Wat een bof
E D.-VERTELLINGEN
FEUILLETON
STADSNIEUWS
HOLE AN DIA SPECERIJEN
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN 60 Ct«. per regel
KLENE's ZOUTEDROP
een zalfje voor «Je keel en teven» lekkernij
KLENE's TURKEY DROPS (met anfjs)
PROV. PERSONEEL VAN
NOORD-HOLLAND.
HET SALARIS-REGLEMENT.
Gedeputeerde Staten stellen voor afwijzend
te beschikken op het adres van do Vereeniging
van Provinciaal Personeel in Noordholland,
houdende verzoek eenige functies in een
hoogere klasse van het Salarisreglement te
rangschikken dan waarin zij thans geplaatst
zijn.
De Commissie voor het Georganiseerd
Overleg kwam met 7 tegen 3 stemmen tot
de conclusie, dat de onderwerpelijke voor
stellen in onderling verband eigenlijk
het begin eener algemeene herziening van
het Salarisreglement böteekenden en op dien
grond van de agenda behoorden te worden
afgevoerd.
Ged. Staten achten deze conclusie volkomen
juist en daar zij tot zoodanige algemeene
herziening op het oogenblik geen aanleiding
vinden, geven zij in overweging, afwijzend
op het adres te beschikken.
SCHOOLARTSEN IN NOORD
HOLLAND.
INSTELLING VAN 13 OF 14 NIEUWE
DIENSTEN.
Ged. Staten van Noord-Holland stellen
voor den schoolairtsendienst onder de bemoei
ingen der provincie te betrekken.
Weike de kosten van een districts-school-
artsendienst zijn zullen, is niet nauwkeurig
te ramen. Men neemt aan, dat één school
arts zijn bemoeiingen over ongeveer 7000 kin
deren kan uitstrekken, dat is over een be
volking van ongeveer 40.000 zielen.
Wordt nu een dienst gevormd voor een
aantal gemeenten met tezamen ongeveer dit
aantal inwoners en met één schoolarts, dan
worden de kosten per dienst door de des
kundigen geschat op ruim f 11.000 's jaars
dat is ongeveer f 0.23 per inwoner of f 1.57
per schoolkind.
De gemeenten zullen 50 pet. der kosten
moeten dragen. De provincie en het rijk moe
ten dan elk 25 pet. voor hun rekening nemen.
Het aantal nieuwe schoolartsendiensten
noodig voor dat deel der provincie, dat daar
aan behoefte heeft, zal 13 of 14 zijn. Bij
volledige organisatie, die echter .niet dan op
zeer geleidelijke wijze tot stand zal kernen,
zullen de kosten der provincie derhalve op
rond f 40.CC0 per jaar komen. Ged. Staten
meenen, dat het doel, hiermede te bereiken,
dit geldelijk offer ten volle wettigt.
VROUWENCLUB NED. VEREENIGING VAN
SPOOK- EN TRAMWEGPERSONEEL.
Door de Vrouwenclub der Nederlandsehe
Vereenlging van Spoor- en Tramwegpersoneel
wordt op Zaterdag 30 November een feest
avond belegd in het gebouw van den Haar
lemsehen Kegelbond, waar o.m. medewerking
zullen verleenen de Arb. Zangvereeniging de
Stem des Volks, directeur de heer Krelage Jr.
en het trio v. d. Woerd van Beursen.
Door mevrouw Alida de Jong, hoofdbe
stuurster van den Bond in de Kleeding-
industrie. zal een propagandarede worden
uitgesproken.
OPMERKINGEN UIT DE
BURGERIJ.
GYMNASTIEKLOKAAL GEVRAAGD.
„Een vader" klaagt er over dat het zoo
lang duurt eer begonnen wordt met het
bouwen van een door den Raad t-oegestaan
lokaal voor lichamelijke oefening bij school
23 en 24, Tetterodestraat hoek Santpoor
terstraat. De kindoren moeten nu nog steeds
naar een veraf gelegen gymnastieklokaal
Ioopen, zoodat er voor oefenen bijna geen
tijd overblijft.
Tot zoover deze klacht.
Wij informeerden bij Openbare Werken,
waar ons werd medegedeeld dat de plannen
voor een zaal voor lichamelijke oefeningen
voor genoemde scholen thans zoo goed als
gereed zijn.
BAZAR.
De bazar ten bate van de Christelijke Ver-
eeniging tot Kraamhulp zal worden gehou
den op Maandag 25 en Dinsdag 26 Novem
ber in hotel Lion d'Or, Kruisweg.
Gedachtig aan het woord: „vele handen,
maken licht werk", zijn vele dames bereid,
gevonden hunne medewerking te verleenen.
Reeds kwamen allerlei nuttige en luxe arti
kelen in.
Zoowel de bestuursleden als 't uitvoerend
comité zijn gaarne bereid goederen in ont
vangst te nemen. Moge deze bazar slagen,
dan zal de vereeniging aan vele on- en mïr>-
vermogende kraamvrouwen, kraamverzo
ging en huishoudelijke hulp kunnen verle v.
nen.
Comité van aanbeveling bestaat uit:
Mevr. A. Röell-Bar.sse De Vos van Steen-
wijk, mevr. J. W. M. Maarschalk-Van Cop-
penaal, dames J. en M. Bierens de Haan,
mevr. A. A. Blauw-Vermeq, mevr. A. de
Clercq-van Lennep, Aerdenhout; mevr. J. S.
Dondorp-Tazelaar, Heemstede, mevr. C. van
Eeghen-Van Marle, Aerdenhout; mevr. A.
M. H. Korff-Adrian, Heemstede, mejuffr. J.
H. de Petit, Haarlem, mevr. F. L. R. Röcll-
Steenberghe, Aerdenhout; jonkvr. E. Rutgers
van Rozenburg, Overveen; jonkvr. H. van
Styrum, mevr. S. W. Teding van Berkhout-
v. Taack Trakranen, mevr. A. E. van Tien-
hoven-Delcourt.
VOLKSUNIVERSITEIT.
Cursus van mevrouw
H. Roland Holst.
Wij maken nog even attent op den cursus
„Hoogtepunten der Nederlandsehe poëzie",,
van mevrouw H. Roland Holst-, georganiseerd,
door de Volksuniversiteit en die op Maan
dag 25 November begint.
Het is een groot voorrecht voor onze stad -
genooten om deze begaafde dichteres over dit
onderwerp te kunnen hooren. Een voordoe!
van dezen leergang is, dat hij kort is. Slechts
vier avonden. Men behoeft zich dus niet te
lang te binden, maar zal daarvoor vier uit
nemende avonden to genieten krijgen, te
meer daar gedeclameerd zal worden door
mevr. Liesbeth SandersHerzberg.
Er hebben zich reeds velen voor dezen cur
sus laten inschrijven. Eenige kaarten zijn
echter nog wel disponibel aan de Openbare
Leeszaal.
ZILVEREN JUBILEUM VAN PROF.
P. A. DIEPENHORST.
Een zeer druk bezochte recs^tie heeft-
Prof. P. A. Diepenhorst Maandagmiddag ge
houden in het Paviljoen Vondelpark te Am
sterdam, ter gelegenheid van. zijn zilveren
feest als hoogleeraar aan de Vrije Universi
teit. Temidden van een schat van bloemen
had de jubilaris de gelukwenschen van vrien
den en bekenden in ontvangst te nemen uifc
verschillende kringen van het maatschappe
lijk leven.
Ook waren er vertegenwoordigers van de
Gemeentelijke Universiteit, leden van den
Raad, Provinciale Staten en Eerste Kamer,
van welk regeeringslichaam de heer Diepen
horst deel heeft uitgemaakt of nog uitmaakt.
Dan waren er vertegenwoordigers van den.
handel en voorts de Commissaris der Konin
gin Jhr. Mr. Dr. A. Röell, de burgemeester
van Amsterdam, de' heer W. de Vlugt en de
oud-ministers Idenburg en van Dijk. Ook
had zich een comité gevormd ter huldiging
waarvan de heer H. Colijn voorzitter was.
Deze was echter verhinderd aanwezig te zijn
en daarom voerde Mr. S. de Vries Czn., ond-
minister namens dit Comité het woord. Hij
herinnerde er o.m. aan dat de jubilaris zich
op velerlei gebeid heeft bewogen. Daarom
was er veel belangstelling voor dit jubileum.
Niet alleen toch uit kringen van de Vrije
Universiteit maar. ook uit de vele kringen
waarin de jubilaris zic-h bewogen heeft.
„Hoog hebt ge ook daar uw taak opgevat",
zei spr. „spoedig, op jeugdigen leeftijd werd
ge hoogleeraar. In deze kwarteeuw is die in
stelling van hooger Onderwijs tot grooter
bloei gekomen, ook dank zij de medewerking
van den jubilaris-
Aan het einde van zijn rede sprak spr. de
wensch uit dat. de jubilaris nog lang moge
gespaard blijven voor de Vrije Universiteit
en zijn gezin, en overhandigde hem een en
veloppe, als een „steentje" om bij te dragen
in het vervullen van den wensch om ccn
bezoek te brengen aan Ned.-Indië.
Door den jubilaris werd in een zeer geestige
rede dank gezegd voor de hulde hem ge
bracht.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN a 60 Cts. per regel
GE KUNT NIET ZONDER VITAMINEN in de juiste verhoudingen. Eet
ARR'S OUTBROOD
HAARLEM'S DAGBLAD
De Tsschiedenis herhaalt zich. Wij weten
het ,rt-':n en toch staan wij telkens even ver-
bluft, als het noodlot met ombarmhartigen
g^eep zich weer eens in zulk een herhaling
oer historie manifesteert. Ziehier dan do
4iefdu 'ragedie vanRomêo en Juliette, die
klassick-geworden slachtoffers van een laak
bare vee te der wederzij dsche familie, in mo-
dem-nuchteren vorm. Zóó nuchter en zóó
modern zelfs, dat er twee Juliettes in zullen
moeten optreden, instede van een enkele.
Papa Julion is spijkerkoning. De magna
ten onzer hedendaagsche groot-industrie zijn
allen koningen en er is dus geen enkele re
den, waarom een draadnagel-magnaat op
dien regel een uilzondering zou maken. De
spijkerkoning Julion is zijn loopbaan echter
niet terstond als koning begonnen. Zelfs niet
als prins. Zijn vader was een eenvoudige
hoefsmid, die dag-in-dag-uit zijn wijd in den
omtrek befaamde hoefijzers onder de groote
poolen der zware Provencaalsche paarden
zette. Maar zijn zoon bleek niet van zins,
zich te vergenoegen met dezelfde weliswaar
eerzame, maar financieel weinig aanlokke
lijke loopbaan. Hij was daarenboven een ge
nie en moderne genieën plegen met een aan
het ongelooflijke grenzenden speurzin de on
misbare kleinigheden van ons dagelijksche
leven door het wonderwoord „massaproduc
tie" ln een goedgevulde portemonnaie om te
tooveren.
Zoo ging het ook dezen Montague van on
ze historie. Hij zag in, dat de best-besmede
hoefijzers alleen dan geruimen tijd aan een
paardepoot blijven zittenals men degelijke
draadnagels gebruikt om ze te bevestigen. En
omdat hij geen filosoof was, bepaalde hij er
zich niet slechts toe zulks te constateeren,
maar hij richtte een kleine, doch goed ge
outilleerde fabriek op, teneinde zijn door
eigen opmerkingsgave verworven weten
schap in klinkende munt om te zetten.
De spijkers van Julion veroverden de we
reld. Het fabriekje, aanvankelijk met zeer
bescheiden werktuigen en een gering aantal
arbeiders begonnen, beleefde uitbreiding op
uitbreiding en slaagde er ondanks dat nog
maar ternauwernood in, aan de navraag
naar zijn puntige producten te voldoen. En
tegelijk met die verschillende uitbreidingen
van de fabriek verhuisde Julion van de een
voudige smidswoning naar een heerenhuis.
van het heerenhuis naar een villa en van de
villa naar een klein paleis in de buurt van
Chateaufort. Daar zag de kleine Roméo
Julion het leven en daar groeide hij op tot
een beminnelijk jonge man die het eigenlijk
maar zeer vaag besefte, welke nauwelijks ge
noeg te waardeeren genoegens eenvoudige
spijkers, ongeacht of ze een lengte van één-,
van twee- of van drie duim hebben, geven
kunnen.
En hier wordt het tijd. onzen Capulet ln de
historie te voeren. Deze moderne editie heet
te eenvoudig Gabrial en de oorzaak van een
onvermijdelijke famllie-veete met de Julions
werd het feit, dat de heer Gabrial het nood
lottige plan opvatte, eveneens draadnagels
te gaan fabriceeren.
Hij liet het niet bij het plan alleen, maar
wierp zich onmiddellijk metterdaad als pre
tendent- voor den titel van spijkerkoning op.
Daartoe verzamelde hij om zich heen een ge
heel leger van reclame-technici, die hun
Amerikaansche opleiding geenszins verloo
chenden en in verbluffend korten tijd met
woorden, plakkaten, lichtreclames, rook-
schrijvende vliegtuigen en andere moderne
hulpmiddelen aan de nieuwe draadnagels
ruchtbaarheid verschaften op het geheele
vasteland van Europa, onder het welluidende
motto: „Hier, daar en overal: spijkers van
Gabrial!" En om vergissing te voorkomen,
werd elk exemplaar der nieuwe spijkersoort
in duidelijke kleine letters met den naam
„Gabrial" gestempeld.
Of het te wijten is aan de omstandigheid,
dat op Julion niet zoo gemakkelijk te rijmen
valt. willen wij hier buiten bespreking laten,
maar het noodlottige feit, moet vermeld
Uit hec Amerlkaansch door
NINA WILCOX PUTMAN
Vertaald door CHRISTINE KAMP.
(Verhaal in Briefvorm).
7)
„Ik vind Londen verschrikkelijk," zei me
mevrouw Howe. „Niemand schijnt hier iets
om je te geven, hoeveel je ook uitgeeft. Wij
hebben het stadje, waar Sheakespeare woon
de, de Tower en de Abbey gezien en m de
schouwburgen stukken, die verleden jaar al
in New-York werden opgevoerd. Me dunkt,
wij konden evengoed weer naar huis gaan."
„Nu al?" vroeg Dickey. „Doe dat niet. voor
al "niet nu wij elkander ontmoet hebben. Dat
zou niet aardig zijn."
„Och," antwoordde mr. Howe, „wij dachten
er over r.a om onze passagebiljetten le rui
len voor een boot een week vroeger, maar nu
wij bekend gezelschap hebben getroffen, zou
ik wel willen wachten. Misschien kunnen je
lui ons zeggen, wat wij moeten gaan zien."
„Buiten .s het het mooiste; heeft u al Hur
ley gezien."
Neon. gelukkig, daar waren zij niet ge
veest. Hurley, Rosamonds, dat is een ver-
ru.:keh|ke herberg, dertig mij;er bulten Lon
den; ciaar zou je nooit komen zonder auto en
de liii/gcb'.eidstc thee's kosten daar maar vijf
tig ets. v.Amerikaansche) per persoon. Ik be
gon hel verstand van mijn echtgenoot erg
te bewonderen. Eer wij dien avond heen gin
gen noemden mr. en mrs. Howe ons al bij
onzin voornaam, alsof zij ons hun leven
lam. gekund hadden. ZU vertelden ons alles
wat. 7.>i in Londen gedaan' en gezien hadden,
wat. zij er ge'-ocht hadden, de cadeautjes
voor ciie cif dien. ln hun opinie was echter
WOENSDAG 20 NCVEMEER 1529
Juliette.
worden, dat Gabrial er wezenlijk in slaagde,
den troon van zijn ouderen concurrent aan
het wankelen te brengen. Julion door de
lange reeks successen ternauwernood meer
aan tegenslag gewend, constateerde knarse
tandend van woede een snelle vermindering
van zijn productie, waartegen hij ten eenen-
male machteloos stond.
Juist in die dagen ontmoette Roméo Julion
in het Casino te Bsyonne het allercharmant-
ste meisje, dat h.ij in de negentien jaren
van zijn leven hadj gezien. Het stond voor
hem vast, dat, dit lieve kind zijn vrouw moest
worden. Om de kennismaking wat te ver
sterken inviteerde ifcij haar op een tour met
zijn auto en vroeg hij haar naam Zij heette...
Juliette Gabrial.
De jeugd ziet geen Wildernissen, of meent
er al zeer gemakkelijk overheen te kunnen
stappen. Zoo waagde onze jonge Roméo het,
over zijn uitverkorene met zijn vader te
spreken en daarbij te gewagen van de groote
plannen, die hij ten opzichte van haar koes
terde. Maar de Montagues 2ijn in den loop
der eeuwen niet veranderd, al heeten ze nu
Julion, nog onder den onaangenamen indruk
van het uitermate poovere aantal orders, dat
dien dag slechts binnengekomen was, be
gon te razen en te tieren.
Trouwen met de dochter van dien
ouden leugenaar Gabrial? riep hij. Dat nooit,
of hij moest-er nog eens in slagen te bewij
zen, dat zijn spijkers werkelijk overal gevon
den worden. „Hier, daar en overal; spijkers
van Gabrial!" Welja! Zoover zal ik 't toch
niet liclit laten komen!"
Roméo Julion kende zijn vader en dus wist
hij, dat verdere woorden nutteloos waren.
Maar in hean rijpte een plan. Als hij zijn va
der Icon overtuigen dat Gabrials draadna
gels overal gevonden werden, beteekende dit
toestemming tot zijn huwelijk. Welnu,, hij zou
het verlangde bewijs leveren. Voortaan
strooide hij 's ochtends, 's middags en
's avonds, als hij wist dat zijn vader met de
auto uitreed naar de fabriek of naar zijn
club zorgvuldig een hoeveelheid scherpe
spijkers van het merk Gabrial voor de wo
ning en honderd en tweehonderd meter ver
der op den weg.
De oude Julion, aanvankelijk ©enigszins
verbluft door de herhaalde bandenpech, die
hij op rekening stelde van zijn immers ook
in zijn zaken merkbaar ongelukkig gesternte,
begon tenslotte de lastige metalen van zijn
•banden eens argwanend te bekijken'.
Welja, een spijker van Gabrial!
Honderd meter verder alweer een leege
band.
Je hebt hem zeker niet goed geplakt,
Jean!
Toch wel, meneer, maar er zit weer
zoo'n verwenschte draadnagel in....
Wéér een spijker? Laat eens zien!
Julion krijgt van zijn chauffeur den spij
ker en bekijkt hem nauwlettend.
Zie je wel, daar staat het stempel. Een
spijker van Gabrial! 1,
Honderd meter verderU weet de rest.
Zoo gaat het dag aan dag.
De oude Julion is een stijfkop, maar na een
maand bekent hij toch aan tafel:
Die Gabrial heeft gelijk, zijn spijkers
vind je overal!
Roméo is in de wolken. Na den maaltijd
stapt hij onmiddellijk in zijn auto. Hij rijdt
naar de Gabrials. Drie uur later (hij is een
aantal keeren in de eigenhandig door hem
gestrooide spijkers gereden) komt bij Ju
liette. Te laat! Ze hoopt, dat hun vriend
schap onveranderd blijven zal, maar trou
wen. n "en, dat gaat niet. Juist vanmiddag
heeft zij een aanzoek aangenomen van
René Puyot. den zoon van den bekenden
ertskoning. De jonge Julion verbergt zoo
goed hij kan zijn teleurstelling. Die drom-
melsche vrouwen moet je nooit het genoegen
van een overwinning geven. Trouwens, hij
weet een goed middel om zijn ontrouwe ge
liefde de oogen uit te steken. Er zijn nog
geen twee etmalen verloop en of Roméo
Engeland niet te vergelijken met Amerika.
Zij waren alleraardigst. Nooit ln mijn teven
heb ik kunnen denken, dat ik zoo in'iem zou
omgaan met menschen van hun stand. In
New-York zouden wij nooit op zoom voet
met hen gekomen zijn maar in het buiten
land waren wij niet mee dan vier eenzame
Amerikanen, instinctmatig zich vereenlgend
teen de hee'e Britsche natie.
Onze kennis van het nachtleven in Lon
den was onbetaalbaar. De Howes hadden er
zoo naar verlangd een echt nachtcafé te
zien en Laddie had ons in de twee beste en
tree verschaft. Wij gingen naar beide
Mr. Howe drong erop aan, dat hij zou beta
len en teen de oude heer Dick den naam
hoorde noemen van lord Gratham, kon cms
dat. ook niet schaden. Toen wij ze eindelijk
naar het. hotel terugbrachten, vermoeid maar
o zoo blij, spraken wij af, dat wij ze den vol
genden middag zouden a fix alen om in Hurley
thee te gaan drinken.
„Dank je wel, beste jongen," zei de oude
Howe hartelijk. „Ik dank jc voor den eersten
werkelijk pi-ettigen avond, dien wij in Londen
gehad hebben. Dus tot morgenmiddag drie
uur."
Na veel groeten en wuiven reden wij weg
en het was pas, toen de slaperige, maar altijd
waakzame Geems ons de deur opende, dat
wij er aan dachten, dat de Howes niet wisten,
waar wij woonden.
Den volgenden dag was het weer verruk-
kelijk. Nog was er geen antwoord van moeder
Bvooks, daarom ging Dickey uit en verpandde
zijn horloge om gasoline te koopen en klein
geld voor de thee te hebben.
Die middag had groot succes. Het weer
hield zich uitstekend en geen enkele regen
bul viel. De omtrek van Londen zag er op z'n
best uit en de Howe's waren erg ingenomen
met den oudeiwetschen herberg en de heer
lijke thee. die wij daar kregen. Toen wij naar
huis reden babbelden mr. Howe met Dick over
zaken in het algemeen en tusschen het ge
sprek met mevr. Howe door over de ziekte
heeft het Ja-woord van Juliette Ramottr, de
dochter van c'en schatrijken rubberbanden
koning. Dit beteekent een dubbele reden tot
verheugenis: eerstens is deze partij minstens
zoo goed als die verwaande dochter van Ga
brial, andei-zijds heeft papa nu minder dan
ooit reden om zijn toestemming te weigeren.
Zijn spijkers zijn nu immers niet meer in
gevaar?
Met een zegevierenden glimlach voert
Roméo zijn nieuwe geliefde in de ouderlijke
woning. Gelukkig, de oude Julion is in een
uitstekend humeur.
Ga zitten jongelui, ga zitten! Aange
naam kennis te maken! Apropos, Roméo, ik
heb vandaag reuze-zaken gedaan. Je weet,
dat in draadnagels hoegenaamd niets meer
te verdienen was. Maar mijn bandenpech
heeft mij op een idee gebi-acht. In dit artikel
moet geld te verdienen zijn als water.
Daarom heb ik vanmiddag de contracten af
gesloten voor de oprichting van een enorme
rubberbanden-fabriek. Wel, mijn zoon, hoe
vind je dit geniale plan?
(De geschiedenis vermeldt niet, of zich
nog méér Juliettes hebben voorgedaan
OnZE GROEMTü£5
H=DlM5DAG gm
DONDERDA31 I
ZATERDAG ÉSbf
NORMALISATIE.
Normalisatie van textielgoederen
en meubelen voor dc inrichting
van ziekenhuizen.
Op 14 November j.l. 'had te 's Gravenhage
de installatie door den voorzitter der Hoofd
commissie voor de normalisatie in Nederland
plaats van de onlangs ingestelde commissie
voor de normalisatie van textielgoederen en
meubelen voor de inrichting van zieken
huizen, onder voorzitterschap van den lieer
W. Drees,, wethouder voor sociale zaken en
openbare gezondheid te 's Gravenhage.
De eerste vergadering, weike aanstonds op
de installatie volgde, leidde de voorzitter, de
heer Drees. in, door re wijzen op de groote
belangen, die met deze normalisatie gemoeid
zijn.
Op het terrein, dat de commissie zal be
strijken, is in ons land reeds in enkele steden
veel arbeid verricht of onderhanden, o.a. door
een gemeentelijke textiel-commissie te Am
sterdam, door het Rijksinkoopbureau en de
Gemeente Ziekenhuizen te 's Gravenhage.
Ook in het buitenland wordt de behoefte
aan deze normalisatie gevoeld en zijn vooral
in Duitschland en de Vereenigde Staten van
Noord-Amerika normaalvoorschriften ver
schenen. De in Nederland ï'eeds verrichte
partieele arbeid tot normalisatie te brengen,
door de vrijwillige samenwerking van de ver
schillende belanghebbende groepen van fa
brikanten en gebruikers, en wel tot normalen
van zoodanige kwaliteit, dat de toepassing
van duidelijk voordeel is, noemde spreker een
eerste taak dezer commissie. Haar samen
stelling biedt daartoe de beste waarborg.
Bij de discussie kwam de wenschelijkheid
om aan de thans nog bestaande nuttelocze
lastige en dure verscheidenheid van zieken
huisgoederen een einde te maken duidelijk
naar voren. Beperking kan worden bereikt
zoowel door het vaststellen van de afmetin
gen en van de samenstelling als van de
keuringseischen ,van verschillende goederen.
Ten aanzien van de werkwijze werd besloten
tot de instelling van vier subcommissies, n.l.
voor bedden, liggingstukken, kledingstukken
en huishoudelijke goederen. Deze subcom
missies zullen ieder voor hun eigen gebied
normalen ontwerpen, weike ter goedkeuring
aan de plenaire commissie zullen worden aan
geboden.
HET „CREMERNIEUWS".
„Cremernieuws" van November kondigt
voor 26 November de opvoering aan van het
detective-tooneelspel in drie bedrijven „In
Uniform", door J. van Randwijk. Na afloop
gezellig samenzijn en gelegenheid tot dan
sen in cabaret „Modern".
Henk Bakker opent een ï-ubriek „Berijmde
drama's" en vertelt van een benauwden
droom.
De redactie schrijft met voldoening over
den introductieavond van 11 October, die al
dadelijk 30 nieuwe leden opleverde, gevolgd
door vele anderen.
van haar dochter, kon ik genoeg hooren om
te weten, dat Dickey een goeden indruk
maakte.
Dien nacht hadden wij daarover een on
derhoud om vast te stellen welke lijn wij
zouden volgen met betrekking tot de Howes.
„Ik wil niet. dat hij denkt, dat ik om een
betrekking bedel", zei Dick. „Dat is het laat
ste, dat hij mag weten. De menschen betalen
je meestal in omgekeerde proportie met je
behoeften en ik wil niet 'n verkeerden v/eg
inslaan"
„Maar wj] kunnen niet voortgaan met hen
rond te rijden en ons deel van de vertering
niet te betalen", zuchtte ik.
..Als wij maar gasoline genoeg voor den
auto kunnen koopen, kunnen wij met een
beetje wel toekomen. Wij zullen ze meene
men naar de hondententoonstelling in Wem
bley, de toegang daar is maar twee shelling".
„Och ja, de krach zal gauw genoeg komen",
zei ik pessimistisch. „Wat ter wereld zullen
wij zeggen als zij ons vragen, waar wij wo
nen? Wij kunnen toch niet bekennen, dat wij
maar huisbewaarders voor Laddie zijn".
„Geef mij maar genoeg tijd. Het antwoord
zal van zelf komen. Wees niet zoo bang!
Lach maar en zie de oude dame in te pal
men".
Den volgenden dag namen wij de Howes
mee naar Wembley en dat was ook een heel
goede inval geweest! Maar tegen den avond
gebeurde wat noodzakelijk moest komen. Op
weg terug naar het hotel reed Dickey langs
den buitenkant van Hyde Park en begen mrs.
Howe uit het raampje te kijken.
„Is dit niet Park Lane?" vroeg zij. „Waar
al de adel woont? Daar zijn zeker erg mooie
hulzen".
Mijn hart begon te kloppen en ik kon zien,
dat Dlck zijn ooren opstak toen hij dat
hoorde.
„O." ging zij voort, „wat zou ik het heerlijk
vinden om daar eens een kijkje te nemen!
Mijn man en ik hebben er altijd naar ver
langd eens tc zien hoe de echte aristocraten
leven en een lord of markies te ontmoeten."
„Hou toch op met dien onzin, Sara," zei
mr. Howe, die tot achter zijn ooren rood ge
worden was. „Wees toch niet zoo dwaas!"
„Ik ben niet dwaas," protesteerde zij ver
ontwaardigd. „Je weet wel dat je dat zelf ee-
zegd hebt. O, kijk eens, wat een na'eis! Wie
zou daar wonen?" Toen viel de s'ag.
„Och wij wonen daar," zei Dickey, alsof
het heel gewoon was. De twee Howes keken
hem verbijsterd aan. „Hou op met je bluf,
jongen," zei mr. Howe. „Heb je misschien
ook al het Buckingham paleis gekocht."
„Ik ben geen opsnijder," zei Dick, terwijl
mijn hart. in mijn schoenen zonk. „Dat is
Clews House, het palels van den. hertog van
Barrinton-Clews en wij logeeren daar op in
vitatie van zijn zoon, Laddie Whitfield
uit te spreken als Whittle. Ik meen het
heusch."
„Goede hemel!" hijgde mrs. Howe. „Je
moet ons er eens inbrengen. Clews House! Ik
meen daar iets over gehoord te hebben
in de geschiedenis of zoo iets! Laat het ons
toch eens zien!"
„Natuurlijk met het grootste genoegen,"
antwoordde Dick, hoewel Ik een gevoel kreeg
dat als ik een mes bij de hand had gehad,
ik hem dat met pleizier tusschen de ribben
zou hebben gestoken. „Zeg Nat-acha, wat
dunkt je van een dineetje morgenavond?"
riep hij mij toe. Een oogenblik kon ik geen
geluid geven. Wat. een brutaliteit! Wat een
ongehoorde onzin!
„Wel, natuurlijk," zei ik ten laatste. „Als
mevrouw Howe een erg familiaar diner excu
seert. Ja, ziet uwijwij zijn van plan
naar Schotland te gaan om daar te gaan vis-
schen enwij hebben al de bedienden
naar huis gezonden behalve den ouden
Geems. Maar als u dat niet hindert
„O. natuurlijk niet." zei m". Howe vol
geestdrift-. „Meen jelui werkelijk dat jelui
naar hier zijt overgestoken en het groot
ste huis van Londen hebt gehuurd en
dat je naar Schotland gaat ende
hertog van Barrington-Clews! Goede ge
nade en te denken, dat je ons daar geen
woord van gezegd hebt! Sapperloot, jonge
man, ik feliciteer je om je bescheidenheid!
Het doet mij goed iemand te ontmoeten, die
niet door de fortuin bedorven is."
„Ja. dat is eigenlijk verwonderlijk!" zei
Sara Howe.
„Ik dacht al, dat het verbazend wasje
kunde omtrent het inwendige van de nieuwe
manier van handel te drijven", bemerkte
Howe vi'oolijk. „Maar nu begin ik hdi te
begrijpen. Je he'bt 'n ongewoon goed zaken -
hoofd. Dickey, beste jongen en ik ben blij.
dat je het zoo ver gebracht hebt, je ver
dient liet!"
„Dank u, mr. Howe", zei Dickey als de
verpersoonlijkte nederigheid. „Maar het was
alleen een reeks van goede beleggingen, die
ons bracht tot de positie, waarin wij ons
bevinden".
Nadat wij ze teruggebracht hadden naar
het Savoy-Hotel en een dringende» invitatie
voor een diner hadden afgewezen, omdat wij
een hersenschimmigen bekendenatuur
lijk iemand van adelte dineeren hadden,
keken Dick en ik elkander aan met een
mengeling van triomf en angst.
„Nu is het zoover!" zei ik.
„En wij moeten er door", voegde hij er
aan toe. „In alle geval heb ik hem ertoe
gebracht om niet gering over ons te denken.
Hij zai later, als ik bij hem werkzaam bon,
er nooit aan denken op de klok te kijken of
ik wel op tijd ben".
„Daar zal hij geen kans toe hebben, ant
woordde ik, „zeker niet als hij ontdekt, hoe
wij hem voor den gek hebben gehouden".
„Waarom zou hij dat ontdekken. Wij zijn
zoo veilig als het maar mogelijk is. als zij
bij ons komen dineeren. En buitendien, het
is een belegging!"
AWordt vervolgd.X
(Nadruk verboden; auteursrecht voorbehouden.)
Romeo en
door
HENDRIK LINDT.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN a 60 Cts. per rerrel.
Zuiver-hygiënisch-gemakkelijh
OVERAL VERKRIJGBAAR IN HALFONS BUSIES EN
IN GOEDGEVULDE 10 CTS. WITTE 5TROOIBUSJES
