Blgfl
mm mgm
:port en spel
schaakrubriek
i Ui §8
damrubriek.
KINADRUPPELS
onze internationale wedstrijden in 1928 29
HAARLEM'S DAGBLAD
DINSDAG 25 JUNI 1929
VOETBAL
RELLETJES BIJ EEN
VOETBALWEDSTRIJD.
TWINTIG GEWONDEN.
Uit Lodz wordt gemeld, dat het
op het sportterrein aldaar tijdens een voet
balwedstrijd tusschen de voetbalvereni
ging „Hakoah" en de „Toeristenclub" tot
ernstige onlusten is gekomen. Drie leden der
„Toeristenclub" maakten op de tribune aan
merkingen op het spel der „Hakoah"-spelers
waardoor een heftige vechtpartij ontstond.
Zeer veel politie-agenten trachtten het op
gewonden publiek buiten het terrein te zet
ten en de orde te herstellen. Toen een der
agenten een gewond lid der „Toeristenclub"
wilde beschermen viel de menigte op den
agent aan, die zijn revolver trok en na eenige
schoten in de lucht te hebben gelost op zijn
aanvallers schoot, waarbij hij een hunner
aan de hand verwondde. De menigte liet
zich niet afschrikken en begon een jacht op
den vluchtenden agent. Dezen kon zich
slechts met moeite in het huis van een
terreinopzichter redden, welk huis daarop
door het publiek belegerd werd. Na een uur
slaagde inmiddels aangerukte politieverster-
king er in, de menigte te verspreiden. Onge
veer 20 personen waren zoodanig gewond,
dat zij zich onder geneeskundige behande
ling moesten stellen.
HELDER—DE KENNEMERS (2—1).
De Kennemers speelden Zondag een oefen
wedstrijd tegen het gedegradeerde Helder.
De Kennemers verschenen met een gewij
zigde opstelling, doch de weersomstandig
heden waren van dien aard (er woei n.l. 'n
halve orkaan dwars over het veld), dat
goed spel ten eenenmale niet kon worden
geleverd.
De Kennemers trappen af, doch Helder
weet den aanval over te nemen en het Ken-
nemers-doel in gevaar te brengen. Na een
half uur weet Reitsma aan Helder de leiding
te geven, doch direct hierna brengt Kramer
de partij op gelijken voet (1—1).
Even hierna benut de thuisclub een straf
schop (21).
Hiermee komt de rust.
Na de rust zijn de Kennemers meerendeels
In het offensief, doch de voorhoede, die vrij
lusteloos speelt, kan geen geldig doelpunt
scoren. Vier worden er achtereenvolgens on
geldig verklaard, doch drie minuten vóór tijd
krijgen zij als vergoeding ook een strafschop
dien Lindner echter niet wenscht te benut
ten. Het einde komt met 21.
N. Z. H. I—A. G. T. (4—4).
Beide elftallen stellen zich op met eenige
Invallers. Gesteund door den sterken wind
is N.Z.H. voortdurend in de meerderheid, die
zij uitdrukt door twee fraaie doelpunten van
Ruigrok en Bavelaar. Uit een verren uittrap
van den N.Z.H.-dcelman trapt Ruigrok den
bal langs den A.G.T.-keeper, hiermede den
stand op 3—0 brengend. Eenige aanvallen
der A.G.T. zijn te doorzichtig om succes te
hebben.
Even voor de rust scoort de A.G.T.-midvoor
het welverdiende tegenpunt.
Na de thee is het de A. G. T., die het
meest in den aanval is en na keurig samen
spel wordt de stand op 32 gebracht. N.Z.H.
maakt dan op fraaie wijze 42, waarna een
misverstand in de N.Z.H.-achterhoede het
derde A.G.T.-doelpunt tengevolge heeft.
A.G.T. mist dan nog een strafschop waarna
even voor het einde de A.G.T.-linksbinnen
de partijen op gelijken voet brengt met
welken stand het einde komt.
SCHÊÊTEN.
H. K. L. V. „KENNEMERLAND"
Op de in gebouw „Caecilia" gehouden ver
gadering der H. K. L. V. „Kennemerland",
werd het bestuur voor het vereenigingsjaar
1929—1930 als volgt samengesteld: A. F.
Haccou, voorzitter, O. Houwen, vice-voorzit-
ter, J. A. Schoevaert, secretaris, P. T. v.
Tongeren, penningmeester, D. de Ridder en
L. H. Tollenaar, commissarissen.
Oploisingen, vragen enz. te eenden nan den
Scliaakredacteur van H&arlem'a Dagblad, Groot*
Houtstraat 93, Haarlem.
EINDSPELSTUDIE No. 125
Prof. I. BERGER (Graz).
Wit aan zet wint.
Stand der stukken:
Wit: Kh6, Teó. Ld2, Lh7.
Zwart: Kf8, Dc8.
PARTIJ No. 541
Gespeeld in den competitiewedstrijd van den
Nederlandschen Schaakbond te 's-Gravenhage,
16 |uni 1929, tusschen het Haarlemsch Schaak
gezelschap en het Haagsch Schaakgenootschap
Discendo Discimus".
Wit: Zwart:
K. J. Nieukerke G. Bollebakker
(Den Haag). (Haarlem).
VIER-PAARDENSPEL
e2—e4 1 e7—e5
Pgl—f3 2 Pb8—c6
Pbl~c3 3
Ik heb de Paarden al voor den wagen, was Wit's
opmerking, en Zwart voegde er aan toe: ik wil
ze er ook niet achter spannen, dus
3 Pg8fö
d2—d4 4
Ik verwachtte Lb5, met d4 verraste Wit me, en
mijn volgende zet kostte mij meer dan een kwartier
bedenktijd, terwijl men toch zuinig moet wezen
met den tijd, bij een tempo van 40 zetten in de
eerste twee uur.
4 Lf8 -b4
Pf3Xe5! 5
Door Niemzovvitsch ingevoerd, hoewel Dr. H.
Krause er reeds in 1912 theoretische beschouwingen
over gepubliceerd heeit (Red. H. D.)
5 Pf6Xe4
Ddl g4 6
Lijkt heel gevaarlijk, maar Zwart laat zich niet
gemakkelijk bang maken en speeide:
6 Pe4Xc3
Deze variant werd ook door Dr. Krause geanaly
seerd (Red. H. D.)
Dg4Xg7 7
Er dreigt van alles, zelfs mat op f7.
7 Pc3—d5f
Dr. K. geeft aan 7.Th8-f8! (Red. H. D.)
c2 c3 8 Dd8 f6
Tot hiertoe had Zwart alles berekend en gezien
dat (na c3Xb4) Wit een zeer onaangename pion-
stelling overhield. Toch liep het- anders.
Dg7X16 9 Pd5Xf6
Pe5Xc6 10 Lb4Xk3f
Zwart moet nemen, want anders is hij een
pion achter.
b2Xc3 11 d7Xc6
Wellicht ware b7Xc6 beter. Echter krijgt Zwart
nu een open lijn voor een aanval op d4, na 0—0—0.
Lfld3 12 ThS g8
Anders volgt Lg5 en het huisje dat Zwart wil
bouwen, valt dan ineen.
g2—h3 13 Lc8-h3
Verhindert 0—0.
Lel—f4 14 0-0—0
0-0-0 15
Maar de witte Koningsstelling is open!
15 Pf6-d5
Lf4-d2 16
Gedwongen.
16 h7h5
c3-c4 17
Nu de pionnen den Koning toch niet beschermen,
kunnen ze beter voor den aanval gebruikt worden.
17 Pd5 b6
Ld2-e3 18 Lh3-e6
Dezen zet had Zwart onder couvert afgegeven.
Nu moet de c-pion wel op en wordt d4 zeer zwak.
c4 c5 19 Pb6-d5
Daar heeft „ie" al eens meer gestaan, opperde
Zwart, maar nu is het Paard niet meer te verjagen.
Tdl d2 20 Le6-g4
Dreigt Lf3.
Ld3-e4 21
Verhindert de dreiging, maar nu komt Wit van
den regen in den drup.
21 Pd5Xe3
f2Xe3 22 Tg8-e8
En wint pion-e3.
Le4 d3 23
Nu legt Wit een aardig valletje.
23 Te8Xe3
Thl—fl 24
Als Zwart nu nog d4 wil verorberen, wordt zijn
hebzucht gestraft door Lf5f en Zwart verliest de
kwaliteit.
Verbazend leuk ls, dat Zwart nu zijn te
genstander verrast en met
24 Te3Xd3
Td2Xd3 25 Lg4-e2
zijn partner van de wijs brengt.
Tfl - dl 26 Td8—d5
De kwaliteit terugwinnen kan altijd nog,
denkt Zwart.
Tdl— d2 27 Le2Xd3
Td2Xd3 28 Td5-f5
Td3-d2 29 Kc8-d7
Het eindspel is ingegaan en de Majestei
ten moeten nu zelf in grijpen.
Td2-e2 30 b7—b6
Nu kan Wit inzien hoe nadeelig het was
de c-plon door te schuiven, want hij ïs nu
min of meer verplicht Zwart te helpen bij
het oplossen van diens dubbelpion.
c5Xb6 31
Wit had wel Tc2 kunnen spelen, maar na
bc5:; 32. dc5: zou de zwarte Koning tenslotte
den c-pion veroveren.
31 c7Xb6
Nu is de baan voor den zwarten Koning
vrij en hij maakt dankbaar gebruik van die
vrijheid.
Kcl—c2 32 Kd7-d6
Kc2-d3 33 Kd6-d5
Te2-e7 34 Tf5-f3f
Kd3-e2 35 Tf3-a3
Te7Xa7?? 36 Opge even
Wit was in de veronderstelling, dat Zwart
35.Kd5 X d4 had gespeeld en nam
dus snel den a-pion, maar zag daarna tot zijn
verbazing dat Zwart's Toren al op a3 gepos
teerd was en gaf dus meteen op. (Aanteeke-
ningen van den zwart-speler.
Eerste publicatie.
OPLOSSING PROBLEEM No. 458
Stand der stukken:
Wit: Kc4, Del, Pe4.
Zwart: Kf4, e5, f6.
1. Del—gl,
Kf4Xe4; 2. Dgl-f2, f6f5; 3. Df2-g3, f5f4;
4. Dg3 d3+.
f6—f5; 2. Dgl f2f, enz.
Kf4f5; 2. Kc4-d5, Kf5—f4; 3. Dgl -g3f enz.
Kf4—f3; 2. Kc4-d3, Kf3-f4; 3. Dgl g6, enz.
Goed opgelost door: P. Mars, te Santpoort.
OPLOSSING PROBLEEM No. 459
Stand der stukken:
Wit.- Kg8. Tf6, Pb4, Ph5, b6, c7, d6, f3, g6.
Zwart: Kd7, Lc8, b7, d5, e7, f4, f5, f7.
1. g6Xf7, enz.
Goed opgelost door: H. de Ruiter, te
Bloemendaal; H. W. van Dort, te
Haarlem (ook nog No. 457)H. C. Kemp
te Vijf hui-zen (Haarlemmermeer).
P. Mars te Santpoort
Damredacteur: J. W. van Dartelen, Raad-
hulsstraat Nr. 1, Heemstede.
Alle correspondentie, deze rubriek betref
fende, gelieve men te zenden naar boven
genoemd adres.
Onderstaand vraagstuk werd door den be
kenden problemist P. W. Kliphuis Jr. spe
ciaal voor onze rubriek samengesteld.
LOKZET Nr. 1439.
Auteur: P. W. Kliphuis Jr., Zwolle.
Opgedragen aan den heer -J. W. van Dar
telen, Heemstede.
Eerste publicatie.
ZWART
WIT
Stand in cijfers;
Zwart 12 schijven op: 7 9 10 16 17 18 19 20
21 23 24 en 31.
Wit 12 schijven op: 28 32 33 34 38 39 40 42
45 47 48 en 50.
PARTIJ-FRAGMENT Nr. 1440.
Onderstaande stelling is ontstaan naar
aanleiding van een tusschen de heeren G. L.
Gortmans (Zandvoort) en B. Dukel (IJmui-
den) gespeelde wedstrijdpartij in den com
petitiewedstrijd Haarl. Damclub IIIDam
club IJmuiden I op 10 Juni 1.1.
Na afloop van deze partij gaf de heer
Gortmans aan dat na enkele kleine wijzigin
gen van den oorspronkelijken stand het vol
gende vraagstuk zou kunnen zijn ontstaan.
ZWART
WIT
Stand in cijfers:
Zwart 13 schijven op: 3 7 8 9 12 15 la 17
18 19 21 23 en 26.
Wit 13 schijven op: 27 29 30 32 33 34 37 38
43 44 45 48 en 50.
Wit (G. L. Gortmans) zou dan als volgt
gewonnen hebben3024 (Zwart 19 28)
2722! (Zwart 18 27, gedwongen anders
volgt 22 4!) 29 18 (Zwart 12 23) 38—33!!
(Zwart 27 40) 33 4 en wint.
Een fraai staaltje ,diepzien" in de partij!
Tenslotte geven wij nog ter oplossing eene
fraaie compositie van W. J. v. d. Voort.
Probleem Nr. 1441.
Auteur: W. J. v. d. Voort, Nieuw-Vennep.
Eerste publicatie.
„Coup de talon".
INGEZONDEN MEDEDEEL1NGEN a 60 Cu.
per regeL
Dr H.MANNING'S
EETLU5T-0PWEKKEND. 130 p. fl.
WIT
Stand in cijfers:
Zwart 11 schijven op: 7 8 9 13 14 15 17 21
30 35 en 45.
Wit 11 schijven op: 23 24 28 29 31 32 33 37
39 44 en 50.
Wit speelt en wint.
Oplossingen van de vraagstukken Nos. 1439
en 1441 worden gaarne ingewacht tot uiter
lijk Maandag 1 Juli a.s. bij den redacteur
dezer rubriek.
OPLOSSINGEN.
De auteursoplossing van probleem Nr. 1433
is;
Nr. 1433. B. Springen* Jr.
Wit: 37—31 27—21 23—19 28—22 38—33
33 3 2 16 4540 (Zwart 4449 gedwongen)
47—42 42—38 16 30 50 30 en wint.
Zwart; Steeds gedwongen.
Finaal uit!
Dit vraagstuk werd correct opgelost dooi
de volgende heeren: W. van Daalen, W. J. A.
Matla, F. A. Berkemeier, A. de Jong, R. Hart-
gerink, H. G. Teunisse, P. Mollema, H.
Greeuw, J. v. d. Vlugt, Jac. Fr. van Garderen,
J. Wielenga, J. van Looij, J. van der Giessen,
J. P. van Eijk, J. Poppen, J. C. van Waard
en J. L. Versteeg, allen te Haarlem; F. H,
Kluen, M. Lieffering en J. Roland Kuijk, al
len te Heemstede; J. B. Sluiter Jr. te Aer-
denhout; W. J. v. d. Voort te Nieuw-Vennep;'
G. L. Gortmans te Zandvoort G. Zeeuwe Jr.
te Overveen; T. E. Galjaard te Hillegom; J.
van Steenwijk te Rijswijk (Z.-H.) en P,
Kleute Jr. te 's-Gravenhage.
KEGELEN.
HAARLEMSCHE KEGELBOND
De eerste wedstrijd om den wisselbeker,
aangeboden door de Heinekens Bierbrouwerij
is gestreden. Deze eerste ronde is door Haar
lem gewonnen met 396 houten meer dan
Amsterdam. De 25 afgevaardigden van Haar
lem wierpen tezamen in 1000 worpen 6707
houten, waartegen die van Amsterdam een
totaal kregen van 6311.
Op Zondag 7 Juli heeft de returnwedstrijd
te Amsterdam plaats, dan zal de beslissing
vallen wie den beker winnen zal.
De uitslag is als volgt:
Haarlem: P. H. Tummers 298 houten. H.
van Duinen 293 houten. H. Lomans 293 hou
ten. J. Beeren 289 houten. J. A. van Kessel
285 houten. G. Rotteveel 285 houten. H. v.
d. Kaa 284 houten. C. van Vreeden 281 hou
ten. J. Klauwers 281 houten. F. H. Proper 280
houten. D. Bremer 273 houten. J. v. d. Horst
276 houten. G. F. Heidendaal 276 houten J.
Doornebos 275 houten. A. van Eijk 274 hou
ten. W. de Dood 271 houten, J. G. W. de
Paus 268 houten. G. Lembeck 267 houten. II.
C. Louw 266 houten. A. C. Kreek 254 houten,
W. Lubbers 242 houten. N. P. Visser 239 hou
ten. M. H. Sliggers 234 houten. G. Schouten
225 houten. J. van Kan 293 houten. Totaal
6707 houten.
Amsterdam: P. Boon 297 houten. J. Bekink
294 houten. J. Melis 296 houten. J. v. d. Berg
288 houten. J. Labots 285 houten, J. SmitS
284 houten. P. Brands 278 houten. J. Zamfort
274 houten. J. Engels 270 houten. J. Weg-
kamp 266 houten. J. Nieman 264 houten. J.
Ketellapper Jr. 265 houten. J. Berier 257 hou
ten. J. Bonarius 241 houten. J. Nieuwendijk
240 houten. P. Grunning 238 houten. J. Riet
bergen 235 houten. J. Carton 235 houten. H.
Hoogland 229 houten. J. Helmstadt 223 hou
ten. J. Boomsma 222 houtne, J. Maygartter
213 houten. J. Cohen 209 houten. J. v. d.
Veer 208 houten. J. Ketellapper Sr. 200 hou
ten, totaal 6311 houten.
Een slecht seiroen. De 53ste, tevens laatste, internationale wedsryd van Denis. Wij hebben
voor 7 wedstrijden 30 spelers noodig gehad. Van Kol en W. Tap speelden in alle wedstrijden.
Negen spelers kwamen slechts in écn wedstrijd uit. Meer aandacht voor het voetbal in het Oosten
en Zuiden wcnschelyk.
Nu de laatste wedstrijd van ons vertegen
woordigend elftal in dit seizoen is gespeeld
kunnen we nagaan, wat Nederland in dit
seizoen op het gebied van internationaal
voetbal hoeft gepresteerd. We kunnen dade
lijk beginnen met de verklaring dat het re
sultaat maar heel matig is, om het maar op
z'n zachtst uit te drukken. Immers van de 7
wedstrijden we rekenen dan wedstrijd te
gen de Schotten ook mede, omdat de N.V.B.
tot op heden met geen enkel woord heeft la
ten weten, dat hij den wedstrijd niet als
officieel beschouwt werd er slechts een
gewonnen, die tegen Zwitserland in Amster
dam. Voorts speelde, het elftal 2 maal gelijk
en wel tegen België en Noorwegen. De andere
vier wedstrijden werden verloren. Tegen
Italië met 3—2, tegen België met 3—1, tegen
Schotland met 2—0 en tegen Zweden met
6—2. In die 7 wedstrijden maakte onze ploeg
in totaal 13 doelpunten en wisten de tegen
standers 21 maal ons doel te vinden.
De eerste wedstrijd van het seizoen werd
op 4 November in Amsterdam gespeeld de
Belgen waren onze tegenstanders. Dank zij
een door van Kol benutten strafschop, gege
ven door den Italiaanschen scheidsrechter
voor een blijkbaar niet opzettelijk spelen van
den bal met de hand konden we met 1—1
aan de tweede helft van dien wedstrijd be
ginnen, wat veel meer was dan het elftal
eigenlijk verdiende. In dat gedeelte werd er
door de onzen wel wat beter gespeeld, maar
over het geheel genomen was deze 100ste in
ternationale wedstrijd toch slechts een ma
tige vertooning. Dit was de laatste wedstrijd
van Denis, die in verband met een operatie
niet verder heeft gespeeld en waarschijnlijk
ook wel niet weer opnieuw zal uitkomen.
Denis heeft 53 wedstrijden voor onze natio
nale ploeg gespeeld, op enkele uitzonderin
gen na. had hij vrijwel alle wedstrijden na
den oorlog meegemaakt.
Hij heeft zich in die wedstrijden doen ken
nen als een der beste achterspelers van het
vasteland, herhaaldelijk werd ook in de bui-
tenlandsche pers met lof van zijn schitterend
spel melding gemaakt. Veel "heeft het Nedcr-
landsch voetbal dan ook aan hem te danken.
Met Van der Meulen en Van Kol heeft hij in
17 wedstrijden een achterhoede gevormd zoo
als wij eigenlijk nooit eerder hebben gehad.
Als backstel kwamen Stom en Otten wel het
dichtst bij Denis en Van Kol, doch die heb
ben slechts kort met elkaar gespeeld. Het
toeval wil, dat ze beiden, met Beeuwkes, den
doelverdediger, uit die dagen, naar Indië ver
trokken zijn. In die 17 wedstrijden, dat van
der Meulen, Denis en Van Kol samen ge
speeld hebben, kozen ze eigenlijk zich zelf.
Iedereen wist, dat dit de sterkste achterhoe
de was, die we op de been konden brengen,
zoodat de Technische Commissie het op dat
punt in die dagen niet lastig had.
Op 2 December 1928, speelde het elftal te
gen Italië te Milaan, waarbij de ploeg gehan
dicapt was door de afwezigheid van Van der
Meulen en Denis, zoodat plotseling Van Kol
van het beroemde klaverblad alleen was
overgebleven In dien wedstrijd heeft onze
ploeg zich vrij verdienstelijk geweerd, veel
beter in alle geval dan men, gelet op 't fraaie
record der Italianen in internationaal voet
bal, wel had verwacht. Halle liet zich als
een voortreffelijk doelverdediger kennen.
Voor een groot deel was het aan hem te dan
ken dat de nederlaag niet grooter geworden
is dan 23.
Had men in negen wedstrijden als linker
vleugel het tweetal Gehring-Weber gehad, in
Milaan nam men een proef met W. Tap en
Van Nellen terwijl men eerstgenoemde, die
zestien wedstrijden op de middenvoorplaats
gespeeld had op die plaats verving door
Bakhuys. De proef viel nog al mee, men
meende in van Nellen een bruikbaar plaats
vervanger voor den wat uit vorm geraak
ten Weber gevonden te hebben.
Helaas kreeg van Nellen reeds in den vol
genden internationalen wedstrijd, die te
gen Zwitserland, een ongeval, waardoor hij
dit seizoen niet meer heeft kunnen spelen.
De wedstrijd tegen Italië was de laatste
internationale wedstrijd van Elfring, een der
weinige tweede-klas-spclers, die geruimen
tijd eigenlijk een vaste plaats in het elftal
gehad heeft. In 15 wedstrijden speelde hij
op verdienstelijke wijze als rechtsbuiten. Ge
brek aan tijd voor oefenen was de oorzaak,
dat hij niet langer voor een plaats in het
elftal in aanmerking kon komen.
De plaats van Denis was te Milaan inge
nomen door Horsten, doch daarmede bleek
't vraagstuk, wie Denis zou vervangen, niet
te zijn opgelost.
Na een wat al te langdurige winterpauze
kwam op 17 Maart de wedstrijd tegen de
Zwitsers in Amsterdam.
Bij de samenstelling van het elftal stond
de Technische Commissie weer voor dezelfde
moeilijkheden als voor den wedstrijd tegen
Italië nl. de bezetting van de plaats van
Denis en van Massy, voor wien men na zijn
minder goed spel tijdens de Olympische voet
balwedstrijden nog geen geschikten plaats
vervanger had gevonden. Men had proeven
genomen met Van Heel, dien men ten
slotte liever als vleugelhalf had Grobbe
en Van Dolder, echter zonder het ge-
wenschte resultaat Men koos voor den wed
strijd tegen Zwitserland den spil van
Go ahead en nam een proef met van Zwiete
ren als rechtsback, Ook het samenstellen
van den aanval was niet gemakkelijk. Ten
slotte kwam men tot het vijftal: Gerritse,
W. Tap, Bakhuys, Barendrecht en Van Nel
len.
Het is een aardige wedstrijd geworden,
zonder dat er echter iets buitengewoons werd
vertoond. De Zwitsersche ploeg was nog al
onvolledig, daardoor kon ons elftal waar
schijnlijk zijn spel beter ontplooien dan men
wel gedacht had.
De 32-ovcrwinning schonk desondanks
niet veel voldoening. Het verschil had veel
grooter kunnen en moeten zijn.
De voor den volgenden Zondag vastgestel
de wedstrijd tegen de Belgen werd naar
men zich zal herinneren, om politieke over
wegingen uitgesteld, doch later toch nog ge
speeld en wel op 5 Mei. Het was te verwach
ten, dat men ingrijpende veranderingen in
de ploeg zou brengen. In de eerste plaats nam
men een proef met Wamsteker als rechts
back. Deze speler, die voor H.F.C. schitte
rend speelde, bleek echter ook thans te veel
last van zenuwen te hebben om geen bruik
baar internationaal te zijn. Het feit dat de
halfback voor hem en hij elkaar niet goed
begrepen zal er ook niet vreemd aan zijn
geweest. In de middenlinie had men Halle
gehandhaafd met van Kesteren en van Heel
op de vleugels. De voorhoede was volkomen
gereorganiseerd. Alleen Bakhuys stond nog
op z'n plaats. Wim Tap speelde linksbuiten
terwijl men voorts den rechtervleugel had
samengesteld uit Landaal en Smeets. Van
der Griendt speelde linksbinnen.
Er is door onze ploeg in dezen wedstrijd
gedurende een groot deel van den tijd, meer
in het bijzonder in de tweede helft, zeer goed
voetbal vertoond, waarbij het ons niet is mee-
geloopen. In de tweede helft stond het 21
voor de Belgen, onze ploeg" was toen sterk in
de meerderheid. Op dat oogenblik gaf de
scheidsrechter een stafschop tegen ons, wat
blijkbaar een vergissing was. De Belgen
maakten daaruit een derde punt en het was
te begrijpen, dat er na deze geweldige actie
een reactie kwam. Het laatste kwartier was
het aankijken niet waard.
Indien met dezen wedstrUd ons interna
tionaal seizoen zou zijn beëindigd, zou dat
heel wat beter geweest zijn dan thans, nu
er nog een ongelukkig verlengstuk aan vast
geknoopt werd.
Nu werden er in de eerste helft van de
maand Juni nog drie wedstrijden gespeeld.
Dat zou nog niet zoo heel erg geweest zijn
indien de Technische Commissie maar de
beschikking over alle spelers had gehad. Het
bondsbestuur verzocht echter, wat ongeveer
gelijk stond met een bevel, om geen spelers
van de kampioensclubs in de ploegen op te
nemen.
Het bestuur van den N.V.B. bestaat voor
een groot gedeelte uit knappe administra
teurs en goede financiers, doch de belangen
van de sport zelf komen helaas bij deze
heeren wel wat op den achtergrond. De
Technische Commissie is vol goeden wil doch
de medewerking, die zij van het bonds
bestuur ondervindt, lijkt in sommige geval
len sterk op tegenwerking.
Voor een officieele vertegenwoordiging van
ons voetbal tegenover het buitenland moet
men over de allerbeste krachten kunnen be
schikken. Dat is men verschuldigd aan het
Nederlandsche voetbal en aan onze sport-
reputatie. De smadelijke nederlaag te Stock
holm zou vrij zeker er niet geweest zijn, in
dien men een vrije keuze van spelers had
gehad. Wij zijn er van overtuigd, dat juist
in deze maand uit de goed getrainde ploe
gen der kampioensclubs een sterk elftal ge
vormd had kunnen worden. Een elftal b.v.
bestaande uit de voorhoede van P.S-V.. die
in dit seizoen reeds een kleine honderd doel
punten heeft gemaakt, de middenlinie van
Go ahead en het achtertrio van der Meulen,
de Bruin en van Kol. zou het er stellig veel
beter afgebracht hebben.
We kregen eerst den wedstrijd tegen Schot
land, die met 20 werd verloren doch waar
in het elftal zich goed hield. De Bruin bleek
een goed plaatsvervanger van Denis te zijn,
van der Wildt een aanwinst in de midden
linie en Homburg een zeer goed bruikbaar
linksbuiten.
De wedstrijden in Zweden en Noorwegen
liggen nog versch in het geheugen.
Te Stockholm liep ons alles tegen. Boven
dien werd de Bruin gewond zoodat hij in Oslo
niet kon spelen.
Tegen de Noren, die lang niet zoo sterk
zijn als de Zweden, ging het aanvankelijk
van een leien dakje. We veroverden een 30
voorsprong. Op onverantwoordelijke wijze
ging die voorsprong verloren, indien Kools in
de laatste minuut niet een doelpunt gemaakt
had, zouden we met 43 hebben verloren. Nu
werd het 44.
Voor deze 7 wedstrijden hebben we niet
minder dan 31 spelers noodig gehad.
We laten hieronder hun namen volgen met
het aantal malen dat ze gespeeld hebben:
van Kol 7, W. Tap 7, van der Meulen 6, Kools
6, Smeets 4 (eenmaal onder den wedstrijd
ingevallen), van Heel 4, Landaal 4, Bakhuys
3, van der Wildt 3, Homburg 3, van Dolder 2,
Elfring 2, Gehring 2, Weber 2, Halle Sr. 2,
De Bruin 2, van der Griendt 2. de Leeuw 2,
Grobbe 2, van Nellen 2 en van der Zalm 2.
Voorts ieder eenmaal: Denis, Halle Jr.. Hor
sten, G. Tap, van Zwieteren, van Kesteren,
Gerritse, Barendregt en Wamsteker.
Het merkw-aardige is, dat er onder die 30
spelers 22 uit het Westen tegen slechts 5
soelers uit het Oosten en 3 uit het Zuiden
zijn.
We hebben het geheele seizoen clubs uit
alle oorden des lands zien spelen en we zijn
daardoor tot de stellige overtuiging gekomen,
dat er in het Oosten en het Zuiden stor'-er
elftallen zijn dan in het Westen, wat trou
wens de kamoioenscomnetitie reeds heeft be
wezen. Het is dan ook dringend noodzake
lijk. dat, de TcbnfoVio ?n toe
komst meer aandacht aan het Oosten en bét
Zuiden besteedt rian t^ans. 4n*°n u«- «if_
tallen van P.S.V., Go ahead. Z A C. en
Willem n is reeds een zeer sterke ploeg samen
te stellen.
Indien het bondsbesriuir de nondjo-p roP(je.
werking wil verleenen aan den arbeid van de
Technische Commissie, zal dat zeker aan
onze vertegenwoordiging tegenover het bui
tenland ten goede komen.
C. J. GROOTHOFF.
