ImAoM CïeamövacAeM
H. D. VERTELLINGEN.
DE MOEILIJKE REIS
STADSNIEUWS
HAARLEM'S DAGBLAD MAANDAG 17 MAART 1930
(Nadruk verboden; auteursrecht voorbehouden).
De mislukte wraak
'.oor LéON LAFAGE.
De daling van den rentestand.
Geleidelijke aanpassing-
Meer vraag voor Duitsclie
fondsen. Vastere stemming
voor Olieshares te New York.
Te Amsterdam Margarine Unie
en Aku doorgaans aangeboden
Lagere tabaksprijzen en lagere
koersen voor tabaksaandeelen,
Itubberwaarden nog on geani
meerd. Beperking der tinpro
ductie. Een nieuwe Indische
leening.
Herstelbank. is dan ook voor een goed
gericht op de vermakkeüjking van Du;
lands ere diet-voorwaarden en wanneer
slechts wist dat in Duitschland geen pol
calamiteiten en econom-sche strubbel
te wachten waren, zouden Duitsche fa;
onvoorwaardelijk goedkoop kunnen w.
geacht. De laatste berichten en cok de
nlng van den nieuwen president der Du:
Rijksbank, Dr- Luther, luiden tamelijk
vol en ook om het vertrouwen dat
algemeen in dezen nieuwen ..Capta
Finance" stelt, bestond er deze week
Het is Augustus. Het kleine dorp op de
hoogvlakte van Luercy is als uitgestorven.
Eenzaam staan daar de armelijke huizen;
alle luiken zijn gesloten tegen de al te felle
zonnestralen. In het midden van het dorpje
is. op een plein, de waterbron. Alles wat
leeft: mensch, dier en plant heeft haar r.oo-
dig. Reeds het rammelen van den ketting, of
het knarsen van de katrol geven de gedachte
van iets heerlik frlsch. De plaats van de
bron is als het ware een heilige plek
Nu is het middag en het dorpsplein is ge
heel verlaten. Neen; toch is er nog één le
vend wezen te vinden.
Een grijsaard zit in zijn rieten stoel
legen den muur, onbeweeglijk, aLs uit mar
inier gehouwen. Zijn huls ls wat grooter dan
de andere en hü bezit ook meer wijngaarden
dan zijn doipsgenooten. De oude man slaapt
niet. Onder zijn bereik staat tegen den
muur een oud geweer, waarvan de loop
blinkt in het zonlicht. Bij het minste gerucht
grijpt hij zijn vuurwapen: de kleine scherpe
oogen turen in het rond. Dan, langzaam, ver
slapt zijn greep. Het is niets, en het geweer
•wordt weer op zijn gewone plaats terug ge
zet. En de grijsaard vervalt weer in zijn on
beweeglijkheid.
HU wachten hij zal blijven wachten,
met de uiterste wilsiwspanning, zoolang hem
nog maar een beetje kracht overbluft! HU
kan zich nauwehjks alleen oprichten; steu
nend op zlin stok en op zUn geweer loopt hij
de kamer en de gang door en, als het weer
het eenigszlns toelaat, tot aan het prieeL Op
eenigen afstand volgen zUn vrouw en zUn
dienstbode hem. onopgemerkt; hU is er
trotsch op alles alleen te kunnen doen.
Dan gaat hU ln het prieel zitten, en wil
alleen gelaten worden.
Nooit hoeft de oude Desgladcs iemand ver
teld, waarop hij wacht. Toch weet iedereen
het en men heeft medelijden met hem. Want
zonder het ongeluk zou hU rijn zes en ze
ventig Jaren met ©ere kunnen dragen.
Weet gy, wat het zeggen wil een eenigen
zoon te bezitten, die Jong en krachtig Ls, en
die den akker bebouwt zoo goed als geen?
De oude had zulk een zoon; hU kende alle'
kwaliteiten der gewassen, wist alle holen
van hazen en konijnen te vinden, was thuis
op de markt en kwam altijd vroohjk thuis.
Op een van de feesten, die op het dorp
gehouden werden, was Pierre Desglades, zoo
als altijd, weer de meest gevierde. Alle meis
jes dansten graag met hem. Na afloop van
het bal werd hij verraderHjk in den rug ge
sloken en twee vrienden brachten hem be
wusteloos thuis.
Eerst scheen het, dat hij herstellen zou
en hij legde zUn vrienden het stilzwijgen op:
als hU weer beter was wilde hU zelf de zaak
in orde brengen. Maar zUn krachten keerden
niet terug; af en toe zag men hem nog
rondom de stallen en de boerderU dwalen;
kort daarna stierl' li IJals een afgeleefde
grijsaard.
De moeder vond troost voor haar verlies in
haar huiselijke bezigheden, maar de vader
was een gebroken man geworden; hij kwam
den slag niet meer te boven.
Nu had hU nog slechts één gedachte: zijn
zoon te wreken!! Als een plechtige belofte
droeg hU dit geheim met zich rond. Voor
zichtig, om geen argwaan te wekken, won
hij zijn inlichtingen ln en spoedig wist hij
wie dc laaghartige moordenaar was.
't Was oen zekere Ra nat, wiens familie
eens een proces togen dc Desglades gevoerd
had. Op een feestavond, toen allen wat te
veel gedronken hadden, had hij Pierre over
vallen en hem den doodelljken steek toege
bracht. Zoo'n knappe jongen als Pierre had
natuurlijk wel eens een amourette geliad en
men noemde den naam van een jong meisje...
R3nat verliet het dorp en durfde pas te-
rugkeeren, toen men hom verzekerd had, dat
de oude Desglades ni«ts meer dan 'n wrak
was.
Nu hij geen mededinger meer had, maakte
hij alleen het meisje het hof, dat vroeger lie
ver met Pierre ging. Voor haar had hij een
moord begaan en of men hem al waarschuw
de, hij stoorde zich nergens aan en trouwde
haar.
Toen hij eenlge dagen daarna het dorps
plein overstak, zag hU plotselLng den ouden
Desglades onder een boom zitten. Hij wierp
zulk een blik vol haat op Ranat, dat deze
maakte dat hij wegkwam. Van dat oogenblik
af zat de oude man dagelijks op zijn ge
wone plaats met een geweer.
Alleen 's avonds en 's winters als het vroeg
donker was, durfde Ranat zich bij de bron
1e vertoonen. En soms meende hij in zijn
huls, als het stil was, de stem te hooren van
Desglades
Zijn huwelijk bleek al spoedig een misluk
FEUILLETON
Roman van
IIULBERT FOOTNER.
26)
Haar oogen keken hom weer aan ou zij
verbleekte. Hij voelde dat hij indruk had ge
maakt.
Ik zal hem vriendelijk behandelen zei
hij- Ga jij nu naar de hut, om alles te halen
wat hij noodig heeft, en we zullen het- hem
brengen.
Kan ik met hem spreken? vroeg zij met
zachte stem.
Garth zuchtte verlicht, dit was het eerste
teeken van onderwerping.
Vijf minuten lang, zei hij.
HOOFDSTUK XIX.
Grylls weer op het oorlogspad.
Den volgenden dag nam Natalie's toestand
een verkeerde wending en dagen lang dacht
Garth aan niets anders dan aan haar.
In deze drukke dagen vergat zelfs Rina
haar eigen leed en op den dagelijkschen
tocht naar het eiland wilde zij niet eens met
Mabyn spreken. Maar Garth vertrouwde de
kleurlinge niet geheel en bleef op zijn hoede.
Drie dagen en drie nachten lang deed hij
bijna geen oog dicht.
Rina ging voort met Natalie te verzorgen.
Langzaam aan begon zij van haar to hou
den. nadat zij haar van don dood had gered
en toch tegelijk haatte zij haar om Mabyn.
Intusschen bracht Garth de hut zoo goed
jnoselijk in orde om haar te kunnen gebrui
king en toen er een meisje, Céline geboren
was, werd de toestand er eer slechter dan
beter op. En vóór het jaar teneinde was,
stierf de jonge moeder, naar men zeide ten
gevolge van de geboorte van haar kind.
Céline groeide ondanks het gemis van
hajir moeder flink op en nu had zij reeds te
zorgen voor een tiental schapen. Zij geleidde
haar kudde naar de bergen langs een omweg,
want zij moest den oucen Desglades vermij
den, die er op loerde haar te dooden, evenals
haar vader. Dit hadden de buurvrouwen haar
al verteld, terwijl zij tevens op de hoogte
was gebracht van de oorzaak der verwij
dering tusschen de beide families.
Toch had zij medelijden met den grijsaard
die maar dag in, dag uit aan zijn stoel ge
kluisterd zat bij het prieeltje. z
Zij kon maar niet begrijpen, hoe het
mogelijk was geweest dat haar vader, die
zoo lief en zacht met haar omging, een an
der mensch had gedood
Zou de oude man dan ooit vergeten of ver
geven?
Toen kwam de oorlog en alle weerbare
mannen trokken ten strijde, ook Ranat. En
nu drong het pas goed tot den vader van
Pierre door. wat er eigenlijk was geschied:
de lafaard had een Fransch soldaat gedood!
Met verdubbelde kracht kwam thans
z-ijn woede weer boven en meer dan ooit
stond het bij hem vast dat hij zich zou
wreken
Eiken morgen stond hü op den drempel
van zijn woning, rechtop, steunend op zijn
stok en zijn wapen; als het moest zou hij
nog zijn bevelen hebben kunnen geven voor
het maaien of dorschen
Dan richtte hij zijn schreden naar het
prieeltje, waar hij den verderen dag op zijn
rieten stoel bleef zitten. Zijn maaltijd
wenscht-e hij hier te gebruiken; en dikwijls
liet hij zijn eten onaangeroerd staan en de
den bijen en andere insecten zich er aan te
goed.
En steeds staarde hij naar de bron. De
dieren kwamen er zich verkwikken, terwijl
de menschen hun emmers en kannen vulden
met het verfrisschende nat. Des avonds za
ten er de jonge vrouwen en meisjes en la
zen en herlazen er den laatsten brief van
haar man of verloofden aan het front
Aan de langwerpige schaduw van de bron
kon de oude Desglades zien dat het reeds ver
in den middag was. Iedereen was nu binnens
huis, buiten bereik van al te heete stra
len van de zon. Alleen de grijsaard zat nog
bulten.
Plotseling geroezemoes van stemmen.
Eenige maaiers dalen de helling af. De ster
ke door de zon gebruinde mannen, dragen
een mensch. Desglades brengt de hand boven
de oogen en tuurt in de verte. Zóó werd ook
eens zijn Pierre thuis gebracht.
Vrouwen verdringen zich om de brancard,
luide jammerklachten uitend.
„Waarom moest hij cvok de anderen vóór
zijn en heeft hij niet gewacht tot de ergste
hitte voorbij was?"
Desglades raadt, wat zijn oude oogen niet
meer kunnen zien: een maaier is door een
zonnesteek getroffen. Een kind, dat de groep
menschen volgt, heeft de zeis opgeraapt, die
in de zon schittert en blinkt als een zilveren
boog. Het rumoer verstomt als de mannen
het huis van Ranat zijn genaderd. Oude
vrouwen, die raad willen geven, dringen
mede naar binnen. Plotseling is alles stil ge
worden
Dan, vlugge stappen over de keien. Er na
dert iemand van daar ginds Snel richt de
oude Desglades zich op, het geweer aan den
schouder. Tragisch en groot staat de
grijsaard daar. Thans beeft zijn hand niet.
Hij miktsedert zestien Jaar wacht hij
op dit- oogenblik.
Deuren worden opengesmeten en vrou
wen staan handenwringend en schreeuwend
op den drempel harer huizen.
'Daar bij de bron staat Céline met een
emmer in de hand en blikt den dood in de
oogen.
Door het ongeluk, dat Ranat heeft getrof
fen, heeft men alle voorzorgen vergeten: er
moest een emmer koud water gehaald wor
den om te trachten het leven van den vader
te redden. En het kind ls heengesneld naar
de bron, zonder dat Iemand er aan dacht
haar tegen te houden.
Zij staat thans van aangezicht tot aange
zicht met den zoo gevreesden ouden man.
die den loop van zijn geweer op haar gericht-
houdt.
Maar zij ls een Ranat- en toont haar te
genwoordigheid van geest.
Aan de deuren staan allen als met stom
heid geslagen. De vrouwen slaan een kruis;
de mannen zijn op het veld of in den oor
ken als slaapgelegenheid. Toen luj zoo ver
was. droeg hij Natalie naar binnen. Een ge
deelte had hij voor haar afgesloten en zoo
goed mogelijk ingericht. Het gedeelte, dat hü
voor zich zelf had gereserveerd, keek uit op
het meer.
Er waren nu veertien dagen verloopen
sinds Natalie's inzinking. Zü was langzaam
vooruit gegaan. Rina had hü de boot ge
geven en haar gezegd, dat zij zoo dikwijls
naar Mabyn kon gaan als zü wilde. zoo
lang hü bleef waar hü was. Zü zou dan ge
legenheid hebben, zoo dacht hü om twee
paarden te nemen en met Mabyn te vluch
ten. Maar hy werd teleurgesteld in zUn ver
wachting. Mabyn was te laf voor de onder
neming en hü bleef op zijn eiland.
Garih wachtte nog vüf dagen en Natalie
kon zich reeds vrü bewegen. Zij telden reeds
de dagen, die hen nog scheidden van hun
vertrek uit dit- ongelukkig dal.
Het voedsel werd steeds minder en ten
slotte besloot Garth om Mabyn eiü Rina weg
te zenden.
Toen Rina den volgenden dag kwam deelde
hü haar mede. dat zü twee paarden kon krij-
gen om met Mabyn te vertrekken. Nadat de
paarden waren gereed gemaakt kwam Rina
naar Garth en Natalie geloopen die op de
zank zaten. Garth, gaf haar het noodige
voedsel en Rina wilde zonder een woord te
spreken weggaan, maar Natalie riep haar
zachtjes terug. In haar hand hield zü een
zilver plaatje, waarop zü onhandig haar eigen
beeld gegraveerd had.
Voor Jou, zei ze, neem dit omdat ik van
je hou.
Rina keek het teekeningetje aan trok het
plotseling uit Natalie's handen, viel schreiend
voor haar voeten neer en drukte haar lippen
op den zoom van Natalies kleed.
JÜ goed. jü goed, snikte zü- Toen sprong
zij op cn vluchtte weg tusschen de boomen
Een lialf uur ia ter hoorden rij dc twee
log, en er Is niemand om het gevaar af te
wenden.
Céline is voor den grüsaard op de knieën
gevallen.
„Desglades" smeekt zü. „nooit heb ik u
eenig kwaad gedaan en :k heb eerbied voor
uw smart. Laat mij een emmer water put
ten en ik beloof u dat ik daarna terug zal ko
men: dan moogt u mij gerust dooden, dat
zweer ik!"
De angstige toeschouwers begrijpen niet
wat er tusschen het meisje en den ouden man
voorvalt, maar na eenig? oogen blikken ziet
men dat hü langzaam zijn wapen laat- zak
ken en het meisje een teeken geeft, dat zü
kan gaan.
Zü snelt naar de bron, maar tevergeefs
tracht zy den ketting in beweging te bren
gen; de ontroering heeft haar van haar
krachten beroofd. Eindelük durft er iemand
van de anderen Céline te hulp te komen en
nu naderen ook de andere vrouwen, zeer
nieuwsgierig om te weten te komen, wat
Desglades dan toch gezegd heeft.
Als de emmer water het huisje binnenge
bracht is, beveelt Céline haar vader in de
goede zorgen van de aanwezigen aan en met
een vastbesloten en ernstig gezicht keert zü
naar het dorpsplein terug
Is zü gek geworden? Zü gaat vóór het huis
van Desglades staan, gaat tien passen ach
teruit en zegt tot den grijsaard:
„Nu moogt u me dooden!"
Maar de oude man denkt daar niet meer
aan.
Zün geweer is op den grond gegleden en
met zün oude oogen, waarin het licht büna
uitgedoofd ls, Wjkt hü naar het eenige kind
van Ranat dat ook het kind is van haar,
die Pierre heeft liefgehad
En bü den aanblik van het kind verdwünt
zün haat
Hy heft de armen op als om te toornen,
dat hü vergiffenis heeft geschonken en als
het meisje voor hem nederknielt, schreit de
oude man. Hü weent om zün ongeluk en om
zün haat. om zün groot-en Pierre, dien hij
niet heeft kunnen wreken.
a 60 Cts. per regel.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN
STOFZUIGERHUIS MAERTENS
BARTEL (ORISSTP A AT 16
TELEF. No- 10756 5
Apex Klop-Veeg-Stofzuigers f 175.
CENTRALE BOND VAN TRANSPORT
ARBEIDERS.
De afdeeling Haarlem van denCentralen
Bond van Transportarbeiders heeft Vrijdag
avond in de groote zaal van het Blauwe
Kruis een feestavond voor de vrouwen dei-
leden georganiseerd
Na muziek van de mandolineclub
„Apolio" kwam de heer Adolf Bouwmeester
op het podium en als plaatsvervanger van
den heer Willem van Capellen kon hü de
gelukkige mededeeling doen dat de heer Van
Capellen goed vooruit gaat.
Hierna gaf hü eenige mooie fragmenten
uit .Allerzielen" welke met groote belang
stelling werden gevolgd.
De bondsbestuurder de heer Rabté uit
Rotterdam., heeft een korte causerie gehou
den over het intensiever meeleven dei-
vrouwen met den grooten strijd der arbei
dersklasse voor ontvoogding, waarna de heer
Adolf Bouwmeester een humoristische voor
dacht gaf, nl. „De Broek" weLke groot succes
mocht oogsten.
Na het optreden van den heer Bouwmees
ter heeft de heer A. Mars een korte uiteen
zetting gegeven van het doel der Haarlem-
sche Vrouwen brigade, welke Indien de deel
neming grooter wordt ook kinderfeesten wil
organiseeren en voorts sprak hü een op
wekkend woord om lid te worden van het
t.b.c.fonds van den Bond, welk fonds ten
doel heeft om behalve door opneming in
een sanatorium op andere wijze hulp te
verleenen by voorbeeld bü het missen van
inkomen of indien er hulp in de huishouding
van noode is, of de verstrekking van klee
ding enz.
De heer Bergman heeft de bijeenkomst ge
sloten.
PERSONALLY
De heer J. D. Koster te Haarlem is be
noemd als le vlolist bü het muziekkorps aan
boord van een der schepen der Holland-Ame-
rikalün.
paarden weg galoppeeren achter hun kamp.
langs denzelfden weg waardoor zy de vallei
waren binnengekomen, den weg naar de Spi
rit Rlver.
Aanvankelyk durfden zü niet gelooven,
dat zü werkeüjk zoo gemakkelyk van hun
vü'anden verlost waren en zü betrapten zich
zelf er op, dat zü voortdurend luisterden
naar hun terugkomst. Tenslotte spreng Garth
te paard en reed naar den heuveltop.
Daar zag hy Rina en Mabyn als twee stip
pen in de verte naar het zuiden gaioppee-
ren. Toen hü met 't goede nieuws bü NataLie
terugkwam, gaven beiden zich over aan uit
bundige vreugde. Op de kinderüjkste wijze
gingen zy zich te buiten aan voorstellingen
en verbeeldingen. Zü juichten over het ple
zier. dat hun bü hun terugkeer in de be
schaafde werekl wachtte. De gedachte aan
het Luna-park op Coney Island maakte Na
talie kinderlük bly van vreugde
Dc vreugde was van korten duur.
Den volgenden morgen zou de tegenspoed
komen. Nog steeds spraken zü over hun aan
staande thuiskomst, en Garth had Natalie
te paard gezet, om te zien hoe zü zich in het
zadel zou houden. Plotseling boog zü het
hoofd en legde zün hand op haar schouder.
Paarden! zei ze.
Garth hield zijn paard in.
Indianen misschien
Natalie schudde haar hoofd.
Neen, het zün zwaardere dieren dan de
Indianen-pony's.
Zü luisterden met gespannen aandacht, en
spoedig klonk het gedreun van hoeven in de
bosschen langs den oever vau het meer.
Als ze terugkomen, schiet ik ze dood. zei
Garth kort.
Natalie's ooren luisterden scherper.
Zy zün met meer dan twee! zei ze plot
seling. Vier zes en misschien nog meer!
Garth's gezicht klaarde op. Ongetwijfeld
vrienden, zei hy. "Mabyn zou nooit iemand
De verlaging der discontokoersen, waartoe
men achtereenvolgens te Londen. Amster
dam en Berlün is overgegaan, heeft op de
effectenbeurzen geen noemen swaardigen
invloed gehad, ai is zü ongetwijfeld voor den
fondsenhandel van groote be:eekenis. Zij
illustreert n.l. de meening van de vooraan
staande financiers in ons werelddeel dat
de ruime geldmarkt van den laat
sten tüd geen verschynsel is, dat uitslui
tend aan de beursmalaise moet worden toe
geschreven. maar samenhangt met de con-
junctuurswüzlglng, welke zoowel in de V. S.
als in ons werelddeel kan worden geconsta
teerd. Het vrije geldverkeer loopt gewoonlijk
op de offlcieele bankrente vooruit en anti
cipeert nu aan ook reeds op een nog ver
dere verlaging der discor.ti- Te Amsrerdam
waar het disconto thans 3 1/2 pet. bedraagt,
noteert particulier disconto 2 5/8 a 2 3/4 pet.
en ook te Berhjn wordt van de Duitsche
Rijksbank voor credieten en beleeningen
weinig gebruik gemaakt. De tendenz der
geldmarkt is dus nog steeds een dalende,
tengevolge waarvan we ons bevinden in een
overgangstijdperk, waardoor voor een deel
de malaise in handel en bedrijf wordt ver
klaard. Het duurt gewoonlijk eenigen tijd
alvorens men zich in den handel en ook op
de effectenbeurzen bü de lagere geldkoersen
heeft aangepast. De banken hebben de herin
nering aan de groote rentemarges, welke
in 1929 konden worden verkregen en doen
daarvan niet gemakkelijk afstand. Toch zal
de rente in rekening-courant dit jaar be
duidend Lager zijn dan verleden jaar en ook
al daalt de creditrente, tegelijkertijd, zoo is
toch de winstmarge vor de banken bij lage
rentekoersen veelal lager dan bü hooge, mede
doordien minder groote kapitalen voor de be
drijf sfinanciering noodig zijn. Ook de
hypotheekbanken zullen in 1930 den invloed
ondervinden van de ingrijpende wijzigingen
welke zich op de geldmarkt hebben voltrok
ken. Ook hier ontwikkelt het proces zich in
een langzaam tempo, omdat de belegger i.e.
de houder en kooper van pandbrieven zich
slechts noode met een lager rendement te
vreden stelt. Dit blijkt wel uit de betrekke
lijk geringe koersstijging van prima beleg
gingsfondsen. Zoo noteerden b.v. de 4 pet-
Oblig. Nederland 1916 op 31 Oct. 1929, toen
het disconto tot 5 pet. verlaagd werd, 94 pet.
thans nu 't disconto 3 1/2 pet. bedraagt 97 pc:,
de 2 1/2 pet. N.WJ3. respectievelijk 60 1/4 en
65 pet. De meeste hypotheekbanken hebben
thans de uitgifte van 5 pet. pandbrieven ge
staakt, omdat een hypotheekrente van 5 3/4
pet. gelijk verleden jaar nog by de meeste
instellingen gold, niet meer kan worden gehand
haafd. Groote vraag naar 41/2 en 4 pet.
pandbrieven is er nog niet, hetgeen ook be
grijpelijk is omdat het lagere rendement voor
de beleggers een vermindering van inkom
sten beteekent, welke niet wordt gecompen
seerd door een evenredige verlaging der kos
ten van levensonderhoud. Eerst geleidelijk
zal de belegger van dezen tyd er aan moeten
gewennen, dat voor z.g.n. goudgerand beleg
gingspapier een rendement van 41/2 pet.,
straks allicht van 4 en 3 1/2 pet. normaal
moet worden beschouwd.
In verband hiermede is het begrijpelijk
dat men voor de belegging van kapitalen
bet oog vestigt op buitenlaudsche fondsen,
en dat met bet oog darop vooral de toe
stand in Duitschland voordurend in het mid
den der belangstelling staat, omdat van
Duitsche fondsen nog altijd een rendement
gemaakt wordt, dat eenige procenten uitgaat
boven dat van blnnenlandsche. De Berlyn-
sche geidmarkt is thans vrijwel de eenige,
die van de overige Engelsche bankplaatsen
kapitaal wegtrekt en wanneer de politieke
en economische verhoudingen in Duitschland
zich slechts meer consoiideeren, is het waar-
schijnlyk dat het renteverschil tusschen
Duitschland en andere Europeesche landen
geleidelijk kleiner wordt. De samenwerking,
welke er thans bestaat tusschen de voor
naamste circulatiebanken en die zich culmi
neert in de werkzaamheid der Internationale
tegen ons kunnen ophitsen, zelfs geen In
dianen.
Maar hü zei dit alleen om Natalie gerust
te stellen, want terwül hij sprak, dacht hij
aan een andere verschrikkelyke mogelykheiü.
Hy lichtte Natalie uit den zadel en zend haar
in de hut. Toen nam hy" zyn geweer en trok
het bosch in op verkenning. Hij hurkte neer
achter een bosch je, waar hij spieden kon,
zonder gezien te worden.
De stoet trok op hen aan. De eerste die
voorbij kwam, was Mabyn. Zyn bleek gezicht
straalde nu triomfantelijk. Een ziekelyke
Indiaan volgde bem en Garth meende zijn
gezicht te herkennen, al wist hy niet direct
wie net. was. Toen kwamen zes lastdieren,
beiaden met voedsel en kampbenoodlgdhe
den. Deze paarden werden geleid door een
Indiaansche vrouw, die baar gezicht van
Garth afwendde. Hü had het gevoel dat hy
ook deze kende.
Rina volgde en zy keek met een bedroefd
en angstig gezicht in de richting van de hut.
Dit scheen alles en Garth was op punt om
op te staan, toen hü nog een ruiter hoorde
aankomen. Deze schommelde lui in het zadel
en de groote hoed en de sigaar tusschen de
vette lippen lieten geen twy'fel omtrent den
mar.. Hij zag er ouder uit, maar dat was al
les; en hy droeg sporen van een doorge
stane ziekte.
Nick Grylls had hen gevonden.
HOOFDSTUK XX.
Hulp.
Garth dankte den hemel, dat hij momen
teel alleen was. De reactie na hun dag van
hoopvolle vreugde was te plotseling om te
dragen. Gehurkt achter het kreupelhout
greep hij zijn hoofd in zijn handen. Wat kon
hy doen alleen tegen zoo'n overmacht? Een
oogenblik verloor iiij den moed. Maar 4jy,
«i
itai.
ata
hfcfa
k»
ndia
ordea
a*
ït&ii
ma
in i
v:g
Duitsche fondsen meer vraag, waart;
New York 'voorging.
Overigens is er in het ljeeld der Mev
Yorksche fendsenmarkt nog weinig kleu: x
bekennen, al meet worden gezegd, dat is
publiek langzamerhand in meerdere rr.i:t
aan den-hand?! deel neemt, zoo-dat weer ca-
zetten van bijkans 4.000.000 shares bexelfe
worden.
Gevolg hiervan is dat ook de koene:
langzamerhand iets oploopen, al betreft ie*,
hier nog meest bepaalde categorieën. 0;-
merkelijk is echter dat, terwijl het intern-
tionaal indexcijfer voor de twaalf vooma&a.
sre beurzen sinds begin 1930 van 88.5
89.7 is opgeloopen, het indexcijfer van Ke?
York in alen tijd van 115.6 tot 127 is ge-
stegen. De greote winsten der publicatie?
maatsehappyen en de pogingen tot hergr-*-
peering blijven de aandacht trekken, even
als de zeer bevredigende winsten eer oiic-
mataschappyen en de pogingen welke worde:
aangewend om de productie van ruwe 0.;;
en de fabricatie van geraffineerde olie x
beperken, pogingen waarin men nu eindelijt
schijnt te slagen. Voor olieshares b°staat eea
uitgesproken vaste stemming, welke hoogere
koersen doet verwachten. De staat der onuu-
gevoerde orders van.de Steeltrust trok welt:
belangstelling van "meer invloed was het be
richt der productie-beperking dat den koen
der aancleelen in het midden der week be
neden 180 pet. deed dalen.
Op de Amsterdamsche beurs behoudt eec
flauwe tendenz de overhand, welke zich at:
eens hier aan weer daar demonteert, en d«e
week opnieuw tot uiting kwam op de al-
deeling der Industrieelen, waar aandeden
Margarine Unie zich een nieuwen koersval
tot beneden 300 pet. hadden te getroosten,
Hierop volgde eenig herstel, maar de ligging
van dit fonds blijft zeer ongemakkelijk Ook
aandeelen Philips Gloeilampen zijn enkele
procenten afgebrokkeld, terwijl Aku's zich
nauwelijks boven pari kunnen handhaven.
Hoogere koersen werden gemaakt voor aan
deelen Centrale Suiker, nu blijkt dat in het
af geloopen boekjaar nog zonder verlies kor.
worden gewerkt, al is van eenig dividend geen
sprake. Van Cultuurwaarden staan reeds
eenige weken Tabaksaandeelen op den voor
grond. Men heeft hiervoor medio Februari
hoogere koersen geforceerd, welke thans
moeten worden prijsgegeven nu langzamer
hand vast komt te staan dat de Tabaksoogst
van 1929 aanmerkelijk minder zal opbrengen
dan zijn voorganger. De voorverkoopen, welke
deze week plaats vonden, wüze daarop reeds
en ook voor de eerste veiling, die gehouden
zal zijn als dit artikel verschijnt, rijn de
verwachtingen niet hoog gespannen. De ta
bak, al moge ze dan niet de fouten hebben
èn wat kleur èn wat kwaliteit betreft van
den oogst 1926, schijnt ten eenenmale voor
het fijne Nederlandsche en Amerikaansche
fabricaat ongeschikt te zijn.
Voor rubberwaarden blijft de stemming
ongeanimeerd en de claim van de aandeelen
„Amsterdam", die aanvankelijk op 20 pet,
kon worden gecalcuieerd, bracht deze week
niet meer dan 16 a 18 pet. op
In aansluiting met New York bestond ook
hier voor Öliewaarden een vaste stemming,
waarvan vooral de kleinere Amerikaansche
shares profiteerden. Op de afdeeling de:
mijnwaarden was de invloed van het besluit
tot beperking van de tiiiproduntie nog woinig
merkbaar. Toch mag worden verwacht, dat
dit besluit, thans ook genomen door de pro
ducten op Banka en Billiton, tenslotte aan
de maatsehappyen zal ten goede komen. Wij
eindigen ditmaal met te vermelden, dat eer.
nieuwe 4 1/2 pet- Indische Leening van f 30
millioen zal worden uitgegeven, waarvan
reeds f 17 m'llioen ondershands bü de pen
sioenfondsen is geplaatst, tot den koers van
96 pet. tengevolge waarvan de leening van
1929 een fractie terugliep.
Geld op prolongatie is 21/2 a 3 pet.
LETTINGA.
bezorgdheid voor Natatle spoorde hem weer
aan. Hij stond op en spoedde zich naar haar
tce.
Natalie wist reeds evenveel als hü- Zij
keek hem aan. Haar eerste gedachte was ook
voor hem geweest.
Mün arme Garth, zei ze, meer gevaar en
meer zorg voor jou!
Zyn wenkbrauwen fronsten en zün gezicht
werd strakker.
Meer werk! riep hy" met een droogea
lach.
Het vierde bedxüf van het drama be
gint.
Natalie lachte eveneens.
Wie is de halfbloed, die er bü is? vroeg
hü-
Herinner je je niet? antwoordde zij snel
Ons verblijf op de Landing?
Xavier! NatuurHJk! riep hij.
En de tweede vrouw?Mary Co-que-
wasa! Hm! alle dramatis personae! zei Garth.
Natalie hield zich flink, salueerde met haar
gezonde hand en vroeg:
Orders voor vandaag, kapitein?
Zy lachten beiden De lach van de jeugd!
In ieder geval: wü hebben het huis! zei
Garth.
Ik zou graag mün afdeeling willen dee-
len met m'n paard, maar de oude jongen zal
zün ribben niet door de deur kunnen krij
gen.
Natalie ging haar post betrekken aan den
hoek van het meer, waar zü alle gebeurte
nissen in het andere kamp kon gadeslaan.
Het leek wel of hun tegenstanders hen wil
den ontmoedigen door een groote machts
ontplooiing. Zü sloegen hun kamp op in dc
buurt van de hut en bleven den geheelcn
dag in de open lucht.
(Wordt vervolgd)*.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN a 60 Cts. per regel.
