Het woord is aan 47e Jaargang No. 14289 Verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen Woensdag 22 Januari 1930 HAARLEM S DAGBLAD DIRECTEUREN: J. C. PEEREBOOM EN P. W. PEEREBOOM. UITGAVE DER N.V. LOURENS COSTER HOOFDREDACTEUR: ROBERT PEEREBOOM ABONNEMENTEN: per week 0.27M, met Geïllustreerd Zondagsblad f032 Per 3 maandenHaarlem en plaatsen waar een agent gevestigd is (kom der gemeente) f3371/». Franco per post door Nederland f 3.8754. Losse nummers ƒ0.06. Geïll. Zondagsblad per 3 maanden 0Ö7J4, franco per post. Bureaux: Groote Houtstraat 93 DrukkerijZuider Buitenspaarae 12 Telefoon Nos.: Directie 13032 Hoofdredactie 15054 Redactie 10600 Administratie 10724, 14325 Drukkerij 10122, 12713 Postgiro No. 33310 ADVERTENTIEN: 15 regels 1.75, elke regel meer (L35. Reclame® ƒ0.60 per regeL Reductie bij abonnement. Vraag en Aanbcd 14 regels f 0.M, elke regel meer ƒ0.15. buiten Arrond. dubbele prijs. Onze Groentjes (Dinsdag, Donderdag en Zaterdag) 14 reg. ƒ0.25. elke regel meer 0.10. uitsl. a contant. Gratig Ongevallenverzekering voor Weekabonnés. Uitkeeringen: Levenslange ongeschiktheid en Overlijden f 600.-, Verlies van Hand, Voet of Oog 1 400.-, Duim f 250.-, Wijsvinger f 150.-, Elke andere vinger f 50.-, Arm- of Beenbreuk f 100. DIT NUMMER BESTAAT UIT TIEN BLADZIJDEN. EERSTE BLAD VALSCHE 100 DOLLAR BILJETTEN. Voor millioerten in omloop? EEN SPOOR IN BERLIJN GEVONDEN. BERLIJN, 21 Jan. (VJJ.) Naar „Tempo" meldt, is de crimineele politie van twee we- relddeelen reeds geruimen tijd bezig klaar heid te brengen in een uitgebreide valsche- muntersaffaire, Het zou hier de vervalsching betreffen van 100 dollarbiljetten, die zoo kunstig nagemaakt zijn, dat zij zelfs door de grootste Europeesche bankinstellingen voor echt werden aangezien. Eerst bij de intrek king van 100 dollarbiljetten door de Federal Reserve Bank in de Vereenigde Staten, kwam men tot de ontdekking, dat talrijke banknoten, die voor echte doorgingen, een kleine, ternauwernood zichbaren misdruk vertoonden. Intusschen zou de bende reeds millioenen aan valsche biljetten in de cir culatie gebracht hebben. De verhoogde waakzaamheid van de Amerikaansche bank- detectives en de Europeesche crimineele ambtenaren brengt thans dagelijks nieuwe vervalschingen aan het licht. Te Berlijn hebben nasporingen der politie naar de plaats van de valschemunterscen- trale, welke blijkbaar goed van geld voor zien is, reeds tot een positief resultaat geleid. Men koestert reeds ernstig verdenking tegen een bepaald persoon. Hij is communist en zou Fischer heeten, doch onder den naam Voigt optreden. EEN DROOG GEVAL. (De vorige week was het 10 jaar geleden dat de Vereenigde Staten werden „drooggelegd". Dit jubileum is niet gevierd). Men dweept er tegenwoordig mee. Die cultus van het jubilé, Dat valt niet te ontkennen, Geschenken, bloemen enzoovoort En ailes wat er bij behoort Daar zijn we aan gaan wennen; Een zaak die net een jaar bestaat, Een voetballer die trouwen gaat Die moeten jubileeren, Een man die zestig jaren leeft En verder geen verdienste heeft, Moet men reeds daarom eeren; U weet precies hoe zooiets gaat, Er wordt veel en met gloed gepraat In al te holle phrasen, Maar hoe belangrijk dit mag zijn, Het hoogtepunt van zoo'n festijn, Is alcohol in glazen; Doch ook al doet men het te vaak, 't Is een onschuldig soort vermaak, Waar ik niet aan zal raken, Wij leven snel en straks komt mijn.... Nee, nee, het zou ontactisch zijn Om iemand boos te maken; Intusschen, in Amerika Was 't dezei dagen, tel maar na, Precies tien jaar geleden. Dat heel het land werd drooggele^i, Een maatregel die, zacht gezegd, Nog heden wordt omstreden; 't Is ongemerkt voorbijgegaan, Een jubilé was „niks gedaan", Het was zelfs haast vergeten, Verbaas u niet, want zoo'n geval Mag zonder wijn, ik zei het al, Geen jubileum heeten. P. GASUS. DE MIST. Tengevolge van de mist heeft Dinsdag in Rotterdam het havenverkeer geheel stil ge legen en ontstond bij de veren groote stag natie. Op het- IJ werd de scheepvaart ernstig bemoeilijkt. Bij de spoorwegen is door de mist weinig of geen stagnatie ontstaan. Van Schiphol vertrok gisteren alleen het vlieg tuig naar Parijs. DE ZAAK-LIEBERMANN. TWEE COMMISSARISSEN VAN DE VEENDAMMER VERHOORD. Voor de eerste maal in de Veendammer- affaire werd in de gisteren gehouden zitting van het Amsterdamsche Gerechtehof mejuf frouw A. H. Woltman, dochter van den oud- directeur der „Veendammer" gehoord. Zij erkende dat er aandeelen van de Veendam mer op haar naam stonden; toen zij bericht kreeg dat de aandeelen verkocht zouden wor den en zij in verband hiermede op de ver gadering van 25 Juni moest verschijnen om haar handteekening te plaatsen, is zij ge gaan. Op goed vertrouwen in haar vader heeft zij toen geteekend. Later zeide ze wel gevoeld te hebben, dat de zaak niet in orde was. Na de pauze deelt de president mede dat de promotor Sedeyn, wiens naam door de Veendammer-affaire bekend is geworden, te gen Zaterdag om 2 uur zal worden gedag vaard. Tot nog toe had Sedeyn geweigerd als getuige te verschijnen. Paardenkooper die nog nimmer gehoord is, wordt Maandag ver hoord, evenals de curator in zijn faillisse ment mr. Hingst. De president laat dan Liebermann voor de groene tafel komen om hem verschillende vragen te stollen. De eerste vraag is op welke wijze hij in relatie is gekomen met de „Veen- dammer". Liebermann: Ik moest een goede maat schappij hebben, die hypotheken zou verlee- nen in de Randstaten, waar de rentevoet hooger is; het geld daarvoor zou uit Amerika komen. Sedeyn zou uitzien naar maatschap pijen, die in het buitenland konden optre den. President: „Dat mocht de „Veendammer" niet!" Liebermann: Maar de Beleggingmaatschap pij wel! Daarom heb ik in December 1920 Sedeyn opgedragen te trachten de „Veen dammer" in handen te krijgen, mits de hy potheken goed waren. Maar toen Sedeyn, v. d. Toorn en mr. Kappeyne zijn plannen en relaties kenden, wilden zij de „Veendammer" achter mij omkoopen. Later is het toch tot een overeenkomst gekomen. President: „U hebt Kappeyne toch opge dragen om een millioen te zoeken!" Liebermann: Hij zocht het aanvankelijk voor zichzelf, later ten behoeve van ons vie ren. De president wijst Liebermann op verschil lende tegenstrijdigheden in zijn verklaringen. Bij het verdere getuigenverhoor wordt ge hoord L. Th. H. Baron van Boecop, die in 1927 commissaris der Veendammer is gewor den. Hij zegt, altijd van Van den Toorn ge dacht te hebben, dat deze millionair was, van Liebermann dacht hij dat niet zoo. Hij kan zich niet meer herinneren, voor de ver gadering van 25 Juni 1927 aangezocht te zijn om commissaris te worden. Voor deze verga dering heeft getuige 1000 presentiegeld ge had. In die vergadering hebt u maar raak ge teekend, merkt de president dan op. Get.: Ja, dat is wel zoo, maar ik heb altijd gedacht dat iets dat je van een notaris of een advocaat kreeg, goed was! (Gelach). Mr. Duys: Pas maar op! Pres.: U hebt toch wel opeens begrepen dat u commissaris was geworden? Begreep u niet dat u daarmee zekere verantwoordelijkheid op u geladen had? Get.: Ik dacht zóó, daar zitten advocaten en een notaris, 't zal wel in orde zijn! Ik dacht dat het alleen maar de overname be trof. Pres.: Maar u wist geen prijs, t kon best- 8 millioen geweest zijn, dan was de „Veendam mer" opeens leeg geweest! U is geloof ik nóg commissaris niet? Maar u hebt nooit meer presentiegeld gehad? (Ge lach). Mr. Duys: Vandaag nog wèl! Pres.: Maar wij zijn niet zoo royaal (hilari teit) Vervolgens wordt de heer J. Spangersberg uit Zeist gehoord, die eveneens commissaris is geweest, en tevens particulier-secretaris van Liebermann. Hen beschouwde Lieber mann als een vermogend man met serieuze plannen. Getuige heeft nooit anders gedacht, dan dat Liebermann buitengewoon eerlijk was. Mr. Duys vraagt dan, of Liebermann. als hij oneerlijke bedoelingen had gehad, niet langs veel eenvoudiger weg geld had weten machtig te worden. Liebermann, die hierna gelegenheid krijgt, om het een en ander op te merken, verklaart dat hij feitelijk onder invloed stond van mr. van Gigh. Een advies van mr. van Gigh vatte hij als een bevel op. Te ruim vier uur wordt de zitting geschorst tot Donderdag a.s. DE LONDENSCHE VLOOT- CONFERENTIE. door DR. E. VAN RAALTE. LONDEN, 21 Januari. Een zware mist hing over Londen. Reeds in den ochtend zag het er bijkans uit, alsof het avond was. Een ondoordringbaar gordijn van smook gaf aan het geheel een somberen aanblik, die doordat overal de lantaarns en de verlichtingen aan waren, tevens iets mystieks had. Aldus de Engelsche hoofdstad op het oogen- blik waarop de Koning zich naar het Hooger- huis begaf om daar in de Koninklijke Galery de Vlootconferentie te openen. De voorteekenen waren dus verre van vroolijk, doch het zou dwaasheid wezen nu maar meteen te gaan gelooven, alleen op grond van de sombere symboliek van het weer. dat er van de heele conferentie niets terecht zal komen. Het is uit den aard der zaak op dit oogenblik nog te vroeg om dienomtrent eenige, althans gegronde voorspelling te kun nen doen. Veel zal er van afhangen of men alom voldoende zal denken aan de waar schuwing, die MacDonald liet hooren om het ontwapeningsprobleem vooral niet te beper ken tot een onderwerp, waarover de deskun digen het slotwoord spreken, doch om het op een ruimer terrein te brengen, n.l. het terrein waar de scheppende staatslieden tenslotte de zeggingschap hebben. Als men bedenkt, hoe menigeen van oor deel is, dat de Engelsche Minister van Marine zelf juist onder den plak zit van de deskundigen van de Admiraliteit, moet deze uitlating van den Britechen Premier bepaald opvallend genoemd worden. Overigens, dat bleek wel duidelijk, is de huidige leider van de Engelsche Regeering er geenszins de man naar vooral niet bij de tegenwoordige poli tieke verhoudingen in zijn land zonder blikken of blozen op eenmaal tot een radi cale vlootontwapening te willen overgaan. De traditie van het Engelsche volk en de insu laire positie van Groot-Brittannië, zijn nu eenmaal factoren, waarvoor ook een Mac Donald zich niet blind wenscht te toonen. Langzaam aan, dan breekt het lijntje niet, schijnt in dit opzicht zijn leuze te zijn en onmiddellijk begint hij al met de ongeduldi- gen te waarschuwen, dat men er zoo op den duur wel degelijk zal komen, doch dat het nu eenmaal niet verstandig is alles tegelijk te willen bereiken. Op dit oogenblik moge ik intusschen de ver schillende vraagstukken betreffende mogelijke vermindering nog even laten rusten om thans liever aandacht te wijden aan eenige puntjes uit de plechtigheid van heden, die ongetwijfeld het aanstippen waard is. Bepaald indrukwekkend was het binnen komen van den een gekleede jas aanhebben- den Koning. In heel de vergaderzaal viel geen uniform te ontdekken en toch zat er bepaald stijl in het geheel. Koning George zag er goed uit en bepaald niet als een man, die nog in een of ander opzicht de gevolgen van een ernstige ziekte ondervindt. Alleen in zijn stem kon men zoo nu en dan iets bemerken, dat aan zijn on gesteldheid van het vorige jaar deed terug denken. Terwijl de koning sprak, stond zijn eerste minister achter hem, zooals dat nu eenmaal sinds eeuwen gebruikelijk is. Ook een La bour-Premier heeft eerbied voor dat verle den en weet hoe hij zich, eenmaal minister geworden tegenover anderen, het staats hoofd in de eerste plaats, dient te gedragen. Geen wonder dus dat Macdonald In zijn rede nog eens met bijzondere vreugde aan stipte hoe het heden, sinds zijn ziekte, voor het eerst was, dat Zijne Majesteit weer eens in het openbaar sprak. Gij ziet het dus, ge achte lezers, elk revolutionairisme is den En gelsche n Premier vreertid. En toch hebben we vandaag ter gelegen heid van de opening meteen allerlei meege maakt, dat een vorig geslacht vermoedelijk nog ontzaggelijk revolutionnair gevonden zou hebben. Alleerst de radio-uitzending. De heele reeks van sprekers, de Koning voorop, had den voor zich een microfoon staan, ten einde aldus honderdduizenden buiten de zaal van het gesprokene te kunnen doen genieten. Toen de Koning zich opmaakte om weer heen te gaan, bleek hem, dat de fotografen gaarne even een foto van hem en zijn omge ving zouden nemen. Zijne Majesteit boog zich ook hier voor wat de openbare meening van hem verlangt: hij bleef even staan, totdat de fotografen hun werk hadden gedaan. Nauwelijks was de fraaie troonzetel, waar op de Koning had plaats gevonden, koud. of daar kwamen een paar mannen aanzetten, ten einde den zetel eenvoudig weg te nemen. Dit sjorren met den troonzetel is zeer zeker ook wel weer een resultaat van onzen tijd. Tenslotte nog een punt. dat sterk opviel: het feit, dat de vertegenwoordigers der Do minions, insgelijks van Indië, aanwezig wa ren als zelfstandige delegaties, en dit dan ook, door enkele korte redevoeringen, nog eens goed lieten uitkomen. In een zaal, waaraan heel wat historie en heel wat herinneringen aan ouden wapen roem vastzit speelden zich dergelijke mo derne dingen af, als ik hier heb vermeld. Moge men later kunnen zeggen, dat de con- 1 ferentie zelf als het ware een revolutionair resultaat heeft opgelevert, nl. In zooverre revolutionair, dat de slotsom zou zijn een vérgaande internationale vlootontwapening. Macdonald zou zulks gaarne zien gebeuren, doch hij heeft daartoe aller steun noodtg, want makkelijk is de taak, die op hem rust zeker allerminst. Met een vasthoudendheid, den bulldog waardig, moge hij hiervoor ijveren. Frederik van Eeden: Wie iets moois maakt lijkt mij meer ar tist dan wie iets goeds maakt. TREINBOTSING BIJ HET GOEDERENSTATION. TENDER EN WAGON OMGESLAGEN. Om even over kwart voor twaalf kwam vanmorgen een goederentrein, bestaande uit een locomotief met tien a vijftien wa gons van de Centrale Werkplaats het em placement van het goederenstation aan de Westergracht in een kalm gangetje oprij den over het vijfde spoor. De locomotief reed achter uit, de machi nist stond terzij op het platform om uit te kunnen kijken. Vlak voor het seinhuis werd een wissel gepasseerd, deze stond verkeerd waardoor de trein naar het vierde spoor reed. Op dit spoor stonden twee leege goe derenwagons op korten afstand van den wissel. Onmiddellijk werd geremd, de ma chinist gaf drie stooten op de stoomfluit om de remmers te waarschuwen de rem men aan te draaien. Nog even reed de loco motief door, de tender botste schuin tegen een der goederenwagens aan, schoof dezen een meter of tien verder, waarbij de goede renwagen en de tender beide uit de rails gelicht werden. De wielen sloegen in den grond, beschadigden de dwarsliggers en ten slotte kantelden de wagen en de tender om. De waterbuizen van den tender naar de lo comotief knapten af, de koppelstang werd verbogen. Een der buffers van den goede renwagen drong in den achterwand van den anderen wagen, waardoor deze niet ernstig beschadigd werd. De locomotief was met het achterste assenstel naast de rails komen te staan. De machinist en de leerling-machinist die op het laatste oogenblik van de locomotief waren gesprongen doofden het vuur. De tender is nogal ernstig beschadigd en ook de locomotief zal geheel nagekeken moeten worden. Het is een „oude Engelsch- man", de G 2, No. 2937. Van het convooi wagons Is geen der wa gens beschadigd. Ze zouden hedenmiddag weggerangeerd en in verschillende tremen gehaakt worden. Hoewel de tender en de goederenwagens dwars over de rails liggen en het dus wel moeite zal kosten ze weer in de rails te brengen, ondervindt het verkeer geen noe- menswaardigen hinder, daar de hoofdspo ren vrij gebleven zijn. De oorzaak ligt in den verkeerden wissel stand, door een onveilig sein is de machi nist niet gereden. Omstreeks éen uur kwa men een extra locomotief en enkele mate riaalwagens en werd met het opruimings- werk begonnen. HET FEESTCONCERT VAN „ZANG EN VRIENDSCHAP". PRINS HENDRIK ZAL HET BIJWONEN Naar wij vernemen zal het Feestconcert van de Kon. Liedertafel „Zang en Vriend schap" op 20 Februari a.s. worden bijgéwoond door Prins Hendrik, den Beschermheer der Liedertafel. Dit feestconcert ls uitsluitend toegankelijk voor donateurs, kunstlievende leden en ge- noodigden. Op 28 Februari zal er een herhaling van dit concert voor het publiek plaats hebben. VOORBEURS TE AMSTERDAM. ONBETEEKENENDE HANDEL. Het Persbureau Vaz Dias meldde ons he denmiddag: De handel had hedenmorgen ter beurze van Amsterdam niets te beteekenen en de koersvariaties waren al evenmin van grooten omvang. Alleen de Philips-aandeelen veroor zaakten een kleine beweging en liepen van 504 tot 509 op. om vervolgens lichtelijk te rea- geeren. Margarine Unies behaalden een avans van enkele punten, evenals de Ac- coussiek-aandeelen. A.K.U.'s bleven op peil. Voor Koninklijken bestond wat vraag waar door een koersverbetering tot in de onmid dellijke nabijheid van 400 plaats vond. HEVIGE BRAND OP KRETA. KANEA. 21 Jan. (B.T.A.) Een deel van de stad Kanea (op Kreta) is door brand vernield. De schade wordt op tientallen mil lioenen geraamd. TREIN DOOR BANDIETEN OVERVALLEN. LONDEN, 21 Jan. (VD.) Een bende van ruim 200 Chineesche roovers heeft naar gemeld wordt een trein van de Mackay-Joe-Nan-Foe-lijn laten derailleeren en vervolgens getracht hem uit te plunderen. De militaire begeleiders van den trein slaagden er evenwel in de onverlaten op de vlucht te jagen. Tijdens de schietpartij, die ontstond, werden verscheidene soldaten ge wond en een passagier gedood. Dezelfde bende had de vorige week een goederentrein leeggeroofd. Het Belangrijkste. BerlijnVoor millioenen valsche 100-dollar biljetten in omloop. (pag. 1, le blad). Dc Londcnsche Vlootconferentie. (nag. 1. blad). SpanjeEen eigenaardig bericht. Hoe Pri mo de buitenlandsche pers bewerkt. (pag. 1, 2e blad) Een accountantsverklaring over Haarlem's Dagblad. (pag. 3, 2e blad). Botsing bij het Goederenstation-, tender cn wagon omgeslagen. (pag. 1, le blad). De strafzaak Liebermann. (pag. 1, le blad). Om de bezittingen van het Leger des Heils. (pag. 1, 2e blad). Voor de laatste berichten zie men de 2de pagina van het Eerste Blad). ARTIKELEN, em. R. P.: Grandi. (pag. 1, le blad). Dr. E. v. Raalte: De Londcnsche Vlootcon ferentie. (pag. 1, le blad). HAARLEM, 22 Januari. Grandi. De Londensche Vlootconferentie is begon nen, en de eerste gedelegeerden der vijf groote zeemogendheden Ramsay MacDo nald (Engeland), Stlmson (Amerika). Tar- dieu (Frankrijk), Grandi (Italië) en Wakat- soeki (Japan) hebben hun openingsredevoe ringen gehouden. Tamelijk vage redevoerin gen. Deze conferentie begint niet alleen in een andere locale sfeer, maar ook onder min der sterken aandrang dan de Haagscho. Het is geen pessimisme, als Ik zeg dat er voors hands in deze wereld nog gemakkelijker een sterken drang te vinden is om tot oplossing van financleele vraagstukken te komen, dan tot ontwapening. Het is slechts een consta te eren van de feiten zooals zij nu eenmaal zijn, en overigens een aanleiding om opnieuw te herinneren aan den kreet, in de Assemblée van den Volkenbond te Genève geuit: Wij moeten een sterke strooming in de volken achter ons hebben, een strooming die ons voortdrijft en meeneemt, om groote resulta ten te kunnen bereiken! Het bewustzijn, dat die machtige strooming versterkt moet worden om een wereldramp te vermijden, die alles zou vernietigen, is groeiende, maar nog lang niet sterk genoeg. In Londen hebben alle gedelegeerden ver klaard, dat dit de eerste moet zijn van een serie ontwapeningsconferenties, cn dat ls veelbeteekenend. Het sluit direct aan bij den kreet om steun, in Genève geuit. Het zegt: Wij voelen het wassende getij, wij zijn gereed daarop te varen zorgt gij dat het blljve wassen. WIJ weten dat het slechts langzaam wassende is. en dat wij geduld cn volharding moeten hebben. Dit is de toon die ook duidelijk tot uiting komt in de rede van den Britechen premier, gangmaker of als u wilt: admiraal van de vredevloot, die de oorlogsvloten moet ver drijven. MacDonald is een geestdriftig vech ter voor den vrede. HU heeft geleden voor zUn overtuiging en idealisme, toen hU tUdens den oorlog in zün eigen land totaal op den achtergrond werd geplaatst, zelfs niet meer als parlementslid herkozen werd, zUn in vloed totaal verloren scheen te hebben Maar later keerde hij terug, als leider van zUn partU, later zelfs tot eersten Labour- premier verheven. HU heeft geleden voor een groote overtuiging, en dat alleen dwingt al respect voor den man af. Thans volgt hij een bedachtzame, niettemin vastberaden koers in den strUd tegen den oorlog. MacDonald maakte ln zUn openingsrede een belangrUke opmerking toen hU waar schuwde tegen de eenzUdige opvattingen der maritieme expert-s, en te kennen gaf dat de conferentie zich niet tevreden zou kunnen stellen met de resultaten door hen mogelUk geacht. Overigens waren zU allen „in civiel" verschenen. Er was geen enkele uniform te zien; zelfs de koning van Engeland verscheen ditmaal in een gekleede jas. Hetgeen, als er kenning van den geest van deze conferentie, als ..gebaar", toch niet zonder beteekenis is. Uit de milde vaagheid en algemeenheid, die de vUf redevoeringen verder kenmerkte, wil ik alleen, als curiosum, een uitlating van den Italiaanschen afgevaardigde Grandi cl- teeren. Want die uitlating typeerde niet al leen de vervaarlUke openhartigheid, die het régime-Mussolini zich (in sommige zaken) veroorlooft, maar ook de wonderlijke begrips verwarring ten aanzien van het oorlogsge vaar-der-toekomst, die in onzen Ujd nog zoo sterk heerscht. Grandi zei ronduit: „Mussolini heeft een groot program voor den opbouw van Italië ontworpen, waarvoor een lange periode van vrede vereischt wordt. Daarbij moet de be wapening. om zuinigheidsredenen, vermin derd worden. WU zUn dus voor vermindering van de sterkte der vloten. Beperking van den vlootaanbouw is voor ons niet voldoende". Hier is geen woord idealisme bij. Maar het geeft tegelUk wel een heel wondcrlUken kijk op de redeneeringen, die men ln Italië volgt. Mussolini wil „een lange periode van vrede" om zUn nieuwe Italië op te bouwen. En daar na? Men kan moeilijk anders concludeer en Dinsdagmiddag had op het R.-K. kerkho] „St. Barbara" de onthulling plaats van he, gedenkteeken voor wijlen den heer B. Groenewegen, vroeger voorz. v. d. Ned. en Haarl. Kegelbond. Zie het verslag der plechtigheid elders in dit nummer

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1930 | | pagina 1