Het Koloniaal Congres der
S. D. A. P.
de zittingen van zondag.
Het beginselprogram aangenomen.
LETTEREN EN KUNST
MUZIEK.
HET TOONEEL.
GEMENGD NIEUWS.
RADIO-PROGRAMMA
De Wereldreis van Dicky en Dirkje Durf
HAARLEM'S DAGBLAD
MAANDAG 13 JANUARI 1939
Voor het verslag van de congreszitting van
Zaterdag zie men pag. 2 van het le blad).
Van een bijzonderen verslaggever).
Utrecht, 12 Januari 1930.
Om half tien werd het congres heropend.
De heer Oudegeest las een gedeelte voor van
een brief van de Indische Soc. Dem. Partij,
waarin het amendement der oppositie op
stelling 10 krachtig werd bestreden.
De heer Westerveld (Soc. Dem. Indi
sche Club) noemde het zelfs Ln het belang
der Inlandsche arbeiders dat het Nederland-
sche gezag nog niet uit Indië werd terugge
trokken, aangezien honderdduizenden inlan
ders onder het huidige productiestelsel hun
brood- verdienden.
De heer J. L. Vleming bestrijdt even
eens het standpunt van den heer Schmidt.
Spr- heeft steeds betoogd, dat de Ned. Ar
beiders uit, en de Indische bevolking in deze
situatie moet groeien.
De heer Ge is (Zutphen) deelt volkomen
het standpunt van Schmidt. Spr. behoort ook
tot een Indische club, die vele duizenden
leden in het land heeft, n.l. tot de oud
kolonialen. Spr. heeft de onderdrukking van
het. Indische volk persoonlijk meegemaakt,
men heeft den Indonesiër het geweld geleerd.
Als de Indoonesiër zich met. geweld vrij vecht,
en dat is de eenige weg die hem overblijft,
dan dient men als soc. democraat dit recht
te erkennen.
De heer Jef Last (Rotterdam VII) ziet
in het koloniale vraagstuk in hoofdzaak een
kwestie van klassenstrijd. Spr. vraakt den
heer Albarda of landen, die niet in het bezit
van onze koloniën zijn, niet meer textiel-
goederen naar onze koloniën uitvoeren dan
wij zelf. Spr. wijst op de knevelbepalingen,
die de ontwikkeling der koloniale bevolking,
waarover de meeste sprekers het hebben, on
mogelijk maken. Als inderdaad de koloniale
winsten steeds grooter worden, dan zal de
positie der Nederlandsche arbeiders steeds
meer van de koloniale verhouding afhanke
lijk worden. Fatale gevolgen voor Neder
land van een verbreken der banden met
Indië kunnen slechts voorkomen worden
door in gemeenschappelijk overleg met de
Indische bevolking Indië de vrijheid te
geven.
Verschillende sprekers voeren nog het
woord. De heer H u t i n g (Apeldoorn) zegt
o.a., dat onder de fascistische terreur die in
Indië heerscht, de evolutionaire weg onmoge-
gelijk is geworden. Volgens Ir. Ch. G. Cra
mer moet op den duur de onafhankelijkheid
van Indië ook den Ned. arbeiders tot voor
deel strekken; hij kan begrijpen dat men
geweld zal moeten gebruiken, maar wil niet
tot geweld prikkelen.
De heer P. J. Schmidt zegt o.a., dat in
een jaar, toen de Nederlandsche exporc. naar
Indië tot de helft verminderde. de werkloos
heid in Nederland lager was dan ooit- Politieke
instellingen kunnen elk uur van den dag ver
broken worden, zelfs hier in Europa, wat de
laatste tien jaren bewijzen, niet alleen de
revoluties van 1918, maar ook de instelling
van een fascistische dictatuur in verschil
lende landen na 1918. Niettemin werd in deze
landen het economisch leven niet gerevolu
tioneerd. Hetzelfde geldt volgens spreker ook
voor Indië.
De linksche nationalisten spreken uit, wat
ln het hart van alle nationalisten leeft, want
alleen zij durven de offers ervoor te aan
vaarden. Als, zooals Albarda gezegd heeft,
Gouv.-Gen. Fock verantwoordelijk is voor den
opstand, dan is Fock ook verantwoordelijk
voor de gevolgen van den opstand en niet de
opstand zelf. In 1926 heeft het P. B. in een
telegram de opstanden afgekeurd. Voor den
groei van de nationalistische beweging waren
de opstanden van 1926 en 1927 zeer voordeelig.
Spr. is van meening, dat niet de linkervleugel
maar de heer Abarda in een romantische
periode verkeerde, want spr. is zich bewust van
de moeilijkheden, die het socialisme nog te
wachten staan.
De heer Stokvis acht het een verheugend
resultaat, dat dit beginselprogram reeds bij
de partij leeft, wat uit de discussies blijkt.
Spreker heeft tot zijn ontsteltenis gemerkt,
dat het Schmidt en zijn aanhang inderdaad
ernst is met de doorvoering van de onmid
dellijke onafhankelijkheid, maar deze behoort
niet tot de huidige mogelijkheden en kan
daarom niet in een beginselprogram worden
opgenomen.
Spr zegt nog dat blijkbaar het revolutionair
sentiment geen andere afzet heeft dan deze
koloniale afzetmarkt. Maar laat men dan
zorgen dat de afzet van betere kwaliteit is
(Luid applaus. De vergadering rijst op en
zingt de Internationale).
De zitting van Zondagmiddag
De Zondagmïddagzlttdng werd geopend met
het verslag van de congres-commissie, die als
rapporteur had aangewezen Ir. Cramer.
Verschillende wijzigingen in het program-
ontwerp waren aangebracht, de belangrijkste
in de veelomstreden selling 10.
De commissie stelde voor deze aldus te for
muleeren:
1. De soclaaldemocratie erkent onvoorwaar
delijk het recht op nationale onafhankelijk
heid.
2. Haar koloniale arbeid zal zich dus in de
eerste plaats richten op de venvezen!ijking
het vreemde gezag. Alle hervormingen be-
van dit recht door het overtrodig maken var
hooren de koloniale verhouding te verzwak
ken en waar mogelijk, aan te sluiten bij
de eigen Inzettingen der inheemschen. Dl»
koloniale arbeid moet dus de mogelijkheid
schennen tot vestiging van een lnheemsch
bestuur, dat ln staat za! zijn het land zelf
standig aan het Internationale ruilverkeer te
doen deelnemen.
Medegedeeld werd, dat het partijbestuur
van plan is te komen tot een permanente
werkcommissle.
De stemming.
Hierna had de stemming plaats. De verschil
lende stellingen, al dan niet gewijzigd, worden
soms met een minderheid tegen, aangeno
men.
Stelling X is zoo geformuleerd, om zoo
veel mogelijk aan de oppositie tegemoet te
komen. Verschillende afgevaardigden voerden
nog het word hierover, de heer Oudegeest
waarschuwde nog eens togen aanneming van
het amendement der oppositie. Met 24 stem
men tegen werd stelling X in haar nieuwe
formuleering aangenomen.
Slotwoord.
""De voorzitter, de heer Oudegeest consta
teerde, dat de S.D.A.P. met dit congres een
zaak heeft aangesneden, die tot nog toe door
geen enkele partij in Europa en ook niet in
Nederland behandeld is. De discussies ston
den op hoog peil en ondanks de meenings-
verschillen bleef de goede geest gehand
haafd.
MUZILKVEREENIGING „VOORWAARTS".
Wat er in het werk van dit muziekgezel
schap de aandacht trok, was de klankgeving
De uitvoering van het goed verzorgde pro
gramma kon men al daarom met aandacht
volgen, omdat er heel den avond werd ge
speeld in beschaafden klank, die dan weer
werd mogelijk gemaakt door opmerkelijke
zuiverheid. Daarbij kwam nog, dat er bij al
de instrumentengroepen meerdere spelers
werden aangetroffen, die de aandacht op
zich vestigden door bijzonder goeden toon-
aanzet, klankvol toonvolume, goede muzikale
voordracht, Solistisch gaf daarvan ojti. blijk
de trombonist M. v. d. Burg, van wien we de
solo „mon rêve", die hij op zijn waardevolle
schuiftrombone smaakvol uitvoerde, met ge
noegen hebben geluisterd. Zijn goed legato-
spel was ons ook alreeds opgevallen in het
ensemble; nu had hij nog eens gelegenheid,
blijk te geven van opvatting en van smaak
volle voordracht.
Dan was er nog een solo voor alt-saxo-
phone, die door H. Paulus, aan de piano
geassisteerd door M. G. Paulus. technisch
knap werd uitgevoerd. Naar mijn smaak
mocht de toongeving al weet hij die uit te
spinnen tot het fijnste pianissimo, ook in bet
groolé toonvolume nog wat meer reserve
kennen; maar welke goede krachten het
korps „Voorwaarts" telt. heeft ook deze solist
overtuigend aangetoond.
Zonder juist solist te zijn, hadden overi
gens meerdere leden gelegenheid genoeg,
hun goede spelkwaliteiten naar voren te
brengen. Men mag hier denken aan de trom
pet, W3ar alweer overduidelijk aan het licht
kwam, hoe de zilveren trompettoon kwalijk
Is te vervangen door die van de cornet, zooals
vrijwel altijd geschiedt in militaire muziek.
Ook de bediening van het slagwerk was in
uitstekende handen. Wie met zóóveel entrain
de kleine trom hanteert, draagt belangrijk
bij, aan de uitvoering der stukken karakter
en leven te geven. Ik begin, al schrijvend in
te zien dat het gemakkelijker was geweest, te
vertellen wie niet voor zijn taak berekend
was. Er was mij dan méér ruimte overgeble
ven, om de aandacht te vestigen op het goe
de gehalte der uitgevoerde stukken, waar,
tusschen de goede marsch- en walsmuziek,
allereerst opviel de ouverture van Mehui
..Die vier Menschenalter". Ik zei reeds, hoe
alles werd gehouden in mooi evenwichtlgen
klank, zocdat niet alleen het gehoor een
aangenaam verpoozen vond, maar men ook
met respect kon overdenken, hoe door de
muzikaliteit van den heer A. Vermeer, die
alles in zoo goede banen leidde, dit be
schaafd musiceeren werd mogelijk gemaakt.
In hoeverre de nieuwe dirigent in staat zal
zijn, de verrichtingen van „Voorwaarts" op
hooger plan te voeren, vermag ik na dit eene
concert nog niet te beoordeelen, maar dat
hij de zwakke plekken onzer dilettanten-or
kesten kent en die met tact weet te behan
delen. is een eigenschap die menig concours
dirigent hem mag benijden.
G. J. KALT.
ROTTERDAMSCH HOFSTAD-TOONEEL
MEN TRÓUWT GEEN MEISJES
ZONDER GELD.
EEN SUCCES VOOR ANNIE VAN EES.
„Het doet er niet toe, wat je zegt, alleen
maar, hoe je het zegt!" hoorden wij Marton
Zaterdag in het blijspel van Istvan Zagon
tegen Akos verkondigen. Annie van Ees
houden ons maar bij dien korten naam
had het heel den avond reeds voor ons ge
demonstreerd. Het Hongaarsche blijspelletje,
dat bij ontleding minder dan niets was, wist
zij door haar pétillant, licht, alles verove
rend spel tot Iets te maken. Wat zou er van
dit „Men trouwt geen meisjes zonder geld"
terecht zijn gekomen, wanneer Annie van
Ees niet in de rol van Erzslke het pleidooi
voor de arme meisjes had gehouden! Wij
zouden ons misschien gruwelijk hebben ver
veeld! Nu bleven wij vergenoegd en in pret
tige stemming, omdat Annie van Ees Erzsike
zoo guitig, frisch en levendig en met zoo'n
alles ent-wapenende jeugd en charme speelde.
Het blijspo.lietje? Ik schreef reeds, dat het
eigenlijk minder dan niets was. De hoog
adellijke Akos, die met de schatrijke dochter
van den Secretaris-Generaal van de Bank
wil trouwen om zichzelf voor armoede en
zijn vrienden voor een huwelijk met grutters-
en tuinmansdochters te behoeden en ten
slotte door Erzsike het meisje zonder geld
wordt veroverd en die ter wille van haar
niets beter weet te doen dan handelsreiziger
In gillette-mesjes te worden, nemen wij
evenals het verdere heerenpersoneel van de
zen blijspelfabrikant op den koop toe, en
kel en alleen, omdat Annie van Ees gelegen
heid heeft een van die kittige meisjesfigu
ren te spelen, zooals zij dat in Nederland al
leen maar kan. zy speelt deze rol weer met
zoo'n heerlijken overmoed, zoo raak en met
zulk een persoonlijk talent, dat je al je be
zwaren tegen het stuk weglacht. En laat men
toch nooit kleineerend over dit soort kunst
spreken! „Doe het haar maar eens na!" durf
ik alle actrices van Nederland toeroepen. Hoe
weet zij met altijd rake accenten in zoo'n
rol van stemming te wisselen, hoe licht en vol
gratie blijft steeds haar spel. Neem dat too-
neeltje, wanneer zij om Akos te prikkelen
met de drie andere vrienden gaat flirten!
ZIJ brengt met zoo'n scènetje niet alleen de
hoofden der drie slachtoffers maar ook die
van alle dames en heeren oud en jong
in de zaal op hol! En dan heeft Annie van
Ees immers gewonnen spel, in wat voor stuk
zij ook optreedt!
De overige leden van het gezelschap heb
ben niet veel anders te doen dan voor de
entourage te zorgen en zij deden dat met
opgewektheid, al leek het mij toe. dat de om
geving van zijne „Hoogheid" wel 'n tikje
aristocratischer had kunnen zijn. Jan van
Ees gaf den man van hooge geboorte met
autoriteit en nu en dan met een geweldige
stemuitzetting, waarschijnlijk om Akos' Hon
gaarsche origine tc markeeren. Met genoegen
zagen wij twee jonge krachten J. Rem-
melts en mej. M. Dresselhuys die wij in
het vorige jaar nog ais leerlingen der too-
neelschool hadden zien spelen, debuteeren.
Het zou mij niet verwonderen, als wij later
nog meer van mej. Dresselhuys zullen hoo
ren! Er zit zeer zeker talent in dat jonge
ding, wat vooral blijkt uit het knap lancee-
ren van haar tekst.
Ludger Eringa typeerde vermakelijk een
ambtenaar aan het- ministerie, en Piet Bron
maakte van den rijk-geworden fabrikant
zonder chargeeren weer een figuur, die „af"
was. Johan Haus, Jos. Liesling en C. Dom-
melshuizen knapten de kleinere bijrolletjes
op en deden dat met succes.
Annie van Ees speelde en dus was het een
gezellige, stampvolle zaal, een prettige, ge
animeerde stemming, veel en hartelijk ge
lach en een her*"w'M en geestdriftig ap
plaus!
J. B.SCIIUEL.
EEN GEDENKTEEKEN VOOR
EEN ROOKER.
De gemeenteraad van het in de Spaansche
provincie Huelva gelegen plaatsje Ayamon-
te, heeft zich tot het bestuur van het Spaan
sche tabaksmonopolie gewend, met het ver
zoek hem de kosten terug te betalen voor
de marmeren plaat, die door den raad is aan
gebracht aan het huis van den grootsten
zoon van de stad, den' zeevaarder Rodrigo de
Jerez, om de nagedachtenis van den man te
vereeuwigen, die als de eerste t-abaksrooker
van Europa wordt beschouwd. Volgens de
overleveringen was deze Rodrigo de Jerez
één der drie burgers van Ayamonte, die door
Christoffel Columbus persoonlijk voor de reis
naar Amerika werden gemonsterd. Rodrigo
keerde naar zijn vaderstad terug uit de
nieuwe wereld, met een groote voorraad ta
bak en als een hartstochtelijk rooker. Deze
gewoonte, welke hij niet meer kon opgeven,
bezorgde hem allerlei verdrietelijkheden van
de zijde van zijn vrouw, die bij het zien van
de rookwolken uit zijn mond, geloofde, dat de
duivel in eigen persoon bij haar zijn intrek
had genomen Ten einde raad, wendde zij
zich tot het heilige officium der inquisitie-
rechtbank en het gevolg was, dat Rodrigo
in de gevangenis werd geworpen en zijn huls
geheel werd uitgerookt. Toen hij zijn straf,
waartoe hij was veroordeeld, had uitgezeten,
had zich het rooken van de tabak al zeer
verbreid, want reeds honderden hadden zijn
voorbeeld gevolgd.
MERKWAARDIGE GEVALLEN
VAN HERINNERING.
Een door talrijke ondervindingen beves
tigde geestelijke wet zegt, dat geen indruk
verloren gaat, welke de mensch in zich heeft
opgenomen. Zulke indrukken kunnen jaren
lang sluimeren, latent blijven tot ze door een
buitengewone gebeurtenis weer worden ge
wekt en over den drempel van het bewust
zijn te voorschijn treden.
In een Engelsch geneeskundig tijdschrift
werd eens een merkwaardig voorbeeld ver
teld van de terugkeer van den reeds lang
verloren kennis van een taal in de herinne
ring van den betrokkene. Een oude onder
zoeker had in zijn jeugd aan de Poolsche
grens gewoond en toen nauwelijks anders
dan Poolsch gesproken. Later leefde hij in
een Dultsche omgeving en zijn kinderen ver
zekerden, dat hij in geen dertig tot veertig
Jaar een woord Poolsch had gesproken of ge
hoord. In een door narcose ontstane bewus
teloosheid evenwel, welke twee uur duurde
sprak, bad en zong deze man met anders dan
Poolsch.
Nog merkwaardiger is het volgende geval.
Een zes en twintig-Jarig meisje zeide gedu
rende een koortsaanval Hebreeuwsche, Griek-
sche en Latijnsche stukken, zonder ooit deze
talen te hebben gekend. Doch ze was als
wees in den ouderdom van 11 jaar bij een
zeer geleerden geestelijke opgevoed, die de
gewoonte had. aan tafel deze stukken in den
familiekring vaak voor te dragen. Zij haa
deze stukken gehoord, en na vijftien jaar was
zij nog in staat ze weer te geven.
VOORDEELIGE VONDSTEN.
Een Amerikaansch schilder, Mott genaamd,
reisde ongeveer een jaar geleden naar de
Pribilov-eilanden (vulkanische eilanden in
de Beringzce. tusschen Azië en Amerika) om
daar zeehonden in hun natuurlijke omgeving
te schilderen. Op zekeren dag ontdekte hij
een eigenaardige zandbank, vlak bij cie kust.
Hij ging er in graven en vond onder het
zand eer. massa beenderen. Het waren mil-
lioencu zeehpndeabcendercu, die daai ooor
de zee tn den loop der eeuwen gedeponeerd
waren. Bij nader onderzoek werden vele
van deze „zandbanken" gevonden, langs de
kusten der eilanden. Zooals bekend vormt
beendermeel een uitstekende mest en de
waarde van Mott's vondst was dan ook een
voudig reusachtig, veel grooter dan de waar
de van een goudmijn.
Dit geval doet denken aan dat van den
geoloog die jaren geleden, bij het doortrek
ken van een woestijn in Wyoming (Vereenig-
de Staten) het lijk van een paard vond. Het
dier moest a! lang dood zijn geweest, maar
het doode lichaam vertoonde geen enkel ver
schijnsel van ontbinding. Het was bedekt met
een laag fijne stof, die de geoloog herkende
als borax. Hij zag dadelijk de groote waarde
van deze ontdekking in en verkocht het ge
heim van zijn vondst voor een belangrijk be
drag aan een groote firma te Chicago. Thans
wordt borax voor tallooze doeleinden ge
bruikt.
Iedereen heeft wel gehoord van Carrarisch
marmer. In 1925 vonden eenige Engelsche
touristen. die de bergen van Carrara 'Italië'1
door trokken een vuil blok marmer dat blijk
baar van een klip was gevallen. Het. trok de
aandacht van één van het gezelschap, die
wat aan geologie had gedaan, dat de steen
een rose kleur had. hetgeen hem ongewoon
leek. Zij namen het blok mede naar Enge
land. waar ontdekt werd dat het een nieuwe
variëteit van Carrarisch marmer was. Een
groote groeve is nu in exploitatie gebracht
en werpt belangrijke baten af.
Twee vrouwen. Mrs. Wilson en Miss Spen
cer zwierven In de Mojavewoestijn. in Zuid-
Californië. Zij zochten naar goud en hadden
daarbij geen succes. Ontmoedigd sloegen zij
haar bivak op aan den oever van een kleine
kreek en maakten een vuur aan om haar
avondeten te bereiden. Van dat vuur steor
spoedig een donkere onaangenaam riekend"
rook op, zoodat de vrouwen het er niet bij
konden uithouden en hun „potje" dien avond
op een andere plaats moesten gaan koken,
na het vuur uitgedoofd te hebben
Midden in den nacht sprong Mrs. Wilson
plotseling op.
„Ik weet het!" riep zij uit.
..Waar heb je 't in 's hemelsnaam over?"*
vroeg Miss Spencer.
..Asphalt'" luidde het antwoord. En zoo
was het inderdaad. Ook deze vondst was veel
meer waard dan een goudmijn; zij maakte
niet alleen de ontdeksters rijk maar nog vele
anderen
WIE ONTDEKTE AMERIKA7
Het antwoord op bovenstaande vraag, kan,
meent men, ieder kind geven: Columbus. En
dat is ook zeker: de groote Genuees heeft nu
eenmaal den roem, de ontdekker van hst
nieuwe werelddeel te zijn.
Maar zeker is het ook, dat hij het land
nooit zonder een helper zou hebben gevonden,
over wien thans niemand meer spreekt. Deze
wereldhistorische rol was den papegaai voor
behouden. De bekende Brehm herinnert in
zijn „Tierleben" eraan, dat een vlucht pape
gaaien Columbus geholpen heeft Amerika te
ontdekken. Pinzon, een der ondergeschikten
van Columbus op zijn reis, had den laatste
dringend verzocht, de vaart van het schip te
wijzigen. Het was hem ingegeven, dat hij
in andere richting moest sturen. Deze in
geving had hij, zooals ons Humboldt ln zijn
beroemd werk „Kosmos" vertelt, te danken
aan een vlucht papegaaien, die hij in den
avond naar het Zuid-Westen had zien neer
strijken, om, zooals hij vermoedde, in een
bosch aan land te kunnen slapen. „Nimmer
heeft een vlucht van vogels belangrijker ge
volgen gehad. Men kan zeggen, dat ze be
slissend was voor de eerste nederzettingen van
het nieuwe werelddeel, over de oorspronke
lijke verdeeling. van romaansdhe en germaan-
sche menschenrassen".
Overigens hebben de papegaaien nog eens
een historische rol in Amerika gespeeld, zoo
als eens de ganzen van het Kapitool te
Rome.
Toen n.l. de Spanjaarden in 1509 het Ka-
-aibendorp Yurbaco wilden overrompelen, ver
rieden de waakzame papegaaien ln de blade
ren der boomen voor de hutten, de aankomst
der vijanden en daardoor kregen de bewoners
de gelegenheid te ontvluchten. Niet ten on
rechte noemt Brehm den papegaai den ver-
standigsten vogel, dien we kennen en hij
had groote bewondering voor zijn verstand.
DE HEILIGE KRAANVOGELS
VAN DEN MIKADO.
Groote vreugde heerscht aan het hof van
den Mikado, want de heilige kraanvogels, die
zijn nest in den tuin van het Koninklijk
paleis heeft gemaakt, heeft twee eieren ge
legd. welke zorgvuldig bewaakt door de
wachters van den tuin, door den vogel wer
den uitgebroed, zoodat nu twee jonge kraan
vogels het nest bevolken. Daardoor is, naar
het Japansche volksgeloof, een lang en geluk
kig leven van keizer Hlrohit-o te verwachten
want de kraanvogel, kan, zoo wordt beweerd,
duizend Jaar leven. Op de schilderijen der
Japansche kunstenaars komt daarom de
kraanvogel steeds weer voor en het bewonen
van een tuin door een dergelijken vogel,
wordt als een zeer gunstig teeken beschouwd.
HET PORTUGEESCHE KABINET
AFGETREDEN.
LONDEN. 11 Jan. CVD.) Het Fortu-
geesche kabinet, dat sinds Juli van het vorige
jaar aan het bewind is. is naar uit Lissa
bon gemeld wordt Vrijdag afgetreden.
Dit aftreden staat in verband met meenlngs
verschillen ln het kabinet over prlnclpieele
kwesties in de politiek.
NAAMLVENN: J. D. POSTHUMUS'
KONINKLIJKE STEMPELFABRIEKEN
ZIJLSTRAAT 51
WIJ rijn specialiteiten in: FAMILIE-DRUKWERKEN
UITNOODIOINGEN
GEBOORTE
DANKBETUIGINGEN
VERLOV1NO
MENU'S
ONDERTROUW
VISITEKAARTEN
DINSDAG 14 JANUARI
HILVERSUM 1071 M. (van 12tot 6.— n ur
298 MJ
10.— Morgenwijding. 12.01 Concert door
het AVRO-Kwartet. 2Gramofoonmuziek.
3.— Knipcursus. 4— Solisten-concert. Zang,
viool en plano. 5.30 Concert door het AVRO-
Kwartet. 6.30 Vaz Dias: Koersen 645 En
gelsch: Conversatie. 7.15 Engelsch: Gevor
derden. 7.45. Gramofoonmuziek. 8 01 Opera-
Fragmenten. Solisten van de Italiaansche
Opera en het Omroeporkest. 9.— AVRO-
Nutsïezingen over Indië. De groote cultures.
Spreker: Prof. Dr. L. Ph. Le Cosquino öc
Bussy. Daarna: Voortzetting Opera-fragmen
ten. Na afloop: Persber. Daarna: Gramo
foonmuziek. 12.Sluiting.
HUIZEN. 1875 M.
(Uital. KRO-Uitz.)
11.30. Godsdienstig halfuurtje. 12.01 Poli
tieberichten 12.15 Concert door het KRO-
Txio. 1.15 Gramofoonmuziek. 2.Vrouwen
uurtje. 3.Kniples. 4.30 Gramofoonmuziek.
5Gramofoonmuziek. 601 Beursberichten.
6.05 Gramofoonmuziek. 6.15 Nieuwsber. in 't
Esperanto. 6.30 Gramofoonmuziek. 6.50 Cur
sus Kerklatijn. 715 Lezing over: Een Straf
proces. I. 7.45 Polltieber 8.01 Een vroolljk
uurtje uit Zwolle. 9.Concert. Orkest on
violist. io.Nieuwsber 10.15 Voortzetting
concert. 11.Gramofoonmuziek.
DAVENTRY 1554,4 M.
10-35 Morgenwijding. 11.05 Lezing. 11.20
Gramofoonmuziek. 12.20 Concert. H. Blako
(sopraan) R. Bcresford (bariton). 1250 Con
cert op cinema-orgel door E. O'Hcnry. 1.20
Orkestconcert. 3.20 Concert. E. Coleman (alt)
W. Hesseltlne (tenor) J. Ansell (piano). 4.20
Orkestconcert en orgel. 5.35 Kinderuurtje.
6.20 Voorlezing. 6.35 Nieuwsber. 7.— Concert.
M. Hayward (viool) O'Conner Morris 'plano)
7.20 Lezing. 7 45 Lezing 8.05 Concert. M. Ben
nett (sopraan). S. Robert-son (bariton) Koor
en Orkest 9 20 Nieuwsber 9.40 Lezing. 9.55
Vaudeville. 11.05 Dansmuziek. 11.35 Dansmu
ziek.
PARIJS „RADIO PARIS", 1725 M-
12 50 Gramofoonmuziek. 4.05 Orkestcon
cert en soli. 6.55 Gramofoonmuziek. 7.40 Ora»
mofoonmuzlek. 8.20 Orkestconcert.
LANGENBERG 473 M.
6.20 Gramofoonmuziek-9.35 Gramofoonmu
ziek. 11.30 Gramofoonmuziek. 12 25 Orkest-
concert. 4.50 Orkestconcert, m. m. v- pianist.
7.20 Orkestconcert.
KALUNDBORG 1153 Mi
11.20 Orkestconcert. 2 20 Orkestconcert en
concertzangeres. 4 20 Kinderuurtje 720 „De
Mikado". Operette van A. Sullivan. 10.05
Dansmuziek.
BRUSSEL. 508.5 M.
5.20 Dansmuziek 6 50 Gramofoonmuziek.
8.35 Orkestconcert en zang. 8.35 (Op golf
lengte 338 2 M.) Concert georganiseerd door
de Soc. Arb. Radio-Omroep ln Vlaanderen.
Orkest en solisten. Toespraak.
ZEES EN 1635 M.
6.15 Lezingen en berichten. 11.50 Gramo
foonmuziek. 12.15 Berichten. 1.20 Gramofoon
muziek. 1.50 Lezingen 3.50 Concert uit Leip
zig. 4.50 Lezingen. 7.20 Orkestconcert uit
Langenberg. Daarna Lezing en berichten.
Een dagelijksche Kindervertelling.
Pas op de sluisdeur, stuurman, gilt Gerrit
Gcchum, als de auto in volle vaart het bord nadert.
Maar Dicky is niet te houden- Hij verbeeldt zich dat
de agent uit Volvettendam hem nog altijd op zijn
hielen zit en hij zou het hccle stadhuis omver rij»
den. als hrt hem in den weg kwam. Pangdaar
ligt het hord omver.
Nou. jij bent een geweldenaar! zegt Gerrit een
beetje beduusd, maar bet volgend oogenbiik schiet
hij als een >no«k door de lucht, want de auto is
vastgezogen in dc teer en stopt plotseling- Gerrit
grijpt zich vast aan den bezem van Pieter Pru'm.
terwijl Simon Stomp van schrik en ontzetting ver*
steen d staat.
Heb je geen oogen meer? moppert Pieter, ter#
wijl hij aan zijn bezem rukt. die Gerrit nog altijd
tecder omhelstEr staat toch een bord. jij gras.
nikker-
Nee. baas .antwoordt Gerrit. het bordje ligt
met uw verlof plat op rijn buikje- Alleen d. vlieg*
machines hebben er wat aan, als ze niet tc hard
vliegen..
