ONZE ZIEKENHUIZEN
36e Jaargang No. 14013
Verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdr-reS
Dinsdag 26 Februari 1929
HAARLEM S DAGBLAD
DIRECTEURENi. C PEEREBOOM EN P. W. PEEREBOOM
UITGAVE DER N.V. LOURENS COSTER
HOOFDREDACTEUR: ROBERT PEEREBOOM
ABONNEMENTEN: per week f 0.27^, met Geïllustreerd Zondagsblad
f 0.32 Per 3 maanden: Haarlem en plaatsen waar een aeent gevestigd is
(kom der gemeente) f 3^7^. Franco per post door Nederland f 3.87L*. Losse
nummers f 0.06. Gelll. Zondagsblad per 3 maanden f (L57H. franco p. post
Bureaux Groote Houtstraat 93 DrukkerijZuider Buitenspaarne 12
Telefoon Nos.Directie 13082 Hoofdredactie 15054 Redactie 10600
Administratie 10724, 14825 Drukkerij 10122, 12713 Postgiro No 38810
ADVERTENTIEN; 1-5 regels i 1.75. elke regel meer I 0.35 Reclames
f0.60 per regel Reductie bij abonnement Annonces van Vraag en Aanbod
t-4 regels 10.60, elke regel meer 10.15 buiten Arrondissement dubbele prijs.
Onze Groentjes (Woensdag en Zaterdag) t-4 regels f 0.25. elke regel meer 0.10
Gratis Ongevallenverzekering voor Weekabonnés. Uitkeeringen: Levenslange ongeschiktheid en Overlijden 1 600.-, Verlies van Hand, Voet ol Oog 1 400.-. Duim i 250.-. Wijsvinger i 150.-. Elke andere vinger f 50.-. Arm- of Beenbreuk I 100.»
De uitbreiding van het St. Elisabeths Gasthuis
Stichting van het Joles-ziekenhuis
Over de voorgestelde overeenkomst
DIT NUMMER BESTAAT UIT
TWAALF BLADZIJDEN.
EERSTE BLAD
AGENDA
Heden:
DINSDAG 26 FEBRUARI
Stadsschouwburg: 10e gem. volksvoorstel
ling. Nieuw Rott. Tooneel en Heyermans-En-
semble (Frits Tartaud en W. v. d. Veer). „De
medailles van een oude Vrouw", 8 uur.
Gem. Concertzaal: Zesde concert Haarl.
Bachvereeniging. Concertgebouworkest o. 1.
v. dr. Willem Mengelberg, mevr. A. Noorde-
Wier-Reddingius, zang. 8 uur.
Het Blauwe Kruis: Ned. Chr. Vrouwen
bond. Openb. verg. Spreker mr. H. Bijleveld:
„Volkenbond en Vrede", 8 uur.
Remonstrantenhuis: Ver. v. Spiritisten
„Harmonia", j. p. Smits: „Wat de Spiritis
ten antwoorden aan ds. v. Leeuwen", 8 uur.
Cinema Palace: „De Prins-Student van
Heidelberg", 8 uur.
Luxor Theater: „Katja de Zigeunerin";
„De Groote Match". 8 uur.
Rembrandt Theater: „Zijn Terugkeer".
Tooneel: Heger-Terzet. 79; 9.1511.15 uur.
Café-Rest. Van Ree, Camplaan, Heemstede
Biljartdemonstratie prof. Soliën.
WOENSDAG 27 FEBRUARI
Gem. Concertzaal: Concert Muzïekver.
Laurens Janszoon Coster o. 1. v. J. A. Meng.
Lion d'Or: Alliance Francaise. Franc, No-
hain „Les Fables dans la Littérature Fran-
Saise" 8.30 uur.
Bioscoopvoorstellingen 's middags en
's avonds.
Statenzaal Prinsenhof: Gemeenteraad
1.30 en zoo noodig 8 uur.
Het woord is aan.....
Otto Weiss:
Tot de domste huwelijken behooren vete
verstandshuwelijken.
KOUDE EN WERKLOOSHEID.
KINDERVOEDING.
De vereeniging Kindervoeding reikte in
de afgeloopen week aan warm voedsel uit,
in de Zoetestraat: Maandag 187, Dinsdag 202,
Woensdag 214, Donderdag 213, Vrijdag 224,
Zaterdag 205 porties, en in de Cronjéstraat:
Maandag 99, Dinsdag 93, Woensdag 93, Don
derdag 76, Vrijdag 93, Zaterdag 101 porties.
VUILE WASCH
(Bij ministeriëele beschikking
van 1 Febr. 1929 is een Leger
order no. 34 uitgevaardigd, waar
bij de methode van wasschen
der sokken van ongehuwde kor
poraals en soldaten tot in de
kleinste bijzonderheden wordt
voorgeschreven).
Ik heb het vroeger steeds gedacht.
Toen 'k als soldaat mijn dienst volbracht,
»t Leek prachtig in elkaar te passen,
t Stond alles in een reglement,
Slechts één ding was ons niet bekend,
Hoe moest je goed je sokken wasschen?
Je wist, dat 't vaderland verging,
Als j' uniform niet keurig hing,
Als er één vlekje op je jKs was,
Maar hoe je sok lang bleef gespaard,
Was blijkbaar niet de aandacht waard,
In 't donker tijdperk voor wasch wasch was;
WIJ vochten, in mijn tijd, voor drie,
Tenminste dan in theorie,
De aangenaamste soort van vechten,
Ik was, al zeg ik 't zelf, paraat
In alles, een volmaakt soldaat,
Maar in de sokkenwasch een slechte;
Je waschte maar en 't ging dan wel,
Maar het was zeker niet model.
Dat kon je aan den lijve voelen,
Nu is voor den soldaat te veld,
Gelukkig eindlijk vastgesteld,
Hoe hij moet wasschen. weeken, spoelen;
Hoe nu die wasch precies geschiedt,
Vertel ik u maar verder niet,
Dit zal u onverschillig laten,
De sok, dit zeg 'k er enkel van,
Wordt zacht behandeld, ais dat kan
Nog zachter zelfs dan de soldaten
't Is nu geen ouwe-sokken boel,
Dit mag hieruit, naar mijn gevoel,
Als eindconclusie wel getrokken,
En als een vijand soms begint.
Dan wed ik, dat ons leger wint.
Op zijn (model gewasschen) sokken.
P. GASUS.
DATUMSTUKJES
Haarlem, 26 Februari.
Het Wijnglas.
De publicatie van het geheime militaire
verdrag tusschen Frankrijk en België, dat
een bepaalde agressie tegen ons land bevat,
dat zelfs spreekt van een Fransch-Belgisch-
Engelschen doortocht door Limburg in geval
van een Duitschen aanval, en dus de be
roemde „rechten der kleine naties" vertrapt,
terwijl in dit verband ook Engeland erbij be
trokken schijnt te zijndeze onthulling
heeft een storm in ons land en daarbuiten
doen opsteken.
Is deze publicatie juist? Het Belgische de
partement van Buitenlandsche Zaken heeft
haar alvast als een "ervalsching betiteld, in
het volgende communiqué:
„Een Nederlandsche courant publi
ceert onder een sensationeelen titel een
tekst, welke zij beweert te zijn die van
het Fransch-Belgisclie militaire accoord
en van de interpretatieve bepalingen,
welke zouden getroffen zijn tusschen de
beide generale staven. Een vluchtige
lezing van dezen tekst volstaat reeds
om aan te toonen dat men hier te doen
heeft met een grove vervalsching
De Belgische regeering heeft herhaal
delijk op duidelijke en volledige wijze
uitleg verstrekt inzake het Fransch-
Belgische militaire accoord. Het is vol
doende hierbij te herinneren aan de
verklaringen, afgelegd in de Kamer door
den heer Vandervelde, toenmaals minis
ter van buitenlandsche zaken, den 15en
November 1927, alsmede aan den brief
van minister-president Jaspar, 26 Ja-
nuari 1928 gericht tot den president der
gemengde militaire commissie. Het.
Fransch-Belgisclie militaire accoord
voorziet uitsluitend het geval van ee:i
niet uitgelokten aanval van Duitschland.
De tekst werd in 1920 aan het parlement
medegedeeld. Alleen de uitvoerbepalin-
gen ervan, zooals deze werden overeen
gekomen door de twee generale staven,
zijn uiteraard geheim gebleven.
Het Nederlandsche blad, dat het val-
sche document publiceert, neemt de
voorzorg voor te behouden, alle waarde
te ontzeggen aan het démenti, dat er zal
worden "tegenovergesteld en door dit
blad trouwens wérd verwacht. Het is ge-
wenscht de aandacht te vestigen op een
dergelijke handelwijze, 'waarvan het
onbetwistbare doel is, de betrekkingen
tusschen Nederland en België in gevaar
te brengen".
De critiek op het Utrechtsch Dagblad, die
in de slot-clausule voorkomt, heeft veel
waars. Het gaat niet aan als men iemand
van iets beschuldigt, om bij voorbaat maar
te verklaren dat zijn verzekering van on
schuld geen waarde heeft. Dat is in strijd
met alle begrippen van recht.
Maar dit communiqué van het Belgische
ministerie van Buitenlandsche Zaken schiet
als ontkenning absoluut tekort. Het maakt
een scheiding tusschen „het accoord" en
„de uitvoerbepalingen", waarmee het „de
bepalingen inzake uitvoering van het ac
coord" bedoelt. Het zegt dat het accoord
uitsluitend voorziet in het geval van een
niet-uitgelokten aanval van Duitschland en
voegt daaraan toe dat de uitvoerbepalingen,
zooals deze werden overeengekomen door de
twee generale staven, „uiteraard" zijn ge
heim gehouden. Ja juist! Maar wat staat er
nu in die uitvoerbepalingen? Bestaat de
„grove vervalsching" van het Utrechtsch
Dagblad er wellicht alleen in, dat het als
„accoord" heeft vermeld wat als „uitvoer-
bepaling" was overeengekomen?
Leest u dit Belgisch communiqué nog eens
aandachtig over, daarbij in aanmerking ne
mend dat ieder woord van een dergelijk stuk
wordt gewikt en gewogen, en u zult met mij
instemmen dat het, minstgenomen, voor
meer dan één uitleg vatbaar is.
Als de Fransche, Belgische (en Engelsche?)
regeeringen deze zware beschuldigingen
willen ontkennen, moeten zij dat op andere
wijze doen. Categorisch. Zij moeten in een
voudige, onomwonden woorden verklaren dat
noch in het accoord, noch \n de geheime uit
voerbepalingen een enkefe clausule voor
komt, die op welke wijze ook, met ons land
verband houdt. Dat is een démenti. Dit Bel
gische communiqué lijkt erg veel op draaierij,
en maakt de zaak nog veel verdachter.
Misschien zullen de interpellaties in de
parlementen die in België reeds van
Vlaamsche zijde zijn aangekondigd meer
opheldering geven.
Als het door het Utrechtsch Dagblad ge
publiceerde stuk juist is, kunnen wij ten
eerste onze vreugde uiten over de openbaar
making. De kracht van een geheim verdrag
ligt in zijn geheimhouding. De publicatie
slaat het lam.
Ten tweede hebben wij alle reden om onze
verontwaardiging te uiten over de schan
delijke, misdadige wijze waarop dan door de
diplomaten en de sabelzwaaiers van België
en Frankrijk gekonkeld en gehuicheld is.
Dergelijke overeenkomsten zouden dus zijn
aangegaan terwijl het verdrag van Locarno
al gesloten was, en gehandhaafd, terwijl men
met huichelaarsgezichten het Kellogg Pace
aannam! Er zijn geen woorden sterk genoeg
om dergelijk eerloos, minderwaardig ge
knoei te brandmerken.
Ten derde kunnen wij, wel constateeren.
dat het weinig helpt om droefenis te uiten
over de wijze, waarop aldus het werk van
den Volkenbond verkracht zou zijn. De N.
R. Ct., in een hoofdartikel onder den titel
„De aap uit de mouw" zegt dat haar diepe
neerslachtigheid haar verontwaardiging
overheerscht.
Mooi gezegd, maar wat schiet men daar
mee op? Niets! Bij den Volkenbond hapeu
nog veel in de organisatie van den Bond
zelf zooals bijvoorbeeld het feit, dat mi
litaire verdragen geregistreerd en aanvaard
worden zonder dat de uitvoeringsbepalingen
worden onthuld. Stel u een vereeniging voor,
waarin de algemeene vergadering de statu
ten mag vaststellen maar het huishoudelijk
regelement niet te zien krijgt, terwijl het be
stuur (neen: eenige bestuursleden slechts}
dit onderling in het geheim vaststellen en
naar willekeur toepassen! Daar hebt u het
zuivere beeld van dit kleine tekort je in ds
organisatie van den Volkenbond. Maar on
eindig erger zijn de organisatie-fouten bij de
leden zelf, en zoo lang die bestaan zal men
onthullingen als deze kunnen verwachten.
Ik heb er in deze rubriek vaak over geschre
ven: ondanks alle democratiseering zijn de
twee oude kaste-instellingen die de hoofd
rol hebben gespeeld in iederen oorlog de
diplomatie en de militaire kaste buiten
het licht der openbaarheid blijven werken.
Op de macht van het militairisme hebben
de parlementen vrij sterken invloed kunnen
doen gelden door hun recht van beslissing
over militaire credieten. Maar de mentaliteit,
de ondergrondsche activiteit in het opzetten
van plannetjes liggen totaal buiten bereik
van het parlement. Hetzelfde geldt voor de
diplomatie. En in Genève resulteert het ge
konkel van deze heeren in daverende vredes-
resoluties terwijl achter de schermen hun
geheime militaire verdragen tot stand ko
men.
Als men in Genève resultaten bereiken
wil, moet men eerst in ieder land trachten
om de macht van deze geheime organisaties,
op overlevering en familie-tradities gegrond
vest te fnuiken. Men moet er het mes in dur
ven zetten, een totale reorganisatie tot stand
brengen, die gebonden is aan openbaarheid.
Het is niet noodzakelijk om de legers af te
schaffen zoolang dit uit oogpupt van natio
nale veiligheid toch onuitvoerbaar blijkr,
Maar het is wel noodig om in eigen land te
reorganiseeren.
Onze diplomatie, onze milltairisten zullen
geen geheime militaire verdragen tot stan 1
brengen. Maar als kaste-instellingen zijn zij
even verouderd als de gelijknamige in de
groote landen, die het wél doen en wier visie
niet verder schijnt te reiken dan „te liegen in
het belang van hun vaderland". De heilstaat
der communisten, verre van hierin iets te
verbeteren, levert er het non plus ultra van.
Het is niet te verwachten dat het streven
naar openbaarheid xa,l uitgaan van de zoo
genaamd machtige regeeringen en parle
menten, die zelf tegen deze geheime traditie-
instellingen niet opgewassen zijn. Zij kunnen
niet, en zij durven niet. De kracht van den
volkswil, eendrachtig strevend naar vrede,
moet tot zulke hervormingen nopen.
Laat u niet verleiden om nu in veront
waardiging los te barsten tegen „die Fran-
schen", „die Belgen", „die Engelschen". Dia
Franschen, Belgen en Engelschen hebben
evenmin iets met dat geheime militaire ver
drag te maken als u en ik. Zij hebben even
veel afkeer van zulke knoeierijen als u en ik.
want in de groote principes des levens den
ken alle volken hetzelfde. De hervormingen
moeten komen, maar zij kunnen alleen
bereikt worden door den eendrachtigen vre
deswil van die allen, wier vredesorganisa
ties veel sterker behoorden te zijn, en hun
kracht te zoeken in opbouw door reclam.1
Geld voor reclame! Het klinkt een beetje erg
eenvoudig, het is een kwestie van inzicht en
van de ontwikkeling Van een geweldige re
clame-organisatie door particulieren.
Ik blijf er in gelooven en blijf hopen dat
het er toe komen zal. Groote hervormingen
in deze wereld zijn nimmer uitgegaan van
de menschen die een verouderd stelsel toe
pasten en er zich wel bij bevonden. Hervor
mingen zooals deze kunnen niet bereikt
worden, zooals de geschiedenis leert en zooals
Rusland het laatst weer bewezen heeft, door
revoluties en dictaturen, van het proletariaat
of van eenige andere klasse der samenleving.
Alleen evolutie kan ze bereiken. Niets ïs
moeilijker dan evolutie stug, hardnekkig en
vertrouwend te blijven nastreven, en zich
niet te laten ontmoedigen en bij de pakken
te gaan neerzitten. En „diep neerslachtig" te
wezen.
Wat nu gebeurd is herinnert aan Dirk
Witte's vermaarde oorlogslied „Het Wijn
glas", door Pisuisse in de oorlogsjaren zoo
onvergetelijk gezongen. En met een kleine
variant zouden wij er een vierde, na-oor-
logsch couplet aan kunnen toevoegen:
,,'s Avonds lezen we in de kranten:
„Weer 'n geheim verdrag ontdekt
Iedereen bouwt nieuwe kruisers
En Locarno is genekt.
Reken op een nieuwen oorlog,
't Is de toekomst voor uw kind.
En wij vragen wanneer eens toch
Die ellende een einde vindt?
Maar des morgens welk een vreugde!
Lezen we in het ochtendblad,
Dat er een banket geweest is
In de een of andere stad,
Waar 'n minister heeft gedronken
Op den bloei van ieders land.
En den vrede heeft gewonnen
Met het wijnglas in de hand".
Blijven wij tevreden met het wijnglas van
Genève, van Lugano, van Locarno, van weet-
ik-hoeveel plaatsen nog meer?
Gaan we schelden op die Belgen en die
Franschen en die Engelschen?
Gaan we in diepe neerslachtigheid naast
de N. R. Ct. zitten?
Ofwordt er naar nieuwe middelen,
nieuwe wegen gezocht?
R. P.
Regenten van het St. Elisabeth's Gasthuis
hebben aan den gemeenteraad een zeer uit-
voerigen brief gezonden over de uitbreiding
van het ziekenhuis en de stichting van he.
„Ned. Israëlitisch Joles Ziekenhuis".
Het bestuur dezer stichting heeft zich tot
de regenten gewend met de vraag of gemelt.
Joles-Ziekenhuis mogelijk gesticht zou kun
nen worden op terrein van het St. Elisa
beth's Gasthuis en of dit Ziekenhuis dan me.
het Gasthuis verbonden zou kunnen worden
in dien zin, dat het gebruik kan maken van
de operatiekamer, de instrumenten van het
Gasthuis en mogelijk van andere zaken, te
gen vergoeding van nader te bepalen bedra
gen.
Regenten hebben daarop nagegaan well,
belang het Gasthuis bij een dergelijke rege
ling kan hebben. Het belang van het té stich
ten Joles-Ziekenhuis was onbetwistbaar maa:
daarmede moest naar het oordeel van Regen
ten tevens gepaard gaan het belang van het
Gasthuis.
Onderhandelingen hebben thans ertoe ge
leid, dat eenige perceelen kunnen worden
aangekocht, waardoor voldoende terrein kan
worden verkregen voor de stichting van he;
Joles-Ziekenhuis en waardoor tevens ruimte
komt voor de stichting van barakken vooi
het Gasthuis, het verkrijgen van een tuin er.
waardoor de mogelijkheid bestaat dat het
Gasthuis in de naaste toekomst over eenigi
meerdere bedden kan beschikken, waardoo;
ook bij de uitbreiding van de gemeente voo;
vele jaren in de behoefte van een zieken-
huisverpleging kan worden voorzien.
Het zou daartoe, noodig zijn om over te
gaan tot den aankoop van de navolgende per
ceelen;
1. Het huis aan het Groot Heiligland, staan
de ten Noorden van de Minnebroederssteeg
groot 65 centiaren voor 5000
2. De timmermanswerkplaats
met daarbij behoorende boven
woning, 2 winkel- en woonhuizen
aan het Groo* Heiligland en 4
woonhuizen aan de Zonnesteeg
samen groot 10.51 A. voor 110.000-
3. de twee huizen aan de Min
nebroederssteeg, samen groot 54
c.A., voor 5.000.-
4. de vier huizen aan de Min
nebroederssteeg samen groot 1.38
A-, voor 7.500
Kosten op den aankoop vallende,
begroot op 6.000.—
Maakt totaal 133.500.—
Op deze wijze wordt een terrein verkregen
ter grootte van 1308 M2.
De Minnebroederssteeg komt dan voor een
gedeelte te vervallen.
De terreinen die de Joles stichting verkrijgt
komen hier te staan op 100.000. Het overige
betaalt het Gasthuis.
Het Joles-Ziekenhuis zal worden gebouwd
op een gedeelte van het door de Stichting te
verkrijgen terrein ter oppervlakte van onge
veer 770 M2. Het krijgt daardoor verbinding
met het Gasthuis en wordt ingericht vooi
20 bedden.
De bouwkosten van dit ziekenhuis, geraamd
op ongeveer 70.000en de kosten van in
richting, begroot op ongeveer 30.000, worden
door de Stichting betaald.
Het Gasthuis krijgt een oppervlakte var
ongeveer 638 M2„ waarin begrepen ziin 2 hui
zen aan 't Groot Heiligland en 4 huizen aan
de Zonnesteeg, die tezamen een huur op
brengen van 44.per week, welke huur al-
zoo ten goede van het Gasthuis komt.
Deze huizen toch behoeven vooreerst nog
niet te worden gesloopt.
Er zal zoo schrijven regenten verder
met het Joles-Ziekenhuis eene overeenkomst
worden aangegaan waarin het navolgende
voorkomt:
Het Joles-Ziekenhuis zal bevatten 20 bed
den. Voor zooverre die leeg staan zal daar
van gebruik gemaakt kunnen worden door
het Gasthuis, Indien dit voor 3de klasse pa
tiënten ruimte tekort mocht komen.
Daarvoor zal de gewone 3e klasse verpleeg-
prijs ad 4. per verpleegdag worden betaald.
Het Gasthuis levert het gebruik van do
operatiekamer, verwarming, voorziet even
tueel in de behoefte aan verpleegsters en de
Joles-stichting betaalt daarvoor den door het
Gasthuis te berekenen kostenaen prijs.
Het Gasthuis garandeert echter aan het
Joles-Ziekenhuis dat dit bedrag de som van
12.000 per jaar niet zal overschrijden, waar
bij wordt gerekend op een maximum van
2000 verpleegdagen.
Mocht echter, tengevolge van eventueele
depreciatie van den gulden, de nieivoor ge
noemde kostprijs, welke berekend is op 6
per verpleegdag, de heffing van een hooger
bedrag noodzakelijk maken, dan zal het Jo'.es
Ziekenhuis in diezelfde verhouding moeten
bijdragen in den kos'endcn prijs en de ga
rantie ad 12.000 op een uaar dezelfde even
redigheid hooger bedrag gesteld werden.
Het Joles-ZieKenhuls is g ihe^l ze-fslandig
in bestuur en beheer en stelt zelf recht
streeks de overigens noodige beambten, (o.a.
concierge, hoofdverpleegster en keuken
hoofd) aan.
Indien het Joles-Ziekenhuis om een of an
dere reden verplaatst moet worden of het
geen het thans bezitten zal, mocht willen
verkoopen, neemt het de verplichting op zich
om gebouwen en grond aan geen ander dan
aan het Gasthuis over te dragen en welke
overdracht moet geschieden voor eene som
gelijkstaande met de waarde daaraan toe te
kennen door drie deskundigen, op de ge
bruikelijke wijze te benoemen, en in geen ge
val het bedrag van grondaankoop en stich-
tlngskosten gezamenlijk te boven gaande.
Hierbij zou moeten worden bepaald dat
indien het Joles-Ziekenhuis eventueel aan
deze verplichting niet voldoet en gebouw en
grond aan een ander mocht- verkoopen, zij
aan het Gasthuis zal verbeuren een dadelijk
opeischbare boete van 100.000.
Indien het Gasthuis te een of anderen tijd
verplaatst mocht worden, zal dit aan de
Stichting gelegenheid geven om zijne inrich
ting aan het nieuwe Ziekenhuis te verbin
den, zonder dat deze Stichting deswege tot
eenige vergoeding Is gehouden, doch zullen
alsdan de waarde van den grond en het ge
bouw van het Jo}°"-Ziekenhuis ten bate van
het Gasthuis komen.
B. en W. stellen den raad voor voor zoover
de gemeente in deze betrokken is, de ge
vraagde medewerking te verleenen. Aan het
St. Elisabeths Gasthuis moet een voorschot
verleend worden van 33.500 tegen 4 1/2 pet.
HET IJS IN HET
NOORDZEEKANAAL.
DE TOESTAND BIJ HET
PONTVEER ERNSTIG.
Ondanks dat er geregeld gespuid wordt
vermindert de in het Noordzeekanaal aan
wezige ijsmassa niet noemenswaard. Tus
schen het pontveer en de spoorbrug te Vel-
sen bevindt zich thans een zware barrière
die geheel vastzit en waarin zelfs door het
spu'.en geen beweging komt. Doordat het ijs
ten O. van het pontveer los is, wordt deze
ijsbarrière hoe langer hoe breeder, zoodat de
toestand bij het pontveer thans ernstiger is
dan ooit. De kleine pont „Wijkeroog" vaart
geregeld voor de in dienst zijnde kettingpont
uit, om ruimte te maken. De vaargeul Wordt
echter steeds weer gevuld door het van het
Oosten af zeewaarts drijvende ijs.
Ofschoon sedert eenige dagen een groote
stoomhopper van de firma Volker en Bos bij
den aanlegsteiger ligt om het ijs weg te stu
wen, gaat het aanleggen met groote moeilijk
heden gepaard. Af en toe moet de pont twee
a drie keer terugvaren om zich met gewold
een weg door het meters dikke pakijs te
banen.
Een loto uit het moderne Jjstijdperk. Midden op den Rijn ter hoogte van
Düsseldorf.
