M&M:
:D.
LETTEREN EN KUNST
C [MM HEEREN - BAAI)
BIOSCOOP
BINNENLAND
MAAKT VLOEREN GLANZEND - BESCHERMT LINOLEUM
HAARLEM'S DAGBLAD
ZATERDAG 8 MAART 1930
DERDE BLAD.
KUNST AAN HET VOLK.
DANSAVOND FLORRIE RODRIGO EN
ELIZABETH VAN DER VIES.
Zóó verschillend als zij dankten voor het
applaus, zóó verschillend was ook het dan
sen van Plorrie Rodrigo en Elizabeth van der
Vies. Florrie Rodrigo kwam terug met een
stuursch gezicht en zij dankte met hoekige,
abrupte bewegingen. Iets bijna onvrouwelijks
was er dan in haar malgracleus buigen.
Elizabeth van der Vies daarentegen zweefde
kwiek en vlug terug, een glimlach om haar
mond en zij was een en al gratie, wanneer zij
diep in haar knieën doorboog! Florrie Rodri
go deed mij denken aan een weerspannige
suffragette, Elizabeth van der Vies aan een
hofdame, die een révérence maakte voor de
vorstin.
In het dansen van deze danseressen was
'n even groot, karakteristiek verschil. Florrie
Rodrigo danst met forsche, hoekige bewegin
gen en innerlijke spankracht, met een bijna
somberen ernst en iets mannelijks in haar
optreden. Wanneer zij de „heks" danst
een maskerdans op muziek van Moussorgsky
doet zij meer denken aan een satyr, een
duivel dan aan een vrouwelijke heks. Zelfs
in een menuet de meest liefelijke dans
toch blijft zij ernstig en hoekig van ge
baar! Wanneer zij een zuiveren „dans" danst
van Grainger is haar bewegen soms tot
het ongracieuse toe! Maar zij is een persoon
lijkheid, zij brengt steeds iets van zich zelf
mee op het tooneel! En daardoor vooral
boeit zij! Zij is kunstenares. Het meest ka
rakteristiek voor haar danskunst was wel de
mijnwerker, een zuiver mannelijke dans,
waarin zij plastisch den harden arbeid vair
den mijnwerker weergaf, en in een prach
tig en overgang, den strijd tegen het gevaar
en ten slotte den dood! Dit was heel gaaf en
zeldzaam suggestief.
Elisabeth van der Vies daarentegen ls in
haar dansen één en al gratie, zij bewaart
steeds de mooie lijn, de bewegingen vloeien
geleidelijk in elkaar over, zij bekoort door
haar bevalligheid, haar zwier, en souplesse!
De glimlach is geen oogenblik van haar ge
zicht, haar costuums zijn in tegenstelling
van die van Florrie Rodrigo kleurig, bij
het bonte af, in het kort, zij blijft behalve
in het allegro barbaro, maar daar is het dan
ook „barbaro" voor aldoor vrouw! Wan
neer zij een gavotte danst als een fijn poppe
tje, denkt men er zich een bosch-decor en
een gazon bij! Hoorbare zuchten van teleur
stelling gingen op, toen de heer Sevenhuysen
aankondigde, dat de Wiener Walzer verviel!
Dat was nu juist de dans, dien wij van
deze danseres, bij wie alles breede, gracieuse
zwier is, het liefst hadden gezien! Het was
te verwachten, dat een Czardas, door Elisa
beth van der Vies gedanst welke dans de
Weensche wals verving een mislukking
zou worden. Want voor een wilde Czardas
mist deze danseres den hartstocht, de woeste
stuwing, de opwindende passie. Haar dansen
is mooi van lijn, gracieus van bewegen, maar
het wordt op den duur wat zoetelijk! Haar
kunst gaat niet boven het bevallige, bekoor
lijke bewegen uit, het mist het sterke, per
soonlijke karakter van het dansen van Flor
rie Rodriga! En het is ook lang niet zoo be-
heerscht en zeker, ja het was zelfs nu en
dan heel slordig en onrhythmisch. Muziek
en dans waren meermalen niet één, het
scheen wel, of er niet genoeg gerepeteerd was
met den accompagnateur!
Heel anders was dat bij Florrie Rodrigo,
die met haar krachtige gebaren en haar for
sche stampen in haar dans „muziek" had!
De bewegingen van Florrie Rodrigo leken
stugger, stroever dan van Elisabeth van der
Vies, haar dansen veroverde minder vlug het
publiek, maar het was au fond tovh sterker,
krachtiger, het was vooral bloedrijker.
In hun aard zoo heel verschillend, gaven
de twee danseressen danskunst, die juist
door die tegenstelling bo.ride- In één opzicht
was er overeenkomst, namelijk, dat beide
danseressen niet alleen zooals zoo vele
van haar tegenwoordige kunstzusters met
hun armen, maar met heel hun lichaam
dansten! Als een der meest gracieuse dan
sen van Elisabeth van der Vies releveer ik
hier nog de erangui, een Roemeensche dans,
waarin het bewegen met den halsdoek wel
bijzonder fraai was! De in een zwart-wit
costuum gedanste Tonado vond ik min
der gelukkig. Hij werd eentonig en met
dat herhaalde kijken om 'n hoekje ook
te opzettelijk!
Van de dansen van Florrie Rodrigo noem
ik nog den kozakkendans, die vooral boeide
door de gestadige afwisseling en het
rhythme!
De heer Hans Brandts Buys, die aan den
vleugel voor de begeleiding zorgde, vulde het
programma aan met soli van Joaquin Nin
en Francis Poulence en 4 préludes van De
bussy. Mijn muziek-collega was bij „Zang en
Vriendschap" en daar ik mij liever niet op
glad ijs waag, wil ik hier alleen zeggen, dat
de heer Brandts Buys mij met zijn piano
spel geboeid heeftl
De schouwburg aan den Jansweg was
prachtig bezet en het publiek, dat in het
begin vrij gereserveerd bleef, kwam gaande
weg los en dankte zoowel de danseres als den
pianist aan het slot met een hartelijk
applaus.
J. B. SCHUIL.
INGEZONDEN MEDEBEELINGEN
a 60 Cts. per regel.
MIJNHARDT's
Zenuw-Tabletten.75
Laxeer-Tabletten60 d
Hoofdpijn-Tabletten 60 et
Bij Apoth. en Drogisten
Cé.
ECHTE FRIESCHE
20-50ct.per ons
CINEMA PALACE.
Een uitnemende film met
Lon Chaney in de hoofdrol.
„Plicht", een filmepos gewijd aan het spoor
wegverkeer, een voortreffelijke amusements
film met uit cinematografisch oogpunt
prachtige fragmenten, en.... een echt Ameri-
kaansch bombarie-slot. Maar wij nemen ge
noegen met de sensatie omdat deze film in
opzet schitterend is en grootendeels waarlijk
uitnemend is uitgewerkt.
Lon Chaney, de wereldberoemde acteur
van wie wij onvergetelijke creaties in het
griezelige genre kennen, is in deze film tot
zich zelf ingekeerd; zijn oude, stekelige, ve
nijnige machinist is een prachtige, mensche-
lijke schepping, die wij zonder eenig voorbe
houd bewonderen. Welk een beteekenis Cha
ney als filmacteur heeft, blijkt wel weer uit
deze film, te meer, daar hij op geen enkele
wijze gestreefd heeft- naar succes, verkregen
op een goedkoope manier, door grof uiterlijk
effect.
„Plicht", is „maar" een amusementsfilm.
Doch de regie heeft schitterende resultaten
bereikt bij haar pogingen om een indruk te
geven van de starre regelmatigheid van het
spoorwegwezen en de geweldige kracht en
omvang van de Amerikaansche locomotie
ven. Het geluld ondersteunt hier prachtig de
bedoelingen van den regisseur. Het donderen
van de treinen over de rails, het gillen van
de stoomfluiten werd op een zeer orgineele
wijze in de film verwerkt. Hieraan zag men
welken kant de zelfstandige geluidsfilm-
kunst op moet!
Van het bijprogramma dient de klucht met
Laurel en Hardy in de hoofdrollen ver
meld te worden.
De Hal Roach Comedy verdient geld met
dit tweetal.
Op het tooneel „The frank Brothers", twee
acrobaten, die werkelijk iets buitengewoons
presteeren.
Het programma bevat voor de pauze nog
een alleraardigste korte geluidsfilm, gewijd
aan de Jazz.
LUXOR-THEATER.
Ellen Richter en Nicolas RImsky
in de hoofdrollen in „Zeven maal
verliefd".
Het is niet altijd aangenaam om verslag te
moeten geven van een filmprogramma,
maar als het zoo goed is als deze week in
Luxor, dan zet men zich met genoegen aan
het schrijven. De Duitsche reisjes brengen
ons dezen keer in het Spreewald, waar veel te
genieten valt. Het filmpje comedianten amu
seert in hooge mate; het Journaal is mooi en
interessant.
De drie zangers, die optreden onder den
naam het Trio Mascotta, brachten een vier
tal liederen ten gehoore. die bijzonder mooi
van klank zijn, de stemmen passen heel
goed bij elkaar. In het tweede, het Italiaan-
sche lied, nemen ze met het ernstigste ge
zicht van de wereld hun publiek bij den
neus. Met ware overtuiging zingen zij „pia
nissimo, crescendo, da capo, fortissimo", enz.
Henri Albers treedt op in zijn transfor
matie-schets. Blinde Geert. Hij speelt hier
in acht rollen, waarvan die van Blinde Geert
o.i. het beste wordt uitgebeeld- Henri Albers
zal zeker in dit genre nog veel kunnen be
reiken.
De hoofdfilm „Zeven maal verliefd" is een
film, waar men naar toe gaat, als men zich
eens echt wil laten amuseeren, het is een
film met geen andere pretentie, dan die van
hartelijk laten lachen en pret geven. Het
scenario is gebouwd om een werkelijk origi
neel gegeven, en de uitwerking is veelal
kostelijk. Leuk vlot spel en vroolijke inte
rieurs verhoogen nog de aantrekkelijkheid
van deze film, terwijl de muziek op zeer ver
dienstelijke wijze het geziene illustreert.
„Wat Luxor brengt is deze week zeer zeker
goed-"
REMBRANDT-THEATER.
Weary River" met „The master
of melody".
Er zijn menschen die een zwak hebben
voor misdadigers-films en hun aantal is
groot. Dan komt er flink leven in de brou
werij, dan kun je genieten van den strijd
der politie tegen de in zoo'n film sym
pathieke boeven, dieven, dranksmokkelaars.
„Weary River" is, al zou de titel het niet
doen vermoeden In zekeren zin zoo'n film.
De hoofdpersoon die heel goed speelt en heel
goed zingt en die in t gewone leven Bar-
thelmers heet, is leider van een bende drank
smokkelaars en, omdat men hem er van ver
denkt een onschuldigen voorbijganger dood
geschoten te hebben bij een gevecht met een
andere bende dezer heeren komt hij in de
gevangenis terecht. Hij richt een orkestje op,
componeert het lied Weary River, 't wordt
voor de radio gespeeld en gezongen en de ge
vangene is niet meer alleen een nummer
maar ook een bekende. Hij raakt vrij, oogst
succes op succes, heet op Broadway „The
master of melody" maarwordt toch nog
steeds scheef aangekeken als de ex-misda
diger.
Natuurlijk komt alles in t reine maar niet
dan nadat er nog eens gevochten is. De
heele geschiedenis zit goed in elkaar, de op
nemingen zijn scherp, de liedjes best en
aardig en men kan voor de zooveelste maal
constateeren, dat Rembrandt-theater een
benijdenswaardige accoustiek heeft voor ge
luidsfilms.
De rest van het programma wordt gevuld
door een korte geluidsfilm van twee goede
guitaar en banjospelers, door een actueel
journaal met- aardige beelden van carnavals
feesten In Venlo en Sittard en van het met
worstrijden in Boxmeer. Op het tooneel wer
ken twee clowns. Ze zijn zeer behendig in het
fietsen op allerlei fietsen waarop u of ik
geen meter zouden vooruit komen en ze
geven een variéCé-nummer zooals men het
maar zelden te zien krijgt, vlot, afwisselend,
pakkend.
Laten wij hier nog even bijvoegen, dat
Zondagmorgen in 't Rembrandt-theater
weer een cultuurfilm-voorstelling gegeven
wordt- Dan kan men namelijk een boeiende
rolprent te zien krijgen van een tocht naar
den sneeuwtop van de Kllimandsjaro in.
Afrika en van jachten op wilde dieren,
STANDAARD - THEATER.
„De Juweelen der Prinses";
Fred. Thomson en Silver
King in ^De Zwarte Ruiter".
Deze week een zeer uitgebreid programma,
hetwelk evenwel groote verscheidenheid
biedt.
Het opent met een serie Par amount-opne
mingen waarbij we een bezoek aan vele
werelddeelen brengen
„Juist wat hij noodig had" ls een klucht
met aller onmogelijkste dingen, maar er
wordt om geiachen en dat is de hoofdzaak
„De juweelen der Prinses" is een film vol
spanning. Wat wordt er telkens gelachen om
dien ouden Schotschen Lord. Wij krijgen een
strijd te zien tegen een bende bandieten.
Aanvankelijk staat de bestrijder alleen, maar
later krijgt hij hulp van eenige jongens, die
als padvinders in de buurt van de plaats
waar de misdaad gepleegd is, kampeeren. Het
slot van de geschiedenis is dat de prinses
haar redder weer terug ziet en haar juweelen
behoudt. De deugd wordt beloond en de mis
daad gestraft.
„The Sisters Washington" hadden veel
succes met haar vroolijke en ernstige lied
jes.
Als tweede hoofdnummer krijgen we een
heel goede film uit het Verre Westen, één
met veel rennende paanien, en fluitende
kogels. Fred Thomson speelt hierin de
hoofdrol als de zwarte ruiter. Thomson ver
vult hier een prachtige dubbele rol, hij is
de onnoozele jonge man, die eigenlijk niet
in deze omgeving past en de onversaagde
bestrijder van het kwaad. Cowboy-films
„doen" het nog steeds als zij zoo goed zijn
als deze. Met genoegen ziet men ook naar
Silver King, het verstandige paard, bekend
uit zoovele films. Natuurlijk weet Fred
Thomson de bandieten te overwinnen en te
straffen.
Een uitstekend programma, dat wij kun
nen aanbevelen-
VLIEGEN IN DEN MIST.
Avontuurlijk einde van
een vliegtocht Dusseldorf
Waalhaven.
De mist heeft de luchtvaart de laatste
dagen vele parten gespeeld. Een drietal
sportvllegtulgen is ternauwernood aan een
ongeval ontsnapt.
Twee Pandertjes van de Rotterdamsche
Aero-Club en een Koolhoven-^vliegtuig moes
ten namelijk noodlandingen maken.
In een onderhoud met de heeren H. M.
Schmidt Crans, chef-instructeur der Na
tionale Luchtvaartschool en Frits Koolhoven
heeft de Tel. nadere bijzonderheden over deze
vlucht vernomen.
Wij kwamen met mooi weer van Dussel
dorf, aldus de heer Schmidt-Crans en
alles wees er op. dat wij een goede reis zou
den hebben. Ik bestuurde het eerste Pandcr-
tje, waarin zich ook de heer C. Kolff, voor
zitter der Rotterdamsche Aeroclub bevond,
de heer Jhr. van der Wall van Repelaar zat
geheel alleen in het tweede Pandertje; belde
toestellen zijn van de Rotterdamsche Aero-
Club. De heer Van Repelaer is een oud-leer
ling der Nationale Luchtvaartschool en een
kundig vlieger.
Plotseling op 6 K M. slechts van Waalhaven
kwam een zoogenaamde rollende mist op ons
af Voor we het wisten zaten we er midden
in. Ik zat danig in angst voor Van Repe
laer, want als hij zou doorvliegen beteekende
dat vast en zeker, dat hij verloren was.
De mist was zeer dik en we konden niets
zien. Tot- mijn groote geruststelling zag ik,
dat Van Repelaer het groote gevaar begrepen
had en terugkeerde.' Het werd nu een race
met den mist. De mistwolken werden door
den wind voortgedreven. Maar wij hadden
ook het voordeel van den wind en tegelijk
onze dappere motortjes, die ons vlug weer
naar een mistvrij gebied brachten. Het
kwam er maar op aan den mist vóór te
blijven en van den voorsprong gebruik te
maken om te landen. Van Repelaer ging in
de richting Dubbeldam. Hij heeft daar een
landgoed en is dus ter plaatse goed bekend.
Boven een weiland gekomen dook hij omlaag
om mij te kennen te geven, dat we hier
veilig konden landen. Ik begreep zijn sein.
en slaagde er in vlot te landen. Vlak adhter
mij aan kwam Van Repelaer, die ook een
geslaagde noodlanding uitvoerde. Het wei
land waar we neerstreken behoort bij liet
landgoed van Van Repelaer.
Nauwelijks waren we behouden op den
grond of een dichte mist omsloot ons van
alle kanten-
De heer Frits Koolhoven deelde mede, dat
hij zich ernstig ongerust had gemaakt over
den heer Van Repelaer, daar hij met zijn
zooveel sneller Koolhoven-sportvliegtuig, het
tweetal Pandertjes in den mist uit het oog
had verloren.
Ook hij is gevlucht voor den mist. Maar
daar hij op onbekend terrein geen nood
landing durfde wagen is hij via Breda naar
het vliegveld Gilze-Rijen. dat hij goed kent,
gevlogen, alwaar hij goed geland is.
POGING TOT MOORD EN ZELF
MOORD TE ROTTERDAM.
Vrijdagmiddag heeft in de Zwijnensteeg te
Rotterdam de 32-jarige Griek M. een moord
aanslag gepleegd op de 18-jarige mejuffrouw
A. de B. Daarna heeft hij getracht zich zelf
van het leven te berooven.
Mejuffrouw De B. is met een schotwond in
de kaak in het ziekenhuis aan den Cooi
sin gel opgenomen. Ook de Griek, die een
schotwond in het hoofd heeft, is daar op
genomen. Zijn toestand is zorgwekkend; de
toestand van het meisje is minder ernstig,
aldus de NH.Ct.
UIT DE BREDASCHE
GEVANGENIS ONTVLUCHT.
Waar is Franz Schmitz?
In een buitengewoon politieblad verzoekt
de officier van Justitie te Breda opsporing,
aanhouding en overbrenging naar de straf
gevangenis te Breda van Franz Schmitz,
geboren 27 November 1879 te Sterkrade, laat
stelijk wonende te Essen, koopman, gehuwd.
Zijn signalement luidt: lang 1,72 M„ haar
donkerblond-grijs, oogen bruin, voorhoofd
laag en breed.
Schmitz is zooals gemeld, op 25 Febr. ge
vlucht uit de Bredasche gevangenis, waar hij
een gevangenisstraf onderging van een Jaar,
hem opgelegd door het Gerechtshof te
's-Hertogenbosch wegens diefstal. Na de ten
uitvoerlegging van deze straf zou hij nog
verschillende gevangenisstraffen moeten on
dergaan.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN 60 Cts. per ravel
Kind: „U wrijft den vloer zoo vlug en het lijkt
zoo gemakkelijk; zou ik het kunnen?"
Dienstmeisje: „ja, lieveling, wrijven met Mansion
Polish is kinderspel."
Overal verkrijgbaar in groote en kleine doozen.
IMPORTEURS:
N. Y. HANDEL MAATSCHAPPIJ RECKITTS, ROTTERDAM. ia*
DE ARRESTATIE VAN DEN
SCHILDERIJENDIEF.
HIJ BEKENT ALLES.
DIEFSTALLEN IN ACHT STEDEN.
D.. de schilderijendief, wiens arrestatie gis
teren is gemeld, is aangehouden op het
oogenblik, dat hij bij den winkel van een
kunsthandel in de Weldadigheidsstraat te
Brussel, binnentrad, meldt de N.R C. Hij was
in het bezit van twee te Utrecht gestolen
schilderijen behooronde tot de Vlaamsche
school: Maagd met kind en Portret van een
Ridder.
D. verklaarde eenige dagen te Duinkerken
en enkele uren te Gent te hebben verbleven.
Eerst Woensdagmiddag is gebleken, dat D.
eenigen tijd geleden uit het museum Aix-en-
Provence twee schilderijen heeft gestolen,
waaronder een van Geerard van Houthorst,
getiteld: Aan den oever van een rivier. Te
Marseille heeft hij dit bij een kunsthande
laar met een ander schilderij verwisseld. Hij
beweerde aldaar S. te heeten en woonachtig
te zijn te Brussel. Tot dusver loopt het on
derzoek over diefstallen van schilderijen
welke D. zou hebben gepleegd te Mechelen,
Verviers, Utrecht, 's-Gravenhage, Falnt-
Omer, Aix-en-Provence, Bern en Lausanne.
De Tel. meldt nog:
Het stelen van schilderijen was zijn gere
geld beroep geworden. De politie van ver
scheidene landen had de opsporing gevraagd
van dezen snel berucht geworden museum
bezoeker" met zijn bijzonde voorliefde voor
kleine schilderijen. Ook Mechelen en Ver
viers had hij met een bezoek vereerd. De
recherche hield daarom een oogje in net zeil
en ging handel en wandel na van alle ver
dachte personen, die te Brussel antiquairs
bezochten.
Donderdagmiddag tegen drie uur ging een
net gekleed heer een antiquiteltenzaak in de
Rue de la Charité binnen en bood een paar
opmerkelijk mooie schilderijen te koop aan.
De rechercheurs volgden den man in den
winkel en namen schilderijen en verkooper
mee naar het bureau. Vrijdag werd de arres
tant langdurig ondervraagd. Het bleek te zijn
een zekere St.-Croix Martin, die onder de
valsche namen Dagllo, Gustave en Theo
Landré een kosmopolitisch bestaan leidde.
Hij werd in 1895 geboren en komt uit Uru
guay.
De twee schilderijen die In zijn bezit wer
den gevonden, moeten uit een Zwltsersch
museum gestolen zijn. ..Daglio" bekende
trouwens op hoofsche wijze, dat hij sedert
drie maanden een goed bestaan had gevon
den in zijn tak van bedrijf. „Ik hield zooveel
van reizen", verklaarde hij aan den com
missaris- Gedurende de afgeloopen drie
maanden heeft hij gereisd in België. Zwit
serland, Duitschland en Nederland. Hij
merkte op, dat hij nooit gewelddadig te werk
was gegaan, maar heel rustig gebruik hgd
gemaakt van de onoplettendheid of ae ver
veling van de museumbewakers. Van zijn
goederen kon hij in den regel goed afkomen
bfj antiquairs, want hU trachtte nooit er den
laatsten cent uit te halen.
Het verhoor zou Vrijdagmiddag worden
voortgezet. Dan zou Daglio ook worden on
der vraagd over zijn medeplichtige, die te
Utrecht werd gearresteerd. „Een zeer nette
jongen", verzekerde de commissaris, „hij be
kent alles".
DE VERDEELING VAN DEN
ZENDTIJD.
DE MEENING VAN DE A.V.R.O.
In de Radio-bode, het orgaan van de A V-
R.O. komt een uitvoerig artikel voor over het
omroepvraagstuk in ons land- Daarin wordt
allereerst de toestand op het oogenblik uit
eengezet en dan gezegd dat de regeering
zich bij het voornemen van een beslissing
voor alles moet afvragen: hoe zullen par
tijen tegenover elkaar komen te staan, wan
neer die beslissing eenmaal gevallen is?"
De oplossing van het vraagstuk moet billijk
heid als kern hebben. De billijkheid kan
nimmer worden gediend door het afbreken
van de gevestigde reëele A.Vü.O, ten gunste
van de toekomstige, denkbeeldige anderen.
Realiteiten en succes staan hier tegenover
plannen en wenschen. Wanneer een Radio
Omroep in Nederland nu nog moest worden
opgericht, zou men als grondslag voor de
constitutie ervan politieke en godsdienstige
maatstaven kunnen nemen, volgens den ge
dachten gang van de andere Omroepvereeni-
gingen.
Het begrip billijkheid wordt echtar niet
gehuldigd, wanneer zoodanige grondslag
wordt aangenomen op een moment, dat
reeds andere natuurlijke grondslagen zijn
ontstaan. Een natuurlijke grondslag ls de
aanwezigheid, de bloei van de A.V-R.O.
In het feit van het. bestaan van de A.VR.O.
ligt volgens de Radiobode een argument om
de verdeeling In kwarten, zooals die door
anderen wordt gewenscht voor onuitvoer
baar te verklaren.
Verder in het artikel wordt nog gezegd,
dat de A.VR-O. wil meewerken aan een op
lossing waarbij:
a. de A.VJR O. zich zou willen neerleggen.
b. de V.P.R.O. tevreden wordt gesteld.
c- De belangen der kleine, niet zendende ver-
eenlgingen. gediend worden door een rege
ling met beroep. d. De K.R O. en N.CJFLV.
practLsch houden wat zij hebben. e. De
V.A.R.A. in ruime mate wordt tegemoet ge
komen. f. De zenderquaestie wordt opge
lost. g. een ongedwongen toekomstige ver
houding tusschen de Omroepvereenlglngen
tot een bereikbare mogelijkheid wordt ge
maakt.
61 GEÏNTERNEERDEN
ONTVLUCHT.
UIT DE KAMPEN IN BOVEN-DIGOEU
Aneta seint uit Batavia:
In antwoord op de vraag van het Volks-
raadslld Mr. Jonkman, om inlichtingen over
de ontvluchting van geïnterneerden uit het
kamp der onveraoenlijken in Boven-Dlgoel
deelt de Regeering mede, dat niet alleen uit
het geïnterneerdenkamp te Tanah Tinggi,
doch ook uit dat te Ta na Merah, ge-
intemeerden zijn ontvlucht, hetgeen in
weerwil van de strenge bewaking door de
plaatselijke omstandigheden, met name de
toenemende uitgestrektheid der in ontglrw
nlng genomen terreinen mogelijk wordt ge
maakt.
De pogingen tot ontvluchting vingen te
Tanah Tinggi aan In Augustus 1929. Daarbij
werd een uitweg gezocht in Oostelijke rich
ting naar AustralLsch gebied. In totaal wer
den uit Tanah Tinggi 40 geïnterneerden ver
mist. Uit Tanah Merah. waar de pogingen
tot ontvluchting eerst in December 1929 zijn
begonnen, zijn tot dusver 21 geïnterneerden
ontvlucht. Van het totaal aantal vluchte
lingen van 61 werden cr successievelijk 41
op Australisch grondgebied aangetroffen. Zij
werden vandaar overgebracht naar Thursday
Island, waar zij door het plaatselijk gerechts
hof, wegens overtreding van de immigratie-
bepalingen werden veroordeeld tot gevan
genisstraf en deportatie. In verband met
het laatste werd telkens, wanneer dat noodig
was een gouvernementsstoomer naar Thurs
day Island gedirigeerd voor het afhalen van
de opgevatte vluchtelingen. Verder is een
aantal vluchtelingen door de gewapende
politie opgevat bij de Flyrlvler, echter nog
op Nederlandsch grondgebied.
Voorts zijn 5 vluchtelingen teruggebracht
door een Papoeastam, waarmode een groep
van 9 vluchtelingen slaags raakte. De res-
teerende vier van deze groep zijn in Januari
en Februari uit eigen beweging terugge
keerd. Omtrent het lot der 8 andere vluchte
lingen verkeert men nog in het onzekere.
ÜM2E CROEMTJE3
OlH5DA<3
OOhDERDA5
- ZATERDAG Lw.
ü-mwr.J
