H. D. VERTELLINGEN
FLITSEN
STADSNIEUWS
FEUILLETON.
Helen's Juweelen
HAARLEM'S DAGBLAD
DONDERDAG 16 MEI 1920
(Nadruk r«rbode»| autawsracht voorbehouden.)
floor
EUGèNE D'ALEMBINO.
Het Geneesmiddel
In hot dorpje Maniaka ergens, vèr van
de bewoonde wereld, in Rusland woonde
Stalawl, een zéér welgestelde boer. De man
was de rijkste van het plaatsje en kon zich
vrijv/el alles aanschaffen wat Zijn hart maar
begeerde. Hij bezat een mooie vrouw, een
aardig huis en vele beesten. Maar toch was
hij niet gelukkig, want één ding kon hij voor
al zijn goud niet koopen: rust
Jarenlang reeds werd Stalawi gekweld door
een vreeselijke angst. Een ontzettende angst,
die hem vele uren den slaap ontroofde. En
eerst, wanneer de zon reeds aan den hemel
stond, dommelde de gekwelde rijkaard wat
in. Eiken avond was hij overtuigd, dat iemand
onder zijn ledikant gekropen was. Iemand
met booze wreedaardige bedoelingen. Alvo
rens in bed te stappen spiedde hij zorgvuldig
met een brandende kaars of hij „den boos
wicht" niet zag liggen. En bij het minste
kraken sprong hij doodsbleek, met parelen
de druppels over zijn voorhoofd, op, en alar
meerde zijn hééle huis en hof bij elkaar.
Meestal, gebeurde dat twee en soms zelfs
drie keer per nacht. Het gevolg was, dat vele
knechts en meiden hem den dienst opzeg
den, en anderen opstookten dat „enge spook
huis" te mijden.
Het was Stalawi aan te zien, dat hij ver
schrikkelijk onder zijn telkens terugkeeren-
de vrees leed. Zijn gezicht kreeg langzamer
hand een akelige goor-greene tint en zijn
oogen schitterden vreemd en koortsig. Ten
slotte ging de priester van het dorpje Ostro
bas zich met het geval bemoeien. Hij sprak
tot Stalawi: beste vriend geef mij hon
derd roebel en dan zal ik mij met mijn boe
ken een week in de bergen terug trekken om
in de eenzaamheid naar het geneesmiddel
tegen Je sloopende kwaal te zoeken. Honderd
roebel waren voor den rijken Stalawi een
bagatel en hij gaf ze grif. Toen de priester,
na den afgesproken tijd, weer in het dorpje
kwam, schudde hij bedroefd het eerbiedwaar
dige hoofd: ik heb zeven dagen en nach
ten, schier zonder te eten, in mijn dikste fo
lianten gelezen, maar ik heb het middel he
laas niet kunnen vinden. Maar, Stalawi,
wanhoop niet. In het stadje Starawa, vier
dagreizen hier vandaan woont de wijze pries
ter Alohas en hij zal zeker de kiuiden weten
te mengen, die jc van je vrees zullen bevrij
den geef mij duizend roebel cn ik zal nog
heden tot hem gaanWelerom tastte
Stalawi in zijn zak en gaf den priester de
verlangde duizend roebel.
Vele dagen hoorde Stalawi niets; avond
aan avond werd hij steeds gemarteld door
den angst, dat zich een snoodaard onder zijn
ledikant verscholen had. En v%rig bad hij,
dat de priester spoedig zou wederkeeren. Ein
delijk, na twintig lange dagen en nachten,
keerde Ostrobas terug en sprak terneer ge
slagen: Arme Stalawi, ook deze tocht is
tevergeefsch geweest., de wijze priester Alo
has heeft vele uren gepeinsd en gezocht,
maar ook hij is er niet in geslaagd het ge
neesmiddel te ontdekkenhoudt echter
moed, Stalawi, want in de groo'e stad Stelan,
dertig dagreizen van hier, woont de priester
Benok en deze, die de wijste is van ons al
len. zal je zonder twijfel kunnen helpen
geef mij tienduizend roebel en ik zal met
liefde voor je de lange en vermoeiende reis
maken. Ten derden male greep Stalawi in z'n
zak en gaf het vei'langde goud.
Dagen, weken, maanden verliepen. Men
vreesde reeds in het dorpje, dr.t Ostrobas
nooit weer zou terugkeeren. en de angst sar
de Stalawi méér dan ooit. Maar eindelijk
kwam de wit-gebaarde priester weei in zijn
dorpje. Hij scheen verjongd, verkwikt. En
sneller dan men het van den'grijsaard had
kunnen verwachten, liep hij naar Stalawi's
woning. Klopte op de deur. bonkte:
Stalawi Stalawidoe dan toch open
ik weet hetik ken het middelEn toen
Stalawi, sidderend van verwachting, tegen
over hem stond, sprak de oude, als een too-
verformule, deze gedenkwaardige woorden:
De hoog-wijze Benok heeft gezegd: Laat
hij onmiddellijk de pooten van zijn ledikant
afzagen....
KANTONGERECHT.
Fietsen in Haarlem een
janboel.
19 April Is op den Heerenweg een wielrijd-*
ster aangereden door een Brockway-bus.
Terzake van deze aanrijding had de chauf
feur van de bus zich .te verantwoorden. Uit
het getuigenverhoor bleek, dat de juffrouw
niet op het klinkerpad maar op het asphalt,
althans op den rand daarvan had gereden.
Hoewel zij nog 2 Meter ruimte rechts van
zich had,' is zij op de herhaalde signalen van
den chauffeur niet naar rechts uitgeweken.
Omdat de bestuurder evenmin naar links
kon, wijl er van den anderen kant een
andere bus kwam en de schuld dus bij de
juffrouw ligt vroeg het O.M. voor den chauf
feur vrijspraak.
Het fietsen op de hoofdwegen is in Haarlem
eenvoudig een janboel, zei de ambtenaar,
die zelf ondervindt, dat de fietsers steeds
op den rijweg komen en daardoor als auto
mobilist herhaaldelijk in gevaar komt.
De kantonrechter sprak den chauffeur vrij.
Wie niet hooren wü....
Een Haarlemsche drukkerspatroon heeft
bij achtste en negende herhaling de arbei-
derswet overtreden, door zijn arbeiders te
laten overwerken zonder de uren op de over-
werklijst aan te geven en door zijn vrouw
in de drukkerij werk te laten verrichten
zonder dat zij een arbeidskaart had.
Den vorlgen keer nog had de kantonrech
ter in plaats van hechtenis on te leggen ge
bruik makende van de hem bij uitzondering
verleende bevoegdheid, verdachte veroordeeld
tot boete.
Het O.M. verzocht thans om dat niet meer
te doen en vroeg twee hechtenisstraffen
van 3 dagen.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN
i 60 Cta. per repel.
(fUlli
Verdachte verdedigde ziijh door te zeggen
dat hij de uren abusievelijk in de verkeerde
kolom van de kaart had ingevuld.
De kantonrechter vond dat hij nu geen
uitzondering meer kon maken en veroor
deelde den drukkerspatroon tot een hechte
nis van driemaal een dag en eenmaal een
dag hechtenis.
Ten voorbeeld.
Twee jongens die op het asphalt van den
Rijksstraatweg hadden gefietst, terwijl zij op
het fietspad hoorden kregen ieder 2.
boete.
Neem me niet kwalijk.
Een oude man, die dronken was geweest
zeide gekomen te zijn om zijn verontschuldi
gingen aan te bieden. Ondanks die excuses
kreeg hij 5.boete.
Een nlt velen,
Een van de trottoirfietsers op den Schoter-
Weg kreeg een gulden boete.
Hij zei, dat er op den Schoterweg in het
niets op 't oogenblik zelfs geen trottoir te
onderscheiden is.
AANBESTEDING.
Twee huizen naast het
postkantoor.
In het bureau van den Rijksgebouwendienst
in Den Haag heeft gisteren de aanbesteding
plaats gehad van het sloopen van eenige
perceelen naast het post- en telegraafkan
toor te Haarlem in de Zijlstraat en het daar
ter plaatse bouwen van twee dienstwoningen
c. a.
Laagste inschrijver was de N.V. Aanne
mingsbedrijf P. Rosenhart te Haarlem voor
15.874.—.
PERSONALIA.
Mej. A. H. van den Bos zal 1 Juni het feit
herdenken dat ze 12 1/2 jaar geleden als kin
derjuffrouw in dienst trad bij den heer B.
Bunschoten, Lorentzplein.
Ds. L. D. Poot te Haarlem, heeft voor het
beroep bij de Ned. Hervormde Kerk te Gro
ningen bedankt.
DE PROVINCIALE BEDRIJVEN.
RAAD VAN TOEZICHT.
Ged. Staten heoben de volgende aanbe
velingen aan de Prov. Staten gezonden voor
de benoeming van leden van den Raad van
toezicht op de Provinciale bedrijven.
Vacature N. Dekker: 1. N. Dekker, lid der
Provinciale Staten; 2. A. Commandeur, lid
der Provinciale Staten.
Vacature Jhr. J. P. W. van Doorn: 1. Jhr.
J. P. W. van Doorn, burgemeester van Heem
stede; 2. Mr. G. J. Bisschop, burgemeester
van Hoorn.
Vacature Mr. L. M. de Jong Schouwenburg.
1. Mr. L. M. de Jone Schouwenburg, lid der
Provinciale Staten; 2. E. Luden, lid der Pro
vinciale Staten.
Vacature K. ter Laan; 1. K. ter Laan, bur
gemeester van Zaandam; 2. R. G. Rij kens,
burgemeester van Velsen.
Vacature Jhr. G. C. Quarles van Ufford:
1. Jhr. G. C. Quarles van Ufford te Bloemen-
daal; 2. H. R. du Mosch, te Amsterdam.
Vacature R. P. van Royen: 1. R. P. van
Royen, directeur der Gemeentewaterleidingen
van Amsterdam; 2. Ir. P. F. M. Wirtz, direc
teur der Drinkwatereiding van de gemeente
Rotterdam.
"Vacature Dr. Th. van der Waerden: 1. Dr.
Th. van der Waerden, lid der Provinciale
Staten van Noord-Holland; 2. L. van der
Wal, lid der Provinciale Staten van Noord-
Holland.
Vacature C. Noome; lo. Ir. H. H. Ehrenburg
directeur der Gemeentelijke Electriciteits-
werken te Rotterdam; 2.H. Lohr, directeur
der N.V. Provinciale Geldersche Electrici-
teits Maatschappij te Arnhem.
Vacature J. G. Bellaar Spruyt: lo. Mr. C.
H. Guépin, lid der Provinciale Staten; 2. Mr.
A. S. Miedema, lid der Provinciale Staten.
Vacature Mr. M. Slingenberg: lo. J Koster
lid der Provinciale Staten; 2. P. Kostelijk
Pzn., lid der Provinciale Staten.
ZEVENDE JAARVERGADERING NED.
CHRISTEN VROUWENBOND.
Woensdagavond hield in „Het Blauwe
Kruis" de afdeeling Haarlem van den Ned-
Christen Vrouwenbond haar zevende jaar
vergadering.
De avond werd geopend met het zingen van
Psalm 100 vers 1 en 4 en het lezen van Ro
meinen 11 vers 33 tot het eind.
De presidente, mevrouw Anema Gertzen
uitte haar vreugde over de aanwezigheid
van mevrouw Maarschalk, eerelid der afdee
ling. Zij memoreerde wat in het afgeloopen
jaar gebeurde.
In den zomer van 1930 zal in de omgeving
van Haarlem een provinciale landdag ge
houden worden. Er zijn vele teekenen van
groei in de afdeeling, dank zij de propaganda.
De secretaresse, mevrouw Van Leyden,
bracht het jaarverslag over 1928 uit, dat ge
deeltelijk opgesteld was door de vorige se
cretaresse, mevrouw Buiser, die naar Alkmaar
vertrokken is. Zij herinnerde aan het over
lijden van het lid mej. De Waal Malefijt. Een
bedrag van 100 werd afgedragen aan het
comité voor de Armenische Christenen.
Er werden talrijke lezingen en eenige cur
sussen gehouden.
Uit het verslag van de penningmeesteresse,
mevrouw De Jong, bleek, dat er een batig
saldo in kas is van 26.67.
Na de behandeling van dit huishoudelijk
gedeelte gaf de voordracht van mejuffrouw
L. C. Diehl, leerares aan het conservatorium
te Amsterdam een schoone wijding aan den
avond.
Mej. Diehl zegde van Vondel fragmenten
uit .Lucifer". Zij deed daaraan voorafgaan
een inleiding over de beteeken is van Vondel,
en over Lucifer, het door hem nog op 67-ja-
rigen leeftijd geschapen „treurspel in de En
gelenwereld". Van haar declamatie gaat een
groote bekoring uit, die haar publiek dan
ook ten zeerste boeide.
Mevrouw De Jong zegde mevrouw Anema
dank voor alles wat zij voor den Bond doet.
Haar werd een mooie paarse hortensia aan
geboden.
Nadat een gezellige pauze gehouden was
werd de agenda voor de algemeene vergade
ring besproken. Afgevaardigden naar deze
vergadering zijn mevrouw Belgraver en me
vrouw Krouwer.
Besloten werd dat de afdeeling zal stem
men voor het herkiesbaar stellen van de
Bondspresidente mevrouw Havelaar het
evenwel betreurende dat mevrouw Diepen
horst en mejuffrouw Barger niet herkiesbaar
gesteld werden.
De afgevaardigden zullen stommen tegen
het in behandeling nemen van het voorstel
tot aansluiting bij den Nationalen Vrouwen
raad, daar zij deze behandeling uitgesteld
wil zien tot 1930.
Besloten werd met de andere voorstellen
accoord te gaan.
Daarna was het woord weer aan mejuf
frouw L. C. Diehl. die eenige „Sabbathliede-
ren" en andere gedichten van Jacob Israël de
Haan voordroeg. Ook hierbij gaf zij een zeer
gewaardeerde toelichting.
Tenslotte gaf zij een vers van Frederik van
Eeden, Willem de Mérode.
Mevrouw Anema dankte haar voor de
VAN HAARLEM'S DAGBLAD No. 1434
HET HUISHOUDBOEK
Moeder besluit baar huis
houdboek te gaan bijwer
ken
schrijft alles op wat ze be
denken kan en vindt 1.22
onverklaard
controleert de optelling als
vader de radio aanzet
is opnieuw aan het tellen
als Mientje van boven
roept om een sohoonen
handdoek
klemt de tanden op elkaar
en gaat weer aan het zoe
ken als de telefoon belt
vraagt of vader even wil
luisteren en tracht zich te
binnen te roepen, wat ze
den melkboer betaald
heeft
telefoon belt door, want va
der is er niet en moeder
gaat zelf
als ze net weer begonnen
is, informeert Jantje of hij
zich nog moet wasschen
voor hij naar bed gaat
Moeder zucht, boekt de
1-22 op liefdadigheid, en
beëindigt haar taak.
(Nadruk verboden.)"
oogenblikken van superbe schoonheid, die zij
geschonken had.
Mevrouw Anema deelde mede dat het be
stuur als candidaten in de vacature mej. De
Waal Malefijt aanbeveelt de dames Abra
ham en Wentink. Zij bedankte mevrouw Bel
graver voor het waarnemen van het secre
tariaat.
Mej. Diehl sloot den avond met dankgebed.
TENTOONSTELLING HANDENARBEID.
De afdeeling Haarlem van de Vereeniging
voor Handenarbeid heeft in het afgeloopen
seizoen weer onder leiding van de heeren
D. Been en A. Peddemors een cursus in een-
voudigen metaalarbeid gegeven, die blijkbaar
weer veel succes gehad heeft. Er is tenmin
ste voor Donderdagavond van half acht tot
half tien in één der zalen van de Rijkskweek
school voor Onderwijzers een tentoonstelling
georganiseerd van voorwerpen, die door deze
cursisten vervaardigd zijn.
De heer Been, die zich altijd met groote
liefde aan deze beweging gegeven heeft en
er dan ook de ziel van is, had Dinsdagmid
dag de vriendelijkheid om ons de tentoon
stelling te laten zien en er vele interessante
bijzonderheden van te vertellen. Veertien
leerlingen, zoowel mannelijke als vrouwelij
ke, hebben in dezen cursus een les van twee
uur per week genoten. Dit bleek voor hen
voldoende om allerlei nuttige en fraaie
voorwerpen van rood en geel koper, alumi
nium en nieuw zilver te vervaardigen en dat
op een wijze, dis veel lol verdient. Zoo
zagen we o.a. twee keurige schemerlampjes,
die iedereen wel op zijn schrijfbureau zou
willen hebben. Verder presenteerbladen,
wandschotels, vruchtenschalen, allerlei,
schotels, servetringen, inktpotten, bonbon-
nières, lucifersstandaards, armbanden, hou
ders voor blocnote's, broches, portretlijstjes,
enz.
In alle voorwerpen zijn prachtige orna
menten gedreven of gegraveerd. Er zijn
voorwerpen bij, die een vakman niet beter
zou kunnen maken.
Met deze tentoonstelling neemt de heer
Been wegens het bereiken van den pensioen
gerechtigden leeftijd officieel afscheid als
leeraar in handenarbeid aan de Rijkskweek-
en -Leerschool. Prettig vindt hij dit aller
minst. Hij mint den arbeid en zou liever
nog een paar jaar leiding willen geven. Bij
elkaar heeft de heer Been nu 52 jaar lang
voor een schoolklasse gestaan; reeds op
jeugdigen leeftijd is hij in Rotterdam be
gonnen; 31 jaar is hij aan de Rijkskweek
school verbonden geweest en telt onder de
leerlingen en oud-leerlingen vele vrienden.
De heer Been hoopt weer op veel belang
stelling voor deze tentoonstelling, waarvoor
iedereen welkom is.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN
a 60 Cts. per regel.
STOFZUIGERHUIS MAERTENS
BARTELJOR1SSTRA AT 16
TELEFOON 10756
HOBBY VLOERWRIJVERS F 125.-
HAARLEMSCHE VEREENIGING
VOOR HUISVLIJT.
JAARVERSLAG.
Van het bestuur der Haarl. Vereen, voor
Huisvlijt ontvingen wij het volgende verslag:
In het begin van September werden inge
schreven 121 jongens en 106 meisjes, verdeeld
over de volgende clubs: 9 meisjesclubs en
jongensclubs waarvan mej. Ritter 2, mej.
Lettinga 2, mej. Keijserswaard 1, mej. Ber
ger 1, mevr. Hoogeboom 1. mevr. van Norden
1, mevr. Visser 1, de heer v. d. Bogaart 2,
de heer Wijma 2, de heer Prinsen 2, mevr.
Nolthenius 1 en mej. Kaldenbach 1 club
onder hun hoede namen.
Door welwillende medewerking van het
dagelijksch bestuur onzer gemeente konden
dit jaar weer drie clubs ondergebracht wor
den in de school aan de Botermarkt, de
overige clubs in lokalen aan de Bakenesser-
gracht 63.
Op 14 April '28 werd een druk bezochte
tentoonstelling gehouden in de Stads Doelen
die evenals vorige jaren weer welwillend te
onzer beschikking werd gesteld. De tentoon
stelling zag er uitstekend uit.
Voor de tentoonstelling werd het gebrui
kelijke aantal loten (2000) verkocht.
De fihanciele toestand van de Vereeniging
is nog altijd niet rooskleurig hoewel gelukkig
geen achteruitgang is te constateeren. De
geest onder de leidsters, leiders en kinderen
was uitstekend.
Mej. E. Keijserswaard nam afscheid, na
tal van jaren een clubje te hebben geleid,
zoodat een woord van dank hier zeker op
zijn plaats is. Bij de kinderen was zij zeer
geliefd, zoodat zij haar slechts noode zagen
vertrekken.
Verder moest de vereeniging de hulp van
den heer Prent missen, aangezien deze door
drukke werkzaamheden verder geen club meer
kan leiden. Gok de heer Prent verdient een
woord van welgemeenden dank voor zijn uit
stekende leiding. Ten slotte nog een woord
van dank aan allen die gedurende den afge
loopen cursus hunne krachten gaven aan en
belangstelling toonden voor de vereeniging.
EEN ROMANTISCHE GESCHIEDENIS,
door
JAQUES FUTRELLE.
381
„Mijn echtgenoot houdt er zijn eigen
denkbeelden op na", vervolgde ze. „Ik zou
zijn plannen nooit werkelijk willen tegen
werken. Hi,j heeft bezwaren tegen u, waarom
weet ik niet. U had hier niet moeten ko
men".
„Maarmaar", stamelde Skcets, „u
na wat u gezegd hebt, zult u me toch
niet wegsturen?"
„Ik zou u niet kunnen wegsturen
uit liet dorp, bedoel ik, zei ze. „Ik weet
niet eens, of ik u wel het huls zou verbie
den, hoewel het eigenlijk mijn plicht is".
„En bovendien", draafde Skeets door,
„zijn u en uw dochter hier alleen. U zult
een man noodig hebben omom
„Er is hier een man", vertelde Mrs.
Quain. „Een zekere meneer van Derp. Voor
zoover lk weet. zal hij den hcelen zomer
bij ons blijven logeeren".
„Van Derp!" Skeets' gedachten gingen
onmiddellijk terug naar den blondharlgen
vreemdeling. „Bedoelt u die vent, die ik in
de oprijlaan ontmoette".
„Ja, cl at zal wel. I-lij was net uitgegaan,
toen u binnen kwam".
„Wie is, dat?"
„Ik weet hot heusch niet", antwoordde
Mrs. Quain, ,ik weet alleen dat hij uit
Holland komt uit Amsterdam gelood ik
hij is de zoon van een zakenvriend van
mijn man daar. Ik weet niet", voegde ze
er bex-ustend aan toe, „waarom we den
heelen zomer met hem opgescheept moeten
zitten. Altijd met z'n drieën bridgen is mij
ook zoo amusant niet".
Van de beschutte waranda uit, waar ze
zaten, zagen ze Cicely en van Derp den
oprijweg Inslaan. Hij had zich iets naar
haar overgebogen en ze waren druk in ge
sprek. Onwillekeurig balde Skeets zijn
vuisten. Mrs. Quain zag het.
„Ik krijg ook altijd de neiging om dat te
deen als ik hem zie", zei ze. „Ik geloof
zekex-, dat hij een man is, die hevig verliefd
zou kunnen worden op een meisje, als ze
maar rijk genoeg is".
Plotseling keek Cicely op, alsof Van Derp
haar gewaarschuwd had, zag Skeets en holde
met een verschrikt gezicht een zijgang in,
die naar haar kamer leidde. Van Derp ging
de voordeur lxx en even later vex-scheen hij
op de veranda, waar zijn gastvrouw en
Skeets zaten.
„Mr. Gaunt, een vriend uit New York
Mr. Van Derp uit Holland".
„Aangenaam", zei van Derp met een glim
lach die al zijn witte tarxden ontblootte. „Als
ik me niet vergis, Mr. Gaunt, dan heb ik
een paar dagen geleden een foto van u in de
krant gezien?"
„Dat kan", gaf Skcets toe, maar er was
iets vijandigs in zijn manier van doen ge
komen. „Dat was toen ik gearresteerd was
in vex-band met den diefstal van een kouse
band en van de juweelen van een zekere
Miss Hamilton".
„Ik feliciteer u met uw ja. hoe zal ik
het noenien?" zei van Derp. „Het was een
belachelijk geval. Ik hoop, dat u me niet
kwalijk neemt, dat .ik u daar straks zoo
nieuwsgierig heb opgenomen. Ik verbeeldde
me, dat ik u al eens eerder gezien had, maar
ik wist niet waar".
Mrs. Quain stuurde dienzelfden dag nog
een telegx-am aan haar man:
„Keats Gaunt heeft ons hier gevonden;
wil zich niet laten wegsturen. Wat zullen
we doen?"
Waarop hij antwoordde:
„Vraag hem te logeeren. Geef hem zooveel
mogelijk gelegenheid om met Cicely samen
te zijn. Huwelijk tussclien hen absoluut nood
zakelijk".
Mrs. Quain's mooie oogen gingen wijd
open van verbazing.
„Wel, in eik geval", overlegde ze kalm.
„zullen we ïxu met z'n vieren kunnen brid
gen".
HOOFDSTUK III.
De motorboot „De Pyramide" schoot in
een wijden boog om Race Point heen, wend
de zijn steven bijna recht naar het Westen
en onderzocht de duisternis met zijn krach
tig zoeklicht. Toen verlangzaamde hij zijn
vaart even en schoot daarna weer met ver
nieuwde kracht vooruit door het donker
groene water.
Ver naar rechts blinkerden een paar licht
jes dat moest Provincetown zijn. Ver
scheidene keeren keek de stuurman van de
Pyramide naar die lichtjes en herhaaldelijk
draaide hij zich om om achter zich te zien.
Tweemaal stak hij zijn hand uit als om de
machine langzamer te laten gaan, maar
eiken keer bedacht hij zich.
Tenslotte verscheen, een heel eind achter
hem, datgene, dat hij blijkbaar vex-wacht
had de helle straal van een ander zoek
licht. Daar was blijkbaar een tweede motor
boot; en het scheen wel, dat dit tweetal met
elkaar het spel van kat en muis speelde.
De Pyramide hield er blijkbaar zijn eigen
methodes op na, want de machine werd
plotseling bijna stop gezet, en hij schoot met
een grooten boog naar de kust, terwijl het
licht van den achtervolger achter Cape
Cad verdween. Toen tenslotte het andere
licht weer te voorschijn kwam, was de Pyx-a-
mide vlak bij de menigte visschersbooten,
dis in de haven van Provincetown voor an
ker lagen.
De stuurman van de Pyramide scheen zich
niet veel te bekommeren om het gevaar van
botsing, dat hij daar liep. Hij schoot recht
op het vijftigtal zeilbooten af, drukte op drie
knopjes vlak bij hem en al zijn lichten gin
gen uit eerst het zoeklicht, toen het
groene stuurboord- en daarna het roode
bakbcorölicht. Er bleef nog een flauwe licht
straal uit de kajuit over; hij dnxkte op een
viex-de knopje en ook dat was verdwenen.
Van een afstand gezien leek het wel, alsof
de Pyramide het anker had laten vallen en
zich gereedmaakte voor den nacht blijk
baar was het de bedoeling van den stuurman
om zijn achtervolger van het spoor af te
brengen.
Maar de Pyramide liet zijn anker niet val
len. Hij schoot vooruit door den donkeren
nacht als een duister zeemonster, zijn stuur
man zat ingespannen voor zich uit te turen,
want de lichten, van de andere booten waren
nu zijn eenige. bakens. Zoo nu en dan schuur
de hij langs een zeilboot of een sloep
of een motorbootje ten slotte had hij
de open zee weer vcor zich.
Toen pas keek de stuurman achter zich.
Het krachtige zoeklicht van de andere mo
torboot scheen al op de buitenste schepen
van de kleine vissehersvloot, en hij had zijn
vaart verlangzaamd. De Pyramide wendde
de steven weer naar links, de motor begon'
harder te sputteren en de boot schoot voor
uit als een levend dier. De achtervolger zat
hopeloos verward tusschen de menigte
kleine schepen. En de stuurman van de
Pyramide glimlachte vergenoegd.
„Daarmee zal die vent zich wel een paar,
uur kunnen amuseeren", merkte hij op.
Met nog steeds alle lichten uitgedoofd
het was misschien wel een beetje overdre
ven voorzichtig schoot de Pyramide blin
delings vooruit door de duisternis. Mijl na
mijl legde hij af, terwijl de stuurman rustig
rookend voor zich uit zat teS staren. Bin
nen een kwartier zou het licht van Minot's
Ledge te zien zijn; dan zou hij makkelijk
de haven van Satuit of Bars Cove kunnen
bereiken, die volgens zijri kaart tusschen
Secoxxd en Third Cliff lagen. Daar zou hij
het anker kunnen uitgooien, zijn benzine
reservoir bijvullen, en vroeg in den ochtend
weer verdwijnen.
„Ikhouvanje!" Heel in de
verte zag hij flauw de flitsen van Minot's
Ledge, laag aan den horizon.
De stuurman knikte begrijpelijkTien
minuten later onderscheidde hij een klein
lichtpuntje op Third Cliff; nog tien minuten
en ook op de Secono begon zoo'n puntje te
gloeien
Binnen een uur was hij tusschen de twee
klippen, en wierp tflcht bij het strand het
anker uit. Het zou misschien eexi kwestie
van een paar uur zijn tot dat zijn achter
volger ontdekte, wat voor poets hij hem ge
bakken had, maar ze zouden waarschijn
lijk de heele kust moeten afzoeken om hem
te vinden en in dien tusschcntijd kon hij eens
goed uitslapen.
GVora- vervorsa.2
