Wood-Milne
RUBBERLEDER zolen
en BULLDOG hakken
SCHILDERWERK
HAARLEM'S DAGBLAD DONDERDAG 17 OCTOBER 1929
VIERDE BLAD
LETTEREN EN KUNST
VAN KUNST EN KUNSTENAARS.
EEN NOVUM IN UITGEVERSRECLAME.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN a 60 Cts. per rejcL
WOODMTLNF. RUBBER LEDER
is het nieuwe zoolmftterituil, dat
zulke ©norroe voordoe lea biedt,
dat het gewone zooüeder er ge-
heel door verdrongen zal worden,
3} x STERKER DAN LEDER
VOORDEELIGER IN PRIJS.
ALS LEDER BEVESTIGD
LOOPT AANGENAMER
GLIJDT NIET UIT
GEEFT GEEN TRANSP. YOETEN,
Verkrijgbaar in drie dikten (3, 4 en 5 m.M.) bij alle
moderne Schoenmakers, in Scheenen Ledenvinkels
Nr.
De artistiek-psychologlsche portretschil
dering gaat opgeld doen in de litteratuur.
Wij hebben hier kort geleden de levensschets
van Disraëli door Maurois besproken, welk
boeiend boek deel uitmaakt van een serie
waarin ook Emil Ludwlgs boeken zijn opge
nomen. (Napoleon enz.) Dat zijn uitgaven
eener Arnhemsche firma. Nu kondigt de Rot-
terdamsche firma Brusse in een kleine cir
culaire een Sint-Augustinus aan door Louis
Bertrand van de Academie Francaise. Fet
boek zag ik nog niet, maar het is de vorm van
dit circulairetje, die tot een enkele aantee-
kening uitnoodigt, omdat we daarin, mis
schien, weer iets nieuws te begroeten hebben,
waarmee men bij eenig doordenken, matig
ingenomen zijn kan. Zooveel te meer, waar
een voorbeeld, door een firma als die der
Brusse's gegeven, door mindere goden nog
onsmakelijker kan worden gevolgd. Een of
andere werklooze litterator, in dienst van
den uitgever, heeft het dingske opgesteld.
„Bij den Boekverkooper" staat er boven en
het geeft de gesprekken weer die de uitgever
hoopt dat over zijn nieuwste prestatie, Sint
Augustinus, door de vrouwelijke bediende
met haar klanten gevoerd zullen worden. Dat
ze ooit zóó gevoerd werden, maakt hij ons
niet wijs; de boekenverkoopers-blondine en
haar klanten incluis kunnen zóó ingemaakt
of opgezet worden ten behoeve van een of
ander curiositeiten-kabinet.
Wij worden aanhalerig:
„In 'n drukken winkel van een drukke
stad.Interieur licht, ruim en hoog. voornaam.
Boeken, allerlei niet-te-tellen boeken als
stoffeering. 'n Hooge exotische vaas met
mandarijnkleurige orchideeën als toon
gevend sieraad, 'n Enorme bontgeplekte
globe, 'n brons op consol, 'n albastkleurige
vrouwenbuste als tintcontrasten
„Z ij, de boekverkooper's blondine, staat
eenige klanten te woord.
'n Dame: „Nu 'ns een ,ècht mooi boek, hè?"
Zij: „Als 't u blieft, mevrouw; 't Boek van
het seizoen! Sint Augustinus van Louis Bert
rand, in 't Nederlandsch, met houtsneden
van Franken"
'n Studente: O, zeker weer zoo'n razend
geleerd boek?"
Zij: „Pardon, heelemaal niet. Bertrand
ontwikkelt zoo geleidelijk vertellend en na
tuurlijk 't gevoels- en denkleven van zijn
onderwerp
De studente: „Heeft zijn genre iets van
Ludwig of Maurois' kunst?"
Zij: „Juist dame, maar fijner. Want inni
ger zielkundig dan Ludwig's „Napoleon" en
zooveel interessanter dan Maurois' „Disraëli"
omdat de mondiale figuur van den grooten
kerkvader zóóveel grootscher en met ontzag-
lijker perspectieven aanvoelt, dan die van
den Engelschen staatsman der Victoria-
periode
MUZIEK.
LEDENCONCERT DER H.O.V.
oien uitsluitend Fransch programma, maar
vol verscheidenheid. Berlioz' Ouverture „Car-
neval romain", die nu in de zaal heel wat
beter en frisscher klonk dan vóór enkele
maanden in den Stadsschouwburg en waar
van men den haast negentigjarigen leeftijd
niet vermoeden zou; het tempo kan mis
schien nog iets uitgelatener genomen wor
den. Dan de als zwoele zomersche geuren
bezwangerde impressie „Prélude a 1' après-
midi d'un Faune" in haar visionnaire vrij
heid een merkwaardige tegenstelling met het
in hetzelfde jaar 1893 ontstane nog eenigs-
zins den overgeleverden vorm en wijze van
bewerking huldigende strijkkwartet van
Debussy. Coloristisch bereikte hier het or
kest niet weinig en de zich aan het einde
ontladende bijval was verklaar
baar, was tevens een bewijs dat het audito
rium met zijn tijd is meegegaan en deze
muziek aanvoelt.
De suite „Ma mère l'Oye" van Ravel, dooi
den auteur voor orkest bewerkt naar het
origineel voor klavier vierhandig, hoorden
we enkele jaren geleden onder de leiding
van den meester zelf op een Bachconcert. Te
beweren dat ons orkest alle moeilijkheden
der partituur volkomen overwonnen had,
ware teveel gezegd: er valt nog te verfijnen,
te ciseleeren; maar bereikt is er in elk ge
val reeds heel wat. Welk een verschil met
Debussy's schrijfwijze toont deze muziek met
hare subtiele eontrapuntïsche lijnen! In
haar eenvoud haast ontroerend zijn de Pa
vane der schoone Slaapster en de illustraties
van het rusteloos en angstig zoeken van
Klein Duimpje naar de kruimeltjes die de
vogels hadden opgepikt. Met de uiterste deli
catesse is hier alles even aangeduid; in de
drie volgende nummers neemt de teekening
drastischer vormen aan. In no. 4 kon de wei
nig beweeglijke tuba de contrafagot niet
geheel vervangen en het tempo van no. 2
scheen mij iets langzamer genomen dan de
componist bedoeld heeft.
Een bijzonder goede uitvoering van Césat
Franck's Svmphonie volgde na de pauze.
Fijna dynamische- en tempo-nuanceeringen
gaven aan het geheel de noodige plastiek en
de stemming en het klankgehalte vielen
over het geheel zeer te prijzen.
Hinderlijke acoustische verschijnselen heb
ben wij gisteravond niet getroffen; we zijn
nu nieuwsgierig te ervaren hoe de groote
orkesten op de Bachconcerten in de her
bouwde zaal zullen klinken.
K. DE JONG.
MUZ1EKVEREENIGING „UTILE DULCI".
Het muziekkorps der onderafdeeling St.
Jozefsgezellen, dat sinds eenigen tijd onder
de beproefde leiding staat van den heer A.
C. Jutjens, gaf Woensdagavond een feest-
concert. waarvoor buitengewoon groote be
langstelling was- De zaal in het eigen ge
bouw Jansstraat 59 bleek voor de vele luiste
raars te klein, zoodat velen zich mossten ver
genoegen met een staanplaats. Utile Dulci,
dat ook buiten de concertzaal zich verdien
stelijk maakt, bleek dit jaar een drukken
werktijd achter den rug te hebben, zoodat
volgens opgaaf van den voorzitter net. korps
drie malen tijdens de verkiezingen, voorts op
193.
Stop. Hier kunnen wij de malloot van een
boekverkoopersblonaine haar congé geven.
C en A zijn toch fijner, inniger-zielkundïg
en interessanter. Daar gaat het om, om een
novum, meen ik, in uitgeversreclame.
Wat bij confectie gepast schijnt, werd bij
den handel in geestesproducten tot nu toe
nagelaten, 't Kwam geloof ik, nog niet voor
dat in ons land een uitgever Jansen adver
teerde: „mijn boeken zijn mooier den die
van Pietersen, die kort geleden verschenen
en zoo'n succes hebben".
Over den Augustinus der Brusse's wil ik
niets gezegd hebben ik las het boek niet
over de wijze waarop zij hem introducee-
ren, heb ik angst. Angst voor de waardigheid
der Nederlandsehe uitgevers. Gaat hun hou'
en trouw, in nood en dood niet verder dan
het jaarlijksche eet-diner en laat hun ge
moderniseerde gilde-geest toe, dat de één
de spullen van den ander verkleint ten
eigen prof ij te? Voor het decorum der waar
dige vakbroeders heeft Brusse een raam op
een kier laten staan: als ze het niet vlug
sluiten gaat het tochten en vat het decorum
kou.
Wat mij ten slotte minder interesseert dan
het feit dat ook op dit terrein blijkbaar aan
de smakeloosheid geofferd moet worden, om
het publiek voor iets, dat waarschijnlijk goed
ia, te interesseeren.
Over een paar goede en onderhoudende
boeken die wij ontvingen hoop ik U binnen
kort te berichten: „Onder de loupe van het
buitenland" noemde G. Brugmans een
reeks causerieën, waarin hij laat hooren hoe
men buiten onze grenzen over ons dacht,
vroeger en nu. (Baarn, Hollandia Drukk.)
En Van Holkema Warendorf gaf een
nieuw verhaal van G- van NesUilkens in
het licht, „Maratakken" getiteld, dat aan
dacht verdient. Voorloopig vermeld ik slechts
de volgende ontvangsten:
Van Allert de Lange, Amsterdam: Man en
Vrouw. Oorspr. Roman door Alma de Mia.
.390 pag.
Van H. D. Tjeenk Willink, Haarlem: Voor
den Stroom en op de klippen, (een zeemans
verhaal uit de 18e eeuw) door J. C. Mollema,
375 pag. en Puberteit (Young Woodley) door
John van Druten (vertaling Ida Haakman).
Van Seyffardt, Amsterdam: Prof. Dr. Rud.
Otto. Het Heilige. Uit het Duisch door J. W.
Dippel.
Van Hollandia Drukkerij, Baarn: Domini
que Dunois door Georgette Garou. Vert, van
H. WiessingAdrian.
En van Scheltens eri Giltay, Amsterdam:
twee Romans van Grazia Deledda: Heimwee
en De Schuld van Anderen beide vertaald
door E. A. KeulsSchuur.
ll-10-'29. J. H. DE BOIS.
den Julianadag en inzonderheid op Konin
ginnedag oogenblikken van bijzondere in
spanning heeft gekend, waarbij dan nog de
concerten in Groenendaal en de zomercon-
certen in de buitenwijken zijn te tellen. Be
halve deze arbeidsindeeling had het korps nog
te studeeren voor twee muziekwedstrijden,
waar directeur Jutjens het korps voorbeeldig
aanvoerde, de eerste te Amsterdam, de twee
de te Heemstede, waar het, zooals wijzelf
mochten constateeren, een heel goeden in
druk maakte.
De heer Jutjens, als ervaren vakmusicus,
streeft natuurlijk naar volmaking van zijn
korps ook wat de bezetting aangaat. En zoo
staat allereerst op zijn verlanglijst een
saxophonebezetting, waarvan de alt-, de
tenor- en de bautonsaxophone resp. 175,
200 en 250 moeten kosten. Als er aan dit
zeer zakelijk onderdeel van 's voorzitters
inleidingswoord de noodige aandacht wordt
gewijd, is 't best mogelijk dat een hartewensch
van Utile Dulci binnen afzienbaren tijd in
vervulling gaat-
Dan zou de eerste stap zijn gedaan, om te
komen tot een stabiele intonatie. Nu, in deze
weinig ideale bezetting, kon het niet anders,
of de reinheid was nog wel eens een vrome
wensch, vooral op die plaatsen waar het
groote forte zoo welwillend was, de meest in
't oogloopende intonatiefeilen te verdoeze
len. De directeur is thans nog genoodzaakt,
de zeer zacht gespeelde passages in lage lig
ging uitsluitend toe te vertrouwen aan het
groot koper. Bij meer uitgebreide bezetting
kan hij naar goedvinden de registers kiezen.
Toch viel er nog menig oogenblik te waar-
deeren, waar de directeur ook met de huidi
ge bezetting mooie effecten bereikte. Daartoe
rekenen we in de eerste plaats de fantasie
van P. And ré „Les échos du pays". Inzonder
heid het slotdeel maakte een indruk, dien we
tot het beste van den avond mogen rekenen.
De muzikale waarde van de stukken onzer
muziekkorpsen staat helaas nog op een te
laag peil, dan dat onze aandacht wordt
gaande gehouden door wat de heeren com
ponisten hebben te vertellen. De uitvoering
daarom heeft onze hoofdinteresse, en zoo de
auteur als in even genoemd stuk, dan nog
naast muzikale gedachten begrip toont te
hebben van vorm, van opbouw, van lijnen-
harmonie, dan is er op zulk een avond nog
genoeg te waardeeren. Stukken als de ouver
ture van Hessels, aaneenrijging van gemeen
plaatsen, hebben zelfs de belangstelling niet
van den meest oppervlakkigen toehoorder.
Zé verdwijnen gelukkig hoe langer hoe meer
van de programma's, die, we twijfelen er niet
aan, door Utile Dulci, bij betere bezetting, op
hooger plan gevoerd zullen worden.
G. J. KALT.
KAiUUvMlZIEKAVONDEN TOONKUNST.
Het bestuur van de af deeling Haarlem en
omstreken van de Maatschappij tot Bevorde
ring der Toonkunst is er weder in geslaagd
4 kamermuziekavonden in den Stadsschouw
burg te arrangeeren, en wel op:
Vrijdag 1 Nov. 1929 Hona Durigo, zang.
Woensdag 27 November 1929: Het Wiener
Strijkkwartet.
Donderdag 13 Maart 1930: Gregor Piati-
gorsky, cello en
Vrijdag 4 April 1930 José Iturbi, piano.
Deze avonden zijn ook toegankelijk voor
niet-leden van Toonkunst,
HET TOONEEL.
STINE VAN DER GAAG T
Wij wisten het reeds lang, dat wij Stine
van der Gaag nooit op het tooneel terug
zouden zien. Toen zij naar Zwitserland ver
trok om er genezing te zoeken voor haar
longziekte, hebben haar vrienden en vrien
dinnen afscheid van haar genomen met de
zekerheid, dat het een afscheid voor altijd
was.
Toch zal het bericht van haar overlijden,
dat heden ons bereikte, zeker zeer veten
smartelijk treffen, ook in Haarlem, waar
deze talentvolle en in haar kunst zoo ernstige
actrice vooral bekend was door de vele be
langrijke rollen, die zij bij Het Schouw-
tooneel heeft gespeeld. Stine van der Gaag
was in den mooisten tijd van Het Schouw-
tooneel naast mevrouw Van dcc Horst de
eerste actrice van het gezelschap, dat vooral
in die jaren geregeld in onzen Stadsschouw
burg zijn voorstellingen gaf.
Hoe velen in Haarlem zullen zich Stine
van der Gaag nog herinneren als Lca in
„De Paradijsvloek", haar eerste rol bij het
gezelschap van Jan Musch en van der
Horst. Zij trof ons toen dadelijk door het
klassieke in haar gezicht en de klassieke rust
ook in haar mooie, sonore stem. Zij gaf
in dio rol het pure, het reine van de lief
hebbende vrouw! Dit pure, reine in heel haar
voorkomen en haar spel deed haar ook als
aangewezen zijn voor de rol van Solvejg in
Peer Gynt! Als de klassiek-mooie vrouw zie
ik Stind van der Gaag ook weer voor mij
in de rol van Agatha in Pirandello's De
Consequenties van het Fatsoen, welke rol
zij in prachtig samenspel met Jan Musch
tot iets waarlijks grootsch wist te maken.
En het was in „De Naakten Kleeden" van
denzelfden schrijver, dat Stine van der Gaag
wederom met Jan Musch als tegenspeler
het mooiste in haar artisten-loopbaan
heeft bereikt. Zij voerde de rol van Erselia
Drei op tot die hooge spanning, welke Piran
dello ervan eischt. Nooit heeft Stine van
der Gaag mij sterker van haar waarlijk
groote dramatische kracht overtuigd dan in
dat stuk van Pirandello. Als Erselia Drei
toonde zij zich eigenlijk voor het eerst als
een „tragédienne de pur sang".
Kort daarna is de physieke instorting ge
komen. Zou deze rol te veel van haar reeds
toen blijkbaar zwakke gezondheid hebben
gevergd? Jetje Gebert, Zwaanhilde in Ib
sen's De Comedie der Liefde, Judy in Vader
tje Langbeen, Begga in De Zonderlinge Gast,
Marna in Björnson's „Als de jonge wijn
bloeit", Suze Hederich in „Mevrouw links
Mijnheer rechts", het vrouwtje in „De Gevel
toerist, Nona in „Als de Winter komt", dit
waren niet de rollen welke het hartebloed
vragen van de actrice. Belangrijker was Ma-
rike van Nieumeghen, in welke rol Stine van
der Gaag zoo roerend eerst het onschuldige
reine van het jonge meisje en later zoo aan
grijpend het berouw en de wroe
ging van Marike gaf. Dat het ta
lent van deze actrice ook in een andere
richting ging, bewees zij in „De Voorgevel",
waarin zij een pervers jong meisje met een
doordringende scherpte speelde.
Het spel van Stine van der Gaag vóór haar
toetreden tot Het Schouwtooneel o.a. bij
het gezelschap van Royaards en bij de „Rot
terdammers" onder Van Eysden heeft niet
een zoo sterke impressie op mij gemaakt, dat
ze mij is bijgebleven,. Wel weet ik, dat haar
debuut bij het gezelschap van Royaards in
„De Markies" van Priola - met Henri Brond-
geest als de „markies" een ware verrassing
voor kritiek en publiek was, maar zelf heb ik
de actrice in dat stuk nooit gezien en kan
ik er dus geen persoonlijken indruk van
weergeven. In mijn herinnering zal de naam
van Stine van der Gaag steeds aan Het
Schouwtooneel verbonden blijven. Bij dit
gezelschap heeft zij haar triomfen gevierd
en hebben vele Haarlemmers haar zeker een
warme genegenheid toegedragen.
J. B. SCHUIL.
„ROSE MARIE".
Woensdagavond werd in den Schouwburg
aan den Jansweg voor den tweeden keer de
Revue-Operette in tien tafereelen „Rose
Marie" opgevoerd door het Tooneel-, operet
te- en revuegezelschap onder directie van
Jan Nooy te Amsterdam.
Dit gezelschap is dus van alle markten
thuis en het steekt die veelzijdigheid in deze
revue-operette niet onder stoelen of banken.
Integendeel: daar wordt gezongen soms
lang niet kwaad daar wordt tooneelge-
speeld als het zoo eens te pas komt en daar
is ook de komiekheid en daar zijn de dans-
nummers die in een revue niet gemist kun
nen worden.
De directie van den Schouwburg aan den
Jansweg maakte bekend dat de eerste voor
stelling top Zondagavond j.l.) totaal uitver
kocht was en zeer veel succes had. Hetzelfde
kan getuigd worden van de voorstelling van
Woensdagavond: er was bijna geen plaats
onbezet en het publiek was enthousiast over
wat te zien en te hooren werd gegeven.
Het was inderdaad een smakelijk toebe
reid ratjetoe dat hier werd voorgezet en
de aanwezigen beten er met graagte in.
Van groote waarde voor het welslagen
van „Rose Marie" is dat men beschikt over
een goede komische mannelijke en een dito
vrouwelijke kracht. Dit is hier het geval.
Deef Goubitz is een werkelijk niet onver
dienstelijk komiek, die een uitbundig suc
ces oogstte en tallooze malen de menschen
deed schateren van het lachen en Emmy
Emerants logenstrafte door haar optreden
afdoende de bewering dat vrouwen op het
tooneel niet komisch kunnen zijn. Haar spel
was inderdaad voortdurend van een hoogst
komische kracht. Het was soms of zij de
hoofdrol had en niet Rose Marie (Truus In-
pyn) aan wie overigens voor haar frisch en
natuurlijk spel en lieven zang alle lof toe
komt.
En zoo deed ieder naar zijn krachten
noemen wij nog den politiesergeant van
Frans Meermans zijn of haar uiterste
best om deze voorstelling goed te doen sla
gen. Hetgeen gelukte.
Vele décors deden het ook heel goed, bij
voorbeeld dat in het slottafereel en dat
waarin het verlichte kasteel in de verte te
zien was.
Als Rose Marie nog eens terugkomt, vindt
zij weer een volle zaal.
Wedden?
E.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN
a 60 Ct*. per regel.
VRAAG VOOR UW BINNEN- EN BUITEN
FIRMA J. HEYD ANUS Zn.
KONINGSTRAAT 25 PARKLAAN 60 rd.
T®L 11361 ran 8-12 en 1^-5. ZaUrd. 8—L
SCHOUWBURG JANSWEG.
Cabaret-ensemble „De Witte
Raaf".
Het cabaret-ensemble „De Witte Raaf",
dat op het oogenblik een succesvolle toumée
door ons land maakt, zal op die tournée ook
Haarlem aandoen. Zondag 20, Maandag 21,
en Dinsdag 22 October zal in den schouw
burg aan den Jansweg en drietal voorstel
lingen worden gegeven tegen populaire prij
zen. In aanmerking genomen de groote be
langstelling, welke het gezelschap overal
mocht ondervinden, lijkt het ons aan geen
twijfel onderhevig of het gezelschap zal ook
hier volle zalen weten te trekken.
De Heldersche Crt. schreef oven deze voor
stelling:
Slechts het beste van het beste wordt ge
boden en het enthousiasme waarmee dit ge
zelschapje begroet werd, is het beste bewijs
dat het publiek het gebodene wist te waar
deeren. En dat gebodene staat wat bescha
ving, goeden smaak en artisticiteit betreft
op zeer hoog peil.
En de Nieuwe Arnhemsche Courant:
„De Witte Raaf" heeft in den schouwburg
haar werkelijk glorieuze entrée gemaakt.
Geen nummer, of het werd in een andere,
altijd zich aanpassende „omlijsting" ge
bracht. Een lied, een voordracht, een dans,
een grapje, een pantomime, alles tot in uiter
ste détails verzorgd, als een volkomen gaaf
gevormd nummer met bijpassende décors,
gingen in bonte rij aan oog en oor voorbij.
Het publiek heeft het achttal met lang
aanhoudend applaus gehuldigd.
NIEUWE EENACTERS.
De Redder Als 't Lente wordt De
Vuurproef door G. H. Priem.
De Kaarten liegen niet Het Poppenuur
De Tijd, die ons gegeven is door A. den Hartog
Uitg. van Haverman's Moderne Tooneel-
bibliotheek, Naarden.
Herhaaldelijk wordt mij door dilettanten
en niet door dilettanten alleen de
vraag gedaan, of ik geen geschikte één-
acters ter opvoering voor hen weet. Korte
éénbedrijfsstukjes bestaan er genoeg, maai
er zijn slechts weinige, die aan de eischen,
welke men aan een goeden eenacter mag
stellen, voldoen. Een klaar exposé, een af
gerond geheel, voldoende spanning, een
geestige en geconcentreerde dialoog, een
niet al te geforceerd gegeven en aan het
slot een inslaande „frappe", men vindt ze
slechts zelden en bijna nooit vereend
in een eenacter. Heyermans heeft ons Feest,
Ahasverus en Het Kind nagelaten, Speen-
hoff schreef er 'n paar o.a. het zeer
knappe en fijne „De Voet" G. Nolst Tre-
nité importeerde er eenige uit Engeland en
Oostenrijk, die in het onder zijn redactie
staand „Dilettanten-Tooneel" verschenen
zijn, en in Haverman's Moderne Tooneel-
bibliotheek hebben eenige frissche blijspelen
in één bedrijf van Broecelet het licht gezien.
Thans zijn mij ter beoordeeling weer zes
eveneens in" Haverman's Moderne Too-
ncelbibliotlieek uitgekomen eenacters toe
gezonden, die alle zonder uitzondering het
bewijs leveren, hoe moeilijk het is goede een
acters te schrijven. De drie in één band
uitgegeven stukjes van den heer G. H.
Priem zijn het minst geslaagd. De heer Priem
schrijft een voor het tooneel veel te gewron
gen, boekerigen dialoog en laat zijn personen
zelfs heele verhandelingen in lange, ouder-
wetsche monologen houden. Als wij lezen, dat
een jonge vrouw in haar eentje spreekt en
zegt: „Loopt men in den tuin!" een leelijk
gallicisme, tusschen twee haakjes ,,'t Zal
de kat zijn van de buren! Wat ben ik onrus
tig vanavond! Zou een man dat gevoel nu
niet kennen? Waarschijnlijk niet! Hij is
grover en slechts de grovere verschijnselen
reageeren op hem
Onlangs sprak hij van de 4 demensies.
Iemand, die in een wereld van vier dimensies
leefde, zei hij, kon zich omtrent onze wereld
van drie geen begrip vormen"en zoo
nog een tijdje doorgaat hardop te denken,
dan glimlachen wij toch even. Wie laat in
1929 een dame, die alle vijf nog bij elkaar
hoort te hebben, zulke drooge verhandelin
gen In haar eentje op het tooneel houden?
En van zulke naïeve soms bladzijden
lange monologen krijgen wij In dit boekje
er eenige.
Van de drie stukjes is De Redder het beste.
Hierin is de Intrigue aardig gevonden en de
groeiende argwaan van Max, den man, die
meent zijn vrouw van ontrouw te moeten
verdenken, als zij na een spoorwegongeval
met een vriend bulten heeft gelogeerd, is
psychologisch zeer verklaarbaar evenals do
oplossing, waardoor de „redder" zijn vriend
zijn rust eii vertrouwen terug geeft. De
andere twee stukjes „Als 't Lente wordt"
en „De Vuurproef" zijn belde te veel bedenk
sels om te kunnen worden geaccepteerd.
Zelfs met. een beteren, natuurlijker dialoog
zouden zij moeilijk gered kunnen worden.
A. den Hartog blijkt vooral door zijn
vlotten dialoog meer toöneclschrijver te
zijn dan dc heer Priem. Toch is dc heer den
Hertog in deze eenacters .aanmerkelijk be
neden dc stukken gebleven, die ik tot nu toe
van hem gelezen of gezien heb. Ook in dezen
bundel is het eerste stukje het beste. „Do
Tijd, die ons gegeven is", ls ceh wat weeïg,
sentimentcel gevalletje zonder dramatische
spanning en handeling: „Het Poppenuur"
waarin poppen tot menschen worden en in
hun kort menschenbcstaan door hun harts
tochten ten ondergaan munt niet be
paald uit door originaliteit en deze wat al tc
naïeve poppengeschicdenis wordt met den
dood van alle poppen te veel een poppenkast
om ons maar eenigszins te boelen, laat
staan te ontroeren. „De kaarten liegen niet"
is een wel handig geschreven stukje met
een niet onaardig gevonden slot, maar het
treft toch ook niet door pittigen, levendigen
dialoog of frischheid. Broedelet weet' zulke
gevalletjes vrij wat geestiger en drastischer
le geven.
Een goede aanwinst voor het dilettanten-
tooneel kunnen wij deze eenacters dan ook
onmogelijk noemen.
J. B. SCHUIL.
KANTONGERECHT.
UITSPRAKEN.
N. J. T. het als bestuurder van oen motor
rijtuig zich met net rijtuig op een weg be
vinden. terwijl niet wordt voldaan aan do
artikelen 16 cn 19 van het Motor- en Rij
wielreglement f 4 subs. 4 dagen hechtenis.
G. J. B. overtreding der Motor- en Rijwielwet
f 5 subs. 5 dagen hechtenis en f 5 subs. 5 da
gen hechtenis. J. v. d. R. idem f 6 subs. 6 da
gen hechtenis cn f 2 subs. 2 dagen l^pchtenis.
J. R. het te Bloemendaal als bestuurder van
een motorrijtuig overschrijden der maximum
door B. en W. aangegeven snelheid ten aan
zien van een der binnen de bebouwde kom
men gelegen wegen f 8 subs. 8 dagen hech
tenis. P. v. d. B. het te Velsen in een voor
het publiek toegankelijk lokaal gelegenheid
geven tot het beluisteren van radio I 2 subs.
2 dagen hechtenis.
G. N. het in staat van dronkenschap ver-
keerende in het openbaar de orde verstoren
en eens anders veiligheid bedreigen 10 subs.
10 dagen hechtenis. N. v. R. overtreding der
IJkwet 4 x 0.50 subs- 4x1 dag hechtenis.
Th. K. het in staat van dronkenschap ver-
keerende in het openbaar de orde verstoren
en eens anders veiligheid bedreigen 6 subs.
6 dagen hechtenis. C. S. het door het bevoegd
gezag naar zijn naam gevraagd een valschen
naam opgegeven en rijden zoiider licht 8
subs 8 dagen hechtenis en 2 subs. 2 dagen
rechtenis. J. B. overtreding der Leerplicht
wet 2 subs. 2 dagen hechtenis. J. B. en C.
A. S. overtreding der Visscherijwet f 4 subs.
4 dagen hechtenis. Ch. F. overtreding der
Arbeidswet 2 x 5 subs. 5 dagen hechtenis
voor iedere boete. Th. P. van W. overtreding
der Motor- en Rijwielwet f 8 subs. 8 dagen
rechtenis, 2 subs. 2 dagen hechtenis. H. C.
v. B. overtreding van het Motor- en Rijwiel
reglement 6 subs. 6 dagen hechtenis. J. K.
idem 20 subs. 30 dagen hechtenis. L. J. K.
overtreding van het Motor- en Rijwlclregle-
ment, Vrijspraak. W. Th. K. openbare dron
kenschap f 3 subs. 1 week tuchtschool. J. K.
overtreding der Motor- en Rijwielwet <geen
rijbewijs vertoonen) 25 subs. 25 dagen
hechtenis (dronkenschap) 7 dagen hechtenis
en ontzegging om motorrijtuigen te besturen
voor den tijd van zes maanden,
