A/e/'syës
NIEUWE ROTTERDAMSCHE COURANT.
EEN DIAMANT WAAROP EEN VLOEK RUST.
BRENGT DE KOH-I-NOOR ONHEIL AAN?
BIOSCOOP
Boakhar.dcl W. F. VAN HALST, Wagenweg 9
Fa. VOS ROUWENS
General Electric Stofzuiger f 110.-
HAARLEM'S DAGBLAD ZATERDAG 22 MAART 1930
VIERDE BLAD
DE WRAAK VAN EEN HAREM-FAVORITE.
Door Dr. Sir Edward Denison Ross. den beroemden geleerde en kenner
van het Oosten.
Toen Koningin Mary van Engeland beslis
te dat de geschiedenis van den schitterend-
sten diamant van haar kroon, den Koh-i-
noor, verfilmd zou worden en dat onder haar
toezicht, trotseerde de vorstin hiermede
het eeuwenoude bijgeloof, dat ieder die iets
met den diamant te maken had, door een
ramp zou worden getroffen.
Inderdaad bestaat er een geweldige af
stand tusschen de prachtige en veilige om
geving van Buckingham Palace en de oude.
Indische legenden volgens welke een van de
grootste diamanten ter wereld dood en ver
derf, bloed en tranen met zich brengt.
Clive Maskelyne, de goochelaar, nam
gaarne het aanbod aan, een rol te spelen in
de film, die de geschiedenis zou weergeven,
waarvoor de Koningin zich zoo bijzonder
interesseerde.
En nu is Clive Maskelyne overleden.
Vol levenslust en stralend van gezondheid
reisde hij naar In die, om daar zijn werk voor
de film te beginnen. Nu is hij niet meer.
Sir Edward Denison Ross, die de geschie
denis van den beroemden diamant heeft ge
schreven en daarvoor voortdurend in aan
raking kwam met Koningin Mary en Koning
George heeft met de meeste beslistheid ont
kend. dat de dood van Clive Maskelyne in
eenig verband zou staan met den d amant
en in het volgene artikel zegt hij precies, hoe
hij over de zaak denkt.
De steen des onheüs.
Zeker is het waar, dat de diamant vreese-
lljk onheil heeft gebracht over zijn bezitters,
maar dat was alleen omdat het de eenlge
steen ter wereld was, voor het bezit waarvan
de menschen hun ziel wilden verkoopen. De
Koh-i-noor wekte de slechtste gedachten en
eigenschappen in sommige menschen, omdat
zij zóó onder den invloed en de bekoring
kwamen van den steen dat zij bereid waren
alles te offeren en alles te doen om hem in
hun bezit te krijgen, aldus Sir Edward.
Er bestaat geen romantischer verhaal dan
de geschiedenis van dezen diamant, die 186
karaat weegt en eindelijk in het bezit van
Koningin Victoria kwam.
Ofschoon ik niet de minste waarde hecht
aan de legenden die met den diamant in
verband staan geef ik toe, dat het een ongeluk
aanbrengende steen is, in zooverre dat hij de
oorzaak is geweest van de gevangenzetting,
pijniging en den dood van verschillende
menschen. Veldslagen zijn er om geleverd.
Hechte vriendschapsbanden zijn er om afge
broken. Hij heeft een afschuwelijke rol in
de geschiedenis gespeeld. Broeders zijn er
bittere vijanden door geworden. Hij heelt
invloed gehad op het lot van volken.
Indiërs hebben gehuiverd toen, kort nadat
de Koh-i-noor door Kóningin Mary bij haar
kroning was gedragen, haar jongste zoon,
Prins John, stierf- Zij beweerden, dat de
diamant weer bezig was zijn heilloozen in
vloed te oefenen
Een eigenaardig feit is, dat van de per
sonen, die met den steen te maken hebben
gehad, tallooze mannen zijn overleden maar
geen enkele vrouw- Volgens de meening der
Indiërs is de Koh-i-noor dan ook onschade
lijk voor vrouwen.
De beschaafde wereld hoorde voor het
eerst iets meer dan een legende betreffende
den diamant in 1305. toen Ala-ed-Din, de
keizer van Delhi, den Radja van Molwa ver
sloeg, in wiens familie de Koh-i-noor gedu
rende vele honderden jaren een erfstuk was
geweest. Ala-ed-Din beschouwde het- feit, dat
hij den diamant in zijn bezit had gekresen
als een gebeurten's van veel grooter beteeke-
nis dan het winnen van den slag.
In 1526 werd de slag bii Par1""t geleverd
en de dynastie van den groot-en Moeol werd
in Dehli gevestigd. Dit bracht den diamant in
het bezit van den Sjah Jehan. wiens dochter
den steen bij haars vaders dood is een gou
den schotel aan Aurung-Zeb schonk.
Intriges en samenzweringen, alle met het
doel den geweldigen diamant te stelen, wer
den herhaaldelijk gesmeed in die dagen.
Aurung-Zeb plaatste hem in het oog van een
van de gouden pauwen, die zijn troon ver
sierden. Toen de Perzische veroveraar. Nadir
Shah, hem daar zae. wekte dit zijn begeer
te. den diamant te bezitten. Des nachts liet
hij den troon wegnemen. Maar Nadir Shah
had er geen rekening mede gehouden dat
Aurung-Zeb's eerste gedachte natuurlijk den
Koh-i-noor had gegolden en dat hij, zijn gast
niet vertrouwende, den diamant uit het pau
wenoog had laten nemen en had laten ver
vangen door een ander edelgesteente.
De wraak van een favorite.
Een harem-schoonheid, ln woede ontstoken
omdat een ander dansmeisje haar plaats in
de gunst des Keizers had ingenomen, ver
ried aan Nadir Shah de plaats waar de dia
mant verborgen was, nl. in den tulban van
Aurung-Zeb, dien hij nóch over dag, nóch
des nachts afzette. De Perzische veroveraar,
die Aurung-Zeb niet openlijk geweld wilde
aandoen, wist raad. Daar hij zich reeds had
meester gemaakt van het grootste deel van
de Dehli-schat, verloor hij er weinig bij als
hij een vredesverdrag sloot met den Keizer
en als hij gebruik kon maken van de pas
door toedoen van 's Keizers voormalige fa
vorite verkregen kennis, had hij alles te win
nen.
Hij organiseerde dus een groot-sche plech
tigheid waarvan het hoogtepunt zou zijn het
herstel van den Keizer uit de dynastie van
den Mogol op den troon van zijn Tartaar-
sche voorvaderen.
Terwijl de plechtigheid aan den gang was.
herinnerde Nadir Aurung-Zeb er aan dat
zij, volgens een aloude gewoonte, van tulband
moesten ruilen, als een bewijs van weder
zij dsche vriendschappelijke gezindheid. In
een oogenblik had hij den tulband van scha
penhuid afgenomen die zijn eigen nationaal
hoofddeksel was en zich den tulband van
Aurung-Zeb op het hoofd geplaatst.
De onvergelijkelijke steen was inderdaad in
den tulband verborgen en in zijn vreugde
riep de veroveraar luide uit: „Koh-i-Noor",
wat beteekent: „berg des lichts". Zóó kreeg
de diamant den naam, waaronder hij nog
steeds bekend is.
Kort daarna werd Nadir Shah onder ge-
heimzinige omstandigheden dood gevonden.
Zijn zwakke zoon, Shah Rokh, kwam toen
in het bezit van den Koh-i-Noor. Dit bezit
was echter te veel voor zijn zwak intellect
en het werd een obsessie voor hem. De fabel
achtige waarde van den steen werd natuur
lijk door geheel Inöië bekend en de vorsten
bevochten elkaar, zelfs terwijl zij plannen
maakten om gezamenlijk tegen Shah Rokh
op te trekken en hem den diamant te ont-
rooven.
De machtigste van allen die den Koh-i-Noor
begeerden was Aga Mohammed. Hij nam zich
voor dat niets hem zou beletten den steen toe
te voegen aan zijn reeds zoo rijke verzame
ling diamanten. Hij maakte een slim plan.
Onder voorwendsel dat hij het heilige graf
van Imam Riza wilde bezoeken, naderde hij
met een groot aantal manschappen, ver
momd als pelgrims, hetgeen geen achterdocht
wekte, daar het graf jaarlijks door duizenden
Shiva-peigrlms werd bezocht. Toen Aga Mo
hammed zijn godsdienstplichten had vervuld,
wierp hij zijn vermomming af en beval den
jongen Shah Rokh hem den diamant af te
staan.
Shah Rokh weigerde en vluchtte naar
Meshed, een versterkte plaats, waar de dia
mant. naar hij dacht, veiliger zou zijn. Aga
Mohammed gaf aan zijn soldaten bevel de
oogen van Shah Rokh met hun speren uit
te steken en zoo onbeschermd liet men blijk
baar den jongen vorst, dat het vreeselijK be
vel kon worden uitgevoerd.
Nóg weigerde de ongelukkige Shah Rokh,
te zeggen, waar de steen verborgen was. Hij
werd gepijnigd, maar ofschoon hij in zijn
lijden wèl mededeelde, waar menige andere
kostbare edelsteen was, wilde hij aan Aga
Mohammed niet zeggen, wat deze vóór alles
wensehte te weten. Zelfs toen hem kokende
olie over het hoofd werd gegoten, bleef zijn
mond gesloten.
De huiverende volken van Indië meenden
dat de diamant Shah Rokh had gehypnoti
seerd en dat hij niet kón spreken onder den
heilloozen invloed van den steen. Vóór Shah
Rokh stierf tengevolge van de behandeling
die hij op bevel van Aga Mohammed had
ondergaan, sloot hij een verbond met Aimed
Shah, den stichter van het Duranisch Af-
ghaansche Rijk en overhandigde hem den
diamant. Nauwelijks was deze in het bezit
van den steen of hij stierf een gewelddadi-
gen dood.
Zijn kleinzoon, Shah Zeman, kwam later in
het bezit van den Koh-i-Noor. Van dat oogen
blik af werd zijn broeder, Prins Shuja, die
altijd zeer met Shah Zeman bevriend was
geweest, zijn bitterste vijand. Shuja, die
hoopte .(evenals Aga Mohammed dat ge
hoopt liad) dat blindheid van den eigenaar
van den diamant zou maken dat de steen
zijn bekoring voor den bezitter zou verlie
zen, liet Shah Zeman de oogen uitsteken en
hem in de gevangenis werpen waar hij ge
durende vele jaren smachtte. Shah Zeman
echter, die den Koh-i-Noor meer dan zijn
leven lief had, slaagde er in den steen onge
merkt mee te nemen naar de gevangenis,
Eenige der deelnemers aan de Londensche vlootconferentle worden schoongemaakt
althans hun evenbeelden in Madame Tussaud's panopticum. Van links naar rechts:
Wakat sulci, (Japan), Stimson (Amerika), Macdonald (Engeland), Tardxu (Frankrijk)
en Grandi (Italië);,
waar hij hem verborg in den vochtigen ge-
pleisterden muur. Daar bleef hij langen tijd
verborgen. Maar na vele Jaren begon de
muur af te brokkelen; een ambtenaar ont
dekte bij toeval den diamant en bracht hem
naar Shuja.
Het geheim van de Indische
vorstin.
Hiermede zijn we met de geschiedenis van
den Koh-i-Noor tot den modernen tijd ge
naderd. De diamant was het middelpunt van
aller bewondering, toen Elphinstone als af
gezant der Britsche regeering naar Pesjower
kwam gedurende Shuja's veelbewogen re
geering.
Het is wel merkwaardig dat Shuja het
zelfde lot onderging als zijn ongelukkige
broeder. Zijn jongste broeder nl. begeerde op
zijn beurt den steen en liet Shuja onttronen
en hem de oogen uitsteken. De beroemde
Iiungit Singh, bij wien hij hulp zocht
eigenaardig genoeg; in gezelschap van zijn
oudsten broeder, Shah Zeman, dien hij zoo
slecht had behandeld! was den beiden
broeders eerst vriendschappelijk geslnd.
Maar nauwelijks had hij vernomen dat de
blinde broeders den Koh-i-Noor bezaten of
hij nam hen gevangen. Elk middel, ook de
pijnbank, paste hij toe, om te weten te ko
men, waar de diamant was. Maar tevergeefs.
Tenslotte wendde de listige Singh zich tot
Shuja's vrouw. Wat er gebeurd is tusschen
den Oosterschen heerscher en de schoone
vrouw van zijn gevangene zal nooit bekend
worden maar toen Singh haar verliet, wist
hij wat hij weten wilde. Getrouw aan zijn
woord, dat hij haar gegeven had, liet hij
Shuja dadelijk uit zijn gevangenschap be
vrijden.
In 1813 ging Runj it Singh naar Shadara,
waar de blinde Shuja, zijn vroegere gevan
gene, hem ontving. Het moet een treffende
ontmoeting zijn geweest ofschoon, volgens de
mededeeilngen die omtrent dit feit tot ons
gekomen zijn, de beide potentaten, voor het
uiterlijk althans, him Oosterse he onaandoen
lijkheid bewaarden.
(Nadruk verboden).
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN
a 60 Cts. per regeL
Een mooi» fluweelzachte huid en geen pukkeltjes,
ruwe of roods plekjes, als U des
avonds een weinig Purol goed
REMBRANDT THEATER.
„De vier Veeren" en het
Wladimir Picque trio".
De geluidsfilm geniet de aandacht van de
serieuze schrijvende experts van de kunst
zinnige en strenge beoordeelaars der kunst
film, doch hoewel deze prijzenswaardige
aandacht alle hulde verdient men kan
niet ontveinzen, dat in den ijver om neer te
halen en elders op te bouwen, wel eens aar
dige, fijne, en geestige producten uit Holly
wood, over het hoold gezien worden. Bij mijn
weten heeft men bijvoorbeeld de nieuwste
teeken- en geluidsfilms van Max Fleischer
niet voldoende recht, doen wedervaren. Ik
bedoel die korte schetsen, die het ontstaan
en de be teekenis, en de sfêer van een
nieuwen of een ouden m uzi kalen schlager, op
een mallotige wijze in beeld brengen. Zoo
zag ik gisteren avond de caricaturale teeken
geluidsfilm handelende over de oude melodie
(1892): „After the Ball". Van dit oude ge
geven werd een hoogst modern filmpje ge
maakt, waarin niet anders voorkomt, dan
wat gestoei met de melodie, wat gespeel met
zwart en wit figuurtjes, op de notebalken
en op de letters die de woorden vormen van
den tekst van .After the Ball". Dit alles ls
uitermate eenvoudig en licht en luchtig ge
houden. Dit werk is te vergelijken met een
geestige prestatie van een Jazz Band, het is
alleen rijker, overtuigender en grappiger,
omdat het geluid hier onafscheidelijk ver
bonden is met een groteske teekenfantasie.
De film „De vier veeren" gemaakt onder
regie van Cooper en Schoedsack wordt
elders in dit nummer, in de wekelijksche
filmrubriek besproken. Het is een degelijk
werk, zeer romantisch, inderdaad een ver
beterde editie van Beau Geste, waarin enke
le prachtige natuurtafereelen voorkomen, die
de schoonheid van Cooper's en Schoedsack'a
films „Gras" en „Chang" in het geheugen
brengen.
Op het tooneel het Wladimir Picque Trio.
twee Russen en een Russin, dat in Nederland
naam maakte door het optreden voor den
Hilversumschen zender.
Het Picque trio had zeer veel succes- Zijn pres
taties gaan dan ook zeker boven het middel
matige!
PALACE.
Joan Crawford in Adrienne
Lecouvreur.
Het zeer uitgebreide Palace-programma
biedt weer „elck wat wills". Een bijzonder
gelukkig nummer is „The Happiness Boys"
en het variété de „Truppe Udalala Bucures-
tiana" ontwikkelt ln zijn dansen en in het
tempo en vitaliteit en een Schwung om
jaloersch op te worden. In hun smaakvolle
nationale!dracht voeren deze twee dames
en twee heeren hoogst temperamentvol hun
dansen uit-
In het tooneelstuk, waarin indertijd Me
vrouw Mann-Bouwmeester haar afscheid van
het tooneel nam, speelt Joan Crawford r.u
de hoofdrol in het verfilmde stuk. Zij speelt
het zigeunermeisje, dat later een beroemde
actrice wordt op de wijze, zooals we dat van
haar gewend zijn. Ze heeft direct de volle
sympathie van haar toeschouw-rs. Ge
ïnteresseerd volgen we het gebeuren op het
doek.
Een avond in Palace zou nóg meer genoe
gen opleveren, als er op de een of andere
manier wat meer geventileerd kon worden.
Voor niet-rookers wordt het zoo nu en dan
hoogst pijnlijk voor de oogen, die gaan bran
den in het hoofd.
LUXOR-THEATER.
De revue: „Is me dat 'n Dingetje!"
In plaats van een bioscoophoofdnummer
wordt deze week in het Luxor-Theater als
hoofdnummer een revue vertoond, welks in
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN *0 Ct« per r*fe!
DAGELIJKS GEïLL. BIJBLAD en buitendien plaatjes in het Ochtendblad.
Uitmuntend verzorgde nbrieken op elk gebied, kortom, de bekende inhoud van HET VOOR
NAAMSTE DAGBLAD VAN NEDERLAND.
Abonnementsprijs 2per maand 25 cts. voor thuisbezorgen.
Zij die zich met ingang van 1 APRIL a-s. abonneeren ontvangen de nog deze maand verschijnende
nummers GRATIS.
Gedurende 8 dagen KOSTELOOS ter kennismaking verkrijgbaar bij den:
TELEFOON 15019 GIRO 118.66-
die als AGENT voor Haarlem zal optreden.
houd buitensporig grooten Invloed heeft op
de lachlust der bezoekers.
Deze geheele revue is zeer goed verzorgd,
de costumes zijn buLtengewoon aardig en de
zang is uitstekend. De verschillende taf e ree-
len volgen elkaar goed en snel op. Leuke
versjes worden ten gohoore gebracht en om
de stemming er goed ln te houden wordt net
publiek gevraagd mee te zingen, aan welk
verzoek grif wordt voldaan. Den medewer
kenden komt ook hulde toe voor het feit, dat
zij geen gebruik hebben willen maken van
goedkoope effecten. Wel worden, zoaals in de
meeste revue's, verschillende toestanden ge
hekeld. De revue bestaat uit 18 tafereelcn
die alle even aardig van aankleeding en
Inhoud zijn. Een bijzonder woord van lof
komt toe aan het danspaar dat veel moois
laat zien en voorts aan den komiek van het
gezelschap. De revue is eigenlijk in twee
gedeelten te splitsen nl. „Op de M3an'
(waar we kennis maken met Madame la
Lune) en „Op de Aarde".
Het gezelschap ls van de maan naar de
aarde afgedaald en wat het daar beleeft,
wordt ons vertoond.
Als men een avond gezellig wil uitgaan en
tevens iets moois wil zien, dan brenge men
deze week een bezoek aan het Luxor-Thea-
ter.
Het programma opent met „Die schóne
Galathé" van v. 8uppé. hetgeen veidienste-
lijk ten gehoore wordt gebracht en dan voe
ren de Duitsche reisjes ons naar Rothenburg
a.a. Tauber, waar we een verzameling van
middeleeuwsche schoonheden zien.
„De Toreador" Is een komisch filmnum
mer, met vele onmogelijkheden, waar echter
veel om gelachen wordt. Het programma
wordt verder tol too ld met een komische film
en het Luxor-nieuws.
STANDAARD -THEATER.
Norma Shearer In ..R'ogg en
Littauer".
Ook ditmaal biedt het S'andaard Theater
zijn bezoekers twee hoofdfilms aan. terwijl
bovendien een vermakelijke klucht in 2 ac-
ten de lachsoieren der toeschouwers een ware
vuurnroef doet ondergaan.
„Vreemde Duivels" ls de titel van de eer
ste hoofdfilm, die voor de pauze gedraald
wordt. Deze rolprent verplaatst ons naar
China, waar we een verwoeden strijd te aan
schouwen krijgen tusschen de oorlogszuchtige
zonen van het H^melsche rijk en de verde
digers van het Engelsche gezantschansge-
bouw. De rol van den heldhaftigen kapitein
Kelly is in handen van Tim Mac Cov. terwill
Claire Windsor de rol der vrouwelijke hoofd
persoon vervult.
De tweede hoofdfilm .B'ogg en Littauer
in Parijsche mode" ls een allergeestigste
speelfilm met Norma Shearer ln de hoofdrol.
Hierin wordt ons het leven geschetst van
een vrouwelljken handelsreiziger, die haar
mannelljken collega van een concurreerende
firma steeds even voor is in het opnemen
van orders. Dit geeft aanleiding tot allerlei
zonderlinge situaties, vooral daar beiden on
den duur een toenemende eenegenheid voor
e!kaar oovatten. Natuurlijk komt alles op
zijn pootjes terecht, maar hoe dat gebeurt
en in het bijzonder het handige weerwerken
van een lang niet malsche derde, ls op zich
zelf al een gang naar het theater ten volle
waard.
Het echtpaar Speenhoff Jr treedt in de
pauze met hun nieuwste liedjes op.
De jonge Koos had met zijn humoristische
voordrachten de lachlustigen al gauw op zijn
hand. terwijl ook het ernstige levenslied een
plaatsje ln zijn repertoire had gekregen.
Zooals altijd werden de films ook nu voor
treffelijk door het strijkje begeleid.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN
a 60 Cts. per regel.
Groote Houtstraat 15 - Telefoon 15497
„WIJ BOUWEN".
FILMAVOND VAN DEN ALG. NED.
BOUWARBEIDERS-BOND.
In de stampvolle Gemeentelijke Concert
zaal werd gisterenavond voor de afdeellng
Haarlem van den Algemeencn Ned er land
schep Bouwarbeiders Bond Joris Ivens'
cchoone filmwerk „WU bouwen" vertoond. Het
begon om half acht, maar door de blijkbaar
noodzakelijke redevoeringen werd het een
stuk later vóór de twaalf acten lange film
ging draaien en durude het tot half «waaif
vóór we weer op straat stonden. Maar wat
hindert dat fei eiijk bij zóó'n film?
Joris Ivens heeft met dit monumentale
werk waarschijnlijk een periode afgesloten.
Hij reist nu met zijn films ln Rusland en
studeert er ook, en niet onmogelijk is het
dat hij in de toekomst zich aan anderen
filma o. d zal wijden; zijn groote èn groot»
sche pian, de sage van den Vliegende Hol
lander te verfilmen, wacht op realisatie.
Monumentaal is „Wij bouwen", dit hoog
lied van den arbeid, zeker. Behalve de tweo
acten over de organisatie van de bouwvak»
arbeiders, wier bondsb?stuur een culturcele
daad verrichtte toen het aan Joris Ivens,
den jongen maar kundigen en voor dfc werk
zoo bijzonder geschlkten film-maker op
dracht gaf een film van hot bouwen te
maken behalve die twee acton over de
organisatie dan. brengt deze film het bouwen
ln al zijn verschillende vormen in beeld.
Zwaar dreunt telkenmale het heiblok op de
palen, seen naast steen leggen de metse
laars, betonmolens draalen en mengen de
breiïge specie die uitvloeit tusschen het
dichte netwerk van stangen en staven, dak
spanten worden gesteld, 'n beitel steekt een
zwaluwstaart in blank hout, baggermolens
scheppen klontige k'.ei op. grijpers storten
die in 't klotsende water van de Zuiderzee,
die zijn machtige dijken krijgt en zijn
groo sche sluiswerken en die weldra land
en IJselmeer zal zijn.
Reeds eerder schreven wij over deze film
uitvoerig. Maar weer pakte ons die wondere
emotie bij het zien van die stoere w kers,
torsend zware buizen of lange bundels rijs
hout voor de zinkstukken, van die machinisten
die zoo kalm en zeker de handels over halen,
bij het zien van die titanische kranen en
grijpers die weg en weer zwenken. Het is
een machtig en schoon iets dat zich daar
op de Zuiderzee voltrekt. En Ivens heeft dat
zoo zuiver en filmisch-mooi gezien en op
genomen, met het oog van den arbeider èn
met het oog van den kuns.onaar zag hij
dit grootsche werk.
En daar gisterenavond in die saai vol
arbeiders en hun vrouwen bemerkte Je hoe
Ivens wel heel goed het essen tl eel e van zya
onderwerpen aangevoeld moet hebben, want
deze documentaire film boeide de menschen
ongemeen. Zij liet dezen menschen den
arbeid der bouwers zien, zijn schoonheid
óók.
Den heer E. SLnoo, den secretaris van den
Alg. Nod. Bouwarbeiders Bond. die Ivens in
geleid heeft ln het bouwbedrijf en die gis
terenavond een en ander vertelde over den
Bond en over de film en zoo nu en dan een
korte, duidelijke toelichting gaf. werd uit
dankbaarheid voor zijn werk namens de
Haarlemsche leden een cadeau aangeboden.
Onder de aanwezigen waren oa. wethouder
mr. J. Geirltsz, de directeur der Ambacht
school, dei heer A. L. Hengevcld. verschil
lende raadsleden en bestuursleden uit de vak
beweging.
C. G. B.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN
a 60 Cts. per regel.
Vraagt Uw Winkelier n pakje D'E
Het nieuwste verkeersmiddel: De vuurtoren van Yorkshire In ingeland ls door middel
van smalle rails, verbonden met het S mitlen verier liggende plaatsje Ktlnsea Op een lor
rie heeft men een zeil gespannen, de u'lnd ts ie motor.
