BUITENLANDSCH OVERZICHT
J. Lottgering
Fa. Gebr. BRAi\.LL
HAARDEN
ill HIMIJ Mill
HAARLEM'S DAGBLAD MAANDAG 11 NOVEMBER 1929
DERDE BLAD
TARDIEU EN BRIAND.
Een terugblik.
DE MAN DIE NIETS WEET EN ALLES KAN.
De Fransche regeering en de popu
lariteit.
T BELANGRIJKSTE NIEUWS.
De Fransche politiek vertoont gedurende
de laatste weken wel een zeer belangwek
kend beeld.
Briand, die op 22 October weigerde inlich
tingen te geven ten aanzien van de ontrui
ming, werd ten val gebracht. Nauwelijks twee
weken later keerde de minister-president in
een kabinet Tardieu, als minister van bui-
tenlandsche zaken terug, hield een geest
driftige redevoering, die het heele Huis van
Afgevaardigden meesleepte en enthousias
meerde, en liet Tardieu zakelijk de me-
dedeeling doen, die hij Briand twee we
ken geleden weigerde af te leggen: dat er in
derdaad van ontruiming geen sprake zou
zijn, zoolang met de uitvoering van het Plan
Young geen begin was gemaakt
De heele politieke comedie die in Parijs
werd opgevoerd, had dus ten doel, dat een
man als Tardieu minister-president werd,
om een verklaring af te leggen die Briand,
als internationale figuur liever niet
wenschte af te leggen.
De heer Briand is zonder twijfel een
zeer handig man. Men heeft dit nieuwe ka
binet niet een lang leven beschoren. Het
succes van de vorige week bewijst echter,
dat de combinatie Tardieu-Briand veel ver
trouwen geniet. Briand heeft ingenieus ge
manoeuvreerd en zijn positie wel degelijk ver
stevigd.
Als men zich nog eens even in herinnering
brengt hoe Briand ,,ten val gebracht werd"
(hij gaf zich wel zeer gewillig over!) hoe
achtereenvolgens de pogingen van Daladier
en Clémentel schipbreuk leden en Tardieu
er eindelijk in slaagde met Briand een nieu
we regeering tot stand te brengen, die zich
dank zij de rede van Briand onmid
dellijk populair maakte, dan zegt men met
Clémenceau: Briand weet nietsmaar
fcan alles. En dan kijkt men ironisch bij net
eerste gedeelte van Clemenceau's defini
tie
En men trekt het in twijfel of deze regee
ring wel zoo'n kort leven beschoren zal zijn,
want de geschiedenis heeft ons geleerd dat
een Fransche regeering geen beteren rugge
steun kan verlangen dan de populariteit!
Typeerend is ten aanzien hiervan, de toon
dien de Fransche bladen aanslaan, 't ..Jour
nal" bijvoorbeeld, betoogt naar aanleiding
van het feit, dat de kamer met 332 tegen 253
stemmen haar vertrouwen in het kabinet
uitsprak, dat de zitting van Vrijdag zich ken
merkte door twee prachtige redevoeringen,
één van Briand, gevoelig door haar lyriek,
de andere van Tardieu, pakkend door haar
realisme.
Welnu, dit is juist de hulde die een Fransch
regeerder noodig heeft.
L. A.
De Internationale Bank in
Bazel!
Zooals wij Zaterdag reeds meldden is tot
zetel voor de op té richten „Bank voor In
ternationale Betalingen" de stad Bazel ge
kozen. De gepiqueerde Belgen vertrokken
daarop onmiddellijk naar Brussel.
Hoewel het vaststond, dat de bank niet te
Brussel zou worden gevestigd, zijn de Belgi
sche gedelegeerden tot het laatst toe het
standpunt blijven innemen, dat uitsluitend
de hoofdstad van hun land als zetel der we
reldbank in aanmerking kwam. Hun eischen
werden aanvankelijk ook door eenige andere
gedelegeerden, met name de Fransche, on
dersteund.
Tijdens een diner, dat de Amerikaansche
gedelegeerde Traylor Donderdagavond gaf,
kwam ae aangelegenheid opnieuw ter spra
ke. Daarbij bleek, dat de Franschen wagens
het verzet tegen Brussel bereid waren, hun
stem voor Zwitserland uit te brengen. Daar
entegen verklaarden de Belgen, dat zij in
geen geval voor een ander land dan België
zouden stemmen en dat zij daarom aan de
beslissende zitting van het organisatie-comité
niet zouden deelnemen. Zooals men weet,
ontbraken Francqui en Van Zeeland inder
daad op de zitting van Vrijdagavond, waar
door het mogelijk werd het bedoelde besluit
met eenparigheid van stemmen te nemen,
aldus de Tel.
Naar aanleiding van het besluit van het
comité meldt het Belgisch Telegraaf-Agent-
schap nog uit Brussel, dat bij de eerste stem
ming Londen werd uitgeschakeld, trwijl bij
de tweede stemming Brussel vijf van de
zeven stemmen kreeg^ Hierna hebben de Bel
gische gedelegeerden zich, in overeenstem
ming met den wensch hunner regeering. te
ruggetrokken, omdat zij van meening waren,
dat het debat een politiek karakter had aan
genomen en dat in verband daarmee de
keuze van den zetel der bank afhing van de
beslissing, door de regeeringen te nemen op
de aanstaande conferentie te Den Haag.
Verkiezingen in Neder-
Oostenrijk.
In Neder-Oostenrijk hebben de gemeente
verkiezingen plaats gevonden. Er werd in
1711 gemeenten gestemd, waarvan tot dus
verre 1650 niet-socialistische burgemeesters
hadden. Het aantal der mandaten is door het
systeem van het kiezersaantal gestegen van
1200 tot 1400.
Over het algemeen zijn de verkiezingen
rustig verloopen. Slechts in een klein
plaatsje bij Weenen kwam het tot botsingen,
waarbij een Heimwehrlid ernstig werd ge
wond. De algemeene indruk is, dat de so
ciaal-democraten verliezen hebben geleden,
vooral in de industrieplaatsen.
Volgens de tot dusverre beschikbare gege
vens schijnen de Christelijk-socialisten het
grootste succes te boeken.
De thans reeds bekende uitslagen geven
een duidelijke verschuiving naar rechts te
kennen. De definitieve uitslagen kunnen
echter niet voor Maandagmiddag verwacht
y/orden.
De arrestatie van Lampei.
Martin Lampei, die gearresteerd werd. Hij is
de schrijver van een reeks sensationeele too-
neelstukken, als Jlevolte im Erziehungs-
haus" en „Gif tg as über Berlin".
BERLIJN, 8 Noy- (VD.) De arrestatie
van den schrijver Martin Lampei, die vroeger
tot de rechtsradicale organisaties behoorde,
doch thans deel schijnt uit te maken van een
linksradicale organisatie, is geschied, naar
aanleiding van een veemmoord, die ongeveer
acht jaar geleden is gepleegd. Deze moorzaak
is eerst korten tijd geleden door bijzondere
omstandigheden aan het licht gekomen. In
het echtscheidingsproces van den landgoed-
bezitter Freiherr von Richthofen op het land
goed Kohlhoebe bij Striegau in Silezië werd
een aanwijzing gedaan, dat in het jaar 1921
op het landgod van Richthofen een zooge
naamde veemmoord moet hebben plaats ge
had. Op het landgoed Kohlhoehe was een
afdeeling vroegere Baltikumer ondergebracht
en wel onder leiding van een zekeren Mueller,
die zich „luitenant Brand" noemde. Hierbij
bevond zich ook een zekere Fritz Koehler, die
onder den naam van „von Lancken" optrad.
Koehler werd op zekeren dag door zijn ka
meraden verdacht verraad te hebben ge
pleegd en hij zou in verband hiermede op
een autotocht door Mueller en drie andere
Baltikumer doodgeschoten zijn en in de
buurt van Neustadt in Silezië zijn verborgen.
Mueller is vroeger reeds gearresteerd en
diens verklaringen leidden thans tot de ar
restatie van Lampei.
Lampei is de schrijver van een reeks sen
sationeele tooneelstukken. Hij heeft zijn op
komst te danken aan „Revolte im Erzie-
hungshaus" en tendentieus drama waar
indertijd heel Berlijn zich warm voor heeft
gemaakt, dat echter als kunstwerk weinig
beteekenis had.
MacDonald opent nieuwe
onderhandelingen.
LONDEN, 9 Nov. (VD.) Minister-presi
dent MacDonald zal, naar men in politieke
kringen aanneemt, in den loop van de vol
gende week de onderhandelingen met de am
bassadeurs van de mogendheden, die zullen
deelnemen aan de vlootconferentie te Lon
den, weer hervatten. De onderhandelingen
met de ambassadeurs zullen echter geheel
afzonderlijk met iederen ambassadeur wor
den gevoerd.
Typische houding van Cook
en Smith.
De Engelsche regeering heeft beide partijen
inzake het mijnwerkersconflict uitgenoodigd
Dinsdag nog eenmaal met de steenkool-com
missie uit het kabinet te confereeren, maar
niet op denzelfden tijd, aangezien, dat in het
stadium waarin de onderhandelingen ver-
keeren geen doel zou hebben. MacDonald zal
een deel van beide bijeenkomsten bijwonen
en in elk geval onmiddellijk op de hoogte
gehouden worden.
Het zeldzaam geval blijkt zich nu voor te
doen, dat Cook, de militante secretaris der
mijnwerkersfederatie, geneigd blijkt de
voorstellen der regeering te aanvaarden, ter
wijl de zooveel gematigder Herbert Smith, de
voorzitter, ze onvoldoende vond. Op Cook's
voorstel zijn de voorstellen der regeering
naar de districten gegaan met een aanbeve
ling van het bestuur om ze, indien eenigs-
zins mogelijk, aan te nemen. Door deze toe
voeging is Smith in zijn moeilijke positie ge
bracht, want de mijnwerkers uit het groote
en machtige district Yorkshire wenschten de
voorstellen naar hun eigen waarde te beoor-
deelen en protesteerden, dat het bestuur geen
recht had om vóór de beslissing een soort
druk op de gedelegeerden uit te oefenen.
Smith als Yorkshire-man heeft dat stand
punt gedeeld en als de vergadering van ge
delegeerden van vandaag de regeeringsvoor-
stellen zou aannemen, is het zeker dat hij
als voorzitter zal aftreden en z\jn mede-
Yorkshire-man Jones uit het dagelijksch
bestuur zal treden, aldus de N.R.C.
Cook heeft nog gezegd, dat hij het heen
gaan van Smith zeer zou betreuren, maar
zelfs tot dien prijs moesten de voorstellen der
regeering aanvaard worden als he ware „op
afbetaling". Ook hij vindt de voorstellen verre
van ideaal, maar in elk geval oneindig veel
beter dan een staking eenerzijds of een be
dreiging met uitsluiting anderzijds en hij
was overtuigd, dat de aanneming tot een op
leving in de industrie zo", leiden. Zoodra deze
er zou zijn, zouden de patroons de zaak ook
met andere oogen bekijken, en was de tijd
gekomen om over de nog aanstaande eischen
te onderhandelen. Een tweede staking of uit
sluiting zou de ondergang van de industrie
beteekencn.
LETTEREN EN KUNST
MUZIEK.
MUZIEK IN DE HOOFDSTAD
ST. FRANcOIS D'ASSISE
Voor zoover ik weet is hier ter stede van
Gabriel Picrné slechts „La Croisade des En-
fants" uitgevoerd, eenige jaren geleden, door
de Haariemsche afdeeling der M. t. B. d. T.
Pierné, geboren in 1353. leerling o.a. van Ju
les Massenet mag als een der voornaamste
componisten van do prae moderne Fransche
school gelden. Nu zijn later dan „la Croisade"
geschreven, in 1912 verschenen greote koor
werk „St. Francois d'Assise" voor de eerste
maal in Nederland tot uitvoering zou ko
men, stelde ik er veel belang in. die bij te
wonen, te meer daar de componist zijn werk
zelf zou leiden en bovendien twee Haarlem
mers als solisten zouden medewerken.
Zaterdagavond is in het Concertgebouw
de première gegaan. Uitvoerenden waren: t
koor der Koninklijke Oratoriumvereeniging,
dat onder de beproefde leiding van Anton
Tierie staat, het orkest van het Concertge
bouw, een meisjeskoor, een klein koor van
Conservatoriumleerlingen, eenige solo-kin
derstemmen en een achttal vocale solisten,
onder wie Mia Peltenburg, Theodora Ver-
steegh en F. E. Paesi ten onzent goede be
kenden zijn. Een zeer groot complex wordt
dus voor de vertolking vereischt. De tekst van
Gabriel Nigond behandelt in verzen eenige
episodes uit het leven van St. Franciscus:
zijn jeugd, zijn gehoor geven aan de stem
der armoede, die hem roept, zijn ontmoeting
met een melaatsche, zijn gesprek met zuster
Clara; zijn vogelpredicatie; zijn stigmati
seering; zijn loflied (in blinden staat.) aan
de zon en zijn dood. De eerste beide episodes
zijn samengevat als „Proloog"; de drie vol
gende vormen het „Eerste deel" en de andere
het „Tweede deel".
Deze verschillende enisodes bieden stof
voor een groote verscheidenheid van muzi
kale kleur en bewerking en Piemé heeft
met groot meesterschap daarvan ge
bruik gemaakt. Zijn behandeling van het or
kest is virtuoos; zijn palet biedt een onbe
grensde variatie van kleuren. Daarbij ver
smaadt hij de welluidendheid allerminst, er
komen talrijke brokken in voor die het oor
verrukken. Ultra-moderne wegen bewandelt
hij dus niet; het terrein door Wagner. Mas
senet en Gounod beploegd en bebouwd is zijn
geestelijk eigendom, maar de vruchten van
dien bodem zijn door geraffineerde kruising
geteeld en dragen dus ook de kenmerken die
Plerné's intuitie, intelligentie en technische
kennis er aan schonk.
De Proloog en het Eerste deel bieden de
meeste afwisseling. De levendige inleiding
voert ons terstond „in medias res": een vroo-
lijke dorps-scène, aan het slot waarvan de
zeer mooie monoloog van St. Francois een
aangrijpende tegenstelling met het vooraf
gegane vormt. Niet minder aangrijpend is
de tweede episode, waarin de stem der Ar
moede zich doet hooren, door Theodora Ver-
steegh met bewonderenswaardigen rijkdom
van expressieve stem en innigheid vertolkt.
Een liefelijk natuurbeeld wordt ons in den
aanvang van de „Première Partie" in tonen
geschilderd; in schril contrast daarmee de
nadering van den leproos; maar de instru
mentale schildering van deze schrikwekken
de verschijning schijnt me niet zóó geslaagd
als die van het voorafgegane. De zangpar
tijen daarentegen voeren een treffenden,
min of meer recitatief-achtigen dialoog. Een
heerlijk idyllisch klankbeeld verrast ons dan
weer in de volgende episode, door den zang
van Mia Peltenburg als „Soeur Claire" tot
de hoogst denkbare schoonheid gebracht. De
vogelpraedicatie stelt aan het orkest, vooral
aan de hout-blazers, enorme eischen; de le
den van het Concertgebouw-orkest verrichten
hier ware virtuosenstukjes. Maar de solo
stemmetjes der jongens en meisjes die de
verschillende vogels voorstellen gingen in het
geheel helaas grootendeels verloren; alleen
het moeilijke partijtje van „le Roitelet" (het
Winterkoninkje) was duidelijk verstaanbaar,
en de uitstekende vertolking er van dooi" het
zeer jeugdige zangertje bezorgde dezen te
recht een hartelijke en vaderlijke hoofd-
streeling door de hand van den componist
leider.
Tot zoover boeide het werk onafgebroken.
Het Tweede Deel, dat na de pauze aanving,
biedt lang niet zooveel afwisseling. Trots de
zeer dramatische en uitvoerige orkestrale in
leiding maakte zich al vrij spoedig een in
druk van breedsprakigheid geldend. Wel is
de dialoog tusschen „St. Francois" en „La
Voix du Christ" zeer mooi, maar daarna
wordt het alles te lang en te veel van het
zelfde en dit is ook in de beide volgende epi
sodes het geval. In het „Zonnelied" heeft
de componist antieke monodieën aangewend,
afgewisseld door korte orkesttusschenspelen,
die zich grootendeels in parallel-kwinten be
wegen. In „La Mort" zingt een klein koor in
voortdurende evenwijdige gangen, die op den
duur vermoeien, tot eindelijk een mooie op
klaring naar D-majeur volgt bij de woorden
„Venons ver toi, Francois!" Een mooie te
norsolo, en de erkentenis van Franciscus'
sterven door „Frère Léon" en het koor zijn
dan weer treffende gedeelten en aan het slot
treden „Les Oiseaux" door een meisjeskoor
gezongen weer eens collectief op, maar dit
maal vlogen ze te laag bij den grond. Onder
klokgelui en „Alleluia" geroep eindigt dan
het werk.
Zooals reeds gezegd werd schijnt me het
tweede deel wat te lang toe. Men moet be
denken dat de hoorder na het opmerkzaam
beluisteren van het vorige al een deel van
zijn opnemingsvermogen geacht moet wor
den te hebben ingeboet, en daarom zou een
een bekorting van het tweede deel uit een
practisch oogpunt wellicht aanbeveling ver
dienen.
Wat de uitvoerenden betreft: een tweetal
der solisten noemde ik reeds in het bijzon
der. De vertolker der hoofdpartij, de tenor
Maurice Weynandt uit Brussel, heeft zich te
gen de enorme eischen van die partij muzi
kaal volkomen opgewassen getoond; glan
zend is zijn stemgeluid echter niet en een le
vendiger dictie dan hij doorgaans gaf zou
waarschijnlijk de belangstelling in nog hoo-
gere mate hebben kunnen gaande houden.
Onze stadgenoot Paesi had slechts een kleine
partij, die hij met mooie stem zong. Van de
zangers moeten we overigens nog den bas
Herkenrath in 't bijzonder noemen om het
voortreffelijke wat hij gaf.
Het koor der Oratoriumvereeniging had
betrekkelijk niet veel te doen. maar wat het
te doen had was zeer moeilijk, en voor de
koorleden zeiven, naar het mij schijnt, zeer
eentonig. Honderden keer „Ah. ah, ah" enz-
te zingen lijkt me niet het toppunt van af
wisseling, al zingt men het op verschillende
tonen. Eer zou men zich dan bij den kcel-
specialist wanen. Des tc meer verdienste is
het voor dengene, die deze uitvoering voor
bereid had, dat alles tot in de puntjes ver
zorgd bleek en dat het geheel uitstekend ver
liep en in elkaar sloot. Toen dan ook het
auditorium, dat den grijzen componist reeds
bij zijn opkomen toegejuicht had, na afloop
der deelen huldigde, haalde deze den ener
gieken en kundigen voorbereider, den diri
gent Tierie. bij ae hand naar voren en liet
hem met voile recht in die hulde deelen. Zon
der diens geweldigen arbeid ha* Pierné het
natuurlijk niet in enkele dagen kunnen
klaar spelen om zulk een resultaat te berei
ken. Kransen en bloemen werden den com
ponist overhandigd. Ik wil mijn bescheiden
huldebetuiging aan het adres van hem en
van den directeur der Kon. Oratoriumver
eeniging Tierie hierbij voegen. Het onvolpre
zen orkest heeft geen pluim meer noodig.
evenmin als de waarnemende Concertmees
ter Herbschleb, die de vioolsoli zeer mooi
voordroeg. Maar het trof me toch weer welk
een geweldige steun een dergelijk orkest
voor een oratoriumuitvoering is. I'm werk
als dat van Pierné zou trouwens met- een or
kest van minderen rang en kleine bezetting
niet uit te voeren zijn.
„St. Francois" heeft, naar mij voorkwam,
dus zijn zwakkere plekken en lengten, vooral
in het tweede deel. Maar toch was de kennis
making met dit kolossale werk in hooge mate
interessant en hebben wij er veel moois in
mogen genieten.
Voor de gewe'dige financieele opofferingen,
aan de uitvoering verbonden, mag men het
bestuur der Kon. Oratoriumvereeniging
dankbaar zijn.
KAREL DE JONG.
PROPAGANDA-AVOND DER V. D. J. O.
De Vrijzinnig Democratische Jongeren Or
ganisatie gaf Zaterdagavond in de boven
zalen van De Kroon een propaganda-feest-
avond, die zooais gewoonlijk druk bezocht
was en waar een gezellige toon heerschte.
Mejuffrouw Henny van Dam, de voorzit
ster mocht in haar openingswoord in het
bijzonder welkom heeten den heer A. G. Boes.
lid van den Raad van Advies en den spreker
van den avond dr. E. J. Abrahams, wethou
der van Amsterdam. Ook sprak zij er haar
bijzondere vreugde over uit, dat behalve de
afgevaardigden van zustervereenigingen zoo
veel vertegenwoordigers van schoolvereeni-
gingen aanwezig waren.
In het kort zette zij het doel uiteen van
de V. D. J. O.: een politiek ontwikkelingscen
trum te vormen voor jongelui, tusschen 17
en 25 jaar, die nog geen partijprogram kun
nen onderschrijven, doch zich toch politiek
willen scholen, tegen den tijd, dat zij het
kiesrecht verkrijgen.
Dr. Abrahams, die vervolgens het woord
verkreeg sprak in gelijken geest. „Wij moe
ten wel aan de politiek doen", zeide hij,
„want de politiek doet aan ons". Dr. Abra
hams gaf in zijn rede verder de richtlijnen
aan van het vrijzinnig democratisch politiek
beleid, dat uitgaat van het principe, dat
ieder die ontwikkeling moet kunnen krijgen
en dien post kunnen bekleed en, dien hij in
staat is te verkrijgen. De grondslagen hier
voor zijn: goed onderwijs, belastingen naar
draagkracht, gelijk recht voor allen. Dit laat
ste trachten de vrijzinnig democraten te be
reiken door algemeen kiesrecht, en verbete
ring van sociale toestanden. Wat deze laatste
betreft heeft de geschiedenis de houdbaar
heid van het vrijzinnig democratisch beginsel
volkomen aangetoond, zooals spreker met
voorbeelden duidelijk maakte.
Uit het beginsel gelijkheid voor allen kwam
voort de strijd om het algemeen kiesrecht,
die oorzaak was van de uittreding der Vrij
zinnig Democraten uit de groote Liberale
Partij in 1895, en de strijd voor gelijkheid
van man en vrouw in de huwelijkswetgeving.
De Vrijzinnig democraten zijn voorstanders
van kapitaalvorming en van het particulier
initiatief, doch het eerste belet hun niet
te strijden voor belastingen naar draag
kracht, in het belang van de arbeiders, het
tweede dulden zij niet, wanneer het alge
meen belang er door geschaad wordt.
Dr. Abrahams besprak tenslotte de positie
die de vrijzinnig democraten innemen, ge
flankeerd ter linkerzijde door de socialisten
en ter rechterzijde door de Liberalen. Met
de sociaal-democraten, zeide hij, is samen
werking zeer wel mogelijk. Het grootste ver
schilpunt is, dat de vrijzinnig-democraten
niet voor afschaffing van het persoonlijk be
zit zijn. Daar die afschaffing bij de sociaal
democraten echter tot nu toe nooit geëffec
tueerd is, ook indien daartoe de mogelijk
heid bestond, evenmin als de revolutiormaire
idee. is een samengaan niet uitgesloten.
Met den Vrijheidsbond is samenwerking
niet mogelijk, omdat er bij deze partij van
de democratie van Thorbecke niet veel
meer over is. Het is jammer, dat deze partij
niet openlijk bekent conservatief te zijn.
Met de Christelijke partijen zou samenwer
king een genoegen zijn, als in die partijen
slechts de scheiding tusschen democratisch
en conservatief werd verwezenlijkt. Met de
R.K. democraten zou samenwerking mogelijk
zijn. Splitsing ln de Christelijk Historische
Unie acht spreker voor die partij funest.
Met woorden van propaganda besloot dr.
Abrahams.
De voorzitster zegde hem dank.
Het verdere gedeelte van den avond was
gewijd aan de afwerking van een onderhou
dend programma. Zoo speelde de heer N. H.
J. Koster „Deux Arabesques" van Debussy,
waarbij hij zich een vaardig pianist toonde,
de heer M. J. v. d. Plas trad op met amusan
te internationale cabaretliedjes, een welbe
kend en terecht vermaard amateur-gooche
laar uit onze omgeving, die zich bescheiden-
lijk verschool achter den naam „Davemo"
verrichte zeer verrassende goocheltoeren,
mejuffrouw A. Nederhoed en de heer M. van
Voolen wekten de bewondering door een met
buitengewoon veel gratie voorgedragen Ar-
gentijnschen tango, in het fiatteerendc cos-
tuum, dat men bezuiden den evenaar daar
bij pleegt te dragen. De heer Van Voolen
toonde zich voorts als solo-danseur en als
comicus zeer begaafd in een hoogst amusan-
ten in de komische typeeringen wel bestu
deerden cancan.
Bij het dansen, dat den avond besloot, ver
leende het amateur jazz-ensemble „The
White Star Band" onder leiding van den
heer H. la Chapelle een medewerking, die
niet ten onrechte zeer op prijs gesteld werd.
De geslaagde propaganda-avond was te
ruim twee uur geëindigd.
CABARETAVOND ,ONS GENOEGEN".
Op Zaterdag 16 November a.s. hoopt de
Ontspanningsvereeniging „Ons Genoegen"
aan hare leden en donateurs een cabaret
avond aan te bieden in het gebouw van den
Haarlemscnen Kegelbond, waar o.a. optreden
Coos en Polly Speenhoff Jr. en „The Happy
Band" (Accordeon-kwartet» terwijl voorts
eenige leden hun medewerking verleenen.
Na afloop zal er gelegenheid zijn tot dan
sen. Dc dansmuziek wordt gegeven door voor
noemd accordeon-kwartet onder leding van
den heer E. Paap, van Zandvoort.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN
a 60 Ct». p«r regel.
SOPHIAPLEI.N 6-14
Verven Stoomen
Stoppage Hoeden vormen
Groote Houtstraat 5a
MOORDAANSLAG TE SCHIE-
BROEK.
VERMOEDELIJKE DADER AAN
GEHOUDEN.
De oud-gemeente-ontvanger ran Schio-
broek, de 78-jarige landbouwer A. C. Ver
meulen. is Zaterdagmorgen tegen halfvijf,
toen hij van zijn hofstede aan den Achter
weg naar het land wilde gaan om de koeien
te melken, plotseling aangevallen en door
een scherp voorwerp, vermoedelijk door een
mes, aan den schedel ernstig verwond meldt
de Crt.
Het onderzoek heeft uitgewezen, dat men
hier vermoedelijk met een van te voren be
raamden moordaanslag heeft te maken.
Toen de heer Vermeulen alvorens naar bul
ten te gaan. het electrischc licht wilde op
steken, dat bulten is aangebracht, bemerkte
hij. dat het niet werkte. Daarom t.rad hij
in het donker naar bulten, en begaf hij zich
naar den koeienstal. Doch op weg daarheen
werd hij plotseling aangevallen. Daar het
nog donker was kon het slachtoffer den da
der niet waarnemen. Deze bracht hem met
een scherp voorwerp drie sneden toe op den
schedel en vluchtte vervolgens weg. De aan
gevallene strompelde weer naar de hofste
de en was nog in staat zijn dochter te waar
schuwen. Deze hielp haar vader op bed en
begaf zich vervolgens naar de woning van
dr. J. Albronda to Schiebroek, die den ge
wonde onmiddellijk hulp verleende. Hij con
stateerde drie ferme sneden op den schedel,
vermoedelijk toegebracht met. een scherp
mes. De drie sneden waren wel is waar diep,
doch geen edele deelen waren geraakt. De
patiënt is met een auto van den Rotterdam-
schen G. G. D. naar het Ziekenhuis Berg
weg te Rotterdam vervoerd en aldaar opge
nomen. Hedenavond achtte men den toe
stand van den patiënt niet levensgevaarlijk.
Doch met het oog op zijn hoogen leeftijd is
men bevreesd voor complicaties.
Als de vermoedelijke dader werd opge
spoord een zoon van het slachtoffer, met
wien deze reeds geruime ntijd ln oneenigheid
leefde. Deze 35-jarige man was 1.1. Vrijdag
nog op verzoek van den vader door politie
uit de ouderlijke woning verwijderd. En
sindsdien zon hij op wraak. Hij ontkende
echter pertinent iets met de zaak uitstaande
te hebben. Ondanks een langdurig verhoor is
hij blijven ontkennen. Hij is gearresteerd en
voorloopig ondergebracht in het politiebu
reau te"Hilligersberg. Hij zou waarschijnlijk
heden naar het huis van bewaring te Rot
terdam worden overgebracht.
MINISTER BEELAERTS EN DE
HEER HANS.
Het Corr. Bureau meldt:
Nu do brief gepubliceerd is, dien do voor
zitter van den Nederlandschen Journalisten
kring gericht heeft tot den hoofdredacteur
van het Utrechtsch Dagblad, naar aanleiding
van diens publicatie van een brief van prof.
Van Eysinga aan den minister van Buiten-
landsche Zaken, stelt de heer Rans er prijs
op. alsnog te berichten, dat hem uit een
nadere mededeeling van den minister van
Buitenlandsche Zaken is gebleken, dat weze
zijn optreden bij don Journalistenkring niet
als een „klacht" heeft bedoeld. Hij heeft aan
den Kring-voorzitter zijn meening over de
bewuste publicatie kenbaar gemaakt en hem
gevraagd zoo mogelijk bij het Utrochtsch
Dagblad daaromtrent Inlichtingen in te win
nen.
DE ACTIE IN DEN RADIO-
HANDEL.
De circulaire van Philips.
De vice-president van de Haagsche recht
bank mr. Bijnen heeft Zaterdag uitspraak
gedaan in het Maandag behandelde kort ge
ding tusschen de „Nederlandsche Radio Wer
ken" en Philips Radio te Eindhoven, waarbij
gevraagd werd te verbieden de verdere ver
spreiding van de bekende circulaire van
Philips, inzake het verlangen door Philips
van licentie voor den bouw van radiotoestel
len. op grond van onrechtmatige daad.
Aan eischeres werd de door haar inge
stelde vordering ontzegd en zij werd in de
kosten van het kort geding veroordeeld,
meldt het Hbld.
JUBILEUM HOOFDAGENT SJ. BOSMA.
Gisteren was het 25 jaren geleden, dat de
heer Sj. Bosma, sedert dc annexatie hoofd
agent van politie tc Haarlem, als agent bij
de gemcente-politie te Leeuwarden in dienst
trad. September 1908 werd de heer Bosma
benoemd als gemeenteveldwachter te Oud-
Schoten. Eenige Jaren later werd hij als agent
le klasse opgenomen in het. door den ster
ken groei van Schoten, uitgebreide politie
corps en enkele maanden voor de annexatie
volgde zijn benoeming tot hoofdagent.
Het was Zondag een drukke dag voor den
in het politiecorps zoo populairen hoofdagent.
Tal van collega's en vrienden brachten hem
een bezoek in zijn met vele toegezonden
bloemstukken versierde woning aan den
Rijksstraatweg. Namens de vereenigmg van
inspecteurs van politie te Haarlem kwamen
de heeren Keesom en Berentsen den Jubila
ris complimenteeren.
Het bestuur ven de afd. Haarlem van den
R K. politiebond St, Michaël bracht, verge
zeld van den geestelijken adviseur, eveneens
een bezoek. De -oorzitter. de heer Van der
Hulst complimenteerde den jubilaris Sn har
telijke bewoordingen. Vele collega's-hoofd
agenten wipten ever. bij den heer Bosma aan.
Het was een zeer aangename dag voor hem,
