Mxmwm Het jubilé van den heer F. Zwaan DATUMSTUKJES IJshreken ,46e Jaargang No. 14007 Verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen Dinsdag 19 Februari 1929 HAARLEM S DAGBLAD DIRECTEURENJ J. C PEEREBOOM EN P. W. PEEREBOOM UITGAVE DER N.V. LOURENS COSTER HOOFDREDACTEURi ROBERT PEEREBOOM ABONNEMENTEN: per week f 0.27J4, met Geïllustreerd Zondagsblad i 0.32. Per 3 maanden: Haarlem en plaatsen waar een agent gevestigd is (kom der gemeente) f3.57H- franco per post door Nederland 13.871^. Losse nummers f 0.06. Ge'ill. Zondagsblad per 3 maanden f 0.57H, franco p. post BureauxGroote Houtstraat 93 DrukkerijZuider Buitenspaarne 12 Telefoon Nos.Directie 13082 Hoofdredactie 15054 Redactie 10600 Administratie 10724, 14825 Drukkerij 10122, 12713 Postgiro No. 38S10 ADVERTENTiEN: 1-5 regels t 1.75, elke regel meer f 035 Reclames 10.60 per regel. Reductie bij abonnement Annonces van Vraag en Aanbod 1-4 regels f0.60, elke regel meer 10.15 buiten Arrondissement dubbele prijs. Onze Groentjes (Woensdag en Zaterdag) 1-4 regels f 0.25, elke regel meer i 0.10 Gratis Ongevallenverzekering voor Weekabonnés. Uitkeeringen: Levenslange ongeschiktheid en Overlijden f 600.-, Verlies van Hand, Voet ol Oog 1 400.-, Duim f 250.-, Wijsvinger f 150.-, Elke andere vinger I 50.-, Arm- of Beenbreuk f 100.- DIT NUMMER BESTAAT UIT TIEN BLADZIJDEN. EERSTE BLAD AGENDA Heden: DINSDAG 19 FEBRUARI Cinema Palace: „De Ober uit Trianon"; „Siliva de Zoeloe". 8 uur. Luxor Theater: „De Millionair-politie- ftgent"; „De Caroussel des Doods", 8 uur. Rembrandt Theater: „De Jazz-zanger". 7—9; 9.15—11.15 uur. Standaard Theater: „De onbekende Sol daat"; „Juffrouw pas op je Zeehond", 8 uur. Veisen. Raadhuis: Gemeenteraad 7 uur. WOENSDAG 20 FEBRUARI Stadsschouwburg: Kunst aan het Volk. Zang- en piano-avond Corrie Bik, zang. Ri chard Boer, piano. 8.15 uur. Bioscoopvoorstellingen 's middags en avonds. ZUSTER CORNELIA VAN BAKERGHEM. HAAR AFSCHEID VAN HET BREDERODE- DUIN. Zeer vele jaren heeft Zr. Cornelia aan het hoofd gestaan van de lighal te Schoten en na de overplaatsing van deze inrichting naar Bloemendaal heeft zij ook daar ruim een jaar de zorg voor de patiënten van „Brede- rodeduin" op zich genomen. Zr. Cornelia was de laatste der Diacones sen die door het bestuur van het Diacones- senhuis aan de Vereeniging tot bestrijding der tuberculose werden afgestaan voor het bekleeden dezer post. Thans heeft het bestuur van het Diaco- nessenhuis besloten om haar de functie op te dragen van besturende zuster van het zie kenhuis te Katwijk, en dus heeft Zr. Cor nelia haar werkzaamheden in „Brederode- duin" moeten neerleggen. Haar vele verdiensten te vermelden, te herdenken al hetgeen zij voor de lighal heeft gedaan, wie zou het beter kunnen dan de voorzitter der T. B. C. Vereeniging, die haar al deze jaren heeft medegemaakt. Bij het officieele afscheid heeft Dr. L. C. Kersbergen in een rede van de dankbaarheid der ver eeniging gewaagd. Daarbij bood hij behalve bloemen ook een stoffelijk blijk van waardeering aan, name lijk een damesschrijfbureau en stoel. Tenslotte sprak de voorzitter den wensch uit, dat het Zr. Cornelia in haar nieuwen werkkring te Katwijk goed zal gaan. INGEZONDEN MEDEDEELINGEN WILT II rsi PDimA RPDIOTOESm flflNSCHAFFH* WENDT U DON TOT BEK EKPEBT OP DIT GEBIED AGEflT OER MEDERLSEinTOESrElLEflFABRIEK JAM VAM GOyEMSTR 16 TEL28517 DE KEUZE. (Te Eisenach is een school voor verloofden geopend, waar uitsluitend geleerd wordt hoe de toekomstige huisvrouwen de heeren der schepping in hun humeur moeten houden. Telegraaf.) Twee meisjes minden teeder, Denzelfden jongen man, Hij minde beiden weder, Iets dat gebeuren kan; Wat moest die man beginnen, Hij kwam tot geen besluit, Hij kon maar een beminnen, Tenminste een als bruid; Toen maakte 't eene meisje, Dat in de toekomst zag, Na rijp beraad een reisje, Naar 't Duitsche Eisenach; Omdat je, naar men zeide, Daar 't beste leeren kan, Het groot geheim van 't leiden En 't binden van den man; Zij ging aan het studeer en, Zij zwoegde nacht en dag, Om dit geheim te leeren. Op school in Eisenach; En gauw kreeg zij 't bewljsje, Dat zij nu was volleerd, Toen is zij na. een reisie, Weer thuis teruggekeerd; Met dit diploma bij'r, Leek het probleem beslist, Dat d' onbesloten vrijer, Nu wel te kiezen wist; Hij heeft dan ook tenslotte, Zich tot besluit gebracht, Maar, en dit was het zotte, Niet zooals zij dit dacht; De ander werd gekozen, Als levensgezellin, Die had een blos als rozen, En 'n kuiltje in haar kin. A. V. R. O.-AVOND IN DE GEMEENTELIJKE CONCERT ZAAL. Ter voorkoming van misverstand, verzocht de directie van het Gemeentelijk Concert gebouw ons. erop te wijzen dal houders van vaste plaatsen in de Concertzaal voor plaats bespreking op den A. V. R. O.-stedenavond op 1 Maart a.s. niet kunnen volstaan met een schriftelijke mededeeling dat zij van hun plaatsen gebruik zullen maken, daar voor deze uitvoering ook het vertoonen van een Luistervin kdlploma wordt vereischt. Wel zal hun de gelegenheid worden gegeven vooruit en wel op Woensdag 27 Februari (1012 en 24) aan het gebouw op vertoon van dit diploma hun plaatsen te reserveeren. Voor houders van Luistervink diploma's, niet houders van vaste plaatsen is de plaats bespreking op Donderdag 28 Februari, voor het groote publiek op Vrijdag 1 Maart, alles op dezelfde uren. (Zie ook elders in dit nummer). DUIZENDEN BEVROREN WATERLEIDINGEN! Een speciale herstel-dienst georganiseerd. HERSTELKOSTEN VOOR GEBRUIKERS VALLEN MEE. Een van de gevolgen van de strenge vorst is dat zeer vele waterleidingen bevroren zijn. De telefoon van de Waterleiding staat niet stil. Het is geen zeldzaamheid als men 25 keer moet kiezen om eindelijk aansluiting te verkrijgen met dit gemeentebedrijf. Tot nu toe staat het record van geduld op naam van den drinkwater-looze die eerst na 40 mislukte pogingen een ambtenaar aan de telefoon kreeg. Het is moeilijk te schatten hoeveel men- schen te Haarlem zonder drinkwater zitten. De Waterleiding bemoeit zich alleen met de gevallen van bevroren buitenleidingen en bevroren meters. Maar dit getal bedraagt reeds 2000. Het mag wel aangenomen wor den, dat daarbij nog minstens 2000 bevroren binnenleidingen komen, zoodat er ongetwij feld eenige duizende gezinnen zonder drink water zitten, ook al neemt men aan, dat een gedeelte van de defecten al weer hersteld is. Maar de vorst vernielt van dag tot dag meer, dan de werklieden kunnen herstellen. Alleen Maandagmorgen kwamen bij de Waterleiding 150 nieuwe aangiften binnen! De binnenleidingen moeten als die al thans niet zonder ongelukken uit zich zelf ontdooien behandeld worden door de par ticuliere loodgieters. Die hebben in deze da gen al handen te kort hoewel de grootste drukte voor hen natuurlijk pas gaat komen als de dooi invalt. Veel leidingen die bevro ren zijn lekken nu niet hoewel de buizen al gescheurd zijn, doordat het water door het ijs wordt tegengehouden. Maaro wee! als het kwik in den thermometer weer eens boven de 32 gr. Fahr. komt! De Waterleiding heeft een specialen hulp dienst georganiseerd ora de bevroren buiten- leidingen en meters te ontdooien. Zoo erg als het nu met het bevriezen is, werd het nog niet meegemaakt. Bijna geen meter is vei lig! De vorst heeft het zelfs aangedurfd om ook de meters voor de woningen van verschil lende hooggeplaatste ambtenaren van de Waterleiding buiten gevecht te stellen. Die metex's waren natuurlijk volgens alle regelen van de techniek tegen vorst beveiligd, maar de vorst heeft zich daarom niet bekommerd. PartL ulieren wier meter bevroren is hoewel zij die afgedekt hadden met stroo, zakken of ander koude-werend materiaal, behoeven zich dus geen verwijten te maken. Wel de menschen die zoo roekeloos zijn geweest om in het geheel geen voorzor gen te nemen. Als'het vriest moet de meter beslist afgedekt worden, eerst dan is er een kans, dat men aan de vorst-ellende ont komt. De Waterleiding heeft alle technische amb tenaren en werklieden aan het herstelwerk gezet. Er wordt met 5 auto's door de stad gereden om elk zooveel mogelijk op zijn beurt te helpen. Dat herstellen is een koud werkje, want de grond is hard bevroren. Niet zelden is de meter bovendien nog door ijs omgeven, dat dan eerst moet verwijderd worden om daarbij te kunnen komen. Geen wonder, dat er voor gezorgd is, dat de mannen goed gekleed zijn. terwijl ook voor warme chocolade gezorgd wordt. Van dien hulpdienst wordt in deze dagen het uiterste geëischt. Er wordt langer ge werkt dan het dag is. De vrije Zaterdagmid dag en ook de Zondag is er aan opgeofferd om zooveel mogelijk leidingen te herstellen. De bevroren meters en leidingen geven natuurlijk veel ongemak. Met emmers moet het water gesleept worden uit de huizen van de omwonenden die minder pech hadden. Elke klager vraagt aan de Waterleiding of hij gauw geholpen kan worden. Naar waar heid wordt dan gezegd: „zoo gauw mogelijk". Maar de slachtoffers moeten wel bedenken, dat er nu zoo'n groote achterstand is, dat zij niet behoeven te klagen als zij pas na een week aan de beurt komen. „Gedeelde smart is halve smart" zegt een spreekwoord, waarmede zij zich kunnen troosten. In de contracten die de Waterleiding met de gebruikers sluit wordt vastgelegd, dat de bevroren meters voor rekening van de laat- sten worden hersteld. Overmacht wordt niet in aanmerking genomen. Ook al zou een ge bruiker kunnen bewijzen, dat hij alle denk bare voorzorgen genomen had, betalen moet hij de schade toch. Het zou ook voor de Waterleiding niet gemakkelijk zijn te beslis sen welke gevallen aan overmacht en welke aan zorgeloosheid te wijten zijn. Er gaan i.n de stad evenwel wonderlijke verhalen over de herstelkosten van bevroren meters. Er worden bedragen genoemd van 30 tot 40 gulden. Velen menschen is daardoor „de schrik om het hart geslagen". Bij informatie bij de Waterleiding is ons evenwel gebleken, dat de kosten voor de ge bruikers nogal meevallen. In de meeste ge vallen zullen die wel niet meer dan een rijksdaalder bedragen. Alleen als de meters heel erg gehavend zijn en dat is sleohts mogelijk als door den ^gebruiker in het ge heel geen voorzorgen genomen zijn! zal het misschien 6 gulden worden. Een geheel nieuwe meter kost niet meer dan 11.50. Het is dan ook een raadsel hoe de verhalen over 30 of 40 gulden in de wereld gekomen zijn. Hedenmorgen was het aantal opgaven van bevroren buitenleidingen of meters bij de Waterleiding gestegen tot 2356. 1453 klagers waren al geholpen. De technische hulpdienst werkt dus vlug! DE INDUSTRIE ZOEKT OPEN VAARWATER. Bus baant den weg naar Amsterdam. IJSBREKEN MET DRIE BOOTEN. pe huldiging; de heer Zwaan zit in het midden van de groep achter de bloemenmand. Nu de binnenvaart zoo geruimen tijd stil ligt beginnen de groote industrieën in de stad daar groote hinder van te ondervinden. De aanvoer van grondstoffen en kolen staat stop en de fabrieken kunnen haar afzetge bieden niet bereiken. Zoo ook die aan het Noorder Buiten Spaarne. De toestand begon précair te worden. De kolen raakten op en er was geen berging voor de voorraden, die allengs groeiden. De gemeentelijke lichtfabrieken en eenige firma's, in samenwerking met W. Bus' Stoombootmaatschappij, hebben het initia tief genomen om zich een weg te banen door het ijs. Zoo lagen dan vanmorgen drie van die groote Bus-stoomers wier wit-geringde pijp ons Haarlemmers zoo vertrouwd is. in het Noorder Buiten Spaarne. Hoog boven de witte wijde polders staken de silhouetten van de scheepsrompen opgewipt van voren, weggezonken aan de achterzijde, waar de schroeven zwaar in de schotsen woelden. Doelbewust staken de pijpen omhoog in de grijze lucht, soms zwaarwichtig smokend, dan weer optimistisch grijze wolkjes uitpuf fend. Het ging sneller dan men zou ver wachten. De „Pieter de Hoogh" ging voorop, schoof met de boeg telkens over het ijs, stei gerend soms tegen de harde schotsen op, geduwd door de „Stad Rotterdam". De ..He lena" duwde de ..Stad Rotterdam" weer de steven vast gedrukt tegen het met hennep beschermde berghout. Suggestieve kracht ging uit van die drie sterke schepen, staag vooruit schuivende, in het massieve ijsdek, dringende als een wig. Krakend en knallend spleet het open, schoten er barsten door, weken de schotsen. De schroeven sloegen dan in open water. Zoo ging het vanmorgen vroeg reeds be gonnen, de werf Conrad voorbij, langs de Haarlemsche Scheepsbouwmaatschappij tusschen de bebouwde oevers uit. de wijde ruimte in. De open vlakte, waar de wind scherper blaast, het ijs dikker is, te dik zelfs voor een stuwing van 60 paardenkracht. Soms liep het vast, onwrikbaar zat dan de stormram. Drie stooten op de fluit van de „Pieter de Hoogh". Achteruit De „Stad Rotterdam" antwoordt. Het galmt over de velden als een krachtige roep. De „Helena" is gewaar schuwd, begint achteruit te werken. De schroef heeft het nu zwaar te verantwoor den, tegen de schotsen in. De voorstoven wijkt Yan het achterschip van de „Stad Rot terdam". Nu schuiven alle drie achteruit, ln één lange lijn. Vijftig, zestig meter, tot van de Pieter de Hoogh één stoot op de fluit komt: Vooruit. Weer antwoordt de Stad Rotterdam. Nu schuift de lange zwarte lijn weer voorwaarts, onwrikbaar aangesloten tot één geheel, met grooter snelheid door het open gevaren slop. Tot de voorste steven het ijs weer ramt, er boven op klimt, duikt over de overwonnen schotsen van decimeters dik, en zich weer vastboort in het ijs. Dan begint het opnieuw. De booten liggen te werken, de ijskorst splijt en rilt maar houdt vol. Weer waarschuwen de fluiten, weer loopen de booten terug en opnieuw trekken zij ten aanval. Directeur Pronker leidt zelf het werk, staande op de voorste boot. Frappant is het. hoe vlak naast de booten de menschen op het ijs staan, vlak voor de boeg omloopen alsof zij straks zullen gaan trekken, met een touw over hun schouder. Iemand fietst er leukweg naast, midden op het zeker meer dan honderd meter breede Het woord is aan Oscar Wilde: Welopgevoede menschen spreken elkander tegen. Wijze menschen spreken zichzelf tegen Spaarne. Heel achteraan, in de opengeko- men geul komt een sleepbootje, dat meegaat om straks in Spaarndam de sluiskolk open te breken, omdat de groote booten dat niet mogen. Het brutale ding is toegerust met een ijsboeg, maar met dat al is het vastgeloopen in de losse schotsen in een bocht van het Spaarne bij de Jachthaven. Een groepje mannen staat er naast den toestand te be praten. De voortrekkers naderen den Moolen Hel tegen elven. Hier blaast een felle wind en het ijs is er dikker dan ooit. Hoe laat zullen ze vanmiddag het Noordzeekanaal bereiken, waar open water is? En als ze dan terug- keeren, zullen zij dan het slop nog open vin den of zullen de schuiten, die een reis naar Amsterdam waagden alweer ingevroren zijn? Haarlem, 19 Februari. Dr. Borms en u>ij. De afdeeltng Haarlem van het Algemeen Nederlandsch Verbond heeft Dinsdagavond in een algemeene vergadering, bestaande uit zeven menschen. met 5 stemmen tegen 1 en 1 blanco besloten om Dr. August Borms uit te noodlgen om een lezing voor haar te houden. De voorzitter verbond er evenwel nog de voorwaarde aan dat hij nl?t over politiek moest spreken, en dat hij Dr. Borms het woord zou ontnemen als hij dit toch deed. Het zal mij benieuwen of de uttnoodiglng op deze zonderlinge voorwaarde aanvaard zal worden. De hiUdigers van den Vlaamschi-n voorvechter maken bet hem niet bepaald ge makkelijk. Hoe moet hij ooit een redevoering houden over zijn doel, zijn ideaal, terwijl dat doel, dat ideaal midden in de politiek staat? Wij weton toch precies wat hij wil: er is geen twijfel aan mogelijk. Hij heeft het onom wonden gezegd. Dr Borms wil de vereeniging van Vlaanderen met Nederland een zaak waarvoor in ons land hoogstens enkele in- dividueele voorstanders bestaan, en waar voor overigens bij het Nederlandsche volk zelfs geen belangstelling bestaat. Geen enkele partij, geen enk-:le groep streeft er naar. Het is geen „brandende kwestie". Er wordt eigenlijk heelemaal niet over gedacht. Nu heeft prof. Burger bij de Amsterdam- sche huldiging van Dr. Borms al te kennen gegeven, dat wij ons buiten deze actie-in- Vlaanderen moesten houden, ons derhalvo buiten de politiek houden. Waarop de N.R.C. zich verbaasde en opmerkte, dat Dr. Borms daar wel erg teleurgesteld zon zijn. Waarna Dr. de Vletter, in een polemiek met de N. R. Ct. waarin hij dit blad zijn gebrek aan idealisme verweet, gezegd antwoord als „een debatshanaigheldje tegenover prof. Burger" betitelde. Een debathandigheidje? M i. draalt de heele zaak erom. Het maakt den indruk alsof do huldlgers van Dr Borms voortdurend pogen om de kool en de geit te sparen, en maar niet in deze pogingen kunnen slagen. In ons land heerschen zeer gemengde ge voelens over de persoonlijkheid Dr. Borms. Men bewondert den man om zijn sterken wil, zijn doorzettingsvermogen en zijn zelf opoffering voor een gedachte die hij zich tot ideaal heeft gesteld. Men kan anderzijds niet vergeten dat hij de natie waartoe hij behoort de natie als zoodanig ln den rug is aangevallen toen zij ln oorlog gewik keld cn haar ondergang nabij scheen. Som migen noemen hem daarom zonder meer een landverrader. Ik zou dit harde woord niet gaarne toepassen op een man die, met voorbijgaan van eigen voordeel en zelfs met opoffering van zijn eigen persoon, zich zulk een lijden getroost heeft. Maar al bewondert men iemand's geestkracht, daarom behoeft men het nog niet eens te zijn met de midde len die hij heeft toegepast, en het doel dat hij zich stelt. Met de middelen zijn wij het vierkant oneens, en met het doel willen wij liever niets te maken hebben. Dat is de mee- E-ea unieke kiek, Fotograaf, pa» op niet te worden overvaren. Midden op bet Spaarne varen ée ««breker* recht op ooi aan,

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1929 | | pagina 1