W MUZIEK BIOSCOOP AAN ONZE WEEK-ABONNÉS De strijd tegen de vervalschers van bankbiljetten. Nerveus en Overspannen Onrustig en Slapeloos Mijnhardt's Zenuwtabletten te-fTTP ij.?#; Iv |f Iftg® DE KLEEREN MAKEN DEN MAN HAARLEM'S DAGBLAD ZATERDAG 8 FEBRUARI 1930 HAARLEMSCIIF MOTET- EN MADRIGAAL- VEREENIGING. De afdeeling Haarlem der Maatschappij tot bevordering der Toonkunst liet voor haar tweede uitvoering haar keuze vallen op het nieuwe koor, dat onder leiding van Sem Dresden de schoone traditie der onvolprezen Madrigaalvereeniging zal voortzetten. Niet ongepast is in dit verband te noemen den naam van Anion Averkamp, die jaren aaneen het schoonste bood dat de koorlitteratuur bevat. Wij mogen nu hartelijk wenschen. dat, daar Averkamp zijn Haarlemsch Palestrina- koor ten leste moest vaarwelzeggen, de mede werking van muzikaal Haarlem thans zóó zal blijven groeien, dat de glorieuze entrée van het jonge koor geboekt zal mogen worden in de annalen van Haarlem's muziekleven als het eerste concert eener schoone reeks, waarvan het volgende zoo mogelijk het voorgaande in de schaduw zal stellen. Is dat mogelijk?, mag men zich afvragen, ra een avond van zóó superieur kunstgenot als op dezen zevenden Februari. Het is wel haast voldoende, de namen te noemen van Vittaria, Orlando di Lasso, Lotti, Orazio Vecchl, Dlepenbrock en daarnaast eenvoudig te vermelden, dat Sem Dresden het koor formeerde, zijn zangers en zangeressen in leidde in de Palestrljnsche kunst en ten leste de uitvoering leidde. Ls er dan nog een groei mogelijk? O, we twijfelen niet, of bij Sweelinck's Psalm 122 zal een nog volmaakter Inzingen het slot der compositie nog doen winnen aan glans. Maar wie mocht mcenen, dat er ten aanzien der drie misdeelen van Vittorla nog niet het summum van schoonheid is bereikt, zou die mecning laten varen, zoo hij het koor b.v. zou hooren zingen in de ronde Luthersche Kerk. Want op de vierkante ruimte der con certzaal is deze gothische kunst niet inge steld, en zij verdraagt er zich even weinig mee als een pinakel van den dom te Milaan op een gebouw in Waterstaatsryl. En Lasso's „Nos qui sumus" dan, een zijner schoonste motetten? Dit is een ander geval. Wel treft ook hier in 't eerste deel de imiteerende stem resp. in sopraan, tenor, bas (met alt) en dat wonderbaar vrije rythme waar de kunst van dlrigeeren. bij Dresden zóó alsof het vanzelf gaat, maar in waarheid een opgaaf om van te duizelen; maar het geheel is toch lichter te volgen, wijl 't is gebouwd op het motief van dat populaire lied „Glorlose Nicolae" en dat in 't middendeel optreedt in een zuiver har monisch kleed en simpel ternair rythme. Waarna dat hoog-serene slot, dat zingt van geluk, vrede cn uiteindelijk verwinnen. Dit werk van Lasso, dat ook de Madrigaal vereeniging zoo menigmaal overschoon zong, maakte ook nu een diepen indruk. En over Lottl's „Cruclfixus", al vinden we hier niet dien ongerept zuiveren stijl van Palestrina, is slechts dit te zeggen, dat de volmaakt be- heerschte zangkunst van het jonge koor geen enkele andere gedachten kon laten opkomen dan die van zuivere schoonheid; hier dacht men niet meer aan de kunst van Dresden, de veelheid van het stemmenweefsel terug te geven in oneindige klaarheid; het was de zin van het „passus et sepultus est" die merk baar ontroering bracht. Ik sprak van vol maakt beheerschte zangkunst. Dit gold in be trekking tot dit slotdeel wel allereerst voor het mannenkoor, dat de sonoriteit ontwikkel de van het strijkkwartet. Maar de kwaliteit der vrouwenstemmen te roemen, waar zou ik eindigen? Gemakkelijk valt het mij, onder de sopranen, mezzo's en alten aan te wijzen groepen van twee, drie of meer, die door gelijkheid van stemkleur wel niet toevallig bijeen geplaatst zijn. Want uit de goede koren van voorheen zijn vele mooie stemmen over gegaan in de Haarl. Motet- en Madrigaal vereeniging en bewerken daar door de zorg vuldige opstelling prachtvolle effecten. In de zangen van Valerius, door Dresden met voor opgezet doel zoo harmonlsch-allereenvoudigst gehouden, kon men zich ten overvloede over tuigen. wat goede opstelling vermag. Naast de vrouwenstemmen in Caplet's Misdeel, Kyrie. Sanctus (met Benedictus), Agnus Dei en 't toegevoegde „O. Salutaris", mocht men zich de schoone uitwerking nog vergroot denken door de toevoeging van het knapenkoor, dat aan de muziek dat onbe schrijflijk onroerende geeft. Wonderbare muziek, deze mis van Caplet; zij verdraagt zich evengoed met de mannenstemmen in unisono, als met de toevoeging der orkest instrumenten, waarvan zeker de hoorns een intensen indruk zouden maken. Spijtig genoeg werden we uit deze oneln- digheidssfeer al te spoedig weggehaald door de zuiver-harmonlsche kunst, van Verdi's „Padre nostro". Muziek, zeer waardevol op zichzelf, doch die beter door een pauzedeel had gescheiden mogen zijn. Ook was er van Jan N ie land een werk (de drie prinsessen), waar men waardeering mocht hebben voor het kleurenpalet, van dezen orgelkunstenaar, maar dat me als kunstgenre toch niet bijster kon lnteressecren, wijl het me een afdwaling lijkt op het domein van den koorzang; een genre dat mag afsterven even geheimzinnig als het kwam. De uitvoering alweer was su perieur. Ten overvloede was er ook het geest.ge element vertegenwoordigd met een sublieme uitvoering van Dlepenbrock's „Den Uil". Niemand ontging hier zeker des kosters „requiem", zoo in „Vollendung" uitgevoerd door de sopranen. Dlepenbrock moest gebis seerd worden. Een slotbemerking nog. Veel Haarlemsche kunstenaars, (zangers, dirigenten), die niet veel meer te loeren hadden, waren naar deze uitvoering gekomen. Maar waar bleven de velen die (tl te vaak het podium betreden ennog alles hadden te leeren? G. J. KALT. nan WU vestigen er de aandacht op dat de courantenbezorgers verplicht zijn op Woensdag de abonnementsgelden af te rekenen, ook van die abonnementen waarvoor zij het abonnementsgeld nog niet hebben ontvangen. De bezorgers *Un niet verplicht abonnementsgeld te goed te houden. WIJ roepen daarom gaarne de welwillende medewerking In ran hen die per week geabonneerd zijn. om door betaling op Maandag of Dins dag vlotte afrekening mogelijk te maken DE ADMINISTRATIE Een zeergoed geslaagde geluids film „Witte Schaduwen". Er is geen reden tot klagen. De vrees was groot dat de geluidsfilm, de waarde van de film zou terugbrengen; dat de moeizaam afgelegde weg van wansmaak naar smaak en stijl weer opnieuw zou afge legd moeten worden. Niets is minder waar. „„Sonny Boy" deed wanhopen jnaar .Abie's Irfsh' Rose" en „Witte Schaduwen" rechtvaardigen het bestaan van de geluidsfilm. Bovendien noteerden wij in dit blad reeds de voortreffelijke eigenschappen van de film Atlantic. Nu dient men echter wel te beseffen dat „Witte Schaduwen" die nu in Palace draait, een film Is, die achteraf van muzikale illus tratie is voorzien. Daarbij heeft men zich echter af en toe aan geluidsfilm-effecten gewaagd, die van goeden smaak, stijl en originaliteit getui gen. Voor het overige is „Witte Schaduwen" waarlijk een meesterwerk. Deze film laat ons zien, hoe de Westersche beschaving als een vergif is, voor de bevolking van een para dijsachtig eiland in de Stille Zuidzee. Een blanke dokter (Monte Blue) een mislukt idealist, wordt door het lot voorbestemd om als eenige blanke terecht te komen op één der verstaf gelegen Zuid->Zee-eilanden. Hij wordt opgenomen onder de bevolking en huwt een vrouw van het volk. Geruimen tijd leeft de man als in een paradijs, doch op zekeren dag komen de blanken, met hun witte schaduwen. De dokter, die het gevaar ziet en het wil keeren, wordt door zijn blanke broeders vermoord. Een parehlsscherij wordt georgani seerd. en de witte schaduwen, nicotine, ziekten, alcohol, geld, vergiftigen een aardsch ge luksland. In allen eenvoud werd dit gegeven verwerkt. Wonderlijk mooi zijn de opnemingen van de parelvisscherij. van de feesten, van de plech tigheden der inlanders. Wonderlijk mooi ook werd dit heerlijke land in de Stille Zuidzee gefilmd. De tragedie werd zonder valsch pathos weer gegeven. en wars van alle verkeerde senti mentaliteit slaagde de regisseur (W. S. van Dijke) er In een zeer gaaf werk te scheppen. De geheele handeling speelt in werkelijkheid op het eiland Tahiti. Monte Blue is als de Idealistische dokter voortreffelijk. Hij doet zich hier als een acteur van den eersten rang kennen. Raquel Torres is zijn verdienstelijke tegenspeelster. Op het tooneel dit keer mejuffrouw Luzi Browning, die een getuigenis van weergalooze virtuositeit ten aanzien van de Xylophoon af legt. KOÏBRANDT-THEATER. Als hoofdfilm: Naar Siberië verbannen. Als geluidsfilm geeft Rembrandt-Theater deze week de laatste acte van „la Juive". De stemmen zijn prachtig en klankvol en komen uitstekend door, al gelooven we, dat een acte uit een meer bekende opera, meer succes en waardeering bij het publiek zou vinden. „Het IJsco-mannetje" amuseert het publiek in hooge mate. Op het tooneel verschijnen „de drie Bar- gero" aan het drievoudige rek. Prachtig werk en zeldzaam mooi uitgevoerd. De hoofdfilm „Naar Siberië verbannen" brengt de noodige spanning. Bij een aanslag, gepleegd op den nieuwen gouverneur in War schau. vlucht een der medeplichtigen, gravin Vera Starschenskl, bij den student Wassilij. Het gelukt dezen haar aan de vervolgingen der politie te onttrekken. Beide jonge men- schen ontvlammen in liefde voor elkaar. De politie is er evenwel achter gekomen, dat de student een anarchiste schuilplaats heeft ver leend en wenscht van hem haar naam. Als hij pertinent weigert dien te noemen, wordt hij naar Siberië verbannen. Vera blijft langen tijd onkundig van zijn lot. maar hoor het eindelijk uit den mond van hem, die haar liefheeft, van vorst Stolin. Zij smeekt hem den student te bevrijden en belooft hem in ruil daarvoor zijn vrouw te worden. Stolin geeft het bevel Wassily uit Si berië te laten vluchten, maar in een ps. schrijft hij. dat Wassily op zijn vlucht- dood geschoten moet worden. Hoe deze geschiede nis zich verder ontwikkelt, ga men ze J zien en we beloven u een spannencf*verloop en een vrij plotseling einde. De Natuuropname van Multlfilm, Haarlem, Zuid-Laren is een heel mooie film. LUXOR-THEATER. „Iluzarenlicfde", een vermake lijke militaire klucht. Dit keer een militaire klucht „Huzaren- liefde", waarin de hoofdrollen o.a. vervuld worden door Fulus von Szöreghy, Hans Jun- kermann, Claire Romer enz. enz. Deze na men waarborgen van te voren succes. Dat het inderdaad een klucht is, bewees de gulle Lach die telkens opsteeg om de malle wederwaar digheden van Mikosch Braun, den huzaar. Deze Mikosch is een rijk geworden schoen- smeerfabrlkant en het is hem al driemaal ge lukt zijn vriend Tonni voor hem onder de wapenen te laten komen, maar nu zal dit niet gaan, zoodat Mikosch zelf het huzaren- pak moet aantrekken. Aan zijn familie had hij steeds gezegd dat hij reserve-eersfce-luite- nant was, doch*nu blijkt dat dit niet het ge val is. Mikosch heeft een dochter die verliefd is op een officier. Haar vader heeft haar echter voor een neef bestemd. En zoo begin nen de verwikkelingen. De officier denkt dat Mikosch de verloofde van Lilly is en tracht hem op alle manleren te straffen. De Ingewikkeldheden worden tenslotte van dien aard, dat wij het aan u zelf moeten overlaten er de ontknooping van te gaan zien. Die zal u ln leder geval voldoen. „Liefde gaat door de maag" is een leuke 2-acter, Voorts brengen wij ditmaal een bezoek aan Würaburg en krijgen weer veel oude gebou wen en wat dies meer zij, te bewonderen. Het Luxor-Nieuws bevat deze week een be zoek aan Ecuador, een Amerikaansche staat Als variété deze week .Les Caravellls". acrobatische sprlngnummers (4 personen) en ..Troupe Loupescu" (5 personen) een muzikaal nummer, waarin echter veel meer aan dan sen dan aan muziek gedaan wordt. Ook dit gedeelte van het programma viel zeer in den smaak. Dus weer een programma dat er wezen mag en dat we gaarne aanbevelen. INGEZONDEN MEDEDEELINGEN a 60 Ct«. per repel. L)e „Regenmaker" doet zijn oest. 't Succes komt misschien later; Maar „Henco" maakt voor Liwe wasch Het zachtste regenwater. DE AANSLAG OP DEN PRESIDENT VAN MEXICO. NEW-YORK. 7 Febr. (VD.) Uit Mexico wordt gemeld, dat de dader van den aanslag op den President der Republiek Flores na een urenlang verhoor bekend heeft commu nist te zijn. In Mexlcaansche politieke krin gen is men geneigd aan te nemen, dat het hier een communistische wraakneming be- treft, wellicht in verband staande met de verbreking der diplomatieke betrekkingen met Moskou. DE DIRECTEUR VAN DE „HUMANITé" GEARRESTEERD. PARIJS, 7 Febr. (V.D De Directeur van het Communistische blad „Humanité" Bécret, is gearresteerd wegens het aansporen van militairen tot ongehoorzaamheid. DE JAARBEURS. HET TWEEDE GEBOUW WORDT IN GEBRUIK GENOMEN. Het tweede Jaarbeursgebouw zal met de voorbeurs, die van 11 tot en met 20 Maart a.s. wordt gehouden, in gebruik worden ge nomen. Het t.weede gebouw is evenals het eerste vijf verdiepingen hoog. De exposi tieruimte in het 2e gebouw met semi-perma- nente hall bedraagt 5200 M2. In het eerste Jaarbeursgebouw is een expo sitieruimte van 5700 M2, zoodat door in ge bruikneming van het tweede gebouw, dat met het eerste een geheel vormt, een totaal expositieruimte van 10900 M2 wordt verkre gen. Niettegenstaande de expositieruimte bijna is verdubbeld en het geheele terrein Vredenburg in gebruik wordt genomen is alle beschikbare ruimte verhuurd. BRAND TE ZAANDAM. PAKHUIS GEHEEL UITGEBRAND. Vrijdaagvond om 1 luur werd de brand weer te Zaandam gealarmeerd voor uit- slaanden brand in de fourage-opslagplaats aan de Oostzijde van de N.V. Fouragehandel H. Groen Jzn. Toen de brandweer met veel materiaal ter plaatse verscheen laaiden de vlammen aan alle kanten reeds hoog op en liet de brand zich. vooral met het oog op de belendende houten perceelen zeer ernstig aanzien. Dank zij het krachtdadig optreden van de brandweer kon het vuur echter be perkt worden tot het houten pakhuis. Een groote voorraad fourage ging door het vuur verloren. Slechts twee auto's konden tijdig in veiligheid worden gebracht. De schade wordt door verzekering gedekt. ZANDVOORT. FEESTAVOND UITGESTELD. De Zandv. feestcommissie had het voorne men om een dezer dagen een feestavond te organiseeren. Door het plotseling overlijden van haar voorzitter, den heer H. Meijer, is deze avond uitgesteld geworden. PERSONALIA. Met ingang van 1 Maart a s. Is de heer J- Vloetgraven, ladingmeester bij de Nederl. Spoorwegen alhier overgeplaatst naar Hilver sum. Van tal van Vereenigingen alhier is hij voorzitter of bestuurslid. DRANKBESTRIJDING. De Zandv. afdeeling van de Ned. vereeni- ging tot afschaffing van alcoholhoudende dranken hield haar jaarvergadering. Aan de secretaresse mej. R. Schoppen, werd door den heer Ploeg, algemeen secretaris van het hoofdbestuur te Utrecht, het zilveren insigne en het diploma uitgereikt voor het 25-jarig lidmaatschap. LEZING OVER BEELDHOUWKUNST. Door het overlijden van Just Havelaar, zal de lezing over Vincent van Gogh, die op Donderdag 13 dezer zou plaats hebben in het gebouw van den Zandvoortschen kring, ver vangen worden door een lezing van Theo van Reijn over „Hollandsche Beeldhouw kunst," waarbij een serie lichtbeelden zal worden vertoond. De lezing over Vincent van Gogh zal ver moedelijk door W. Jos de Gruyter in Maart- gehouden worden. door WILLIAM MORAN, Chef van den Amerikaanschen geheimen dienst. De valutacontroleur van de Vereenlgde Staten deelde onlangs het publiek van de Amerikaansche radio mede, dat de Vereenig- de Staten binnenkort nieuw papiergeld zullen krijgen. Tegelijkertijd memoreerde hij eenige feiten, die deze verandering motiveeren en die ook een voorstelling geven van de enorme hoeveelheden materiaal, die bij zulk een ope ratie noodig zijn. De controleur verklaarde, dat het Engraving Bureau, de Amerikaansche staatsdrukkerij, jaarlijks 922 miliioen bank biljetten in omloop brengt, die een nominale waarde van ongeveer 4 milliard dollar verte genwoordigen. Het is niet gemakkelijk, zich voor te stellen, wat zulk een hoeveelheid in derdaad te beteekenen heeft. Wanneer men de bankbiljetten, die op één enkelen dag wor den uitgegeven, op een rij naast elkaar zou kunnen leggen, dan zouden zij een traject van meer dan 600 K.M. bedekken, terwijl de productie van een geheel jaar in dezen vorm viermaal den evenaar zou kunnen omspan nen. Het gewicht aan papier, dat iederen dag voor de bankbiljettenproductie wordt ge bruikt, bedraagt 5 1/2 ton. De groote verscheidenheid van teekening en kleur bij de tot dusver bestaande biljetten maakte den druk voor een groot deel duur en moeilijk, zoodat men thans heeft besloten, bij de nieuwe biljetten een grootere unifor miteit in te voeren, zoowel van die, welke door de Federal Reserve Banken als van die, welke door andere emissie-instellingen zul len worden uitgegeven. De kleur van de nieuwe biljetten wordt aanmerkelijk veran derd, het formaat kleiner; men zal aldus 440 ton papier en 459 ton drukinkt per jaar be sparen. De verandering is echter niet alleen ge baseerd op economische overwegingen. Men hoopt vooral ook het werk van de verval schers daarmede belangrijk te bemoeilijken. De Amerikaansche geheime dienst consta teert per iaar gemiddeld ongeveer 250.000 valsche dollarbiljetten. Men mag aannemen, dat het aantal per sonen, die met deze soort van vervalschin gen hun inkomen verkrijgen, niet zeer groot is; niettemin zijn er in de Vereenigde Staten zoo goed als overal elders lieden, die van het vervalschen van bankbiljetten een beroep maken. Vermoedelijk is hun aantal zelfs aan merkelijk grooter dan ongeveer veertig Jaar geleden, waarschijnlijk doordat thans veel meer lieden met drukprocedés, met de tech niek van het etsen en de papierfabricage vertrouwd zijn; hoe paradox het ook moge schijnen, in werkelijkheid heeft de uitbrei ding van de technische ontwikkeling de ver valschers niet gebaat. Het is tegenwoordig mogelijk, de vervalschte bankbiljetten, die ons worden voorgelegd, veel gemakkelijker te onderscheiden dan vroeger; in het alge meen zijn zij van geringer artistieke waarde en zeker veel minder gevaarlijk dan die, welke eenige tientallen jaren geleden wer den vervalscht. De menschen, die zich te genwoordig met vervalschingen inlaten, ver trouwen in het algemeen hoofdzakelijk op mechanische procédés en passen op hun werk niet zooveel zorgvuldige handarbeid toe als hun voorgangers. Den modernen verval- scher komt het veel meer aan op snelheid dan op zorgvuldige en bedriegelijke naboot sing. In plaats van vervalschte biljetten, die door mannen, die in hun soort werkelijke kunstenaars waren, met groote zorgvuldig heid werden vervaardigd, ontmoeten wij te genwoordig machinaal werk, dat van gebrek kige qualiteit is en gemakkelijk te herken nen. Wie zijn nu de lieden, die beginnen, bank biljetten te vervalschen. in de hoop. daar in letterlijken zin geld mede te maken? Wie zijn deze lieden, wier optimisme zoo ver strekt, dat zij zich wijs maken, met deze soort van vervalschingen een „werkelijk aanzienlijke winst te behalen, voor zij ontdekt worden, hetgeen, zooals zij zelf weten, vroeg of laat onvermijdelijk moet geschieden? Meestal heeft men te dqen met lieden van geringe intelligentie en ontwikkeling, met drukkers, lithografen, fotografen of teekenaars, wier materieel bestaan mislukt is, met onbruik bare arbeiders, die men nergens kon plaat sen. of met misdadigers, die met hen samen werken, om het resultaat van hun arbeid in omloop te brengen. De menschen, die zich met dit gedeelte van de zaak belasten, zijn gewoonlijk simpele avonturiers of individuen, die niet anders te verliezen hebben dan hun vrijheid en ook die niet veel waard achten. Zij zetten hun ellendige vrijheid op het INGEZONDEN MEDEDEELINGEN a 60 Cu. per regel. Gebruik hiertegen de Zenuwstillende en Zenuwsterkende Glazen Buisje 75 cent. Bij Apoth. en Drogisten •0\> .JBülie schijnt plotseling een dierenvriend geveorden tc fijn?" „Heelemaal niet. Hij warmt z'n handen." .(Passing Show). spel tegen het geringe vooruitzicht, winst te behalen met het betalen van valsche bank biljetten aan kleine kooplieden of aan an deren, die. hoe minder geld zij hebben, des te nauwkeuriger ieder biljet onderzoeken, dat; zij in handen krijgen. Het percentage betere lieden, zij het met betrekking tot hun intel ligentie of hun economische positie, die zich inlaten met het verspreiden van valsche bankbiljetten, is zoo gering, dat het geheel mag worden verwaarloosd. De geheime dienst, die de taak heeft, de be langen van het Amerikaansche departement van financiën te beschermen en misdadige plannen tegen deze belangen op te sporen, is zeer goed georganiseerd. Hij bestaat al sedert 1846 en werkt onafhankelijk, ongeveer zooals andere takken van dienst de uitvoe ring van de prohibitie controleeren of de berooving van posten of den smokkelhandel met verdoovende middelen verhinderen. De geheime dienst heeft tevens de taak, den President te beschermen, wiens veiligheid door een systematische bewaking wordt ge waarborgd. De schrijver van dit artikel maakt sedert 1882 deel uit van dezen dienst en heeft de laatste jaren aan het hoofd er van gestaan. Nauwelijks ls een valsch bankbiljet ont dekt en door een bankinstelling aan den ge heimen dienst gesignaleerd, of het orgaan, dat den geheimen dienst in den desbetreffen- den staat onderhoudt, wordt er mede in ken nis gesteld. Daarmede begint het procédé, dat er aanvankelijk op gericht is. den persoon te vinden, die het valsche biljet aan de bank heeft verstrekt. Daarmede is natuurlijk slechts een onderdeel van het werk gedaan, daar het veel belangrijker is vast. te stellen, waar en door wien het biljet werd gedrukt. Dat is dikwijls tamelijk moeilijk, daar men soms waarneemt, dat valsche biljetten uit dezelfde bron tegelijkertijd in verschillende üeelen van de Vereenigde Staten in omloop worden gebracht. De vervalschers maken met voorliefde groote steden zooals New-York Chicago of San Francisco tot hun operatie gebied, daar het voor misdadigers en obscu re personages veel gemakkelijker is, in een groote menigte verborgen te blijven dan in kleine plaatsen, waar hun activiteit veel sterker de aandacht zou trekken. De geheime dienst beschikt over een ruime mate van er varing in deze dingen, zoodat wij in het alge meen de sporen der vervalschers vrij snel ontdekken, hoe sluw zij hun toestellen ook verborgen mogen hebben, waarvoor kelders, particuliere woningen of nevengebouwen van fabrieken, waarin voornamelijk gewone han delsartikelen zijn opgeslagen, bijzonder ge wild zijn. Al is het aantal vervalschers de laatste veertig jaren toegenomen, daarbij moet in aanmerking worden genomen, dat sedert den oorlog een vermindering der bil- jettenvervalschingen valt waar te nemen, voornamelijk omdat, naar onze overtuiging, het gevaar voor de vervalschers te groot is geworden. Een bijzondere wijze van blljettenverval- sching verheugt zich nog steeds in een zekere mate van populariteit, namelijk de verande ring van de nominale waarde van echte bil jetten. De op deze wijze vervalschte biljetten worden in het algemeen in het buitenland in omloop gebracht, waar het publiek met da teekening, die voor iedere waarde anders is, niet zoo goed vertrouwd is als in Amerika. Bijzonder gewild is het. een tien-dollar-biljet te veranderen in een biljet van honderd dol lar. De beschaafde landen hebben internatio nale verdragen, die in hoofdzaak bepalen, dat de vervalsching van bankbiljetten van een dezer landen een misdrijf is tegen de wetten van het land, waar de veralsching wordt uit gevoerd. Het is dus even gevaarlijk, wanneer men in Amerika tracht, Fransche bankbiljet ten te vervalschen als Amerikaansche biljet ten in Frankrijk. In de praktijk doen zich echter moeilijkheden voor, wanneer men ver valschers in andere landen tracht op te spo ren. Dat was een van de redenen, die den Franschen minister van buitenlandsche za ken, Briand. aanleiding gaven, het initiatief te nemen tot de conferentie, die in April 1929 bijeen kwam. Zij leidde tot een conven tie van 27 artikelen, die door de vertegen woordigers van 23 landen werd aangenomen en sindsdien, althans door een groot deel der deelnemende landen werd goedgekeurd. Het essentleele van de overeenkomst is, dat de uitwisseling van Informaties zoo goed moge lijk wordt georganiseerd, zoodat wij b.v. m de toekomst in Amerika te allen tijde zullen weten, wat men in Frankrijk doet, terwijl de Fransche autoriteiten er even goed over zijn ingelicht, wat wij op dit gebied in de Ver eenigde Staten ondernemen. Ik ben er van overtuigd, dat deze internationale overeen komst voortreffelijke resultaten zal opleveren en het lot van den biljettenvervalscher nog minder aangenaam zal maken, dan het thans reeds is. (Nadruk verboden). GOED VERZORGD DRUKWERK VERGROOT UW OMZET VOOR GOED VERZORGD DRUKWERK DRUKKERIJ LOURENS COSTER HAARLEM

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1930 | | pagina 10