MAHATMA GANDHI.
?jf/-
DE OVERSTROOMINGSRAMP IN
ZUID-FRANKRIJK.
GRIEP Vjty
en INFLUENZA
ABDOSIMOP BONBONS
Een reis door de overstroomde gebieden.
HAARLEM'S DAGBLAD
MAANDAG 17 MAART 1930
VIERDE BLAD
EEN OPMARSCH NAAR EEN BLOEDBAD?
Gandhi
East ist east and west ist west,
And never the twain shall meel
Er is den laatsten tijd in het Oosten, voor
namelijk in Britsch-Indië een opstandige be
weging, of beter gezegd een nationalistische
streving ontstaan, welke thans haar hoogte
punt schijnt te naderen. Met spanning ziet
de wereld uit naar den uitslag van den be
gonnen strijd, welke in de eerstvolgende da
gen tot groote verrassende ontwikkeling kan
leiden. Er is een wrijving ontstaan tusschen
blank cn brum. Is deze wrijving op het
oogenblik groot genoeg, of zal deze zoo
groot worden, dat een half werelddeel in
vuur en vlam wordt gezet? Wie zal daarop
antwoord kunnen geven? Twee groote mach
ten staan tegenover elkaar. Aan de eene zij
de zien wij den Vice-Roy (onderkoning) van
Britsch-Indië, geruggesteund door het mach
tige Albion met zijn nuchtere kanonnen,
vliegmachines en eventueel gasbommen en
een volmaakt stelsel van moderne oorlogs
techniek.
Aan de andere zijde staat een sobere fi
guur, een eenvoudige Indiër, een mystische
Oosterling, met een eenvoudige, een arms
levenswijze, maar met groote levenswijsheid,
iemand met een stalen wil, volkomen be
grijpend de psyche van den Oosterling, de
verpersoonlijking van de geheimen van een
Oostersch land. Wie is dan toch die kleine,
eenvoudige 61-jarige man die zich opwerpt
tot leider van een paar honderd millioen
menschen? Moge het volgende den persoon
van dezen Oosterling, Mahatma Gandhi,
eenigszins belichten. Gandhi werd geboren
den 2den October 1869 te Parmandar. Reeds
op 12-jarigen leeftijd huwde hij Kasturbai.
Na overwinning van vele moeilijkheden kon
hij zijn studies in de rechten voltooien en
vestigde zich, echter voor slechts korten tijd,
als advocaat.
Spoedig trok hij zich weer terug uit het
openbare leven. Hij leidde een zeer streng en
sober bestaan. Zijn kleeding is als van een
paria, zeer eenvoudig, en bestaat slechts uit
een lendendoek en over de schouders een
kambal-doek. Meestal gaat hij blootshoofds
en barrevoets. Zoo verscheen hij ook vroeger
voor den rechter en voor den onderkoning.
Zijn voedsel.is buitengewoon karig en bestaat
slechts uit rijst, wat geitemelk en eenige ge
droogde vruchten. Gandhi eet nooit meer dan
tweemaal per dag, bij zonsopgang en zons
ondergang. Nooit gebruikt hij alcohol, thee
of koffie. Eenige jaren geleden leed hij aan
een ernstige" darmontsteking, toen hij ge
tracht had alleen rauw voedsel te nuttigen.
Hij slaapt op een lap, welke hij op den vloer
heeft uitgespreid. In de stad Ahmedabad, aan
den oever van de Sabarmati-rivier stichtte
hij een klooster, Ashram plaats van vrede.
Bij zijn werk kan hij rekenen op den vollen
steun en algeheele toewijding van zijn vrouw
Kasturbai. Zij deelt geheel zijn sobere levens
opvatting. Zij draa~t zelf geweven kleederen,
een eenvoudige khaddar, cn trekt aldus door
het land om aan de opheffing van haar
broeders en zusters krachtig mede te wer
ken. Alles wat het echtpaar Gandhi bezat,
saven zij aan de armen. „Wij zijn allen die
ven", verklaarde Gandhi, „wanneer wij
dingen aannemen, welke niet noodzakelijk
zijn voor ons onmiddellijk gebruik. Het is een
eenvoudige grondwet van de natuur, dat
deze genoeg voortbrengt om onze behoeften
te bevredigen. Als niemand meet* neemt, dan
het aandeel, dat hem toekomt, dan Is er geen
armoede meer in de wereld en zal niemand
van honger sterven". Ook inzake het huwelijk
huldigt Gandhi zeer strenge principes. Hoe-
we'. zelf op zeer jeugdigen leeftijd gehuwd,
is hij heftig gekant tegen kinderhuwelijken.
De strijd van Gandhi tegen het Engelsc-he
opperbestuur, of juister uitgedrukt: zijn strijd
voor de vrijheid en den vooruitgang van In-
dië (daarmede willen wij niet zeggen, dat
Engeland dezen vooruitgang tegenwerkt*
duurt reeds lang. Hij propageerde aanvanke
lijk de idee van non-coöperatie (niet-samen-
werking) met de EngeLschen als gevolg waar
van verschillende Indische ambtenaren hun
ontslag uit Engelschen staatsdienst- namen,
de kinderen van de staatsscholen werden ge
nomen, alsmede de hulp van de Engelsche
rechtbanken werd geweigerd. In dien tijd
werd Gandhi tot nationaal dictator benoemd.
Als zoodanig adviseerde Gandhi om to wei
geren belasting te betalen. Hevige onlusten,
welke hierop te Chaurl-Chaura plaats von
den, waarbij verscheidene dooden en gewon
den vielen, waaronder ook verschillende
Engelschen, deden de spanning zeer stijgen.
Kort hierop werd Gandhi, na plaatsing van
eenige heftige artikelen in „Young India",
begin 1922 gevangen genomen en tot zes jaar
gevangenisstraf veroordeeld.
Tijdens zijn gevangenschap werd de party
van de Swarajisten opgericht, welke zich ten
doel stelde de bevolking staatkundig op te
voeden, om aldus Ijidië te doen geraken tot
een dominion. Overigens handhaafde de lei
der van deze partij, Dis, de principes van
Gandhi. Gandhi werd intusschen vanwege
zijn slechten gezondheidstoestand uit de ge
vangenis ontslagen, maar zijn rol was nog
lang niet uitgespeeld.
Zijn actie werd nu geheel ingericht op de
wederinvoering van de huisindustrie (spinne
wiel). welke millioenen menschen van den
hongerdood zou redden, en voorts op de af
schaffing van de kasten. De bevolking in
Britsch Indië is namelijk ingedeeld in ver
schillende kasten. De laagste trap van de be
volking is de paria. Geen Hindoe mag een pa
ria aanraken. Deze is de verworpeling van de
maatschappij. Dat de invloed van Gandhi
niet moet worden geringschat, moge hieruit
blijken, dat in verschillende gebieden van
Britsch-Indië de paria reeds met de gewene
Hindoe is gelijkgesteld, en dat in een land.
waar opvattingen en toestanden zoo sterk
door de traditie worden betiaald.
De levenstaak van Gandhi is echter de
vrijmaking van het land van vreemde in
vloeden, in casu de vrijmaking van het En
gelsche gezag. Een van de hoogtepunten van
de actie-voor de onafhankelijkheid van het
Indische Rijk was wel het congres te Lahore,
in de Kerstweek van het afgeloopen jaar. De
actie tegen den overheerscher wordt voorna
melijk bepaald door de civiele ongehoorzaam
heid. Deze beperkte zich voorhands tot de
weigering van betaling der landbelasting en
tot een ageeren tegen het zoutmonopolie,
door het overhalen van zeelieden om het in
gevoerde zout niet te lossen, verder door het
weigeren van de betaling van de zoutbelas-
t-ing, hetgeen reeds geschiedt te Katheawar,
en het winnen van zout uit het zeewater. Een
ander deel van de actie strekte zich uit tot
het weren van buitenlandsche weefsels en
het bevorderen van de eigen industrie (eigen
spinnewielen voor de bevolking en dragen
van zelfvervaardigde weefsels). Bij betoog in-
gen te Calcutta werdn groote hoeveelheden
buitenlandsche weefsels op een brandstapel
gelegd en verbrand. Toen de politie ingreep
en daardoor onlusten ontstonden, werden
Gandhi en een andere leider, Karin San kar
Roy, gearresteerd, maai- later weer vrijgela
ten tegen betaling van een boete van 1 rupei.
Voor den aanvang van het congres te La
hore had Gandhi zich eenigen tijd uit het
politieke leven teruggetrokken om zich door
vasten en overwegingen op den strijd voor
te bereiden. Gandhi zelf is van het woord
„strijd" zeer afkeerig. Immers dit woord
houdt in het begrip „geweld", en Gandhi
verklaart zich zeer duidelijk tegen het ge
weld:
..Wij kunnen onze onafhankelijkheid be
reiken, niet door degenen, in wie wij de be
lemmeraars van onzen opmarsch zien, te in-
timideeren of te dooden. maar veeleer moe
ten wij onze tegenstanders met zachtheid en
geduld bejegenen". Op het congres werd een
resolutie van Gandhi aangenomen, waarbij
deze zijn afkeuring uitsprak over den bom
aanslag op den trein van den onderkoning.
Lord Irwin. Tevens werd op dit congres een
motie verworpen van de extremistische ele
menten, die voorstelden alle contact met de
Engelschen te verbreken, een eigen regeering
uit te roepen en een algemeene staking te
proclamceren. Op dit congres, waaraan door
20.000 nationalisten werd deelgenomen, ver
klaarde Gandhi nog: „Persoonlijke geweld
daden kunnen nooit tot de vrijheid voeren".
Duidelijk bleek bij deze uitspraak echter,
ook, hoe talrijk het aantal extremisten on
der de nationalisten is, die vleugel van de
„partij", welke er maar op los wil slaan. (Is
hier dc invloed van Moskou niet merkbaar?)
Typisch Oostersch ving de brief aan (in
Europa sprak men van ultimatum), welken
Gandhi schreef aan den onderkoning, en
waarin hij invoering van zelfbestuur vroeg,
bij weigering waarvan georganiseerd
verzet tegen het Engelsche gezag
zou volgen. De aanvang van het
INGEZONDEN MEDEDEEUNGEK
a 60 Cts. per regel.
rijn een gevolg van besmetting
langs de adem'-a'ingsorganen
Tast de kwaal in haar oorzaak
aan. De planten-ext-acten in
Abdijsiroop zuiveren Uw borst
van de slijm met ziektekiemen
en zullen den hoest verdrijven,
't Aangewezen middel bij Griep,
- Bronchitis. Kink-
Al/?/3 ju/* hoest cn Asthma.
Voorde Borst
bacons:! 1.50,12.75. f 4.50
Iet* NieuwiVoor oodcrvrtg
Het Is gelukt Abdllsiroop
60 cent ,e -stollen" met behoud
p. doo» v'an a,le generende
0 bestanddeelentot
schrijven begon namelijk met de woorden:
„Waarde Vriend". Hoe kpel nuchter begon
het antwoord van den onderkoning: „Mijn
heer Gandhi", waarin de onderkoning te ken
nen gaf, dat de overheid paraat zou zijn, en
eventueel haar conclusies uit een inlandsche
beweging zou weten te trekken om de nood
zakelijke maatregelen te nemen.
Nog steeds Is de invloed van Gandhi groot.
Alleen Gandhi had het vroeger durven be
staan om de heilige Hindoewetten te over
treden, toen hij een zwaar ziek kalf uit zijn
lijden verloste. Hij bleef „Mahatma" (d.i.
heilige man), ondanks het feit, dat op een
vergadering te Bombay een scherpe afkeuring
over zijn daad werd uitgesproken, waarbij
sommige lieden hem genoemden eere-titel
wilden ontnemen.
Toch ondergaat Gandhi den invloed van de
massa. Hoe verschillend b.v. is zijn tegen
woordig optreden al niet met een verklaring
van hem in de maand Mei van het vorige
jaar, waarin hij zeide. dat de eenige weg om
uit de tegenwoordige moeilijkheden te ko
men bestond in het bijeenroepen van een
door alle Indische partijen bepleite gemeen
schappelijke Engelscli-Indische conferentie.
De verantwoordelijke leiders in Indië zijn be
reid naar Engeland te gaan, zoodra aldaar
een eerlijke stap in deze richting wordt ge
daan. Deze stap zou een verklaring van En
geland moeten insluiten, dat het bereid is
zijn eigen economische belangen achter te
stellen bü het welzijn, van Indië. Nog staat
het grootste gedeelte van de nationalisten,
die onder leiding van Motilab Nekru te La
hore samen kwamen, achter Gandhi, en kon
hij zijn honger-optocht over Nadiad. Amand
en Borsad naar Badhapour aan de Golf van
Bombay aanvangen. Reeds werd een der
voornaamste vrienden van Gandhi. Patel,
gevangen genomen. Deze zeide: ..Nu is het
uw beurt, Gandhi". Is dit een wenk van Patel,
dat Gandhi doortastender moet optreden?
Vreest men, dat Gandhi bij een blijvend
vreedzaam optreden de teugels uit de han
den glippen? Of wacht deze op een meer
doortastend optreden van het Engelsche gou
vernement? De macht van de extremisten in
Indië wordt op het oogenblik steeds grooter.
Zij roeren zich geducht onder leiding van
Bose en Ijengar.
Wij denken hierbij o.m. aan de groote sta
kingen te Titaghur.
Ook in deze critieke oogenblikken zijn voor
Engeland verschillende lichtpunten zicht
baar. In de eerste plaats heeft het in Indië
een geduchte macht, terwijl reeds versterkin
gen voor mogelijke gebeurtenissen worden
gereed gehouden.
Na de vroeger uitgesproken bereidheid van
den onderkoning om een conferentie bijeen
te roepen, moet nu het gezag zich laten gel
den. Op de tweede plaats is het Congres te
Lahore lang niet zoo nationaal geweest, als
meu oorspronkelijk zou denken. Verschillen
de groepen, waarvan wij de Moslims en de
Skills noemen, hebben zich van dit congres
afzijdig gehouden. Een zeer belangrijke fac
tor is ook het feit, dat, de inlandsche vor
sten hun onderdanigheid aan hot Britsche
gezag hebben kenbaar gemaakt, al hebben zij
tevens van deze gelegenheid gebruik ge
maakt om eenige wenschen naar voren te
brengen. Alleen mogen wij dit laatste punt
niet uit het oog verliezen, dat hierbij liet
eigenbelang een groote rol speelt. Immers,
zooals wij hierboven zagen, gaat de huidige
beweging gepaard met een opheffing van de
paria, die bij zijn volledige bevrijding wel
eens wraak zou kunnen nemen op zijn
„onderdrukkers" (o.w. de inlandsche vorsten).
Hoe de toestand zich verder zal ontwikke
len? B(j zijn opmarsch worden de verklarin
gen van Gandhi scherper, dan men vroeger
ooit van hem heeft gehoord. Hij drukt zich
in steeds heftiger termen uit over de verwer
ping van de Engelsche wetten, cn tart het
gouvernement hem gevangen te nemen.
Zelfs Gandhi kan zich niet altijd beheer-
schen. Intusschen worden door het Brltschc
gouvernement zeer betrouwbare troepen op
den door den hongerstoet te volgen weg ge
reed gehouden.Met, spanning zien wij dan ook
de afwikkeling der komende gebeurtenissen
tegemoet temeer daar het niet geheel is uit
gesloten, dat deze nationalistische beweging
haar weerslag zal vinden in het gebied van
onze eigen overzeeschc gewesten.
(Nadruk verboden).
BOUWTERREINEN.
B. en W. stellen voor de volgende bouw
terreinen te verkoopen
Aan A. P. Winnubst 799 M2 grond aan den
Middenweg tegen f 15 per M2 om daarop 7
woonhuizen te bouwen.
Aan J P. Meijer 550 M2. aan de Van der
Meerstraat tegen f 15 per M2., om daarop 4
woonhuizen te bouwer.
Aan N. Vooges 480 M2. aan de Decker-
Dc Fransckc advocaat en Kamer-afgcvcar digdc Georges Scapir.i. die in den wereldoor- J straat, tegen f 15 per M2-. om daarop 2
log blindgeschoten werd, is behalve schrijver ook beeldhouwer. Zijn tastzin is dermate woonhuizen cn 1 beneden- cn bovenhuis te
ontwikkeld, dat hij zeer goed gelijkende portretten kan modelleerenK bouwen.
In Montauban. ia. dolorosa. De
verwoeste stadsgedeelten. De vluchte
lingen. Balans.
(D'enst van de United Telegraph).
(Van een speclalen correspondent.)
Op alle stations van Zuid-Frankrijk heer-
schen tumult en paniek; de lyn Marseille
Bordeaux is eerst van Séte, dan van Béziers
en even later van Norbonne af niet te be
rijden. Bladzijde-lange mededeelingen noe
men de andere onderbroken trajecten: Tou
louseBordeaux, ToulouseMontauban—
Parijs, MontaubanSt» Sulplce enz- Niette
min gelukt het, Béziers met de Bordelais-
expres te bereiken. Maar nauweUjks heeft
de sneltrein de Provence verlaten en is bij
Tarascon In de Langue d'Oc overgegaan, of
de eerste gevolgen van de ramp waren zicht
baar. In het departement Gard staan de
velden kilometers ver onder water en de Zui
delijker gelegen Camargue, die ongeveer 50
cM. boven den zeespiegel ligt, ls veranderd
in een grooten vijver. De aanblik echter, dien
de streek tusschen Montpelliers en Béziers
biedt, laat deze indrukken snel vergeten.
Uren ver ziet men de door de rievieren meer
dan een meter hoog bedekte velden, wijn
en vruchtentuinen. Een eindelooze vlakte
waaruit de wynstokken ternauwernood en de
vruchtboomen en half of geheel verwoeste
huizen en boerderijen als droefgeestige ei
landen oprijzen. In de straten van Béziers
staat het water nog steeds, en urenver ziet
men fabrieken, werkplaatsen en woonhui
zen, die door het water omspoeld worden en
ondermijnd.
Eindelijk, by het vallen van den avond,
komt er gelegenheid, de reis tot Toulouse
voort te zetten. Lang duurt nog de beklem
mende aanblik van de overstroomde velden,
helder beschenen door het licht van de halve
maan- Dan, voorbU Carcassonne, is niets
meer te zien.
In het station van Toulouse heerscht een
rumoerige chaos: soldaten, reizigers, vluch
telingen, familieleden van degenen, die door
de ramp zUn getroffen, verdringen zich om
de beambten, vragen inlichtingen, wenschen,
het doet er niet toe hoe, in de het ernstigst
getroffen gebieden van Montauban en Meis-
sac te worden gebracht. Eindeiyk, het is
tegen vijf uur in den morgen, komt er ge
legenheid, met den trein tot Montbarbier
door te dringen, vanwaar men met auto
mobielen naar Montauban hoopt te komen.
De trein van Toulouse naar Montbarbier is
vol soldaten en familieleden van degenen, die
door de ramp zijn getroffen. Men verkeert
nog geheel in onzekerheid, hoe en in welken
toestand men de geteisterde oorden zal be-
re.ken; geruchten, die spreken van meer dan
400 slachtoffers, doen overal de ronde en
maken de stemming van de reizigers uiterst
droefgeestig.
Bij het aanbreken van den dag bereikt
men werkelijk Montbarbier. Het is bitter
koud. Rijp ligt op de velden, nevels viyen
zich over de welden. Ongeveer vyftig perso
nen wachten op de automobielen, die hen
naar de stad Montauban op 12 K M afstand
zullen brengen. Eindelijk komt er een vry
groote wagen; die wordt als het ware be
stormd; niet de helft van de reflectanten
vindt er een plaatsje in. Voorloopig ls geen
spoor van de ramp te zien. Een vrij eentonig
landschap cypressen, pUnboomen, ceders,
wisselen af met dennen- en loofboomen
maar met zijn bloeiende kersen, en pruimen
boom en geeft het een liefeiyk beeld van de
volle lente. Maar enkele honderden Meters
voorby het stadje Montech verandert het
aspect op waarlijk ontstellende wyze-
De weg daalt plotseling eenige Meters en
bereikt zoodoende het peil van de rivier de
Tarn. Aan beide zyden van den doorweek
ten, gedeeltelijk vernielden weg breiden zich
nu de velden uit, die door de overstrooming
in verschrikkeiyke woestijnen zijn veran
derd; puin, steenen, modder en takkebossen
bedekken de pas bezaaide vlakte; in de tak
ken van de boomen, voor zoover zy niet in
rijen zijn ontworteld, hangt de vuilnis tot
drie Meter hoog! Dc auto werkt zich moei
zaam door den hoog opspattenden modder
van den dikwyis nauwelijks te onderschelden
weg.
Maar daar doemt een aanblik, die alle
reizigers onwillekeurig uitroepen van ont
steltenis en leedwezen ontlokt de eerste
vernielde boerenhofstede op. Het dak is in
elkaar gezakt: een vormlooze massa; de mu
ren aan alle kanten in puin gevallen. Een
andere boerdcry levert een nog ontstellender
schouwspel: rondom het totaal verwoeste
gebouw liggen meubelen, huisraad, werktui
gen in een bonton chaos over het veld
verspreid. En het cene huls na het andere,
vernield, verwoest, wie weet hoeveel slacht
offers er onder liggen begraven. Nergens een
mer.sch. een levend wezen. Het land ls dood!
Een lange rU hulzen, de voorstad Vlllcbour-
bon, twintig, veertig, zeventig en meer ge
bouwen doemen op. Het eene na het andere
is verwoest, ondergraven, In elkaar gezakt,
gescheurd. Het visioen van een door bom
men vernielde stad doemt voor den bezoeker
op. Geheele gevels zyn dwars over de straat
gevallen, slechts ten deele weggeruimd door
te hulp gesnelde militairen. Een drukkerU
ligt ln puin; de machines staren, grillige
monsters geiyk, uit den chaos van bakstee-
nen. Een wynkelder werd door het gewicht
van de neervallende eerste verdieping ver
nield; de wegstroomende wijn kleurt de straat
zwart-rood. En overal storten nog gebouwen
in, kraken balken en bezwyken muren door
het nog steeds werkende water.
Wy gaar. de rails over. De dwarsliggers ?4jn
ondergraven, de rails zelf avontuuriyk ge
bogen, ten deele geheel uit elkaar gerukt-
Aan hervatting van den dienst op de lijn
Montauban—Bordeaux is voorloopig niet te
denken, alleen al omdat tusschen Molssac en
Castel-Sarrasin de spoorbrug Cacor ls ver
nield.
De voornaamste wyken van de zeer schil
derachtige en uit kunst-historisch oogpunt
belangwekkende «stad Montauban liggen op
een rotsachtlgen heuvel boven den Tarn en
werden door de overstrooming niet geteis
terd. Daarentegen moeten de stadsw'ijken er
omheen als geheel vernield beschouwd wor
den; want, hetgeen niet vanzelf instortte, be
vindt zich in zoodanigen toestand, dat het
de volgende dagen desniettemin moet wor
den omvergehaald. Men telt hier op het
oogenblik meer dan 300 totaal vernietigde
gebouwen. En ln welken toestand doen zy
zich voor aan den bezoekerI Daar zUn wan
den blyven staan, waar nog schilderyen en
foto's aan hangen; kamers, waar alleen éen
wand uit ls gerukt, en de geheele, dikwyis
uiterst schamele inrichting laten zien. BU
de bruggen zyn groote hoeveelheden huis
raad, balken en vuilnis aangespo<fld. Gehee
le gebouwen, op vooruitspringende rotsen ge
bouwd boven de rivier, zyn ln het water ge
vallen.
Overal wordt koortsachtig gewerkt. Poli
tie, brandweer, militairen en stedeiyke gar
den zyn in de weer; de zwarte soldaten van
het koloniale garnizoen staan tot hun mid
del. onvermoeid werkend, ln liet water. Groe
pen padvinders bewyzen diensten, werken
aan de pompen, helpen het verkeer regelen.
De stad schynt ln staat van oorlog. De toe
gangen tot de bruggen en de verniejde stads
wyken zyn streng afgesloten en mogen al
leen met een speciale vergunning worden ge
passeerd. Van uur tot uur bijna worden dogr
de prefectuur nieuwe decreten, verordenin
gen, proclamaties uitgegeven. Patrouilles
doorkruisen de straten.
Het indrukwekkendste schouwspel van de
vernielde stad vormde de meer dan een uur
durende intocht van de vluchtelingen, die ln
den morgen van 8 Maart over de Tarnbrug
de stad blnnengolfde. Vrachtauto na vracht
auto, handkar na handkar sleept, hetgeen
maar onder de puinhoopen en verspreid op
dc velden werd gevonden, r.aar de stad. Meu
belen. kleeren, levensmiddelen, dieren, veld
vruchten worden ln veiligheid gebracht En
achter de armzalige rest van hun bezittin
gen komt de schare getei^erden, dragend ln
de handen, wat maar mogelijk is. Menigeen
onverschillig en versuft, anderen schreiend
en luid klagend, weer anderen wanhopig. Een
schier eindelooze stoet van nameloos leed,
van hartverscheurende ellende. En dan nog
degenen, die al boven ln de kathedraal op
een baar liggen! En de nog veel bckla-
genswaardlgcrcu die krankzinnig van
smart en droefenis, moesten worden opge
sloten
Alle voorbarig uitgesproken getallen, zoo
wel van de slachtoffers als wat de schade
betreft, zijn onzeker, daar de plaatselijke
overheid ze nog niet heeft kunnen vaststel
len. Maar wanneer men de verwoestingen
heeft gezien, op de velden en in de woon-
wyken, dan is de voorspelling, dat voor een
volledig herstel meer dan tien jaar noodig
zullen zyn, allerminst overdreven. Ook staat
het ontstellend getal van 200 slachtoffers
voor Montauban on omgeving helaas vast.
Gestorven dieren zijn er tot dusver 3000 ge
teld, maar dit getal kan nog belangrUk sty-
gen; het ls totaal onmogeiyk een schatting
te geven.
Twee gevoelens bestormen den ontstelden
bezoeker: een smarteiyk gevoelde machte
loosheid tegenover de overmachtige elemen
ten en een diepe sympathie met dc zoo ont
zettend geteisterde bevolking.
(Nadruk verboden).
MANUEL GASSER.
Zuid-Frankrijk overstroomd! Een watersnood in dubbelen zin. Voor de bewoners tan
Montauban moet drinkwater van verren afstand aangevoerd worden.
