HAARLEM'S DAGBLAD
H. D. VERTELLINGEN
'een
De Man met den Horrelvoet
FEUILLETON.
MAANDAG 11 FEBRUARI 1929
DERDE BLAD
(Nadruk verboden; auteursrecht voorbehouden.)
De Getuige
floot; F. ALTHOFF
Van het eerste oogenblik af waarop lk het
oude huis betrad voelde ik mij er zeer onbe
hagelijk. Een verklaring voor dit kinderach
tige gevoel kon ik niet vinden. De woning
was toch over het algemeen comfortabel, al
was ze heel oud. De oude gobelins aan de
muren, de zware donkerroode tapijten en
gordijnen, de groote massieve meubels, de
zware oud-Hollandsche koperen kronen die
de witte steelen der kaarsen droegen, dit
alles was het cachet van het huis. Maar ex-
was iets onverplaatsbaars, iets zwaars, iets
onoverkomelijks in de sfeer. Het was alsof
de lucht in de groote kamers en de lange
gangen nooit in beroering was geweest, het
was of zij altijd stil had gestaan vele tien
tallen jaren, als het water van een diep berg
meer.
Op een goeden dag schreed ik door de
lange marmeren gang die het groote voor
huls met het oude achterhuis vex-bindt. Het
spaarzame en aarzelende licht van kaars
vlammen wierp hier en daar de schaduw van
mijn gestalte op een grotesks manier tegen
de witte onbekleede muren. Mijn oogen volg
den geamuseerd het grillige dartelen van
mijn vervormd silhouet en daardoor werden
mijn blikken eensklaps getroffen door een
lichtstraal die niet van binnen, maar van
buiten kwam. Als een vergulde pijl schoot
dit licht schuin naar beneden, om eenige me
ters boven mijn hoofd opgelost te wox-den in 't
zacht gouden en egale schijnsel van de kaar
sen. Ik die mij teruggetrokken had in dit
eenzame huls om rustig te kunnen arbeiden
om geen mensclien meer te zien, om ixx de
afzondering mijn geestelijk evenwicht terug
te vinden ontdekte plotseling met verba
zing dat ik razend nieuwsgierig was om te
weten waar die lichtstraal vandaan kwam, wat
er achter dien hoogen muur lag. Was dit de
r .-.tie van mijn vrijwillige opsluiting? Ik
ben gewend om aan plotselinge opwellingen
gehoor te geven en daarom snelde ik naar
het achterhuis om er een ladder te halen.
Deze plaatste lk tegen den hoogen muur van
de marmeren gang dicht oxxder de plaats
waax* het gouden llchtplj It je te voorschijn
trad. Toen ik hoog genoeg geklommen was
ontdekte ik een verroest lichtrooster. Door
een kier viel het licht. Met moeite slaagde
ik er in het geheele rooster open schuiven.
Daarna klom ik twee sporten hooger zoodat
ik mijn gezicht tegen het roester leggen kon.
Onder mij, aan den anderen kant van den
muur, strekte zich een klein vierkant bin
nenplaatsje uit. Recht tegenover mij waren
drie vensters waarvoor gerafelde vuile
gordijnen hingen. Aan een waschlijn hingen
lichte zijden dameskousen te drogen. Verder
lag er 'n onbeschrijfelijke hoop viezighedexx
en vuilnis in een hook onder een der vensters
schuin tegenover mij hing een brandende
lantaarn waar bet lichtpijltje aan ontspro
ten was. Teleurgesteld wilde ik reeds weer
naar beneden klauteren toen mijn aan
dacht eensklaps getrokken wei-d door een
gesprek dat tot mij opklonk. Klaarblijkelijk
bevonden zich daar in den achtergi-ond van
de kamer tegenover mij een man en een
vrouw. Zij sprak hartstochtelijk hij viel haar
herhaa.Miijk in de rede. Wat zij spraken
kon ik niet verstaan, want hun woorden
werden vervormd door fla muren en venstei's
die tusschen mij en hen in waren. Maar
steeds wilder werd haar drift. Zij krijschte,
haar stem sloeg over. Hij bast er ruw door
heen in ingehouden woede die echter steeds
hooger op laaide. Eindelijk overstemde zijn
geschreeuw haar gekrijsch. Plotseling werd
alles na een doordringerxden gil weer stil.
Mijn hart sloeg hoog in mijn borst. Wat ge
beurde daar? Nu hoorde ik gesteuxi, het
moeilijk snakken naar adem als van Iemand
die men de keel dichtknijpt. Af en toe hoor
de ik den man nog, die een geluid voort
bracht dat mij deed denken aan het inge
houden bx-ull en van eexx beest. Daarna weer
een stilte. Ik begreep. Meer dood dan levend
stx'ompelde ik mijn ladder af. Vex-schrikt
keek ik naar de dansende schaduwen op de
muren. Bijna levenloos liet ik mij eindelijk
vallen in den hoogen stoel op mijn studeer
kamer. Het kwam mij voor dat de weg van
de marmeren gang naar hier een kilometer
lang was geweest. Mijn hoofd liet ik in mijn
handen steunen. Wat moest ik doen? Ik heb
een instinctieven diepen afkeer van alles
wat openbaarheid en publiciteit is. Moest ik
naar de politie loopen en getuigen van wat
mijn ooren hadden gehoord? O neen, de te
rechtzitting en al het andere dat volgen zou
dat is niets voor mil. Het recht zal zijn
loop zonder mij ook hebben. Waarom zou ik
rechter zijn over één dien ik niet kende, van
wien ik niets wist?
Na een vreeselljken nacht en eexx dag vol
twijfel was eindelijk het oogenblik gekomen
waarop men het avondblad zou brengen. Vol
ongeduld liep ik met de courant naar mijn
studeerkamer. Met bevende vingers sloeg ik
het blad ooen. Mijn ooeen zochten de hoof
den van de berichten af. Nergens stond iets
vermeld omtrent een moord.
Ook den anderen dag niet ook daarna
niet en daarna niet, maar wat ik wist, wat
ik gehoord had liet mij niet los, martelde
mij, hield mij uit mijn slaap. Eerst toen ik
het groote, sombere, oude huis verliet, kwam
ik tot rust.
En de oplossing? Deze is prozaïscher dan
u denkt, lezer. Achter het venster stond een
luidspreker. En ergens ln de groote wereld
had mexi een griezeldrama opgevoerd voor
den microfoon, een moderne moordromance.
1JSDAM
IN DEN DORDTSCHEN KIL
MET IJSBREKERS VERBROKEN
Door het vele ijs in de Dordtsche Kil, had
zich Zaterdag nabij het Mallegat een ijs-
dam gevormd. Het mocht den ijsbreker „Si
berië" van den Nederlandschc-n Sleepdienst
v.h. P. Smit Jr. te Rotterdam, gelukken dezen
danx te forceeren. waai-door het convooi. be
staande uit 5 groote schepen, dat door de
„Siberië" en nog 3 ijsbrekers dezer firma be
geleid werd, veilig het einde van den Kil
kon bereiken. Zondagmorgen zouden zij
vandaar vertrekken en trachten de schepen
beneden den ijsrand welke ?ich tot Dintel
uitstrekt, te bereiken.
DOOR HET IJS GEZAKT.
TWEE BROERTJES VERDRONKEN.
Te Schore (Z.) is een negenjarig jongetje
door het ijs gezakt en verdronken.
Te Hulst zijn drie knaapjes in een wak
geraakt; twee van hen, broertjes, kwamen
om het leven, meldt de Tel.
CONGRES CENTRALE BOND.
Het te Utrecht gehouden congres var. den
Centralen Bond van P.T.T.-personeel, be
sloot tot aansluiting bij de „Nooit Meer Oor-
lcg-Federatie"; ten aanzien van de positie
ingenomen door de vrouwelijke ambtenaren
bij de P.T.T., werd besloten te blijven IJveren
voor intrekking var. het Kon. Besluit betref
fende ontslag aan huwende ambtenaressen.
SCHIERMONNIKOOG PER
IJSVLET BEREIKT.
DE „AMSTERDAM" NOG NIET
GEARRIVEERD?
De ijsvlet, die Zaterdagochtend ruim 10
uur van Oostmahorn is vertrokken heeft na
een tamelijk goede reis, omstreeks 4 uur het
eiland Schiermonnikoog bereikt. Jammer voor
de bewoners koix slechts één postzak worden
medegenomen; al de overigen waren naar
Deix Helder opgezonden teneinde vaxx daar
per stoomloodsboot naar de bestemming te
worden gebracht, meldt het Hbld.
De stoomloodsboct „Amsterdam" die Zater
dagochtend half elf vertrok, was des avonds
nog niet gearriveerd. De kustpost Schiermon
nikoog kon niets gewaar worden.
Bij strandpaal 7. de overeexxgekonxen plaats
van landing, lag de roeireddingboot gereed
teneinde de post en passagiers in ontvangst
te nemen exx naar het strand te brengen.
Bij gunstige weersgesteldheid zou de ijs-
vlet gisteren trachten de terugreis te vol
brengen.
De toestand op het eiland.
De Tel. verneemt, dat er nog geen gebrek
aan levensnxiddelexx is op het eiland. Al
leen de voorraad gist begint zeer bedenke
lijk te slixxken en zal vermoedelijk niet ver
der reiken dan Maandag. Vandaar, dat de
bevolking verlangend uitziet naar de komst
van het uit Den Helder vertrokken beton-
nlngsvaartuig „Amsterdam", dat dit zeer be
geerde artikel vermoedelijk aan boord
heeft.
Overigens kan niet anders gezegd worden
dan dat de Schlermoxxnikoogers zich ondanks
het gedwongen Isolement best weten te amu
seeren. Hun wintersche erfvijand, die hen als
een muis in de val gevangen houdt, zorgt bij
wijze van compexxsatie ook voor afleiding. De
voornaamste verstrooiing voor de bevolking
zijn namelijk de van tijd tot tijd georgani
seerde ij sf eesten!
Een groot geluk is, dat zich tot heden nog
geen ernstige ziektegevallen hebben voorge
daan op het eiland.
MIDDENSTANDSBONDEN.
De beteekenis van centrales.
De dagelijksche besturen van den Kon. Ned.
Middenstaxxdbond en de Vereen, van den Chr.
Handelclrijvenden en Industrieelen Midden
stand in Nederlaxxd hielden dezer dagen een
samenkomst le 's-Gravenhage, meldt het
Hbld.
Een schrijven van den secretaris van den
Middenstandsraad inzake de ixitverkoopen
werd uitvoerig besproken. De vraag of hierbij
gesprokeix kan worden van „een euvel" werd
door sommigen ontkennend beantwoord. Al
gemeen werd erkend dat het aantal misbrxxx-
ken bij uitverkoopen groot is en dat de bona
fide handel daai-door wordt belemmerd. De
vraag werd gesteld of het nu wel de tijd is
om voox-schriften op xxltverkoopen te vragen.
De besprekingen zullen in een volgende
vergadering worden voortgezet.
De vorming van Middenstandscentrales
heeft mede de aandacht van de hoofdbestu
ren. Algemeen was men van oordeel, dat fe
deratief overleg ter plaatse voor allerlei za
kelijke aangelegenheden van beteekenis moet
worden geacht. Een commissie in deze ver-
gaderiixg benoemd, zal eenige algemeene re
gelen ontwerpen, welke bij dit overleg en bij
het vormen van middenstandscentrales in
acht behooren te worden genomen. Het con
cept zal in de volgende vergadering worden
behandeld.
DE AANVAL OP DEN KAPELAAN
TE HOENSBROEK.
M.'S TOESTAND VRIJ GUNSTIG.
Omtrent het geval te Hoensbroek, waarbij
zekere M. kapelaan Terpoorten met een dolk
heeft aangevallen, meldt men xxader aan de
N. R. Crt.:
De man vervoegde zich omstreeks één uur
bij den kapelaan. Reeds geruinxen tijd, de
man was ongeveer V/s maaxxd werkloos, had
kapelaan Terpoorten, voor zoover dit ixx zijn
vermogen lag, zich het lot der familie aaxx-
getrokken. M. evenwel liep met de idee fixe
rond, dat hij als bxxitenlaxxder bij de Neder -
landsche mijnen geen recht kon krijgen exx
dat de schuld daarvan lag bij kapelaan Ter
poorten. Nadat eexx vroegex-e bezoeker het
huis verlaten had, trad hij op kapelaan Ter
poorten toe, zeggende dat bij wraak wilde
nemen en iets wilde doen, waardoor hij ixx
Ixechteixis zou wordexx genomen. Daarop stak
hij met een tot dolk geslepen schaarhelft
naar den kapelaan, die een steek in den lin
ker schouder kreeg. Op zijn hulpgeroep
kwam de huishoudster, die M. van achter
bij den kraag greep en hem op den grond
trok. Sameix, de kapelaan en de huishoud
ster. hebben zij den man buiten de deur ge
werkt. Hij naxn de vlucht over de weiden. De
kapelaan liet de politie waarschuwen, die M.
ixx de Reterastraat te Hoensbroek tegexx-
kwaixx. Toen hij de politie ontdekte, stak hij
zich driemaal in de borst. Zijxx toestand was
Zaterdagmorgen naar omstandigheden vrij
gxxnstig.
BAL-MASQUé „HERMAN HEIJERMANS".
De Haarlemsche Tooneelvereeniging „Her
man Heijemxans" gaf Zaterdagavoxxd een
bal-masqué in het gebouw „Olympia".
De deelneming was niet buitengewoon
groot, maar zij die er waren hadden veel
werk van hun costuums gemaakt.
Er wandelde eexx baker achter een kinder
wagen, waarin een zuigeling van onnatuur
lijk groote afmetingen. Een troep schooljon
gens zorgde ook voor de vroolijklxeid; zij
sprongen touwtje, klomixxeix in do palexx, bul
telden over den grond exx haalden allerlei
kattekwaad uit. Verder zagen wij o.m. een
boerenfamilie, eenige Pierrettes en Pierrots;
eexx gelukkigen 'vader en een ongelukkige
xxxoeder met eexx zeer slap op beenen staand
kiixd; eexx Sheik, een haremvrouw en eexx
spin ixi haar spinneweb en nog eenige cos
tuums. die op geen enkel bal masqué ont
breken.
Was de deelneming niet groot, de stem
ming was uitstekend; er werd ongedwongen
pret gemaakt.
De jury. bestaande uit de heeren Visbeen,
Rijbroek en Fortgens, kende de volgende
prijzen toe:
Groepen: Schooljongens.
Trio's: Fantasiedanxes. Boerenfamilie.
Mooiste par exx: Russisch danspaar, Roset-
tiedames, Rooie pierrots, Oranje pierrots.
Geel-paarse pierrots.
Actueele paren: Vrouw met baby, Vrouw
met kinderwacen, Saxophonedames.
Dames: Haremdame. Solnn^webdame,
Bledermayermeisie, Oranje pierrette.
Heeren: Sjeik, Pierrot m. lantaarn, Zwarte
Pierrot.
De publieksprijs bestaande uit beeld viel
met meerderheid van stemmen ten deel aan
het Russisch daixspaar.
INGEZONDEN MEDEDSELINGEN 60 Cts.
per res»el.
INSTITUUT VOOR ARBEIDERS
ONTWIKKELING.
Het bestuur van het Instituut voor Arbei
dersontwikkeling verzoekt ons te willen me-
dedeelexx, dat de cursus van vier. avonden
welken de heer A. Pleysier uit Rotterdam zou
houden, heden, Maandagavond niet door
kan gaan wegens verhindex'ing vaxx den
spreker. Gezien de geringe deelneming op
den eersten avond besloot het bestuur daar
om dezen cursus te staken. Mogelijk wordt
de cursusreeks ;n het volgende winterseizoen
bij voldoexxde deelneming nog eens in zijxx
geheel gegeven.
FEESTAVOND VAN ÏÏET CORPS M. T. S.
Nooit voel je zoo duidelijk, dat je jeugd on
herroepelijk voox-blj is als op 'n fuif van jon
ge menschen! Toen ik ze daar Zaterdag
avond in den Schouwburg aaxx den Jansweg
voor het tooneelgordijn zag staan, al die
corpsleden van de M. T. S. met hun corps
mutsen 'n beetje scheef op het hoofd en hen
met daverend enthousiasme hoorde zingexx:
M. T. S.-er hier vereenigd,
Heft thans aan ons vreugdelied,
Laat uw stemme luid weerklinken
In dit uur, dat vriendschap biedt.
dacht ik terug aan den tijd, toen ook ik nog
jong was en ik blakexxd van geestdrift
ons corpslied van „Wapenbroeders. Neer
land 's zonen" meöezong. En toen ik al die
aardige, knappe meisjes in hun fleurige
toiletjes om mij heexx zag. meisjes, die alleen
nog maar oog hadden voor de corpsleden
met hun mutsen en ons wat wonder! -r-
geheed over het hoofd zagen, had ik den M.
T. S.-er. die voor mij zat natuurlijk ook
naast zoo'n lief gezichtje wel op zijn
schouder willen slaan en hem willen zeggexx:
„Kerel, weet je wel, hoe gelukkig je bent!"
Het was 'n alleraardigste fuif het woord
feest is veel te deftig voor zoo'n avond -
waarop ook de ander en zich weer jong gin-
gexx voelen voor zoo'n avond waarop ook
de anderen zich weer jong gingen voelen.
Na het officieele gedeelte het openings
woord van den voorzitter, den heer H. J. Ru-
benkaxnp en het corpslied kwam de M. T.
S.-er die op het programma als „Karei" was
geannonceerd en die geheel uit Hexxgelo was
gekomen om voor de Haarlemsche collega's
liedjes uit zijn repertoire te zingen. Zonder
iets onvriendelijks te willen zegden tegen 'n
gast zoo meen ik toch, na wat ik op dezen
avond gezien heb, dat de M. T. S.-ers uit
onze Spaarnestad geen hulp van bulten noo-
aig hebben. Want een corps, dat zoo'n pret
tige, aardige vertooning van het bekende
Filmkoorts alias Jan Ongeluk kan ge
ven, als wij Zaterdag hebben bxjgewooxxd,
heeft krachten in zich zelf genoeg.
Het ging alles „gesmeerd". In een vlug,
vlot tempo, waar geroutineerde spelers zelfs
eexx voorbeeld aan zouden kunnen nemen,
werd de oude klucht Zaterdag gesüeeld. Wat
benljdexxswaax-dige geheugens hebbeix die M.
T. S.-ers! De rollen zatexx er alle „geheid" iix
en vaxx hapering der machine was daxx ook
geexx oogenblik sprake. Alles liep op rolletjes.
En wat meer waard was, wij kregen voor
zulk een vereeniging van louter jongelui ook
werkelijk aardig spel te zien. Vooral de rol
van Martin Hallerstadt was heel goed bezet!
De heer Lexxvexx soeelde dezen Jan Ongeluk
levendig, beschaafd en met tal van werkelijk
komische trekjes. Hij was de as waar alles
om draaide ik word onwillekeurig „tech
nisch" in xxxiin uitdrukkingen ph voerde al'en
in zijn vaart mee! Je zag, dat hy er zelf
plelzier in had. wat wij ook kunnen segpen
van mej. Van Cruvningen, die zich als Hilde-
gard door eexi zelfde entrain onderscheidde.
De andere meclespolende werktexx met
animo mee voor het welslagen van de voor-
stellhxg, die in deze opgewekte zaal een dar
verend lachsucces had. Daar was papa
Knauer, de schoonpapa met de loszixxxxlge
opvattixxgen, Boris Mensky, de Rus, het
nichtje Martha Wendel, waarvan Boris het
te pakkeix krijgt en niet te vergeten Tobias
Krack. de athleet, 'n kerel als 'n boom, voor
wien 'n gewoon mensc.h al achter de sofa
zou kruipen. Iaat staaxx Jan Ongeluk, die
wat op zijn boekje had tegexxover dezen ge
weldenaar.
Een alleraardigste avond dus en 'n pret
tige, vroolijke stemming! En wat ik mee
maakte, was nog maar de voorpret! Toen ik
's nachts om half drie even wakker werd,
dacht ik onwillekeurig aan de dansende M.
T. S.-ers en de knappe, lieve meisjes, die ik
in den Schouwburg aan dexx Jansweg had ge
zien, en ik zuchtte: „Ook, nog eens zoo joxxg
te zijn!"
J. B. SCHUIL.
DE LANGSTE VORSTPERIODE SEDERT
1831.
We lezen in het Volk van Zaterdag:
„Op den eerster Januari vroor het. En
sedert dien tot op den huidlen dag (8 Febr.)
is het kwik ieder eimaal beneden het vr.es-
punt gedaald iaat slechts twee uitzonderingen.
Dit is dus een vorstperiode van 39 dagen -ixeb
niet minder dar. 37 vorstdagen. Zulk een
voi'stpex'iode is sinds dc bex'oemde of beruchte
winter van 1890—1891 niet voorgekomen".
En thans is het Maandag en nog heeft
het er niet veel yan of 't zax gaan dooien.
HEEMSTEDE
Jaarvergadering van H- P. C
Zatei'dagavond had in Hotel Van Ree te
Heemstede de jaarlijksche algenxeene ver
gadering van H. P. C. plaats.
Zooals bij H. P. C. gebruikelijk is, bracht
de voorzitter het jaarverslag uit. Dit verslag
was zeer uitgebreid; het behaxxdelde alle bij
zonderheden van H. P. C.'s zwemleven in
1928, en gaf aan het slot den heer Braam
aanleiding om den voorzitter hartelijk daixk
te brengen voor zijn uitstekend werk. want
aan dit" verslag waren nog tal van andere
overzichten en bijzonderheden toegevoegd.
De penningmeester, de lxeer Verspoor, wist
het anders vrij droge verslag over den toe
stand der geldmiddelen op humoristische
wijze uit te brengen; hij oogstte vaxx de
vergadering een langdurig applaus, temeer
daar de kascommlssie zich met de cijfers
volkomen kon vereenlgen.
De bestuursverkiezing had tot resultaat,
dat alle aftredende bestuursleden met groo
te meerderheid van stemmen werden herko
zen, zoodat het bestuur voor het jaar 1929
bestaat uit de heeren B. J. Moolenaar, voor
zitter; P. Mul, secretaris; A. J. J. Verspoor,
penningmeester; de dames Waldkötter-Ben-
ner en Knuyt-vaxx Laar en de heeren G.
Schoorl en A. J. Braam, leden.
Bij het agendapunt „Seizoenbespreking"
werd medegedeeld, dat de jaarlij ksche één
K.M.-wedstrijd 'dit jaar, behouderxs bijzon
dere omstandigheden, zal worden gehouden
op Zatex-dag 15 Juni a.s. Eveneens onder
voorbehoud van toestemming der autoritei
ten.
Dan zal voor de derde maai worden ge
streden om den Haanem's Dagblad-beker.
Bij de besprekixxg der agenda van de
bondsvergadering N. Z. B. deed de voorzitter
eenige mededeelingeix, waarna de heer Mar
cus die mededeelixxgen nog aanvulde, met
het nieuws, dat sedert de vergadering van
2 Februari jL was bekexxd geworden.
Eenige voorstellen vaxx genoemden heer
werden aangenomen; zij zullen ter even-
tueele behaxxdellng op de N. Z. B.-vergade-
rixxg gereed wordexx gehouden.
Vervolgens had de officieele verloting
plaats vaxx een ets van den heer Heuff.
Nuxxxmer 123 kwam uit de bus. De gelukkige
bezitter was niet ter vergadering aanwezig,
zoodat de ets kan worden afgehaald bij den
heer A. J. J. Verspoor.
Bij de ronvraag deelde de heer Marcus
mede. dat hij een zilveren beker ter be
schikking stelde van het bestuur, om te
worden v^rzwommen onder de adspiranten;
de bijzonderheden en bepaxingen liet hij ter
vaststelling aan het bestuur over
Tenslotte werd nog door den voorzitter
medegedeeld dat het niet in de bedoeling
ligt orp het 12 l.'2-jarig bestaan, dat op 6
April a.s. valt, op bijzondere wijze te vieren.
INGEZONDEN MEDEDEEL1NGEN a bO CU.
per refjeJ.
STOFZUIGERHUIS MAERTENS
BARTELJQRISSTRAAT 16
TELEF. No. 10756
Apex K'op-Veeg-Stofzu-'gers.f 175.
andere zeep wordt
zooveel éekocht en
èeen enkele is zoo
èavraaèd bij de
beroemde actrices en
andere mooie vrouwen
van Frankrijk als
EEN GESCHIEDEfHS VAN DEN GEHEIMEN
DIENST.
Uit het Engelsch van
DOUGLAS VALENTINE.
37)
De oude huisknecht kwam binnen.
Een kellnerspakvoor de Linien-
Toen ging lxij mij voor naar een slaapka
mer waar een versleten plunje op de divan
voor mij was klaar gelegd. Dat moest en zou
ik aantrekken; toen gaf nij mij een vuile
groeixe overjas en een vettige vilten groe
nen hoed.
Zno! zei hij. Als u zich nu in twee
dagen nief scheert zult u er uitzien zooals
het ixx dergelijke omstandigheden hoort.
I-Iij gaf me een stropdas, d'e mijn hals
en het onderste deel van mijn gezicht be
dekte en ik kan niet anders zeggen dan dat
ik mezelf haast niet meer zou herkennen.
Nu Julius, zei Kore op tevreden toon.
lcom mijn Jongen: nu zal ik je naar je
betrekking brengen die voor je open staat.
Er wachtte eeix rijtuig aan de deur en we
stapten er in. De man ratelde zoowat aan
een stuk door en zei dat hij het erg snugger
van me vond dat ik Fraixcis boodschap zoo
goed ontcijferd had.
Het rijtuig bracht ons naar den lxoek van
de Freidrichstrasse. die van het begin tot
het eind helder verlicht was. Toen liepen we
de Lindenstrasse ln, een vuile, morsige nau
we straat met smerige uitziende huizen en
volkswinkels. In de heele straat was maar
ééxx politie-agent te bekennen verder geen
levende ziel, maar van uit de kelders exx
achter de raxxxen kwam het geluid van gra-
mofoons en automatische piaxxo's.
Voor een vaxx die 'kelderingangen bleef
mijn begeleider staan. Aan den voet van een
steilen trap die vaxx de straat omlaag voer
de, was een glazen deur. Kore ging voor, ik
volgde.
Een golf warme lucht, vermengd met ta
baksrook. sloeg ons tegemoet, toen we de
deur opexxdexx. Eerst kon ik niets oixtdekkexx
dan eexx vervaarlijk dikken man die gehuld
in een wolk van rook aan een tafel zat met
een exxorme pul bier voor zich. Toen de walxxx
zich door den frlsschen luchtstroom die de
geopende deur vex-oorzaakte, verspreid had,
zag ik dat ik me ln een groot laag vertrek
bevond, met kleine tafeltjes aan belde zijden
en een kleine bar, waarachter een opgedirkt
vrouwnxensch zat met geverfde haren. De
meeste tafels waren bezet en het was er erg
ruixxoerig.
Een vrouwexxstem krijschte: Doe de deur
dicht, Hoor je; ik bevriest haast 1
Ik gehoorzaamde en volgde Kore die eexx
tafeltje Uitgezocht had. Een man in hemds
mouwen die bier schonk aan de toonbank,
kwam naar ons toe. begroette Kore hartelijk
en vroeg hem wat wij hebben wilden.
Kore gaf mij eeix duw met zijix elleboog.
We zullen beiden een Boonekamp ne
men, Haase, zei hij.
HOOFDSTUK XIV.
HORRELVOET KOMT BIJ HAASE OP
BEZOEK.
Kore trok zich even later terug ixx een aan
grenzende kamer met den man-hx-hemds-
mouwen vaf£ wien ik veronderstelde dat hij
eigenaar van deze schoone gelegenheid was
eix na een poosje wenkte de juffrouw bij het
buffet me, onx mij bij de twee mannen te
voegen.
Dit is Jixlius Zimmernxann, de jonge
man over wien ik gesproken heb. zei Kore
en daarop wendde hij zich tot mij:
Meneer Haase wil je op mijn aanbeve
ling als kellner aaxxnemen, Julius Zorg dat
ik eer met je inleg!
De man-in-hemdsmouwen, een groote dik
ke kerel met een dubbele onderkin schudde
van het lachen.
Kolossaal! bulderde hij, meneer Kore
houdt van een grapje! AusgezeichnetI En
hij gaf me een veelbeteekenend knipoogje.
Daarop vertrok Kore; hij beloofde over
een paar dagen eens te zullen komexx kijkeix
hoe ik het maakte. De waard opende eeix
lage deur in dexx hoek en daarop werd eexx
soort diepe kast zichtbaar, zonder vensters
exx oxxtzettena muf en stoffig, waar twee
weinig-aanlokkelijk uitziende bedden ston
den.
Hier slaap je met Otto, zei de waard.
Hij wees naar een smerig wit voorschoot dat
op een van ds bedden lag exx verzocht mij
mijn overjas uit te doen en dit fraaie klee-
dingstuk aan te trekken.
Het i6 vaxx Jolxanxx zei hij, nxaar Johaxxn
zal het wel niet meer noodig hébben. Eexx
goeie jongen, die Johann, nxaar te onbesuisd,
ik heb altijd gezegd dat het nog eens ver
keerd xxxet hem zou afloopexx.
De man lachte luidruchtig.
Je kunt xxu binnen ga*m helpen, ver
volgde hij. Otto zal je wel wijzexx wat je
te doen hebt.
En zoo was ik, in een tijdsverloop van vier
en twintig uur achtereenvolgens spion, zie
kenverpleger en kellner!
Het lust mij xxiet om veel te vertellen van
de vernederingen die de nu volgende dagexx
mij brachten. De kelder-kroeg bleek een ver
zamelplaats van het uitschot en van allerlei
deserteurs van Berlijn, een misdadigers-
café van de slechtste soort. De conversatie
liep dan ook voornamelijk over misdrijf, de
sertie en daden van geweld.
Op eeix avond ving mljix oor den naam van
hotel Esplanade op. Ik gixxg dichter naar het
tafeltje toe en hoorde dat een tweetal „linke
jongens" exx eexx opgedirkt vrouwspersoon
met groote geestdrift over mün aanval op
Grundt spraken.
Horrelvoet heeft dezen keer eens lek
ker gekregen wat hem toekomt, schreeuwde
de vrouw, die vuillak! Maar waarom heeft
die Engelsehe spion dien ellendelixxg niet af
gemaakt?
En de dame spuwde allerelegantst op den
grond.
Ik zou niet graag ln de schoenen van
dien vent staaxx, merkte een van de mannen
op. Ei" is nog nooit iemand geweest die
het niet tegenover Horrelvoet heeft afgelegd.
Ze keeren de heele stad ondersteboven
om dien Engelschman te pakken te krijgen
vertelde de derde van het gezelschap. Vo
gel, die voor afdeeliixg Zeven werkt, je weet
wel wien ik bedoel, vertelde het me. Ze
hebben in alle hotels en logementen van
Berlijn en de vooi'steden gezocht, maar nietsj
gevonden. Gisterenavond hebben ze een in
val gedaan bij Bauer in de Favoritenstrasse,
De Engelschman was er niet, maar ze heb
ben er wel een stuk of vier anderen gepakt
die ze ook zochten. Het had niet veel ge
scheeld of ik was er ook bij geweest!
Ook van de andere bezoekers hoorde ik In
de volgende dagen ongewilde huldebetui
gingen over mijn optreden in Hotel Esp's-
nade, maar de naam Horrelvoet der Stelze
scheen den grootsten angst en bitterste
afschuw op te wekken.
(Wordt vervolgd.)
