PaJt
insecten
doodt
BUITENLANDSCH OVERZICHT
DE VERKIEZINGEN IN ZUID-AFRIKA.
WINST VOOR DE NATIONALISTEN, VERLIES VOOR
DE ARBEIDERSPARTIJ.
STADSNIEUWS
HET LEVEN OP DEN BALKAN.
HAARLEM'S DAGBLAD
MAANDAG 17 JUNI 1929
VIERDE BLAD
Absolute meerderheid voor Hertzog.
T BELANGRIJKSTE NIEUWS.
Meldden wij Zaterdag reeds dat bij de ver
kiezingen in Zuid-Afrika een meerderheid
voor Herzorg's partij (de Nationalisten) ople
verden, thans kan bericht worden dat die
meerderheid absoluut is.
Bij deze verkiezingen heeft de Arbeiders
partij, in tegenstelling met den uitslag der
„gewichtige Juni-gebeurtenis" in Engeland,
de grootste verliezen geleden.
Zaterdag te middernacht was de stand der
partijen:
Nationalisten 76, Zuid-Afrikaansche Par
tij 61, Groep-Creswell 5, Groep Nationale
Raad der Arbeiderspartij 3, Onafhankelij-
ken 1.
Malan, de nationalistische minister van
binnenlandsche zaken, volksgezondheid en
opvoeding uit het Vorige kabinet, is herko
zen.
Reuter meldt uit Pretoria dat het regee-
ringsorgaan „Ons Vaderland" schrijft dat
Hertzog etn duidelijk mandaat heeft ont
vangen om voort te gaan met zijn wetgeven
den arbeid inzake de inboorlingenquaestie,
waarover de strijd juist begint, en hem niet
te staken voor dat do afscheiding in alle op
zichten is verkregen.
In den vorigen Volksraad die in totaal 135
leden telde, hebben de Nationalisten 63 ze
tels, de Zuid-Afrikaansche partij bezette 54
zetels, de arbeiderspartij 17, terwijl de Volks
raad een onafhankelijke telde. Generaal
Hertzog had met zijn partij dus niet de meer
derheid en alleen door de samenwerking met
de arbeiderspartij onder Creswell kon hij een
regeering vormen.
Thans echter nu de Volksraad is uitge
breid en 148 leden zal tellen is de positie
van de Nationale partij belangrijk gewij
zigd.
De positie van de Nationalisten in het mi
nisterie is bijzonder versterkt zij zijn niet
meer van de arbeidersfractie afhankelijk ge
lijk dat in den vorigen Volksraad het geval
was en zullen het vermoedelijk zoo noodig
zelfs zonder haar kunnen doen.
Dawes en MacDonald.
Generaal Dawes, de nieuwe gezant der Ver.
Staten, heeft zich Zaterdagmorgen, vergezeld
van minister Henderson, naar Windsor be
geven. Aan het station aldaar stond een ko
ninklijk rijtuig gereed om hem naar het
kasteel te brengen. Dawes werd door den
koning ontvangen en overhandigde hem
zijn geloofsbrieven, waarna de gezant zich
nog eenigen tijd met den vorst onderhield.
Drie kwartier later keerde hij weer naar
Londen terug.
Alle voorbereidingen waren getroffen voor
het onderhoud, dat Dawes Zondag met den
premier Mac Donald zou hebben. Zooals be
kend. vond dit plaats op het landgoed van
sir Alexander Grant, een vriend van Mac
Donald, welk landgoed zich nabij Forres in
Schotland bevindt. De staatslieden zouden
te zamen de lunch gebruiken en men ver
wachtte, dat zij gedurende ongeveer drie
uur besprekingen zouden voeren.
Nader wordt omtrent dit onderhoud aan
de Tel. gemeld:
Het was vroeg in den morgen, toen Mac
Donald zich naar de kerk begaf om de gods
dienstoefening bij te wonen, waarna hij
naar het station ging om zijn gast te ver
welkomen. De beide staatslieden begroetten
elkaar zeer hartelijk. Journalisten en foto
grafen zwermden om het tweetal heen, dat
zich naar Logie House begaf, om met een
aantal secretarissen en intieme kennissen de
lunch te gebruiken.
Na de lunch werd gedurende een uur tus
schen de beide mannen gesproken over het
moeilijkste probleem, waarvoor de wereld
zich geplaatst ziet en waarvan zooals Mac
Donald later yeide, de vrede van de wereld
afhangt: de ontwapening ter zee.
In de voorkamer, met den rug naar het
schen gezant zien zitten, terwijl MacDonald
aan een tafel zat te schrijven. Na de bespre
king begaven beiden zich naar buiten er.
voor de poort van het huis las Mac Donald
de volgende verklaring voor:
„Wij hebben een onderhoud gehad over den
huidgen stand van de kwestie der ontwape
ning ter zee tusschen de Vereenigde Staten
en Engeland. Ons gesprek was informeel, van
algemeenen aard en zeer bevredigend. Dawes
stelde voor, het onderwerp aan te roeren op
het Pilgrims-diner a.s. Dinsdag; ik zelf zal
er over spreken te Lossiemouth op hetzelfde
tijstip. Dat is bedoeld als een begin van de
onderhandelingen. Wij wenschen beiden, dat
het duidelijk zij, dat van andere vlootmach-
ten verwacht wordt, dat zij aan deze onder
handelingen zullen medewerken. Van het
slagen daarvan hangt de vrede van de geheele
wereld af".
MacDonald en Dawes keerden vervolgens
in den tuin terug, waar bij voor de talrijke
fotografen poseerden. Dawes werd gevraagd
een boompje te planten als herinnering aan
het onderhoud, aan welk verzoek hij vol
deed, terwijl de Engelsche premier erin toe
stemde hem behulpzaam te zijn. „Ik hoop,
dat dit boompje goed zal groeien", zeide hij.
De internationale
Herstelbank.
Naar uit New-York wordt gemeld, ver
wacht men, dat de kwestie van de deelne
ming van Amerika aan de internationale
herstelbank, welke deelneming volgens het
Amerikaansche departement van Buiten-
landsche Zaken noch officieus noch officieel
mag zijn, reeds in de komende week zal wor
den opgelost.
De groote banken die bij het herstelpro
bleem geïnteresseerd zijn, zullen waarschijn
lijk een nieuw consortium oprichten, wellicht
in den vorm van een bank, dat het Ameri
kaansche aandeel zal overnemen en den
Amerikaanschen vertegenwoordiger in de
herstelbank benoemen. Het wordt als van
zelfsprekend beschouwd, dat Morgan in dit
consortium de leidende rol zal spelen.
Commentaar op
Lloyd George's rede.
venster gekeerd, kon men den Amerikaan-
De rede van Lloyd George waarin hij de
arbeiderspartij waarschuwde dat haar regee
ring geen socialistische wetgevende maat
regelen moest gaan voorstellen, daar haar
dagen anders geteld zouden zijn, heeft veel
commentaar m de Engelsche pers uitgelokt.
De Daily Herald, het orgaan van de ar
beiderspartij verklaart dat Lloyd George's
dreigement de arbeidersregeering koud laat
en zij maar liever wil hopen dat de liberale
leden in het parlement Lloyd George's richt-
ssnoer niet zullen volgen. Zij waarschuwt op
haar beurt Lloyd George dat zijn liberale
partij bij een verkiezing die op de uitvoering
van zijn dreigement zou volgen, bijkans ver
nietigd zal worden.
De liberale Daily News en Daily Chmroni-
cle onderschrijven enkel Lloyd George's uit
latingen. De laatste legt daarbij nadruk op
den liberalen eisch nopens hervorming van
het kiesstelsel.
De conservatieve Morning Post staat voor
namelijk stil bij Lloyd George's eischen op
wetgevend gebied, waaronder die van een
ontwapening „van de soort die Amerika
wenscht". Zij waarschuwt Lloyd George dat
zijn gepoch dat hij de arbeidersregeering ten
val kan brengen ijdel zou kunnen blijken,
wanneer de conservatieven de arbeiderspartij
steunen bij een vaderlandlievend verzet te
gen een beleid dat de Engelsche kust tegen
invallen onbeschermd zou laten.
De conservatieve Daily Telegraph legt de
rede uit als een aanbod van de liberalen om
de arbeidersregeering te steunen, in ruil voor
een hervorming van het kiesstelsel.
VOORLOOPIG GEEN STEUN
MEER AAN WERKLOOZEN.
DE TOELICHTING OP HET
VOORSTEL VAN B. EN W.
B. en W. schrijven aan den raad:
Tengevolge van de verbeterde economische
omstandigheden is het aantal werkloozen ge
durende den laatsten tijd in deze gemeente
aanmerkelijk verminderd.
In de week van 27 Mei1 Juni j.l. waren
bij de Gemeentelijke Arbeidsbeurs als werk
zoekenden ingeschreven 384 mannelijke per
sonen, waaronder 282 werkloozen.
Het aantal mannelijke ingeschrevenen bij
de Arbeidsbeurs is van 1 April j.l. tot heden
snel gedaald, hetgeen moge blijken uit de
volgende cijfers: week van 16 April 951, van
813 April 851, van 1520 April 755, van
2227 April 639, van 29 April4 Mei 563, van
6—11 Mei 546, van 13—18 Mei 533, van 20—25
Mei 444, van 27 Mei1 Juni 384.
Een vergelijking met de cijfers van het aan
tal mannelijke ingeschrevenen in de corres-
pondeerende weken der maand Mei geduren
de de laatste drie jaar. doet deze verminde
ring nog sterker uitkomen.
1927 1928 1929
le week 768 726 563
2e 780 709 546
3e 791 765 533
4e 803 774 444
5e 790 785 384
In verband daarmede is ook in het aantal
der uitgetrokkenen, gesteund vanwege den
Dienst der Werkloosheidsbestrijding, en in de
daarvoor uitbetaalde bedragen, een belangrij
ke daling te constateeren. Eene vergelijkende
opgave van het aantal gesteunden en de uit
gegeven bedragen over de laatste drie jaren
moge dit verduidelijken:
le week van Mei
2e week van Mei
3e week van Mei
4e week van Mei
5e week van Mei
1927 1928 1929
66 63 25
65 61 22
62 69 25
68 58 20
70 61 11
Bedrag van den steun
1927 1928 1929
625.5114 641.68 279.71
680.59)4 654.21 248.64
717.32 673.67 280.70
770.33 528.34 219.80
810.0914 6M.12 142.96
De elf personen, die in de week van 27
Mei1 Juni j.l. werden gesteund met een
totaal-bedrag van f 142.96 kunnen naar hun
beroep als volgt worden ingedeeld: 1 zandvor-
mer, 1 boekbinder, 2 drukkers, 3 transport
arbeiders, 1 fabrieksarbeider, 1 sigarenma
ker. 2 bakkers.
Ook de cijfers van het aantal gesteunde
valide werkloozen vanwege het Burgerlijk
Armbestuur vertoonen over de laatste drie
jaren eveneens groote vermindering.
1927 1928 1929
le week van Mei 510 371 237
2e week van Mei 519 387 234
3e week van Mei 526 362 217
4e week van Mei 503 366 187
5e week van Mei 492 364 164
Uit een en ander moge blijken, dat de bij
zondere omstandigheden, die indertijd tot in
stelling der steunverleening als hooger ge
noemd aanleiding gaven, moeten geacht wor
den op het oogenblik niet aanwezig te zijn.
Wij vinden daarin aanleiding, na gepleegd
overleg met de Commissie voor de Werkloos
heidsbestrijding den raad voor te stellen de
steunverleening vanwege den Dienst der
Werkloosheidsbestrijding voorloopig te schor
sen en wel met ingang van 24 Juni a.s., te
meer daar verwacht kan worden, dat het
aantal gesteunden voorloopig zeer gering zal
zijn, omdat met ingang van 1 Juli a.s. ver
schillende werkloozenkassen hun tweede half_
jaarlijksche uitkeering weder aanvangen.
MANNENDRACHT.
(In Engeland is een beweging
gaande, die de mannenkleeding
wil herzien door invoering van
„Schiller-kragen" en korte broeken
met bloote knieën.)
Laat ik hier zeggen aan 't begin,
Ik stem van harte ermee in,
Dat mannendracht het oog niet streelen,
Noch practisch zich verheffen kan,
En ik neem aan dat menig man,
Die meening grif met mij zal deelen;
De nuchter rechte pantalon,
Die eindigt zooals zij begon,
Heeft geen bekoring in mijn oog en;
En onze jas en hoed en vest.
Die kunnen waarlijk op hun best.
Toch niet op ware schoonheid bogen;
De witte schutting om den nek,
Schoon algemeen, is niet in trek,
Maar mannen durven het niet wagen,
Om zonac-r dat van huis te gaan,
Nietwaar, het zou gewoon nier staan,
Ze moeten wel een halsband dragen;
Nu is er een beweging die
De korte broek en bloote knie,
Als mannendracht wil propageeren,
Die, waar de stijve halsband klemt,
Een open kraag wil aan het hemd,
En het idee kan men waardeeren;
Maar hals en been, bedenk dat wel,
Zijn zelden van een fraai model,
Bij mannen, en vandaar de strekking,
Van broek en boord, die wel niet mooi,
Te noemen zijn van stijl en tooi.
Maar noodig blijven als bedekking.
P. GASUS.
HET KURHAUS TE ZANDVOORT
GEOPEND.
CONCERT KAPEL OBERBAYERN.
Zaterdagavond zijn zooals gewoonlijk ter
gelegenheid van de opening van het badsei
zoen ook de deuren van het bekende Kur-
haus te Zandvoort weer opengezet en
alsof het publiek er op gewacht had de
prachtig gedecoreerde groote zaal liep met
een tjokvol. Voor den eigenaar den heer
Josef Probst moet dit wel een schoone be
lofte voor hei seizoen zijn geweest.
Vanwaar die overweldigend groote belang
stelling?
Weliswaar was het badseizoen officieel ge
opend maar daarmee is toch de eigenlijke va-
cantietijd (Juli en Augustus) immers nog
niet aangebroken!
Was het dan de blijdschap, dat het, hoe
wel nogal winderig, nog onverwacht droog
weer geworden was, die de menschen in
drommen naar Zandvoort gelokt had, of was
het weer de altijd groote aantrekkingskracht
van het vuurwerk, dat 's avonds tien uur zou
worden afgestoken?
Zeker, dit alles zal er wel toe hebben bijge
dragen, maar wij meenen de groote belang
stelling in hoofdzaak te mogen toeschrijven
aan het feit, dat de wijd en zijd vermaarde
Oberbayern Kapel, die het vorig jaar een be
zoek aan de Rotterdamsche Nenijto zoo aan
trekkelijk maakte, hier voor dit seizoen haar
intrek genomen heeft. Want welke Haarlem-
mer-en-omstrekenaar heeft niet de Nenijto
bezocht en dus die leutige, maar toch hoogst
muzikale Belersche kapel niet gehoord?
Het was dan ook, zobals te verwachten
was, Zaterdagavond bijzonder gezellig in het
Kurhaus. Alles werkte daartoe mede; de be
zoekers waren in een prettige stemming; de
zaal zag er met haar rijk en modern ge
schilderd plafond en haar schitterende
kunstverlichting (ontelbare electrische
lampjes in kappen van lange blauw-witte
linten) feeëriek uit.
En dan was daar die heerlijke, meeslee-
pende muziek van den vroolijken Max Zeli-
ner met zijn niet minder opgeruimde musici,
die het geheele podium vulden.
Die heeren, gekleed in een schilderachtig
costuum met sierlijk wit-gepluimd hoofddek
sel, hadden niet alleen wegens hun stevigen
lichaamsbouw (tjonge, wat zagen die kaerels
er welvarend uit!) veel ruimte noodig! Ze
konden tijdens hun spel niet lang op hun
stoel blijven zitten. Onverwacht maakten
zij, op het voorbeeld van hun dirigent, eenige
rhythmische danspassen; of zij wierpen hun
hoeden een heel eind in de hoogte om ze
behendig op het hoofd op te vangen. Ook
gebeurde het vaak, dat zij hun blinkend in
strument van hun mond verwijderden en
eenige maten met 'n lachend gezicht jodelden.
Het was allergenoeglijkst.
Aanvankelijk zat het publiek de Hollan
ders zijn dat buitengewone niet gewend er
eenigszins verbaasd naar te kijken, maar
weldra was het gewenschte contact toch ver
kregen, vooral toen een potpourri met een
groot aantal bekende melodieën, die het pu
bliek altijd zoo gaarne wil, ten gehoore werd
gebracht. Het duurde dan ook niet lang, of
de bezoekers zongen uit volle borst mee het
bekende oude versje „Vader, 'k wil gaan rei
zen" en het populaire „Op de groote stille
heide".
Een verrassing was het, toen drie Beier-
sche zangeressen, zoo mogelijk nog schilder
achtiger gekleed, op het podium kwamen en
met drie mannelijke landgenooten eenige lie
deren afwisselend zongen en jodelden, waar
bij de hoogste noot blijkbaar voor hen nog
niet hoog genoeg was. Zij hadden een welver
diend applaus in ontvangst te nemen.
Te tien uur stroomde de zaal half leeg,
want het vuurwerk zou worden ontstoken,
Toen was het echter nog bijna klaarlichte
dag, zoodat besloten werd het vuurfeest nog
een half uurtje uit te stellen. En zelfs te half
elf, toen de eerste vuurpijl sissend de hoogte
in werd gejaagd en daar in een groot aantal
kleurige ballen uiteenspatte, was het nog
niet heelemaal donker. De duizenden toe
schouwers op den boulevard, op het strand
en in de duinen, genoten echter weer als
van ouds, ook al was de wind feller en kou
der geworden.
Na afloop van het vuurwerk stroomde het
Kurhaus weer geheel vol, zelfs zóó vol, dat er
plaatsen te kort kwamen, zoodat velen zich
maar met een staanplaats tevreden stelden.
En maar immer draaiden de tourniquets
in het rond om steeds meer menschen toe
te laten. De meisjes, die voor de bediening
zorgden, hadden het dan ook den ganschen
avond druk. Evenals op de Nenijto liepen
ook hier smaakvol uitgedoste meiskes met
allerlei versnaperingen tusschen de tafeltjes
rond, zooals zoute krakelingen, in bosjes aan
een langen stok gebonden; welriekende ge
braden worstjes met knappende broodjes;
chocolade, sigaren en sigaretten. Al die din
gen vonden gretig aftrek.
Inderdaad, wanneer het ook in het verdere
gedeelte van den zomer zoo huiselijk en ge
zellig in het Kurhaus toegaat, zooals op de
zen eersten Zaterdagavond, dan voorspellen
we den heer Probst een voordeelig seizoen.
(Reisbrieven van een Haarlemmer.)
Een politiek Stadsbestuur. Een voetbalwedstrijd
in een stadje in Joego-Slavië. Eigenaardige kleeding
en gewoonten der bevolking. Een kip of speen,
varkentje als gezelschap. Het militarisme. Gesla.
gen favorieten.
Wanneer je zit op den Balkan te midden
van menschen, die spreken en schrijven in
een taaltje, waarvan je althans in net be
gin geen woord verstaat, dan valt ho;
dikwijls moeilijk om eenigszins in het leven,
zooals het hier toegaat, in te komen. Want
wil Je hier het volk waarnemen, bespaar Je
dan maar gerust de moeite om dat op straat
te probeeren, want gelukken zal dit toch niet.
De reden? Wel eenvoudig: er zijn maar wei
nig menschen op straat.
Lezers, gij die Haarlem's asfalt beschouwt
als iets gewoons en die opspeelt, als in
de een of andere straat een paar steenen aan
een chronische verzakking lijden, of de
tramrails zich boven het niveau verheft, gij
kunt u geen denkbeeld vormen van de stra
ten in een Joego-Slavisch stadje. In het
plaatsje, waar ik mijn tenten heb opgesla
gen, een stadje van ongeveer 15.000 Inwoners
bestaan de straten (voorzoover men deze
moddermassa's nog zoo kan noemen!) uit
twee rijen huizen, waartusschen men den
toestand heeft gelaten, zooals het geweest
moet zijn in den tijd van eenige honderden
Jaren voor onze jaartelling. Misschien een
daad van pieteit tegenover de oudheid, maar
gemakkelijk en hygiënisch is het allerminst.
Doch de stadsbestuurders hier zijn poli
tiek. Zij hebben blijkbaar gevoeld, dat deze
toestand een allerminst gunstigen mdrus
moest maken op vreemdelingen en gedach
tig aan 't spreekwoord: ;,de eerste indruk is
altijd de beste", heeft het stadsbestuur van
het station af den weg over een afstand van
ongeveer 200 meter geasfalteerd.
Vernuftig gevonden, nietwaar! De vreem
deling komt van den trein, nestelt zich ge
makkelijk in een droschke, geniet eenige mi
nuten van het werkelijk mooie landschap
rondom de goed geasfalteerde straat cn
brengt in gedachten al hulde aan het voort
varende gemeentebestuur, dat zoo prima
voor zijn openbare wegen zorgttot hij
plotseling door elkander wordt geschud, zoo
dat hij zich na 5 minuten voelt als een pas
sagier op een mailboot, die in de Golf van
Biscaje met de hevigste stormen te Kampen
heeft
Is het te verwonderen, dat er hier in de
„hoofdstraat" geen drukke passage is? Fiet
sen, motoren en auto's wagen zich hier niet:
alleen de droschke weet zich nog een weg re
banen. Want als dc hemel zijn sluizen
heeft opengezet (en als dit gebeurt, dan
worden we hier met een geweldige water
massa gezegend) dan veranderen bijna alle
straten in lieflijk kabbelende beekjes en
daartegen moet zelfs dit vervoermiddel het
afleggen. Soms worden er nog wel pogingen
in het werk gesteld, maar 't resultaat is
meestal dat midden in den vloed de droschke
dienstweigeraar wordt, daar de wielen zich
niet meer uit den modder kunnen loswerken.
Heel begrijpelijk dus. dat er hier op straat
niet veel vertier is. Wil men zien, hoe het
gansche volk hier is, hoe het zich gedraagt
hoe het op verscheidene gebeurtenissen rea
geert, in een woord, wil men eenige Ahnung
krijgen van het leven hier, dan moet de
vreemdeling zich een plaatsje veroveren bij
de êën of andere openbare gebeurtenis.
Zbo trok ik dan ook op een feestdag naar
't stedelijke voetbalveld om er getuige te zijn
van den kamp tusschen de plaatselijke favo
rieten en een kampioensclub uit de omge
ving. Vrees niet, lezer, dat ik hier een ver
slag zal geven van de match. Ik had slechts
een gelegenheid aangegrepen om het doen en
laten van de bevolking van nabij gade te
slaan.
Terwijl het aanvangsuur van den wedstrijd
op 5 uur was bepaald, was het veld om 4 uur
toch reeds aan 3 kanten met een dichte
schare toeschouwers omzoomd. De reden van
dit vroeg komen is, dat de menschen hier
volop gelegenheid hebben om met en over
elkander te praten. Velen komen op het voet
balveld om de garderobe van een ander te
becritiseeren, of om dc nieuwste snufjes te
zien. Maar dat verschijnsel vindt men ook
in andere landen.
Fooals ik reeds schreef, aan 3 kanten is
het terrein bezet, de 4e kant bestaat uit een
sloot en een schutting, met eenige reclames
er op. Als wij wat nauwkeuriger kijken, valt
het reeds onmiddelljk op, dat iedere kant zoo
zijn eigen soort menschen heeft. No. 1 is de
kant. der elite. Daar is een tribune, die plaats
biedt aan 50 personen. Die bergt de men
schen. die ook in een heel andere omgeving
als deze Slavische een heel normalen in
druk zouden maken. Ik bedoel hiermede hen,
die, ofschoon de meesten toch geboren Ser-
ven, Kroaten of Slovenen zijn, zoowel in
kleeding als in hun doen cn laten volgens
Westersche begrippen handelen.
Hoe geheel anders is het daarentegen met
de kijkers aan de overzijde gesteld. Hier heb
ben zich namelijk de „inlanders" een plaatsje
veroverd, menschen. waarvan velen zoo in
lompen zijn gehuld, dat zij. bU een zich ver
toonen in de Haarlemsehe straten, wel on
middellijk zouden worden aangezien voor
vagebonden. De mannen hebben op het hoofd
dc roode fez. of een ander nationaal hoofd
deksel. terwijl him costuum bestaat uit een
broek, die met zooveel verschillende kleurtjes,
lapjes en franjes is opgekalefaterd, dat Bu-
ziau er naar zou snakken om er een copie
van te mogen maken. Verder een buis, dat
ook met allerlei harde kleuren ls geborduurd,
terwijl b'J de meesten het begrip „schoenen"
niet ih het woordenboek voorkomt.
De vrouwen 'hebben nog iets bijzonders:
Is het bij de Hollandsche dames gewoonte
om met een tasch aan den arm of tompouce
onder den arm te gaan wandelen, hier willen
de \TOuwen daarvoor niet onder doen. alleen
is het voorwerp iets anders, ik zag er velen
met een kip In hun armen, terwijl een zelf
een schreeuwend speenvarkentje poogde zoet
te houden.
Allicht zal de lezer nu vragen: Wat blijft
er voor de derde zijde van het terrein over?
Die is en dat vindt men hier vanzelf
sprekend! gereserveerd voor het garni
zoen. Want het miiitairlsme speelt hier een
groote rol en wat ons bijzonder treft, is de
buitengewone discipline. Troepsgewijze mar-
cheeren zij van de kazerne naar het voetbal-
terrein, troepsgewijze bekomen zij van r.un
officier de plaatsbewijzen, en troepsgewijze
trekken zij tenslotte het veld op. Pas, als de
bevelvoerende officier geconstateerd heeft,
dat allen zich op het voor hen gereserveerde
gedeelte bevinden, klinkt het commando dat
zij zich uit het gelid naar „langs het lijntje"
kunnen begeven.
Zoo langzamerhand is het dan 5 uur ge
worden. Een Jazz Band. bestaande uit Piano,
viool en slagwerk (op dc aanplakbiljetten
aangekondigd als „een orkest") doet vergeef-
sche moeiten om zijn muziek naar alle zijden
van het terrein te zenden. Maar alleen aan
de bezoekers van de voorste rijen der tribune
ls het voorrecht beschoren van „Ich küsse
Hire Hand, Madame" en „Wenn an Tivoli,
rote Rosen bliihn", te genieten.
De tribune is nu geheel bezet met de auto
riteiten de directeuren van dc verschillende
groote bedrijven, waaraan dit plaatsje zijn
bestaan dankt, natuurlijk vergezeld van hun
dames, verder officieren en andere hoogge-
plaatsten van het garnizoen, die zich om het
hardst beijveren om galant te zijn voor d©
dames.
Verder nog een advocaat, een notaris, den
dokter en eenige andere uitverkorenen. Ook
is er nog een eere-loge. Want de club, die
uit een mengelmoes van amateurisme en
verkapt professionlsme bestaat, moet nood
wendig een eere-praeses hebben, die over veel
geld te beschikken heeft en voor dit laatst©
heeft de club graag een eerclogc over. Ook
hierin een typisch verschijnsel. Vader is «ere
president. dus de dochter regeert in dc eere-
loge. Terwijl vader zich beijvert om met al
lerlei bekenden een praatje te maken cn d©
kansen der clubs tc bespreken, is de dochter
met. lippenstift en poederdons bezig haar
aanschijn zoo lieftallig mogelijk tc maken:
want uit haar handen mogen na afloop do
overwinnaars dc bokaal, door Pa geschon
ken, in ontvangst nemen. Een niet te onder
schatten eer, zoowel voor haar als voor de
spelers!
De favorieten verloren: de linksbuiten, do
„kei" van dc club, de man, op wton schijn
baar alle hoop gesteld was. faalde. Arme fa
vorieten. maar in het bijzonder arme links
buiten! Want als men hoorde, hoe of hier dc
spelers werden uitgejouwd, uitgescholden en
uitgejoeld en dat alles, omdat nu eenmaal de
tegenpartij sterker was, dan krijgt men wer
kelijk medelijden met hen: want niet alleen
de staanplaatsen, maar ook de tribune, met
eere-loge cn dochter incluis, betuigden hun
deelneming en staken hun mLsnocgen niet
onder stoelen of banken. Het slot was een
6—2 nederlaag.
Terwijl de geslagen favorieten zich onder
gejouw naar hun kleedkamers begaven, werd
aan de winnaars, na een spceohje van den
cere-praescs en een handdruk van de doch
ter. het zilveren voorwerp uitgereikt, het
geen het einde van dozen middag was. Lang
zaam stroomde het veld leeg cn pas toen dc
laatste toeschouwers waren verdwenen, klonk
het commando van den officier en marcheer
de ook das müitar weer kazcrncwaarts.
v. L.
GEMEENTERAAD.
Er wordt een vergadering van deri Raad
der gemeente Haarlem gehouden op Woens
dag 19 Juni 1929 des namiddags ten 1.30 ure.
zoo noodig voort te zetten des avonds ten 8
ure, in de Statenzaal (Prinsenhof).
Aan de orde zal worden gesteld:
1. Mededeelingen en ingekomen stuk
ken.
2. Stopzetting steunverleening uitgetrok
ken werkloozen.
3. Verzoekschrift Buurtvereeniging „De 170
woningen" met prae-advies Burgemeester
en Wethouders.
4. Balans, enz. 1927 Woningbouwvereni
ging „Spaarnoog".
5. Balans, enz. 1928 Woningbouwvereni
ging „Tuinwijk Noord"
6. Rekening en verantwoording 1928
douchebadhuizen.
7. Rekening 1928 voormalige Corporatiën
van neeringen, ambachten en bedrijven.
8. Verkoop van grond:
a. Deckerstraat (J. L. ter Hall).
b. Abeelstraat 'H. B. Robin).
c. Zonnebloemtsraat (G. Hellenberg Jr.)
d. Marnixstraat (D. Boer).
9. Machtiging Vereniging „Groen van
Prinsterer" tot verkoop van grond.
10. Bouw wagenloods, schaftlokaal en
kantoortje in Hertenkamp.
11. Verzoekschrift Kerkbestuur der paro
chie van O. L. Vrouw v. d. Rozenkrans en v. d.
H. Dominicus inzake aanleg van centrale
verwarming in bijzondere school Linscho-
tenstraat.
12. Bestrating Geweer.straat, enz.
13. Verzoekschrift N.V. tot expl. van on
roerende goederen inzake bestrating dr.
Leijdsslraat met prae-advies Burgemeester
en Wethouders.
14. Benoeming:
a. 2 leeraren H. S. A met 5-jarigen cur
sus.
b. 1 tijd. leeraar lich. oefening Gemeen
telijk Lyceum.
c. 2 definitieve- en 1 tijd. leerares(sen)
Middelbare school voor Meisjes met 5-Jarigen
cursus.
d. 2 tijd. leeraren en 1 definitieve leeraar
H.B.S. B met 5-j.c.
ONTSLAG GEVRAAGD.
De heer A. Wensing heeft wegens gezond
heidsredenen met ingang van 1 Juli ontslag
gevraagd als tijdelijk leeraar aan de Gem.
Avondschool voor Nijverheidsonderwijs.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN
a 60 Ct«. per regel.
^00m* en verft» mooi,
nummj ving en goedkoop
Ged. Oude Gracht 11, Schoterweg 54
hoek Cronjéstr. Tel. 10875-10382
