Bergingswerk op het Spaarne.
57e Jaargang No. 14238
Verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen
Woensdag 20 November 1929
HAARLEM S DAGBLAD
pIRECTEURENt J. C. PEEREBOOM EN P. W. PEEREBOOM*
UITGAVE DER N.V. LOURENS COSTER
HOOFDREDACTEUR» ROBERT PEEREBOOM
ABONNEMENTEN: per week 0.2754. «et Geïllustreerd Zondagsblad /0_52
Ter 3 maandenHaarlem en plaatsen waar een agent gevestigd is (kom der
gemeente) 3.5754. Franco per post door Nederland 3.8754. Losse nummers
0.06. GeïlL Zondagsblad per 3 maanden 0-5754, franco per post.
Bareatns: Groote Houtstraat 93 Drukkerij: Zinder Buitenspaarne 12
Telefoon No*.: Directie 13082 Hoofdredactie 15054 Redactie 10600
Administratie 10724, 1482S Drukkerij 10122, 12713 Postgiro No. 38810
ADVERTENTIENl 1—3 regels 1.75. elke regel meer 1035. Reclames
ƒ0.60 per regeL Reductie bij abonnement Vraag en Aanbcd 14 regels O.óflt
elke regel meer ƒ0.15. buiten Arrond. dubbele prijs- Onze Groentjes (Dinsdag;
Donderdag en Zaterdag) 14 reg. 0-25. elke regel meer 0.10. oitsL i contant.
Gratis Ongevallenverzekering voor Weekabonnés. Uitkeeringen: Levenslange ongeschiktheid en Overlijden 1 600.-, Verlies van Hand, Voet ol Oog I 400.-, Daim 1 250.-. Wijsvinger I 150.-, Elke andere vinger 1 50.-, Arm- of Beenbreuk 1100.
DIT NUMMER BESTAAT UIT
VEERTIEN BLADZIJDEN.
EERSTE BLAD
AGENDA.
Heden:
WOENSDAG 20 NOVEMBER
Stadsschouwburg. Revue „Lach. en ver-
feeet," 8 uur.
Gem. Concertzaal: Ledenconcert H. O. V.
o. 1. v. Ed. van Beinum. Louis Zimmermann,
viool. 8.15 uur.
Gebouw Ned. Protestantenbond. Ver. van
Spiritisten „Harmonia" Psychometrische
séance mevr. dr. Akkeringa. 8 uur.
Palace. Cinema en Variété. „Rutschbaan
des Levens". Toon eel: „Original Recklin
Comp." 2.30 en 8.15 uur.
Luxor Theater: „Viouwenroof in Marok
ko" en ,De Apache". 2.30 en 8.15 uur.
Rembrandt Theater: „Manolescu". Too-
neel: 4 Twarf. 2.30, 7 en 9.15 uur.
Standaard Theater. „Serenade". Tooneel:
Maupie de Vries. 2.30 en 8.15 uur.
Gebouw HaarL Kegelbond. Bazar „Brok-
kenibuis". 2.305 en 7.3010 uur.
Statenzaal, Prinsenhof. Gemeenteraad. 1.30
jen 8 uur.
DONDERDAG 21 NOVEMBER
Stadsschouwburg. Tooneelvereeniging „Va
ria". „Groote-Stadslucht", voorstelling voor
HORA.
Bioscoopvoorstellingen.
Gebouw Haarl. Kegelbond. Bazar „Brok-
kenhuis". 2.305 en 7.3010 uur.
Statenzaal, Prinsenhof. Gemeenteraad. 1.30
en 8 uur-
Teyler's Museum, Spaarne 16. Geopend óp
werkdagen van 113 uur, behalve 's Maan
dags. Toegang vrij.
Overveen: Raadhuis. Gemeentera ad
van Bloemendaal. 2 uur.
Zandvoort: Raadhuis. Gemeenteraad.
7.30 uur.
PETER NOë Jr. f
Van een Haarlemmer die
werkte, hoog geëerd
werd en stierf in
Amerika
Voor ons ligt een tweetal Amerikaansche
courantknipsels, ons van bevriende zijde toe
gezonden. Zij berichten het overlijden van
en de laatste eer bewezen aan Peter Noë Jr.,
Haarlemmer van geboorte, die op 28 Septem
ber j.l. te Willsboro (Essex County) in de
Vereenigde Staten is gestorven.
In het begin van den oorlog hebben wij
reeds eens uitvoerig geschreven over de fa
milie Noë die uit Haarlem naar Katonak in
Amerika was getrokken. Er waren vijf zoons
en een dochter. Een dier zoons is nu op 38-
jarigen leeftijd na een kortstondige ziekte
gestorven. Hij was sinds 9 jaar geneesheer
te Willsboro, nadat hij tijdens den wereldoorlog
als eerste luitenant bij het geneeskundig
corps van het Amerikaansche leger in
Frankrijk had gediend. Gedurende een ern
stige epidemie van kinderverlamming, die
eenige jaren geleden in streken van Amerika
woedde, leidde dr. Noë klinieken in vier sta
ten: Vermont, West Virginia, Virginia en
New-York. Hij stelde bijzonder belang in de
ze ziekte en was in den laatsten tijd werk
zaam met onderzoekingen op dat gebied. Hij
laat een weduwe en een dochtertje achter.
En hieronder volgt de beschrijving van de
wijze waarop de Amerikanen van Willsboro
de laatste eer bewezen aan een Haarlem
mer, die een der hunnen was geworden en
zich in Amerika in dienst had gesteld van
de lijdende menschheid. Wij vertalen woor
delijk uit de Plattsburgh Daily Republican:
Gistermiddag werd de laatste eer bewezen
aan wijlen Dr. Peter Noë van Willsboro. De
plechtigheid'begon om 2 uur van het huis en
van de Methodist-kerk in dat dorp om half
3. De eerwaarde C. W. Grupe leidde den
dienst in de woning terwijl de eerw. Henry
Marshal, bijgestaan door den eerw. Grupe,
de ceremonie leidde in de kerk. Dr. Noë, die
behalve vele andere functies, ook coroner
(lijkschouwer) was in 't Essex-district, over
leed verleden Zaterdag na een korte ziekte.
De plechtigheid was wellicht de grootste
en meest indrukwekkende die ooit in Wills
boro heeft plaats gevonden. De kerk die plan.
350 personen kan bergen, was geheel gevuld
en bovendien stonden meer dan 200 perso
nen buiten, te wachten gedurende de cere
monie.
De afdeeling Willsboro van het Ameri
kaansche Legioen deed dienst als eerewac-ht
en zes leden daarvan traden op als slippen-
dragers.
Alle zaken ln Willsboro waren gesloten uit
eerbied voor den overledene, terwijl alle ge
meente-ambtenaren bij den dienst aanwe
zig waren.
De scholen waren gesloten en de klasse
van Elisabeth Noë (dochtertje van den over
ledene) woonde in haar geheel de plechtig
heid bij. Onder de vele bloemstukken waren
er van het Amerikaansche Legioen, van de
Kamer van Koophandel, enz. Een militair es
corte uit Plattsburgh begeleidde de baar, die
met een vlag gedekt was, naar het graf. In
dit escorte waren verschillende regimenten
vertegenwoordigd. De begrafenis had plaats
op het Memorial kerkhof, waar den doode
de militaire eer met salvo en tromgeroffel
weed bewezen,
Het woord is aan
George Bernard Shaw:
Geen enlcel waarachtig groot kunstenaar
is een gentleman. Ik hen het ook niet.
OPBOUW.
(In Rusland zal in de naaste
toekomst een aantal nieuwe ge
vangenissen worden gebouwd.
Courantb eiïcht
Toen, nu voor twaalf jaar, de sovièt,
De macht in Rusland had gegrepen.
Toen werd in 't groote rijk de wet
Naar haar model opnieuw geslepen;
Een heilstaat werd het volik beloofd,
Geluk voor mannen en voor vrouwen
En Lenin stelde zich aan 't hoofd,
Om dit geluksland op te bouwen;
Maar ad het oude, dat er stond,
Moest eerst nog worden afgebroken
Daarna pas kon in verschen grond.
De spade tot den bouw gestoken;
Het oud regiem was voos en slecht,
Dat kon geen zijand zelfs verhelen,
Nu kwam een nieuwe tijd van recht.
En vrijheid, waarin elk zou deelen;
Gelijkheid was het ideaal,
Waarnaar het nieuw bewind zou streven,
Gelijk geluk voor allemaal,
Gelijke kans in t aardsche leven;
De afbraak ging met grooten spoed
En was na korten tijd volkomen,
Al had ze dan een cijns in bloed
En kommer zonder grens genomen;
Doch toen men bij den bouwval stond,
Kreeg men met zwarigheid te kampen,
't Bleek moeilijk, uit dien harden grond,
Zoo maar een paradijs te stampen....
Gelukkig is dat nu voorbij,
Of 'k moest me toch wel erg vergissen,
't Volk wordt gelukkig en Ohm!) vrij
Men bouwt weer op! gevangenissen.
P. GASUS.
DE DüSSELDORFER MOORDEN.
Steeds geheimzinniger.
ALLE GEVOLGDE SPOREN VALSCH.
De ,,B. Z. am Mittag" meldt uit Dusseldorf.
De onderzoekingen der crimineele politic
naar den eigenaar van den met blo^ be
vlekten doek. die in de buurt van de „Mauer-
Haniel" werd gevonden hebben tot resultaat
gehad, dat de verdachte persoon geheel on
schuldig bleek te zijn.
Bfj haar onderzoek naar den geheimzin
nigen meisjesmoordenaar heeft de politie
haar aandacht vooral gericht op de amuse
mentsgelegenheden. danszalen, restaurant-s
aaii den rand der stad e.d. Oo die wijze hoopt
zij te kunnen ontdekken met wie de ver
moorde meisjes het laatst zijn gezien. Het
schijnt namelijk, dat minstens drie der
slachtoffers den avond voor haar dood met
haar moordenaar hebben gedanst. Nadat op
30 September Ida Reuter vermoord was ge
vonden, liet de politie in verschillende ge
legenheden een levensgroot-e pon zien, ge
huld in de kleeren van het slachtoffer. Ekn
betrouwbare beschrijving van haar partner
kon men evenwel niet krijgen.
Betere resultaten zijn bereikt in het geval
van den moord op Maria Hahn ofschoon
deze gruweldaad reeds vier maanden gele
den werd bedreven. Daarbij ging men als
volgt te werk: het orkest speelde een paar
maten, ten einde de belangstelling van het
pubhek te wekken; daarna trad een oolitie-
ambtenaar naar voren, die den gasten om
medewerking verzocht bij het ontdekken van
den moordenaar. Vervolgens werden biljet
ten verspreid met het portret en een be
schrijving van de vermoorde. Od deze vïjze
is men te weten gekomen, dat Maria Hahn.
twee uur voor het vermoedelijk oogenblik.
waarop zij is gedood, en op 20 minuten af
stand van het tooneel van den moord, in
een restaurant heeft gedanst met een man
van groote gestalte, doch met éen onaange
naam karaker. Men weet voorts, dat .ezc
persoon laat "in den nacht is thuis gekomen
en den volgenden dag verdween.
De voormalige politie-agent Koch, wiens
stem men aan de telefoon had meen en te
herkennen, toen de moordenaar telefonisch
de plaats opgaf waar een lijk begraven zou
liggen, heeft men ook nu weer op vrije voe
ten moeten stellen, daal- de verdenking, dat
hij de moordenaar zou zijn, geen steek,bleek
te houden.Politie-beainbten hadden hem
eens in de nabijheid van de plek gezien, waar
het lijk van de kleine Gertrud Albermann
werd gevonden, doch het door Koch opgege
ven alibi bleek volkomen deugdelijk te zijn.
Op een door den Dusseldorfschen hoofd
commissaris van politie belegde persconfe
rentie waarop alle beambten tegenwoor
dig waren, die bij de nasporingen zijn be
trokken. met inbegrip der uit Berlijn gezon
den rechercheurs werd de tegenstelling
tusschen de Schupo en de recherche behan
deld. Deze tegenstelling is naar de hoofd
commissaris verklaarde, slechts als gevolg
van een misverstand tot het publiek doorge
drongen, meldt de Telegraaf.
Tenslotte kwam hettot opgewonden uit
eenzettingen tusschen den hoofdcommissa
ris en de vertegenwoordigers der plaatselijke
bladen, die zich er over beklagen, dat de
buitenlandsche en de Berlijnsche pers beter
worden ingelicht, dan dit ten opzichte van de
plaateeHJlse blades bet geni la.
Het lichten van de gezonken zandschuit.
Kundig beleid en
taaie volharding.
,Luctor et Emergo'
Het leverde onoverkomelijke moeilijkheden
op om in Spaarndam een motorboot te huren,
doch het gelukte ons jen roeibootje te krij
gen bij een der visscherlieden, die aan den
Dijk wonen. Zoo kliefden dij dan in het
vlet je de opgejaagde golven, t die op de
glooiing in de böcht bij het stoomgemaal met
veel opspattend schuim en een ware bran
ding te pletter sloegen, wild opdansend
tegen de houten remmingen en klotsend hier
en daar op onbeschermde punten over den
weg.
Voor het gat van den Mooijen Hel, waar de
straffe Zuidoosten wind zoo gemeen door
blies, dat het over boord gespatte water je
voeten verkilde, lag de drijvende bok. Den
vorigen avond was hij aangekomen achter
een bescheiden sleepboot, die nu uit haar
dunne pijp zwarte wolkjes lag te puffen.
In de luwte van den bok was het overklau-
teren daarop niet zoo avontuurlijk als wij
het ons onder invloed van de Spaarne-dei-
ning hadden voorgesteld. Trouwens, zijn dek
was laag en er ging een groote rust uit van
dezen statigen bok, die onwrikbaar was aan
zijn ankers en maling had aan de golven, die
tegen hem opduwden, maar hem niet weg
kregen.
„Saevis tranquillus in undis" lag het ber
gingsvaartuig daar, en toch vol bedrijvig
heid, verrichtend moeilijken en grootschen
arbeid, echt werk voor volhardende Holland-
sche waterbekampers.
Van der Graaf en Koelman's Bergingsbe
drijf te Rotterdam heeft aangenomen voor
de verzekeringsmaatschappij de verleden
week Maandag gezonken tjalk ,De Vier Ge
broeders" van schipper Van der Putten uit
Heemstede te lichten. Dinsdagmorgen acht
uur is de arbeid begonnen, toen de bok, die
25 ton kan heffen, die immers „Salvator":
Redder, heet op de plaats was gekomen waar
de havendienst door een boei de aanwezig
heid van de gezonken schuit had aangegeven.
Deze bergers waren gekomen als de del
vers naar een bedolven schat, acht meter
diep verzonken in het zand. Doch sprookjes
achtig is dit werk niet, het is zeer materia
listisch. Alleen is er poëzie in, de poëzie, de
schoonheid, die verborgen ligt in de sugges
tieve kracht van gespannen stalen kabels, de
bonkige kracht van ijzeren kikkers en de
verheven sterkte van de opgeheven hefar
men, die het reddingswerk zullen volbrengen.
Met dat al is het op een bergingsvaartulg
zeer onherbergzaam. Tusschen de bedreiging
van een slingerend hijschblok, een onge
bruikte tros, die zijn voeten poogt te verstrik
ken, sissende stoomstraaltjes, die hem een
overdaad van overigens niet onwelkome
warmte willen verstrekken, en striemenden
regen of kletterenden hagel moet de bezoe
ker een plaats zoeken vanwaar hij alle ber
gingswerkzaamheden wel volledig kan waar
nemen. Want die gaan stug door, met de
taaiheid, die deze arbeid vereischt.
Oppervlakkig is er voor den niet bergings-
deskundige weinig te zien en nog minder te
begrijpen. De opzet van het bergingswerk
wordt hem uit de onderdeelen niet altijd
direct duidelijk, omdat een weldoordacht be
leid dit werk tot succes voert. Zelfs de onder
geschikte, die er in mede arbeidt vermag
niet altijd de bedoeling van de leiding te
doorgronden.
De eerste werkzaamheden voor het lichten
zijn het aanbrengen van de takels, waaraan
het schip omhoog gebracht zal worden. En
daarbij is de duiker de voornaamste werk
kracht. De heer Van der Graaf, die zelf de
meeste bergingswerken leidt, hij had er
deze week niet minder dan drie in onze om
geving heeft drie duikers in vasten dienst.
Daarvan la da duiker van de „Salvatoreen
zeer bekwame. Toen wij kwamen was Bram
Koufeld juist „beneden". Aan de voorzijde
van ,De Vier Gebroeders" zou hij een takel,
een groote lus bevestigen, die aan den hef
arm van den bok hing. Draaiend aan slingers
pompten in het ruim twee mannen den dui
ker lucht toe, door een slang. „Stop draaien"
werd geroepen, de duiker was boven gekomen.
Het is wel een vreemde gewaarwording eea
mensch uit het water te zien te voorschijn
komen, zonder dat hij proest en blaast en
snuift. De duiker kijkt lakoniek, heel nuchter
uit zijn koepel-hoofddeksel, wat verwonderd
bezoekers te zien. En als de kameraden het
glazen vizier van zijn helm geschroefd heb
ben proest hij niet en blaast hij niet, maar
heeft de zakelijke zekerheid van iemand, die
gewend is rond te tasten met onbeschutte
handen in ijskoud water, meer dan een, twee,
drie uur lang soms, zonder dat hij iets kan
zien of iets kan hooren. Een belangwekkend
bedrijf is dat der duikers waarin onder water
gewerkt wordt met snijbranders zelfs, hoe
ongelooflijk het klinke. Maar een aureool van
wonderlijkheid omgaf Bram Koufeld niet,
toen hij de looden schoenen had uitgedaan
en in zijn gutta percha sokken liep. Hij bracht
zijn rapporten uit en zijn adviezen, -Me hij
grondde op zijn waarnemingen en waarnaar
gehandeld werd. Acht meter onder het water
oppervlak lag de schuit, totaal verzonken in
de zuigende modder. En daarboven drukte
de last van het na het zinken nog gebleven
zand, waarmee de tjalk geladen was. Het was
nog niet mogelijk geweest om den tros vast
te maken, nu de schuit zoo ingesloten lag
door den modderigen grond.
Daarom moest de duiker opnieuw naar be
neden. De „straalpijp" werd er op gezet. De
straalpijp is een lange buis, die op een slang
geschroefd wordt en waarmee onder water
met water onder druk van 10 atmosferen
zelfs modder en zand kunnen worden wegge
spoten van de deelen van het te bergen
schip, die de berger wenscht bloot te .eggen.
Het water bruiste en borrelde op. Het op
gespoten zand teekende schuimlijnen op de
golven.
Nog enkele malen dook de duiker, tot ein
delijk de takel zat. De winch ratelde, er werd
gemanoeuvreerd met den tros. Een schuch
ter, doch herhaald pogen om den romp te
trekken uit de modder, die de schat van ijzer
en hout vasthield met de boosaardige liefde,
waarmee het water hem een week geleden
tot zich trok. Doch bergers, wij hebben het
gezien bij de „Heinrich Podeus", bij de
„Eugenia" rusten niet voor zij overwinnen.
Een nevelige lucht hing over het wijde
water en omhulde de verre stad. Allengs
kroop het donker aan. De stoomketel van den
bok straalde ter nauwernood genoeg warmte
uit om er een verkwikkenden invloed van te
ondergaan. Weinig hoopvol was dit weer, dat
in alles herinnerde aan dien ongeluksavond
van Maandag een week daarvoor, toen het
lichaam van Klaas Schoen dood aanspoelde
aan den zoo nabij en wal.
Het was kwart over vieren, toen de man
op de voorplecht riep, dat de neus boven
water was.
Het lichtbruin geverfde hout van de boeg
spriet was even boven het water-oppervlak
geheven. Het had geborreld en gebruist bij
de laatste krachtsinspanning van de stoom-
lier, er was een schok gevaren door den zwaar
liggenden romp van den bok, toen was alles
weer stil geweest.
De schat begon het water te ontrijzen. De
kracht der rnenschen ging zegevieren.
De duiker peilde met een vaarboom, ons
werden thans de omtrekken, de ligging van
de tjalk bewust Half onder het bergings-
HAARLEM, 20 November
Amerika's Records.
Een Amerika&nsch blad geeft de volgende
opsomming van de records die de Vcreenigdq
Staten thans bezitten:
Amerika levert meer oilo dan de geheele
rest van de wereld.
Amerika fabriceert 88 van alle auto's tor
wereld.
Amerika heeft een auto per twee gezinnen.
Alle klassen van Amerikanen, van arbeiders
tot millionairs, bezitten eigen auto's.
Amerika levert evenveel hout als alle an
dere landen tezamen.
Amerika levert evenveel kolen als alle an
dere landen tezamen.
De totale lengte van Amerika's spoorwegen
is tienmaal de omtrek van den aardbol.
Amerika bezit een derde van alle spoorwe
gen ter wereld.
Amerika maakt twee derden van de wereld
productie aan staal.
Amerika heeft meer telefoonaansluitingen
dan alle andere landen tezamen.
Amerika heeft meer radio-toestellen dan
°.enig ander land.
Toch staat Amerika nog in zijn kinder
schoenen vergeleken bij de oude wereld. Do
bevolking was anderhalve eeuw geleden pas
drie Loillioen, nu is zij reeds 120 millioen.
Tot zoover het Amerikaansche blad. Het ia
zeer onvolledig in zijn statistiek. Ik ga welge
moed verder:
Amerika heeft de minst betrouwbare pera
ter wereld.
Amerika is d« eenige groote natie der mo
derne beschaving, die niet bij den Volken
bond is aangesloten en dus niet direct mede
werkt in den groot«u strijd, om den oorlog
uit te roeien.
Amerika's bevolking is minder accuraat in
de naleving van de wetten des lands dan
eenige andere beschaafde natie.
Amerika heeft de meeste misdadigers van
alle landen.
Amerika heeft van alle landon verreweg de
meeste bewoners, die in hun zomervacantie
hun eigen land ontvluchten, zelfs hun eigen
werelddeel.
Amerika heeft de grootste flnanciëclo
schandalen.
Amerika heeft minder eigen kunst en min
der eigen scheppende kunstenaars dan eenig
ander beschaafd land ter wereld.
Amerika bezit het leelijkstc aller neus-
accenten
Amerika heeft een materialistischer geest
dan alle andere naties, en verheerlijkt het
geld zooals nog nooit een andere natie ge
daan heeft.
Amerika maakt meer lawaai dan alle an
dere landen ter wereld tezamen.
Amerika is zich minder dan eenige andera
natie bewust, dat nationalistische opsnijderij
te ver kan gaan en in andere landen slechts
een glimlach teweeg brengt.
Dit is natuurlijk nog lang niet genoeg,
maar het Amerikaansche blad zou, als het dit
las, moeten erkennen dat ik veel vollediger
ben. Overigens staat het vast dat het dit niet
erkennen zou.
Veel wordt weliswaar geëxcuseerd door de
kinderschoenen waarop het rich beroept. Als
het in sommige opzichten zoo abnormaal-
voorlijke wonderkind onder de naties dio
dingskes ontgroeid zal zijn, zal het ook min
der lawaai maken, zich bescheidener gedra
gen en vanzelf tot de ontdekking komen, dat
de cultuur die door idealen en het streven
naar schoonheid beheerscht wordt in deze
wereld meer waarde heeft dan records.
Ofschoon die waarde niet in dollars ls uit
te drukken, en niet op te koopen ook, al
sleept men alle oude kunstwerken en zoo
veel mogelijk levende kunstenaars uit Europa
naar de andere rijde van den Oceaan
Amerika zal die waarde in en uit zichzelf
moeten scheppen, en een hooger bescha
vingscentrum en cultuur-ideaal voor zich
moeten creëeren dan Wallstreet.
R. P.
vaartuig, half langszij moest het gezonken
schip liggen.
Vele manoeuvres volgden. Er moest een
tros komen ook om den achtersteven van de
tjalk. De sleepboot langszij den bok verduwde
het bergingsvaartuig de draaibare kraan aan
boord werd in een andere richting geplaatst.
Aan die kraan zou een zelfgrijper bevestigd
worden, om het schip leeg te scheppen, als
het eenmaal zou hangen aan de beide tros
sen. boven water. Doch zoover was het nog
niet.
Het donker was nu geheel gevallen om de
lichten van de stad en van Spaarndam. De
fabriekssirenes loeiden. Half zes. De wind
was geluwd en het rammelen van de kettiij-
gen en de kaapstanders verbrak alleen de
stilte, tot er in Spaarndam weer geschut was
en energiek puffend motorbooten voorbij
schoven, of een enkele tjalk, die voor den
wind voer, het groote zeil haaks op den romp.
Juist zoo een, als de onze geweest was, die
nu zielloos in de lus hing.
Het werk was voor vandaag gedaan. In het
beschutte ruim van het bergingsvaartuig
praatten de mannen na. De verwachting van
het in één dag te klaren was teleurgesteld.
Bij het bevestigen van de lussen, het ma-
noeuvreerèn had het wilde water to veel
tegengewerkt. Woensdagmorgen acht uur
zou het werk hervat worden.
In den matten lampeschfjn kreeg het kale
ruim Iets huiselijks. Er werden bestellingen
gedaan aan den ééne, die naar den wal gin»»
met de sleepboot. Een paar pond vleesch, een
half pond koffie, wat suiker, een paar ons
..goede boter"Het huishouden aan boord
moet kunnen doorgaan.
De sleepboot zette ons aan den wal af De
roode en groene lichten vergleden ln de
richting van de stad. Verlaten bleef de bok
midden op 't breede zwarte Spaarne liggen
nu hulpeloos lijkend als een boom met kale
takkon. Maar in de lus rustte do tjalk heel
vertrouwelijk. En heel stevig. Als één, die
zeker gered wordt.
K- E»,
