RADI© AJPj BINNENLAND DE STAKINGSRELLETJES TE FINSTERWOLDE. INGEZONDEN HANDELSBLAD n HAARLEM'S DAGBLAD DINSDAG 4 JUNI 1929 RHYTHMISCHE OEFENINGEN EN BEWEGINGSSPELEN. DOOR MEVR. RUTH TOBI MET HAAR LEERLINGEN. Zaterdagmiddag was de schouwburg Jans- weg in bezit genomen door de zonnige, stra lende jeugd, die haar levensblijheid zou uiten in rhytmische oefeningen en bewegingsspelen onder leiding van mevrouw Ruth Tobi. Als het doek opengaat lezen wij het op de ge zichten der talrijke meisjes (en enkele jon gens) hoe belangrijk en prettig zij het vin den, op het tooneel van een echten schouw burg de bewijzen te mogen leveren van hun vorderingen in rhytiimische oefeningen, van hun streven naar een zuivere lijn in houding en beweging. Want door de geheele uitvoe ring is dit streven niet alleen merkbaar, doch ook resultaten zijn hier en daar duidelijk aanwezig. Ik denk nu b.v. aan het alleraar digste groepje, dat o.m. de oefeningen op mu ziek van Siep uitvoerde. Eenige malen heb ben deze-meisjes ons van haar oefeningen doen genieten, ook nog op muziek van Schu bert en Heinz Tobi. Het was verrassend, zoo veel gevoel voor plastiek en ruimtebewustzijn, zooveel zin voor lijnwerfeing en zuiverheid in bewegingsafloop bij deze jonge kinderen waar te nemen. Het waren niet alleen de twee groote meisjes, de blauw-grijsjes, die ons door haar bijzondere geoefendheid (of was het aanleg, of beide?) wisten te boeien, maar ook dat heele kleine blende polkakopje in het strakke donker blauwe pakje bekleed de een eerste plaats in deze combinatie. Men vraagt zich af hoe het mogelijk is, dat zulke jonge kinderen reeds met- zooveel gevoel zich aan de muziek weten aan te passen. En nu waren die bewegingen natuurlijk wel door de leidster aangegeven en werden dus voorge schreven oefeningen gereproduceerd, maar dat deden deze leerlingen dan ook voortref felijk. Het geheel bleek maatvast en rhyth- misch. Zijn wij het met Jacques Dalcroze eens, dat maat slechts een zaak van het ver stand is, maar rhythme een van het gevoel, dan is deze lof toch niet overdreven, inte gendeel volkomen verdiend. Zooals te ver wachten was, hadden de allerkleinste leer lingen nog al wat moeite met de oefeningen en hier werd weer de oude onderwijservaring bevestigd, dat voor de kleuters de oefenstof niet eenvoudig genoeg kan zijn. ^och waren in dit geval de bewegingen zelf niet te ge compliceerd of te moeilijk om uit te voeren, doch bij de overgangen bleek er bij velen een tekort aan geheugen, zoodat de nieuwe bewegingsvorm eerst van anderen of de leid ster moest worden afgezien, met het gevolg, dat een groot deel van de kinders steeds iets te laat was, waaronder de combinatie van muziek en beweging wel eenigszins had te lijden. Het is ook geen wonder, dat de klei ne peuters zich nu moeilijker konden con- centreeren dan in de gewone lessen; er za ten immers zooveel bekenden in de zaal. Is het dan niet begrijpelijk, dat je daaraan wel eens denkt in plaats van aan de oefeningen en ook eens probeeren wilt of je ze kunt zien zitten! De niet aan de beurt zijnde leerlingen zaten op het tooneel geschaard, zoodat het programma in vlot tempo kon worden afge werkt. Tot slot van het deel voor de pauze voerde mej. Els Keezer een humoristische dans uit op een m.i. zeer geslaagde composi tie van den heer Tobi. Het slanke, lenige li chaam, dat alle overgangen vloeiend en zon der moeite nam, was van een zeer expressie ve werking. Alle finesses waren in de puntjes verzorgd en bepaald opvallend waren de goed gekozen handhoudingen en -bewegin gen. Mej. Keezer danst met een enthousias me en een overgave, die niets onevenwichtigs in zich hebben en die ons in de toekomst üjog veel doen verwachten. Het deel na de pauze opende met twee 'groepdansen. De groep van oudste leerlingen, die ook voor de pauze al eenige keeren ge werkt had, kon mij slechts matig boeien. Zoowel het aanvoelen als het kunnen, van deze dames lie pteveel uiteen om een slui tend geheel te kunnen verkrijgen. Het was teveel individueel werk, de eenheid ontbrak. Men mag bij de beoordeeling evenwel niet vergeten, dat het hier geen uitgezochte mede werkenden betrof, doch een klasje, waarvan de samenstelling als altijd van een reeks toe vallige factoren afhankelijk is. De Menuet van Heinz Tobi werd zeer ver dienstelijk uitgevoerd door een tweetal jonge meisjes, waarvan één weer het meerbespro- ken ölauwgrijsje was. De Elegie van denzelf den componist werd ons voorgedanst door mej. Keezer en een jeugdige partner, die, hoewel niet op het peil staande vrn de eer ste, uitstekend partij gaf. Haar houdingen en bewegingen vielen te roemen: jammer dat de twee lange vlechten in sommige hou dingen de lijnwerking totaal bedierven. In de eerste van de twee groepdansen, die nu volgden, wareiv de korte, kleine armbe wegingen van suggestieve kracht. Het slot van het programma werd gevormd door twee walsen, de eerste, van Brahms, door de oud ste leerlingen op voldoende wijze weergege ven, de tweede door mej. Keezer als solodans op de haar eigen boeiende wijze, waarbij vooral de goedverzorgde voethouding opviel. Bezien wij tenslotte de toegepaste methode, dan blijkt, dat mevrouw Tobi voor haar les sen niet langer uitsluitend het systeem van de Loheland-Schule toepast, doch duidelijk elementen van de Laban-Schule in haar on derwijs heeft betrokken; »ik zou zeggen, dat dit een aanwinst beteekent. Wanneer wij tenslotte vermelden, dat de pianobegeleiding in de begaafde en goed aangepaste vertol king van mej. B. Nederkoorn uitstekend tot haar recht -kwam en dat de afsluiting en de belichting van de dansruimte "mét ëerivoud en smaak waren verzorgd, dan mogen wij als totaal indruk dus wel zeggen: dat wij Zater dagmiddag in onze opvatting van vroeger weer versterkt zijn, nl. dat het werk van me vrouw Tobi het nuttige en aesthetische op gelukkige wijze in zich weet te vereenigen. H. L. WARNIER. POLITIEHONDEN-DRESSUUR. De Politïehondendressuur-vereeniging „Kent u zelf", hield een ouderlingen wed strijd op haar oefenterrein te Santpoort. Er waren 18 honden ingeschreven, welke in drie klassen waren verdeeld. Klasse A (6 stuks"» gediplomeerde honden: klasse B (5 stuks) gevorderde honden en klasse C (7 stuks) be ginnelingen. Als keurmeesters fungeerden de heeren C. Zuidhoek, J. A. Bouman en M. Giorgis. De heer B. Posma was helper. Ver moedelijk door de warmte lieten de honden in klasse A geen mooi werk zien, behalve „Pien" eigenaar C. Kuijer. Haarlem, bij het voorwerp bewaken; deze oefening was heel goed. De uitslag was als volgt; Klasse A le prijs en tevens wïsselprijs „Bri gand" eigenaar J. Bleijendaal (geleider D. Doornbosch), 2de prijs C. Kuijer met- „Pien", 3e prijs M. C. J. de Witte met „Runo". Klasse B.: le prijs J. Doornbosch Jr., met „King", 2e prijs H. A. Switser met „Harry" 3e prijs Z. C. Moolweer, met „Bobby", Klasse C.: le prijs A. Doornbosch met „Alphons", 2e prijs C. v. Meel met „Willy", 3e prijs F. J. v. d. Wetering met „Corry", 4e prijs „Monica", eigenaar mej. A. Pirsch. VOOR DEN POLITIE RECHTER. Dierenmishandeling? De bloembollenkweeker J. K. te Haarlem had op zijn land veel last van losloopende honden. Hij heeft toen een dier, dat bezig was het land om te woelen, met een buks geschoten. Nu werd hem ten laste gelegd, dat hij het aangeschoten dier, dat ernstig gewond was, onverzorgd had laten liggen. Beklaagde verklaarde, dat hij gemeend heeft, dat de hond dood was. Eerst later, toen een politie-agent kwam om een onder zoek in te stellen naar aanleiding van een klacht van een omwonende, die den hond had hooren janken, is hij weer gaan kijken. Toen was de hond weer bijgekomen. Het dier leed veel pijn en is daarom, nadat een die renarts geraadpleegd was, die herstel niet mogelijk achtte, afgemaakt. Een man die den hond heeft hooren jan ken was als getuige gedagvaard. Wegens ziekte was hij evenwel niet gekomen. Daar om werd de behandeling der zaak 14 dagen uitgesteld. Wel werden reeds als getuigen, a décharge twee agenten van politie gehoord, die een tuintje hebben naast beklaagdes land. Uit eigen ervaring konden zij verklaren, dat be klaagde veel last heeft van losloopende hon den. Bovendien hadden zij hem leeren ken nen als een dierenvriend, zoodat zij hem niet in staat achten om een hond met opzet half dood te laten liggen. Radio-liefhebber. Iemand die niet genoeg belasting betaald heeft, had de logische gevolgen daarvan ondervonden, een beslag op zijn meubilair, zelfs op zijn radio. Voor een liefhebber van geaetheriseerde muziek is dat wel erg, voor dezen was het zoo erg, dat hij probeerde om de radio maar aan het beslag te ont trekken. De deurwaarder ging er niet mee accoord en bracht de zaak voor den politie rechter. 't Kostte nu f 30 of 30 dagen, in aanmerking genomen dat de radiominnend5 al eens eerder veroordeeld was, toen wegens diefstal. Honderd getuigen. De 37-jarige monteur erkende nu dat hij de politie in den .arm had moeten nemen. Jammer genoeg had hij 't 7 April niet er kend en de politie had hem toen in den arm genomen. En niet zachtzinnig want de bewuste arm lag op den grond. De heele man lag stijf tegen den grond gedrukt, zoo maar op de Burgwal. Er waren wel honderd getuigen bij, allemaal serieuse personen, zei verdachte. Die had de politie eigenlijk al lemaal moeten opschrijven. Nee, schrik niet, lezer, niet op den bon, maar om later te bewijzen, dat de bij den arm gevatte, niet dronken was. Helaas heeft dé politie het niet gedaan en het bewijs ontbrak dienten gevolge. Aanleiding voor het O.M. om 14 dagen gevangenisstraf te vragen, want ver- dachte's strafblad ziet .al heel zwart. Na een kort pleidooi van Mr. Schreurs, kreeg hij f 20 of 20 dagen. Geen inbrekers. Een jongen uit Haarlemmerliede had nog vijf dagen hechtenis te goed wegens een of ander vergrijp tegen de Staatswetten. Toen de veldwachters hem kwamen halen om hem zijn gerechte sitraf niet t-e doen ontloopen had hij de menschen zeer on- heusch ontvangen. Hij wilde ze persé niet binnenlaten. „Ja", zei hij, „edelachtbare, iedereen kan wel komen het konden wel inbrekers zijn". Het waren gen inbrekers. Daarom kost te het f -25 boete. Misschien was een in braak wel voordeeliger geweest. De Monteur. Dat een Halfwegsch jongmensch, dat vroe ger landbouwer was voor monteur studeert is zeer prijzenswaardg, maar minder was dat geweest de wijze, waarop hij de verworven kennis in practijk bracht. Dat kwam zoo: Er was bij het dorp zijner inwoning een auto in brand gevlogen. De aanstaande monteur had nog helpen blusschen. Nu zou men mee- nen. dat dit voor hem een gereede aanlei ding zou zijn om zijn vaardigheid in het we der opbouwen van het vehikel te toonen. Hij deed het omgekeerde. Hij bevond, dat de auto een ruïne was en meende daarom het recht te hebben om er, gelijk de vakterm luidt, een lantaarn „af te sloopen". De lan taarn werd op de groene tafel gelegd, het was een mooie groote koplamp. De jongeman had haar los moeten schroeven om haar mee te nemen. Hij wilde het grif toegeven. Aangezien de politie hem gevat heeft stond hij nu terecht. De eisch luidde honderd gulden boete of een maand hechtenis, de uitspraak zeventig gulden of een maand. De jongeman zal het monteeren nu wel elders in practijk gaan brengen. Met een variatie op „Schoenmaker blijf bij je leest,'' zouden wij willen zeggen, „Schoen maker blijf bij eerlijke middelen", tegen den verdachte die Maandagmorgen voor den politierechter had moeten komen, maar die blijkbaar toch bij zijn leesten gebleven was. Hij was gedagvaard wegens oneerlijke concurrentie. In het begin van April stuurde hij circulaires rond: „Heden opening van mijn nieuwe zaak." Voorts deelde hij daarop mede, dat hij jaren in dienst was geweest bij êen hier gevestigden schoenmaker. Wel merkwaardig, intusschen, dat deze schoen maker noch zijn zoon er zich niets van her inneren konden. En als meer schoenmakers, die nieuwe zaken openen, dienstbetrekkin gen bij de van ouds bekende firma gaan fingeeren kon het publiek wel eens denken, dat daar het personeel wegloopt. Hetgeen het handels- of bedrijfsdebiet van die firma zal schaden. De nieuw gevestigde schoenmaker is al eens veroordeeld wegens mishandeling, nu kreeg hij er een vonnis bij van 40.of 20 dagen. PERSONALIA. Tot reizend secretaris van de Vereeaiging voor Inwendige Zending in Noord-Holland is benoemd de heer Joh. J. van Kempen te Haarlem. De marechaussee gesard en getreiterd. Wij hebben de vorige week melding ge maakt van relletjes te Finsterwolde (Gr.) waarbij door chargeerende marechaussees geschoten is en een man doodelijk gewond werd. De Winschotensche correspondent van het Hbld. heeft ter plaatse een onderzoek inge steld en schrijft in zijn blad nu o.a,: „Mijn eerste onderhoud was met den op perwachtmeester der marechaussee. Deze verklaarde, dat den heelen avond 't volk, dat bij Hotel De Unie samenschoolde, ru moerig en opstandig was geweest. Voortdu rend werd de politie getreiterd en gesard. Er werd geroepen, dat zij de marechaus sees toch niet durfden, dat ze ook maar boerenpummels waren en dat „lutje Yje" (Wijkstra, de moordenaar van Grootegast) maar eens moest komen. Een paar keer heeft de marechaussee de helft van den weg afgezet om het verkeer vrij te houden. Op allerlei wijze werd getracht, een optreden van de marechaussee uit te lokken. Maar, zei de opper, ik heb zoo lang mogelijk ge wacht, want ik weet uit ervaring, dat, als het op ingrijpen aankomt, er ook slachtof fers vallen en de gevolgen vaak niet te overzien zijn. Toen de samenscholers de opper schatte hun aantal op 1000 verster king uit Beerta hadden ontvangen, werd het lawaai en geschreeuw nog erger. Er werd met steenen gegooid, waarvan er door de ruiten van het hotel vlogen. Maar eerst toen een wachtmeester door een steen aan het gezicht gewond werd, gaf de opperwacht meester bevel om de menigte uit elkaar te jagen, terwijl hij sommeerde tot versprei ding. Dat werd door de menigte met hoera geroep begroet. De marechaussee voerde een charge uit en een hevig gevecht werd gele verd. Aan de eene zijde trok de politie de sabel en de revolver, aan den anderen kant glinsterden de messen en werd met steenen en stukken ijzer geworpen. De menigte werd naar verschillende kanten uiteengedreven, maar het verzet hield aan. Uit de donkere lanen, die naar den hoofdweg leiden, werd met steenen gegooid en werden bedreigingen gehoord. De opper-wachtmeester verklaarde met nadruk, dat het hem en zijn mannen er niet om te doen is geweest iemand bepaald te treffen of letsel te doen. Twee marechaus sees te paard zijn, terwijl zij telkens op verzet stuitten door het dorp gegaan tot bij de woning van den winkelier Glazenburg. Ook daar troffen zij personen aan die hen tartten om te schieten. Er is toen gescho ten op twee mannen. Op het eerste moment wisten de marechaussees zelf niet of iemand geraakt was. Even later bemerkten zij. dat een der mannen gewond was. Dit bleek Si- mens te zijn". „Mijn indruk is", aldus de correspondent, „dat de marechaussee dagenlang veel heeft moeten hooren. Dat de houding van de sta kers en hun aanhang van rumoermakers zeer provoceerend is geweest. Dat men lang heeft, gewacht met in te grijpen, omdat men wist. dat er in dat geval bloed zou vloeien. De bewuste Simens behoorde niet tot de stakers, hij was met zijn vrouw in het doi\> geweest, maar toen die naar huis wilde, wou hij nog blijven, zoodat ze alleen huiswaarts was gekeerd. Dat de man niet tot de sta kers "behoorde bewijst nog niet, dat hij zich afzijdig heeft gehouden. Er zijn ongetwijfeld veel meer menschen din avond op de been geweest die buiten de staking staan, maar die het hunne er toe hebben bijgebracht om het relletje uit te lokken en aan den gang te houden. „Ook wil het er bij mij niet in, dat van de zijde van burgemeester of opperwacht meester deze herrie zou zijn uitgelokt. Bur gemeester Roelofs staat als mensch te hoog om het daarheen te willen leiden. Hij heeft integendeel alles gedaan om de menschen te 'kalmeeren en getracht hen met gezonde redeneering tot heengaan te bewegen. Hij is heengegaan toen hij dacht dat de zaak aan het verloopen was en zijn vertrek er mis schien toe zou kunnen leiden dat men kal meerde en naar huis zou gaan". „De opperwachtmeester staat bekend als een zeer kalme politie-man, die veel geduld heeft geoefend en zich niets heeft aange trokken van imteerende uitroepen en hate lijke gezegden. Die lieten hem koud. Een paar maal heeft hij den weg afgezet om het verkeer vrij baan te laten. Eerst toen hij bemerkte dat zijn manschappen niet meer veilig waren, toen een hunner gewond was, door een steen en de menigte steeds meer opdrong, heeft hij na de gebruikelijke som maties laten chargeeren. Ook nadien heeft hij bij de lanen, die op den weg uitkomen, telkens de sommaties laten hooren, maar het verzet bleef doorgaan. „Van de andere marechaussees gelooven we dat ze, hoewel tot het uiterste gesard en getreiterd, niet opzettelijk menschen en ze ker geen buitenstaanders die geen enkel teeken van verzet toonden, hebben aange vallen of verwond". DE R.-K. EERSTE KAMER FRACTIE. Van de 16 R.K, leden der Eerste Kamer treden er dit jaar 11 af en de democraten schijnen, naar blijkt uit het bericht in „De Tijd" overgenomen in ons blad van Maan dag voornemens deze gelegenheid te gebrui ken om eenige aftredenden te vervangen door vertegenwoordigers van andere volks groepen, dan waaruit de R.K. fractie der Eerste Kamer tot nu toe voornamelijk werd gerecruteerd. De „Residentiebode" verdedigt een wijzi ging der fractie en schrijft: „Onze Katholieke arbeidersbeweging, de de middenstand, de boerenstand, de groote groep van overheidspersoneel is in onze Ka merfractie absoluut niet vertegenwoordigd, terwijl voor den grooten boerenstand hoog stens één lid, de heer Haffmann, als verte genwoordiger in aanmerking zou kunnen komen. Onze Senaatsfractie is een absolute representatie van de meergegoeden onder ons Katholieke volk en in het beleid dei- fractie komt dit herhaaldelijk naar voren." DE BEDREIGING VAN GOOILUST. Actie in wetenschappelijke kringen. Op verzoek van den heer Blaauw heeft de heer Henri Polak, lid van de Eerste Kamer zich naar wij in de N. R. C. lezen bereid verklaard hem bij te staan bij de behande ling van zijn beroep voor den Raad van State. In 1922 heeft de heer Polak de leiding gehad van de actie, die toen een aanslag op Dooilust heeft verijdeld. De Nederland- sche Spoorwegen hadden een plan ontwor pen om door de bosschen van Gooilust den electrischen spoorweg AmsterdamHilver sum aan te leggen en in de buurt van het landgoed een stationsemplacement aan te leggen. Als rechtgeleerd raadsman treedt voor den heer Blaauw op mr. E. H. P. Rosen- boom. uit Amsterdam. Inmiddels kan het, zooals gemeld, nog maanden duren eer de zaak bij den Raad van State in behandeling komt. Met den bouw van de fabriek heeft men reeds een aanvang gemaakt. Tot hen, die onmiddellijk nadat Vrijdag avond in de N.R.C. het bericht betreffende Gooilust was verschenen, hun hulp hebben aangeboden, behoort dr. K. Kuiper, directeur van de Diergaarde te Rotterdam, die in wetenschappelijke kringen een actie voor het behoud van Gooilust voorbereidt. Een verklaring van B. en W. van Hilversum. B. en W. van Hilversum hebben de vol gende verklaring afgelegd: „Wij achten het tot stand komen van dc kininefabriek op het daarvoor gekochte ter rein op verschillende gronden schadelijk voor de gemeente Hilversum, zoowel met het oog op de schending van het natuurschoon in de omgeving, het verspreiden van hinderlijke dampen, waardoor het wonen in de omgeving onmogelijk zou worden gemaakt, als in ver band met de verontreiniging van het kanaal water. Het Hilversumsche gemeentebestuur meent zich tegen deze fabriek krachtig te moeten verzetten en heeft, zooals bekend, beroep aangeteekend by de Kroon tegen de vergunning door B. en W. van 's-Graveland verleend". NEDERLAND EN BELGIë. Onlangs hebben in een vergadering van den R.K. Vredesbond in Den Kaag, twee Belgen, senator Rutten en burggraaf Poullet het woord gevoerd. Thans zal naar De Tijd verneemt, op verzoek van den RK. Vredes bond het lid van de Eerste Kamer de heer J. C. L. van der Lande in een vergadering te Brussel een uiteenzetting geven van het Nederlandsche standpunt. WAT NIET MAG TE GIESSEN-OUDKERK. Het bestuur van de liberale propaganda- club in het oostelijk deel van de Alblasser- waard en de Vijfheerenlanden, is voornemens zoo schrijft de Nieuwe Gorkumsche Courant, op Dinsdag 4 Juni te Giessen-Oudkerk een openbare vergadering te houden, waarbij dan de film ,,'t Liberalisme" wordt vertoond. De caféhouder van Giessen-Oudkerk wilde zijn zaal wel voor dit doel beschikbaar stel len, doch stapte eerst naar Z.E.A. om te vernemen of deze geen bezwaren had. Nu, die had deze burgemeester wel en hij weiger de den caféhouder de vergunning. INGEZONDEN MEDEDEELINGEN a 60 Ct». per regel. N.V. KELLER EN MACDONALD N. S. F. PHILIPS kinderen In volle bedrijvigheid zagen. Meest al leek het alsof al die mooie kinderspelen spontaan geschiedden, maar dan wees net stokje, takt vol gehanteerd door de vriende lijke inleidster. ons te midden van den zóe menden en parer.den bijenzwerm de konin gin, die als vanzelf alles om zich concen treerde; altijd was de vrije wil van het kind waar 't maar even mogelijk was. gerespec teerd. Gemakkelijk is 't natuurlijk nie:. goede spelleiders te vinden, voor wie de taak zelf tot een spel wordt. Maar de lantaarn plaatjes vertelden ons overduidelijk, hoe het comité is geslaagd In de keuze van hen, van wier takt alles afhangt. Met fraaie bloemen beloonde men mevr. Brandon- G rond el voor haar werk. Het was nu goed gezien, aan kinderen een werkzaam aandeel te geven in do samen stelling van het programma. Het duurde niet lang of 't heele podium was gevuld met een blijde groep die eenige zangspelen uit voerde, met en benevens een leuk dans stuk je van Dalcroze („Een bruiloft"). Wie 't meest de harten der toeschouwers ver overde. het bruidje, de blonde bruidegom of de bruidsmeisjes, is zoo licht niet uit te maken. Maar we mosen mej. Teves. aan wien goede zorgen we dit aardig stukje leven dankten, toch wel erkentelijk zijn, ook voor het prijzenswaardig muziekultvoerinkje dat zoo ongedwongen het programma vulde. Wat er nog meer was? O, genoeg om de klok geheel to vergeten. Ik had wel heel den avond willen kijken naar die mooie Volks dansen die onde- leiding van don heer II. p. v. d. Wateren (de voorzitter onzer Haar- lemsche afd. van „Volkszangin bonte rel elkaar volgden. Men moet die mooie blijde dansen eigeniys zien in de bloeiende welden, of op de open ruimte in het bosch, of zooals wc van cie A.J.C.'ers zagen, aan het strand der zee. Maar ook op het podium kwam als van zelf door ae frissche natuurlijkheid die over dit mooie werk van den leider v. d. Wat ere lag. de bekoring over ons van te zijn buiten in de vrije natuur, waar al die mooie groep dansen uit de onderscheidene landen ont stonden (Siinrote, Dultschlaiid, Jongensöans, Zweden, Llnnenwcversdans. Finland, goede bekenden als Zeeuwsche reidans, 't heel po pulaire „Jan Pierewiet", Gelderland, 't aar dige „Neef Sijmen". waar de toeschouwer al dra 't. refrein meezingt en dus deelneemt aan de handeling), 't Allermooiste vonden we wel de Linncnweversdans. waar al wat de weef stoel te zien geeft zinnebeeldig wordt voor gesteld: een groet aan de schoonheid van t jammerlijk verdwijnend handwerk. Laat men blijde de gelegenheid aangrijpen, de volksdansen, die te verdwijnen dreigden, altijd we eraan op te voeren. Men is op den goeden weg. en nu wij de eerste wrange vruchten plukken der dancings, is het ook de juiste tijd. onze volle belangstelling te geven aan den volksdans die als gezond en krach tig voedsel de rijpende jeugd afzijdig houdt van wat de mode voorzet aan abnormiteiten op het terrein van melodie, rythme en bewe- ging. Hoogtij vierde Terpsichore, als Joanne Boogers fijnzinnig en in zuivere plastiek weerg wat bij Scarlatti. Schubert en Beet hoven dieper reikt dan hel molos alleen: de rvthmische stuwende kracht. Hoe zij die ook bij Bach realiseerde in sterk individueele danskunst, mag niet onvermeld blijven. Ster ker dan bij Chopin vinden we haar kunst in de muziek der strenge factuur. Scarlatti en Bach danste zij ontroerend mooi. Nog namen een werkzaam aandeel aan den mooien avond Mevr. Gcetruida van Vlade- racken en Jan Poortenaar. Zooals daareven mej. Betsy Koopman aan don vleugel kliing- lich de muziek realiseerde die aan de danse res rechtstreeks bracht wat zij in beweging en mime teruggaf, zoo wist Jan Poortenaar door gevoelige klaviertoon de atmosfeer re scheppen, waarin het Geertruida van Vlade- racken licht viel, de oude Franschc chansons weer tc geven. In haar beste momenten dachten we even aan Yvette Guilbert al» beoogt zij niet. deze te evenaren in jeugdige bruisende levenskracht. Men mag tenslotte den samensteller van het programma compllmenteeren om heb mooi geheel dat hij dezen avond wist to verkrijgen cn tc bewaren. G. J. KALT. ■üDDIH6| smaakt als room (Onderstaande berichten zijn reeds in een deel van de vorige oplaag opgenomen). MUZIEK. LIEFDADIGIIEIDSUITVOERING. De vereeniging Vacantiebezigbeden voor schoolkinderen te Haarlem was Zaterdag avond zoo fortuinlijk, een mooien avond te kunnen geven in den Schouwburg Jansweg, waar door het inleidend woord van Mr. L. G- van Dam allereerst de aanwezigen werden bekend gemaakt met het streven der veree niging. waarna het hem gemakkelijk viel, zijn hoorders op te wekken, het comité voor vacantiebezigbeden moreel en financieel te steunen. Want dit is en blijft noodig: wel heeft het comité door de goedwillendheid van het gemeentebestuur de beschikking gekre gen over een mooi terrein bij het Huis Ter Zaanen, wel ontbreekt het gelukkig niet" aan de middelen om de allernoodzakelijkste on kosten te bestrijden, maar er is nog veel noodig, dat langs anderen weg moet worden verkregen en hier denken we in de eerste plaats aan die dingen waarmee de jeugd aangenaam cn nuttig moet worden bezig ge houden en die, voorzoover zij niet recht streeks worden geschonken, moeten worden aangekocht. Dc uitgaven voor b.v. voetballen, een tent e.a. loopen cr nogal in. Nu verheugde Mr. Van Dam zich met hel comité over dc goede opkomst der belangstellenden, zoodat dc recette niet onbelangrijk bijdroeg, een deel der kosten te dekken, maar noodig bleek het, een tweeal verlotingen te houden: de opwekking die spreker tot de aanwezigen richtte om ter wille van het goede doel den niet te ontberen steun te verleenen.vond weer klank zóózeer, dat spoedig de loten waren uitverkocht: soms brachten de gelukkige winnaars hun zoo juist verkregen eigendom opnieuw in de verloting, waardoor er aldra een recht prettige stemming hcerschte. die alweer aan 't mooie doel van de vereeniging Vacantiebezigheden ten goede kwam. Nadat Mr. Van Dam nog even een mis verstand had uit den weg geruimd, als zou de vereeniging enkel de belangen van de kinderen der openbare schelen op 't oog hebben (in het comité hebben ook personen zitting die het bijzonder onderwijs zijn toe gedaan^, begon de eigenlijke avond met het vertoonen van een serie laniaarnplaten, waarbij mevr. BrandonGrondel het toe lichtend woord voegde en ons wegwijs maak te in al die prettige oorden waar we de Voor den Inhoud dezer rubriek stelt de Redactie zich niet verantwoordelijk. Van ingezonden stukken, geplaatst of nie! geplaatst, wordt de kopij den inzender niet terug gegeven. OPLEIDING TOT ONDERWIJZER (ES). In verschillende bladen staan weder ad vertenties van de besturen van kweekscholen, die de ouders verwittigen, dat zij hiervoor kinderen kunnen doen inschrijven ter op leiding voor onderwijzer of onderwijzeres. Mag ik belanghebbenden doen opmerken, dat er in het jaar 1928 voor onderwijzer (onder wijzeres» 2513, zegge vijfentwintighonderd dertien zijn geslaagd. Voeg daarbij de leer lingen van Normaallessen, die door een Staatscommissie geëxamineerd werden, dan kan men veilig zeggen, dat er 2600 een acte hebben gekregen voor onderwijzer of onder wijzeres. Ook voor dit jaar verwacht men een niet kleiner getal, dus ruim 5000 in twee jaar. Vijf duizend gelukkige menschen met een diploma In den zak. En een betrekking? Laat men maar gaan sparen om de post zegels te betalen, die men zal noodig heb ben om te vergeefs naar tientallen plaatsen te solliciteeren. Weg dc Illusies! Aan wie de schuld? Weet men een middel ora ze ge plaatst tc krijgen? Bij voorbaat dank voor plaatsing van dit schrijven. Uw. dw. f J. DE JONG. INGEZONDEN MEDEDEELINGEN a 60 Ct». per regel. Geeft uwe advertenties op ter plaatsing in het HET algemeene GROOTE dagblad der beschaafde kringen. ALLE soorten advertenties worden zonder prysverhooging aangenomen 22 by het Bijkantoor Handelsblad (Wensing's Alg. Advert.-Bureau) TEMPELIERSSTR. 32 Telefoon 10200

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1929 | | pagina 7