachtmusik" van Mozart waarbij bleek, dat
de heer Tuyn ook een goed leider voor zijn
strijkorkest is. Als blijk van dank boden zijn
leerlingen hem een mooie kiok aan.
DR. ROY AARDS' UITVAART.
DE BEGRAFENIS HEEFT MORGEN
MIDDAG OP WESTERVELD PLAATS.
Het stoffelijk overschot van dr, Willem
Royaards is Zaterdagmiddag met den Parij-
schen nachttrein om 12,29 aan het Centraal
Station te Amsterdam aangekomen. Onder
toezicht van den chef van het station, den
heer Muller, werd het laatste rijtuig afge
haakt en op ee,n zijspoor gereden. De kist
werd daarna per begrafenisauto naar de Zie
kenverpleging aan de Prinsengracht overge
bracht. Er was slechts één bloemstuk en een
palmtak met violette linten. Een der zoons
was bij deze overbrenging tegenwoordig meldt
de Tel.
De plechtigheid in den Stads
schouwburg.
De uitvaart van dr. W. Royaards is bepaald
op morgen, Dinsdag. Mevr. Uona Durlgo heeft
uit het buitenland doen weten, dat het haar
mocht gelukken, zich voor dien dag vrij te
maken. Hierdoor, en dank zij de spontaan
aangeboden medewerking van het Concertge
bouw-orkest (onder leiding van Cornells Dop
per), zal de wensch van dr. Royaards in ver
vulling gaan: Dat tijdens zijne opbaring in
den Stadsschouwburg mevr. Durigo „Ab-
schied" uit Mahler's „Lied von der Erde"
mocht zingen.
De plechtigheid in den Stadsschouwburg te
Amsterdam zal aanvangen te tien uur pre
cies. Na dit uur zal geen toegang meer worden
verleend. Bloemen zullen moeten worden af-
gegeven aan den hoofdingang van den
schouwburg voor 9 uur 30 's morgens.
Op verzoek van den overledene zal niet wor
den gesproken, ook niet aan het graf. De
plechtigheid in den schouwburg zal omstreeks
11 uur zijn geëindigd; hun die hiervan getui
gen zullen zijn, wordt verzocht de schouw
burgzaal niet te verlaten voordat de begra
fenisstoet vertrokken is.
De begrafenis.
De stoet zal zich van het Leidscheplem
langs de Stadhouderskade, Nassaukade, dooi
de De Clerqstraat, den Admiraal de Ruyter-
weg, via Sloterdijk naar de begraafplaats
Westerveld begeven. De wensch van den over
ledene is, dat de lijkauto niet gevolgd zal wor
den, zoodat de volgauto's onmiddellijk zullen
aansluiten.
De begrafenis zelve zal geschieden na aan
komst van trein 12 uur 46 te Westerveld. Daar
deze trein eerst te 12 uur uit Amsterdam ver
trekt hebben dus ook zij, die de plechtigheid
in den schouwburg bijwoonden, ruimschoots
den tijd zich naar het station te begeven.
Het laat zich aanzien dat het aantal ver
zoeken tot bijwoning van de plechtigheid Ir.
den Stadsschouwburg te groot ial zijn dan dat
alle zullen kunnen worden ingewilligd. Het zal
ook niet mogelijk zijn een ieder dien plaats
toe te bedeelen die men hem gaarne had ge
gund. Voor nadere inlichtingen kan men zien
wenden tot. den heer F. G. Pothoff, Keizers
gracht 428, Amsterdam.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN a 60 Cent.
per regel.
Mijnhardt's Hoesttab'etten. Doos 30 ct.
Mijnhardt's Keelpijntabletten, 60 en 30 ct.
Bij Apoth. en Drogislen
maar hij moest er nog zes hebben om het
beloofde aantal vol te maken.
Toen Wilbur wegreed, ging George met
zijn zak en gevorkte stok de heuvels in en
liet Hazel bij de vrouwen achter. Om lastige
vragen te ontloopen, sloop hij de achterdeur
uit, maar ongelukkigerwijze had Hazel een
glimp van hem gezien en ze werd weer ver
teerd door nieuwsgierigheid.
Er was toch wel iets geheimzinnigs aan
George's zwerftochten. Ze probeerde Sa-
mantha uit te hooren, maar ze kon even goed
geprobeerd hebben water uit de Arizena-
woestijn te halen. Samantha's kort: „Weet
ik het?" maakte haar dol.
Hazel gooide het over een andere boeg.
Heb je geluisterd naar wat meneer
Stocker over Spragge's hoeve gezegd heeft?
Dat er in het algemeen gesproken hier niet
zoo heel veel meer te doen is!
Heeft meneer Stocker dat gezegd?
Samantha's toon was scherp geworden.
Je hebt zelf gehoord wat hij zei toen hij
je tante en George zijn compliment maakte
dat ze hier letterlijk let wel alles uit
gehaald hadden, wat er te halen viel. Wat
heb jij daarbij gedacht?
Dat hij een oeetje met de stroopkwast
liep!
Stocker is de eerlijkheid zelf. Hij meen
de precies wat hij zei en hy heeft gelijk.
Met zijn inzicht en zijn scherpen kijk op
zaken heeft hij dadelijk gezien dat het schep
pende werk hier afgeloopen is. Een echt
werkzame, ondernemende man kan in jullie
JUBILEUM JAN DE WIT.
EEN BLINDE PIANIST.
Op 24 Februari a.s. viert de bekende blin
de pianist Jan de Wit zijn 12 1,2-jarig ju
bileum. Het zal dan nl. 12 12 jaar geleden
zijn dat hij voor het eerst als pianist optrad
in het café van den heer Slot. op het Pre-
toriaplein in Haarlem-Noord. Behalve., bij
den heer Slot werkt de heer De Wit. ook op
bruiloften, partijen, amusementsavonden,
danscursussen enz. O.a, maakt, behalve de
heer Slot, ook de dansleeraar de heer Don-
kerlo, reeds gedurende 5 jaar. steeds van do
diensten van den aanstaanden jubilaris ge
bruik, wanneer hij feestavonden of dansles
sen geeft in Haarlem. Halfweg of Hoofddorp.
De heer De Wit, die thans 32 jaar is en
woont bfj zijn pleegouders, die zich met zijn
opvoeding belast hebben, was van zijn 9e
tot zijn 19e jaar leerling van het Blinden
instituut te Amsterdam, in de Vossiusstraat..
Hier kreeg hij piano-onderwijs eerst van den
heer Molenaar, later van den heer Ides.
Nog steeds houdt de heer De Wit zijn stu
dies bij, zoodat hij altijd op de hoogte blijft
van het nieuwste dat op zijn gebied ver
schijnt. Hiervoor moeten de vrije uren over
dag gebruikt worden. Natuurlijk moet. alle
muziek, die hij nieuw instudeert, in Braille
schrift worden overgezet. Twee dames: mej.
Doorn, te Heemstede, secretaresse van de
Vereen, tot verbetering van het lot der Blin
den en mej. Arendsen, te Amsterdam, doen
dit al vele jaren voor hem met groote wel
willendheid. De heer De Wit toonde zich
hiervoor, in een onderhoud dat wij met hem
hadden, zeer dankbaar. Genoemde Vereeni-
ging blijft zich ook voortdurend zijn lot aan
trekken, al wordt hem geer. financieele hulo
'verstrekt. Voor zijn levensonderhoud is hij
absoluut op zijr vak van pianist aangewezen.
„En de concurrentie in dit vak is zwaar,
vooral voor mij", zoo zeide hij ons. „omdat
vele patroons zienden vóór laten gaan".
Maar het blijkt dan toch dat de heer De
Wit. bij zijn patroons en het publiek en ook
in artistenkringen zeer gezien is. De heer
Slot verklaarde ons: „Hij is een uitmuntend
pianist en als hij de gelegenheid heeft ge
had om met den betrokken artist eerst, een
uurtje te repeteeren, ook een uitstekend be
geleider".
Het ligt in de bedoeling van den heer Slot
op den jubileumsdag een feestavond te ge
ven. waarvan de opbrengst geheel komt ten
bate van den blinden pianist, die dan zelf
zich op de piano zal doen hooren. Eenige
artisten en ook de Toonkunstenaarsbond
hebben belangelooze medewerking voor de
zen avond toegezegd.
M. SCHEER f
Op 67-jarigen leeftijd is overleden de heer
M. Scheer, taxateur voor de personeele belas
ting hier tet stede.
De heer Scheer, die vroeger een behangers-
zaak In de Groote Houtstraat had, was zeer
bekend als voorzitter der Groote Houtstraat-
Vereeniging welke functie hij gedurende een
kleine 20 jaar tot zijn overlijden, waarnam.
De belangen dier vereeniging waren bij hem
in goede handen: In de pittige, opgewekte
toespraken waarmede hij de jaarvergaderin
gen placht te openen, liet hij nooit een gels-
genheid voorbijgaan om de aandacht te vesti
gen op de groote waarde van éénheid en
saamhoorigheid en een opgewekt vcreeni-
gingsleven.
Gedurende een viertal jaren (19181922)
was de heer Scheer penningmeester van do
Haarl. Orkestvereeniging. Hij maakte in deze
functie een zeer moeilijken tijd mede. daar .tie
financieele toestand der Orkestvereeniging
toen zeer zwak was.
De heer Scheer was ook secretaris der Ver
eeniging van Industrieelen en had zitting in
den Kerkeraad der Luthersche Gemeente.
In de kringen van de Groote Houtstraatver-
eeniging zal de pittige, energieke figuur van
den voorzitter zeer gemist worden.
De heer Scheer was reeds geruimen tijd lij
dende.
De crematie van het stoffelijk overschot zal
plaats hebben Woensdagmiddag a.s. op „Wes
terveld", na aankomst van trein 2.26.
vallei geen voldoend arbeidsveld meer vin
den voor de ontplooiing van zijn gaven!
Jij bent van plan George hier van
Spragge's Hoeve weg te lokken!, viel Sa-
mantha woedend uit.
Omdat ik George's oprechte vriendin
ben, zou ik hem graag tot zijn volle grootte
zien uitgroeien.
Ik vind het eenvoudig schandelijk
schandelijk!
Laten we er toch kalm over praten.
Dat kan ik niet. Ik kan er heelemaal
met jou niet ever praten. Ik heb heelemaal
geen woorden er voor. alleen maar gedachten
en gevoelens. Als jij George uit Spragge's
vallei weglokt, ben je slecht en dom boven
dien!
IL
Terwijl ze sprak was ze opgesprongen;
Hazel was ook overeind gekomen, heel bleek
en bevend, maar ze kreeg gauw haar zelf-
beheersching terug. Met een flauw glim
lachje en een nauw merkbaar schouder
ophalen bewoog ze zich naar de voordeur
met het voornemen zich terug te trekken.
Nee, dat zal niet gaan! zei Samantha
kortaf.
Laat me er alsjeblieft docr! Ik vind dat
je heel lomp geweest bent. maar ik kan wel
wat door de vingers zien.
Je bent nog niet klaar! zei Samantha.
Ik ga tante Alnjira roepen!
»Wordt vervolgd.).
