Haarlem's Dagblad | 1929 | 2 december 1929 | pagina 9

SO JAREN ASPIRIN

Cadum Zeep

H. D.-VERTELLINGEN

BIJ liet boodschappen doen geen PÜROL vergeten.

geheeie wereld

BURGERLIJKE STAND

FEUILLETON

De Gestolen Diadeem

haarlem's dagblad

maandag 2 december 1929
derde blad

(Nadruk verboden; aulcmrarecht roorboboudenJ

door

WILLY VAN DER TAK.

Dagen.

„Moeder, telefoon voor je! Moeoeder!"

„Ja, ik kom", roept ze terug, en holt de
trappen af.

„Mevrouw, de slager. En als de groenteboer
komt? En de bakker?"

„Ja, Coba, ja. Ik zal het Je zoo direct wel

zeggen. Ofwacht evennee, ga t-och

maar

„Moeder, weet jij ook waar

O, hemel ja, waar heeft se het ook weer

gezien? In de kast in de bovengang, nee

in deze weet het niet meer.

En de planten water geven, en boven lig
gen nog een paar jurkjes, die gestreken
moeten worden, en eigenlijk moet ze bood
schappen doen en wanneer is de baby van
Ans ook weer jarig? Lieve help, morgen!
En het truitje is nog niet halverwege. Hoe
krijgt ze het klaar?

Rrrrang! Weer de telefoon. „Moeoeder!
tele

„Ja ja, ik kom al

En ze loopt weer de trappen af en de trap
pen op en vindt de telefoon een last.

„Moeder", zegt Wim, „wat is het vandaag,
Woensdag of Donderdag?"

Ze denkt na. Is het Woensdag of Donder
dag?"

.„Wacht eens even", zegt ze, „eigenlijk
dacht ik, dat het gisteren Woensdag was,
maar nu geloof ik toch, dat het vandaag
Donderdag is".

„Moeder!" Ze schateren. ,Js het dan geen
Donderdag?"

Rutsch rutsch. Breien. De naalden tikke
len. „Ja, Coba, Brusselsch lof". „Nee, Wim,
niet met je druipende jas aan binnenko
men".

Koffiedrinken. Theedrinken. Eten. De trui
Is bijna klaar.

Eindelijk zijn de kinderen naar bed. De
naalden tikkelen nog, de krant kraakt.

„Moeoeder!" roept Greta van boven.

Nee, ze staat niet op. Het. is natuurlijk
weer niets-

„Ja-a?" roepte ze van haar stoel uit.

„Moeder dan toch! De heele badkamer
loopt onder! De kraan is stukl De hoofd
kraan! De hoofdkraan!"

Lieve hemel! Lieve hemel! Straks loopt
het heele huis onder! Hoe heeft Greta dat
nu weer gedaan gekregen? Wat gaat die kraan
moeilijk! Draai dan toch, ding, draai dan
toch! Hè, hè! Hoe zal het er boven wel
uit zien?

„Greta, waarom riep je toch zoo kalm om
me? Ik dacht dat- het niets was".

„Ik wou geen paniek verwekken, moe
der".

Een paniek! Wat heeft dat kind nu weer
gelezen? Maar de badkamer drijft. Met z'n
vieren lepelen en dweilen ze een half uur.
En dan gaat warempel die vreeselijke tele
foon alweer! Trappen af. Trappen op. De
badkamer is droog.

Samen gaan ze naar beneden. Eigenlijk
kan ze best morgen de rest afbreien.

„Ik ga naar bed, hoor! Denk je het licht
aan te laten of uit te draaien?"

Hij kijkt haar aan en lacht.

„Nacht hoor. Ga jij maar lekker slapen.
Ik denk het licht uit te draaien. Goed?"

Natuurlijk is het goed! Waarom zou het
niet goed zijn?

Ze slaapt. Ze droomt niet Ze wordt geen
een keer wakker.

Rrrang! Telefoon! Wat is dat nu? Het is
nog half donker. Ze zijn toch allemaal
thuis? Wie kan er nu opbellen? En ze springt
het bed uit en grijpt den wekker en houdt
hem tegen haar oor en zegt: „Hallo?"

„Goeie morgen", zegt haar man. „Wat
ben jij aan het doen?"

Een nieuwe dag is begonnen.

INGEZONDEN MEDEDEEL1NGEN a 60 Ct». per regeL

waar duizenden kinderen

genieten.

jHET SINT NICOLAASFEEST VAN DEN
BOND VAN ONDERWIJZERS.

Wat zouden ze eigenlijk prettiger gevon
den hebben, met de eene hand een appel te
mogen omklemmen en met de andere een
vrijer of een vrijster van taai-taai, of te mo
gen zien naar de mooie film van Robinson
Crusoë, te hooren naar vader en moeder en
grootmoeder in het tooneelstukje? Het is
niet makkelijk te zeggen, ze zouden het zelf
moeilijk gevonden hebben om te kiezen,
maar toen wij in de pauze zoo'n kleinen jon
gen met vlasblonde piekharen en boven zijn
gloeiende wangen helder blauwe kijkers vroe
gen, hoe of het hem beviel, zei-die dat hij z'n
heele leven wel zou willen blijven. Dat zou
heel moeilijk gaan, hij moest toch ook op
zijn tijd weer naar school, meenden wij, en
toen was hij voorloopig al heel blij, met de
verzekering, dat het nog zeker wel een half
uur zou duren en of wij ook tooneelspeel-
deh? Al die vragen en de vriendelijk be
langstellende manier, waarop ze gesteld
worden brengen je juist in de stemming om
de geschikte antwoorden te vinden. Ze had
den eigenlijk genoeg te doen kunnen hebben
in de pauze om muisstil te zijn, maar is het
niet aardig van deze peuters uit de derde en
vierde klasse, dat ze van appel, reep of taai
minstens één heerlijkheid, maar meestal
twee bewaarden, voor later of.... voor vader,
moeder, broertje of zusje, die al te groot of
nog te klein waren voor een Sinterklaas
feest.

En nu liepen de discussies er zeer hoog
over, hoe de verdeeling zou plaats hebben.
Wij waagden het van een kleinen jongen te
veronderstellen, dat de taai-pop voor zijn
zusje was, maar voor hij onze vergissing had
kunnen herstellen lichtte een klein meisje
ons nader in: „Hij heeft geen eens een zusje
en ik heb er twee." 't Werd heel dom gevon
den, dat wij dat niet wisten.

Dan kent de heer J. Panman, de groote
promotor van deze St.-Nicolaasfeesten van
den Bond van Nederlandsche Onderwijzers

zijn volkje, dat dezen Zaterdagmiddag weer
ten getale van 2700 aanwezig was, eigenlijk
beter. Ten eerste bleek dat in zijn explicatie
bij de film „Robinson Crusoë", die het pro
gramma voor de pauze vulde. Hoe juist weet
de heer Panman den kindertoon te treffen
als hij vertelt en hoe duidelijk is steeds zijtn
stem, waarmee hij nu toch alweer eenige da
gen achtereen voortdurend de groote Ge
meentelijke Concertzaal, waar het heusoh
niet stil is tijdens een Sinterklaasfeest, „be
spreekt". Gelukkig, dat het onverwoestbaar
enthousiasme van dezen eminenten leider
der St.-Nicolaasfeesten ruimschoot-s een be
looning vindt in de resultaten van zijn arbeid
zelf. Want het moet tevens een gi-oote vol
doening zijn voor den heer Panman en al
zijn medewerkers, zóóveel kinderen zóó te
doen genieten. De film „Robinson Crusoë" is
vooral fotografisch bijzonder goed, spannend
en begrijpelijk voor kinderen en om haar
strekking, de liefde, die zij preekt voor
mensch en dier bijzonder aan te bevelen. Nog
treffender dan de stilte, die tijdens de ver
tooning in de zaal heerschte was het ap
plaus, dat spontaan opklaterde na elk be
drijf.

En hoe door en door tactisch kan de heer
Panman een tooneelstukje in elkaar zetten,
dat berekend is op dezen leeftijd. Het is zoo
moeilijk de aandacht van kinderen gespan
nen i-e houden.

Het één-bedrijfskluchtje „Vader's Broek"
was als bestemd om een volkomen succes te
hebben, door den logischen bouw, de voort
durende act-ie, de korte eenvoudige zinnen.
De heer Panman, die er zelf de hoofdrol in
had en de drie dames, die met hem mee
speelden, hebben de juiste snaren getroffen
in het kindergemoed. En de lach, die voort
durend in de zaal was, de uitbundige vreug
de om de grappige verbooning aan het slot
zullen hen dankbaar gestemd hebben.

En moed gegeven voor den volgenden keer,
want toen te drie uur de ouders, dank zij de
goede regeling allen hun peuters op een or
delijke manier hadden teruggekregen, kwam
er weer een nieuwe stroom binnen en begon
het programma opnieuw.

Een orkestje van leerlingen der Rijks
kweekschool luisterde dit geslaagde onder
deel van het groote feest op met St.-Nico-
laasliedjes en andere muziek.

OPMERKINGEN UIT DE
BURGERIJ.

Onvoldoende verlichting van
een vluchtheuveL

Een onzer lezers vestigt er de aandacht op,
dat de vluchtheuvel aan het begin van den
Schoterweg bij de Reitzstraat niet voldoende
verlicht is. Onze lezer kwam dezer dagen
's avonds uit de Reitzstraat en moest den
Schoterweg oprijden, in ae richting Haar
lem. Doordat hij moest letten op zes auto's
die in dezelfde richting reden zag hij den
vluchtheuvel niet, waardoor hij kwam te
vallen. Enkele dagen later zag hij dat een
dame hetzelfde overkwam. Volgens zijn mee
ning zou het aanbeveling verdienen een
tweede tant-aarn of een verlicht paaltje op
het einde van den vluchtheuvel bij de Reitz
straat te plaatsen, evenals dit achter het
station het geval is.

DE MOORD IN DEN BLIJDORPPOLDER.

Een getuige gevonden.

De politie te Utrecht heeft aldaar aange
houden den koopman die indertijd voor de
politie te Middelburg verklaringen heeft af
gelegd, welke in hét onderzoek betreffende de
zaak tegen V., die als verdacht van den moord
op Marietje van O., gepleegd in den Blijdorp-
polder te Rotterdam in het huis van bewaring
is opgesloten, van groot belang kunnen zijn
en welke koopman sindien spoorloos was ver
dwenen. Hij is naar Rotterdam overgebracht
waarna de rechter-commissaris hem heeft
gehoord. Daarna is hij op transport gesteld
naar Middelburg, waar hij ter beschikking
van den commissaris van politie is gesteld,
meldt de N.R.C.

HET LEIDSCHE STADHUIS.

De heeren dr. P. C. Boutens, prof. dr. H.
Brugmans, dr J. P. Fockema Andreae, mr. Th.
Heemskerk, W. van Konijnenburg, J. C. E.
baron van Lijnden, Henri Polak. mr. dr. A.
B. G. M. van Rijckevorsel, dr. C. W. Lunsingh
Scheurleer, F. Schmidt Degener, prof. dr. ir.
D. F. Slothouwer, mr. P. G. van Tienhoven,
dr. J. Th. de Visser en mr. G. Vissering, heb
ben aan den gemeenteraad van Leiden een
adres gezonden, waarin nogmaals wordt aan
gedrongen op het behoud van den voorgevel
van het stadhuis en wordt aanbevolen, een
of meer ontwerpen te doen maken, waarbij
in overeenstemming met het advies der
Rijksmonumenten-commissie, het behoud
van den gevel voorgeschreven wordt.

BOTERLETTER EN BANKETLETTER.

De directeur van den keuringsdienst voor
waren in het keuringsgebied Nijmegen, dr.
W. J. de Mooy, vestigt, nu Sinterklaas weer
komt, er de aandacht op, dat de verkoopers
van boterletter, banketletter enz. tusschen
die waren onderscheid moeten maken. Boter
letter is bereid met uitsluitend natuurboter,
in banketletter kan margarine of kunnen
andere vetten zijn verwerkt, meldt de N.
N. C.

Minder bekend, zoo deelt hij mede, is mis
schien, dat er ook nog al wat verschil is in
de spijs, die men gebruikt. De eigenlijke spijs
bestaat hoofdzakelijk uit gemalen amandel-
pitten en suiker. In de mindere kwaliteiten
worden de amandelpitten ten deele vervan
gen door perzik- of abrikozenpitten: soms
worden ook groote hoeveelheden tarwemeel
of boonenmeel erin verwerkt. Wettelijke be
palingen die het goede product beschermen,
bestaan niet, wel staat vast, dat alle gebak,
dat met de aanduiding „boter" wordt ver
kocht (dus boterletter, boterspeculaas enz.)
met uitsluitend natuurboter moet zijn be
reid. Maar voor de spijs bestaan nog geen
bepalingen. Hier moet dus het publiek voor
zich zeif zorgen. Men kan dit doen door
duidelijk aan te geven, wat men wenscht.

twee meisjes te sittard
overreden.

EEN GEDOOD; EEN ERNSTIG
GEWOND.

Zaterdagmiddag om zes uur reed te Sit-
tard een vrachtauto in de richting Stadbroek
terwijl de gezusters Kusters eveneens in die
richting vóór den auto fietsten, doch links
van den weg reden. Op het signaal van den
auto staken zij over met het gevolg dat zij
beiden onder den auto terecht kwamen.

Een van de meisjes, de jongste, werd op
slag gedood. Haar 20-jarige zuster heeft
levensgevaarlijke verwondingen opgeloopen;
Zij is naar het Fransche klooster te Sittard
overgebracht, meldt de NJt.C.

INGEZONDEN MEDEDEELINGEN 60 Ct,. p»r

moest wel ten deel vallen aan een product
als ASPIRIN, dat bij alle verkoudheidsziek-
ten, rheumatiek, hoofd- en kiespijn, griep,
zenuwpijn enz, een zoo zekeren en genees-'
krachtigen invloed uitoefent, zonder schadelijk®
bijwerking.

Het is daarom geen wonder, dat thans do
roem van Aspirin tot in de meest afgelegen^
landen is doorgedrongen.

Aspirin

eenig op de wereld.

nachtvluchten tusschen
de groote europeesche
steden.

NEDERLAND UITGESCHAKELD.

In Genève zijn dezer dagen besprekingen
gevoerd over het transport van dagbladen,
waarbij volgens de Tel. jhr. Van den Bergh
van Heemstede, in diens kwaliteit van direc
teur-generaal van de Association Internatio
nale du Trafic Aérien, een interessante rede
hield waaruit oan. bleek, dat nieuwe moge
lijkheden voor het snelvervoer van couran
ten geopend worden door een geheel net van
nachtvluchten, die vanaf 1930 tusschen de
voornaamste steden van Europa zullen plaats
hebben.

De verkeersafdeeling van het Volkenbonds
secretariaat had voor deze gelegenheid een
kaartje samengesteld, waarop de in uitzicht
gestelde nachtvluchten duidelijk zijn aange
geven. Wij zien daarop aldus het blad dat de
voornaamste Europeesche steden voortaan
door nachtvliegdiensten verbonden zullen
zijn, doch wanneer wij van voornaamste
Europe esche steden spreken, moeten wij he
laas een uitzondering maken voor onze beide
nationale vlieghavens, Amsterdam en Rot
terdam, want deze komen op het genoemde
kaartje van de verkeersafdeeling niet voor.
Men zal kunnen reizen van Londen naar
Brussel, van Brussel naar Parijs en van Pa
rijs via Keulen, Hannover naar Berlijn; van
uit Amsterdam zal men 's nachts niet kun
nen opstijgen, noch zal Amsterdam uit een
van de reeds genoemde Europeesche steden,
die wij nog zouden kunnen aanvullen met
Stuttgart, Genève, Marseille en Barcelona,
's nachts bereikbaar zijn.

Het is ondenkbaar, dat hier een vergis
sing in het spel is. Immers, naar het blad
vernam is dit kaartje samengesteld op grond
van gegevens, door Jhr. Van den Bergh van
Heemstede aan het Volkenbondssecretariaat
verstrekt. Het ligt daarom voor de hand, dat
de organisatie, aan het hoofd waarvan de
heer Van den Bergh van Heemstede staat,
van ons ministerie van Waterstaat niet of
nog steeds niet de noodige waarborgen voor
verlichting en bebakenmg van de trajecten
op Hollandschen bodem heeft gekregen om
Amsterdam en Rotterdam in deze plannen te
kunnen opnemen.

Practisch komt dit hierop neer, dat de
nachtvluchten om Nederland heen worden
geleid, hetgeen wil zeggen, dat Rotterdam
en Amsterdam geheel zijn uitgeschakeld en
de vliegtuigen der K. L. M. aan deze nieuwe
uitbreiding van het verkeer door de lucht
niet zullen deelnemen.

HET OP TEXEL AANGESPOELDE LIJK
HERKEND.

Naar de N.R.C. verneemt, heeft Zaterdag
middag een onderwijzer uit Rotterdam, in
het Woensdag op Texel aangespoelde lijk
van een vrouw, zijn vroegere echtgenoote
herkend. Het lijk was, na gefotografeerd te
zijn, reeds ter aarde besteld, doch is weder
opgegraven.

MOORDAANSLAG TE LEEUWARDEN.

Het slachtoffer is overleden.

De vrouw, op wie haar man H. N. te
Leeuwarden een moordaanslag heeft gepleegd
is Zondagnacht overleden, meldt de N.R.C.

ZANDVOORT.

Geboren: Korstieaan Evert-, zoon van E.
Draijer en J. M. Boogaart. Cornells Adrianus
Maria: zoon van P. L. Warmerdam en H.
Verdegaal-

Gehuwd: H. A. Sothen er. I K. Kirchner.
W. Paap en C. P. Drommel. S. Schllpzand en

E. C. Akkerman.

Ondertrouwd: A. Kemp en S. M. Harblg.
J. Visser en J. C- Kobs. H. C. de Wid en A. P.
A. Keukens.

Overleden: M. van Duljn, oud 53 jaren,
echtgenoote van M. van den Bosch. C. Breek,
weduwe van J- C. van Schooten, oud 73 Jaren.

BLOEMEND A AL.

Bevallen: A. van DuinVader d., A. Ver-
burgtOkkerse, z.

Ondertrouwd: J. Walter en G. M. Wcsthoff.
J. D. Bregman en J. Fleur- A. Reuter en P.
S. W. Streich. J. Mastenbroek en K. van
Heusden-

Overleden: J. Ch. Ophuijscn, 45 J. G. M.
Seesink, 28 j.

BEVERWIJK.

Getrouwd: F. O. Gruber en M. H. Beerman.
H. van Wilsem Vos en G. Zwaan.

Bevallen: M. van der Lem—van der Wardt,
z., M. K. M. Ettemavan Leeuwen d., C.
schuijtLaan d.

Overleden: A. van der Linden. 71 Jr., wed©,
v. J. C. S. Mulder. J. Gorter, 52 Jr., ghwd. m.
W. J. de Vries, M. E. Aardenburg, 55 Jr., ghwd.
m. E. H. Duiker. J. Maalman, 70 jr., wdr. v.
C. Janssen.

HAARLEMMERMEER.

Bevallen: J. PlassBols dochter. C. P.
SmitPieters, dochter. C. CalvelageCom
missaris, zoon. G. G. L. v. d. BlomVisser,
dochter. A. M. Ravestijn—Roos, zoon. I. de
Vettede Jong, dochter. A. WilnerKool
Ondertrouwd: J. H. Kuiper en A. Vervloed.

F. v. d. Hoofd en C. M. van Leeuwen. D. v. d.
Broek en C. Zijlmans. B. v. d. Ochtend en W.
Dikkeboom. D. Molema en P. BUJleven.

Gehuwd: C. F. Dam en C. Gouweleeuw. M.
Braaij en B. v. d. Woude. D. Middelkoop en
N. Kroon. G. Enthoven en A. v. d. Hoek. J.
M. Nuijt en C. de Regt.

Overleden: Antje Pasmoolj, 75 j., wede.
van W. Mienis. Arieu Claij, 83 j., wedr. van
T. Davidzon. Gerrit Turk, 74 j. geh. met J.
C. van Schip. Willem Grauwclman, 4 mnd.,
zoon van H. H. Grauwelinan.

HAARLEMMERLIEDE EN SPAARNWOUDE.
Ondertrouwd: G. Antonisse en H. Burmann
Getrouwd: J. W. Kroon en A. M. Meegdes.
Overleden: C. van der Peet, geb. van War-»
merdam, oud 54 jaar.

INGEZONDEN MEDEDEELINGEN
60 Cu. pep regeL

Een Zuivere zeep zooa'.S
de beroemde Frangche
Cadum 2eep ig onont*
beerlyk voor de ver»
Zor^inó van de huid
Bovendien, wordt zy
Slechts £oed éedrooéd
verkocht,blyi't daar.
door tot 't laatste toe
hard en is Zoodoende
veel voordeeliéer irit
éebruik.dan iedere air.
dere Zeep.

Uit het Engelsch van
ARCHIBALD EYRE.

81

„Het is bij ons op Ohorn Hall anders erg
rustig".

„Er is mij absolute eenzaamheid voorge
schreven".

.Lieve deugd, u ziet er anders heelemaal
niet. erg ziek uit!"

„Wat mij mankeert, ligt evenals bij uw
zoon niet aan de oppervlakte", zei Lilian.
„Maar ik heb werkelijk bijzondere redenen
om mij voorloopig zoo rustig mogelijk te
houden".

„Wat vreemd!" Mevrouw Hemmings keek
Lilian met toenemende nieuwsgierigheid
aan. Dit nieuwe mysterie prikkelde haar:
een jong meisje dat er bloeiend-gezond uit
zag en zich van alle gezelligheid verre moest
houden

Lilian was bang dat ze een beetje onge
manierd was geweest en probeerde hetgeen
ze gezegd had, wat te verzachten.

„Het spreekt van zelf", zei ze, „dat als ik
mij weer in staat voel om met anderen om
te gaan. ik niets liever zal deen dan u te
komen bezoeken maar nu ben ik bang

„Als u er soms behoefte aan hebt om eens

vertrouwelijk met iemand te pratenviel

mevrouw Hemmings haar gretig in de rede.

„O neen. ik kan er met niemand over pra
ten". Toen bedacht Lilian dat ze op deze ma
nier bezig was om bij haar reisgenoot© den
Indruk tc wekken, dat ze heel wat te verber
gen had en haastig verbeterde zij zich:
„Ik bedoel eigenlijk dat er niets te vertel

len is. Ik heb alleen maar behoefte aan een
prettige, rustige vacantie".

„Ik geloof werkelijk niet", zei mevrouw
Hemmigs, onmiskenbaar beleedigd, „dat een
bezoek bij mij die vacantie minder rustig en
minder prettig voor u zou maken".

Lilian vond de situatie benauwend, maar
plotseling bedacht ze, dat het feit dat ze
ging logeeren bij een bloedverwante, die een
winkel had, een goed excuus was voor haar
terughoudendheid.

„Laat ik u eerlijk de waarheid zeggen", zei
ze snel. „Ik vind dat ik niet mag profitee-
ren van een toevallige ontmoeting in een
spoorwegcoupé om u een kennismaking op te
dringen, waarvan u later misschien spijt zou
hebben".

„U bedoelt", antwoordde mevrouw Hem
migs onthutst, „dat u niet heelemaal....
niet heelemaal

Lilian knikte. „Juist. Niet heelemaal...."

„Niet heelemaal respectabel bent!"

Lilian zette groote oogen op. „Neen, dat
bedoel ik absoluut niet. Hoe komt u in 's he
melsnaam daarbij?"

„Neemtu mij niet kwalijk", protesteerde
mevrouw Hemming, „maar u hebt er zelf op
gezinspeeld".

„Het was alleen mijn bedoeling op u er
op attent te maken", antwoordde Lilian, die
zich doodelijk ergerde, „dat mijn milieu ver
schillend is van het uwe. Ik ga bij een tante
logeeren die een lunchroom heeft in High
Street".

Mevrouw Hemmings was zichtbaar ver
baasd.

„Maar u bent zoo duur en smaakvol ge
kleed en u hebt zoo'n prachtige bontkraag
op uw mantel! Ik kan het eenvoudig niet
begrijpen".

„Toch is het zoo", antwoordde Lilian, nu
echt boos. Zij nam een tijdschrift op en
deed alsof ze las. Haar verontwaardiging

nam nog toe, toen zij merkte dat mevrouw
Hemmings haar stilletjes van top tot teen
zat te bestudeeren en blijkbaar de waarde
van haar garderobe taxeerde.

„Laat ze denken wat ze wil", zei Lilian tot
zichzelf. „Ik vertel haar verder toch niets".

De drukkende stilte in de coupé duurde een
heelen tijd: pas toen de trein vaart minder
de, begon mevrouw Hemmings weer te spre
ken.

„Ik geloof dat dit Bridgeport is. Mijn zoon
zou mij tot hier tegemoet reizen. In de gege
ven omstandigheden is het maar beter dat
ik een andere coupé opzoek".

Lilian stond vlug op.

„Doet u geen moeite, mevrouw. Ik zal wel
overstappen". Zij voelde er niets voor om
van aangezicht tot aangezicht te staan met
haar slachtoffer. Haastig pakte ze haar heb
ben en houden bijeen en opende het portier,
maar door haar roekelooze poging om uit te
stappen voor de trein geheel stilstond, ver
loor ze het evenwicht en kwam terecht in de
armen van een jongmensch dat juist voor de
coupé stond.

„Neemt u mij niet kwalijk", stamelde ze
verschrikt.

De jongeman was ook verlegen. Onhandig
nam hij zijn hoed af.

„Ik geloof dat we elkaar al eens eerder
ontmoet hebben", zei hij verward, „maar op
het oogenblik kan ik mij uw naam niet her
inneren".

„Er zijn zooveel menschen die een naam
hebben", antwoordde Lilian bruusk, „het is
te begrijpen als iemand er eens een vergeet!"

Zij boog en liep vlug verder, maar toen
merkte zij opeens dat haar parapluie in het
compartiment achtergebleven was en ze be
sloot terug te gaan. Inmiddels had de jon
geman zich herinnerd waar hij haar had ge
zien en toen zij weer bij de coupé kwam,
deed hij verschrikt een step achteruit.

„Ik had u wel mogen bedanken", zei Li
lian, „ik zou gevallen zijn, als u er niet had
gestaan".

Zij merkte aan zijn optreden, dat hij nu
weer wist, waar hij haar tevoren gezien had
en het gaf haar een pijnlijke gewaarwor
ding, dat hij zoo teruggetrokken tegen haar
deed.

„Zou het teveel van u gevergd zijn als ik
u vroeg even mijn parapluie uit het rek te
geven?" vroeg ze een beetje schuchter.

Hij voldeed aan haar verzoek zonder een
woord te zeggen.

„Dank u", zei ze stijf en zich tot mevrouw
Hemmings wendend: „dag mevrouw".

Toen ze zich in een andere coupé neerzet
te, zei ze tegen zichzelf, dat die meneer Hem
ming de akeligste jongen was, die ze ooit in
haar leven ontmoet had.

HOOFDSTUK VIL
De lunchroom.

Nauwelijks had de trein zich weer in be
weging gezet of mevrouw Hemmings begon
haar ondervraging.

„Wie is dat jonge meisje?" vroeg zij.

Haar zoon voelde zich heelemaal niet op
zijn gemak. „Ik weet het werkelijk niet,
moeder".

„En je hebt haar eerder ontmoet?"

„Dat kan wel".

Mevrouw Hemmings snoof. „Je achterhou
dendheid verbaast me niet. Ik weet dat ze
niet deugt".

„Hoe weet u dat?" vroeg haar zoon snel.

„Dat voel ik bij instinct. Direct toen ik
haar zag, wist ik al dat ze geen behoorlijk
gfzeischap was voor mijn zoon.

„Ik begeer haar gezelschap niet. Ik wou
dat ik haar nooit gezien had en ik wil haar
nooit weer zien". Hij zweeg plot-seling. „Ten
minste.

„Niemand, George," zei zijn moeder, plech-
tgi, „heeft mij ooit van nieuwsgierigheid be
schuldigd. Ik zou het onderwerp niet meer
aanroeren, als mijn plicht mij niet dwong
om deze droevige geschiedenis te onderzoe
ken. Dit meisje heeft mij verteld, dat ze bij
ons in de buurt gaat logeeren en terwillc van
onze buren moet ik in staat zijn hen te waar
schuwen om op hun hoede voor haar te zijn!"

„Dat is juist wat ik niet wil dat u doet!"
antwoordde George gemelijk. „Ik vind het
afschuwelijk als er over gepraat wordt".

„Jij?" Maar ik had het over dat meisje!"

„Dat zou op hetzelfde neerkomen", klonk
het norsch.

„Hoezoo?" Je hebt haar toch niet In een
lichtzinnige bui een trouwbelofte gegeven of
zooiets?" vroeg de moeder verschrikt.

„Absoluut, niet. ik ben in geen enkel op
zicht aan haar gebonden. Ik heb haar maar
eens in mijn leven gezien en toen nog maar
een paar minuten".

„Wat weet je van haar af?"

„Dat ze heel knap is".

„Knap!" herhaalde zijn moeder scham
per. „Schoonheid beteekent nog geen deugd.
De vraag is of ze een braaf meisje is".

George aarzelde. „Och neen, dat geloof ik
eigenlijk niet. Ik geloof dat zij tot een bende
inbrekers behoort!"

Dat was de eenige verklaring die hij voor
haar raadselachtige handelwijze had kunnen
vinden. Ze had midden in den nacht ergens
op een stoep gezeten, had hem op een slink-
sche manier er toe gekregen om den toegang
tot een huis te forceeren en toen ze had ge
merkt, dat hij gesnapt was, was ze met haar
metgezel verdwenen. Het was natuurlijk haar
bedoeling geweest, om met zijn hulp dat
huis binnen te komen. Zoo stelde hij zich in.
zijn argeloosheid de zaak voor.

(Wordt vervolgd.).