H. D. VERTELLINGEN
De Man met den Horrelvoet
FEUILLETON.
STADSNIEUWS
HAARLEM'S DAGBLAD WOENSDAG 20 FEBRUARI 1929
(Nodrulf Terboden; «uteursrecbl voorbehouden.)
Het Slachtoffer
door
WILLY VAN DER TAK.
Daar wordt vcol geschreven over slacht-
ovfers van de kou. over bevroren neuzen en
gesprongen waterleidingen, en breedvoerig
uitgeweid over de eindelooze ellende, die de
vorst van de laatste week veroorzaakt heeft.
Dat is van geen belang. Daar zijn niet vele
slachtoffers van de kou, er zijn er zelfs niet
enkeleer is er maar één en hij is Het
Slachtoffer.
Ik ken hem en het is hem duidelijk aan te
zien en aan te hooren, dat hij het eenige,
het absoluut eenige slachtoffer is mocht
ge het niet willen gelooven, vraag het hem
zelf dan maar, en hij zal het volmondig be
amen.
Andere menschen last van de kou? Och
Jawel,.maar vergeleken bij hem
Menschen, die er nog veel erger aan toe
zijn? Best mogelijk, maar die waren er niet
zoo weinig op voorbereid als hij
Hij is totaal van de wijs. Zijn vredig voort
kabbelend bestaan is ontwricht waarom
moest dit alles hem, Juist hém van de vele
milliard.én menschen, die de aarde bevol
ken, treffen? Hem, die altijd zoo zorgvuldig
en angstvallig voor eigen comfort had ge
waakt, die woonde in een huis met centrale
verwarming, en warmwatervoorziening, en
duizenderlei gemakken, met tot in de puntjes
getraind personeel?
Alles alles had hera verlaten: de ver
warming was met een knal uit elkaar ge
sprongen, do warmwaterleiding bracht
slechts onaangename geluiden voort, als je
de kraan openzette, en de koudwaterkranen
produceerden ijspegel na ijspegél. Het reser
voir van zijn auto was bevroren, en het eten,
dat. van den kok kwam, glinsterde van het
ijs als het ter tafel verscheen.
De eerste dagen (de rest van de familie
zei, dat het heelemaal zoo erg niet was, er
brandden drie open haarden ln huis en ln
do zitkamers wAs het heerlijk) was hij woe
dend. Hij liep roud met een gezicht als een
donderwolk, vloekte achtereenvolgens de
vorst, de slechte waterleidingen en alle huis-
genooten uit en kroop 's avonds met een
COMMISSIE VAN TOEZICHT L. O.
Bevordering aansluiting L. O. en
M. O. Verplaatsing van scho
len. Onderwijs aan schippers
en woonwagenkinderen.
Dinsdagavond vergaderde de commissie
van toeeleht op het lager onderwijs te Haar
lem onder voorzitterschap van den heer Vin
cent Locs j es.
Na de opening der vergadering, heette de
Voorzitter de aanwezige nieuw benoem
de leden der commissie welkom, daarbij den
wensch uitende, dat zij in de commissie in
het belang van het onderwijs mogen werk
zaam zijn on mede tot voldoening van zich
zelvcn.
Behandeld werd het agendapunt aangaan
de
Aansluiting van het L.O. en het M.O.
De afdeellng Haarlem van het Ned. On
derwijzersgenootschap had tot B. on W. het
verzoek gericht over te willen gaan tot het
stichten van een plaatselijke commissie, be
staande uit leerkrachten werkzaam bij het
Lager Onderwijs en Middelbaar Onderwijs,
welke commissie tot taak zal hebben een
goede aansluiting tusschen L.O. en M.O. te
bevorderen.
In de toelichting werd opgemerkt: ..Daar
de lagere school nooit mag zijn opleidings
school voor het Middelbaar Onderwijs
(slechts een zeer klehi deel der leerlingen
goat over naar het M.O.) zal er nooit een
nauwe aansluiting kunnen zijn, de leerling
zal altijd een sprong moeten maken. Een
permanente commissie zou B. en W. kunnen
voorlichten aangaande alle kwesties, die met
de aansluiting samenhangen.
B. en W. hadden het advies der commissie
gevraagd. Het praeadvies yan het bestuur
luidde
De Commissie waardeert het werk, dat te
Haarlem reeds vrijwillig tot stand kwam
tusschen leerkrachten van M.O. en L.O. De
piuiten voor het examen zijn na onderlinge
samenwerking opgemaakt en dit is reeds een
goed begin met het oog op het thans weder
verplicht gestelde examen. Maar d.e aanslui
ting van L.O. en M.O. vraagt meer dan het
stellen der exemen-elsc.hen. Niet alleen geeft
de toepassing der examenpunten nog aanlei
ding tot het stellen van allerlei vragen doch
ter wille van de leerlingen moot met meer
factoren rekening gehouden worden. Om
den ove, gang der leerlingen gemakkelijker te
maken, zou het ook gewenscht zijn, dat er
overleg gepleegd werd omtrent geschiktheid
der leerlingen, daar geschiktheid nog iets
EEN GESCHIEDENIS VAN DEN GEHEIMEN
DIENST.
Uit h et Engelsoh van
DOUGLAS VALENTINE.
45)
Dat geloof ik niet, antwoordde ik.
Het is niet die jachtpartijen op het land
goed natuurlijk stampvol met allerlei men
schen gasten, bedienden, jagers en drijvers
cn weet ik wat, al meer. Zoowel jU als ik ken
nen Duitsch en we zien er haveloos genoeg
uit; het moet een klein kunstje zijn om bij
die jachten een of ander baantje te kiijgen,
zonder dat Monica er den minsten last van
lrrljgt. En vriend Horrelvoet zal wel niet
denken dat wij onder deze omstandigheden
zoo dicht bij de grens durven komen. Die
verkeert ln de veronderstelling dat ik op weg
ben naar de Zwltsersche grens; het laatste
scoor dat ik in Berlijn heb achtergelaten
le'-'t naar Miinclien.
Het resultaat van onze bespreking was ten
slotte dnt wp besloten dlou zelfden avond
nog op weg te gaan naar Sch'oss Bellevuo.
Mijn broor zou niet naar het café teruggaan;
bij hti huidige gebrek am mannelijk perso
neel overal en de mogelijkheid oui hier of
daar hooper loon te vinden was een dargo-
ipke verdwijning nie'.s buitengewoons en als
onuitstaanbaar humeur in bed. Hij wist niet,
dat de rest van de familie verruimd her
ademde, als hij verdwenen was
Nu, het was.... het waseen schan
daal!
Stel je voor,de krankzinnigheidde
belachelijkheid.... de beieediging als je
je arm buiten bed stak werd hij gewoon
koud! Zijn arm! Zijn hoogsteigen arm!
Als je je 's ochtends waschte met een
lamlendig beetje water uit een kannetje,
dan vroor je op je plaats vast, omdat je
voorganger bü de eenige waschbak, waarvan
de afvoerbuis niet bevroren was, water op
den grond gemorst had, en als Je later je
haar wilde kammen, bleek het in zonderlinge
formaten op je hoofd vastgevroren te zijn!
Nee, Het Slachtoffer, dat was hij. Zooveel
ellende, zooveel lijdendat was niet om
uit te houden!
Toen ik er een dezer dagen een condoléan
ce-bezoek af ging steken vond Ik de heele
familie verzameld bij een heerlijk brandend
vuur, en de heer des huizes zat ln een hoekje
te mokken met zijn ulster aan en zijn hoed
op. en zei, dat niemand wist wat kou lijden
eigenlijk beteekende behalve hij.
De familie gnuifde wat naar mij, maar
wendde snel haar grinnikende gezichten van
hem af, want als een bevroren humeur los
barst, zijn de erupties gewoonlijk zeer heftig.
En hij bleef den heelen avond in ziju hoek
zitten pruilen. Over hoe erg hij 't toch wel
had. En hoe weinig sympathie Je rnedemen-
sc.hen toch voor je over hadden. En dat bij
vanochtend met ijskoude voeten op z*n kan
toor was gearriveerd. En dat hij veel liever
naar bed zou gaan dan hun lichtzinnige
praat aan te hooren, maar dat 't daar heele
maal niet om uit te houden was. Knzoovoorts,
enzoovoorts..
Twee dagen lang hield hij het vol, man
haftig, heroïsch.... Op het oogenblik zit hij
in een hotel, en moppert omdat ze het er
zoo krankzinnig warm stoken, en omdat de
kleur van het tafelkleed in zijn zitkamer
vloekt bij het vloerkleed. Het Slachtoffer
anders is dan bekwaamheid. Ook over de
rapporten, die van invloed kunnen zijn op de
toelating, zou gesproken kunnen worden,
over huiswerk, enz.
De Commissie van Toezicht wenscht daar
om het verzoek van het Ned. Onderwijzers
Genootschap te steunen, waar zij B. en W.
ultnppdigt een permanente commissie van
overleg in te stellen.
Naar aanleiding van dit prae-advics ont
stond een vrij uitvoerige gedachtenwisseling.
De heer D1 k gevoelde niet de behoefte aan
een commissie gelijk het Ned. Onderwijzers
genootschap wil. Hij vreesde dat dan een te
sterke invloed van het M.O. op het L.O. zal
uitgaan. Bovendien alles gaat te Haarlem
goed. Waarom dan ln Haarlem noodig de
rompslomp van een commissie. Indien het
echter mocht komen tot de instelling van
een commissie en die niet meer is tegen te
houden, dan wenschte spr. dat in de com
missie vertegenwoordigers van de vakorgani
saties zouden zijn.
De heer B 1 e e k e r die de zaak bezag van
het standpunt van het M. O. verdedigde de
instelling der commissie. Verschillende an
dere leden betoonden zich ook een voorstan
der van de commissie. De heer Broekhui
zen oordeelde dat het niet noodig is dat er
een commissie komt, omdat er reeds een
samenwerking is tusschen de leerkrachten
van het M.O. en het L. O.
Ten slotte kwam het praeadvies van het
bestuur in stemming. Het werd aangenomen
met 13 stemmen voor en S tegen. Tegen
stemden de leden Broekhuizen, Dik en Jan
sen.
Het volgende pimt gold
Verplaatsing van scholen.
Over die aangelegenheid deed de wethou
der van onderwijs mededeeling van de voor
nemens van B. en W. bij de behandeling der
gemeentebegrootlng. B. en W. deelden breed
voerig aan de commissie mede hetgeen bij
het college in overweging is. Het komt ln
het kort neer op het volgende
A. School 9 bij het begin van den nieuwen
cursus het gebouw aan de Tempeliersstraat
te doen ontruimen en hare 0 klassen on
der te brengen: gedeeltelijk aan het Leid-
sche Plein, in het gebouw van school no. S
(2 klassen), en de overige (3) klassen in het
gebouw van school no. 19 (aan de Prins Hen
drikstraat no. 1).
B. School no. 31 (Klein Heiligland) over te
brengen, maar dan.in klasseverband en met
haar eigen personeel naar de nabij gelegen
gebouwen aan de Botermarkt Tuchthuis
straat, waarin nog 4 lokalen beschikbaar
zijn.
hij formeel zijn betrekking opzei zou dat
maar tot allerlei ongewenschte vragen lei
den.
Zoo liepen we terug naar de stad in de
toenemende duisternis, kochten een kaart
van de Rijnstreek en een paar rugzakkeu en
sloegen In een groot warenhuis een kleinen
voorraad levensmiddelen ln: biscuits, cho
colade, een paar worsten en een stuk of wat
fleschjes rum. Daarna nam Francis mij mee
naar een klein restaurant waar hij goed be
kend was en stelde mij aan een vriendelij
ken eigenaar, het joviale type van een Rijn
lander. voor als zijn broer die pas tilt het
hospitaal ontslagen was. En het viel mij niet
moeilijk esn alleszins geloofwaardig verhaal
te vertellen van de krijgsverrichtingen aan
de Soaime, die ik had meegemaakt.
Na onzen maaltijd bestudeerden wij de
kaart.
Ik schat dat Bellevue hier ongeveer vijftig
mill vandaan ligt. zei Ik. Ik zou zeggen dat
we 's nachts moeten wandelen cn ons over
dag ergens schuilhouden, want een hotel of
een logement komt voor mij niet ln aanmer
king omdat ik geen napieren heb. En we
moeten zooveel mogelijk uit de buurt van
den Rijn blijven, want anders komen we door
Wesel. Dat is een garn'zoen, dus we kunnen
boter daar vandaan blijven.
Francis knikte.
In dezen tijd van het Jaar kunnen we
rekenen op twaalf - uur duisternis, ging hij
voort. en sis we voldoenden tijd er af ne
men voor den omweg dien we moeten maken,
voor rust en eventueel verdwalen, zon ik
O. Voor de school voor uitgebreid lager
onderwijs lett. B. een nieuw gebouw te dóen
stichten iu het noorden der gemeente. Als
geschikt terrein, daartoe komt het college
voor eeii gedeelte grond ten westen van het
..Huls te Zaahen" en even noordelijk van de
Zaanenlaain.
B. en W. brachten verder in herinnering
dat de voorgenomen ontruiming van het
schoolgebouw aan de Tempeliersstraat ver
band houdt met een andere bestemming aan
dat gebouw te geven ten dienste van het
middelbaar onderwijs (nl. om het dienst
baar te maken ter huisvesting van de mid
delbare meisjesschool).
Het advies der commissie werd over die
voornemens van B. en W. gevraagd.
In het praeadvies van het bestuur werd
opgemerkt:
School no. 31 zal 1 September nog slechts
3 klassen tellen en de commissie zou zich in
principe kunnen vereenigen met het over
brengen van deze klassen in schoolverband
naar de scholen aafi de Botermarkt. Doch
B. en W. geven niet aan, waar de klassen
van school B. O. I, thans nog ondergebracht
in het gebouw aan het Klein Heiligland, zul
len blijven. Het is niet waarschijnlijk, dat
school B.O. I reeds met September kan over
gaan naar het gebouw aan het Prinsen Bol
werk.
Is dit laatste wel het geval, dan zal over
plaatsing van 3 klassen van school no. 31
naar de Botermarkt alleen minder aange
naam zijn voor de Vereenlglng K. en O., die
kort geleden eenige leegstaande lokalen in
genoemd gebouw betrok, doch dit mag voor
ons geen reden zijn de overplaatsing te ont
raden.
Mocht school B.O. I nog lokalen ln het ge
bouw aan het Klein Heiligland noodig heb
ben, ('an adviseert de commissie nog één Jaar
te wachten met ontruiming van het gebouw
en den bestaanden toestand nog één jaar te
handhaven.
Met het overplaatsen van de leerlingen uit
school no. 9 naar twee andere scholen kan
de Commissie zich niet vereenigen. Zij
wenscht. eeu school die met September
1929 r.og 146 leerlingen telt, nog twee jaar te
behouden in schoolverband. Dat dit school
verband gehandhaafd zou blijven, indien
twee klassen gingen naar het Leidscheplein
en 3 Jassen naar de Prins Hendrikstraat
wordt door haar ten sterkste betwijfeld. Bo
vendien wijst de commissie er op, dat de toe
neming van school no. 19 van dien aard is,
dat in het gebouw vermoedelijk geen drie lo
kalen beschikbaar zullen zijn.
Het is stellig te verwachten, dat klasse 3
een pa ralleiklasse noodig heeft en het is zeer
dï vraag of klasse 2 ook niet gesplitst zal
moeten worden. Reeds vroeger wezen wij op
de wenschelijkheid om voor de ouders, die
uit Indlë komen eh scholen voor hun kin
deren vragen, enkele plaatsen open te hou
den op de Opleidingsscholen en de klassen
bij den aanvang van den cursus niet tot het
maximum te bezetten.
De Voorzitter voegde daaraan nog
toe, dat het bestuur zich verder vereenigen
kan met het voornemen ter zake van een
nieuw gebouw voor een school voor UL.O. in
het noorden der gemeente. Dat dient dus in
het praeadvies van het bestuur nog te wor
den opgenomen.
Na eenige besprekingen vereenigde de ver
gadering zich met het praeadvies van het
bestuur.
Verder hadden B. en W. nog advies van de
commisri^ gevraagd terzake van
Onderwijs aan schipper- en
woonwagenkinderen.
B. en W. deelden- mede, dat ze wenschter
te overwegen deze kinderen in één klasse te
vereenigen, waar ze' Individueel onderwijs
naar behoefte kunnen ontvangen.
De voorzitter deelde mede, dat inmid
dels het college van B. en W. deze aange
legenheid reeds heeft ter hand genomen. Fr
zal een klasse voor deze kinderen worden in
gericht voorloopig bestaande uit 10 kinderen.
Het is dus niet meer noodig dat de commis
sie nog advies uitbrengt.
Nadat er een paar kleine opmerkingen over
gemaakt waren werd hetjaarverslag vast
gesteld.
DeVoorzitte r bracht woorden van hul
de aan mej. Berdenis van Berlekom voor de
uitstekende wijz6 waarop door haar het ver
slag was samengesteld.
De aftredende leden van het bestuur der
commissie werden herkozen, terwijl in de
vacature de Liefde werd gekozen, de heer M.
J. Bleeker. De heer Bleeker zal als tweede
secretaris der Commissie optreden. Na rond
vraag werd de vergadering gesloten.
EXAMENS
Bij de praktijkexamens van de Vereeniging
van leeraren in de Handelswetenschappen
slaagden voor
Boekhouden van de 39 candidaten: A. Buy-
tendijk, J. A. v. Amelrooy, H. Prins. J. H.
Vreem, A. M. C. Verpoorten, allen te Haarlem,
C. Hoogendijk te Hëèmstede en J. M. Duin
hoven te Hillegom;
Fransche Handelscorr. van de 4 candida
ten: Mej. E. M. Piek en G. Mever te Haarlem
Duitsche Handelscorr. van fs 10 candida
ten: Mej. M. J. Fibbe, J. Aaldertsz te Haarlem,
A. Mookhoek te Velsen en N. de Groot te
Beverwijk.
Engelsche Handelscorr van de 21 candida
ten: J. Mulder, Mej. J. G. v. Zurk, W. Duyts
Jzn., M. Bekker. A. Grillis, allen te Haarlem
en C. Denijs te Heemstede.
zeggen dat we over drie dagen bij Bellevue
moeten aankomen. Als het weer behoorlijk
blijft, zal het wel gaan, ma'ar als het gaat
regenen, wordt het een dulvelsch werk.
Mijn broer kon zich volkomen met mijn
plan vereenigen.
Dien avond om half acht stonden we met
onze bagage op onzen rug aan den buiten
rand van de stad bij het begin van den weg
naar Crefeld. In een van de zakken van de
overjas, die ik me bij mijn vlucht uit Haase's
kelder toegeëigend had, had ik een automa
tisch pistool gevonden dief soort bezoekers
kwamen daar!) dat geheel geladen was.
Jij hebt het document. Francis, zei ik,
je moest dit er maar bij namen.
En ik stak hem het wapen toe.
Francis maakte een afwerend gebaar.
Houd het Liever zelf, zei hij grimmig,
het kan je misschien van dienst zijn in-
plaats van een paspoort!
Terwijl lk het pistool weer in mijn zak liet
glijden, voelde lk een kouden regendroppel
op mijn neus.
Wel allemachtig, riep ik, het begint
te regenen.
Zoo was het begin van onzen tocht.
Het was ln één woord een nachtmerrie.
De regen hield geen oogenbllk op. Overdag
rilden we van kou, terwijl we in onze door
weekte kleeren ln een of andere droge grep
pel cf in eeu dicht kreupelhout kropen, met
pijnlijke ledematen en gezwollen voe'en,
steeds bevreesd voor ontdekking en opziende
tegen het vallen van den avond als we onzen
tocht zouden moeten hervatten. Maar als
KERK EN VREDE.
De. afdeeiing Haarlem en omstreken van
de vereeniging „Kerk en Vrede" belegde
Dinsdagavond in. de Luthersche Kerk een ver
gadering, die niet druk bezocht was. De
voorzitter, Ds. J. M. Leenöertz, opende de
bijeenkomst met een woord van welkom,
waarna hij het doel der vereeniging uiteen
zette. Hij dankte het kerkbestuur der Evaog.
Luth. Kerk voor het afstaan van het kerk
gebouw, en den organist voor de vriendelijk
heid, om den avond met orgelspel op te luis
teren.
Na gemeenschappelijk gezang en gebed
kreeg Ds. J. W. K. Hoevers, Evang. Luth.
predikant te Den_ Haag, het woord voor een
rede over het onderwerp: „De kerk en de
oorlog".
Hij herinnerde aan de woorden in het Bij
belboek Jesaja, dat men geen vertrouwen
moet schenken aan paarden, wagens en oor
logswapenen der menschen, maar aan' God,
die Zijn werk doet. Er zijn menschen, die wei
op God willen vertrouwen, maar die voor
alle zekerheid toch ook het kruit droog'wil
len houden. De vereeniging „Kerk en Vrede"
propageert echter, om vooral op de geestelijke
kracht van God te vertrouwen. Er is een
r.ijd geweest, dat de menschen dweepten met
den oorlog; dat was in den riddertijd, toen
persoonlijke moed nog toegejuicht werd. In
den tegenwoordigen tijd kan dit ridderlijke
echter niet meer bestaan. De huidige oorlog
is een kapotmakerïj op groote schaal, zondei
dat men er iets van merkt. Zij, die de ver
nielende bommen uit de lucht naar beneden
werpen, weten niet wie zij er door treffen.
Vroeger gold de oorlog als een rechtsmiddel
dat in het uiterste geval werd toegepast.
Thans is de oorlog een machtsmiddel. Op
merkelijk vindt spreker het, dat door eeu
groot aantal menschen in deze dagen zoo
weinig belangstelling voor deze zaak getoond
wordt; die van mcening zijn, dat voorloopig
geen oorlog meer zai komen, omdat de laat
ste wereldkrijg een te -gevoelige les is ge
weest- Spreker betreurde het, dat er zelfs
nu nog kerkgenootschappen zijn, die hel
openlijk afkeuren dat men in den naam vau
Christus tegen den oorlog ageert. Ook zijn
er menschen, die den oorlog nog beschouwen
als een noodzakelijk kwaad; als een natuur
ramp, die men kan bejammeren, maar die
men toch niet ontloopen kan.
De meeste, menschen zijn echter tegen den
oorlog, behalve tegen den oorlog, die als ver
dediging tegen den aanranaenden gewelde
naar geldt. Een volk, rlat zic.h niet verdedigt,
is laf. Maar men moet niet aan alles den
naam van verdedigingsoorlog geven. De oor
log is wreed, is kostbaar en strooit verderl
en ellende om zich heen.
Ds. Hoevers zette uitvoerig het standpunt
van ae Kerk legen den oorlog uiteen. Laten
we het vraagstuk niet-trachten op te lossen
met het uitspreken van een groote hoeveel
heid Bijbelteksten. Men moet niet vragen
naar de letter, maar naar den geest van het
Christendom. Wie zal het nu nog durven wa
gen cm, met het oog op het Christusbeeld ge
richt, naar eer en geweten Gods zegen over
de huidige giftgassen en giftbommen af te
smecken? De geest van het evangelie is de
liefde.
De kerken moeten het zout van het leven
zijn. De kerken hebben in deze dingen eer.
groote roeping te vervullen. Wij moeten God
en Christus niet ln een porceleihkast zetten,
met de bedoeling om er alleen af en tóe -maar
naar te kijken- Zij moeten-altijd in ons volle
leven staan. De kerken hebben volgens spre
ker tot taak, zich tegen den oorlog te këeren
Hij betreurt het, dat er zoo weinig energie
ln den Volkenbond gevonden wordt. Na tien
jaar heeft daar nog niemand den vinger dur
ven uitsteken om tot volledige ontwapening
te komen. Ais na negen jaar een Nederland -
sche minister den moed heeft, om -in den
Volkenbond voor te stellen, niet om de ont
wapening in te voeren, maar om er alvast
eens over te denken, dan schrikt de Vol-1
kenbond en dan zegt men tot dien minister
toch niet aan zulk een gevaarlijk ding te
denken. Daarom moeten de kerken gaan nel-
pen. De Christenheld moet den mondopen
doen en doodeenvoudig aan de volken vra
gen, hun eens gegeven plechtig wóórd te
houden. Hij meent, dat de kerken resultaat
met haar actie zullen bereiken, al was het
alleen maar, dat de menschen tot nadenken
worden gebracht. Positief kan de kerk
misschien niets bereiken, maar men kan er
toch toe samenwerken, dat zij niet staat aan
de zijde, waar zij niet behoort te staan. Laat
de kerk nooit den oorlog helpen en Gods
zegen over de wapenen afsmeeken. Al moes
ten de kerken ondergaan in den strijd tegen
den oorlog, dan zou dit een eervolle dood zijn.
Daarom moet men het .geweten van. de. kerk
wakker schudden. 'Wit hebben de kerk te. lief
om haar onmachtig en voor uitgediend te
verklaren. Wie zegt, dat de kerk niet. deugt,
die velt het vonnis over zichzelf. Laten wij
er ons goed van doordringen, vöor welke
moeilijke dingen wij komen te staan. Ais wij
Christenen willen zijn, moeten wij offeren,
zonder offer wordt nooit een oogst bereikt.
Om den oorlog te bestrijden moeten we niet
togen het hoogste offer opzien, aldus ein
digde spreker.
Ds. Leendertz sprak een kort slotwoord
waarbij hij aan Ds. Hoevers dank brach:
voor zijn ernstig woord. Spreker hoopte, dat
dit de aanwezigen tot nadenken zou stem
men.
De bijeenkomst werd met gezang en gebed
gesloten.
Spartanen doorstonden we de beproevingen
en den derden avond omstréeks acht uur.
terwijl we met voeten die ontzettend pijn
deden over den weg van Kleef naar Calcar
sjokten, werden we plotseling verblijd door
het gezicht van een "uitgestrekt, massief ge
bouw, met torens aan de hoeken, dat door
een hoogen muur van den weg was afge
scheiden.
Bellevue! zei ïk tegen Francis, terwijl ik
met mijn vinger naar 'het slot wees.
We sloegen een zijweg in, klommen over
een houten palissadeéring, en staken de vel
den over in de hoop op die manier aan de
achterzijde van het park te komen. We pas
seerden een paar boerderijen, zwijgend en
donker in den nacht, gingen een poort door
en bereikten een groot grasveld, waar we
weer op den muur stuitten die om het ter
rein van het slot heenliep. Ergens achter den
muur brandde een vuur. Op hetzelfde oogen-
blik hoorden wij stemmen, luide stemmen
die Duitsch sprakeir. We slopen over het
grasveld naar den muur. Ik duwde Francis
op, zoodat hij ever den muur kon kijken. Na
een oogenblik soroog bij zacht naar beneden,
den vinger op de lippen.
Soldaten om een vuur, fluisterde hij.
Er schijnen hier troepen ingekwartierd te
zijn. Kom meewe zullen eens verder kij
ken. We slonen geruischloos langs dén muur
die een eind verder naar rechts omboog en
gingen vonrf tot we ten slotte bij een kleine
ijzeren ponrt kwamen. Die stond open-
We luisterden. Het geluid vau de stemmen
was hier minder du'delijk. maar we zagen
'.NGE ZONDEN MEDEDEELINOEN 60 Ceott
"STOFZUIGERHUIS MAERTENS
BARTELJORIS5TR A AT IQ
Telefoon No. 10756
APEX ELECTR SCHE WASCHMACHINB& f275
VISSCHERIJFILM
De gestrenge koude heeft rondgewaard in
de rangen der Haarlerasche huisvrouwen-
Presidente en vlce-presidente van de aföee-
ling Haarlem der Vereeniging vau Huis
vrouwen konden de bijeenkomst van Dins
dagavond in den schouwburg aan den Jans-
weg niet openen, zoodat een bestuurslid dit
deed. En het publiek was ook niet zoo talrijk
als wij dat op de vergaderingen dezer ver
eeniging gewoon zijn.
Desalniettemin vertoonde de heer Ver
meulen, uit IJmuiden, met groote opgewekt
heid, de mooie visscherijfllm van de Poly
goon.
Spr. begon met een korte inleiding waar
van de grondtoon was: „Eet meer visch!"
„Visch is gezond en licht verteerbaar", al
dus de inleider. „Eet visch als je jong en eet
visch als je over de 50 bent. Daartusscben-
door kan je ook wel eens vleesch eten, maar
vergeet ook dan de visch niet. En na je
50e: visch en nog eens visch en liefst heele
maal geen vleesch meer. En vraag niet altijd
naar tarbot, tong en kabeljouwstaart; als je
niet te veel kunt betalen is een gpedkoopere
VLscbsoort óók best. Vindt u vlsch-schoon-
maken zoo'n vies werk? Och kom, dat veran
dert op den duur ook. In Amerika koop je nu
al 'n pakje visch, kant en klaar, om zóó in de
pan te doen. En zoover komt het hier ook
nog. Dan zal er dus een eind zijn aan alle
bezwaren."
En daarna werd de film vertoond en wa
ren we gast aan boord van het Hospitaal -
kerkschip „De Hoop", dat altijd met de
trawlervloot mede uitvaart. Het Ned er land -
sc.he volk behoort meer belangstelling voor
dit mooie en nuttige werk té toonen en nipt
den geheelen steun van f 2O.C00 voor reke-
nig van de overheid te lateni
Vervolgens kwam de eigenlijke visscherij-
film met tal van Interessante beelden uit
hpt. visschersleven.
In de pauze was er gelegenheid in de kof
fiekamer de modellen van de netten, die by
de visscherij gebruikt wórden, te bezich
tigen.
Cmt. ORANJEVEREEN1GING.
Ter gelegenheid van den verjaardag van
Prinses Juliana houdt de Chr. Oranjever-
eeniging Haarlem-Noord aan den avoud van
30 April een feestelijke vergadering, waarin
onder meer het vaandel der vereeniging zal
onthuld v/orden. Medewerking op dezen
avond zullen onder meer verleenen de Chr.
Jongelingsvereenlglng „Theofilus" die een
tooneelstukje zal opvoeren en het muziek-
ensemble De Jong.
Op 1 Mei zal een feest voor de kinderen
van leden der vereeniging worden georgani
seerd.
VERHUUR GROND.
B.- eh' W. stellen den Raad voor, hen te
machtigëh; aan het bestuur van de Coöpe
ratieve Haarlemsche Groenten- en Bloem
bollenveiling W. A., alhier voor den prijs van
1.200, in huur af te staan den grond ge
legen aan het Donkere Spaarne, waarop is
geplaatst het veilingsgebouw ter grootte van
143" M2„ voor het tijdvak van 1 Januari 1929-
31-December 1929.
FAILLISSEMENTEN.
Door de Haarlemsche rechtbank zijn ln
staat van faillissemént verklaard:
1. W. J- Murpby, leeraar ln het Engelsch,
vroeger, wonende te Haarlem Wilsonsplein
75 rood, thans zonder bekende woon of ver
blijfplaats in het Rijk; curator Mr. J. Deenik
alhier.
2. W. Schmidt, stucadoor, wonende te Zaan
dam: curator Jhr. Mr, L. U. Rengers Hora
Siccama alhier.
3. L. Eallendux, behanger en stoffeerder te
Zand voort Koningstraat 41; curator Mr. Dr.
A. F. H. Schreurs alhier.
4. Mej. H. B. Severijnse, droglste, wonende
te Haarlem-Noord, Spaarnhovenstraat 10:
curator Mr. H. E. Prinsen Geerligs, alhier.
5. J. Schouten, vtschv'enter te Umülden.
Trompstraat 161; curator Mr. F. A. Davidson
.alhier.
Opgeheven werd het faillissement van:
A. Vaneveld, electricien te Lisse, curator
Mr. G. E. Mellema alhier.
Geëindigd zijn de faillissementen, door het
verbindend worden der uitdeelingslijst van:
1. J. P. Pielage te Haarlem, curator Mr. J.
Deenik alhier.
2. L. Brus, steenkolenhandelaar te Leimui-
den: curator Mr. F. M. Hagemeyer alhier.
3. B. van den Bosch, schilder te Haarlem,
curator Mr. T. A. M. A. van.Löben Seis al
hier.
4. de N.V. H. Beekman's Dames- Heeren
en Klnderkieedinghandel te Hiarlem; cura
tor Mr. F. A. Davidson alhier.
5. B. Tonkens, te Haarlem; curator Mr. J.
Deenik alhier.
6. E. Peters pensionhoudster te Zandvoort;
curator Mr. W. G. J. Veenhoven alhier.
nog steeds den gloed van het vuur tegen den
nachtelijken hemel. Verder was er geen enkel
toeken van leven.
Het poortje leidde naar een biertuln, aan
het einde waarvan het Kasteel lag. Alle ven
sters waren dohker. We bewogen ons zoo
stil mogelijk over een tuinpad, dat naar
het huis voerde. Het bracht ons tegénover
een glazen deur. Ik draalde den knop om, die
gaf mee. Ik fluisterde tegen Francis:
Blijf waar je bent en als je mé hoort
schreeuwen maak dan dat je wegkomt.
Want ik rekende met de mogelijkheid dat
het huis vol soldaten zou zijn. Als er gevaar
was. was het beter dat ik me er aan bloot
stelde, dan Francis, die in het bezit van
identiteitspapieren was, watu deze had
meer kans om het document in veiligheid
.te brengen dan ik. Ik opende de glazen deur
en bevond mij in een soort veranda met een
deur rechts.
Ik luisterde weer. Alles bleef stil. Voor
zichtig opende ik de deur en keek naar bin
nen. Op eens was het helder licht en een
stem een stem dien ik kende die ik tot
in mijn droomen toe gehoord had, riep be
velend:
Blijf waar je bent en steek Je handen om
hoog.
Horre'voefc stond daar, met een pistool op
mij gericht.
Grunrit! schreeuwde lk luid. maar ik
verroerde mi; niet.
En Horrelvoet lachte.
(Wordt verve'—f
