VtAMadrii tffywi&tehclvL fwwtii
H. D. VERTELLINGEN.
DE MOEILIJKE REIS
STADSNIEUWS
HAARLEM'S DAGBLAD
WOENSDAG' 19 MAART 1930
(Nadruk Terboden i auteursrecht voorbehouden).
Na vijftien jaren
Moeizaam slofte de man langs den langen,
eenzamen landweg. Met zijn gebogen rug en
moeilijken gang leek hij een oud man. En
dat was hij ook. Oud en moe. Moe van het
harde leven, waarvan hij geleden had. M02
van alle teleurstellingen, armoede en tobbe
rijen, die hij meegemaakt had en oud, omdat
hij nu niets meer van het leven te verwachten
had. En toch was hij pas veertig jaar en
stond dus eigenlijk nog In de volle kracht
van zijn leven. Maar de harde Jaren hadden
hem voor zijn tijd oud doen worden eu het
laatste restje hoop op betere dagen by hem
weggevaagd. Het eenige, wat hy nu nog
doen wilde, was naar zyn geboortedorp gaan
om zijn oude moeder op te zoeken, die hij
vyftien Jaar geleden voor het laatst gezien
had.
„Vijftien lange Jaren", mompelde de man
In zichzelf en even keek hy op over den
langen, zon-overgoten landweg, tot waar aan
't einde eep dun, spits kerktorentje zich uit
wollig groen verhief. Daar Lag zyn dorp, dat
hij nooit In al die Jaren had kunnen vergeten
en daar wachtte hem zyn moeder, zyn
„oudje", zooals hij haar steeds had genoemd.
vyftion jaar lang had ze achter het witte
gordyntje voor het kleine venster gezeten als
haar werk was afgeloopan en al breiende
had ze den weg afgetuuxd of haar jongen nog
niet terugkwam.
Toen hij als een flinke, jonge kerel van
vijf en twintig Jaar was weggegaan, was hy
vol hoop e:. goede verwachting geweest
„Oudje", had hy gezegd, „ik ga een paar jaar
tjes naar het buitenland om geld te verdie
nen. Hier kryg ik toch niks, maar daar zal ik
flink aanpakken en als ik dan terugkom, zal
genoej hebben verdiend om hier op mezelf
tt- teglnnen".
En hy was weggegaan, een flinke, Jonge
kerel, vol moed cn levensdurf. Eerst had hy
nog wel eens naar huls geschreven, maar
al gauw had hy dit achterwege moeten laten.
Zn „oudje" kon zelf lezen noch schryven,
d>is antwoord ontving hy op z'n brieven nooit
en telkens den dominee lastig vallen om haar
de brieven van haar jongen voor te lezen en
ze te beantwoorden, durfde ze niet. Dus
hoorden die twee al spoedig niets meer van
elkaar en 't oude vrouwtje zat van dan
dag af, dat hij vertrokken was, op haar plekje
achter het raam te breien.
Het ging den jongen niet voor den wind.
Duitschland viel hem tegen. Wat bleef er over
van zyn mooien droom, dat hy daar het
werk maar voor 't opscheppen zou hebben?
Dagenlang zocht en vroeg hy en toen hy
elndeiyk wat kreeg, was 't nog als los werk
man en stond hy na een paar dagen alweer
aan den dyk. Zoo ging het telkens. Hy had
zelfs zyn oud moedertje nooit één cent kun
nen toesturen, want had hy met moeite eens
een kleinigheidje kunnen sparen, dan was
het nog gauwer weer ingeteerd In werkloozen
tyd, en hy was byna altyd werkloos. Toch
gaf hy den moed niet op en kampte vyftien
jaar lang tegen z'n verlangen naar huis, om
dat hy vast en zeker geloofde, dat het lot
hem ééns gunstig zou worden. Wat had hij die
Jaren al niet geprobeerd! Maar bij alles had
hy pech gehad en elndelUk, na vyftien lange
jaren van zwoegen en falen, had hy het op
gegeven en was teruggekeerd naar zün ge
boortedorp cn zyn „oudje". En nu slofte hy
langs den langen weg als een oud geworden
man.
De zon was steeds lager en lager gezonken,
stond nu als een vurige bol achter het spitse
dorpstorentje, en zette het koperen haantje
in vuur.
Do man verhaastte zyn tred een beetje,
want hy wilde graag het oudje verrassen,
voordat zy naar bed zou zyn gegaan. HU
verwachtte haar half en half achter het
kleine venster te vinden. Uverig breiende,
zooals ze dat vOor zyn vertrek ook wel placht
te doen. Hy had nu de eerste woningen van
het dorp bereikt en zag zyn eigen huisje ook
liggen. Iets gejaagds kwam er In hem en on
gemerkt begon hy nog sneller te loopen. Nü
nog een paar passen, dan stond hy er voor.
Zyn hart klopte hoorbaar en zijn adem
stokte
Het tuintje lag als een kleine wildernis
voor hem Goudsbloemen en stokrozen ver
stikten elkaar en het smalle voetpaadje was
dichtgegroeid Hy duwde het ve: velooze hekje
open en trad op de scheef gezakte huisdeur
toe. Deze was gesloten en In de venster ruitjes
van het woonkamertje waarin de ondergaan
de zon kleine vuurtjes zette, hingen splnne-
webben. De man begreep het nog niet goed.
Hy liep achter het huisje om naar het
wrakke geitenstalletje, waarnaast, in een
bloelende vlier, een vogel zUi; avondlledje
tjilpte. Hy schoof den grendel voor het deur
tje weg en keek naar binnen, maar er was
geen geit meer ln en het moestuintje bevatte
slechts een wildernis van hoog-opgeschoten
koo'zaado'anten.
Langzaam aan begon hij nu te begrypen.
Aan den zykant van het huisje stond een
oude, groenbemoste bank en daar liet hy
zich, met het hoofd in de handen op neer
FEUILLETON
Roman van
HLXBERT FOOTNER.
28)
Garth kwam binnen en zette twee geweren
in eeu hoek.
Wat heb je uitgehaald? vroeg zy.
O! Ik heb een mazzeltje gemaakt, spotte
Garth vrooiyk. Dertig el linnen voor een ge
weer en een party patronen. Mooi hé?
Natalie duwde hem by het vuur en hielp
hem zUn pyp aan steken.
Kyk eens, ik had een vermoeden, dat
Xavier ons vannacht zou beloeren. Ik heb
hem een klap op zUn lieve gezicht, gegeven,
en ik meen dat ik daarmee wel cenig resul
taat heb bereikt.
Natalie keek verontrust.
Ik zou gek worden, als ik niets te doen
had. verdedigde Garth zichzelf. Nu zal ik een
week lang weer braaf zyn.
Maar Xavier? vroeg 4) angstig.
Ik zou geen oogenblik geaarzeld hebben
den schurk neer te slaan, zei Garth koel.
Hy heeft myn paard gedood. Maar ik
kreeg geen kans tot een gevecht, en kon hen;
dus niet dooden; op het oogenblik is hy der
halve ongedeerd. Maar als het dag is, slaat
Gryll hem natuurhjk half dood.
Wat heb je met hem gedaan? vroeg
Natalie.
ik vermoedde zoo ongeveer waar hy zou
zitten en kroop heel langzaam vooruit plat
op den grond Uggend.
c-arthriep Natalie, als ik dat geweten
bad.
vallen. Zoo zat hy een heele poos. De maan
kwam op, zette heel den omtrek in een fan
tastisch, zilver licht en wierp grillige scha
duwen op den grond. In het witte vliertje
zweeg het late zangertje al sedert langen
tyd, en nog steeds zat de man daar. Plotse
ling hief hij het hoofd op en een vreemde
blik kwam er in zyn oogen. Wat was dat!?
Wat meende hy daar te zien? Was dat wcr-
keiykheld of.
Door het moestuintje strompelde, ge-
ruischloos, een oud figuurtje. In haar ge
rimpelde handen droeg ze een mandje met
zoo juist geplukte groenten. Haar gang was
langzaam en moeilyk. By het geitenstalletje
gekomen opende ze het deurtje, keek er in
en deed er toen weer den grendel voor. Dan
kwam ze naar den man toe, zette het mand
je naast hem op de bank. nam zyn hoofd
in haar handen en streelde het een paar
maal, terwijl hij zich verbeeldde, dat zy
hem zachte woorden toefluisterde.
Even later strompelde ze weer verder met
het mandje onder den arm en juist toen
ze om het huisje wilde verdwynen, sprong
de man overeind en de armen naar haar uit,
strekkend riep hy: „Oudje", en nog eens
„oudje". Dan bleef ze staan en de man
snelde nu naar haar toe en wilde heel haar
tenger figuurtje in zyn armen sluiten. Maar
toen hij de handen naar haar uitstrekte,
lachte ze hem nog even met den hem beken
den. lieven blik in haar oude oogen toe en
vervluchtigde dan in een blauwen hemel.
Diep teleurgesteld viel de eenzame man
op de oude bank terug.
De wind fluisterde in het witte vliertje.
ZITPLAATSEN VERHUREN OP
DEN OPENBAREN WEG.
UITSPRAAK VAN DEN HOOGEN RAAD
Men seint ons uit Den Haag:
De Hooge Raad heeft heden arrest ge
wezen ln de zaak tegen den autobusonderne
mer A. A. de Waard, te Velsen-Noord. De
Rechtbank te Haarlem had bevestigd een
vonnis van den Kantonrechter aldaar, waar
bij De Waard veroordeeld werd tot f 5 boete
of vUf dagen hechtenis, omdat hy in de ge
meente WUk aan Zee en Duin met een mo
torrijtuig: op den openbaren weg had post
gevat met het kennelijk doel om daarin een
zitplaats te verhuren, zonder dat hem ont
heffing was verleend als bedoeld in art. 149
in de Politieverordening dezer gemeente. Dit
verhuren is, evenals in de meeste andere ge
meenten. ook te wyk aan Zee en Duin ver
boden by het zoogenaamde „snorders"-arti
kel.
De Hooge Raad overwoog, dat een dusda
nig artikel niet zóó ver mag gaan, dat daar
door de mogeiykheid, om een intercommima-
len autobusdienst te onderhouden, feitelijk
word opgeheven of geheel afhankehjk wordt
gesteld van het goedvinden van B. en W. De
Hooge Raad verklaarde dit. artikel onverbind
baar voor wat motorrijtuigen betreft, ver
nietigde het vonnis der Haarlemsche Recht
bank en ontsloeg De Waard van alle rechts
vervolging, Mr. A. A. Hulzenga te Haarlem
was zijn raadsman.
ACTIE IN HET HOVENIERSBEDRIJF
Door de samenwerkende organisaties
het Land- en Tuinbouwbedrijf zijn de tuin
lieden en hoveniers opgeroepen tot een ge
combineerde vergadering welke as. Woensdag
ln het gebouw St. Bavo zal plaats vinden
Tot deze vergadering is het personeel der te
Haarlem en naaste omgeving gevestigde fir
ma's uitgenoodlgd, daar het plan besproken
zal worden om weder te komen tot een col
lectieve arbeidsovereenkomst. Getracht zal
worden op deze vergadering overeenstemming
hieromtrent te verkrygen, opdat de actie
hiervoor kan worden begonnen
BAL-MASOUé HERSTELLINGSOORD VOOR
SPOORWEGPERSONEEL.
De prijzen voor het bal-masqué van de
Herstelllngsoord-Vereeniging 18351905 voor
Spoorwegpersoneel zyn te bezichtigen in de
étalage van de Firma Engelenberg, Bartel-
jorisstraat.
De jury zal bestaan uit mej. Fr. Busquet
en de heeren G. H. Pollé en A. K. van der
Werff.
Juist zei Garth, en daarom heb ik je
niets verteld. Maar het was te donker om te
schieten. Ik kon geen hand voor mn oogen
zien.
Geen dertig yard van hier raakte ik
plotseling zUn kleeren aan.
Ga door. ga door! drong zy aan.
HU zat met zUn rug tegen een boom. Ik
luisterde naar zyn ademhaling, en merkte
dat hy sliep Ik kroop achter hem en greep
hem aan. Hy stiet een gesmoorden gil uit
en zweeg toen. Hy viel lang uit op den grond
en lk tilde hem op en draaide hem rond
boven myn hoofd, net zooals wy vroeger la
zen in de Indianenverhalen. Ik geloof dat ik
hem eenigszins gehavend heb. maar dat was
voor den moord op mijn paard.
Toen ben lk voor hem gaan zitten, stak
mijn pUp op en dacht na, wat ik met hem
doen zou. Ik kon hem niet behandelen als
een onzer vijanden en tenslotte besloot ik
hem naar zyn eigen kamp terug te sturen.
Naar hun kamp! zei Natalie.
Niet heelemaal! Ik nam hem op myn
rug en droeg hem tot by het kamp. Daar
zette ik hem tegen een boom als een afschrik
wekkend voorbeeld. Elgenlyk had ik een
bordje op zyn borst moeten bevestigen met
de waarschuwing: Dit ls het lot van al wie
enz. maar ik had er niet aan gedacht schrijf
gerei mee te nemen.
O! Garth, zei Natalie berispend.
Hy zette een berouwvol gezicht. Ik zal
het nooit meer dan, zei hy. Maar ik kon
het niet laten Het was een kwestie van er
op of er onder!
BIJ allen scherts over en weer, voelde leder
voor zich maai' al te goed den ernst van den
toestand cn 's avonds sat Natalie met wijd-
PERSONFELSFORMATIE IN HET
ST. ELISABETHSGASTHUIS.
In het orgaan van den Centr. Ned. Amb-
tenaarsbond wordt een overzicht gegeven van
het personeel van verschillende verpleglngs-
innch tingen in ons land.
Van het Haarlemsche St.-EUsabeths Gast
huis wordt gezegd dat dit ziekenhuis er se
dert 1924 in aantal verplegenden op vooruit
is gegaan en ook eenigszins in het percen
tage gediplomeerden.
In verband hiermede worden eenige cyfers
gegeven:
1924: aantal 69, gedipl. 20.
1929: aantal 94 gedipl. 34.
Hierby moet echter in aanmerking worden
genomen, dat ook het aantal patiënten is
tosgenomen. Volgens de opgaven van 1924
bedroeg dit toen 111 patiënten, thans onge
veer 160, doch ook naar verhouding ls het
aantal vsrplegenden dan toch gestegen.
Ter vergelyklng dienen de volgende cy
fers:
1924
1929
Sill
«3 60 et U
Binnengasthuis Amstedam 388 175 381 104
Tesselsch. ziekenh. A'dam 159 88 134 64
Gem. Ziekenh. Cools. R'dam 430 274 471 299
Gem.Ziekenh.Bergw. R'dam 220 102 257 139
St.-Ellsab. gasthuis, Haarlem 69 20 94 34
De vergelykende cyfers voor het gemid
delde aantal patiënten zien er als volgt uit:
1924
1929
Binnengasthuis Amsterdam
700
660
Tesselschade Ziekenhuis
262
400
Coolsingel
718
774
Bergweg
388
429
St.-Elisabethsgasthuis Haarlem
111
160
NEDERLANDSCHE N 'VTUURHISTORISCHE
VEREENIGING.
Woensdag 19 Maart zal in de kleine be
nedenzaal van het Gem- Concertgebouw
Prof. Dr. J. Jeswiet uit Wageningen voor do
leden van de Ned. Natuurhistorische Ver-
eenie'ng. afd. Haarlem, een lezing met licht
beelden houden over Bali. Ook de leden der
Kon. Mij. voor Tuinbouw en Plantkunde
hebben toegang.
FAILLISSEMENTEN.
Dinsdag 18 Maart 1930 werden door de
arrondissementsrechtbank te Haarlem failliet
verklaard
De N.V. Handelsvereeniging „Haveho", in
liquidatie, gevestigd en kantoorhoudende te
Haarlem, Parklaan 49.
Curator Mr G. E. Mellema, te Haarlem.
Bernard us Schill, smid, wonende te Koog
aan de Zaan. Ruyterst-raat 9.
Curator: Mr. A. A. Huizen ga, Haarlem.
Rechter-commlssaris ln beide faillissemen
ten Mi'. M. A. van Rijn van Alkemade.
Opgeheven werden de faillissementen van:
P. Huizenga, schippersknecht, wonende te
Purmerend.
Curator Mr. H. H. Riepma, Edam.
R. H. van Heuveln, caféhouder, wonende te
Heemstede.
Curator Mr.'J. C. Y. Nieuwenhuys, Haar
lem.
Geëindigd zijn door het verbindend wor
den der ultdeelingslyst de faillissementen
van:
J. Benavente, winkelier in heerenkleeding,
v/onende te Haarlem.
Curator: Mr. J. Gerritsz.
W. Hoekstra, parlevinker (vroeger) thans
zonder beroep, wonende te IJmulden-Oost.
Curator Mr. J. A. B. Banders, wonende te
Beverwlik.
J. Valkman, steenkolenhandelaar, wonen
de te Haarlem.
Curator Mr. F. M. Hagemeyer, Haarlem.
De Firma Wed. S. Kamohuys en Zn., hout
handelaar, gevestigd te Zaandam.
Curator Mr. L G. van Dam, Haarlem.
F. T. van Pelt, houthandelaar, wonende te
Zaandam.
Curator Mr. L. G. van Dam, Haarlem.
M. J. Kamphuys, houthandelaar wonende
te Zaandam.
Curator Mr. L. G. van Dam, Haarlem.
NIEUWE ADVOCATEN.
Bij de rechtbank te Haarlem wercl als ad
vocaat en procureur beëedigd Mej. Mr. J. K.
Borggreve, wonende alhier.
ELLEN RUSSE OVER VONDEL.
LEZING VOOR GELOOF EN
WETENSCHAP".
Voor de R.-K. Vereeniging „Geloof en
Wetenschap heeft Dinsdagavond mevrouw
Ellen Russe in den schouwburg Jansweg ge
sproken over „Joost van den Vondel". Zy
schetste den levensloop van den dichter en
bezag deze vooral uit. het oogpunt van diens
godsdienstige ontwikkeling.
Reeds te Keulen heeft het katholicisme
invloed gehad op zijn geest, te Amsterdam
eenmaal gevestigd als korenkoopman trok
ken de twisten tusschen Gomaristen en Ar-
minlanen zyn aandacht.
Vondel is het altijd geweest, die de zijde
van de zwaksten koos: Van Oldebarnevelt-
Maria Stuart. De verdeeldheid hekelde hy
in zijn dichten. Spreekster citeerde oa. „Het
Stckske van Joan van Oldenbarnevelt".
De felste aanklacht echter was Palamedes,
en spreekster schetste wat de gevolgen waren
voor Vondel, hetgeen zy illustreerde met het
declameeren van eenige verzen uit den tyd
van ballingschap on „Schevbeeck", den
Beecksargh op Catharina B aeck en het
„Deuntien"
Vondel was pacifist, hij verafschuwde den
oorlog, niet beter klinkt die afschuw door
dan in zyn „Rei van Joodsche Maegden".
Was er veel onrust en twist rondom hem. ook
ln ziln eigen leven was veel kommer; het
overlijden van zijn zoon Willem, van zijn
moeder, zyn dochtertje Saart-je en wellicht
het zwaarste verlies van zyn jongste zoontje
Constantljntje. waaroo hij dat roerende ge
dichtje heeft gemaakt, dat mevrouw Russe
met veel gevoel voordroeg.
Ook zyn vrouw Maria overleed en meer
en meer verdiepte nu Vondel zich in de
eeuwigheid. HU leerde het wondere'mirakel
kennen te Amsterdam en altijd nog voorbe
reidend zijn .Gijsbrecht*' kwam hij op het
Bagynhof en de herinnering werd wakker
aan wat zyn grootmoeder hem te Keulen
vertelde over de Heilige Ursula.
Pastoor Marius was het, die Vondel bracht
tot het altaar. Dit werd Vondel's overgang
tot het katholicisme op zyn 53ste jaar.
Vondel's leven nu tot een geheel andere
ontwikkeling gekomen zou steeds rijker en
rijker worden.
In het tweede gedeelte van haar lezing
schetste spreekster deze verdere ontwikke
ling, Vondel's verhouding tot Johannes Stal-
pert van der Wielen, pastoor Blommaert
en Maria Tesselschade.
..Peter en Pauwels" wordt het eerste „be-
keeringsstuk" van Vondel. Mevrouw Russe
gaf hiervan fragmenten, op gloedvolle wyze
gezegd.
Er waren velen, die zich verheugden over
Vondel's overgang, doch niet allen, waaron
der Hooft en het was om een onnoozel „Ave
Maria", dat de breuk ontstond.
Ten aanzien van dit „Ave Maria" vestigde
mevrouw Russe de aandacht op de onder
zoekingen van dr. J. F. M. Sterck te Aerden-
hout, den grooten Vondelkenner, die mede
in de zaal aanwezig was.
Vondel herinnert aan Dante. wiens werk
hij zeker heeft gekend. De opdracht voor
zijn Maegdenbrieven had Vondel geschreven
voor zUn dochter Anna, die hem voorgegaan
was in den overgang.
Na de krachtige versregelen uit deze op
dracht gezegd te hebben vestigde de spreek
ster er de aandacht op, hoe terwijl zijn Ta
lent hooger opbloeide de dichter door het
gedrag van zUn zoon in de kommerlijke om
standigheden geraakte waaronder hy zijn
grootste werken schreef, allereerst zijn
„Adam in Ballingschap". Vondel is geko
men tot de groote albegrijpende goedheid en
wysheid van zyn 70-jarigen ouderdom. Ter
illustratie zegde spreekster de Rei van En
gelen uit.het genoemde drama.
Dan komen de „Altaergeheimenissen",
„Noach", doch by alle heerlijkheid is nog de
kommer in zyn leven, om zijn kleinzoon, ook
om zyn kunst, waarin iemand als Jan Vos
ruw kon IngrUpen.
Mevrouw Russe haalde een gedeelte aan
uit. dc levensbeschrijving van Geraerdt
Brandt en vestigde de aandacht op de me-
dedeellngen van Agues Blok, om te besluiten
met „Derzeiver Bruiloft", geschreven op het
huweiyksfeest van Agnes Blok.
De spreekster viel voor haar bezielde voor
dracht een enthousiast applaus ten deel.
De voorzitter, mr. F. Vorstman, die de
spreekster ook Ingeleid had sprak woorden
van dank.
JUBILEUM P. J. KLEEF.
Op Dinsdag 1 April a.s. herdenkt de heer
P. J. Kleef, den datum waarop hy vóór 25
laar aangesteld werd als conducteur bij de
N.Z.TM.
INGEZONDEN MEDEDEELÏNG*N.
a 60 Cts. per regel
STOFZUIGERHUIS MAERTENS
BARTtLJORlSSTRAAT 16
TELEFOON 10756
APEX ELECTRISCHE WASCHMACHINES15
NED. TOONK.UNSTENAARSBONO
Een feestavond ten bate
behoeftige musici
De afdeeling Haarlem van den Neder'acc.
schen Toonkunstenaarsbond houdt MaaaW
28 April een dans- en cabaretavond, waar.
van de opbrengst ten bate zal komen van üs
Ondersteuningsfonds voor behosftlge mos:;.
Deze avond zal gehouden worden ln de 1*5-
teiyk versierde zaal in den Haarlemscfc®
Kegelbond, welke zaal belangloos wordt
gestaan. Twee jazzbands en een specjaï
wais-oifces-. zullen het muzikale gedee;»*
verzorgen, terwijl verscheidene humor»*,
e. d. de rest van het programma zullen ri-
.en. Er zal een tombola worden genou^
waarvoor door verschillende winkeliers p:-;.
zen werden afgestaan.
ONDER DE DAJAKS.
Het Zendingsbureau te Oegstgeest mell;
ons:
De uitnemende films van den heer E, F.
Tillema hebben in den laatsten tyd de aa:
dacht in bijzondere mate op Borneo geve»,
tigd. Een groot deel van het Dajak-voll:
nog onder den ban van het heidendom. Naa;
schatting bereikt 70% der kinderen den 12-
jarigen leeftyd niet; de meesten sterven aat
longontsteking en ingewandsziekten. Van
hygiëne heeft men er nog weinig besef, H!e?
komt by, dat de maatschappeiyke toestand
der bevolking verre van rooskleurig ls, vcpr*
al door daling der rubberpryzen.
Het Zuid-Oosteiyk doel van Borneo word:
bewerkt door de Bazelsche Zending, die da;
werk in 1925 van de Rynsche Zending over
nam. Er zyn op het oogenblik 17 Zende'Ja;.
leeraren; twee jonge Zendelingen zijn nó;
met de taalstudie bezig. Bovendien vin;:
men er een onderwijzer als leider van de
kweekschool te Bandjermasin, een arts voor
het ziekenhuis te Koeala-Kapoeas, een vroed
vrouw-verpleegster, een koopman belast, m«
de administratie en een bouwkundige. Er rij;
thans 13 Zendingsposten met 50 filialen. Dc-
Zendelingen worden ter zyde gestaan door
evangelisten en 86 onderwijzers. De Zeniin?
onderhoudt 65 volksscholen met 2936 leer
lingen. Het aantal Christenen is er al boven
de 6000 gestegen (in 1886 waren er 1000, In
1901 waren er 2000).
In Bandjermasin zal zich een zendeling
vestigen, die reeds eenige jaren in China
werkzaam was wegens de vele Chineezen en
de groote Chineezen-Gemeente daar te:
plaatse. Het ziekenhuis werd te Koeala-
Kapoeas gevestigd, omdat men daar een zee:
zuiver Dajaksche bevolking vindt; vandaar
uit kan de Medische Zending meer invloec
oefenen in het binnenland, waar de bevoi-
king aan de oevers der groote rivieren woon!.
Al gaat het werk er prachtig vooruit, ei
blijft nog heel veel te doen over'.
HAARLEM'S TOONEEL.
Het MisCarèint.
Naar wy vernemen zijn in de jury voo:
H. T.'s Groot MLCarème, benoemd de heeren
Johan Kaart Jr.. acteur en regisseur
Haarlem's Tooneel, Herman Moerkerk kuns:
schilder en illustrator, Huib. Tuininga archi
tect, J. Josseaud, kunstschilder en J van
Eden. voorzitter van Haarlem's Tooneel.
Het vorig jaar werd dit grootste der Haar.
lemsche balmasqués bezocht door 1200 per
sonen, waaronder 750 gecostumcerden.
PERSONALIA.
De heeren N. D van Dyk, leeraar aan
gemeentelijke H.BS. A te Haarlem en 3
Kraakman, leeraar aan de Ambachtsschool tt
Haarlem zijn benoemd tot leden van (it
commissie belast met het. afnemen van d«
examens Nijverheidsonderwijs.
ERNSTIG AUTOBUSONGELUK.
PARLJS, 18 Maart (N.TA.) In de om
geving van Rijssel heeft een ernstig au'c
ongeluk plaa's gehad. Een met 45 mijt
werkers bezette autobus sloeg om. tengevcd
waarvan 12 arbeiders gewond werden, waar.
onder twee ernstig.
open oogen te overwegen hoe zy Garth aan
al deze avonturen had blootgesteld. Op hulp
behoefden zy niet te rekenen en alles wat
zij konden doen was een aanval afwachten.
Het voedsel raakte op en alles wat zy gedu
rende een heelen dag aten was een visch die
Garth had gevangen door 's nachts een lijn
uit te zetten in het meer. En in dien tyd
hielden hun vyanden feest ln de open lucht.
Deze belegering was kinderspel voor hen,
zoo zeker waren zij van de overwinning.
Garth, zei Natalie plotseling Laten we
er een eind aan maken. Alles is beter dan
dit.
Hy weerde af met zijn hand.
Nooit, lieveling: riep hy.
Kunnen wy niet in de kano vluchten?
zy zouden bU het aanbreken van den
dag zien. dat de kano weg was.
Misschien zullen ze de boot In een paar
dagen niet missen.
Lieveling, al hadden we verschillende
dagen voorsprong ze weten immers dat we
naar Settlement moeten en hoe gemakkeUjk
kunnen ze ons inhalen.
Maar het kan toch gelukken! was alles
wat zij zeggen kon.
Het is vyf en zeventig mijl. zei hy moe.
Jy bent nog niet sterk. Hoe zou je dat kun
nen vo^ouden?
JU hebt je geweer, zei zy.
Er valt niets te jagen in de ooen prairie.
Natalie Het haar hoofd op zUn schouder
vallen en vroeg niets meer
Verlies den moed niet, lieveling, zei
Garth. Morgen komt er verandering. Ik be
loof het je.
Wat ga je doen? vroeg ze angstig.
Dat moet ik nog uitdenken, zei hy ont
wijkend. Ik zal het je zeggen zoodra het plan
vast staat.
Ia dc duisternis van zijn kamer dacht hij
na. Hy kon niet langer meer uitstellen. Na
talie's leven was in het grootste gevaar. Haar
leven of het hunne, daar girg het om. Twee
vrouwenlevens waren er mee gemoeid. Rina,
dat wist hy, zou ln een tygerln veranderen
als hy Mabyn doodde. Dus Rina moest ook.
Maar dc gevolgen. Voor z'.chzalf vreesde hy
niets, maar voor Natalie. Hy zou het motief
van zelfverdediging kunnen aanvoeren. Maar
hoe zou hij haar kunnen verdedigen voor de
justitie. Maar er was niets anders aan te
doen. Het moest De nacht kwam hem zeer
geschikt voor. het was donker als een hel.
Toeu zyn horloge vier uur wees. stond hy
op om te vertrekken. Hy ric-D haar en zei
haar de deur achter te sluiten. Hij wilde
haar in zyn armen nemen, maar durfde niet
uit vrees, dat zy dit als een afscheid zou be
schouwen.
Toen de deur achter hem dicht ging, ge
voelde zy zich geheel verlaten en zonder
eenige hooD.
Nauweiyks was hij bij den oever van het
meer aangekomen of hy voelde hoe wist
hy niet dat iemand achter hem stond.
Gcrulschloos ging hy op een knie zitten en
greep zyn geweer vast.
Wie is daar? zei hy scherp.
Uit de duisternis kwam een vreemde,
nieuwe en vertrouweHjke stem: Garth, ben jy
dat?
ZUn hart. begon wild te s^aan
Wie ben je? vroeg hy fluisterend,
Charley! antwoordde de stem, met een
jongensachtig accent.
zy sprongen tegeiyk op.
Ik heb voedsel voor jullie meegebracht!
fluisterde de jongen Hoe is het met Natalie?
Op hetzelfde oogenblik vielen ze elkaar in
de arm er-
Een *11411© reactie deed Garth even wan
kelen en iuj boos het hoofd op Charley's
schouder.
De hemel zy dank! De hemel zy dank'
lispelde hy.
HOOFDSTUK XXL
De verbrijzelde deur.
Garth klopte nerveus op de deur van
hut en riep:
Natalie! Natalie. Goed nieuws!
Zy stond spoedig in de onening.
KUk eens wat ik voor je meebreng! riep
hy.
Zy trokken de deur dicht en duwden Char
ley by "net licht van het vuur.
Charley! Charley! riep Natalie bulttt
haar zelf van vreugde, en zij drukte haar He
nen op de zyne, terwijl zy haar arm om zijr
hals sloeg.
Het eerlyke volle-maansgezcht van dei
jongen werd zoo rooi als een poen. ZU spra
ken alle drie tegeiyk, lachten en weenden
om beurten.
Vertel ons je avonturen, Charley, vroeg
Natalie.
Laat ik eerst mijn pak open maken,
hy. Ik dacht zoo: misschien hebben jullk
wel honger en daarom heb Ik maar volop
meegebracht: suiker, thee, boonen enz. en
een beetje luxe te hebben, ziedaar sardines
en een doos biscuits!
O. engel die je bent! rien Natalie.
De rest heb ik twee myien zuidwaarts
verborgen, zei hij. Ik ga het halen.
Neem dan de kano, zei Garth. Dan kun
nen ze je niet inhalen.
Wat zal ik met de paarden doen?
Dit was een moeilijkheid.
Hoeveel, vroeg Garth.
Drie.
.(Wordt yervolgd)j
