LETTEREN EN KUNST
MUZIEK
HET TOONEEL.
HAARLEM'S DAGBLAD WOENSDAG 2 APRIL 1930
VIERDE BLAD
HET JUBILEUM VAN
DR. J. TIMMER.
HULDIGING IN DE SOCIËTEIT
„VEREENIGING".
In de met bloemen en planten feestelijk
versierde conversatiezaal van de sociëteit
„Vereeniging" is Dinsdagmiddag dr. J. Tim
mer door de daartoe ingestelde commissie en
de leden van de sociëteit, gehuldigd ter ge
legenheid van zijn 25-jarig jubileum als
voorzitter van de sociëteit.
Bij het begin van de receptie te half vijf
was een groot aantal leden aanwezig.
De voorzitter van de commissie de heer
J. C. Peereboom sprak den jubilaris het
eerst toe.
„Eenige maanden geleden", zoo zei hij
geveer, „vernamen wij. dat het thans 25 jaar
geleden zou zijn dat gij uw functie van voor
zitter aanvaardde. Van wien zouden wij dat
anders vernomen hebben dan van onzen
voortreffelij ken administrateur, den heer
van Bilderbeek?
Er zijn toen een aantal leden bijeengeko
men en hun algemeene opinie was, dat deze
dag niet ongemerkt moest passeeren. Want
het is een hooge zeldzaamheid, dat iemand
25 jaar lang de moeilijkheden van het voor
zitterschap van een vereeniging op zich
neemt. Ongetwijfeld hebt u aan dien tijd
vele herinneringen, zoowel aangename als
herinneringen aan moeilijkheden. Zonder u
tekort te doen kunnen wij wel zeggen, dat de
functie van het voorzitterschap tegenwoor
dig beknopter en eenvoudiger is dan 25 jaar
geleden. Toen strekten uwe bemoeiingen zich
niet alleen naar binnen uit naar de Socie-
teitsleden, maar ook naar buiten, namelijk
tot het verhuren en exploiteeren van de con
certzaal. Ik herinner mij, aldus de heer
Peereboom, uit mijn eigen bestuurslidmaat
schap de moeilijkheden daarvan.
Later is het eigenaardige huwelijk van
sociëteit met concertzaal opgelost door aan
koop van de gebouwen door de gemeente.
Dat was een groote gebeurtenis in uw voor
zitterschap, Zij gaf u de gelegenheid om een
niéuw gebouw te stichten en dat werd een
ander hoogtepunt. Hoeveel zorg de tot stand-
kómlhg u heeft gekost behoef ik u werkelijk
niet in herinnering te brengen. Daar tus-
sehendoor heeft u echter niet stil gezeten,
doch getoond twee eigenschappen te bezit
ten, die uw voorzitterschap zoozeer tot eer
strekken: vredelievendheid en welwillend
heid en trouw. Trouw ten aanzien van de
taak, die u op zich had genomen. Zonder
dezen zou u zeker geen 25 jaar voorzitter
hebben kunnen zijn. Daarenboven hebt u
zich altijd met een volharding en ijver, die
wij niet anders dan prijzen kunnen beschik
baar gesteld voor de sociëteit.
Spreker eindigde met het volgende
rijmpje op den naam van dr. Timmer.
dikwijls twee of drie vergaderingen in een
week noodig waren, welke echter alle door dr.
Timmer geleid werden.
Waar de belangen botsten was dr. Timmer
altijd „saevls tranquillis in undis". Dat gij
in de werkzaamheden voor de sociëteit zulk
een groot aandeel hebt gehad moge U een
groote voldoening zijn. Spreker besloot met
de hoop uit te spreken, dat dr. Timmer nog
lang als voorzitter getuige mag zijn van be
stendiging van den huidigen bloei van de
sociëteit.
D r. Timmer kwam daarna zelf aan het
woord.
Hij zeide de waarheid ingezien te hebben
van den als scholier vertaalden volzin „verba
volant, scripta manent", woorden vervliegen,
het geschrevene blijft. Spreker haalde voorts
vele genoeglijke herinneringen op aan den
tijd van oprichting, van het verkoopen van
het oude gebouw en de inwijding van het
nieuwe. Ook herdacht hij de bestuursleden,
die heengegaan zijn, waarop hij eindigde
met zijn dank uit te spreken aan allen-
Zeer velen hebben hem daarna de band
gedrukt; het was een receptie, waarop den
voorzitter de sympathie van de leden ge
bleken is.
Er waren bloemstukken van de sociëteit
Vereeniging. van de Biljartclub, van de com
missie uit de leden, vaif het personeel en
den heer Barend, een vriend van dr. Timmer.
's Avonds werd een feestmaaltijd gehouden
in hotel Funckler, waarbij nog menig har
telijk woord gesproken werd. Ook buiten de
Sociëteit ontving de jubilaris veie blijken
van belangstelling.
NEGENDE BACHCONCERT.
Het is een moeilijk werk, te rijmen op
J. Timmer.
Maar onze rijke taal ontzegt haar diensten
nimmer.
Blijke onze Sociëteit altijd een stage
klimmer
Omhoog, naar groober bloei. Het ware
waarlijk slimnfer
Ging zij ooit achteruit en bleef welhaast
een schim er
Slechts over. Meer dan eens leek bare
toestand grimmer.
Dan nu. Gij stuurdet goed, vriend Timmer,
Ook in de toekomst zie elk Societeitslid
't immer.
Als ik deze laatste regel zeg zie ia U al in
gedachten glimlachen, want gij zijt een een
voudig man, die de vergankelijkheid van al
het aardschc kent, vervolgde de-heer Peere
boom.
Ten bewijze echter, dat de herinnering aan
den voorzitter immer den leden bij zal blij
ven verzocht spreker dr. Timmer om mee te
gaan naar de hal, waar een tegeltableau ont
huld werd, waarop de woorden te lezen
staan: .,Ter herinnering aan het 25-jarig
jubileum van dr. J. Timmer als voorzitter van
de Sociëteit „Vereeniging" 1905 April 1930."
In het tableau zijn de wapenen van Haar
lem en Texel, het eiland waarvan de familie
Timmer afkomstig is, aangebracht.
Spreker bood cu„ rbij een door den heer
Luitingh fraai gecalligrafeerd album met
oa. afbeeldingen van het oude en nieuwe
sociëteitsgebouw en waarin de namen der
schenkers geschreven staan, aan.
De vice-voorzitter van de sociëteit, mr. dr.
W. P. V i s sprak vervolgens.
Hij zeide als op een na liet oudste lid, dat
22 jaar het werk van den voorzitter heeft
gadegeslagen hierover wel te mogen oor-
deeien. Wanneer dan zijn gedachten naar
het verleden gaan ziet hij een drieledig hu
welijk, namelijk tusschen het bestuur, de so
ciëteit en de concertzaal. En het was dikwijls
moeilijk om de belangen tot oveeenstemming
te brengen. Doch dat dit slaagde danken
wij uw beleid Want behalve eenvoudig en
trouw was U beleidvol en vlijtig. Dit staafde
spreker door er aan te herinneren, dat er
Eind goed, al goed-* Het laatste Bach-
concert van dit seizoen zal ook hen bevre
digd hebben, die mochten klagen dat ons
zoo weinig nieuws geboden werd. Twee wer
ken, die voorzoover ik weet belde hier voor
het eerst werden uitgevoerd, en daartusschen
in het wel zeer bekende, maar op de Bacil -
concerten althans in de laatste tien jaren
zeker niet gespeelde Concert in Es gr. t. van
Liszt.
't Dreigde eerst anders te worden en ik
had mijn vulpenhouder reeds bij voorbaat
met mopperinkt gevuld. Want op het offl-
cieele programma stond na de Vijfde Syrn-
plionie van Mahler slechts het derde Plano
concert van Beethoven, te spelen door José
Iturbi. Dit laatste zou nu geen bezwaar ge
weest zijn, indien deze pianist niet bij zijn
eerste verschijnen op een der Bachconcerten,
enkele jaren geleden, datzelfde concert had
gespeeld, en wel op een wijze die wat stijl en
opvatting betreft, te zeer van de hier heer-
schende afweek, om te kunnen bevredigen.
Een herhaling daarvan scheen dus niet aan
lokkelijk. Ik had vernomen dat het Bach-
bestuur hem het concert van Liszt had ver
zocht, doch zonder resultaat. Zoo was de
programma-wijziging, die ons aan den in
gang der zaal verstrekt werd, en waarbij
Beethoven door. Liszt vervangen werd, een
blijde verrassing, die nog veel, veel grooter
werd, omdat de Bolero van Ravel er nu aan
toègeyoegd was. Een woord van erkentelijk
heid aan het Bach-best.iiur. dat zijn wèn-
schen wist door te zetten,'en daardoor den
leden een in alle opzichten hoogst belang
rijken avond bezorgde,'is hier zeker niet
misplaatst.
Dat de groote belangstelling, waarmee ik
persoonlijk van Mahlers Vijfde Symphonie
kennis nam; nu omgeslagen is in een even
groote bewondering zal ik niet beweren. Ik
ben blij, het werk dat ik tot dusver alleen
uit een vierhandig arrangement en uit be
schrijvingen kende, nu in zijn geheel en in
orkestrale gedaante gehoord te hebben, daar
bij m een vertolking, die vanzelfsprekend, aan
virtuositeit niets te wenschen overliet. Be
vredigd heeft, het echter mij maar zeer
matig. Trots alle verzekeringen van Mahler's
biograaf Richard Specht omtrent Mahler's
onverbeterlijk optimisme, gevoel ilc in zijn
Vijfde Symphonie vooralsnog meer pessi
misme, neerslachtigheid, teleurstelling en
woede, dan liefelijke gezindheid. Bovendien
vinden we het meeste, wat hij ons daarin
vertelt in gemitigeerden vorm ook reeds in
zijn vorige symphonieën. Treurmarschmuziek
komt in II, een Scherzo-Wals in I voor: spot
en hoon vinden we daar ook al, maar terwijl
zijn symphonieën no II, III en IV ons ver
heffen, en onze gedachten naar hooger op
voeren, blijven we hier op den grond, en wel
op een die met bloed en jammer gedrenkt
is. Vergelijk zijn Trauermarsch eens met de
Mare La Funebre uit Beethoven's Eroïca! En
ook met de contrasteerende gedeelten is het
alsof het niet recht van harte wil.
Het barokke Wals-Soherzo (hulde aan den
voortreffelijken hoornvirtuoos Sell!) sleept
niet mee, het geeft geen visioen van Weener
dansvervoering zooals „La Valse" van den
niet-Weener Ravel, het geeft ja ik weet
niet wat. een reeks verbrokkelde impressies.
Mahlers meiodiek hindert mij zoowel ln den
Treurmarsch als in het veel bewonderde
Adagietto; de huilerige aanzetten met sen-
timen- en r.oner.-voorslagen, de eindelooze
„vrouwelijke" sluitingen met doorgangs en
wisselnoten, worden mij haast onverdra gelijk
en doen my terugdenken aan den tijd van
Louis Spohr omstreeks 1840. Het Adagietto
kon zóó in een vioolconcert van dien meester
plaats vinden. En de „mooiste" melodie er
uit gelijkt, op het bekende thema uit het
Rondo brillant van Weber als een tweeling
zusje op haar dito-broert je. De Rondo-Finale
interesseert in elk geval door de kunstige
contrapuntlsche bewerking en laat ten min
ste een tamelijk gezonde atmosfeer achter,
die als ozoon werkt na het voorafgegane.
Naar de intensiteit van het applaus te
oordeelen geloof ik niet dat het werk erg
ingeslagen is: de bijval was tamelijk flauw
al heeft men de enorme praestatie van diri
gent en orkest willen waardeeren. Hoe an
ders was de geestdrift na Iturbi's voordrach'
van de solopartij in het Concert van Liszt
Maar dat was begrijpelijk: zijn spel was
schitterend, fijn, doorzichtig, krachtig, pa
relend, vol bravour, al naar den aard. en hij
maakte dit gedeeltelijk vrij triviale werk
zeer aannemelijk. Het werd een triomf voor
al de uitvoerenden; want de vele solopar
tijen in het orkest tellen ook geducht mee.
en Mengelberg leidde dit werk. waarvan hij
in zijn Jeugd zelf de pianopartij raak met
groote virtuositeit gespeeld heeft, met een
bewonderenswaardig brio.
De grootste triomf van. den avond was
voor Ravels „Boléro" bewaard. Wie is er on
der onze hedendaagschc „toondichters" die
zoo iets zou kunnen of durven schrijven?
Dat stuk strak rythme, dat zich steeds ge
lijkblijvend, groeit tot de geweldigste di
mensies, tot een obsessie, tot een plastisch
beeld, dat het scenario overbodig maakt. We
vinden hier de suggestieve kracht van „La
Valse", van „Le Gibet" en ..Scarbo" terug,
ditmaal in een schrijfwijze, die zich slechts
van dynamische en klank-vermeerdering be
dient om een ongehoorde stijging te berei
ken, die alle „moderne" kunstmiddelen van
poly- cf a-tonaliteit, en zelfs bijna alle mo
dulatie versmaadt en in zijn voortdurende
c-tonaliteit met zijn hardnekkig rythme de
geweldigste werkingen uitoefent. Het was
enorm en de strakheid van Mengelberg's lei
ding was niet minder bewonderenswaardig
dan de lenigheid die haar in vele andere
werken doet uitblinken.
Een schitterend slot, dat ons met moed en
vertrouwen het komende seizoen doet tege
moet zien.
K. DE JONG.
DE SOLLICITANTEN NAAR DEN
AMSTERDAMSCHEN STADS
SCHOUWBURG.
Receptie ter gelegenheid van het 25-jarig jubileum van Dr. J. Timmer, als voorzitter
der Sociëteit Vereeniging. Zittend van links naar rechts de heeren: H F Wancnecr
Reisigcr, B. M. Scrné, J. C. Peereboom, Dr. J. Timmer en Mr. Dr. w. P. Vis.
De sollicitaties naar den Amsterdamschen
Stadsschouwburg zijn verzonden en wij we
ten nu dus welke combinaties naar de vaste
bespeling op het Leiüsche Plein dingen. Aan
den eenen kant Verkade en Van Dalsum, aan
de andere zijde Saaiborn en Verbeetc, de
eersten onder den naam „Het Amster-
damsch Tooneel", de laatsten als de herre
zen Koninklijke Vereeniging „Het Neder-
landsch Tooneel".
De combinatie Ver ka deVan Dalsum is
ongetwijfeld meer een eenheid dan die van
VerkadeVerbeek was. Verkade en Van
Dalsum hebben jaren lang samengewerkt en
van de verbinding van deze twee tooneellei-
ders is zeker veel meer te verwachten dan
van de nu ontbonden combinatie Verkade
Verbeek. Verkade zelf heeft onlangs in een
interview Het Vereenigd Tooneel een ar
tistiek monstrum genoemd. Men zou er zich
over kunnen verwonderen, dat hij het zoo
lang met zijn artistiek geweten overeen heeft
kunnen brengen om aan het hoofd van dit
monstrum te staan, maar wij weten nu een
maal. dat de groote voordeekn en vooral de
zekerheid, die de vaste bespeling van den
Stadsschouwburg biedt, de Haghespelers en
Comoeclia te zamen hebben gebracht. Zes
jaar lang waren Verkade en Verbeek
twee zielen, gloende aan-een-gesmeed
of vast gesciiakeid en verbonden
in lief ch leed.
Meer in leed dan in lief, want een gelukkig
huwelijk is het nooit geworden; tot een een
heid heeft men hel nooit kunnen brengen.
Het waren twee streng van elkander ge
scheiden en afzonderlijk optredende tooneel-
troepen, waarvan de leiding geheel verschil
lende regie-opvattingen huldigde. Een eerste
actrice als Vera Bondam heeft in al die ja
ren slechts twee keer onder regie van Ver
kade gespeeld de laatste maal in Maria
Stuart eerst, nadat Else Mauhs de titelrol
in Vondel's treurspel had geweigerd en
van een samengaan van deze twee troepen
was eigenlijk alleen maar sprake in Loyalty
en St. Joan. Wij kunnen dan ook gerust zeg
gen. dat Het Vereenigd Tooneel als tooneel-
troep een mislukking is geweest en de ont
binding van dit gezelschap zal dan ook wel
door niemand worden betreurd.
Biedt de combinatie Verkade-Van Dalsum
meer kans op artistieke eenheid? Mijns in
ziens zeer zeker! Verkade en Van Dalsum
hebben tien jaar lang samengewerkt en ar
tistiek staan zij veel dichter bij elkander dan
Verkade en mevrouw Ranucci-Beckman, de
eigenlijke leidster van de groep Verbeek.
Het- Oost-Nederlandsch Tooneel heeft zich
onder Van Dalsum een krachtig en artistiek
volwaardig geheel getoond. De voorstellingen
van Volpor.e, De Comedie van het Geluk en
Liefde onder de Olmen behoorden dit sei
zoen tot de belangrijkste tooneelgebeurte-
nissen en geven Van Dalsum het recht naar
een plaats op het Leidsche Plein te sollici-
teeren. Daarbij komt nog, dat de voornaam
ste krachten van Het Oost-Nederlandsch
Tooneel oud-leden van Het Vereenigd Too
neel zijn, die bijna allen onder Verkade heb
ben gewerkt, zoodat de combinatie Verkade-
Van Dalsum een vrij hechte eenheid waar
borgt. Defresne heeft dit Jaar met de door
heni gelelde voorstellingen van De Drie
Stuivers-Opera en vooral van Liefde onder
de Olmen van zijn regie-talent bewijzen ge
geven. Johan de meester was in het afge-
loopen seizoen met De Storm minder geluk
kig, maar is toch uit Vlaanderen met een
staat van dienst gekomen, die voor de toe
komst ook voor Nederland verwachting van
dezen enthousiasten modernen tooneellcider
mag wekken. Het Amsterdamsen Tooneel.
dat ook een respectabelen spelerslijst kan
overleggen, vormt dus een vrij sterke, goede
gefundeerde combinatie, die waarschijnlijk
in de toekomst een werkelijk artistieke een
heid eerste eisch voor het gezeischap, dat
den Stadsschouwburg bespeelt kan wor
den.
Het Nieuw Nederlandsch Tooneel met zijn
kern van spelers uit de school van Royaards
was dit onder leiding van Saaiborn reeds
in zekere mate. In leder geval veel meer dan
Het Vereenigd Tooneel onder Verkade en
Verbeek. In het gezelschap van Saaiborn
leven nog altijd min of meer de tradities
van den vroegeren grooten leider. Maar de
troep was sterk verzwakt cn Saaiborn heeft
zijn toevlucht moeter. nemen tot uitbreiding
met vele zeer middelmatige krachten. Het
mag een wonder heeten en het pleit zeker
voor de regie-gaven van Saaiborn dat hij
met zulke krachten nog zoo goede opvoe
ringen van De Getemde Feeks, Miozomer-
r.achtsdroom en Veel Leven om Niets heeft
kunnen geven, maar het stond toch van te
voren reeds vast. dat Het Nieuw Neder
landsch Tooneel ir. zijn tegenwoordige samen
stelling onmogelijk naar de plaats van vas
ten bespeler van den Amsterdamschen
Stadsschouwburg kon soliiclteeren. Daarvoor
was het gezelschap al te veel verzwakt. Men
moest dus aansluiting zoeken met andere
troepen. Eerst werd het Oost Nederlandsch
Tooneel genoemd, later Het Schouwtooneel
en tenslotte is het geheel onvoorzien de
groep RanucclBeekman van het Veree
nigd Tooneel geworden, die nadat de plan
nen van een klein theater voor Ka mme r-
spiele blijkbaar mislukt zijn zich bij
Saaiborn heeft aangesloten! En gezamenlijk
sollicitceren zij onder de vlag van dc oude
Koninklijke Vereeniging „Het Nederlandsch
Tooneel", die zooals gister is bericht-
bij slagen ook den steun van H.M. de Ko
ningin zal hebben.
De verbintenis van mevrouw Jacqueline
RoyaardsSand berg met het gezelschap van
de oud-discipelen van Royaards, geeft er
bijzondere be:eekenis aan en vindt hier zijn
verklaring. Het is de naam Royaards, die nog
steeds wonderen doet en de naam van de
Koninklijke Vereeniging .Het Nederlandsch
Tooneel", waarvan Royaards de laatste direc
teur was. welke een krachtige steun bij
dc sollicitatie van Saaiborn naar den Stads
schouwburg. De naam van Royaards heeft
bijna zeker ook de 17 dames cn heeren bij
elkander gebracht als commissarissen er
raad van beheer van deze vernieuwde Ko
ninklijke Vereeniging. Een raad van be
heer van 17 dames en heeren mag wel een
unicum worden genoemd en het is zeer
dubieus of er van zoo'n uitgebreid lichaam
dat uit leden bestaat van zoo diverse plui
mage en over het heelo land verspreid, oclt
de kracht zal kunnen uitgaan als indertija
van den Raad van Beheer van de oude
Koninklijke Vereeniging. die slechts uit vijf
maar dan ook zeer actieve te&sn be.
stond. Maar dat zou de tooneelleider zelf
waarschijnlijk niet eens wenschen! Deze
namen de meesten met een zeer bekennen
klank in de letterkundige of de financiers
wereld geven aan dc sollicitatie in ieder
geval grooten steun en dat is voor Saab
born al een belangrijk iets.
Of van de combinatie Ranucci Beekman—-
Saaiborn op den duur een artistieke ccuhc.d
te verwachten is. zal de toekomst moeten
leeren Dit zaal voornamelijk afhangen van
de kracht van de leiding! Wanneer mevrouw
Ranucci- Beckman met haar groep weer een
afzonderlijke Kammerspiel^fdeellng tn dat
ensemble zou blijven vormen zooals ln Bet
Vereenigd Tooneel, dan zou de combinatie
reeds van te voren moeten worden veroor
deeld want dan zou er nooit een goed ge
heel uit kunnen groeien.
Maar als Saaiborn zich een krachtig leider
en een waardig opvolger van Royaards toom
ook in zijn wil om een artistiek dictator
te zijn dan zou dc Koninklijke Vereenl-
ging Het Nederlandsch Tooneel misschien
een eenheid kunnen worden. Want de 17
dames en heeren commissarissen met hun
goedklinkende namen zullen dat nooit ver
mogen Royaards zou de eerste zijn, on.
ze allen, zoodra hij aan het werk ging. op zU
te schuiven enkel een doelbewust, enargirk
leider kan dat! Saaiborn heeft getoond lei
dersgaven te bezitten! Misschien is U
krachtig genoeg om wanneer het noodis
mocht wezen ook evenals zijn emi
nente leermeester alleenheerscher te
zijn. want dan alleen zal hij groot werk kun
nen leveren. En dat is toch het. eerste w.
wij van een gezelschap, dat den Amsterdam
schen Stadsschouwburg zal bespelen, mogen
verwachten en eischen.
Het „tableau de la troupe' van Het Ne
derlandsch Tooneel is blijkbaar nog maar
wr voorloopig- Het is wel «tfrer, dat wan-
neer Saaiborn als vaste bespeler van den
Stadsschouwburg mocht worden gekozen,
verscheidene leden, die nu aan het Am-
sterdamsciie Tooneel verbonden zijn. zouden
overloopen naar het andere kamp. Een zeei
eigenaardigen indruk maakt het. reeds nu
den naam van Elsa Mauhs een naam, die
voor een gezelschap een symbool be teekent
bij beide solliciteerende combinaties ver
meld te zien. Hoe zonderling dan ook. nc,
biedt ons althans de zekerheid deze geniale
actrice volgend jaar weer op de planken te
mogen bewonderen.
De Amsterdamsche gomeentcraad staat
voor een belangrijke beslissing wAnt van de
keuze dezer vroede vaderen zal dc toe
komst van ons tooneel afhangen. Het we.
eigenaardig, dat een wij mogen het hier
wel zeggen totaal onbevoegd lichaam be
slissing moest brengen. Gelukkig zijn er
althans voor zoover ik kan nagaan geen poli
tieke overwegingen die aan een der twee
combinaties dc voorkeur zouden kunnen
doen geven, want niets zou erger zijn dan dat
de politiek hier haar invloed zou doen gel-
Laten wij hopen, dat, hoe de keuze ook
moge uitvallen, zij in de toekomst ten voor-
deele van ons nationaal tooneel moge blijken
J. B. SCHUIL.
HAARLEMSCHE HUISHOUD, EN INDUSTRIE
SCHOOL
De algemeene jaarlijksche ledenvergade
ring werd geopend door de presidente me-
juffrouw Mr. G. H. J. van der Molen. Uit
het door de secretaresse, mej. J. Blooker. voor
gelezen jaarverslag bleek, dat zich in den
loop van het jaar voor de opleidingskanen
220 leerlingen opgaven, voor de voorjaars-
cursussen 193 en voor de na jaarcursussen
267. 59 leerlingen der Prol. Chr. Nijverheids
school volgden op 1 Sept. 'essen in koken en
huishoudkunde. Gedurende het afgeloopen
jaar profiteerden in totaal ruim 900 leer
lingen van de lessen der school.
De acte nuttige handwerken werd be
haald door 8 leerlingen. 2 leerlingen slaag
den voor de staatsacte. Na met aanteekenlng
volgens art. 38. 4 leeringon slaagden voor
de acte fraaie handwerken.
Voor het diploma „Tcsselschadc" Hulp der
Moeder, slaagden 3 leerlingen, terwijl 1
candidate, die de theoretische vakken aan de
school volgde en de practische lessen elders
ontving, slaagde voor het diploma K. en K..
eveneens uitgereikt vanwege voornoemde
vereeniging.
Ofschoon zoo word in het verslag gezegd
met dankbaarheid valt op te merken, dat
de algemeene toestand van het onderwijs
zeer bevredigend is, moet erkend worden, dat
met, verlangen aanr berbetering van huis
vesting wordt uitgezien, daar óe ruimte in
hei tegenwordige gebouw op verre na niet
voldoende is om het groote aantal leerlingen
te huisvesten: hoewel Jjter eenigszins aan
tegemoetgekomen v.ordt cloor ecnlge klaasen
in een na bij zijnd gebouw onderdak te brengen
Is dit toch een toestand, die op den duur
te bezwaarlijk is zoowel voor directrice als
Icerar essen.
Tijdelijk voor eenige uren werd benoemd
voor linnen, en costuu innaaien mej. G. A.
Reimerink. voor fraaie handwerken mej. S.
A. de Gruyter.
Eervol onUslag op verzoek werd verleend
met ingang van 15 October aan mevr. A.
Comello— Nassy. leerares in Voortgezet L O.
in haar plaats werd aangesteld mej. C. van
Wagen ingen
Aan de beurt van aftreding zijnde be»
stuursleden werden herkozen, terwijl aan
den hoer Mr. G. A. van der Brugghcn
en mevr. van dor MerschHolt3, d:c om
verschillende redenen niet langer Bitting
in het bestuur konden hebben, onder dank
betuiging ontslag werd verleend. In hun
plaats werden benoemd de heer D. Ma misse
en mevr. Mr. E. A. SchcltemaCotn»
rad:.
Btsloten werd tot wijziging der statu
ten.
FAILLISSEMENTEN
uitgesproken op Dinsdag 1 April 1930
Gerrlt Bruyns, tuinder, wonende te Wijk
aan Duin. Hoflanderweg. Curator Mr. J. A-
P. C. ten Bokkel. wonende te Haarlem
P. Zwart, sigarcnliandelar. wonende te
Zaandijk, Lagedijk 19. Curator Mr. L J. Ven
huizen. wonende te Heemstede.
J. H Smit. timmerman, wonende te Haar
lem, Vooruitgangstraat 59. Curator Mr. M.A.
van Eek. wonende te Haarlem.
Rechter-commissaris in al deze faillisse
menten Mr. Th. Maasscn.
Vernietigd werd het faillissement van:
H. de Wolff, wonende te Heemstede. Cu
rator Mr. P. Tideman. wonende te Haarlem.
Gehomologeerd werd het acroord in act
faillissement van dc Commanditaire Ven
nootschap Firma Teem;:, cn Co.. gevestigd te
Edam. Curator Mr. II. H. Rlcpma, wonende
te Edam.
KIND OVERREDEN.
De negen-jarige Alida Sluis stak Dinsdag
middag twaalf uur don Rijksstraatweg over.
maar koerde plotseling weer terug. Helaas
kwam Juist op dat oozonblik een auto aan.
waarvan de bestuurder geen gelegenheid
meer had om tijdig te stoppen. Het kmd
werd overreden, met het gevolg dat haar
rechter dijbeen brak. Door leden van den On-
gevallcndienst werd het kind per ziekenauto
van de firma Mathot naar het Sint Elisa
beths Gasthuis vervoerd.
INDISCHE PRINSEN TE HAARLEM.
Twee Indische prinsen, zonen van den
sultan van Djokjakartazijn naar wij ver
nomen in Haarlem gekomen en hier inge
schreven als leerlingen van het Gemeente
lijk Lyceum een aan do gymnasiale, de
ander aan de H. B. S.-afdeellng.
„ZANG EN VRIENDSCHAP".
Het Maartnummer van het Maandblad
der Kon. Liedertafcl „Zang en Vriendschap",
dat wat laat verschenen ls. Is geheel gewijd
aan de feestelijkheden, die reeds tor gelegen
heid van het Eeuwfeest hebben plaats ge
had.
Verschillende foto's verluchten den tekst.
25-JARIG BESTAAN.
Naar wij vernemen zal de firma A. Kreym-
borg Co. op Dinsdag 8 April as. haar 25-
Jang bestaan herdenken. De directie zal dien
dag van 2 1/2—4 uur n.m. reevpieeren in hotel
De 1' Europe, Doelenstraat tc Amsterdam.
STADS BIBLIOTHEEK EN LEESZAAL.
Het aantal bezoeken aan de Stads-BI-
bllothcek en Leeszaal was in Maart 9838,
waarvan 4448 aan de Krantenkamer en 1968
aan de algemeene leeszaal.
Uitgeleend werden 8959 boeken.
HAARL. CHR. BESTURENBOND.
Op de jaarvergadering die deze Bond
houdt op Maandag 7 April zal de heer A.
van Driel. voorzitter van den Ned. Chr. Amb-
tonaarsbond een opwekkende rede uitspre
ken.
BAZAR.
Dc bazar die de PaulusvereenigLi.g voor
Chris4.- Jeugdwerk hier ter stede zal houden
het gebouw St. Bavo in dc Smedestraat, zal
op 3. 4 en 5 April in de groote zaal van
Donderdagmiddag 2.30 uur officieel geopend
worden.
BEROEPSKEUZE.
Het gemeentebestuur heeft een kleine
brochure getiteld: „Waarheen met mijn kind
na de lagere school?", laten drukken om de
ouders van de kinderen die binnenkort, do
lagere school zullen verlaten, te overtuigen
van een goede beroepskeuze voor hun kin
deren. Daarom wordt opgewekt zich te
wenden tot dc bureaux voor beroepskeuze
voorlichting.
De opwekking is goteekend door de heeren
Dr. C. Spoclder, secretaris van de commissie
van advies Inzake gemeentelijke Studie^
beurzen cn J. Vader, directeur van het Ge»
meen lelijk bureau voor beroepskeuze
Aan de kinderen die binnenkort de lagere
school zullen verlaten zal zoo'n brochure
gegeven worden.
ELF PROVINCIALE HOOFDSTEDEN RIT.
De Motorclub „De Baronie" te Breda zal
op 11 en 12 April 1930 de elf provinciale
hoofdstcdenrit IV houden. De rit is inter»
nationaal. Start en finish zijn te Breda.
Door een team van de Sohoo'.compagr.le
van den Motordienst te Haarlem zal aan den
wedstrijd worden deelgenomen, welk team
zal worden gevormd door len Luitenant L W.
Haberkom. len Luitenant W. van Hulst en
sergeant-maJoor-lnstructeur C J. L. Lemltjn,
INSTITUUT VOOR
ARBEIDERSONTWIKKELING.
Vrijdag 1 April zal Ds. Banning spreken
in den Protestantenbond Jacobsstraat. voor
dit Instituut, over: „Christendom en Socia
lisme".
DE JOODSCHF WTNKFMFRS EN DE
WINKELSLUITINGSWET.
De Joodsche Winkeliersverecniging te Am.
sterdam heeft a'.s gevolg van re armnem'.n?
der Wet op ce Winkelsluiting door de Tweede
Kamer, besloten een adres te zenden aan
de Eerste Kamer, waarin er op wordt aan»
gedrongen dc wet te verwerpen.
