FLITSEN
STADSNIEUWS
DRESSOIR-
LOOPERS
ANDREA
Fa. VOS ROUWENS
Eerst alleen
FEUILLETON
Wat een bof
HAARLEM'S DAGBLAD
ZATERDAG 16 NOVEMBER 1929
HET WERKTIJDENBESLUIT
VOOR WINKELS.
Toegelicht door
Jhr. J. C. Mollerus.
DE HAARLEMSCHE HANDELS-
VEREEN1GING VÓÓR VRIJHEID IN
EIGEN BEDRIJF.
GEEN COLLECTIEVE SLUITING.
In een algemeene vergadering van de
Haarlemsche Handelsvereeniging in de tuin-
zaal van Brinkmann gehouden heeft Vrij
dagavond jhr. J. C. Mollerus, secretaris der
Kamer van Koophandel een lezing gehou
den over „Het werktijdenbesluit" in winkels.
De vergadering was druk bezocht. De voor
zitter, de heer F. H. Smit die haar opende,
noemde het besluit „een der laatste zege
ningen van sociale wetgeving".
De heer Mollerus deelde zijn betoog in twee
deelen in, ten eerste bezag hij de artikelen
van het besluit, ten tweede de uitvoerings
mogelijkheden er van.
Het besluit is een uitvloeisel van de ar
beidswet 1919 die tot nu toe voor winkels een
uitzondering maakte. Het besluit telt 22 ar
tikelen. Een der belangrijkste bijzonderhe
den is de rusttijd voor den arbeider in het
winkelbedrijf, welke drieledig te onderschei
den is nL in: den wekelijkschen rustdag, den
vrijen middag, den dagelijkschen rusttijd.
De wekelljksche rustdag moet eens in de
drie weken op een Zondag vallen. Deze dag
telt 32 uren. De vrije middag wordt gegeven
na 1 uur, de vrije morgen vóór 1 uur.
De dagelijksche rusttijd varieert met den
aard van het bedrijf.
De wekelijksche arbeidsduur ls 53 uur of
9 1/2 uur per dag, dit is te verdcelen bijvoor
beeld in: 4 maal 9 uur, 1 maal 6 (de halve
dag), en 1 maal 11 uur (de Zaterdag). In de
week voor St. Nicolaas en die voor Kerstmis
is een werktijd van 62 uren toegestaan.
Voorts maakt artikel 5 nog eenige uitzon
deringen voor bepaalde winkels en bijzon
dere dagen.
Art. 6 bepaalt, dat de rusttijd tusschen
twee werkdagen 11 uur moet bedragen.
Overwerlcvergunningen moeten gericht
worden tot het districtshoofd van de arbeids
inspectie, er is beroep op den minister, en
indien zij collectief aangevraagd worden di
rect bij den minister. Er bestaan uitzonde
ringsbepalingen op ten aanzien van jonge
lieden en maxima van 11 uur per dag of 62
per week, met recht van beroep voor vak-
vereenigingen.
De heer Mollerus besprak vervolgens de
bijzondere regelingen o.a. voor barbiers- en
kapperszaken, de reiniging van winkels, de
bewakingsdiensten van winkels. Deze bepa
lingen kunnen alle haar moeilijkheden mee
brengen. Evenzoo die ten aanzien van filiaal
houders en van z.g. „vrijgestelde personen".
Dat zijn b.v. leidende personen die niet zijn
hoofd der onderneming, hoofdboekhouders,
afdeelingschefs, magazijnmeesters, expeditie
chefs enz.
Artikel 19 betreft het „afhelpen van klan
ten" waarvoor een half uur zal zajn toege
staan.
Vereischbe stukken voor de naleving zijn
de arbeidslijst, (de rooster der werktijden)
en het arbeidsregister (het register met de
namen en bijzonderheden der werknemers).
Tot het tweede gedeelte zijner lezing over
gaande vestigde spreker er de aandacht op,
dat het besluit 1 Januari 1930 in werking
treedt, dat blijven bestaan de gemeentelijke
verordeningen en de nog in te voeren Rijks
regeling van de winkelsluiting. De overheid
generaliseert, de zakenwereld differentieert.
Daarom moet de overheid ook In dit besluit
te kort schieten: Er zal blijken, dat te wei
nig rekening gehouden kon worden met de
verscheidenheid der bedrijven.
Een belangrijk punt vormt de regeling van
den vrijen middag. Spr. heeft bezwaren te
gen een uniforme gemeentelijke regeling. Zij
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN
a 60 Ct«. per repel.
m^VERSElWEN 100x Q50
EN KLEUREN. 5QCM.^i
6R.HOUT5TR-163, ITEL.12.393
maakt een stad doodsch en opent de moge
lijkheid van een uittocht naar andere plaat
sen.
Er is ook verschil tusschen groot bedrijf,
midden bedrijf en klein bedrijf. Het eerste
voelt voor den vrijen morgen, in Amsterdam
den Vrijdagmorgen. Het middenbedrijf zal
indien het niet wil sluiten aangewezen zijn
op personeelsrouleering. Een branche-gewijze
sluiting stuit op schier onoplosbare puzzles,
vooral voor de warenhuizen. De kleinste be
drijven stellen misschien het meeste prijs op
hun onafhankelijkheid.
Het besluit heeft trouwens eigenaardige
consequenties. Een vervroegde sluiting bij
voorbeeld komt den grooten winkelier tege
moet, doch is fnuikend voor den kleine, die
zonder personeel werkend met het besluit
niets te maken heeft. Zoo Is te Amsterdam
reeds een conflict ontstaan, naar aanleiding
van een verzoek van de Algemeene Winke
liers Vereeniging aan den Raad om vervroeg
de winkelsluiting, waar de kleine winkeliers
tegen adresseerden.
Discussies.
Van de gelegenheid tot vragen stellen werd
een ruim gebruik gemaakt.
De heeren Houtman en Margadant vroe
gen waarom filiaalhouders niet gelijk ge
steld zijn met procuratiehouders. De heer
Mollerus kent van het betreffende art. 15 de
bedoeling niet. De heer Houtman vroeg te
vens of ook markt- en slraatkooplieden on
der het besluit vallen. Het antwoord luidde
ontkennend. Voor apotheken geldt het be
sluit bijvoorbeeld evenmin omdat hierop de
arbeidswet 1919 van toepassing is. Op lood
sen en pakhuizen slaat het besluit ook niet,
omdat die niet genoemd zijn in arbeidswet
1919.
Wat de bedoeling van het besluit betreft,
deze is het personeel meer rust te gunnen
niet de koopgelegenheid voor het personeel
zelf te verruimen.
De heer Joh. Smit vestigde de aandacht op
de belangen van de kleine winkeliers. De
heer Mollerus zei daarop nog niet overtuigd
te zijn van 't invoeren van een uniforme re
geling van gemeentewege. Zelfs de werkne
mers hebben zich daarover nog niet uitge
sproken en spreker is verlangend hun mee
ning te hooren.
De heer Bruinzeels vroeg of de gemeente
bevoegd is een bepaalden vrijen morgen of
middag voor te schrijven. De inleider heeft
uit de Memorie van Antwoord van den Mi
nister begrepen, dat deze de gemeentera
den die bevoegdheid verleent op grond van
art. 135 der gemeentewet. Een betreffende
aanvraag ligt naar spr. bekend is reeds bij
het gemeentebestuur van Haarlem.
De heer Abr. Meijer merkte op, dat het
besluit geen beknotting behoeft- te zijn van
de vrijheid van den winkelier. Elke winkelier
kan het besluit individueel naleven, collecti
viteit acht spr. overbodig.
De heer W. J. B. van Liemt, als voorzitter
van de afdeeling Klein Bedrijf der Kamer
van Koophandel aanwezig, vroeg hoe het be
sluit staat tegenover een loopknecht met ge
mengde functie. Deze valt volgens den inlei
der buiten het besluit.
Moeilijkheden voorzag de heer Van Liemt
In geval van familieleden, die in het bedrijf
werken. Dezen echter vallen buiten de bepa
lingen indien zij inwonend zijn en de zaak
gevestigd is aan huis van den eigenaar. De
heer Mollerus vreest hiervan echter veel ge
knoei.
Wat een rustlokaal voor het personeel be
treft, de heer Mollerus gelooft, dat hiervan
dispensatie kan worden verleend.
De heer Van Liemt vreesde een conflict
tusschen het Rijksbeslult en de gemeente
lijke verordening (op de winkelsluiting). De
Inleider gaf als zijn meening te kennen, dat
de Rijksverordening steeds prevaleert op de
gemeentelijke.
De heer Smit sloot de vergadering, die
zich kenmerkte door een levendige belang
stelling.
Een uitspraak.
Hij concludeerde, dat de vereeniging zich
thans heeft uit te spreken voor of tegen
overheidsinmenging in de zaak van den
vrijen halven dag. Door zitten en opstaan
gaf de vergadering in meerderheid te ken
nen in de Middenstandscentrale verdedigd te
willen zien de vrijheid in het bedrijf.
Indien de Middenstandscentrale het tegen
deel besluit beveelt de heer Smit een met
Amsterdam overeenkomende regeling aan.
De heer Weill Sr. wenschte in dat geval
een actie tegen een zoodanig besluit.
De Middenstandscentrale tegen
gemeentelijke regeling.
Van den secretaris der Middenstandscen
trale den heer C. ten Boom vernemen wij.'
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN
60 Ct». per regel
Groote Houtstraat 15, Haarlem, Tel. 15497
St. Nicolaas Cadeaux
Broodrooster» f 9.90
General Electric Stofzuigers f 110 -
5 jaar garantie
dat een besluit als de heer Weill Sr. bedoel
de niet te verwachten is, omdat ook de beide
andere bij de Centrale aangesloten groote
vereenigingen, de R.-K. Middenstandsver-
eeniging en de Vereeniging van den Chr.
Handeld rij venden en Industrieelen Midden
stand het standpunt der Haarlemsche Han
delsvereeniging deelen. Het is dus niet te ver
wachten, dat er te Haarlem in de gemeente
lijke verordening op de winkelsluiting een
bepaling komt betreffende verplichte sluiting
op een bepaalden middag.
Wellicht zal echter de verordening aange
past moeten worden aan het Werktijdenbe
sluit, omdat dit van de verordening bijvoor
beeld afwijkt wat betreft „afhelpen van
klanten". Een half uur staat de Haarlemsche
verordening daarvoor niet toe.
DE KERKELIJKE VERKIEZINGEN
CANDIDATEN VAN „EVANGELIE EN
BELIJDENIS".
Voor de verkiezing van 22 gemachtigden
in het Kiescollege der Ned. Hervormde Kerk
heeft de kiesvereeniging „Evangelie en Be
lijdenis" de volgende lijst van candidaten
opgemaakt:
J. L. Bouwer, J. Broekman, J. van Daale,
B. Diesbergen T. Doevendans, T. Doxrepaal,
D. J. Fabel, J. H. Fortgens, J. P. Haanscho-
ten, G. H. Hulshof, J. C. Luitingh, F. II. van
der Mïesen, C. Nel, A. Ooyevaar, J. W. Polder
man, J. Santing, Mr. W. F. van Slooten, S.
Stam, C. van Unnik, J. Vander Jr., Ds. C.
Veen, A. de Wijs.
Behalve de heeren J. P. Haanschoten, C.
van Unnik en B. Diesbergen, zijn alle leden
aftredend en herkiesbaar. De verkiezing
heeft plaats 26 November.
GEVONDEN DIEREN EN VOORWERPEN.
Terug te bekomen bij: Bureau van poli
tie, Smedestraat, autoslinger, hondenpen
ning, portemonnaie met inhoud en rozen
krans; v. Kleef f, Gr. Houtstraat 154 rood,
armbanden: Franken, Kruisweg 55, abonne
ment; Oosting, Kloosterstraat 119, beursje
met inhoud; Stoute, Linschotenstraat 5 rd.,
cape; Witteman, Karei van Manderstraat 82
bruin gevlekte herder; directiekeet, Hasse
laarsplein, hondentuig; Kennel Fauna, witte
kat; Blooming, Anslijnstraat 51, kousen;
Spook, Pijnboomstraat 99, muts; v. Baren,
Gen, de la Reijstraat 51, oorbel; Verheijde,
Allanstraat 59, pat. Baggerman, Rusthuis,
Lange Wijngaardstraat, portemonnaie met
inhoud: Lucas, Lange Annastraat 32, hou
ten pijp; van Rijn, Van 't Hoffstraat 36,
steen van broche; C. H. Stoel, Linnaeus-
laan 4 (Heemstede)? 'zaklantaarn.
VEREENIGING VOOR VOLKENBOND EN
VREDE.
Het hoofdbestuur van 'de Vereeniging voor
Volkenbond en Vrede heeft in zijn laatst ge
houden vergadering een uitnoodiging om als
lid van den raad van advies, onder voorzit
terschap van mr. B. C. J. Lorler aan deze
vereeeniging verbonden, toe te treden, gericht
tot de heeren H. Colijn, minister van staat,
lid van de Tweede Kamer; prof. mr. J. P. A.
Frangois, chef van de afd. Volkenbondszaken
van het ministerie van buitenlandsche zaken;
mr. D. Fock, minister van staat, oud-gouver
neur-generaal van Ned.-Indië; prof. mr. J.
A. van Hamel, oud-directeur van de juridi
sche afdeeling van den Volkenbond; mr. C.
A. Jager, vice-admiraal, chef van den mari
nestaf; jhr. mr. dr. H. A. van Karnebeek,
minister van staat, oud-minister van buiten
landsche zaken, commissaris der Koningin in
de provincie Zuid-Holland; prof. mr. Ph.
Kleintjes, hoogleeraar aan de universiteit
van Amsterdam; jhr. dr. J. Loudon, gezant
te Parijs; prof. mr. J. de Louter, oud-hoog
leeraar aan de Rijksuniversiteit te Utrecht;
mr. L. J. A. Trip, oud-president van de Ja-
vasche Bank; mr. L. E. Visser, raadsheer in
den Hoogen Raad en lid van de commissie
van advies voor volkenrechtelijke aangele
genheden, en dr. F. M. Wibaut, lid van de
Eerste Kamer.
Alle genoemde heeren hebben zich bereid
verklaard, deze benoem'ng te aanvaarden.
VAN HAARLEM'S DAGBLAD No. 1511
DE MOT
Moeder springt over
eind met de kreet:
Een mot!
tuurt de kamer rond
om het spoor te vin
den
ziet het ondier
volgt het, tot zij het
spoor weer bijster
wordt
ziet hem op de zolde- gaat weer lezen
ring vanwaar hij weg
vliegt, als ze alle toe
bereidselen voor den
aanval gemaakt
heeft
handwerken, moppe
rende op de anderen
die er zich niets van
aantrekken
begint na vijf minu
ten weer van voren
af aan en heuhaalt
alle vei'geefsohe ma
noeuvres tot het bed
tijd is.
(Nadruk verboden).
GEMEENTERAAD.
DE BEGRGOTINGSZITTINGEN.
Er worden vergaderingen van den Raad
der gemeente Haarlem gehouden op Woens
dag 20 en Donderdag 21 November 1929, tel
kens des namiddags om 1.30 in de Staren-
Vrijdag 22 November om 130 in de Staten
zaal Prinsenhof
Aan de orde zal worden gesteld:
1. Mededeelingen en ingekomen stukken
(liggen ter inzage).
Verzoek G. L. Groeneveld om eervol ont
slag als tijdelijk leeraar Gem. Avondschool
voor handelsonderwijs.
Idem mej. A. S. Dijkman, om ontslag als
vakonderwijzeres bij het lager onderwijs.
2. Balans, enz. 1928:
a. Eaarl. Woningstichting „Vooruitgang".
b. Woningstichting „Ons Huis",
c. Woningstichting „Het Oosten".
d. Coöp. Woningvereeniglng „Eigen Haard"
GA.
3. Verkoop gras- en rietgewas.
4. Verkoop grond: a. Jacob Geelstraat (C.
Vrugt Jr.), b. Van der Meerstraat (D. A. Ap
pelboom).
5. Ruiling grond Zomervaart (H. C. van
Riel).
6. Uitkeering H. van Waveren.
7. Verleenen medewerking verbouw ge
bouw van de bijzondere school Zijlsingel
2, enz.
8. Overdracht wegen en water aan de ge
meente Bloemendaal.
9. Onteigening gronden liggende in het uit
breidingsplan ten Zuiden van de Rustenbur
gerlaan en ten Westen van het Z. B.
Spaarne.
10. Aankoop perceelen Antoniestraat (J.
Rustman)
11. Herstelling traptoren Bakenesserkerk.
12. Benoeming tijd. leeraar Gymnasium.
13. Rekening der gemeente dienst 1928.
14. Instelling reservefonds voor bijzondere
doeleinden.
15. Ie Suppletonre begrooting dienst 1929.
16. Ontwerpbegrooting inkomsten en uit
gaven der gemeente, dienst 1930.
Wijziging tarief levering gas en electrl-
schen stroom.
DE KLOK VAN HET PALEIS VOOR
VOLKSVLIJT
De directie van de N-V. Ijzerhandel „Hol
land" heeft de klok van het Paleis voor
Volksvlijt ten geschenke aangeboden aan het
gemeentebestuur van Amsterdam om deze te
plaatsen, zoo mogelijk, in het Stedelijk Mu
seum. De klok zou dan voor het nageslach'
de eenige herinnering zijn aan Sarphati's
schepning. schrijft het Hbld.
KUNSTAVOND.
Door de afdeeling Haarlem van de Ned.
Vereen, tot afschaffing van Alcoholh. dran
ken wordt op Vrijdag 22 November in de
zaal van den Protestantenbond een kunst
avond georganiseerd. Als spreker zal dien
avond optreden Ds. Keuning met het on
derwerp: „Van het drankbestrij dersfront
geen nieuws". Verder zal medewerking ver
leend worden door de heeren Willem van
Capelle en G. Michels.
H-O.V.
De H.O.V. geeft Zondagmiddag een Con
cert, waarbij als Soliste zal optreden: Mevr.
Riek SternFrank, zang.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN
a 60 Cts p=r regel
Juist omdat verkoudheid zich zoo
onschuldig voordoet, is zij zoo gevaar
lijk. Vergeten wij toch nooit, dat zij
een ontsteking der slijmvliezen is en
dat reeds een simpele verplaatsing
dier ontsteking b.v. naar de stem
banden. de bronches of naar het slijm
vlies van de longen - en hoe gauw
gebeurt dat niet - haar veel ernstiger
maakt. Acute er chronische bronchi
tis, asthma, borstbenauwdheld zijn de
terecht gevreesde gevo'gen van een
verwaarloosde verkoudheid. Maak de
genezing niet moeilijker en duurder
door met de juiste behandeling te
wachten. Begin bij het begin en verzorg
een eenvoudige verkoudheid dadelijk
met de versterkende, onschadelijke,
maar krachtig slijmoplcssendc
AKKER'5
iSS
Voor de Borst.
Per koker: f 1.5U, f 275, f 4J50
Uit het Amerikaansch door
NINA WILCOX PUTMAN
Vertaald door CHRISTINE KAMP.
(Verhaal in Briefvorm).
4)
Wij dachten er over na, dat zij toch moesten
begrijpen, dat wij alleen in Londen waren,
waar niemand ons kende, en waar. als wij
het niet betaalden, wij ook niet konden eten.
Ei- was geen gelegenheid om naar een vrien
delijken comestiblcs-winkelior te gaan en
op den pof e koopen, zooals je dat thuis
wel eens kunt doen. En wat betreft de huur.
het vlugste soort van dienstbetuiging in de-
Halve Maan was het aanbieden van de reke
ning. Ik begon een gevoel te krijgen, dat de
hospita daar in mijn ziel en in mijn beurs
kon kijken, lederen keer als ik haar in de
hal ontmoette. O. wij betaalden, hoewel er
nu nog garage-huur voor den auto bij kwam
en die kar verzwolg gasoline, zooals de Engel-
schor. thee drinken. Toen. op den dag. dat
v -3 laatste vijf pond aanspraken voor
e r dringend telegram naar de Hoouer Foun-
taln Pen Co.. kregen wij antwoord op het
e-r-.ta, dat. Dlck verzonden had: de Co was
frTtot en kon or.s geen cent sturen.
Voor goed tien minuten zaten wij tusschen
ons cretonne ameublement, de theetafel en
de mirt. en rook van Londen en keken elkan
der aan met dat telegram tusschen ons in.
Wij waren gestrand in een vreemd land. met
vijf en veertig shillings, een auto en een bon
ten mantel. Rosamonde. je zult wel beseffen.
--pi --G rozengeur en maneschijn was.
Dirk zei ik ten laatste, „er blijft ons
slechts een ding te doen".
„Een?" zei hij somber. „Er zijn er meer, dan
ik op kan noemen. Wat bedoel je?"
„Je zult onze beleggingen moeten aanspre
ken", antwoordde ik vastberaden. Eerst keek
hij verbaasd, hij begreep heelemaal niet,
waar ik op aanstuurde.
„Beleggingen?" vroeg hij, „begin je hu
moristisch te worden?"
„Neen. onzin", zei ik geduldig, „de auto, de
bonten mantel".
„Goede genade, daar heb ik een hekel a^n",
riep hij uit. ,Dat is het allerlaatste, wat wij
kunnen doenals wij niets meer hebben
om eten te koopen. Neen je mantel mag je
niet. afstaan. Wat de auto betreft, dat is wat
anders. Ik heb die nu uitstekend in orde ge
bracht en zij zou eigenlijk meer moeten op
brengen, dan ik er voor betaald heb".
Hij leek heel dapper en overmoedig Rosa-
monde. Heusch ik zou er haast om zijn gaan
huilen, zooals hij zich in positie zette en uit
ging om dat kwijt te raken, dat waarschijn
lijk het kostbaarste was, dat hij ooit zijn
eigendom zou kunnen noemen. Maar toen hij
weg was, kon ik het thuis alleen niet uithou
den. Ik kon zelfs niet wachten op de thee,
hoewel ik wist, dat de zoogenaamde huis
knecht het verwachtte en mij met verwijten
de ooaen zou aankijken als ik hem ontmoeten
zou. Ik deed dus mijn bonten mantel aan en
ging een wandeling doen, alleen niaar om
den tijd te dooden, die in Londen, zelfs on
der de beste condities, moeilijk te dooden is.
En, lieve, nooit te voren had ik opgemerkt,
dat. er zooveel kostbare en dure auto's in
Londen zijn. Ik geloof, dat mijn hoofd er juist
vol van was. Maar het is de waarheid, dat
in de vier straten tusschen de Halve Maan-
straat en Old Bond. ik vijf verschillende nieu
we modellen zag en vijf oudenvetsche wagens,
antieke limousines, waar oude dames zoo
doof als een pot in rond rijden.
Natuurlijk is in Amerika een Europe on
geveer de mooiste auto die er bestaat. Maar
ik begon te beseffen, dat in Engeland het
moderner was om een goeden, Amerikaan-
schen auto te hebben, een Sedan of zelfs van
minder soort, zooals zooevelen van ons thuis
beziten, zoodat zij er heelemaal niet trotsch
op zijn. Maar hier schijnen zij erg in trek te
zijn en al de knappe, jonge officieren en
mooie jonge dames zaten achter het stuur
van zulke karren met een air van trots. Ja
zeker, het was het Amerikaansche merk, dat
de aandacht trok en eerlijk gezegd begon ik
mij erg zenuwachtig te voelen, toen dat tot
mü doordrong. Om een oude Europe in En
geland te verkoopen. dat zou zijn alspf men
een Fordje in Amerika zou willen van de
hand doen. En als dat zoo was, waarvan zou
den wij dan leven? Ik begon in den geest een
lijst, op te maken van mijn kennissen, die
goed genoeg waren om, laten wij zeggen vijf
honderd dollars, te poffen, maar ik kon er
geen vinden, die meer dan tien dollars dis
ponibel had. En de familie van Dick, die was
van dat soort, dat altijd bang is een telegram
te openen en voor dezen keer zouden zij ge
lijk hebben.
Toen ik eindelijk naar huis ging. vond ik
daar Dickey op mij wachten en zcodra ik zijn
gezicht zag, wist ik, dat het ergste, wat ik
bedacht had, waar was en zelfs nog meer.
„Niets aan te doen", zei hij verbitterd. „Die
kerel, van wien ik het ding kocht, zou het
zelfs niet voor niets terug willen nemen. Hij
heeft er zes en twintig van hetzelfde merk in
zijn garage staan en voor zoover als ik kan
beoordeeien. heeft iedere tweedehands-han
delaar er evenveel. De moeilijkheid is. dat
die nare machines nooit slijten. Er zullen er
maar steeds meer komen, jaar op jaar. tot
dat heel de wereld er mede overstroomd is.
Er moest in Engeland een wet zijn. die de
fabrikanten dwingt zich een beetje te be-
heerschen".
„Is er lioelemaal geen kans om te ver
koopen?"
„Niet de minste. Ja, als ik een mooi. Ame
rikaansch karretje had, dan zou dat gauw
genoeg gaan. Dat hebben zij mij allemaal ge
zegd."
Het was inderdaad een wanhopige situatie.
Rosamonide, en geen uitweg te vinden!
„Er is maar een persoon, die zeker ons zal
helpen," zei mijn man somber. „Mijn moeder
zal wel probeeren iets voor ons te doen, als
zij verneemt in welken toestand wij ons be
vinden. Maar het ergste is, dat ik haar niet
weet te bereiken. Volgens haar laatsten brief
is zy met tante Fannie een autotocht gaan
maken naar Californië. Maar me dunkt, ik
moest het maar probeeren."
„Schat," zei ik, „ik heb er een hekel aan
je het haar te laten vragen. Je hebt zoo iets
nooit te voren gedaan. En zij kan het zich
ook niet veroorloven."
Maar ten laatste besloten wij, dat wij een
telegram naar moeder Brooks zouden zen
den. Dat kostte alweer geld, zoodat wij nog
slechts zes shilling over hadden. Toen kwam
het vraagstuk, waarvan wij in dien tijd zou
den eten. Wat waren wij toch idioten ge
weest! Als het erop aan kwam. zou ik niet
eens den bontmantel kunnen verpanden,
want ik had mijn oude aan het kamermeisje
gegeven om onze bagage voor den terugreis
lichter te maken en het was zoo doordringend
koud. Om onze zenuwen tot bedaren te bren
gen, vulden wij onze auto met gas, dat de
arme garagehouder vol vertrouwen ons gaf
en gingen een tochtje bulten maken, eruit
ziende als de prins en de prinses van Whatsis
maar geloof mij. dat was een magere troost.
Toen wij langs de bochtige wegen van Enge
land reden, kreeg mijn Dickey opeens een lu
mineus idee. „Bliksem!" riep hij. ..Laddie!"
„O, Dickey," snikte ik, „je kunt toch van
hem niets leenen!"
„Dat staat te bezien," zei hij grimmig.
„Overigens zijn wij vriendschappelijk genoeg
met hem geweest. Hij heeft dikwijls meege
geten aan onze tafel in dure restaurants en
het heeft hem niets gekost. Hij moet eenvou
dig in geld badenkijk maar naar dat
prachtige huis in Park Lane. Van avond most
hij er weer zijn en hij heeft beloofd tegen zes
uur ons te bezoeken."
Met dat straaltje van hoop deed Dick de
auto keeren en reden wij haastig terug naar
Londen. Ik heb een gruwelijken hekel aan
geld leenen en je weet lieve Rosamonde, dat
ik nooit iets, zelfs niet een japon van Je heb
willen leenen. en dat beteekent heel wat on
der jonge meisjes. Maar er was letterlijk
niets aan te doen. Wij waren dwaas geweest
en nu moesten wij er voor boeten en als wij
onzen trots vernederden, dan was dat een
gedeelte ei*van
Rosamonde, ik zal nooit vergeten, hoe lief
Laddie Whitfieldals Whittle uit te spre
ken, dien avond jegens ons was. Je kunt be
weren, dat de Engelschen koud en onvriende
lijk zijn, maar dat is niet waar. Als om een
of andere reden, die zij zelf het best kennen,
zij besloten hebben je als vriend te beiege
nen, dan is geen grens aan hun bereidvaar
digheid. Als je in de gratie bent. dan is l'et
voor goed. Toen Dickey vertelde, in we'ke
moeilijkheden wij ons bevonden, zag ik da
delijk, dat hij er niet verschrikt of sreërgerd
over was. maar dat integendeel hij ons zou
helpen zoo goed hij maar kon. Het een'ge be
zwaar was, dat Laddie net zoo blut was
als wij.
„Zeg, dat is een raar geval," zei hij, zijn
nauwelijks zichtbare wenkbrauwen fron
send. „ik ben zelf diep in de put. Feitelijk
was ik van plan je te vragen mij een vijf
pond te leenen tot ik weer soldij ontvang.
Maar we zullen toch wel iets voor je doen,
oude jongen, dat zullen wij!"
.(Wordt vervolgd.)
