AGENDA
DATUMSTUKJES
WIE MOET DE WEG-VERBETERING BETALEN?
4Se Jaargang No. 14025
Verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestd~ ~~ii
Dinsdag 12 Maart 1929
HAARLEMS DAGBLAD
DIRECTEUREN: J. C. PEEREBOOM EN P. W. PEEREBOOM.
UITGAVE DER N.V. LOURENS COSTER
HOOFDREDACTEUR: ROBERT PEEREBOOM
ABONNEMENTEN: per week 0.275-5, met Gelllusteerd Zondagsblad 10.32.
Per 3 maanden: Haarlem en plaatsen waar een agent gevestigd is (kom der
gemeente) 3.57J4. Franco per post door Nederland /3.87J4. Losse nummers
ƒ0.06. Geïll. Zondagsblad per 3 maanden fQ-57/, franco per post.
Bureaux: Groote Houtstraat 93 Drukkerij: Zuider Buitenspaarne 12
Telefoon Nos.: Directie 13082 Hoofdredactie 15C54 Redactie 10600
Administratie 10724, 14825 Drukkerij 10122, 12713 Postgiro No. 38S10
ADVERTENTIEN: 1—5 regels 1.75, elke regel meer f 0.35. Reclames
f 0.60 per regel. Reductie bij abonnement. Vraag en Aanbcd 14 regels 10.60,
elke regel meer ƒ0.15, buiten Arrondissement dubbele prijs. Onze Groentje»
CWocnsd- en Zaterd.) 1—1 regels 0 25. elke regel meer 0.10, uitsl. a contant
Gralis Ongevallenverzekering voor Weekatonnéz. Uiikeeringen: Levenslange ongeschiktheid en Overlijden 1 600-, Verlies van Hand, Voet of Oog f 400-, Duim 1250-, Wijsvinger 1150-, Elke andere vinger f 50-, Arm- of Beenbreuk 1100-
DIT NUMMER BESTAAT UIT
TWAALF BLADZIJDEN.
EERSTE BLAD
Heden:
DINSDAG 12 MAART
Stadsschouwburg: Het Nieuw Nederlandsch
Tooneel (Louis Saalborn): „Nummer Zeven
tien", 8 uur.
Schouwburg Jansweg: Wetenschappelijke
filmavond „De Reddingboot"; „Kromhout
Motorenfabriek". 8.15 uur.
Gem. Concertzaal: Kunst aan het Volk. 4e
Abonnementsavond. Hendrik en Willem An-
driessen. 8.15 uur.
Gem. Concertgebouw, Tuïnzaal: Ver. van
Spiritisten „Harmonia". Experimenten-avond
Mevr. J. SchiferliDe Bruin. Psychometrie en
helderziende beschrijvingen. 8 uur.
Gebouw Protestantenbond: Concert Liber
tair Socialistisch Gemengd Zangkoor
„Zang veredelt" (onder leidjig van Adolphe
Kareisen), 8 uur.
Cinema Palace: „Liefde? Zegepraal", 8 u.
Luxor Theater: „ïsidoor Goldberg in Co
mestibles"; „De Lafaard". 8 uur.
Rembrandt Theater: „De Hongaarsche
Rhapsodie". Tooneel: Iris Delysia and the
Stroganoffs. 79; 9.1511.15 uur.
WOENSDAG 13 MAART
RemonstrantenhuisRozekruisersgenoot-
schap. J. Leene: „Christendom en Astrolo
gie." 8 uur.
Rest. Brinkman, Plein 16: Jaarl. Ledenver
gadering Ver. t. Verbetering v. h. lot der
Blinden. 7.30 uur.
Café „Schoonzicht", Zocherstraat 2: Open
bare vergadering Ver. „Haarlem-Noord",
8.30 uur.
Wijkgebouw Ged. Oude Gracht 79: Ds. Cor
net: „Het Roomsche België en ons Werk".
8.15 uur.
Bioscoopvoorstellingen 's middags en
's avonds.
Statenzaal Prinsenhof; Gemeenteraad
1.30 en zoo noodig 8 uur.
Haarlem, 12 Maart
De Waanwijze.
In De Groene Amsterdammer heeft Dr.
H. W. van Loon een artikel geschreven onder
den titel „De Waanwijze Hollander". Deze
Dr. H. W. van Loon is niet alleen professor,
maar ook een bekend publicist met een zeer
goede pen. Dit zijn begaafdheden die men,
zooals in de laatste jaren duidelijk is geble
ken, slechts bij hooge uitzondering vereenigd
vindt. Als docent aan een Amerikaansehe
universiteit heeft hij een zeer groot deel van
zijn leven in het buitenland doorgebracht,
vertoeft daar nog, dateert dit artikel thans
uit Parijs en deelt er terloops in mede, dat
hij geen Nederlandsch staatsburger meer is.
Maar hij vindt dat de zaken in Holland
hem wel degelijk blijven aangaan, omdat hij
en zijn afstammelingen tot ons ras behoo-
ren, en omdat zij er ook last van hebben als
de familie thuis rare dingen doet. Hij vindt
het gedrag van de bevolking van Nederland,
inzake de bekende publicaties van het
Utrechtsch Dagblad, raar. Want hij, dr. van
Loon, begreep van den aanvang der zaak
af dat er geen woord van waar was, geen
vuiltje aan de lucht, en sloot er vlot wed
denschappen op f. Die meent hij nu gewon
nen te hebben.
Nog veel verder gaat dr. Van Loon. In De
Groene geeft hij ons royaahveg een standje.
We lijden aan waanwijze hoovaardij en
eigendunkelijke voortreffelijkheid. We heb
ben ons daardoor van de rest van het
menschdom afgezonderd, vervreemden er
meer en meer van in ons volkomen ongepast
gevoel van eigenwaarde
Hier erkent dr. van Loon dat hij wat over
drijft. en amendeert zijn resolutie. Er zijn
twéé Hollanden. Het eene is jong en vol le
venslust, reilt en zeilt over alle oceanen en
zit in elk hoekje waar profijt te halen is. Het
vliegt over woestijnen, houdt van een gijntje,
lacht gaarne en neemt het leven op als een
schoon spel waarin men zijn kans krijgt, en
het scel meer telt dan de winst of het ver
lies. Maar in negen van de tien gevallen
moet men het buitengaats zoeken. Waarom?
U zoudt denken: omdat wij th. .is nu een
maal geen oceanen en woestijnen hebben. Dr.
van Loon ziet deze eenvoudige verklaring
over het hoofd, wil haar trouwens zeker niet
aanvaarden en zegt omdat het thuiszitten
de deel hen op zoodanige wijze weggewerkt
heeft, dat er niets anders op zat voor deze
rappe lampen dan weg te gaan en weg te
blijven. Het thuiszittende deel is een histo
rische curiositeit, die geen enkele band aan
het heden schijnt te binden, behalve den
wensch om zich in dit aardsche tx-anendal
goedte laten voeden en drenken. Het tracht
1929 in 1795 te veranderen. Het kan niet den
ken buiten eigen dorp of graafschapje!?) en
beoordeelt alles van het standpunt: „wat heit
mijn eigen parochietje eran°" Het is dit
tweede Holland, dat het Koninkrijk der Ne
derlanden in de oogen van de rest der we
reld eenigszins belachelijk maakt, dat den
naam Holland een bijsmaakje gegeven heeft
van een onbegrljpelijken warwinkel van rare
sektetjes en nog raarder schooltjes, waar den
kinderen (voor zoover het buitenland dit
beoordeelen kan) een Innerlijke beschaving
gegeven wordt, die hen tot den schrik van 't
Europeesche vasteland maakt. En het is dit
ftrutserige klein-burgerlijke gedoetje, dat
thans door een volkomen ongemotiveerd
wraakgeschreeuw bijna den vrede van Europa
op het spel gezet had. Het zal wel weer wij
zen op eigen bekende eerlijkheid en op de be
kende oneerlijkheid van de buren, en ten
slotte zal blijken dat het niets uit het heele
gebeuren geleerd heeft.
Aldus Dr. van Loon. Zijn betoog is geen
gekheid, zooals u ziet. Maar het versterkt mij
toch weer in mijn meening, dat een profes
sor liever geen journalist moet trachten te
zijn (evenmin als omgekeerd) vooral niet
in een uitzonderingsgeval zooals dit, waarin
de hooggeleerde heer over een goede pen
beschikt. Want dat maakt hem gevaarlijker,
en zijn artikel zou weer, veel menschen kun
nen versterken in het oude idéé, dat het
grrróote buitenland het toch mtar beter
doet dan wij. En het doet het heusch niet
beter. Zeven jaar, in Frankrijk en Engeland
doorgebracht, hebben mij dat geleerd. In dit
opzicht sta ik dus op één lijn met dr. van
Loon: wij zijn beiden heel lang „buitengaats"
geweest. Maar ik ben sinds drie jaar terug,
en hij is nog uitheemsch Hollander. Ziedaar
een voordeel voor mij. Hij zegt ergens: „De
uitheemsche Hollanders hebben ook wel eens
getracht om de thuisblijvende broederen te
waarschuwen, maar het helpt niets en zij
houden hun mond, komen nooit meer naar
het vaderlijke huis, geven geen cent voor
eenig Hollandsch belang en wasschen zich
voorgoed de handen van alle Hollandsch ge
doe."
Dat is niet waar, en dr. Van Loon moet
weten, dab het niet waar is. Ik heb in die
zeven jaar duizenden uitheemsche Hollan
ders ontmoet, en er honderden persoonlijk
gekend. Er was er geen enkele bij, die niet
af en toe naar Holland terugkeerde, en vrij
wel allen hadden groote belangstelling voor
Hollandsche aangelegenheden, en er geld
voor óver "ook. Het wemelt van voorbeelden
daarvan in onze „kolonies" in groote steden
in het buitenland.
Maar in Amerika zullen ^r wel ziin, die
zelden naar Holland gaan, omdat het teveel
tijd kost en (of) te duur is. Tot dezen be
hoort blijkbaar dr. van Loon. Gevolg, onver
mijdelijk: hij kent de toestanden in eigen
land slecht. Hij heeft een vage, overdreven,
door vergelijking-met-andere-toestanden ver
draaide herinnering aan de toestanden,
zooals ze waren toen hij Holland verliet. En
omdat het bloed kruipt, waar het niet gaan
kan, wordt hij bitter. De genaturaliseerde
uitheerasehe Van Loon heeft ruz-io met den-
geboren Hollander Van Loon. Een bekend
psychologisch conflict. Waarom vecht hij het
niet in ziin binnenkamer uit? Nu hij 't in
het openbaar doet, komt hij tot de eenigs-
zins-komieke slotsom dat de uitheemsche
Hollander ondernemend, frisch, krachtig,
kortom superieur is, terwijl hij den prutseri-
gen, klein-burgerlijken. thuiszittenden Hol
lander van hoovaardij en eigendunkelijke
voortreffelijkheid beschuldigt.
De inconsequentie ligt er wel wat erg dik
bovenop. Is dr. van Loon hier zelf niet een
beetje hoovaardig en eigendunkelijk in zijn
voortreffelijkheid?
Het is waar dat er twee Hollanden zijn,
het eene frisch en ondernemend, het andere
kleinburgerlijk en zelfgenoegzaam. Op de
zelfde wijze zijn er twee Engelanden, twee
Duilschlanden, twee Frankrijkenja, zelfs
twee Amerika's. Weest u er daarvan over
tuigd. Bekrompen menschen en onderne
mende menschen vindt men in ieder land,
in iedere natie. Maar hun „dislocatie" wordt
niet door de grenzen van hun land bepaald.
Ik heb sommige erg kleinburgerlijke, zelf
genoegzame Hollanders in Parijs en in Lon
den gekend, en ken heel frissche, onderne-
menae Hollanders in ons eigen land. Dat
spreekt wel vanzelf.
Omtrent den strijd der sektetjes heeft dr.
Van Loon ongetwijfeld gelijk, Er is veel te
veel verdeeldheid in ons kleine land, en de
weinige vreemdelingen, die daarin doordrin
gen, verwonderen zich er over. Zij kunnen
zich in dien toestand niet verplaatsen. Even
verbaasd zijn wij over de wetteloosheid in
sommige deelen van Amerika, over de cor
ruptie, in Spanje, de wantoestanden van de
jury-rechtspraak in Frankrijk en Engeland,
de vuile steden en huizen in Italië en Bel
gië. enzoovoorts. Ieder land, ieder volk heeft
zijn opvallende gebreken en tekortkomingen.
Om te beweren dat wij door de onze een
soort van bijzonder-belachelijke reputatie in
het buitenland zouden hebben, is onzin. Het
frissche, ondernemende der twee Hollanden,
het Holland dat durft en van een gijntje
houdt en graag lacht, heeft ons een uitste
kenden naam bezorgd. Wij staan bekend als
een kleine natie, hetgeen wij nu eenmaal zijn,
maar onze reputatie is geen grein minder
dan die van eenig ander land. Superieure
naties, groote of kleine, bestaan niet. Dat is
mijn slotsom van zeven jaaar bultenlandschp
ondervinding. Alle hebben ze haar deugden
en gebreken. Als de eene uitblinkt dooi
groote componisten aan de wereld te geven
schenkt de andere haar groote schilders
als de eene groote geleerden voortbrengt,
produceert de andere groots bedrijfsleiders,
„captains of industry". Dergelijke vergelij
kingen zouden in het eindelooze te maken
zijn, maar de conclusie ligt al heel spoedi;
voor de hand.
Dr. Van Loon is heel lang uitheemsch
Hollander geweest, maar hij heeft één slech
te nationale eigenschap'neg niet kunnen af-
leeren. Die is: op ziin eigen land af te geven.
Dat is altijd do-^. en het haalt zijn eigen per
soon in de oogen van Engelschen, Ameri
kanen enz, die het nooit doen. omlaag. Ook
wordt er niets goeds mee bereikt. Alleen ver
slapping. Het is wat de Franschman noemt
„défaitisme"
Als dr. Van Loon dat niet laten kan, zou
hij heusch beter doen met alleen professor
te wezen, en geen journalist.
R. P.
Het woord is aan
Otto Weiss:
Menig groot schrijver vermag vele ontwik-
helden niet te imponeeren, omdat alles wat
hij schrijft 'begrijpelijk is.
VERMAKELIJKHEDEN OP
FEESTDAGEN.
Te Haarlem bljjft alles gesloten
OP GROND DER OUDE ZONDAGSWET
Het is onzen lezers bekend, dat het al ja
ren lang de gewoonte was om op Goeden
Vrijdag, Eersten Paasch-, Eersten Pinkster
en Eersten Kerstdag te Haarlem alle pu
blieke vermakelijkheden gesloten te houden.
De nieuwe Bioscoopwet scheen daarin eerst
verandering te zullen brengen. De exploitan
ten van bioscopen stelden zich op het
standpunt, dat zij, nu de rijkswet geen be
palingen gemaakt had over het sluiten op
bepaalde dagen, de burgemeester de be-
voegdheid miste om dit te doen. Het gevolg
is geweest, dat verleden jaar met Paschen en
Pinkster voorstellingen in de bioscopen ge
geven zijn. Er werden bekeuringen opge
maakt, maar de ambtenaar van het Open
baar Ministerie bij het Kantongerecht vond
geen termen om die zaken te vervolgen.
Die processen-verbaal waren gemaakt op
grond van de Bioscoopwet. In dien tijd wa
ren door den Burgemeester aan de bioscoop
exploitanten vergunningen gegeven om
muziek te maken, uitgezonderd evenwel de
4 genoemde feestdagen.
Te Leiden heeft men evenwel een vervol
ging tegen de bioscoopwet-exploitanten in
gezet op grond van de oude Zondagswet.
Die quaestie is tot voor den Hoogen Raad
uitgevochten. Dit hoogste rechtscollege
heeft uitgemaakt, dat de Zondagswet ook op
de bioscopen van toepassing is.
Toen deze uitspraak eenmaal gevallen
was. hebben de Haarlemsche bioscoop-direc
teuren zich bij de beslissing neergelegd,
zoodat op Eerstetr Kerstdag 1928 niet
gespeeld is.
Nu is er evenwel een nieuwe phase in deze
zaak gekomen.
In den Haag bestond vroeger de gewoonte,
dat in de stille week voor Paschen alle pu
blieke vermakelijkheden gesloten waren. De
bioscoop-exploitanten hebben daartegen ge
ageerd. Het gevolg was. dat het verbod be
perkt werd tot 3 dagen, maar ook daarmede
namen de bioscoop-directeuren geen genoe
gen. De Hooge Raad heeft toen uitgemaakt,
dat de burgemeester op grond van de bios
coopwet niet de bevoegdheid had om aan
de bioscopen te verbieden op de bedoelde
dagen muziek te maken.
Het gevolg is, dat nu in Den Haag voor de
stille week voor Paschen alle beperkende be
palingen zijn ingetrokken en alle openbare
vermakelijkheden geopend zullen zijn.
Wij hebben geïnformeerd of er in ver
band met deze beslissing m den Haag nu nog
wijziging komt in de thans geldende bepa
lingen te Haarlem. Van goed ingelichte
zijde vernemen wij, dat daarvoor geen reden
zijn. Te Haarlem worden de bioscopen,
evenals de andere publieke vermakelijkhe
den, op de bedoelde vier feestdagen gesloten
gehouden op grond van de oude Zondagswet.
De Hooge Raad heeft uitgemaakt dat dit
mogelijk is en de bioscoopdirecteuren heb
ben er zich bij neergelegd.
De Zondagswet kon evenwel niet van toe
passing zijn op het Haagsche geval, omdat
de dagen van de stille week voor Paschen
niet vallen ouder de Zondagswet.
JOHANN STRAUSS KOMT
NAAR ONS LAND.
OP 28 APRIL TE HAARLEM.
De impressario Ernst Krauss heeft een
tournée van Johann Strauss en diens orkest
door ons land georganiseerd, die de volgen
de maand zal beginnen. 28 April zal Johann
Strauss in de Gemeentelijke Concertzaal te
Haarlem een concert geven van Oud-Ween-
sche muziek en Weensche walsen.
DE FILM VAN H. T.'s MI-CARèME.
In de bioscoop „Cinema Palace" draaide
gisterenavond voor het eerst, en zal vandaag,
morgen en overmogen nog draaien, de film,
die Zaterdagavond ter gelegenheid van het
Mi-Carème van Haarlem's Tooneel in de
Gemeentelijke Concertzaal is opgenomen
door „Polygoon" onder leiding van de heeren
Ochse en Daudey.
De rolprent is uitnemend geslaagd.
Het défilé van de gecostumeerden voor de
camera (waarvan wij gisteren foto's publi
ceerden) komt er uitstekend in tot zijn recht.
Menig aardig taferealtje is vastgelegd en
natuurlijk, Haarlem's Tooneel was rijkelijk
vertegenwoordigd in „Cinema Palace".
VOORDRACHT ONDERWIJZER.
Voor onderwijzer aan school no. 28 (Scho
terstraat) is de volgende voordracht aan den
raad gezonden:
1. L. Alles te Maastricht, 2. E. O. Boerstra
te Leiden en 3. G. A. Paardehaar te Haar
lem.
Offers van eigenaars van huizen te Zaandam.
TE HAARLEM BESTAAN ZULKE PLANNEN NIET.
Te Zaandam doet zich een eigenaardige
quaestie voor. Het Weerpad de weg die de
verbinding vormt tusschen Zaandam en
Oostzaan wordt belangrijk verbeterd. De
kosten van dit werk zijn geraamd op
f 70.000.
De gemeenteraad van Zaandam heeft
besloten om de helft van de kosten op de
eigenaars van de aan dit pad staande wegen
te verhalen. Het gevolg is, dat zij per huis
gedurende 30 jaren f 18 a f 21 per jaar zullen
moeten betalen.
De eigenaars van die huizen vinden het
uitstekend dat die weg verbeterd wordt,
maar zij gevoelen er niet veel voor om
daaraan mee te betalen in den vorm van
een extra belasting.
De betrokken eigenaars hebben dan ook
aan Gedeputeerde Staten gevraagd om het
raadsbesluit niet goed te keuren.
Dit besluit van den gemeenteraad van
Zaandam stelt een belangrijke quaestie aan
de orde. De vraag namelijk of de gemeente
een deel van de gelden, die zij uitgeeft voor
wegverbetering, kan verhalen op se eige
naars van gronden en huizen langs dien
weg.
Wij hadden daarover een onderhoud met
een van onze gemeentelijke deskundigen.
Deze begon met vast te stellen, dat een ge
meente inderdaad daartoe bevoegd is. Die
bevoegdheid is haar gegeven in artikel 242 d.
der Gemeentewet, dat als volgt luidt:
„Wegens gebouwde of ongebouwde eigen
dommen en hunne aanhoorigheden, die ge-
.legen zijn in bepaalde gedeelten der ge
beente, kan, gedurende een periode van
„ten hoogste dertig jaren, 'n jaarlijksche be
lasting geheven worden naar grondslagen,
„volgens welke een billijke bijdrage gevor
derd wordt in de kosten van door of met
„medewerking van het gemeentebestuur tot
„stand gebrachte werken, waardoor deze
eigendommen gebaat zijn".
Dit is dus zoo vervolgde onze zegs
man een belastingverordening die door
de Kroon moet worden goedgekeurd. De
eigenaars van huizen en gronden te Zaan
dam die zich bezwaard gevoelen, zullen
dus met hun bedenkingen naar Den Haag
moeten gaan. Het college van Gedeputeerde
Staten geeft, in zoo'n aangelegenheid alleen
advies aan de Kroon.
Te Haarlem is van deze reeds jaren be
staande bevoegdheid der Gemeentewet nooit
gebruik gemaakt. Wel is er jaren geleden
eens in den gemeenteraad gesproken over de
mogelijkheid om een gedeelte van de asphal-
teeringskosten op de eigenaars van de hui
zen aan zoo'n straat of weg gelegen te ver
halen, maar bij een discussie is het toen
gebleven. Bij het gemeentebestuur bestaan
geen plannen om iets te doen in de rich
ting van het Zaandamsche voorbeeld. Bo
vendien de bewoners van huizen die aan
geasphaltecrde straten liggen, betalen reeds
indirect daaraan. Niet alleen dat zij na
tuurlijk hun gewone belasting betalen, maar
bovendien is het een feit, dat de waarde
van die huizen door de asphalteering naar
boven gaat, wat zich, al is het dan ook op
bescheiden wijze, weerspiegelt op het be
lastingbiljet. De kosten van een keibestra
ting of van asphalt zijn bovendien niet, zóó
uiteenloopend, dat die een afzonderlijke
belasting zouden rechtvaardigen.
In enkele gevallen dat de eigenaars van
huizen betrokken waren bij een plaatse-
lijke wegverbreeding, heeft het gemeente
bestuur het ook zonder de belastingverorde
ning ingevolge art. 242 d. der Gemeentewet
gedaan, door afzonderlijke overeenkomsten
met de eigenaars aan te gaan. Het is natuur
lijk billijk, dat wanneer de betrokken pan
den door het uitvoeren van gemeentelijke
plannen belangrijk in waarde toenemen, de
eigenaars in de kosten bijdragen.
Wanneer 't gronden betreft die nog bouw
rijp gemaakt moeten worden, sluit het ge
meentebestuur overeenkomsten met de
eigenaars voor het vergoeden van de kos
ten die de gemeente moet maken voor hot
leggen van rioleeringen on straten. Dat
heeft nooit tot moeilijkheden aanleiding
gegeven.
AETHERSPIJS.
(Tegenwoordig worden uit Hil
versum ook draadlooze kookles
sen gegeven).
Dit is weer het allernieuwste
En, naar 't schijnt, een groot succes,
In het koken, braden, bakken,
Krijgt de huisvrouw draadloos les;
Naar dit luchtige college,
Luistert zij natuurlijk graag,
Want de weg naar 't hart der mannen
Voert nog altijd door de maag;
Door den rijstebrijberg leidt men
Draadloos naar Luilekkerland,
Door den aether voor den eter,
Ligt als motto voor de hand;
Trillend door het wijde luchtruim,
Vliegt de lekkernij in 't rond.
En den blinden (Luister) vinken,
Loopt het water om den mond;
Als ik luistrend aan mijn toestel,
Goed mijn fantasie gebruik.
Lijkt het of ik al dat lekkers,
Niet slechts hoor, maar zie en ruik;
De hors d' oeuvre, soep, pasteien,
Wild en taarten, ongeteld,
Komen langs de aethergolven,
Lokkend op mij toegesneld;
Het is zoet om zoo te droomen,
Ook al is het resultaat,
Dat de soep na het ontwaken,
Wel wat.snertig voor je staat;
Inderdaad, na het ontwaken.
Blijft er van je droomtafreel,
Slechts een, uit de lucht gegrepen
Feestmaal in een luchtkasteeL
P. GASUS.
DE AUTOVAL TE HALFWEG.
16 BEKEURINGEN OP ééN MIDDAG.
De pohtie te Halfweg houdt streng de hand
aan de bepalingen oo de maximum-snelheid.
In de bebouwde kom van Halfweg mag
niet hard gereden worden.
Af en toe zet de politie autovallen uit om
de kilometer-verslinders te bekeuren.
Dezer dagen werden er op één middag niet
minder dan 16 processenvcrbaal opgemaakt
Ter bespoediging en voor bet gemak
van belanghebbenden verzoeken wij
voor de verschillende afdcelingen van
ons dagblad de volgende nummers op
te bellen:
Voor berichten en andere mededce-
lingen of vragen voor de Re'actie: ÏOGOO
Voor de Hoofdredactie: 15054.
Voor advertenties, abonnementen en
bezorging: 10724;
\oor aangelegenheden van de direc
tie: 13082.
VREESELIJK ONGELUK BIJ
HET IJSBREKEN.
Opgestuwde ijsschots verp'et-
tert vier personen.
ZIJ STONDEN AAN DEN KANT TE
KIJKEN.
DRIE LIJKEN GEVONDEN.
Hedenmorgen ongeveer tien uur heeft in
de gemeente Varik een vreeselijk ongeluk
plaats gehad. Vier personen zijn daarbij om
het leven gekomen. Op de rivier de Waal
was de ijsbreker Siberië bezig met het bre
ken van het ijs.
Op een der kribben bij Varik stonden vijf
personen het werk gade te slaan. Door het
breken kwam het ijs plotseling in beweging
en schoof over de kribben heen. Ook de krib,
waarop de vijf personen stonden, werd be
dolven. Vier hunner kwamen onder het ijs,
en werden meegesleurd. Het waren de on
geveer 60-jarlge vrouw Ballegoien met haar
25-jarige dochter en haar 27-jarigen zoon af
komstig uit Heezel, gemeente Varik en de
heer Kley. De vijfde toeschouwer, de 60-
jarige heer Ballegoien kan zich op het laat
ste moment redden.
Nader wordt ons uit Varik gemeld:
Kort na het ontzettend ongeval werden drie
lijken der slachtoffers nl. van mevrouw Van
Ballegoyen en haar zoon en dochter gebor
gen. Het lijk van het vierde slachtoffer, den
heer Kley, die afkomstig blijkt te zijn uit
Opijnen, is nog niet gevonden. Het ongeluk
had zeer onverwachts plaats.
Volgens de verkregen Inlichtingen sloeg
plotseling een groote schots over de krib.
De ongelukkigen werden als het ware
hieronder verpletterd. De drie gevonden lijken
lagen in de onmiddellijke nabijheid onder het
ijs, terwijl het vierde lijk mee afgedreven
schijnt te zijn. De Rijkspolitic zoekt thans do
omgeving af.
ALG. VEREENIGING VAN GEMEENTE
AMBTENAREN.
De afdeeling Haarlem van de Alg. Ver-
eeniging van Gemeente-Ambtenaren hield
Maandagavond een ledenvergadering in
Hotel Lion d' Or.
Twee nieuwe leden werden aangenomen.
A.an het bestuur werd machtiging ver
leend tot inkoop van brandstoffen voor
19291930. De gevoerde acties werden goed
gekeurd. Met ingenomenheid werd kennis
genomen van de behaalde successen in het
Georganiseerd Overleg.
Het jaarverslag van den secretaris over
1928, het eerste jaar van het bestaah der af
deeling, werd goedgekeurd.
Aan dit verslag ontleenen wij het volgende.
De personeelsformatie, aldus het verslag,
