ERRES RADIO
BUITENLANDSCH OVERZICHT
GENèVE, PARUS EN LONDEN.
SCHACHT IN BERLIJN.
LETTEREN EN KUNST
Ontve Singen
PUROL
EEN ERRES K.Y.
EN UW HUIS!
UIT DE OMSTREKEN
HAARLEM'S DAGBLAD
MAANDAG 22 APRTL 1929
Incident LoudonLitwinof.
De afwikkeling van het geVal-Snowden
T rflavcri 'KSTP NIEUWS
Elders kunnen onze lezers het verloop van
de Conferentie der voorbereidende ontwape
ningscommissie lezen. Belangrijke emoties
worden niet vermeid. Of liet moest zijn het
betrekkelijk onbeteelcenende incident tus-
echen Jhr. Loudon en Litwinof.
De Russische gedelegeerde had zich als
eersten spreker laten inschrijven over de
Duitsche voorstellen inzake de publiciteit der
bewapeningen. Bij de opening der zitting
was hij evenwel niet aanwezig, waarop
Loenartsjarski Loudon verzocht, Litwlnol'
op een later oogenblik het woord te ver-
leenen. Intusschen besloot de commissie op
voorstel van Massigli, de bespreking van de
Duitsche voorstellen uit te stellen tot na de
behandeling der effectieven- en materlaal-
quaestle, en thans den chemischen oorlog
eerst te behandelen.
Litwinof was Inmiddels in de zaal gearri
veerd en vroeg het woord. Loudon, blijkbaar
vreezende dat er weer een lange algemeene
rede zou volgen, die met den chemischen
oorlog niets te maken had, wees Litwinof
er op. dat hij thans alleen over dit punt der
agenda kon spreken. Litwinof gaf daarop
te kennen, dat hij over een procedure-
quaestie en over de publiciteit wenschte te
spreken. Loudon stond hem het eerste toe,
het tweede niet. De sovjet.gedelegeerde, die
zichtbaar geïrriteerd was, verklaarde hierop
van het woord af te zien, wanneer telkens
wanneer hij wenschte te spreken, de toe
stemming van de commissie noodlg was. Het
Incident wekte in d^n boezem der Russische
delegatie den indruk, dat sommige gedele
geerden het er on aansturen, dat de Russen
de commissie zullen verlaten. De plotselinge
gestrengheid van Loudon tegenover Litwi
nof werd nogal gecritiseerd.
Officieel wordt medegedeeld:
De beide DuHsche deskundigen, de direc
te'- van de Rijksbank, Dr. Schacht, en Dr.
Vo' r, vertoefden Zondag te Berlijn om de
leden van het Rijkskabinet in te lichten over
den stand der onderhandedngen der des
kundigen te Parijs. Zij brachten in het bij
zonder rapport uit over de beteekenis en de
behandeling van het Duitsche memorandum
en de deskundigen constateerden daarbij,
dat geen politieke, doch slechts economische
punten in het memorandum waren opgeno
men. Verder constateerden zij, dat het ge
deelte van het memorandum, dat vol?ens
verklaringen van andere zijde een politiek
karakter zou dra<ren, noch in de sub-com
missie. noch in de plenaire conferentie is
behandeld en dat het memorandum even
als de vorige memorandi als basis voor de
besprekingen zou dienen.
De ministers namen kennis van het rap
port en verklaarden, dat zij den deskundigen
ook in de toekomst hun onveranderde vrij
heid wenschen te laten.
Interessanter dan de bovenstaande kwestie
ls de afwikkeling van het geval'Snowden in
Londen, dat we de vorige week uitvoerig be
handeld hébben.
In de „Sunday Times" heeft Churchill
thans een antwoord gegeven op diens aanval
in de schuldenkwestie. Churchill stelt voor
op, dat Snowden gedreven is door haat tegen
Frankrijk. Iïij wenscht eensdeels vast te
houden aan de nota Balfour, doch wijst alge
meene opheffing van de schulden af. Vol
gens berekening van Churchill zou een der
gelijke opheffing van schulden voor Enge
land een verlies van 1 milliard pond sterling
beteek enen.
In een hoofdartikel in de „Sunday Ex
press" schrijft Snowden, dat zijn opmerkin
gen de eenzijdigheid van de Britsche offers
betroffen. HIJ beroept zich daarbij op het
door de conservatieven voortdurend over hot
hoofd geziene feit, dat Frankrijk nog steeds
de schuldenoveresnkomst met Engeland niet
heeft geratificeerd, zoodat tegenover dit
land de beginselen van de Balfournota niet
bindend kunnen zijn. Daartegenover wordt
de Engelsch-Italiaansche schuldenovereen-
komst van kracht, ook wanneer een gelegen
heid zou worden gevonden tot verandering in
de intergealUeerde schuldenregeling. De
overeenkomst, tusschen Engeland en Amerika
legt Engeland verplichtingen op,- die uitko
men op een verdriedubbeling van de oor
spronkelijke Engelsche schuld, terwijl Frank
rijk en Italië samen minder dan het bedrag
van hun oorspronkelijke schuld aan Enge
land moesten brtVen. Snowden beroept zich
er overigens op, dat Engeland zijn schuld aan
Amerika niet voor zichzelf op zich heeft ge
nomen, doch deze verder gegeven heeft aan
zijn oorlogsbondgenoot en.
Wij teekenen hierbij ter verduidelijking
aan, dat niemand het Snowden kwalijk zou
genomen hebben als hij de nota Balfour had
aangevallen, zooals dat voor hem, al zoo dik
wijls is gebeurd. Snowden was echter zoo
onvoorzichtig om te verklaren, dat die nota
op een gegeven oogenblik wel eens verloo
chend zou kunnen worden! In den voorbe
reidenden verkiezingsstrijd was deze uitla
ting koren op den molen van de conservatie
ven, dï.e in weeklagen uitbarstten, en dra
matisch jammerden over Labour die de eer
van Engeland in het buitenland had aange
rand.
Zelfs Macdonald zag zich toean genood
zaakt om collega Snowden af te vallen! Hoe
Snowden zich ook wendde en draaide, dat
het niet zóó bedoeld was, de conservatieven
(en Liberalen als lachende derden) waren
veel te blij dat Labour deze troef uit handen
had gegeven.
F. A.
Tegen den chemischen oorlog
Men is ter conferentie in Genève overge
gaan tot de bespreking van het in 1927 door
de delegaties van België, Polen en de kleine
entente ingediende voorstel, om in de con
ventie een verbetorings- en versterkings
protocol betreffende het verbod van den che
mischen oorlog op te nemen. Zooals bekend
heeft de Volken'oondsoonferentle van 1925
over het toezicht cp den wapenhandel reeds
een protocol aangenomen, met een verbod
van den chemischen oorlog, welk protoccol
thans door 13 staten ls geratificeerd, terwijl
prof. Rutgers vanmorgen mededeelde, dat de
Nederlandsche regeering besloten heeft de
ratificatie van hec protocol eveneens aan het
parlement voor te stellen. Op initiatief van
de Brouckère, stelden de delegaties van Bel
gië, Polen en de kleine entente in 1927 een
versterking van dit protocol voor, voorname
lijk bestaande in een toevoeging, dat het
eveneens verboden zou zijn in vredestijd
het gebruik van giftige gassen, enz. voor den
oorlog voor te bereiden. Het was de bedoeling-
dat dit verbeterde protocol een hoofdstuk
zal worden van. de te sluiten ontwapenings
conventie.
Bij de discussies over dit voorstel, waarbij
Bernstorff een nieuw denkbeeld indiende om
in het algemeen het werpen van bommen
uit de lucht te verbieden, gebeurde iets on
gewoons: Litwinof kreeg steun van een an
dere delegatie dan de Chineesche, Duitsche
of Tur-ksche. Litwinof waarschuwde n.l. tegen
het opnemen van een verbeterd protocol in
het ontwerp-conventie, aangezien dit zou
kunnen leiden tot een vertraging van de
ratificatie van het protocol van 1925. Dit
waren de delegaties v.an Italië en Japan vol
komen met Litwinof eens, die daardoor het
succes kreeg, dat de commisise vandaag bij
de voortzetting der besprekingen ernstig zal
overwegen, of het niet beter is zich maar met
het beslaande en door 13 staten reeds ge
ratificeerde protocol van 1925 te vergenoe
gen.
Krach in Boekarest
BOEKAREST 19 April (W.B.) Volgens
berichten, door het dept. van financiën, het
dept. van handel en den gouverneur der
Nationale Bank ontvangen, heeft een groote
bank te Boekarest met haar veertig filialen
door vervalsching der boeken den staat een
schade van vele millioenen lei wegens te
weinig betaalde belasting berokkend.
„Adeveroel" voegt er bij, dat deze bank
door ongeoorloofde middelen het vertrou
wen der kolonisten in de nieuwe Dobroedsja
heeft weten te winnen en hen heeft bewogen
haar hun spaarpenningen toe te vertrouwen
welke thans verloren zijn.
PRINS HEIMRICH VAN
PRUISEN GESTORVEN.
Prins Heinrich van Pruisen, een jongere
broer van den gewezen keizer, is Zaterdag
middag op het landgoed Hemelxnark bij
Eckerenförde in Sleeswijk Holstein overleden
in den ouderdom van 66 jaar.
Prins Heinrich had samen met zijn broe
der Wilhelm het gymnasium te Kassei be
zocht, aldus de N. R. Ct. Na het eindexamen
te hebben afgelegd, trad hij in dienst van
de marine. Op 39-jarigen leeftijd was hij ad
miraal. In 1906 werd hij commandant van de
actieve strijdkrachten ter zee, drie jaar later
volgde zyn benoeming tot groot-admiraal
en inspecteur-generaal van de marine.
Op politiek gebied heeft de overledene
nimmer een rol gespeeld, al werden hem
door zijn broeder vaak belangrijke politieke
odrpachten gegeven. In 1896 vertegenwoor
digde hij den keizer bij de kroning van den
tsaar van Rusland. Tijdens den oorlog had
de prins geen commando. Na de revolutie
hoorde men weinig meer van hem. In No
vember 1927 bracht hij een bezoek aan den
bij Eckerenförde liggenden kruiser Berlin. Hij
hield daarbij 'n toespraak tot de bemanning
van dit schip. Deze gebeurtenis heeft, zooals
men zich zal herinneren, veel opschudding
verwekt.
Prins Heinrich, die op 14 Augustus 1862
geboren was, was gehuwd met prinses Irene,
dochter van Lodewijk IV, groothertog van
Hessen. Prinses Irene was een zuster van de
laatste tsarin.
HET TOONEEL.
H£T NEDERLANDSCH-INDISCH
TOONEEL
HET GROOTE ABC
(MONSIEUR TOPAZE).
Satire in 4 bedrijven van
Marcel Pagnol.
In het datumstukje van 16 Januari hadden
wij al gelezen van „Monsieur Topaze", den
braven onderwijzer, die om zijn al te groote
eerlijkheid ontslagen wordt en pas slaagt in
het leven, wanneer hij geleerd heeft, dat geld
macht beteekent en een mensch vooral niet
te scrupuleus moet zijn, als hij zijn doel wil
bereiken. -R. P. heeft ons reeds verteld van
het groote succes van Monsieur Topaze te
Parijs en hoe de Parijzenaars avond aan
avond dol veel pleizier hadden ora deze satire,
waarin zoo fel de spot wordt gedreven met de
politieke knoeiers en sjacheraars.
Zaterdag hebben de Haarlemmers de gele
genheid .gehad met Monsieur Topaze kennis
te maken en zij hebben zich al evenzeer ge
amuseerd om dit geestige, scherpe blijpel van
Marcel Pagnol. Genoten hebben wij van deze
satire. In Monsieur Topaze is voortdurend de
zuivere hekeltoon van het oude, zotte too-
neel, waar het volk zijn gal in luchtte over er
gernis uit den hooge. O zeker, de spot in
Monsieur Topaze Is heel sterk aangezet, wij
krijgen daarvoor Is het tenslotte een sa
tire alles in een bollen lachsniegel te zien.
maar. het ware beeld herkennen wij or
toch aldoor in. Wij lachen smakelijk om het
groote ABC van het leven, dat Topaze ons
leert, maar als wij uitgelachen zijn. komen
wij tot de erkenning, dat er achter dit A B C
helaas! veel waarheid schuilt en Pagnol
au fond veel ernstiger is dan hij met zijn
voortdurend lachend gezicht schijnt'. Het is,'
of hij ons zegt: „II faut rire pour ne pas en
pleurer!" Lach er maar om, als Je er niet
om huilen wilt!
Ook van dit stuk heeft Cor Ruys een in veel
opzichten zeer goede vertooning gegeven, a
stond zij als geheel niet zoo hoog als die van
Puberteit, welke volmaakt kon worden ge
noemd. Ruys had voor zichzelf de rol van
Topaze gekozen. Hij speelde deze rol zeer fijn
met op sommige pogenblikken een min of
meer kluchtig accent.
Zijn inzet Topaze als onderwijzer, was
prachtig. Hij gaf het -schuchtere, verlegene en
schoolmeesterachtige in deze figuur kostelijk
weer. Het was lichtelijk caricaturaal, maar zoo
fijn, dat het menschelijke er toch steeds in
door straalde. En aan het slot van I, wanneer
hij door Muche ontslagen is en daar verwe
zen alleen in het kille, koude schoollokaal
staat, nauwelijks begrijpend, wat er gebeurd
ls, gaf hij spel, dat wij kortweg subliem mo
gen noemen. Dat was in deze opvoering wel
het hoogtepunt! Het was een solo-scènetje,
zoo gevoelig en fijn gespeeld, dat de lach om
onze lippen bestierf en wij in Monsieur To
paze plotseling heel iets meer zagen dan en
kel een blijspelfiguur.
Voortreffelijk ook was Ruys in het tweede
bedrijf, wanneer hij zich in goed vertrouwen
overgeeft aan Cartel Bénac en Suzy Courtois
en vooral het moment, als hij in de meening
verkeert, dat men hem uit louter liefdadig
heid helpt, gaf weer een staaltje van zeer bij
zondere tooneelspeelkunst te zien. In III hield
Ruys de rol naar mijn meening niet op de
zelfde hoogte. Toen was er geen vaste lijn in
het spel, overheerschte nu en dan teveel het
kluchtige. Ook bedierf het zeer onduidelijk
spreken daar heel veel. Er'waren heele zin
nen, waarvan wij geen woord zelfs verston
den en wij maar naar de bedoeling moesten
raden. Maar in het laatste bedrijf, wanneer
hij geheel gemetamorphoseerd, als de Napo
leon der oplichters terugkomt, was Ruys weer
heerlijk op dreef. Daar speelde hij aldoor met.
sterk komische kracht.
Naast Ruys traden Lola Cornero en Nico
de Jong op den voorgrond, Lola Cornero als
Suzy Courtois, een en al gratie, van féline
charme, volkomen „Paiïsienne" en in haar
spel aldoor expressief, Nico de Jong als Castel
Bénac vol aplomb, het tooneel geheel vullend,
levendig' en bewegelijk, een prachtig type var.
een chevalier d'industrie.
De bijrollen en dat was het groote ver
schil met de opvoering van Puberteit kre
gen niet alle het relief, dat vereischt werd.
Het school-tafereeltje was heel aardig en
amusant, maar deze jongens maakten toch
meer den indruk van leerlingen van een kos-
telooze school dan van een kostschool. Roger
de Berville Louis Borel had in zijn op
treden wel het brutale van den man zonder
scrupules, maar niets rechtvaardigde in dit
spel zijn ijdelheid op zijn adellijken naam Er
was geen voldoende contrast tusschen den
plomp-burgerlijken en den elegant-voorna
men chevalier d'industrie. De barones in I
miste eveneens het cachet van een zeer in
vloedrijke adellijke dame, en ook de kost
school-directeur had wel wat meer „allure"
mogen hebben. Een zeer goed type daarente
gen gaf Jan C. de Vos Jr. van den „eerbïed-
waardigen grijsaard". Dat was heel fijn cn
„Fransch". En ook Pierre Myln onderscheid
de zich door de manier, waarop hij Tamise,
den tweeden ondewijzer, speelde.
Maar het groote succes dankte Monsieur
Topaze, behalve dan aan den geest van den
schrijver Pagnol, aan de drie hoofdpersonen,
Cor Ruys, Nico de Jong en Lola Cornero, die
di't stuk de volle maat gaven.
Het publiek, dat in vrij grooten getale was
opgekomen, vooral op de benedenrangen
heeft zich uitermate met dit geestige, echt
Fransche suk vermaakt,. Er is onbedaarlijk
gelachen en na elk bedrijf en vooral aan
het slot was er telkens een zeer warm
applaus.
J. B. SCHUIL.
MUZIEK.
GECOMBINEERD CONCERT.
„Polyhymnia", onze goede bekende Haar-
lemsche zangvereeniging, was de gastvrouwe
van gisteravond. Maar zij had zelve slechts
een bescheiden deel van het programma voor
den avond, die eèn groote zangdemonstratie
mocht heeten, en in elk geval den naam
„concert" met recht droeg. Niet minder dan
vier gemengde koren, uit Amsterdam, Noord-
Scharwoude en Haarlem, benevens een Haar-
lemseh kinderkoor betraden achtereenvol
gens het podium, als gold het een zangwed
strijd. Dit was nu -wel niet- het geval, maar
onwillekeurig gaat de hoorder toch vergelij
ken en keurt in gedachte aan deze of gene
de palm der overwinning toe. De vergelij
king kon ditmaal te objectlever zijn, wijl alle
koren onder leiding van eenzelfden dirigent,
Willem Hespe stonden. Ongetwijfeld heeft
deze gisteravond met de vruchten van zijn
arbeid een uitnemenden indruk gemaakt.
Alle koren hadden vele goede hoedanigheden.
Zij zongen nagenoeg zonder uitzondering
zuiver en goed op toon, hadden goede uit
spraak, toonden in de veelstemmige gedeel
ten der werken rhythmische en tonale zeker
heid. De nuanceering zou nog wel wat rijker
kunnen worden en de sopranen dienen in
de hoogte wat gemakkelijker, minder scherp
te leeren zingen.
De praestaties vergelijkend zou ik nu niet
aarzelen om aan ..Polyhymnia" zelve de eere-
palm toe te kennen. „Du Hirte Israels" van
Bortniansky en „Tota pulchra" van Loots
werden zeer goéd, vol en beschaafd van
klank, zuiver en op toon gezongen Willem
Hespe'a a Cappella-koor uit Amsterdam was
in het forte niet zoo goed, in het p. wel mooi.
Het zong „O salutaris hostia" van Liszt,
„Tenebrae factae Sunt" van Ingegneri, waar
in in het bijzonder het vrouwenkoor zich
gunstig onderscheidde, hoewel het nog iets
weeker mag trachten te zingen, en „Cantio
sacra" van Sweelinck, waarin de sopranen
en'tenoren wat geknepen klonken, het geheel
wat dun van toon scheen.
„Crescendo" uit Noord-Scharwoude de
toneerde in Griegs „Ave Maris Stella" beide
malen bij de modulatie van G naar E en
de stemming rees; „Ave Maria" van P. v. d.
Putten ging aanmerkelijk beter; het man
nenkoor dezer vereeniging moge echter in
aantal nog crescendo gaan. „Zanglust"' uit
Amsterdam had het zeer moeilijke koorwerk
„Super Flumina Babylonis" van Hub. Cuypers
uit te voeren en deed het over 't geheel goed;
in de chromatische negende storfe raakte
echter de tonaliteit zoek, doch' dit ls geen
wonder want dit deel is wel bijzonder moei
lijk a cappella te zingen. Zeer te prijzen was
daarentegen de uitvoering der beweeglijke
figuren in de derde strofe en de zuiverheid
in de meeste overige gedeelten. De compo
sitie is vrij ongelijk; naast goede komen ba
nale, haast platte episodes, zoo b.v. het slot
van strofe 3: „Hymnuiu cantate" enz. met
het getierelier der sopranen en het zoetige
slot. Een echt concoursstuk, meer op bestel-
zoo'n werkje als „Tota Pirüphra" van Loot?
dat van 't begin 'ot eind no&el en overtuigd
klinkt!
Het reusachtige kinderkoor kloKtk alleraar
digst en voerde vooral de „Avoncleantate'
van Cath. van Rennes hoogst verdienstelijk
uit. De „suisstemmen" in het begin, die», ik in
dit geval geen „bromstemmen" mag noemen
gaven een goed idee van het suizen van cien
wind; in het derde couplet was het merk
waardig, met welk een zekerheid de kinde-^
ren de met elkaar gecombineerde regels en
tegen elkaar optredende melodieën zongen.
Een welgemeend „bravo" voor den dirigent!
In „Van een Zeeuwschen Jongen" van Zweers
was speciaal de weergeving der tegenstelling
goed.
Aan het slot van elk der beide afdeelingen
van het programma vereenigden alle mede
werkende koren rich tot een reusachtig koor
van wel een vierhonderd deelnemers, met
begeleiding van orgel. Geweldig klonk „Die
Ehre Gottes aus der Natur" van Beethoven,
zeer goed ook het bekende „Hallelujah" uit
Handels Messias, waarmee de avond beslo
ten werd; in dit laatste waren echter de so
pranen nog te scherp; zij schenen moeite te
hebben om zich tot de tweegestreepte g op
werken. Hespe. die verleden jaar Polvhymnia
een paar koralen en een koor van Bach liet
uitvoeren had dus ook nu de gelukkige ge
dachte gehad een Oratorium-koor te kiezen
en zóó zijn zangers en zangeressen met de
schoonheden der beroemde werken van
groote toondichters bekend te maken.
De organist Jac. Bonset uit Amsterdam
opende het concert met de „Lamentation et
Hymne" van Guilmant. Ik heb wel eens hoo-
ren zeggen dat hij op eenigszins vijandelijken
voet met het pedaal zou staan; dit kan wel
zoo zijn, want zijn pedaalpartij week heel erg
af van de noten die Guilmant geschreven
heeft. Soms, als in het canonische gedeelte
bleef ze zelfs geheel weg. Echter scheen de
speler, meer speciaal wat zijn linkerhand be
treft ook met het manuaal geen aangename
relaties te onderhouden; de voorgeschreven
tegenmelodie in halve noten was althans
nergens te hooren. Misschien is dit alles, ook
wat de metrische afwijkingen aangaat, vrije
opvatting van den speler. Ik gun gaarne
ieders vrijheid, maar vind toch deze opvat
ting dan wel wat heel erg bijzonder onge
woon vrij; en zou Guilmant als hij nog leef
de en er bij ware geweest ongetwijfeld ter
stond tót een nieuwe „Lamentation" hebben
geïnspireerd.
Ook in de begeleiding van Handels „Hal
lelujah" was de organist vrij en soeelde b.v.
een tonïca-accoord van D waar Handel een
dominant-accoord schreef. Gelukkig raakte
het koor er niet door van de wijs.
Als steeds wanneer Polyhymnia gastvrouw
is, was de regeling voortreffelijk. Alles liep
vlug na elkaar af zoodat ondanks de ver
schillende medewerkenden het programma
tijdig ten einde was. Een bijzonder compli
ment aan het bestuur van Polyhymnia vinde
hier zijn plaats.
KAREL DE JONG.
ALLIANCE FRANsAISE.
MADAME DUSSANE OVER MADAME
DE SéVIGNé.
Madame Dussane over Madame de Sévigné,
dat beteekende dus: een geestige, charmante
en begaafde vrouw uit de 20e over een gees
tige, charmante en begaafde vrouw uit de 17e
eeuw.
Het was een wardige sluiting van het zoo
succesvolle seizoen der Haarlemsche Alliance
Frangaise, Zaterdagavond in De Kroon,
Op boeiende, geestige en gevoelige wijze
teekende Madame Dussane, Sociétaire. de la
Comédie Francaise, ons het beeld van de be
roemde' markiezin de Sévigné.
Wij hoorden van haar huwelijk met Henri
de Sévigné, dat verre van gelukkig was, maar
waarin zijtoch steeds een trouwe echtge-
noote bleef. Inderdaad: geen vlekje is er te
vinden in het leven van deze nobele vrouw,
die een voorbeeldige en toegewijde moeder
was voor haar zoon Charles en haar dochter
Marguerite. Tal van aanzoeken kreeg zy na
den dood van den markies de Sévigné, de
beroemdste en grootste mannen van haar
tijd dongen naar haaf hand, maar zij sloeg
alle huwelijksaanzoeken af al bleef zij met
velen een oprechte en hartelijke vriendschap
onderhouden. In' haar hart was slechts
plaats, voor één allesbeheerschende harts
tocht: de moederliefde. Aan deze liefde dan
ken wij eigenlijk haar onsterfelijke brieven,
want door het huwelijk van Marguétite de
Sévigné met den Graaf de Grignan, gou
verneur van Provence ontstond de 25-jarige
briefwisseling tusschen moeder en dochter,
die natuurlijk oorspronkelijk niet voor open
baarheid was bestemd, maar later werd uit
gegeven, waardoor toen ook aan het groote
publiek bleek, dat madame de Sévigné een
der schitterendste figuren van de letterkun
dige wereld van haar tijd was, een wereld
die zooveel schitterende figuren telde.
'Er waren geen couranten in die dagen en
dus waren de brieven van madame de Sé
vigné, die zooveel van haar talrijke relaties
te Parijs en elders hoorde, nieuwstijdingen
maar in welk een meesterlijken, geestigen
en boeienden vorm! voor hen, die haar
brieven ontvingen. Er werden dan ook spe
ciale, besloten kringen gevormd, waarin de
brieven van madame de Sévigné werden
voorgelezen.
De begaafde conférenclère las neen:
„spéélde" verschillende dezer brieven voor.
Zoo: de van geesttinteler.de aankondiging
van het huwelijk van Mademoiselle"; de
prachtige brief waarin de schrijfster uiting
geeft aan haar gevoel van eenzaamheid na
het huwelijk van haar dochter; de epistels
geschreven na den dood van Turenne en de
vermakelijke beschrijving van haar „onder
houd" met den Zonnekoning.
Voor den Franschman „la gaité c'est une
poïitesse" en madame de Sévigné bezat deze
beleefdheid meer dan eenig ander. Zij geleek
op Frankrijk: zij was vroolijk en degelijk,
fijngevoelig, dapper en zelfopofferend: zij
stierf bij het verplegen van haar dochter,
die zij zoo innig lief had. Zij was de verper
soonlijking van „la femme Frangaise".
„Si, si!" antwoorde de spreekster op de
vraag van den voorzitter, (die haar zeer
hartelijk dankte voor haar doorwrochte .en
boeiende voordracht) of zij nog voor den
vierden keer te Haarlem zou willen terug
komen.
Dat het zoo zij
INGEZONDEN MEDEDEEL IN GEN a 60 Cts.
per regel.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN a bO Ct*.
oer recrel.
ling dan uit Inspiratie geschreven, Hoe anders J Doos 30 60-90 ct. Tube 80 ct.
Geschaafde Huid, Schrammen en
Schrijnende Plekken, Huidwondjes.
Brand- en Snijwonden genezen met 7
Maak U geen zorg over de
keuze van een radiotoestel,
"Neem een K.Y.! IdeaalI Errea
K.Y. werkt op het stadsnet,
is uiterst selectief en geeft
muziek en spraak wondermooi
weer. Toch is de bediening
eenvoudig en de prijs heel
laag. K.Y. werd ontworpen
door de knapste radio-inge
nieurs en wordt door Stokvis
ten volle gegarandeerd. Aar
zelt Unog? Stap naar den Erres-
agent en laat U overtuigen!
Erres K.Y., in eikenh. kast, geh. compL»
£225.— in metalen uitvoering £215.*=—
N. V. R. S. STOKVIS ZS
Rotterdam «- Amsterdam Groningen
HEEMSTEDE
HOEK ADKIAAN PAUWLAAN EN
CBAYENESTERSINGEL,
B. en W. achten het wenscheïijk dat wordU
overgegaan tot verbetering van den hoek
Adriaan Pauwlaan en CrayenestersingeL
In verband hiermede stellen B. en W. vootf
van den heer J. Nieuwenhuizen Kruseman te
Manilla voor 100 over te nemen een strook
grond, groot 1 M2., gelegen op genoemden
hoek.
7
VERBETERING LEIDSCHEVAARTWEG,
B. en W. vragen van den Raad een credieë
van 39000 voor het verbeteren van den
Leidschevaartweg tusschen de Zandvoort-
schelaan en de Houtvaart, door het aan
brengen van een beschoeiing van gewapend
beton ter lengte van pl.m. 60 M. en het ver«
nieuwen van de Boekenrodebrug.
TWEEDE KASGELDLEENING.
B. en W. geven den Raad in overweging
hen opnieuw te machtigen voor 1929 kas-
geldleeningen aan te gaan tot een bedrag
van 2.000.000.
ONTHEFFING BOUWVERORDENING
B. en W. stellen den Raad voor, ontheft
fing te verleenen van het. bepaalde in art.
15 ter der Bouw- en Woningverordening
voor den bouw van een hulpgebouw op de
terreinen van het gesticht „Meer en Bosch"
aan den Achterweg, onder voorwaarde dat
de afstand van den meest naar voren- uit
stekenden hoek tot den Achterweg niet min
der dan 1.50 M. zal bedragen.
IJMUIDEN.
DE VISSCHERIJSCHOOL.
De Reedersvercenlglng
verleent hulp.
Eenigen tijd geleden werd in ons blad het
een en ander medegedeeld over de Gemeen
telijke VisscherJjschool te IJmuiden. Wij
wezen er op, dat de school van den kant
der zeevisschers slechts een zeer matige be
langstelling geniet en dat er reeds sprake
van was, de school op te heffen.
De Vereeniging van Reeders van Visschers-
vaartuigen heeft in haar laatste algemeene
vergadering een besluit genomen, dat voor
het vlsseherijondcrwijs in het algemeen en
voor de school In IJmuiden in het bijzon
der van groote en goéde beteekenis zal kun
nen worden.
Op voorstel van het bestuur werd met al
gemeene stemman beslopen, gelden beschik
baar te stellen voor steun aan personen, die
niet uit eigen middelen kunnen voorden
In de kosten v.an het onderwijs op de Vis-
scherij school.
De reeders zullen nu een zeker bedrag per
schip per jaar storten; het bestuur zal een
regeling vaststellen, op welke wijze de gelden
voor het doei zullen worden benut.
Ter inleiding van de bespreking op de
Algemeene Vergadering had het bestuur aan
alle leden een circulaire gericht, waarin de
plannen breedvoerig ontwikkeld worden.
