Het woord is aan
47e Jaargang No. 14289 Verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen Woensdag 22 Januari 1930
HAARLEM S DAGBLAD
DIRECTEUREN: J. C. PEEREBOOM EN P. W. PEEREBOOM. UITGAVE DER N.V. LOURENS COSTER HOOFDREDACTEUR: ROBERT PEEREBOOM
ABONNEMENTEN: per week 0.27M, met Geïllustreerd Zondagsblad f032
Per 3 maandenHaarlem en plaatsen waar een agent gevestigd is (kom der
gemeente) f3371/». Franco per post door Nederland f 3.8754. Losse nummers
ƒ0.06. Geïll. Zondagsblad per 3 maanden 0Ö7J4, franco per post.
Bureaux: Groote Houtstraat 93 DrukkerijZuider Buitenspaarae 12
Telefoon Nos.: Directie 13032 Hoofdredactie 15054 Redactie 10600
Administratie 10724, 14325 Drukkerij 10122, 12713 Postgiro No. 33310
ADVERTENTIEN: 15 regels 1.75, elke regel meer (L35. Reclame®
ƒ0.60 per regeL Reductie bij abonnement. Vraag en Aanbcd 14 regels f 0.M,
elke regel meer ƒ0.15. buiten Arrond. dubbele prijs. Onze Groentjes (Dinsdag,
Donderdag en Zaterdag) 14 reg. ƒ0.25. elke regel meer 0.10. uitsl. a contant.
Gratig Ongevallenverzekering voor Weekabonnés. Uitkeeringen: Levenslange ongeschiktheid en Overlijden f 600.-, Verlies van Hand, Voet of Oog 1 400.-, Duim f 250.-, Wijsvinger f 150.-, Elke andere vinger f 50.-, Arm- of Beenbreuk f 100.
DIT NUMMER BESTAAT UIT
TIEN BLADZIJDEN.
EERSTE BLAD
VALSCHE 100 DOLLAR
BILJETTEN.
Voor millioerten in omloop?
EEN SPOOR IN BERLIJN GEVONDEN.
BERLIJN, 21 Jan. (VJJ.) Naar „Tempo"
meldt, is de crimineele politie van twee we-
relddeelen reeds geruimen tijd bezig klaar
heid te brengen in een uitgebreide valsche-
muntersaffaire, Het zou hier de vervalsching
betreffen van 100 dollarbiljetten, die zoo
kunstig nagemaakt zijn, dat zij zelfs door de
grootste Europeesche bankinstellingen voor
echt werden aangezien. Eerst bij de intrek
king van 100 dollarbiljetten door de Federal
Reserve Bank in de Vereenigde Staten,
kwam men tot de ontdekking, dat talrijke
banknoten, die voor echte doorgingen, een
kleine, ternauwernood zichbaren misdruk
vertoonden. Intusschen zou de bende reeds
millioenen aan valsche biljetten in de cir
culatie gebracht hebben. De verhoogde
waakzaamheid van de Amerikaansche bank-
detectives en de Europeesche crimineele
ambtenaren brengt thans dagelijks nieuwe
vervalschingen aan het licht.
Te Berlijn hebben nasporingen der politie
naar de plaats van de valschemunterscen-
trale, welke blijkbaar goed van geld voor
zien is, reeds tot een positief resultaat geleid.
Men koestert reeds ernstig verdenking tegen
een bepaald persoon. Hij is communist en
zou Fischer heeten, doch onder den naam
Voigt optreden.
EEN DROOG GEVAL.
(De vorige week was het 10
jaar geleden dat de Vereenigde
Staten werden „drooggelegd".
Dit jubileum is niet gevierd).
Men dweept er tegenwoordig mee.
Die cultus van het jubilé,
Dat valt niet te ontkennen,
Geschenken, bloemen enzoovoort
En ailes wat er bij behoort
Daar zijn we aan gaan wennen;
Een zaak die net een jaar bestaat,
Een voetballer die trouwen gaat
Die moeten jubileeren,
Een man die zestig jaren leeft
En verder geen verdienste heeft,
Moet men reeds daarom eeren;
U weet precies hoe zooiets gaat,
Er wordt veel en met gloed gepraat
In al te holle phrasen,
Maar hoe belangrijk dit mag zijn,
Het hoogtepunt van zoo'n festijn,
Is alcohol in glazen;
Doch ook al doet men het te vaak,
't Is een onschuldig soort vermaak,
Waar ik niet aan zal raken,
Wij leven snel en straks komt mijn....
Nee, nee, het zou ontactisch zijn
Om iemand boos te maken;
Intusschen, in Amerika
Was 't dezei dagen, tel maar na,
Precies tien jaar geleden.
Dat heel het land werd drooggele^i,
Een maatregel die, zacht gezegd,
Nog heden wordt omstreden;
't Is ongemerkt voorbijgegaan,
Een jubilé was „niks gedaan",
Het was zelfs haast vergeten,
Verbaas u niet, want zoo'n geval
Mag zonder wijn, ik zei het al,
Geen jubileum heeten.
P. GASUS.
DE MIST.
Tengevolge van de mist heeft Dinsdag in
Rotterdam het havenverkeer geheel stil ge
legen en ontstond bij de veren groote stag
natie. Op het- IJ werd de scheepvaart ernstig
bemoeilijkt. Bij de spoorwegen is door de
mist weinig of geen stagnatie ontstaan. Van
Schiphol vertrok gisteren alleen het vlieg
tuig naar Parijs.
DE ZAAK-LIEBERMANN.
TWEE COMMISSARISSEN VAN DE
VEENDAMMER VERHOORD.
Voor de eerste maal in de Veendammer-
affaire werd in de gisteren gehouden zitting
van het Amsterdamsche Gerechtehof mejuf
frouw A. H. Woltman, dochter van den oud-
directeur der „Veendammer" gehoord. Zij
erkende dat er aandeelen van de Veendam
mer op haar naam stonden; toen zij bericht
kreeg dat de aandeelen verkocht zouden wor
den en zij in verband hiermede op de ver
gadering van 25 Juni moest verschijnen om
haar handteekening te plaatsen, is zij ge
gaan. Op goed vertrouwen in haar vader
heeft zij toen geteekend.
Later zeide ze wel gevoeld te hebben, dat
de zaak niet in orde was.
Na de pauze deelt de president mede dat
de promotor Sedeyn, wiens naam door de
Veendammer-affaire bekend is geworden, te
gen Zaterdag om 2 uur zal worden gedag
vaard. Tot nog toe had Sedeyn geweigerd als
getuige te verschijnen. Paardenkooper die
nog nimmer gehoord is, wordt Maandag ver
hoord, evenals de curator in zijn faillisse
ment mr. Hingst.
De president laat dan Liebermann voor de
groene tafel komen om hem verschillende
vragen te stollen. De eerste vraag is op welke
wijze hij in relatie is gekomen met de „Veen-
dammer".
Liebermann: Ik moest een goede maat
schappij hebben, die hypotheken zou verlee-
nen in de Randstaten, waar de rentevoet
hooger is; het geld daarvoor zou uit Amerika
komen. Sedeyn zou uitzien naar maatschap
pijen, die in het buitenland konden optre
den.
President: „Dat mocht de „Veendammer"
niet!"
Liebermann: Maar de Beleggingmaatschap
pij wel! Daarom heb ik in December 1920
Sedeyn opgedragen te trachten de „Veen
dammer" in handen te krijgen, mits de hy
potheken goed waren. Maar toen Sedeyn, v.
d. Toorn en mr. Kappeyne zijn plannen en
relaties kenden, wilden zij de „Veendammer"
achter mij omkoopen. Later is het toch tot
een overeenkomst gekomen.
President: „U hebt Kappeyne toch opge
dragen om een millioen te zoeken!"
Liebermann: Hij zocht het aanvankelijk
voor zichzelf, later ten behoeve van ons vie
ren.
De president wijst Liebermann op verschil
lende tegenstrijdigheden in zijn verklaringen.
Bij het verdere getuigenverhoor wordt ge
hoord L. Th. H. Baron van Boecop, die in
1927 commissaris der Veendammer is gewor
den. Hij zegt, altijd van Van den Toorn ge
dacht te hebben, dat deze millionair was,
van Liebermann dacht hij dat niet zoo. Hij
kan zich niet meer herinneren, voor de ver
gadering van 25 Juni 1927 aangezocht te zijn
om commissaris te worden. Voor deze verga
dering heeft getuige 1000 presentiegeld ge
had.
In die vergadering hebt u maar raak ge
teekend, merkt de president dan op.
Get.: Ja, dat is wel zoo, maar ik heb altijd
gedacht dat iets dat je van een notaris of
een advocaat kreeg, goed was! (Gelach).
Mr. Duys: Pas maar op!
Pres.: U hebt toch wel opeens begrepen dat
u commissaris was geworden? Begreep u niet
dat u daarmee zekere verantwoordelijkheid
op u geladen had?
Get.: Ik dacht zóó, daar zitten advocaten
en een notaris, 't zal wel in orde zijn! Ik
dacht dat het alleen maar de overname be
trof.
Pres.: Maar u wist geen prijs, t kon best- 8
millioen geweest zijn, dan was de „Veendam
mer" opeens leeg geweest!
U is geloof ik nóg commissaris niet? Maar
u hebt nooit meer presentiegeld gehad? (Ge
lach).
Mr. Duys: Vandaag nog wèl!
Pres.: Maar wij zijn niet zoo royaal (hilari
teit)
Vervolgens wordt de heer J. Spangersberg
uit Zeist gehoord, die eveneens commissaris
is geweest, en tevens particulier-secretaris
van Liebermann. Hen beschouwde Lieber
mann als een vermogend man met serieuze
plannen. Getuige heeft nooit anders gedacht,
dan dat Liebermann buitengewoon eerlijk
was. Mr. Duys vraagt dan, of Liebermann.
als hij oneerlijke bedoelingen had gehad, niet
langs veel eenvoudiger weg geld had weten
machtig te worden.
Liebermann, die hierna gelegenheid krijgt,
om het een en ander op te merken, verklaart
dat hij feitelijk onder invloed stond van mr.
van Gigh. Een advies van mr. van Gigh vatte
hij als een bevel op.
Te ruim vier uur wordt de zitting geschorst
tot Donderdag a.s.
DE LONDENSCHE VLOOT-
CONFERENTIE.
door
DR. E. VAN RAALTE.
LONDEN, 21 Januari. Een zware mist
hing over Londen. Reeds in den ochtend zag
het er bijkans uit, alsof het avond was. Een
ondoordringbaar gordijn van smook gaf aan
het geheel een somberen aanblik, die doordat
overal de lantaarns en de verlichtingen aan
waren, tevens iets mystieks had.
Aldus de Engelsche hoofdstad op het oogen-
blik waarop de Koning zich naar het Hooger-
huis begaf om daar in de Koninklijke Galery
de Vlootconferentie te openen.
De voorteekenen waren dus verre van
vroolijk, doch het zou dwaasheid wezen nu
maar meteen te gaan gelooven, alleen op
grond van de sombere symboliek van het weer.
dat er van de heele conferentie niets terecht
zal komen. Het is uit den aard der zaak op
dit oogenblik nog te vroeg om dienomtrent
eenige, althans gegronde voorspelling te kun
nen doen. Veel zal er van afhangen of men
alom voldoende zal denken aan de waar
schuwing, die MacDonald liet hooren om het
ontwapeningsprobleem vooral niet te beper
ken tot een onderwerp, waarover de deskun
digen het slotwoord spreken, doch om het op
een ruimer terrein te brengen, n.l. het terrein
waar de scheppende staatslieden tenslotte
de zeggingschap hebben.
Als men bedenkt, hoe menigeen van oor
deel is, dat de Engelsche Minister van
Marine zelf juist onder den plak zit van de
deskundigen van de Admiraliteit, moet deze
uitlating van den Britechen Premier bepaald
opvallend genoemd worden. Overigens, dat
bleek wel duidelijk, is de huidige leider van
de Engelsche Regeering er geenszins de man
naar vooral niet bij de tegenwoordige poli
tieke verhoudingen in zijn land zonder
blikken of blozen op eenmaal tot een radi
cale vlootontwapening te willen overgaan. De
traditie van het Engelsche volk en de insu
laire positie van Groot-Brittannië, zijn nu
eenmaal factoren, waarvoor ook een Mac
Donald zich niet blind wenscht te toonen.
Langzaam aan, dan breekt het lijntje niet,
schijnt in dit opzicht zijn leuze te zijn en
onmiddellijk begint hij al met de ongeduldi-
gen te waarschuwen, dat men er zoo op den
duur wel degelijk zal komen, doch dat het
nu eenmaal niet verstandig is alles tegelijk
te willen bereiken.
Op dit oogenblik moge ik intusschen de ver
schillende vraagstukken betreffende mogelijke
vermindering nog even laten rusten om thans
liever aandacht te wijden aan eenige puntjes
uit de plechtigheid van heden, die ongetwijfeld
het aanstippen waard is.
Bepaald indrukwekkend was het binnen
komen van den een gekleede jas aanhebben-
den Koning. In heel de vergaderzaal viel geen
uniform te ontdekken en toch zat er bepaald
stijl in het geheel.
Koning George zag er goed uit en bepaald
niet als een man, die nog in een of ander
opzicht de gevolgen van een ernstige ziekte
ondervindt. Alleen in zijn stem kon men zoo
nu en dan iets bemerken, dat aan zijn on
gesteldheid van het vorige jaar deed terug
denken.
Terwijl de koning sprak, stond zijn eerste
minister achter hem, zooals dat nu eenmaal
sinds eeuwen gebruikelijk is. Ook een La
bour-Premier heeft eerbied voor dat verle
den en weet hoe hij zich, eenmaal minister
geworden tegenover anderen, het staats
hoofd in de eerste plaats, dient te gedragen.
Geen wonder dus dat Macdonald In zijn
rede nog eens met bijzondere vreugde aan
stipte hoe het heden, sinds zijn ziekte, voor
het eerst was, dat Zijne Majesteit weer eens
in het openbaar sprak. Gij ziet het dus, ge
achte lezers, elk revolutionairisme is den En
gelsche n Premier vreertid.
En toch hebben we vandaag ter gelegen
heid van de opening meteen allerlei meege
maakt, dat een vorig geslacht vermoedelijk
nog ontzaggelijk revolutionnair gevonden
zou hebben.
Alleerst de radio-uitzending. De heele
reeks van sprekers, de Koning voorop, had
den voor zich een microfoon staan, ten einde
aldus honderdduizenden buiten de zaal van
het gesprokene te kunnen doen genieten.
Toen de Koning zich opmaakte om weer
heen te gaan, bleek hem, dat de fotografen
gaarne even een foto van hem en zijn omge
ving zouden nemen. Zijne Majesteit boog zich
ook hier voor wat de openbare meening van
hem verlangt: hij bleef even staan, totdat
de fotografen hun werk hadden gedaan.
Nauwelijks was de fraaie troonzetel, waar
op de Koning had plaats gevonden, koud. of
daar kwamen een paar mannen aanzetten,
ten einde den zetel eenvoudig weg te nemen.
Dit sjorren met den troonzetel is zeer zeker
ook wel weer een resultaat van onzen tijd.
Tenslotte nog een punt. dat sterk opviel:
het feit, dat de vertegenwoordigers der Do
minions, insgelijks van Indië, aanwezig wa
ren als zelfstandige delegaties, en dit dan
ook, door enkele korte redevoeringen, nog
eens goed lieten uitkomen.
In een zaal, waaraan heel wat historie en
heel wat herinneringen aan ouden wapen
roem vastzit speelden zich dergelijke mo
derne dingen af, als ik hier heb vermeld.
Moge men later kunnen zeggen, dat de con-
1 ferentie zelf als het ware een revolutionair
resultaat heeft opgelevert, nl. In zooverre
revolutionair, dat de slotsom zou zijn een
vérgaande internationale vlootontwapening.
Macdonald zou zulks gaarne zien gebeuren,
doch hij heeft daartoe aller steun noodtg,
want makkelijk is de taak, die op hem rust
zeker allerminst. Met een vasthoudendheid,
den bulldog waardig, moge hij hiervoor
ijveren.
Frederik van Eeden:
Wie iets moois maakt lijkt mij meer ar
tist dan wie iets goeds maakt.
TREINBOTSING BIJ HET
GOEDERENSTATION.
TENDER EN WAGON OMGESLAGEN.
Om even over kwart voor twaalf kwam
vanmorgen een goederentrein, bestaande
uit een locomotief met tien a vijftien wa
gons van de Centrale Werkplaats het em
placement van het goederenstation aan de
Westergracht in een kalm gangetje oprij
den over het vijfde spoor.
De locomotief reed achter uit, de machi
nist stond terzij op het platform om uit te
kunnen kijken. Vlak voor het seinhuis werd
een wissel gepasseerd, deze stond verkeerd
waardoor de trein naar het vierde spoor
reed. Op dit spoor stonden twee leege goe
derenwagons op korten afstand van den
wissel. Onmiddellijk werd geremd, de ma
chinist gaf drie stooten op de stoomfluit
om de remmers te waarschuwen de rem
men aan te draaien. Nog even reed de loco
motief door, de tender botste schuin tegen
een der goederenwagens aan, schoof dezen
een meter of tien verder, waarbij de goede
renwagen en de tender beide uit de rails
gelicht werden. De wielen sloegen in den
grond, beschadigden de dwarsliggers en ten
slotte kantelden de wagen en de tender om.
De waterbuizen van den tender naar de lo
comotief knapten af, de koppelstang werd
verbogen. Een der buffers van den goede
renwagen drong in den achterwand van den
anderen wagen, waardoor deze niet ernstig
beschadigd werd. De locomotief was met het
achterste assenstel naast de rails komen te
staan.
De machinist en de leerling-machinist die
op het laatste oogenblik van de locomotief
waren gesprongen doofden het vuur.
De tender is nogal ernstig beschadigd en
ook de locomotief zal geheel nagekeken
moeten worden. Het is een „oude Engelsch-
man", de G 2, No. 2937.
Van het convooi wagons Is geen der wa
gens beschadigd. Ze zouden hedenmiddag
weggerangeerd en in verschillende tremen
gehaakt worden.
Hoewel de tender en de goederenwagens
dwars over de rails liggen en het dus wel
moeite zal kosten ze weer in de rails te
brengen, ondervindt het verkeer geen noe-
menswaardigen hinder, daar de hoofdspo
ren vrij gebleven zijn.
De oorzaak ligt in den verkeerden wissel
stand, door een onveilig sein is de machi
nist niet gereden. Omstreeks éen uur kwa
men een extra locomotief en enkele mate
riaalwagens en werd met het opruimings-
werk begonnen.
HET FEESTCONCERT VAN
„ZANG EN VRIENDSCHAP".
PRINS HENDRIK ZAL HET BIJWONEN
Naar wij vernemen zal het Feestconcert
van de Kon. Liedertafel „Zang en Vriend
schap" op 20 Februari a.s. worden bijgéwoond
door Prins Hendrik, den Beschermheer der
Liedertafel.
Dit feestconcert ls uitsluitend toegankelijk
voor donateurs, kunstlievende leden en ge-
noodigden.
Op 28 Februari zal er een herhaling van dit
concert voor het publiek plaats hebben.
VOORBEURS TE AMSTERDAM.
ONBETEEKENENDE HANDEL.
Het Persbureau Vaz Dias meldde ons he
denmiddag:
De handel had hedenmorgen ter beurze
van Amsterdam niets te beteekenen en de
koersvariaties waren al evenmin van grooten
omvang. Alleen de Philips-aandeelen veroor
zaakten een kleine beweging en liepen van
504 tot 509 op. om vervolgens lichtelijk te rea-
geeren. Margarine Unies behaalden een
avans van enkele punten, evenals de Ac-
coussiek-aandeelen. A.K.U.'s bleven op peil.
Voor Koninklijken bestond wat vraag waar
door een koersverbetering tot in de onmid
dellijke nabijheid van 400 plaats vond.
HEVIGE BRAND OP KRETA.
KANEA. 21 Jan. (B.T.A.) Een deel van
de stad Kanea (op Kreta) is door brand
vernield. De schade wordt op tientallen mil
lioenen geraamd.
TREIN DOOR BANDIETEN
OVERVALLEN.
LONDEN, 21 Jan. (VD.) Een bende
van ruim 200 Chineesche roovers heeft
naar gemeld wordt een trein van de
Mackay-Joe-Nan-Foe-lijn laten derailleeren
en vervolgens getracht hem uit te plunderen.
De militaire begeleiders van den trein
slaagden er evenwel in de onverlaten op de
vlucht te jagen. Tijdens de schietpartij, die
ontstond, werden verscheidene soldaten ge
wond en een passagier gedood. Dezelfde
bende had de vorige week een goederentrein
leeggeroofd.
Het Belangrijkste.
BerlijnVoor millioenen valsche 100-dollar
biljetten in omloop.
(pag. 1, le blad).
Dc Londcnsche Vlootconferentie.
(nag. 1. blad).
SpanjeEen eigenaardig bericht. Hoe Pri
mo de buitenlandsche pers bewerkt.
(pag. 1, 2e blad)
Een accountantsverklaring over Haarlem's
Dagblad.
(pag. 3, 2e blad).
Botsing bij het Goederenstation-, tender cn
wagon omgeslagen.
(pag. 1, le blad).
De strafzaak Liebermann.
(pag. 1, le blad).
Om de bezittingen van het Leger des Heils.
(pag. 1, 2e blad).
Voor de laatste berichten zie men de 2de
pagina van het Eerste Blad).
ARTIKELEN, em.
R. P.: Grandi.
(pag. 1, le blad).
Dr. E. v. Raalte: De Londcnsche Vlootcon
ferentie.
(pag. 1, le blad).
HAARLEM, 22 Januari.
Grandi.
De Londensche Vlootconferentie is begon
nen, en de eerste gedelegeerden der vijf
groote zeemogendheden Ramsay MacDo
nald (Engeland), Stlmson (Amerika). Tar-
dieu (Frankrijk), Grandi (Italië) en Wakat-
soeki (Japan) hebben hun openingsredevoe
ringen gehouden. Tamelijk vage redevoerin
gen. Deze conferentie begint niet alleen in
een andere locale sfeer, maar ook onder min
der sterken aandrang dan de Haagscho. Het
is geen pessimisme, als Ik zeg dat er voors
hands in deze wereld nog gemakkelijker een
sterken drang te vinden is om tot oplossing
van financleele vraagstukken te komen, dan
tot ontwapening. Het is slechts een consta
te eren van de feiten zooals zij nu eenmaal
zijn, en overigens een aanleiding om opnieuw
te herinneren aan den kreet, in de Assemblée
van den Volkenbond te Genève geuit: Wij
moeten een sterke strooming in de volken
achter ons hebben, een strooming die ons
voortdrijft en meeneemt, om groote resulta
ten te kunnen bereiken!
Het bewustzijn, dat die machtige strooming
versterkt moet worden om een wereldramp
te vermijden, die alles zou vernietigen, is
groeiende, maar nog lang niet sterk genoeg.
In Londen hebben alle gedelegeerden ver
klaard, dat dit de eerste moet zijn van een
serie ontwapeningsconferenties, cn dat ls
veelbeteekenend. Het sluit direct aan bij den
kreet om steun, in Genève geuit. Het zegt:
Wij voelen het wassende getij, wij zijn gereed
daarop te varen zorgt gij dat het blljve
wassen. WIJ weten dat het slechts langzaam
wassende is. en dat wij geduld cn volharding
moeten hebben.
Dit is de toon die ook duidelijk tot uiting
komt in de rede van den Britechen premier,
gangmaker of als u wilt: admiraal van
de vredevloot, die de oorlogsvloten moet ver
drijven. MacDonald is een geestdriftig vech
ter voor den vrede. HU heeft geleden voor
zUn overtuiging en idealisme, toen hU tUdens
den oorlog in zün eigen land totaal op den
achtergrond werd geplaatst, zelfs niet meer
als parlementslid herkozen werd, zUn in
vloed totaal verloren scheen te hebben
Maar later keerde hij terug, als leider van
zUn partU, later zelfs tot eersten Labour-
premier verheven. HU heeft geleden voor een
groote overtuiging, en dat alleen dwingt al
respect voor den man af. Thans volgt hij een
bedachtzame, niettemin vastberaden koers in
den strUd tegen den oorlog.
MacDonald maakte ln zUn openingsrede
een belangrUke opmerking toen hU waar
schuwde tegen de eenzUdige opvattingen der
maritieme expert-s, en te kennen gaf dat de
conferentie zich niet tevreden zou kunnen
stellen met de resultaten door hen mogelUk
geacht. Overigens waren zU allen „in civiel"
verschenen. Er was geen enkele uniform te
zien; zelfs de koning van Engeland verscheen
ditmaal in een gekleede jas. Hetgeen, als er
kenning van den geest van deze conferentie,
als ..gebaar", toch niet zonder beteekenis is.
Uit de milde vaagheid en algemeenheid,
die de vUf redevoeringen verder kenmerkte,
wil ik alleen, als curiosum, een uitlating van
den Italiaanschen afgevaardigde Grandi cl-
teeren. Want die uitlating typeerde niet al
leen de vervaarlUke openhartigheid, die het
régime-Mussolini zich (in sommige zaken)
veroorlooft, maar ook de wonderlijke begrips
verwarring ten aanzien van het oorlogsge
vaar-der-toekomst, die in onzen Ujd nog zoo
sterk heerscht.
Grandi zei ronduit: „Mussolini heeft een
groot program voor den opbouw van Italië
ontworpen, waarvoor een lange periode van
vrede vereischt wordt. Daarbij moet de be
wapening. om zuinigheidsredenen, vermin
derd worden. WU zUn dus voor vermindering
van de sterkte der vloten. Beperking van den
vlootaanbouw is voor ons niet voldoende".
Hier is geen woord idealisme bij. Maar het
geeft tegelUk wel een heel wondcrlUken kijk
op de redeneeringen, die men ln Italië volgt.
Mussolini wil „een lange periode van vrede"
om zUn nieuwe Italië op te bouwen. En daar
na? Men kan moeilijk anders concludeer en
Dinsdagmiddag had op het R.-K. kerkho] „St. Barbara" de onthulling plaats van he,
gedenkteeken voor wijlen den heer B. Groenewegen, vroeger voorz. v. d. Ned. en
Haarl. Kegelbond. Zie het verslag der plechtigheid elders in dit nummer